Kinderen
alle pijlers
Iris
woensdag 9 mei 2007 om 20:28
Voor Zoyla, Iris, Zoyman, Roos en Myrdin... Adres voor kaartjes![...] weblog: iris9.punt.nlEn hier is Zoyla's vorige topic...
bewerkt door moderator,
bewerkt door moderator,
bewerkt door moderator,
bewerkt door moderator,
bewerkt door moderator,
bewerkt door moderator,
zondag 13 mei 2007 om 19:55
zondag 13 mei 2007 om 20:03
.... woorden schieten te kort, Zoy.... lees al een tijdje mee, hoorde het viavia, ben er eerst even een heel poosje stil van geweest, maar voelde nu toch even dat ik moest reageren....
Voor jouw, je sterke, grote dochter Iris en de rest van je gezinnetje, wens ik alle sterkte toe die jullie nodig hebben. Hele dikke *;...
Fijn dat ze morgen thuiskomt, is het toch meer 'gewoon'....zo in jullie eigen huisje, haar eigen dingen weer om haar heen, maar ook iets meer een gewoon gezinsleven, wel met veel ziekenhuisbezoek, medicijnen en alle zorgen van dien, maar toch thuis! Het zal misschien angstig zijn, zo'n ziek meisje dat opeens jouw totale verantwoording is( in het ziekenhuis staat ze toch meer onder controle van artsen en verpleegkundigen), maar er keert ook een bepaalde rust terug, hoop ik....
Jullie zijn een superteam!!!
Voor jouw, je sterke, grote dochter Iris en de rest van je gezinnetje, wens ik alle sterkte toe die jullie nodig hebben. Hele dikke *;...
Fijn dat ze morgen thuiskomt, is het toch meer 'gewoon'....zo in jullie eigen huisje, haar eigen dingen weer om haar heen, maar ook iets meer een gewoon gezinsleven, wel met veel ziekenhuisbezoek, medicijnen en alle zorgen van dien, maar toch thuis! Het zal misschien angstig zijn, zo'n ziek meisje dat opeens jouw totale verantwoording is( in het ziekenhuis staat ze toch meer onder controle van artsen en verpleegkundigen), maar er keert ook een bepaalde rust terug, hoop ik....
Jullie zijn een superteam!!!
zondag 13 mei 2007 om 20:08
Oh Helemaal geweldig dat Iris naar huis mag morgen!!!
Fijn dat je toch nog een beetje een fijne moederdag hebt gehad.
Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is als Iris van die drftbuien heeft.
Je kindje veranderd zo veel. Het is al moeilijk dat ze ziek is (kanker heeft) Maar dat dan ook nog haar karakter veranderd, dat is helemaal moeilijk. Dan herken je ze nog minder terug.
Heel veel succes, maar ook plezier met Iris thuis.
Fijn dat je toch nog een beetje een fijne moederdag hebt gehad.
Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is als Iris van die drftbuien heeft.
Je kindje veranderd zo veel. Het is al moeilijk dat ze ziek is (kanker heeft) Maar dat dan ook nog haar karakter veranderd, dat is helemaal moeilijk. Dan herken je ze nog minder terug.
Heel veel succes, maar ook plezier met Iris thuis.
zondag 13 mei 2007 om 20:24
zondag 13 mei 2007 om 20:33
joepie wat super dat Iris morgen naar huis mag!
Die gedragsveranderingen kunnen volgens mij ook door de chemo komen toch? Natuurlijk zal het ook een deel verwerking van al haar angsten en verdriet zijn, maar moeilijk hoor!
Geniet maar lekker van je 3 kinderen morgen weer bij elkaar! Zijn Rosa en Myrrdin eigenlijk bij Iris in het ziekenhuis geweest?
Die gedragsveranderingen kunnen volgens mij ook door de chemo komen toch? Natuurlijk zal het ook een deel verwerking van al haar angsten en verdriet zijn, maar moeilijk hoor!
Geniet maar lekker van je 3 kinderen morgen weer bij elkaar! Zijn Rosa en Myrrdin eigenlijk bij Iris in het ziekenhuis geweest?
zondag 13 mei 2007 om 22:50
Iris verwerkt het op haar eigen kindermanier, he? Ene moment gewoon vrolijk genieten, onbevangen kind zijn. En het andere moment boos. En op wie kun je beter en veiliger afreageren dan op je moeder? Voor jou hartstikke lastig, omdat je ook met je eigen gevoel zit en hard moet knokken om overeind te blijven. Maar volgens mij komen jullie hier sterker uit!
