Kinderen
alle pijlers
Is het dan ook nooit goed???
zaterdag 2 februari 2008 om 16:34
Even een beetje stoom afblazen.
Hoe vaak hoor je niet het lees je bijvoorbeeld hier op het forum dat kinderen zo slecht worden opgevoed. Ze hoeven maar een voet in een restaurant te zetten of ze rennen al rond en gillen de boel bij elkaar. En dan die ouders. Die ouders die er niets van zeggen en hun grut maar laat gaan. We hebben onze mond er van vol!
Waarom word ik dan regelmatig er op aangesproken dat het toch wel erg zielig is om mijn zoon te straffen terwijl hij toch echt strontvervelend is?
Voorbeeldje van vanmiddag. We gingen naar de Bieb. Hij wil daar nog weleens in de rekken klimmen alsof hij in een speeltuin is. Van te voren heb ik hem rustig maar duidelijk gezegd dat er niet geklommen wordt, doet hij dat wel gaan we direct naar huis.
Meneer gaat dus wel klimmen. Op het moment dat ik met hem weg wil gaan rent hij weg en kan ik achter hem aan gaan rennen. Hij mij uitlachend, dus naast boos op hem te zijn voelde ik mij behoorlijk te kakken gezet. Wij naar huis, hij boos en huilen want hij zal het "Echt Niet Meer Doen!". Jaja...
Buiten aangekomen met een boos, huilend kind, kwam er een medewerker van een politieke partij met een ballon voor hem. Op zo'n moment ga ik hem dus niet belonen voor zijn gedrag met iets leuks. Toen het hem wilde geven om 'hem te troosten' zei ik vriendelijk:" Nee dank u, hij is net erg vervelend geweest'.
Krijg ik een preek of dat nu wel nodig is. Het ziet er wel naar uit dat hij straf genoeg heeft gehad, is het niet een beetje hard om zo boos te blijven. Hij is nog zo kleieieiein! (hij is vier).
Pardon?? Hij misdraagt zich, ik tracht hem daarin op te voeden, ook in het openbaar en dat moet ik vooral dan maar niet doen??
En dit gebeurt dus met enige regelmaat wanneer mijn zoon zich misdraagt en ik daar op reageer.
Dus mijn vraag, wanneer is het dan wel goed???
(zo dat lucht op )
Hoe vaak hoor je niet het lees je bijvoorbeeld hier op het forum dat kinderen zo slecht worden opgevoed. Ze hoeven maar een voet in een restaurant te zetten of ze rennen al rond en gillen de boel bij elkaar. En dan die ouders. Die ouders die er niets van zeggen en hun grut maar laat gaan. We hebben onze mond er van vol!
Waarom word ik dan regelmatig er op aangesproken dat het toch wel erg zielig is om mijn zoon te straffen terwijl hij toch echt strontvervelend is?
Voorbeeldje van vanmiddag. We gingen naar de Bieb. Hij wil daar nog weleens in de rekken klimmen alsof hij in een speeltuin is. Van te voren heb ik hem rustig maar duidelijk gezegd dat er niet geklommen wordt, doet hij dat wel gaan we direct naar huis.
Meneer gaat dus wel klimmen. Op het moment dat ik met hem weg wil gaan rent hij weg en kan ik achter hem aan gaan rennen. Hij mij uitlachend, dus naast boos op hem te zijn voelde ik mij behoorlijk te kakken gezet. Wij naar huis, hij boos en huilen want hij zal het "Echt Niet Meer Doen!". Jaja...
Buiten aangekomen met een boos, huilend kind, kwam er een medewerker van een politieke partij met een ballon voor hem. Op zo'n moment ga ik hem dus niet belonen voor zijn gedrag met iets leuks. Toen het hem wilde geven om 'hem te troosten' zei ik vriendelijk:" Nee dank u, hij is net erg vervelend geweest'.
Krijg ik een preek of dat nu wel nodig is. Het ziet er wel naar uit dat hij straf genoeg heeft gehad, is het niet een beetje hard om zo boos te blijven. Hij is nog zo kleieieiein! (hij is vier).
