Kinderen
alle pijlers
Ik vind mijn puber even helemaal niet leuk!
vrijdag 28 mei 2021 om 15:23
Ik erger mij de laatste tijd mateloos aan mijn dochter van 14, ik zou graag willen weten of dit normaal puber gedrag is of dat ik mij zorgen moet maken of dingen anders moet aanpakken.
Het gaat dus om mijn dochter van 14. Ons oudste kind. Ze vind iedereen binnen het gezin stom en wil het liefst niks met ons te maken hebben. Uitjes met het gezin verziekt ze door alsmaar te klagen dat het saai is en dat ze terug naar huis wil.
Ze zit altijd maar op haar kamer, neemt eten mee naar boven en laat dat dagen lang staan, moppert en klaagt over alles, niks is goed genoeg. Helpen in het huishouden of een taakje doen?? Ho maar!
Wanneer ik zeg dat ze iets moet doen zoals bijvoorbeeld de vaatwasser uitruimen maakt ze daar een ontzettend groot probleem van (roepen, weigeren, weglopen). Uiteindelijk doet ze het met tegenzin omdat ik ontzettend boos op haar word maar zodra ze klaar is loopt ze hard stampvoetend en al mopperend naar haar kamer.
Het is trouwens niet eens zo dat ze standaard vaste taken heeft, ik vraag haar eens in de zoveel tijd om even wat te doen maar alles is stom en onnodig en wil ze niet doen.
Vriendinnen buiten school om heeft ze niet echt en ze vind dat zelf helemaal prima, heeft ze geen behoefte aan zegt ze. Ze heeft wel 1 vriendin in de klas waar ze mee appt maar buiten school om zien ze elkaar dus niet.
Naar buiten gaan?? Wil ze nooit. Even naar de winkel? Durft ze niet. Iemand iets vragen? Durft ze ook niet. Buiten is ze dus eigenlijk een heel bang en timide kind...op school is ze net zo, heel stil en wil het liefst geen woord hoeven spreken met niemand. Haar schoolresultaten zijn wel heel goed.
Het lijkt haar ook allemaal niets te doen wanneer er iemand ziek is binnen het gezin of geblesseerd is en hulp nodig heeft.
Ik was een tijd geleden door mijn rug gegaan en wanneer ik ok haar hulp vroeg (iets oppakken van de grond bijvoorbeeld) deed ze echt met tegenzin even helpen. Ze is zo asociaal, lijkt geen gevoel te hebben voor anderen en alleen aan zichzelf te denken.
Ik voel mij haast schuldig om dit hier neer te zetten omdat het lijkt alsof ik haar alleen mar vervelend vind..ze doet het goed op school, neemt dat serieus. Verder veroorzaakt ze geen problemen, ze is erg opzichzelf. Ze heeft humor, vroeger konden we ontzettend lachen met elkaar en was ze een gezellig kind maar het afgelopen jaar is alles dus ontzettend anders geworden. Corona heeft natuurlijk ook niet geholpen...
Is dit normaal pubergedrag? Moet ik mij zorgen maken om het feit ze zo gesloten is en eigenlijk geen behoefte heeft aan contact met ons en anderen? Pak ik alles verkeerd aan door te dwingen om te helpen?
Het gaat dus om mijn dochter van 14. Ons oudste kind. Ze vind iedereen binnen het gezin stom en wil het liefst niks met ons te maken hebben. Uitjes met het gezin verziekt ze door alsmaar te klagen dat het saai is en dat ze terug naar huis wil.
Ze zit altijd maar op haar kamer, neemt eten mee naar boven en laat dat dagen lang staan, moppert en klaagt over alles, niks is goed genoeg. Helpen in het huishouden of een taakje doen?? Ho maar!