Vind je het (ondanks de spanning) ook fijn dat ze morgen thuis komt? Ik hoop dat het je ook wat rust geeft. Heel veel succes met die spannende dag morgen! *;
Vind je het (ondanks de spanning) ook fijn dat ze morgen thuis komt? Ik hoop dat het je ook wat rust geeft. Heel veel succes met die spannende dag morgen! *;
zondag 13 mei 2007 om 22:51
zondag 13 mei 2007 om 23:07
Lieve Zoyla,
Toen ik vanochtend van de kids en manlief ontbijt op bed kreeg moest ik aan je denken. Waar zou je zijn; bij Iris, thuis bij de andere kids? Wat kan het leven toch plotsklaps afschuwelijke streken uithalen. Maar wat leuk dat je toch van Iris nog een moederdagcadeautje hebt gekregen. Ze vond het vast fijn om voor je te maken en aan je te geven. Het feit dat ze zo tegen je tekeer gaat wil alleen maar zeggen hoeveel ze van je houdt, je vertrouwt en hoe veilig ze zich bij haar mams voelt.
En wat geweldig dat ze morgen thuis komt; weer bij elkaar !!!!!! Het zal vast niet altijd gemakkelijk zijn, maar jullie zijn samen zo sterk ! Jullie gaan dit samen redden en komen er als gezin sterker uit dan je ooit voor mogelijk hebt kunnen houden.
Een fijne dag morgen voor jullie allemaal.
*; Jasmijn
Toen ik vanochtend van de kids en manlief ontbijt op bed kreeg moest ik aan je denken. Waar zou je zijn; bij Iris, thuis bij de andere kids? Wat kan het leven toch plotsklaps afschuwelijke streken uithalen. Maar wat leuk dat je toch van Iris nog een moederdagcadeautje hebt gekregen. Ze vond het vast fijn om voor je te maken en aan je te geven. Het feit dat ze zo tegen je tekeer gaat wil alleen maar zeggen hoeveel ze van je houdt, je vertrouwt en hoe veilig ze zich bij haar mams voelt.
En wat geweldig dat ze morgen thuis komt; weer bij elkaar !!!!!! Het zal vast niet altijd gemakkelijk zijn, maar jullie zijn samen zo sterk ! Jullie gaan dit samen redden en komen er als gezin sterker uit dan je ooit voor mogelijk hebt kunnen houden.
Een fijne dag morgen voor jullie allemaal.
*; Jasmijn
maandag 14 mei 2007 om 07:44
:R
blommen voor Iris en fam. omdat ze naar huis mag.
hopelijk is Iris thuis niet zó dwars, dat er geen land mee te bezeilen is. Er zijn nu eenmaal dingen die moeten en dat zijn nu juist vervelende dingen.
En ze wéét dat het leven niet meer normaal zal zijn, nu, maar ze wíl graag weer normaal zijn en doen. De frustraties vliegen door haar hoofd en lichaam.
Sterkte
Geluk
en rust gewenst!
(en ook nu ze thuiskomt, kun je nog hulp gebruiken en nu is in huize Dreamer vorlopig rust dus bel maar )
blommen voor Iris en fam. omdat ze naar huis mag.
hopelijk is Iris thuis niet zó dwars, dat er geen land mee te bezeilen is. Er zijn nu eenmaal dingen die moeten en dat zijn nu juist vervelende dingen.
En ze wéét dat het leven niet meer normaal zal zijn, nu, maar ze wíl graag weer normaal zijn en doen. De frustraties vliegen door haar hoofd en lichaam.
Sterkte
Geluk
en rust gewenst!
(en ook nu ze thuiskomt, kun je nog hulp gebruiken en nu is in huize Dreamer vorlopig rust dus bel maar )
Later is nu
maandag 14 mei 2007 om 09:01
Belabberd geslapen. Roos maakt er tegenwoordig een sport van om maar zo vroeg mogelijk bij me in bed te kruipen. Half 6 is bepaald geen uitzondering. En omdat Roos het woordje rustig niet kent, banjerd ze als een olifant in een porseleinen kast door het huis. Gevolg: Myrdin die het op een krijsen zet, want wakker betekend: ETEN!! Grrrrrrrrrrr...........