Pardon?? Hij misdraagt zich, ik tracht hem daarin op te voeden, ook in het openbaar en dat moet ik vooral dan maar niet doen??
En dit gebeurt dus met enige regelmaat wanneer mijn zoon zich misdraagt en ik daar op reageer.
Dus mijn vraag, wanneer is het dan wel goed???
(zo dat lucht op )
zondag 3 februari 2008 om 00:40
*Intiem* pakt oude dame bij haar elleboog en loodst die met ferme tred naar de uitgang "ochguttegut mevrouwtje bent u zo in de war, u pakt zomaar een vreemd meisje bij de hand. misschien moet u een nieuw brilletje hebben"*grist leesbril van rek en plant die op neus bejaarde, brengt opoe naar winkelbeveiliging met de mededeling dat deze mevrouw zo in de war is dat ze vreemde meisjes aanziet voor d'r eigen kleinkind.
Waar bemoeit zo'n oud lijk zich mee? Wie oud is, kan zich net zomin dit soort dingen permitteren als jongere mensen. Als ik een vreemd kind aanraak word ik opgepakt...nooit meer over je kant laten gaan!!!
En TO: je hebt volledig gelijk. "Waar bemoeit u zich mee" lijkt me prima reactie. T is niet zo dat je een weerloos kind staat af te rossen...
Waar bemoeit zo'n oud lijk zich mee? Wie oud is, kan zich net zomin dit soort dingen permitteren als jongere mensen. Als ik een vreemd kind aanraak word ik opgepakt...nooit meer over je kant laten gaan!!!
En TO: je hebt volledig gelijk. "Waar bemoeit u zich mee" lijkt me prima reactie. T is niet zo dat je een weerloos kind staat af te rossen...
zondag 3 februari 2008 om 07:06
Ach waarschijnlijk heeft dat dametje de situatie gewoon niet goed ingeschat en echt gedacht dat ze je hielp. Ik snap dat het rete-irritant is als zoiets gebeurt, maar in dit geval denk ik echt dat het alleen maar heel goed bedoeld was en dat ze echt dacht dat ze je een plezier had gedaan.
OT: het is inderdaad nooit goed. Het is mij nog niet vaak gebeurd dat ik commentaar krijg als ik in het openbaar straf. Maar zou dat idd echt mega-irritant vinden. Zelf probeer ik altijd heel begrijpend en bemoedigend te kijken als ik iemand met een peuter zie worstelen hahaha. Gewoon omdat ik dat zelf het liefste heb als ik met een draakje door de supermarkt zeul.
OT: het is inderdaad nooit goed. Het is mij nog niet vaak gebeurd dat ik commentaar krijg als ik in het openbaar straf. Maar zou dat idd echt mega-irritant vinden. Zelf probeer ik altijd heel begrijpend en bemoedigend te kijken als ik iemand met een peuter zie worstelen hahaha. Gewoon omdat ik dat zelf het liefste heb als ik met een draakje door de supermarkt zeul.
zondag 3 februari 2008 om 09:26
Nou schorpientje, dat zie ik jou nog niet zo snel doen hoor haha. Ik denk dat het mens zwaar beteuterd zou kijken. Ik denk ook heel eerlijk dat haar bedoelingen wel goed waren, want ze was wel betrokken bij dochter en dacht dat ze me een gunst deed. Bij een jonger iemand zou ik hetzelfde geirriteerde gevoel hebben, maar er misschien toch eerder iets van gezegd hebben. Ik vond de dame eigenlijk zelf weer te schattig om hard op te treden haha. Peuters lukt me beter...
Maar het is inderdaad rete irritant als je opvoedkundig bezig bent en anderen gaan in je vaarwater zitten, ondanks alle goeie bedoelingen ten spijt. Maar mensen krijgen meestal maar een deel van de situatie mee waarop ze hun oordeel baseren. Ze zien een boze moeder -in hun ogen- overdreven ingrijpen. Maar wat ze niet zien is dat je misschien al de halve dag loopt in te grijpen en te waarschuwen en dat het op een gegeven moment wel een keer genoeg is ofzo. Of dat je ze van te voren gewaarschuwd hebt, zoals bij TO. En dan moet je dat ook doen, als je van te voren hebt gezegt dat je weggaat als ...
