Kinderen
alle pijlers
Je kind op het speciaal onderwijs
donderdag 11 juni 2020 om 13:49
Ik heb niet echt een speciale vraag, maar door een situatie vandaag werd ik even pijnlijk op de feiten gedrukt dat mijn kind op het speciaal onderwijs zit.
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
woensdag 24 maart 2021 om 09:39
Hier zijn we druk met scholen bezoeken. In eerste instantie kregen we advies voor mytylonderwijs, maar nu een paar maanden later is de conclusie (na een kleine sprong in ontwikkeling) dat zoon ook naar een zmlk school kan.
Voor ons een enorme opluchting, want nu kunnen we 2 extra scholen bezichtigen en zelf een keuze gaan maken, dat voelt opeens als luxe
Maar ook het bezoek aan de eerste zmlk school heeft er flink ingehakt.... ik ben er behoorlijk door vd leg. Zo enorm confronterend. Hoort mijn mannetje hier echt tussen? Ja, hij hoort hier echt tussen.... en dan waarschijnlijk ook in een extra kleine klas met extra veel begeleiding...
Het maakt me zo verdrietig.
Hij zit nu op een heel fijn peuterdagcentrum. Een hele fijne veilige plek (om de hoek). En dan straks met een busje naar een grote school... Misschien is dit ook gewoon een loslaat-dingetje hoor, maar het had zo anders gevoeld als ik hem zelf kon brengen naar de basisschool om de hoek.
Voor ons een enorme opluchting, want nu kunnen we 2 extra scholen bezichtigen en zelf een keuze gaan maken, dat voelt opeens als luxe
Maar ook het bezoek aan de eerste zmlk school heeft er flink ingehakt.... ik ben er behoorlijk door vd leg. Zo enorm confronterend. Hoort mijn mannetje hier echt tussen? Ja, hij hoort hier echt tussen.... en dan waarschijnlijk ook in een extra kleine klas met extra veel begeleiding...
Het maakt me zo verdrietig.
Hij zit nu op een heel fijn peuterdagcentrum. Een hele fijne veilige plek (om de hoek). En dan straks met een busje naar een grote school... Misschien is dit ook gewoon een loslaat-dingetje hoor, maar het had zo anders gevoeld als ik hem zelf kon brengen naar de basisschool om de hoek.
She was brave and strong and broken, all at once.
woensdag 24 maart 2021 om 10:39
De slaapproblemen zijn voor mij helaas ook herkenbaar.
Onze jongste zoon is nu 16 en nog steeds een slechte slaper. Dat was al zo tijdens de zwangerschap, heb ik vaak verzucht. Omdat ik tijdens de zwangerschap van hem ook heel slecht sliep en het gevoel had door mijn baby wakker gehouden te worden.
Ik heb er op dit forum in de loop der jaren al vaker over geschreven. Wat uiteindelijk bij ons de minst slechte oplossing was, was er zo relaxt mogelijk mee om te gaan en niet moeilijk te doen over wie er wanneer in welk bed ligt. Onze zoon kon na wakker worden (en werd altijd 's nachts wakker) alleen weer inslapen als hij bij een van ons lag. Dus 's nachts was er soms een hele 'beddendans' gaande; zoon kwam bij ons, man verplaatste zich naar bed van zoon en allerlei andere mogelijke varianten. Er was ook sprake van een 'afleidingsprobleem'; als onze jongste geen afleiding heeft, wat zeker 's nachts als het stil en rustig is natuurlijk aan de orde is, krijgt hij dwangsensaties die hij niet meer kan stoppen, wat weer leidt tot wanhoop en frustratie. Ik had dat als kind ook, dus hij heeft het van mij. Bij mij was het probleem opgelost toen ik eenmaal kon lezen, want dan kon ik mezelf altijd afleiden en rustig aan weer slaperig worden. Onze zoon heeft dyslexie en voor hem is lezen niet ontspannend. Het enige dat hem hielp in de peuter- en kleutertijd, was als wij hem voorlazen. Dat hou je op den duur natuurlijk niet vol, elke nacht echt helemaal wakker moeten zijn om je kind te kunnen voorlezen. Zo heeft de televisie met tekenfilmpjes uiteindelijk zijn intrede gedaan als afleiding en later de laptop bij het bed. Allemaal pedagogisch vast niet verantwoord, maar je moet toch zoeken naar manieren die voor alle betrokkenen het beste zijn, of het minst slecht. Jaren van slaapgebrek heeft mij ook bijna opgebroken destijds, verschrikkelijk gewoon. Het werd iets minder erg toen onze zoon 's nachts zelf uit bed durfde komen en naar onze slaapkamer lopen, dan schoof hij zachtjes tussen ons in en sliepen we vaak gewoon weer door. Dat was al een hele zegen, zeg maar. Nu nog steeds slaapt zoon alleen in terwijl hij filmpjes kijkt op zijn laptop. En als hij 's nachts wakker wordt, zet hij die ook weer op. Ik ben daar niet blij mee, maar dit is in elk geval beter dan hoe het ooit was en mijn man en ik kunnen de laatste jaren weer normaal slapen. Dat is zó veel waard, dat is nauwelijks te verwoorden.