Wanneer ik zeg dat ze iets moet doen zoals bijvoorbeeld de vaatwasser uitruimen maakt ze daar een ontzettend groot probleem van (roepen, weigeren, weglopen). Uiteindelijk doet ze het met tegenzin omdat ik ontzettend boos op haar word maar zodra ze klaar is loopt ze hard stampvoetend en al mopperend naar haar kamer.
Het is trouwens niet eens zo dat ze standaard vaste taken heeft, ik vraag haar eens in de zoveel tijd om even wat te doen maar alles is stom en onnodig en wil ze niet doen.
Vriendinnen buiten school om heeft ze niet echt en ze vind dat zelf helemaal prima, heeft ze geen behoefte aan zegt ze. Ze heeft wel 1 vriendin in de klas waar ze mee appt maar buiten school om zien ze elkaar dus niet.
Naar buiten gaan?? Wil ze nooit. Even naar de winkel? Durft ze niet. Iemand iets vragen? Durft ze ook niet. Buiten is ze dus eigenlijk een heel bang en timide kind...op school is ze net zo, heel stil en wil het liefst geen woord hoeven spreken met niemand. Haar schoolresultaten zijn wel heel goed.
Het lijkt haar ook allemaal niets te doen wanneer er iemand ziek is binnen het gezin of geblesseerd is en hulp nodig heeft.
Ik was een tijd geleden door mijn rug gegaan en wanneer ik ok haar hulp vroeg (iets oppakken van de grond bijvoorbeeld) deed ze echt met tegenzin even helpen. Ze is zo asociaal, lijkt geen gevoel te hebben voor anderen en alleen aan zichzelf te denken.
Ik voel mij haast schuldig om dit hier neer te zetten omdat het lijkt alsof ik haar alleen mar vervelend vind..ze doet het goed op school, neemt dat serieus. Verder veroorzaakt ze geen problemen, ze is erg opzichzelf. Ze heeft humor, vroeger konden we ontzettend lachen met elkaar en was ze een gezellig kind maar het afgelopen jaar is alles dus ontzettend anders geworden. Corona heeft natuurlijk ook niet geholpen...
Is dit normaal pubergedrag? Moet ik mij zorgen maken om het feit ze zo gesloten is en eigenlijk geen behoefte heeft aan contact met ons en anderen? Pak ik alles verkeerd aan door te dwingen om te helpen?
vrijdag 28 mei 2021 om 16:46
herkenbaarStrawberry_shortcake schreef: ↑28-05-2021 16:23Wat fijn al die reacties, dank jullie wel!
Moeder-dochter uitjes hebben we zeker, we hebben het dan ook echt wel gezellig samen. Wanneer ze er iets uithaalt (zoals kleding of eten) is ze leuk en happy
En herkenbaar. Ik denk dat klusjes = drama standaard bij pubers hoort. Bij ons helpt het om een aantal vaste taken te pakken die gewoon altijd moeten. Die vaste taken worden aanzienlijk minder mopperend (of scheldend, of tierend) uitgevoerd dan iets wat "ineens" moet.maar wanneer ze iets moet doen waar zij zelf niks mee wint (huishoudelijke klusjes of moeder helpen) dan is dat een drama ...
Ik heb dat losgelaten. Ook al denk ik dat het puber goed zou doen als hij er even tussenuit is, ik ga hem niet dwingen. Dat doe ik mezelf (en de rest van het gezin) niet aan. Ik kan me wel voorstellen dat het voor jou lastig is, omdat je dochter sowieso veel binnen zit. Mijn puber is veel de hort op met medepubers en ik heb besloten dat ik vooral belangrijk vind dat hij af en toe van de bank af komt en minder met wie hij dat doet.Haar thuislaten tijdens andere gezinsuitjes vind ik lastig, ik ben dan bang dat ze NOG minder met het gezin te maken zal willen hebben.