En zo zatik vanmorgen om half 7 beneden, gewassen en gestreken. Myrdin fles pap in zijn mik. Roos gegeten en gedronken. En ik verlangde eigenlijk alleen nog maar naar mijn bedje. Waar ik vannacht natuurlijk veel te laat in lag. Omdat ik alles af wilde hebben. Half 2 was het. En ik kón niet meer. En nog is het niet zoals ik het wil. Wat is schoonmaken toch een takkewerk. En wat ondankbaar ook vooral. Ik bedoel. De dag erna zie je er al niets meer van :(
Dadelijk ga ik weer naar het ziekenhuis. Eerst die kleine zijn fruit. Kleren mee voor Iris ( want ze belde net nog: Ik ga dus echt niet in mijn pyjama naar huis hé!) En dan nog even maatschappelijk werk en thuiszorg bellen. En dan me opmaken voor een drukke dag vol geregel, geren en gevlieg, boel bellen, uitleg, maar dan: Komt mijn meisje weer thuis. Eindelijk. Precies 2 weken na de diagnose ( toch?) Nou ja, het voelt iig als 2 jaar...Het is net of we onderhand in dat klere ziekenhuis wonen. En hoe ik het ook verafschuw daar. Ze zijn er wel allemaal om mijn kind beter te maken. En dus zullen we er aankomende jaren kind aan huis zijn.....
Volgens mijn man was Iris gister heel gezellig. En had ze na het bezoekje van haar juf en meester echt een opleving ten positieve. Gelukkig maar. Ze is ook door het dolle heen dan ze zo naar huis mag en wil het liefste meteen weer naar school. Helaas, dat zal nog even niet gaan ben ik bang.
Ik zal snel weer van me laten horen, nu heb ik alweer haast ( wanneer niet?)
X Zoy
En zo zatik vanmorgen om half 7 beneden, gewassen en gestreken. Myrdin fles pap in zijn mik. Roos gegeten en gedronken. En ik verlangde eigenlijk alleen nog maar naar mijn bedje. Waar ik vannacht natuurlijk veel te laat in lag. Omdat ik alles af wilde hebben. Half 2 was het. En ik kón niet meer. En nog is het niet zoals ik het wil. Wat is schoonmaken toch een takkewerk. En wat ondankbaar ook vooral. Ik bedoel. De dag erna zie je er al niets meer van :(
Dadelijk ga ik weer naar het ziekenhuis. Eerst die kleine zijn fruit. Kleren mee voor Iris ( want ze belde net nog: Ik ga dus echt niet in mijn pyjama naar huis hé!) En dan nog even maatschappelijk werk en thuiszorg bellen. En dan me opmaken voor een drukke dag vol geregel, geren en gevlieg, boel bellen, uitleg, maar dan: Komt mijn meisje weer thuis. Eindelijk. Precies 2 weken na de diagnose ( toch?) Nou ja, het voelt iig als 2 jaar...Het is net of we onderhand in dat klere ziekenhuis wonen. En hoe ik het ook verafschuw daar. Ze zijn er wel allemaal om mijn kind beter te maken. En dus zullen we er aankomende jaren kind aan huis zijn.....
Volgens mijn man was Iris gister heel gezellig. En had ze na het bezoekje van haar juf en meester echt een opleving ten positieve. Gelukkig maar. Ze is ook door het dolle heen dan ze zo naar huis mag en wil het liefste meteen weer naar school. Helaas, dat zal nog even niet gaan ben ik bang.
Ik zal snel weer van me laten horen, nu heb ik alweer haast ( wanneer niet?)
X Zoy
maandag 14 mei 2007 om 09:43
Zoyla, fijn dat Iris naar huis mag, spannend hoor. Wat zal dat wennen zijn voor jullie allemaal. Gek he, hoe binnen zo korte tijd je hele leven verandert lijkt te zijn. Ik hoop dat jullie over een poosje de rust weer hebben gevonden en weer lekker kunnen genieten van het gewone. Misschien komt alles veel sneller goed dan je denkt. Heel veel sterkte met alles en wat heb jij een stoere meid voortgebracht, die moet het wel heel ver gaan schoppen!
:gwab:
:gwab:
maandag 14 mei 2007 om 10:05
Lieve Iris, Zoyla, Zoyman en andere familie,
Ik lees hier mee en op de weblog, maar ik laat toch maar hier reactie achter, dan kunnen jullie de weblog miss wat meer "prive" houden?
Ik vind het fijn voor jullie ( en vooral voor Iris zelf natuurlijk) dat ze weer naar huis mag! Al begrijp ik dat het heel spannend is en het een boel geregel kost.
Verder hoop ik, lieve Iris, dat je zo min mogelijk last hebt van de chemo maar het zal niet meevallen...
Sterkte! *;
Ik lees hier mee en op de weblog, maar ik laat toch maar hier reactie achter, dan kunnen jullie de weblog miss wat meer "prive" houden?
Ik vind het fijn voor jullie ( en vooral voor Iris zelf natuurlijk) dat ze weer naar huis mag! Al begrijp ik dat het heel spannend is en het een boel geregel kost.
Verder hoop ik, lieve Iris, dat je zo min mogelijk last hebt van de chemo maar het zal niet meevallen...
Sterkte! *;