Maar het is inderdaad rete irritant als je opvoedkundig bezig bent en anderen gaan in je vaarwater zitten, ondanks alle goeie bedoelingen ten spijt. Maar mensen krijgen meestal maar een deel van de situatie mee waarop ze hun oordeel baseren. Ze zien een boze moeder -in hun ogen- overdreven ingrijpen. Maar wat ze niet zien is dat je misschien al de halve dag loopt in te grijpen en te waarschuwen en dat het op een gegeven moment wel een keer genoeg is ofzo. Of dat je ze van te voren gewaarschuwd hebt, zoals bij TO. En dan moet je dat ook doen, als je van te voren hebt gezegt dat je weggaat als ...
zondag 3 februari 2008 om 09:42
Ik probeer inderdaad zoveel mogelijk consequent en vooral duidelijk te zijn. Maar natuurlijk laat ik ook weleens een steekje vallen.....
Ik weet ook niet waar het aan ligt dat ik redelijk vaak commentaar krijg. Misschien omdat het de grote stad is? Misschien omdat mijn zoon wanneer hij huilt, met zijn grote betraande oogjes en 'engelachtig' gezichtje er ozo onschuldig uit ziet en ik de grote boze moeder?
Overigens krijg ik net zo goed commentaar wanneer hij vervelend is en ik volgens 'omstanders' niet streng genoeg ben. Vandaar ook, het is nooit goed.
Grappig om ook andere verhalen te horen waar omstanders blijkbaar vinden dat we 'opeens' te streng zijn en nog ingrijpen ook. Dan sta je toch met een mond voor tanden?!
Soms heb ik die discussie ook met mijn vader hoor (de enige waar ik überhaupt een discussie over de opvoeding van mijn zoon mee aanga Hij vindt mij (ons) toch ook wel wat streng. Hij luistert juist altijd zo goed en daar moeten we hem wel voor belonen. Ja duhhhh, tuurlijk luistert hij goed wanneer hij bij zijn verwen Opa is! Het heeft even geduurd voordat ik mijn vader aan zijn verstand gepeuterd had, dat het lieve luisteren soms drastisch veranderde wanneer zijn voordeur achter onze zoon dichtgaat. Ook hem even laten herinneren wat voor draken wij vroeger konden zijn en toen begon er toch lichtje te branden....
Ik weet ook niet waar het aan ligt dat ik redelijk vaak commentaar krijg. Misschien omdat het de grote stad is? Misschien omdat mijn zoon wanneer hij huilt, met zijn grote betraande oogjes en 'engelachtig' gezichtje er ozo onschuldig uit ziet en ik de grote boze moeder?
Overigens krijg ik net zo goed commentaar wanneer hij vervelend is en ik volgens 'omstanders' niet streng genoeg ben. Vandaar ook, het is nooit goed.
Grappig om ook andere verhalen te horen waar omstanders blijkbaar vinden dat we 'opeens' te streng zijn en nog ingrijpen ook. Dan sta je toch met een mond voor tanden?!
Soms heb ik die discussie ook met mijn vader hoor (de enige waar ik überhaupt een discussie over de opvoeding van mijn zoon mee aanga Hij vindt mij (ons) toch ook wel wat streng. Hij luistert juist altijd zo goed en daar moeten we hem wel voor belonen. Ja duhhhh, tuurlijk luistert hij goed wanneer hij bij zijn verwen Opa is! Het heeft even geduurd voordat ik mijn vader aan zijn verstand gepeuterd had, dat het lieve luisteren soms drastisch veranderde wanneer zijn voordeur achter onze zoon dichtgaat. Ook hem even laten herinneren wat voor draken wij vroeger konden zijn en toen begon er toch lichtje te branden....
zondag 3 februari 2008 om 16:42
Mijn dochter is gelukkig nog te klein voor peuterpubergedrag, dus ik heb nog even respijt voor ik ook aan het opvoeden moet. Goede voornemens heb ik al genoeg op dat gebied, samen te vatten onder de noemer 'streng doch rechtvaardig' .