Gezinsuitjes waar ik het over heb zijn bijvoorbeeld naar het strand, een boswandeling of een ijsje eten ergens, gewoon eventjes ertussen uit in deze gekke corona periode.
vrijdag 28 mei 2021 om 16:47
vrijdag 28 mei 2021 om 16:47
Mijn pubers vinden het verschrikkelijk dat ik verwacht dat ze álles uit hun handen laten vallen en gaan doen wat ik vraag. En ze vinden dat ik véél te veel vraag.
Soms vraag ik wel 100 dingen in 3 dagen tijd, namelijk. In hun beleving.
De werkelijkheid is dan dat ik ze 5x per dag, 3 dagen achter elkaar vraag om diezelfde afwasmachine te legen. Of die ene kattenbak te verschonen. En dat doen ze dan al die 15 keer niet - en dan voelt het alsof ik hen 15 verschillende dingen heb gevraagd in plaats van 1 ding blijf herhalen - en dat vertalen ze dan naar '100x' of 'de hele tijd'.
Ze zijn nog niet af op deze leeftijd. Het komt goed, meestal pas als ze op kamers wonen
Soms vraag ik wel 100 dingen in 3 dagen tijd, namelijk. In hun beleving.
De werkelijkheid is dan dat ik ze 5x per dag, 3 dagen achter elkaar vraag om diezelfde afwasmachine te legen. Of die ene kattenbak te verschonen. En dat doen ze dan al die 15 keer niet - en dan voelt het alsof ik hen 15 verschillende dingen heb gevraagd in plaats van 1 ding blijf herhalen - en dat vertalen ze dan naar '100x' of 'de hele tijd'.
Ze zijn nog niet af op deze leeftijd. Het komt goed, meestal pas als ze op kamers wonen
vrijdag 28 mei 2021 om 16:53
Korte uitjes, zoals ijsjes, wandeling etc: vanaf zomer na groep 8. Ik denk dat ik hem na de coronatijd ook niet meer ga dwingen om mee te gaan naar feestjes, met een uitzondering voor naaste familie.Frietmetmayo schreef: ↑28-05-2021 16:22Vanaf welke leeftijd ging jullie puber niet meer mee naar uitjes?
vrijdag 28 mei 2021 om 16:55
Opzich eens hoor, maar ik denk dat het grote issue bij de dochter van TO is dat ze dus verder ook niets doet. Als ze inderdaad naar de stad zou gaan met vriendinnen laat je haar makkelijker thuis bij uitjes. Maar nu doet ze dan helemaal niets meer, lijkt het.
TO, ik zou kijken of je de eisen die je stelt anders kunt stellen. Daar heeft ze wel de leeftijd voor. Dus niet perse mee naar uitjes, maar wel 2 uur per dag van de kamer af (ik noem maar een tijd, iets wat haalbaar is en iets oplevert). Soms moet iemand ook een motivatie hebben om iets te gaan doen. Als afspreken met vriendinnen haar oplevert dan ze niet meer met jullie mee hoeft doet ze het misschien wel.
Het is zoals het is
vrijdag 28 mei 2021 om 16:57
Het asociale gedrag, alleen maar op eigen kamer, nooit iets met het gezin willen doen en geen gevoel lijken te hebben voor anderen klinkt precies zoals ik als puber. En volgens mij zijn er zo wel meer. Het is niet leuk, maar het lijkt me ook niet perse afwijkend. Bij mij kwam dit overigens ook grotendeels door de gespannen sfeer in huis, ouders die vaak ruzie maakten met elkaar, mij of broertje en soms konden uitbarsten om (van mijn kant gezien) niks. Daardoor trok ik me terug, wat hen alleen maar meer ergerde. Geen idee of dit bij jullie ook het geval is, maar misschien kun je er wat mee.
vrijdag 28 mei 2021 om 16:58
Dochters van 15, 13 en 10 hier en heel herkenbaar. Normaal pubergedrag waar de coronatijd nog eens extra meespeelt.
De oudste twee hoeven niet mee met simpele gezinsuitjes, we doen regelmatig dingen waar ze geen nee tegen zeggen.
