Kinderen
alle pijlers
Is het dan ook nooit goed???
zaterdag 2 februari 2008 om 16:34
Even een beetje stoom afblazen.
Hoe vaak hoor je niet het lees je bijvoorbeeld hier op het forum dat kinderen zo slecht worden opgevoed. Ze hoeven maar een voet in een restaurant te zetten of ze rennen al rond en gillen de boel bij elkaar. En dan die ouders. Die ouders die er niets van zeggen en hun grut maar laat gaan. We hebben onze mond er van vol!
Waarom word ik dan regelmatig er op aangesproken dat het toch wel erg zielig is om mijn zoon te straffen terwijl hij toch echt strontvervelend is?
Voorbeeldje van vanmiddag. We gingen naar de Bieb. Hij wil daar nog weleens in de rekken klimmen alsof hij in een speeltuin is. Van te voren heb ik hem rustig maar duidelijk gezegd dat er niet geklommen wordt, doet hij dat wel gaan we direct naar huis.
Meneer gaat dus wel klimmen. Op het moment dat ik met hem weg wil gaan rent hij weg en kan ik achter hem aan gaan rennen. Hij mij uitlachend, dus naast boos op hem te zijn voelde ik mij behoorlijk te kakken gezet. Wij naar huis, hij boos en huilen want hij zal het "Echt Niet Meer Doen!". Jaja...
Buiten aangekomen met een boos, huilend kind, kwam er een medewerker van een politieke partij met een ballon voor hem. Op zo'n moment ga ik hem dus niet belonen voor zijn gedrag met iets leuks. Toen het hem wilde geven om 'hem te troosten' zei ik vriendelijk:" Nee dank u, hij is net erg vervelend geweest'.
Krijg ik een preek of dat nu wel nodig is. Het ziet er wel naar uit dat hij straf genoeg heeft gehad, is het niet een beetje hard om zo boos te blijven. Hij is nog zo kleieieiein! (hij is vier).
Pardon?? Hij misdraagt zich, ik tracht hem daarin op te voeden, ook in het openbaar en dat moet ik vooral dan maar niet doen??
En dit gebeurt dus met enige regelmaat wanneer mijn zoon zich misdraagt en ik daar op reageer.
Dus mijn vraag, wanneer is het dan wel goed???
(zo dat lucht op
)
Hoe vaak hoor je niet het lees je bijvoorbeeld hier op het forum dat kinderen zo slecht worden opgevoed. Ze hoeven maar een voet in een restaurant te zetten of ze rennen al rond en gillen de boel bij elkaar. En dan die ouders. Die ouders die er niets van zeggen en hun grut maar laat gaan. We hebben onze mond er van vol!
Waarom word ik dan regelmatig er op aangesproken dat het toch wel erg zielig is om mijn zoon te straffen terwijl hij toch echt strontvervelend is?
Voorbeeldje van vanmiddag. We gingen naar de Bieb. Hij wil daar nog weleens in de rekken klimmen alsof hij in een speeltuin is. Van te voren heb ik hem rustig maar duidelijk gezegd dat er niet geklommen wordt, doet hij dat wel gaan we direct naar huis.
Meneer gaat dus wel klimmen. Op het moment dat ik met hem weg wil gaan rent hij weg en kan ik achter hem aan gaan rennen. Hij mij uitlachend, dus naast boos op hem te zijn voelde ik mij behoorlijk te kakken gezet. Wij naar huis, hij boos en huilen want hij zal het "Echt Niet Meer Doen!". Jaja...
Buiten aangekomen met een boos, huilend kind, kwam er een medewerker van een politieke partij met een ballon voor hem. Op zo'n moment ga ik hem dus niet belonen voor zijn gedrag met iets leuks. Toen het hem wilde geven om 'hem te troosten' zei ik vriendelijk:" Nee dank u, hij is net erg vervelend geweest'.
Krijg ik een preek of dat nu wel nodig is. Het ziet er wel naar uit dat hij straf genoeg heeft gehad, is het niet een beetje hard om zo boos te blijven. Hij is nog zo kleieieiein! (hij is vier).
Pardon?? Hij misdraagt zich, ik tracht hem daarin op te voeden, ook in het openbaar en dat moet ik vooral dan maar niet doen??
En dit gebeurt dus met enige regelmaat wanneer mijn zoon zich misdraagt en ik daar op reageer.
Dus mijn vraag, wanneer is het dan wel goed???