Van streng ben ik een voorstander, en het opvoeden gaat wat mij betreft op straat en in winkels door. Ik ben het helemaal met TO en consorten eens in hoe ze met hun kind omgaan.
Wou toch nog even met jullie delen dat ik soms helemaal naar wordt als ik zie hoe lélijk sommige ouders tegen hun hummels doen! Gisteren zag ik een moeder met een jongetje in een wandelwagen. Het ventje zat wat te snikken. Snauwt die moeder: "Hou je kop dicht of ik sla 'm eraf!" Dat zeg je toch niet??!
Of laatst in een winkel, ook een jongetje in een buggy. Liet zijn flesje drinken vallen. De moeder verkoopt het kind een lel in het gezicht, pakt het flesje van de grond en gooit het onderin de buggy.
Nu weet ik natuurlijk niet wat eraan vooraf is gegaan. Maar dan denk ik: grote lummel, kun je wel tegen zo'n ukkie...
Van streng ben ik een voorstander, en het opvoeden gaat wat mij betreft op straat en in winkels door. Ik ben het helemaal met TO en consorten eens in hoe ze met hun kind omgaan.
Wou toch nog even met jullie delen dat ik soms helemaal naar wordt als ik zie hoe lélijk sommige ouders tegen hun hummels doen! Gisteren zag ik een moeder met een jongetje in een wandelwagen. Het ventje zat wat te snikken. Snauwt die moeder: "Hou je kop dicht of ik sla 'm eraf!" Dat zeg je toch niet??!
Of laatst in een winkel, ook een jongetje in een buggy. Liet zijn flesje drinken vallen. De moeder verkoopt het kind een lel in het gezicht, pakt het flesje van de grond en gooit het onderin de buggy.
Nu weet ik natuurlijk niet wat eraan vooraf is gegaan. Maar dan denk ik: grote lummel, kun je wel tegen zo'n ukkie...
zondag 3 februari 2008 om 18:41
Of terugmeppen dan een optie is Traincha... Enfin, meningen en aanpakken verschillen.
Ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik tot nu toe nog nooit opmerkingen heb gehad. Misschien dat dit hier in het deel van het land waar ik woon minder de gewoonte is. Overigens krijgen zoon en dochter wel gewoon op hun kop als ze in de supermarkt of op straat vervelend zijn, maar ik ga er ook geen opvoedkundig geheel van maken. Ze krijgen gewoon duidelijk te horen dat ze iets doen wat niet mag en daarna is het over met de leuke dingen en gaan we gewoon verder (maar dan zonder dat ik gezellig ben, ik ga gewoon op stand "negeer kinderen"). Als ze op de grond gaan liggen gaan ze gewoon in de brandweergreep (ze hebben nog net het gewicht dat ik dat red met 2 kinderen gelukkig).
Intiem, om jouw verhaal van dat omaatje kan ik alleen maar vertederend lachen. Wat schattig zeg. Ik denk gewoon dat ik gezegd zou hebben: "Jaja, dit is een jongedame met een sterke wil, die ik af en toe goed moet laten weten waar haar grenzen liggen", o.i.d.
Ik vind het eigenlijk alleen maar lief, dat ze je ook even een hart onder de riem steekt.
Ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik tot nu toe nog nooit opmerkingen heb gehad. Misschien dat dit hier in het deel van het land waar ik woon minder de gewoonte is. Overigens krijgen zoon en dochter wel gewoon op hun kop als ze in de supermarkt of op straat vervelend zijn, maar ik ga er ook geen opvoedkundig geheel van maken. Ze krijgen gewoon duidelijk te horen dat ze iets doen wat niet mag en daarna is het over met de leuke dingen en gaan we gewoon verder (maar dan zonder dat ik gezellig ben, ik ga gewoon op stand "negeer kinderen"). Als ze op de grond gaan liggen gaan ze gewoon in de brandweergreep (ze hebben nog net het gewicht dat ik dat red met 2 kinderen gelukkig).