En het wordt beter, mijn oudste is 15 1/2 en ik zit met mijn arm in het gips en ze helpt uit zichzelf en zonder mopperen mee. De 13 jarige niet, die vindt dat vet stom, het is toch niet haar schuld. Maar ze werd door de oudste hier op aangesproken. Er is hoop!
De oudste twee hoeven niet mee met simpele gezinsuitjes, we doen regelmatig dingen waar ze geen nee tegen zeggen.
En het wordt beter, mijn oudste is 15 1/2 en ik zit met mijn arm in het gips en ze helpt uit zichzelf en zonder mopperen mee. De 13 jarige niet, die vindt dat vet stom, het is toch niet haar schuld. Maar ze werd door de oudste hier op aangesproken. Er is hoop!
vrijdag 28 mei 2021 om 17:01
Ik snap dat je nu even in de emotie van het balen zit, maar ik denk dat je dit te groot maakt. Ja pubers denken vooral veel aan zichzelf. Maar dat ze je met grote tegenzin helpt, heeft denk ik meer met aversie tegen opdrachten in het algemeen te maken, dan met een gebrek aan empathie. Ze zal je best zielig vinden, maar niet op het moment dat ze zelf last krijgt (want extra opdrachten) van jouw zere rug.Strawberry_shortcake schreef: ↑28-05-2021 15:23Het lijkt haar ook allemaal niets te doen wanneer er iemand ziek is binnen het gezin of geblesseerd is en hulp nodig heeft.
Ik was een tijd geleden door mijn rug gegaan en wanneer ik ok haar hulp vroeg (iets oppakken van de grond bijvoorbeeld) deed ze echt met tegenzin even helpen. Ze is zo asociaal, lijkt geen gevoel te hebben voor anderen en alleen aan zichzelf te denken.
vrijdag 28 mei 2021 om 17:03
Fijn dat je dankzij je oudste toekomstperspectief hebt voor je middelste. Ik denk ook dat het helpt om je te bedenken dat het een fase is en ze niet voor eeuwig je tegenstander zullen blijven.Gatinmijnsok schreef: ↑28-05-2021 16:58En het wordt beter, mijn oudste is 15 1/2 en ik zit met mijn arm in het gips en ze helpt uit zichzelf en zonder mopperen mee. De 13 jarige niet, die vindt dat vet stom, het is toch niet haar schuld. Maar ze werd door de oudste hier op aangesproken. Er is hoop!
vrijdag 28 mei 2021 om 17:16
Ik zou dat ook zorgelijk vinden als ze dat helemaal niet meer willen. Een wandeling maken passen ze ook voor, maar ze zijn wel te porren voor ‘stukje lopen naar de ijssalon’ of ‘wie fietst er even naar de bakker voor taart ?’. Hier vinden ze ook iedereen stom maar tot op zekere hoogte. Want een bordspel vinden ze heus heel leuk of samen een film kijken ofzo. Als ik een wandeling wil maken of naar het strand wil ga ik met man en kijk ik wie er zin heeft. Soms is dat niemand en soms allemaal.Strawberry_shortcake schreef: ↑28-05-2021 16:23Wat fijn al die reacties, dank jullie wel!
Moeder-dochter uitjes hebben we zeker, we hebben het dan ook echt wel gezellig samen. Wanneer ze er iets uithaalt (zoals kleding of eten) is ze leuk en happy maar wanneer ze iets moet doen waar zij zelf niks mee wint (huishoudelijke klusjes of moeder helpen) dan is dat een drama ...
Haar thuislaten tijdens andere gezinsuitjes vind ik lastig, ik ben dan bang dat ze NOG minder met het gezin te maken zal willen hebben.
Gezinsuitjes waar ik het over heb zijn bijvoorbeeld naar het strand, een boswandeling of een ijsje eten ergens, gewoon eventjes ertussen uit in deze gekke corona periode.