(zo dat lucht op
)
maandag 4 februari 2008 om 21:14
Intiem, het zou mij ook te ver gaan dat iemand anders mijn kind boekjes gaat beloven om haar te troosten hoor, dan denk ik ook dat bepaal ik zelf wel. Maar dat denk ik inderdaad alleen maar, net als jij. De heftige reacties hier verbazen mij nogal. Oud lijk, ouwe taart etc.. 
Pardon?
En dat vreemden mijn kinderen een keer een aai over de bol geven maakt me echt niet uit. Het hangt een beetje van de situatie af, ze hoeven door een wildvreemde ook niet helemaal afgelebberd te worden natuurlijk, maar hier hangen er ook regelmatig oude dametjes boven de kinderwagenbak, ach ja..
Pardon?En dat vreemden mijn kinderen een keer een aai over de bol geven maakt me echt niet uit. Het hangt een beetje van de situatie af, ze hoeven door een wildvreemde ook niet helemaal afgelebberd te worden natuurlijk, maar hier hangen er ook regelmatig oude dametjes boven de kinderwagenbak, ach ja..
dinsdag 5 februari 2008 om 10:30
Ik vind het inderdaad overdreven, maar het is natuurlijk jouw goed recht om niet te willen dat andere mensen aan je kind zitten. Ik sta er zelf heel anders in, vind het juist leuk als andere mensen mijn kinderen schattig vinden, en gaf mijn babies altijd gelijk over aan de kraamvisite zodat ik koffie en beschuitjes kon maken. Ik vroeg me gewoon echt af of je het stukje over terugknijpen in oude dametjeswangen meende maar ik neem aan dat dat een grapje was.
dinsdag 5 februari 2008 om 14:50
Net als Anky was/ben ik nogal anti aanrakerigheid. Vroeger heel erg en tegenwoordig nauwelijks opvallend meer : )
Ik heb affectiviteit en lichamelijkheid echt moeten leren en ik denk dat mijn kleine wurm daar wel aan heeft bijgedragen. Dus bepotelen doen we hier te kust en te keur. Omdat ik er -bewust- heel erg op probeer te letten dat ik dochter hierin geen raar beeld meegeef, is zij veel vrijer dan ik ooit ben geweest. Ze is geen kind dat bovenop iedereen springt en tast ook eerst het e.e.a. af. Maar als ze zich vrij en op haar gemak voelt, merk je dat ze toenadering zoekt. Dus lichamelijkheid heeft voor mijn gevoel dan veel te maken met je op je gemak voelen (bij anderen). Als een kind -dat volgens mij van nature gericht is op anderen- grote fysieke afstand bewaart, dan is dat volgens mij tegen de natuur van een (jong) kind in. Als kinderen groter worden, wordt de behoefte voor het eigen territorium groter, dus dan vind ik het an sich niet gek dat een 8 jarig kind daar niet op zit te wachten (maar dan denk ik dat dat op een veel subtielere of humoristischer wijze gebracht kan worden dan 'blijf af').
Ik zou het jammer vinden als dat jonge kind contacterigheid eraf gaat, door de stijfheid van ouders. Dat groeit vanzelf wel naarmate het kind ouder wordt. Be je dan niet je eigen moeite met lichamelijkheid je kind aan het opdringen?
Tis nl. een heel natuurlijke behoefte van volwassenen om jongen (kittens, puppies, babies) aan te raken. Zeker nog voortstammend uit de tijd dat een kind geen bezit was van 1 ouderpaar en toevertrouwd was aan de zorg van meerdere volwassen (voornl.) vrouwen. Dat is een aangeboren instinct denk ik dan maar om kleintjes aan te raken, te troosten, te knuffelen. Ik denk dat je niet snel teveel kan knuffelen (ik heb het niet over verstikken en niet op te letten op grenzen die ook -juist- hele jonge kinderen aangeven)
dinsdag 5 februari 2008 om 19:51
Ja, ik kneep inderdaad terug. Er was niemand die dat op prijs stelde, misschien dat ze dan ooit eens gaan nadenken dat anderen het misschien ook niet op prijs stellen dat ze bepoteld worden ?
Als jij jouw kind door iedereen wilt laten aanhalen, dan moet je dat (laten) doen, maar ik wilde dat gewoon niet. Klaar. Ze hadden het in elk geval kunnen VRAGEN, maar dát deden ze niet.