Intiem, om jouw verhaal van dat omaatje kan ik alleen maar vertederend lachen. Wat schattig zeg. Ik denk gewoon dat ik gezegd zou hebben: "Jaja, dit is een jongedame met een sterke wil, die ik af en toe goed moet laten weten waar haar grenzen liggen", o.i.d.
Ik vind het eigenlijk alleen maar lief, dat ze je ook even een hart onder de riem steekt.
zondag 3 februari 2008 om 20:44
Wat vinden jullie van die wildvreemde "lieve dametjes" die het nodig vinden om jouw pasgeboren grut te bepotelen ?
Ik kneep ze altijd in de wang, met een "achgutteguttegut, wilt u alstublieft uw handen thuishouden ?" De reacties die je dán krijgt, die zou je moeten filmen. Wat verbeelden ze zich wel ?
AFBLIJVEN !!!!!
Ik kneep ze altijd in de wang, met een "achgutteguttegut, wilt u alstublieft uw handen thuishouden ?" De reacties die je dán krijgt, die zou je moeten filmen. Wat verbeelden ze zich wel ?
AFBLIJVEN !!!!!
zondag 3 februari 2008 om 20:50
Ik heb daar echt serieus geen moeite mee. Ten eerste is het me maar weinig overkomen. Ten tweede vind ik het wel wat leuks hebben: die oude dametjes vinden het gewoon hartstikke leuk om een pasgeboren babietje van dichtbij te zien. Mooi toch als ik (en baby) hen weer een leuke dag kunnen bezorgen.
Nee, echt serieus, ik heb me daar nooit druk om kunnen maken (maar misschien ben ik wel een beetje vreemd, want iedereen mocht mijn baby ook vasthouden op kraambezoek).
zondag 3 februari 2008 om 21:03
Moppetoet, ik heb daar ook niet zoveel moeite mee. Zolang als ze geen dingen doen als ongevraagd eten geven of zo. Of een slapend kind in de wang gaan knijpen vind ik het niet zo´n probleem.
Offtopic: Traincha, denk je niet dat je door hem terug te slaan je hem juist laat zien dat je mag slaan als je boos bent?
Offtopic: Traincha, denk je niet dat je door hem terug te slaan je hem juist laat zien dat je mag slaan als je boos bent?
maandag 4 februari 2008 om 13:26
Over babies aaien gesproken.
Zaterdag in supermarkt. Oude taart knijpt eerst mijn dochter van net 1 in haar wang en geeft daarna een aai over het hoofd van mijn zoon van bijna 4. Voordat ik wat kon zeggen zei mijn zoon 'wilt u wel even van ons afblijven mevrouw, wij houden hier niet van'. Haha. Dat mens keek echt heel beteuterd.
Ik snap dat gepluk ook niet hoor. Omdat het kinderen zijn, mag je er ongeoorloofd aan zitten plukken?
Zaterdag in supermarkt. Oude taart knijpt eerst mijn dochter van net 1 in haar wang en geeft daarna een aai over het hoofd van mijn zoon van bijna 4. Voordat ik wat kon zeggen zei mijn zoon 'wilt u wel even van ons afblijven mevrouw, wij houden hier niet van'. Haha. Dat mens keek echt heel beteuterd.
Ik snap dat gepluk ook niet hoor. Omdat het kinderen zijn, mag je er ongeoorloofd aan zitten plukken?
maandag 4 februari 2008 om 13:32
Babies en kleine kinderen nodigen gewoon uit tot aanraking, da's de natuur. Net zozeer als ik jonge poesjes of hondjes graag even wil aaien. Ik wil het niet goedpraten hoor, maar ik snap best dat mensen even een babietje willen aanraken en betrap mezelf er ook weleens op dat ik peuters van 1 of 2 jaar een aai over de haren geef (babies durf ik tegenwoordig niet meer aan te raken sinds ik hier op het forum lees) en ik heb er dan ook echt geen moeite mee.
maandag 4 februari 2008 om 13:41
Oud lijk?? het respect voor oudere dames die het goed bedoelen is hier ook ver te zoeken.
Ook al is het irritant dat anderen zich ermee bemoeien als je je kind probeert op te voeden, het mens dacht waarschijnlijk alleen maar goed te doen, had misschien niet eens gezien dat het kind straf had.