Maar ik vind dit niet echt ok klinken eigenlijk. Pubers zijn vervelend bij vlagen en weinig sympathiek en volkomen ontoerekeningsvatbaar. Ik heb er 3 in huis en soms wil ik op kamers.
Hoort er allemaal bij en ik vind de mijne ook echt niet altijd leuk en soms hartgrondig stom. Maar jouw verhaal klinkt toch anders. Ik heb er ook 1 die ik echt moet stimuleren om sociaal te doen met anderen, 1 die ik moet afremmen en 1 die het heel ok doet.
En 1 die wel meehelpt in huis, 1 onder lichte dwang en 1 die alleen vuurspuwend in beweging komt.
Wat hier wel helpt is bij de pubers gaan buurten. Dus niet verwachten dat zij gezellig mee komen doen met ‘gezinsdingen’ maar dan ga ik op hun kamer hangen. Dat is eerst ‘maham wat doe je’ maar al vrij snel krijg ik een update over school, insta, een computerspel of iets anders. De dames heb ik me een keer een make over laten geven, vol in de make up (en daar heb ik echt nog wat van geleerd ook) en ik heb bijvoorbeeld Snapchat (geen reet aan en ik snap er niks van) want dat is zoals zij het liefst communiceren en dan krijg ik opeens wél berichten van ze overdag.
Dingen samen doen vinden ze stiekem heel leuk, zolang ik er de nadruk maar niet op leg. Als ik zeg ‘wie wil mee puzzelen’ roepen ze ‘nee gatverdamme wat saai!’, maar als ik begin met puzzelen (is voorbeeld) en aan de keukentafel ga zitten en ik gooi er een pak koekjes en een pot thee tegenaan zitten ze opeens binnen 20 minuten allemaal te puzzelen. Als iemand roept ‘ik heb zin in appeltaart’ dan roep ik terug: ga maar bakken, doe je zelf ff boodschappen?’ en dan gebeurt het meestal wel. Hebben ze weer iets te doen.
En soms hebben ze geen keus en moeten ze gewoon iets. Aan tafel eten is niet optioneel maar dat doen we gewoon, mee naar sommige uitstapjes is gewoon een verplichting, jammer dan als je geen zin hebt, dat hou je dan lekker voor je, en sommige klussen doe je gewoon en tegenzin mag, luidruchtige tegenzin trek ik maar beperkt. En soms ontplof ik of ik vertel wat hun gedrag met me doet en dat helpt ook. Die empathie zit er wel, maar verstopt en soms hebben ze ff een wake up call nodig, prima dat je pubert en heel gezond enzo, maar je woont hier niet alleen.
vrijdag 28 mei 2021 om 17:18
Ik lees niets geks of vind het althans erg herkenbaar van mijn oudste. Wellicht dat je wel iets met die angsten moet? Hier werd pas omstreeks die leeftijd duidelijk dat mijn dochter qua weerbaarheid buiten de deur beperkt werd door angsten (en naar later bleek autisme). Ze was er een ster in om dat te verbergen, want samen naar een winkel ging prima maar meestal wachtte ze tot ik riep dat ik naar Hema/Kruidvat of whatever ging en dan kwam ze met een boodschappenlijstje. Mee met uitjes hoefde ze al niet meer toen ze 12 was. Waarom zou je een kind dat prima thuis kan blijven, tegen haar wil meenemen?
Huishoudelijke klusjes hoeven ze niet van mij. Het puberleven is al zwaar genoeg zonder. Ze doen wel eens iets, maar dan vaak als ruilhandel (ik speel voor taxichauffeur als dat niet nodig is, maar dan moet jij stofzuigen).