Als jij jouw kind door iedereen wilt laten aanhalen, dan moet je dat (laten) doen, maar ik wilde dat gewoon niet. Klaar. Ze hadden het in elk geval kunnen VRAGEN, maar dát deden ze niet.
dinsdag 5 februari 2008 om 20:33
dinsdag 5 februari 2008 om 20:43
dinsdag 5 februari 2008 om 20:46
dinsdag 5 februari 2008 om 20:48
Rare mensen komen jullie dan tegen als jullie de godganse dag bepoteld worden of tot de bedreigde potentiele bepotelslachtoffers behoren. Meeste mensen weten op een aai over de bol, een glimlach of vriendelijk knikje best wat afstand bewaren is hoor. En dat veel mensen een ontroerde glimlach in de wandelwagen bak werpen met een enkeling die het nodig vindt een wangetje te strelen, ach, daar komt mijn kind echt wel overheen hoor (van mijn buik had men dan weer af te blijven, maar ik geloof dat mijn uitstraling genoeg zei...)
dinsdag 5 februari 2008 om 20:52
Buiten het feit dat ik er zelf niet zo veel problemen mee heb ben ik het wel met lilalore eens. Waarom doe je iets terug wat je zelf niet prettig vind? Dan kun je dat toch ook tegen die dame zeggen: ik heb liever niet dat u dat doet, of zou u haar niet aan willen raken dat vind ik niet prettig. Zoiets?
Ik zou trouwens de manier die jij omschrijft van op kraamvisite gaan heel onprettig vinden. Ik was ook niet moeilijk met kind op schoot bij anderen en ook niet qua tijden. En als iemand bij mij zou komen en direct zijn handen zou gaan wassen zou ik heel raar staan te kijken. Ik vind dat ook niets met lichamelijke integriteit te maken hebben.
Ik zou trouwens de manier die jij omschrijft van op kraamvisite gaan heel onprettig vinden. Ik was ook niet moeilijk met kind op schoot bij anderen en ook niet qua tijden. En als iemand bij mij zou komen en direct zijn handen zou gaan wassen zou ik heel raar staan te kijken. Ik vind dat ook niets met lichamelijke integriteit te maken hebben.
dinsdag 5 februari 2008 om 20:53
Met onze jongste kwamen we al vrij vroeg buiten, lentekind, en hij was (en is!) een engeltje om te zien. Dus heel raar heb ik het nooit gevonden dat mensen hem schattig vonden, maar na eerst maanden mensen van de buik van mijn vrouw afmeppen, was ik niet zo in de stemming voor het ongevraagde (!!) gegraai en gepotel, om over het eeuwige commentaar maar te zwijgen.
Gelukkig heb ik een uitstraling die verregaande maatregelen overbodig maakt. Het Boze Oog deed meestal genoeg
dinsdag 5 februari 2008 om 20:55
Intiem, ik zat me dat ook af te vragen of ik dan zo weinig van dit soort mensen tegen kom. Zoon is 6 maanden maar ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die echt in de wang kneep of zo maar overigens ook niet veel mensen die aan buik zaten. Natuurlijk wel ontzettend veel vertederende bliken en ah en oh boven de wagen, aai over de wang. Aan buik zitten een keer een zwager geloof ik, maar dat vond ik niet vervelend.
dinsdag 5 februari 2008 om 20:58
Moest jij mensen echt van de buik van je vrouw afmeppen? Ik maak het echt maar heel zelden mee, om niet te zeggen, ik weet niet of het ooit wel eens is voorgekomen dat iemand ongewild aan mijn zwangere buik zat hoor. Ja een vriendin die een goedbedoeld klopje gaf, maar dat vind ik niet erg.
En zo'n buik springt nou eenmaal in het oog, en mensen vinden het leuk. Ik zie het alleen maar als goedbedoeld dat je er commentaar op krijgt.
En zo'n buik springt nou eenmaal in het oog, en mensen vinden het leuk. Ik zie het alleen maar als goedbedoeld dat je er commentaar op krijgt.
dinsdag 5 februari 2008 om 21:03
Ja, het zal wel heel ouderwets zijn, maar wij hebben er beiden niet zo'n probleem mee om elkaar te ondersteunen. Ze heeft inderdaad geen boos oog, ze vond het vervelend om steeds "vervelend" te moeten zijn, maar ze vond het ook vervelend dat mensen ongevraagd aan haar zaten. Heel ongeëmancipeerd zag ik daarin dus wel een rol voor mezelf.