Wat een tolerantie hier zeg. Mijn broek zakt er van af.
maandag 4 februari 2008 om 13:43
@Dannas, dat snap ik ook niet hoor. Ik ben zelf ook niet zo mega aanrakerig, maar tis wel wat je gewend bent en zelden slecht bedoelt. Alleen maar goedbedoeld dus. Aanraken an sich kan toch een fijn iets zijn? Als kinderen al van jongsaf leren dat het ok is om fysiek met elkaar te zijn, dan zal dat niet snel een probleem zijn. Prima als je kind het zelf aangeeft (doet mijn dochter ook als ze geen zin heeft in knuffelen), maar soms kan het ook wel erg ingegeven zijn door de ouders. Wat is er eigenlijk mis mee als ik vragen mag?
maandag 4 februari 2008 om 13:48
maandag 4 februari 2008 om 13:48
Citronella, ik zal dat dan ook nooit doen, ook al kan ik me ter plekke wel irriteren aan de oude dame. Ik kon er niet om lachen zeg maar en ben maar weggelopen met dochter. Want ik had geen zin om de dame er op aan te spreken (met in mijn achterhoofd het idee dat het ongewtijfeld goed bedoeld was). Ik vond trouwens troosten nog 1 ding, maar boekjes beloven nog weer een hele andere.
Mijn vriend zou trouwens eerder zo gereageerd hebben als schorpoentje voorsteld. Nou, dan maak ik me snel uit de voeten, want schaam me dan voor zoveel lomperigheid en horkerigheid van zijn kant. Maar hij redeneert sec. met: zij bemoeit zich ongevraagd met iets wat haar niet aangaat = respectloos, dus waarom zou ik dan vriendelijk terug moeten doen? Dan is zijn respectloosheid net zo geoorloofd of zoiets.
Mijn vriend zou trouwens eerder zo gereageerd hebben als schorpoentje voorsteld. Nou, dan maak ik me snel uit de voeten, want schaam me dan voor zoveel lomperigheid en horkerigheid van zijn kant. Maar hij redeneert sec. met: zij bemoeit zich ongevraagd met iets wat haar niet aangaat = respectloos, dus waarom zou ik dan vriendelijk terug moeten doen? Dan is zijn respectloosheid net zo geoorloofd of zoiets.
maandag 4 februari 2008 om 18:18
Tja, ik zal wel een zeurmuts zijn, maar ik houd er niet van als wildvreemden mijn kinderen aanraken. Iets tegen ze zeggen, ze een compliment geven of tegen mij zeggen dat ik zulke leuke kinderen heb, natuurlijk. Maar aanraken, dat doe je niet zomaar. Ik weet ook van mijn zoon dat hij er helemaal niet van houd om onverwachts aangeraakt te worden door ons, laat staan door een vreemde. En ik heb hem dus ook geleerd om het te zeggen als hij zonder te vragen wordt aangeraakt.
En ik zie het verschil tussen kinderen en volwassenen niet zo. Ik vind het niet normaal zomaar door een wildvreemde te worden aangeraakt, en dus vind ik dat voor mijn kinderen ook niet normaal. Hoe schattig ze wellicht ook ogen.
En ik zie het verschil tussen kinderen en volwassenen niet zo. Ik vind het niet normaal zomaar door een wildvreemde te worden aangeraakt, en dus vind ik dat voor mijn kinderen ook niet normaal. Hoe schattig ze wellicht ook ogen.
maandag 4 februari 2008 om 20:51
Ja, ik ga toch ook geen wildvreemden zomaar bepotelen ? Kind of volwassene doet er niet toe. Ik heb ook de schurft aan snuffelende honden, ik zie geen verschil.
Als ik op kraambezoek ga (dus aangekondigd / uitgenodigd) dan duik ik óók niet de wieg in om naar een kind te graaien, ik was mijn handen als ik binnenkom, plus eventueel de handjes van mijn eigen kind (net boodschappen gedaan, vieze winkelkar vastgehouden ofzo) en ik laat het aan de ouders of ik de kleine wel of niet vast mag houden. Héél graag, maar alleen als zij het zelf aangeven. Ik heb gemerkt dat het heel erg wordt gewaardeerd dat ik mijn handen was.