Huishoudelijke klusjes hoeven ze niet van mij. Het puberleven is al zwaar genoeg zonder. Ze doen wel eens iets, maar dan vaak als ruilhandel (ik speel voor taxichauffeur als dat niet nodig is, maar dan moet jij stofzuigen).
vrijdag 28 mei 2021 om 17:30
Taakjes zou ik standaard dagen voor inplannen. Dus elke dag door de week vaatwasser inruimen en uitruimen.
Zaterdag (huis)kamer stofzuigen. Om de week zondag tuin grasmaaien. Etc.
Dan weet ze waar ze aan toe is.
Ergste aan taakje doen vond ik altijd dat er verwacht werd dat ik het direct deed terwijl ik net thuis was/huiswerk aan het maken was/net onder de douche wou springen. Dat ik alles uit mijn handen moest laten vallen daarvoor ging er bij mij niet in.
Misschien is er iets anders wat voor je dochter werkt zodat taakjes minder een strijd word. Wat vind ze het ergst eraan dan? (Behalve gewoon doen.)
Zaterdag (huis)kamer stofzuigen. Om de week zondag tuin grasmaaien. Etc.
Dan weet ze waar ze aan toe is.
Ergste aan taakje doen vond ik altijd dat er verwacht werd dat ik het direct deed terwijl ik net thuis was/huiswerk aan het maken was/net onder de douche wou springen. Dat ik alles uit mijn handen moest laten vallen daarvoor ging er bij mij niet in.
Misschien is er iets anders wat voor je dochter werkt zodat taakjes minder een strijd word. Wat vind ze het ergst eraan dan? (Behalve gewoon doen.)
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
vrijdag 28 mei 2021 om 17:35
Afgelopen jaar was voor iedereen een upside down jaar. Ouders en kinderen die ineens thuis werken, online lessen, niet ff naar de Hema voor een nagellakje of op vakantie. Heb echt met pubers te doen, bezig de wereld te ontdekken en ineens is het paf boem niks en mag je mee om een ijsje te halen.
En natuurlijk zijn ouders stom, ik waagde het ooit om toen nog Koninginnedag een oranje rietje in m'n haar te steken, dochter schaamde zich rot voor moeder. Mijn reactie: 2 rietjes zijn nog leuker. Zie van veel de humor in. Ik kon echt lachen om een stampvoetende dochter. En idd bijv. zelf bed verschonen, al sleet het hoeslaken door, hakuna matata.
je zegt dat ze veel leest, weet je welke boeken? Lees jij ze ook, er over praten?
Blijf onvoorwaardelijk achter je dochter staan, ieder kind is anders, de één wil een knuffel van jou, de ander "groot worden" zonder jou. Ze is gewoon leuk!!
En natuurlijk zijn ouders stom, ik waagde het ooit om toen nog Koninginnedag een oranje rietje in m'n haar te steken, dochter schaamde zich rot voor moeder. Mijn reactie: 2 rietjes zijn nog leuker. Zie van veel de humor in. Ik kon echt lachen om een stampvoetende dochter. En idd bijv. zelf bed verschonen, al sleet het hoeslaken door, hakuna matata.
je zegt dat ze veel leest, weet je welke boeken? Lees jij ze ook, er over praten?
Blijf onvoorwaardelijk achter je dochter staan, ieder kind is anders, de één wil een knuffel van jou, de ander "groot worden" zonder jou. Ze is gewoon leuk!!
Alles sal reg kom
vrijdag 28 mei 2021 om 17:39
vrijdag 28 mei 2021 om 17:40
Overigens tolereer ik niet dat ze hele dagen op hun kamer zitten met alleen social media tijdens die Coronatoestanden. Gewoon ff naar buiten elke dag. Iets van beweging en een beetje zonlicht. Dat zeg ik uiteraard niet zo maar ik zorg wel dat het gebeurt. Van hele dagen alleen op een kamer zonder sociaal contact worden de meeste mensen niet gelukkiger
vrijdag 28 mei 2021 om 17:56
[quote=Thordîs post_id=32931347 time=1622215014 user
Dingen samen doen vinden ze stiekem heel leuk, zolang ik er de nadruk maar niet op leg. Als ik zeg ‘wie wil mee puzzelen’ roepen ze ‘nee gatverdamme wat saai!’, maar als ik begin met puzzelen (is voorbeeld) en aan de keukentafel ga zitten en ik gooi er een pak koekjes en een pot thee tegenaan zitten ze opeens binnen 20 minuten allemaal te puzzelen.