dinsdag 5 februari 2008 om 21:27
Haha, ik snappum. Gelukkig kon ik het zelf vrij goed af. En verder volstond het om uit te leggen dat zwanger zijn nog steeds betekend dat je buik hetzelfde is als zonder zwanger zijn en dat je het niet in je hoofd haalt om andere (niet zwangere) mensen zomaar out of the blue aan hun buik te gaan voelen. Zomaar een uitgestrekte vertederde hand op je bierpensje of ongetrainde vetrolletjes, de meeste mannen en vrouwen zullen raar opkijken.
dinsdag 5 februari 2008 om 21:34
Ik heb het ook niet veel meegemaakt hoor, terwijl ik ook al rap buiten met ze was en ik hele mooie (en aparte) kindjes heb die veel aandacht trekken. Maar misschien heb ik het wel niet eens in de gaten als er weleens in een wangetje wordt geknepen. Ik kan me gewoon zó niet voorstellen dat je daar zo agressief van wordt, dat ik nu denk dat ik het misschien wel gewoon gemist heb als mensen dat deden.
Ik kan er gewoon niet zoveel mee met die reacties als terug in de wang knijpen. Het is al zo gezellig op straat in Nederland, als oude dametjes nou ook al geen babietjes meer mogen bewonderen.... Pfff.
Ik kan er gewoon niet zoveel mee met die reacties als terug in de wang knijpen. Het is al zo gezellig op straat in Nederland, als oude dametjes nou ook al geen babietjes meer mogen bewonderen.... Pfff.
dinsdag 5 februari 2008 om 23:05
Oeh, ik ken dit. Ik heb het ook al-tijd. Laatst een keer iets heel gruwelijks irritants meegemaakt. Mijn zoon was echt VERSCHRIKKELIJK geweest. Zonder dollen, ik was echt WOEST, zo erg was hij tekeer gegaan. Hij had een enorme scene in de supermarkt geschopt, dus ik had daar al mijn portie afkeurende blikken gehad en baalde van mezelf dat ik op zo'n moment ook echt over me heen laat lopen en erbij stond als een lulletje rozenwater. Uiteindelijk sprong ik dus ook uit mijn vel, heb zoon aan zijn arm zo op de fietsstoel gekwakt en ben nog nooit zo snel naar huis gefietst, zo kwaad was ik.
Eenmaal thuis ging hij nog even lekker door, en weigerde mee naar binnen te gaan. Dat doet hij wel vaker, dan gaat hij voor de deur liggen krijsen dat ik hem moet optillen. Maar omdat ik al zo kwaad was, dacht ik "daahaag, je kan mijn rug op, voor mijn part blijf je daar liggen totdat je blauw ziet, maar ik ben er klaar mee."
Dus ik naar binnen, gewoon de boodschappen op gaan ruimen enzo, ondertussen natuurlijk luisterend naar hoe het buiten ging (nog steeds als een brulboei aan het gillen, dus beter ook maar niet gaan kijken want mijn grens is echt bereikt)...
Hoor ik ineens mijn buurdeur opengaan. Komt mijn &*%$^*## buurman hem paaien. Nou, ik kon die man wel killen, ik stond echt te shaken van kwaadheid. Dus ik zeg - nogal bits maar wel kalm - bemoei je met je eigen zaken, man.
Wat denk je dat ie doet? Komt ie mijn zoon een mega gevulde koek brengen, omdat ie zo zielig is. Nou, ik wou die koek echt door zijn strot douwen, ik was zooooo kwaad. Een beetje mijn kind gaan belonen omdat ie zich echt verschrikkelijk misdragen heeft, waar haal je het lef vandaan?
Oh, ben nog kwaad als ik eraan denk, vooral omdat mijn zoon écht zich vreselijk had misdragen en ik hem eigenlijk sowieso al veel te soft had aangepakt omdat we in het openbaar waren. Eigenlijk had ik hem helemaal niet gestraft, want ik zat echt met mijn handen in het haar, en het enige wat ik kon bedenken was "negeren". En dan nog zo'n man die helemaal niet weet wat er gebeurd is die mij een beetje vuil staat aan te kijken en tegen mij zegt "ja, hij is nog maar een kind hoor" en hem nota bene een koek wil geven! Een koek!
Pfff, ik hou maar op, want man o man wat was ik woest op die vent.
Eenmaal thuis ging hij nog even lekker door, en weigerde mee naar binnen te gaan. Dat doet hij wel vaker, dan gaat hij voor de deur liggen krijsen dat ik hem moet optillen. Maar omdat ik al zo kwaad was, dacht ik "daahaag, je kan mijn rug op, voor mijn part blijf je daar liggen totdat je blauw ziet, maar ik ben er klaar mee."