Mijn zoontje gaat alleen mee als papa ook meegaat, dan kan één zich eventueel met hem bezighouden, en zodra hij tekenen van verveling vertoont is het inpakken en wegwezen, pasbevallen ouders zitten niet op andermans lastige mormel te wachten.
Je mag het overdreven vinden, ik zie het als respect voor iemands lichamelijke integriteit, en kinderen/babies verdienen dat respect ook.
Als ik op kraambezoek ga (dus aangekondigd / uitgenodigd) dan duik ik óók niet de wieg in om naar een kind te graaien, ik was mijn handen als ik binnenkom, plus eventueel de handjes van mijn eigen kind (net boodschappen gedaan, vieze winkelkar vastgehouden ofzo) en ik laat het aan de ouders of ik de kleine wel of niet vast mag houden. Héél graag, maar alleen als zij het zelf aangeven. Ik heb gemerkt dat het heel erg wordt gewaardeerd dat ik mijn handen was.
Mijn zoontje gaat alleen mee als papa ook meegaat, dan kan één zich eventueel met hem bezighouden, en zodra hij tekenen van verveling vertoont is het inpakken en wegwezen, pasbevallen ouders zitten niet op andermans lastige mormel te wachten.
Je mag het overdreven vinden, ik zie het als respect voor iemands lichamelijke integriteit, en kinderen/babies verdienen dat respect ook.
maandag 4 februari 2008 om 21:03
Dannas, op zich begrijp ik je reactie wel hoor, maar ben je dan niet bang dat je iets van je eigen afkeer ongewild overbrengt op je kinderen?
Ik was al kind heel afkering van lichamelijk contact en heb dat op latere leeftijd echt moeten leren (met name om er van te genieten). Gelukkig zijn mijn kinderen het tegenovergestelde en ik moedig lichamelijk contact echt een beetje aan, gewoon omdat het ook heel gezond is en zoals Intiem al zegt, ook heel prettig kan zijn. Uiteraard liefst met bekenden, maar als een oud vrouwtje of iemand anders mijn kinderen een aai over het hoofd geeft heb ik daar echt totaal geen problemen mee en ik ben altijd een beetje verbaasd dan de verontwaardiging van sommigen hier op het forum te lezen.
Ik was al kind heel afkering van lichamelijk contact en heb dat op latere leeftijd echt moeten leren (met name om er van te genieten). Gelukkig zijn mijn kinderen het tegenovergestelde en ik moedig lichamelijk contact echt een beetje aan, gewoon omdat het ook heel gezond is en zoals Intiem al zegt, ook heel prettig kan zijn. Uiteraard liefst met bekenden, maar als een oud vrouwtje of iemand anders mijn kinderen een aai over het hoofd geeft heb ik daar echt totaal geen problemen mee en ik ben altijd een beetje verbaasd dan de verontwaardiging van sommigen hier op het forum te lezen.
maandag 4 februari 2008 om 21:11
En inderdaad zijn er zat kinderen die niet gediend zijn van aanrakingen of lichamelijk contact, maar zelf ben ik wel het beste bewijs dat het wel te leren valt (ik heb nog jarenlang met heel veel plezier als sportmasseur gewerkt).
Moppetoet, ik verbaas me ook echt over jouw verontwaardiging. Is het nu echt zo erg als mensen jou of jouw kinderen bedoeld of onbedoeld aanraken? Je spreekt over respect, maar voelt het dan echt alsof je aangetast bent in je integriteit als je aangeraakt wordt (of besnuffeld door een hond)?
Geen aanval naar jou toe, maar zuiver interesse.
Moppetoet, ik verbaas me ook echt over jouw verontwaardiging. Is het nu echt zo erg als mensen jou of jouw kinderen bedoeld of onbedoeld aanraken? Je spreekt over respect, maar voelt het dan echt alsof je aangetast bent in je integriteit als je aangeraakt wordt (of besnuffeld door een hond)?
Geen aanval naar jou toe, maar zuiver interesse.