[/quote]
Dat bedoel ik. Als jij je eigen plan trekt, kunnen ze volgen, meedoen of afhaken.
Laat zien wie jij als moeder bent, werk, hobbies, buren, tuin, dieren. Wees haar voorbeeld dat er zoveel kan en niets moet, behalve water drinken.
Quote ging mis.
Dingen samen doen vinden ze stiekem heel leuk, zolang ik er de nadruk maar niet op leg. Als ik zeg ‘wie wil mee puzzelen’ roepen ze ‘nee gatverdamme wat saai!’, maar als ik begin met puzzelen (is voorbeeld) en aan de keukentafel ga zitten en ik gooi er een pak koekjes en een pot thee tegenaan zitten ze opeens binnen 20 minuten allemaal te puzzelen.
[/quote]
Dat bedoel ik. Als jij je eigen plan trekt, kunnen ze volgen, meedoen of afhaken.
Laat zien wie jij als moeder bent, werk, hobbies, buren, tuin, dieren. Wees haar voorbeeld dat er zoveel kan en niets moet, behalve water drinken.
Quote ging mis.
Alles sal reg kom
vrijdag 28 mei 2021 om 18:33
Ik herken mezelf wel een beetje in hoe ik was op die leeftijd.
Werd beter toen ik mezelf leerde kennen, dingen op mijn tempo kon doen en doen wat ik leuk vind.
Steun haar, praat met haar. Leg haar anders uit dat je haar wil helpen maar dat je het ook fijn vindt als ze af en toe helpt in het huishouden.
Als ze zich beter voelt komt dat vanzelf denk ik.
Als ze al bang is om tegen anderen te praten is ze misschien onzeker?
Dat kan echt heel heftig zijn. Zeker op die leeftijd. Puberteit viel voor mij echt heel zwaar, al die veranderingen.
Ga er ook gewoon vanuit dat ze niet altijd redelijk is en geef zelf het goede voorbeeld. Ze blijft een puber...
Werd beter toen ik mezelf leerde kennen, dingen op mijn tempo kon doen en doen wat ik leuk vind.
Steun haar, praat met haar. Leg haar anders uit dat je haar wil helpen maar dat je het ook fijn vindt als ze af en toe helpt in het huishouden.
Als ze zich beter voelt komt dat vanzelf denk ik.
Als ze al bang is om tegen anderen te praten is ze misschien onzeker?
Dat kan echt heel heftig zijn. Zeker op die leeftijd. Puberteit viel voor mij echt heel zwaar, al die veranderingen.
Ga er ook gewoon vanuit dat ze niet altijd redelijk is en geef zelf het goede voorbeeld. Ze blijft een puber...
vrijdag 28 mei 2021 om 18:38
De drie R's vond ik voor mijn pubers bijna nog belangrijk dan voor diezelfde pubers in de peuterleeftijd. Ik merkte dat het enorm hielp om voorspelbaar te zijn in alles. Dus: planning voor de huishoudelijke taakjes (tafel dekken/afruimen/afwasmachine in- of uitruimen/kamer schoonmaken/bed afhalen/opmaken en was in de wasmand)
In die planning nam ik bij mijn aan zijn bed vastgeroeste puber ook op dat hij een uur naar buiten ging per dag. Ik schaftte er zelfs een fitbit voor hem voor aan, dat element vond hij leuk, die 10.000 stappen moesten toch wel een keer of 3 per week gehaald worden.