Dus ik naar binnen, gewoon de boodschappen op gaan ruimen enzo, ondertussen natuurlijk luisterend naar hoe het buiten ging (nog steeds als een brulboei aan het gillen, dus beter ook maar niet gaan kijken want mijn grens is echt bereikt)...
Hoor ik ineens mijn buurdeur opengaan. Komt mijn &*%$^*## buurman hem paaien. Nou, ik kon die man wel killen, ik stond echt te shaken van kwaadheid. Dus ik zeg - nogal bits maar wel kalm - bemoei je met je eigen zaken, man.
Wat denk je dat ie doet? Komt ie mijn zoon een mega gevulde koek brengen, omdat ie zo zielig is. Nou, ik wou die koek echt door zijn strot douwen, ik was zooooo kwaad. Een beetje mijn kind gaan belonen omdat ie zich echt verschrikkelijk misdragen heeft, waar haal je het lef vandaan?
Oh, ben nog kwaad als ik eraan denk, vooral omdat mijn zoon écht zich vreselijk had misdragen en ik hem eigenlijk sowieso al veel te soft had aangepakt omdat we in het openbaar waren. Eigenlijk had ik hem helemaal niet gestraft, want ik zat echt met mijn handen in het haar, en het enige wat ik kon bedenken was "negeren". En dan nog zo'n man die helemaal niet weet wat er gebeurd is die mij een beetje vuil staat aan te kijken en tegen mij zegt "ja, hij is nog maar een kind hoor" en hem nota bene een koek wil geven! Een koek!
Pfff, ik hou maar op, want man o man wat was ik woest op die vent.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 5 februari 2008 om 23:10
Voor de duidelijkheid: mijn zoon gaat echt heel hard schreeuwen en krijgt echt vreselijke driftbuien. "Gelukkig" heeft hij ze inmiddels ook al bij anderen gehad, die vervolgens ook niet wisten hoe ze ermee om moesten gaan, want ik heb er echt heel veel zorgen over. Maar het vervelende is dus dat hij kennelijk dusdanig krijst en gilt dat mensen vervolgens mij aan kijken alsof ik hem iets heel vreselijks aandoe.
Ik ben er ook al voor naar een pedagoog geweest en heb er zo'n beetje elke dag gesprekken over met zijn juffen, dus het is nogal een issue hier. Dan is het dus echt dubbel frustrerend en gewoon rot als wildvreemden als jij met de tranen in je ogen je kind in de hoek zet middenin de supermarkt terwijl hij als een speenvarken tekeer gaat omdat je metd e pedagoog hebt afgesproken dat het vooral belangrijk is om consequent te blijven, vervolgens tegen 36 omas moet zeggen dat hij daar niet voor niks staat en dat hij zomaar zo staat te schreeuwen.
Ik ben er ook al voor naar een pedagoog geweest en heb er zo'n beetje elke dag gesprekken over met zijn juffen, dus het is nogal een issue hier. Dan is het dus echt dubbel frustrerend en gewoon rot als wildvreemden als jij met de tranen in je ogen je kind in de hoek zet middenin de supermarkt terwijl hij als een speenvarken tekeer gaat omdat je metd e pedagoog hebt afgesproken dat het vooral belangrijk is om consequent te blijven, vervolgens tegen 36 omas moet zeggen dat hij daar niet voor niks staat en dat hij zomaar zo staat te schreeuwen.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 5 februari 2008 om 23:15
On the bright side: op die bewuste buurman-met-een-koek dag hoorde ik een hele lieve caissiere tegen iemand die zich er waarschijnlijk weer mee bemoeide zeggen: "ik vind dat zo knap van die moeder, dat ze zo rustig blijft! Ik was al lang boos geworden, maar zij is altijd zo rustig en kalm!"
Ik kon haar wel zoenen, want op zo'n moment wéét je dat de hele supermarkt zich aan jouw kind ergert en weet je ook dat iedereen vindt dat jij het vooral helemaal verkeerd doet. Ik heb haar later nog een keer uitgebreid bedankt, want ik vond het heel lief dat ze echt luidkeels voor me opkwam. Ze zei toen ook dat ze dat expres lekker hard zei, hahaha. Echt tof, ik heb me voorgenomen om dat ook te gaan doen als ik een andere moeder zo zie struggelen.