De deal die ik met ze sloot was: wanneer jullie je aan de taakjes houden en de afspraken, dan kan ik jullie vertrouwen en krijgen jullie ook het vertrouwen om alleen thuis te blijven bij 'stomme' uitjes. En dat was dan niet ijsje halen ofzo, dat was al vanaf groep 8 vrijwillig, maar wel koffie drinken bij oma of naar museum/dierentuin ofzo. Geen zin, prima, maar ik heb geen zin om de tent daarna helemaal te moeten poetsen, dus gedraag je. En vertrouwen daarin is iets wat verdiend moet worden en dat kan door die planning braaf aan te houden.
In die planning nam ik bij mijn aan zijn bed vastgeroeste puber ook op dat hij een uur naar buiten ging per dag. Ik schaftte er zelfs een fitbit voor hem voor aan, dat element vond hij leuk, die 10.000 stappen moesten toch wel een keer of 3 per week gehaald worden.
De deal die ik met ze sloot was: wanneer jullie je aan de taakjes houden en de afspraken, dan kan ik jullie vertrouwen en krijgen jullie ook het vertrouwen om alleen thuis te blijven bij 'stomme' uitjes. En dat was dan niet ijsje halen ofzo, dat was al vanaf groep 8 vrijwillig, maar wel koffie drinken bij oma of naar museum/dierentuin ofzo. Geen zin, prima, maar ik heb geen zin om de tent daarna helemaal te moeten poetsen, dus gedraag je. En vertrouwen daarin is iets wat verdiend moet worden en dat kan door die planning braaf aan te houden.
vrijdag 28 mei 2021 om 19:16
Ik durfde het niet te zeggen, want ik spreek niet vanuit moeder-puber ervaring maar vanuit jarenlange ervaring met werken met pubers in de residentiële jeugdzorg (crisisopvang).spuka schreef: ↑28-05-2021 18:38De drie R's vond ik voor mijn pubers bijna nog belangrijk dan voor diezelfde pubers in de peuterleeftijd. Ik merkte dat het enorm hielp om voorspelbaar te zijn in alles. Dus: planning voor de huishoudelijke taakjes (tafel dekken/afruimen/afwasmachine in- of uitruimen/kamer schoonmaken/bed afhalen/opmaken en was in de wasmand). In die planning nam ik bij mijn aan zijn bed vastgeroeste puber ook op dat hij een uur naar buiten ging per dag. Ik schafte er zelfs een fitbit voor hem voor aan, dat element vond hij leuk, die 10.000 stappen moesten toch wel een keer of 3 per week gehaald worden. De deal die ik met ze sloot was: wanneer jullie je aan de taakjes houden en de afspraken, dan kan ik jullie vertrouwen en krijgen jullie ook het vertrouwen om alleen thuis te blijven bij 'stomme' uitjes. En dat was dan niet ijsje halen ofzo, dat was al vanaf groep 8 vrijwillig, maar wel koffie drinken bij oma of naar museum/dierentuin ofzo. Geen zin, prima, maar ik heb geen zin om de tent daarna helemaal te moeten poetsen, dus gedraag je. En vertrouwen daarin is iets wat verdiend moet worden en dat kan door die planning braaf aan te houden.
Maar het enige waar we nóóit gedoe over hadden met de tieners die bij ons woonden, waren grappig genoeg de taken*. Omdat dat bij ons voorspelbaar en overzichtelijk was. Dagelijks deed elke jongere een taak na het avondeten. Dat rouleerde per dag. Het schema/overzicht hing naast de eettafels. Meer dan deze ene taak per dag en wekelijks eigen kamer opruimen/schoonmaken werd niet van ze gevraagd.
*Simpele taken zoals de tafel dekken, tafel afruimen, keuken schoonmaken, stofzuigen/vegen, dweilen, de toiletten van de jongeren schoonmaken, de badkamers van de jongeren schoonmaken, het vuilnis buiten zetten, etc.