Ik kon haar wel zoenen, want op zo'n moment wéét je dat de hele supermarkt zich aan jouw kind ergert en weet je ook dat iedereen vindt dat jij het vooral helemaal verkeerd doet. Ik heb haar later nog een keer uitgebreid bedankt, want ik vond het heel lief dat ze echt luidkeels voor me opkwam. Ze zei toen ook dat ze dat expres lekker hard zei, hahaha. Echt tof, ik heb me voorgenomen om dat ook te gaan doen als ik een andere moeder zo zie struggelen.
Am Yisrael Chai!
woensdag 6 februari 2008 om 00:15
hear hear 
FV, ik kan het me levendig voorstellen. En de straf als ouder heb je al automatisch te pakken, want je wéét gewoon dat de halve supermarkt er een oordeel over heeft en jou ongetwijfeld de slechtste moeder op aarde vindt. Het zou juist gestimuleerd moeten worden om kinderen te laten schreeuwen en gillen en niemand die er zich iets van aantrekt. Dan leren ze het 't snelst. Maar nee, omdat je bang bent dat de halve winkel over je valt, is het pappen en nathouden. Alsof die kinderen dat nou juist niet ruiken.
En hier ook een dochter die niet per se brult (tis een meid he), maar zeer dramatsich een snik ten hore gehore brengt, gevolgt door een tenenkrommende huilgil. met die grote betraande ogen is dat inderdaad mega zielig (whoehahaha )
FV, ik kan het me levendig voorstellen. En de straf als ouder heb je al automatisch te pakken, want je wéét gewoon dat de halve supermarkt er een oordeel over heeft en jou ongetwijfeld de slechtste moeder op aarde vindt. Het zou juist gestimuleerd moeten worden om kinderen te laten schreeuwen en gillen en niemand die er zich iets van aantrekt. Dan leren ze het 't snelst. Maar nee, omdat je bang bent dat de halve winkel over je valt, is het pappen en nathouden. Alsof die kinderen dat nou juist niet ruiken.
En hier ook een dochter die niet per se brult (tis een meid he), maar zeer dramatsich een snik ten hore gehore brengt, gevolgt door een tenenkrommende huilgil. met die grote betraande ogen is dat inderdaad mega zielig (whoehahaha
)
woensdag 6 februari 2008 om 06:08
Mens, gewoon die koek aanpakken, dank je wel zeggen, kind met koek en al naar binnen sleuren, *BOM* deur dicht en dan hop de prullenbak in. Die koek dus he, niet je kind. Die gaat in de hoek.
Of ben ik dan een kindermishandelaar?
Over dat buikbepotelen; die 3 dat dat gebeurd is, vond ik het eigenlijk wel lief. Zomaar een vreemde die aandacht besteedt aan mijn ongeboren vrucht. Lief!
Wangetjes van mijn kind aaien mag ook (dat is te zeggen; ze laten het niet meer toe, de jongste is 3,5), maar dan gaat wel onmiddelllijk mijn antenne ophoog. Is het een vent en gaat ie ook maar 1 nanoseconde te lang door? Dan zeg ik; "Okee, klaar" en sleep mijn kind mee.
Of ben ik dan een kindermishandelaar?
Over dat buikbepotelen; die 3 dat dat gebeurd is, vond ik het eigenlijk wel lief. Zomaar een vreemde die aandacht besteedt aan mijn ongeboren vrucht. Lief!
Wangetjes van mijn kind aaien mag ook (dat is te zeggen; ze laten het niet meer toe, de jongste is 3,5), maar dan gaat wel onmiddelllijk mijn antenne ophoog. Is het een vent en gaat ie ook maar 1 nanoseconde te lang door? Dan zeg ik; "Okee, klaar" en sleep mijn kind mee.
woensdag 6 februari 2008 om 08:48
Nee hoor, geen kindermishandelaar, maar je laat wel je kind winnen op zo'n moment. Hij lag daar omdat hij door mij naar binnen getild wilde worden en ik "nee" had gezegd. Mijn zoon heeft er een handje van om bij "nee" net zo lang gek te gaan doen totdat ik tóch doe wat hij wil. Als ik hem vervolgens tóch naar binnen til omdat de buurman zich ermee komt bemoeien is het nogal simpel: net zo lang gillen totdat de buurman komt of mamma zich rotschaamt, want dan doet ze het toch.
Dat truukje ken ik inmiddels wel, vandaar dat ik zo kwaad was. En de buurman gaf me niet eens de kans om de koek aan te pakken, die zat al half met zoon op de arm een koek voor zijn neus te bungelen.
Am Yisrael Chai!