Mijn advies: wees creatief en zoek ook naar oplossingen buiten de gebaande paden. Minder verstandige dingen kunnen in sommige situaties toch het beste zijn en daar hoeft niemand zich dan voor te schamen.
Onze jongste zoon is nu 16 en nog steeds een slechte slaper. Dat was al zo tijdens de zwangerschap, heb ik vaak verzucht. Omdat ik tijdens de zwangerschap van hem ook heel slecht sliep en het gevoel had door mijn baby wakker gehouden te worden.
Ik heb er op dit forum in de loop der jaren al vaker over geschreven. Wat uiteindelijk bij ons de minst slechte oplossing was, was er zo relaxt mogelijk mee om te gaan en niet moeilijk te doen over wie er wanneer in welk bed ligt. Onze zoon kon na wakker worden (en werd altijd 's nachts wakker) alleen weer inslapen als hij bij een van ons lag. Dus 's nachts was er soms een hele 'beddendans' gaande; zoon kwam bij ons, man verplaatste zich naar bed van zoon en allerlei andere mogelijke varianten. Er was ook sprake van een 'afleidingsprobleem'; als onze jongste geen afleiding heeft, wat zeker 's nachts als het stil en rustig is natuurlijk aan de orde is, krijgt hij dwangsensaties die hij niet meer kan stoppen, wat weer leidt tot wanhoop en frustratie. Ik had dat als kind ook, dus hij heeft het van mij. Bij mij was het probleem opgelost toen ik eenmaal kon lezen, want dan kon ik mezelf altijd afleiden en rustig aan weer slaperig worden. Onze zoon heeft dyslexie en voor hem is lezen niet ontspannend. Het enige dat hem hielp in de peuter- en kleutertijd, was als wij hem voorlazen. Dat hou je op den duur natuurlijk niet vol, elke nacht echt helemaal wakker moeten zijn om je kind te kunnen voorlezen. Zo heeft de televisie met tekenfilmpjes uiteindelijk zijn intrede gedaan als afleiding en later de laptop bij het bed. Allemaal pedagogisch vast niet verantwoord, maar je moet toch zoeken naar manieren die voor alle betrokkenen het beste zijn, of het minst slecht. Jaren van slaapgebrek heeft mij ook bijna opgebroken destijds, verschrikkelijk gewoon. Het werd iets minder erg toen onze zoon 's nachts zelf uit bed durfde komen en naar onze slaapkamer lopen, dan schoof hij zachtjes tussen ons in en sliepen we vaak gewoon weer door. Dat was al een hele zegen, zeg maar. Nu nog steeds slaapt zoon alleen in terwijl hij filmpjes kijkt op zijn laptop. En als hij 's nachts wakker wordt, zet hij die ook weer op. Ik ben daar niet blij mee, maar dit is in elk geval beter dan hoe het ooit was en mijn man en ik kunnen de laatste jaren weer normaal slapen. Dat is zó veel waard, dat is nauwelijks te verwoorden.
Mijn advies: wees creatief en zoek ook naar oplossingen buiten de gebaande paden. Minder verstandige dingen kunnen in sommige situaties toch het beste zijn en daar hoeft niemand zich dan voor te schamen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 24 maart 2021 om 14:13
Wij hebben veel gehad aan hulp van een slaapcoach, die we na 2-3 maanden hebben ingeschakeld. Van melatonine kreeg onze zoon alleen maar nachtmerries. Dan viel hij wel in slaap, maar was hij na twee uur weer wakkerPositivevibes schreef: ↑24-03-2021 08:30Naar bed gaan gaat meestal wel redelijk inderdaad vanwege de vermoeidheid. Beetje peutergetuttel en gerek maar niet al te veel gedoe en inslapen vlot (behalve als er een middagdutje is geweest, dan wel uren drama).
Maar 2 a 3 uur snachts begint het feest en zijn we úren wakker. Het lijkt alsof het gewoon niet meer lukt om te slapen, wat we ook doen. Bij ons niet, allee laten is krijsen en volledig over de toeren. Uiteindelijk vallen we rond 6 uur meestal uitgeput met z’n drieën in het grote bed in slaap voor nog anderhalf tot 2 uur max.
Na maanden van dit zijn we allemaal gesloopt, inclusief kind zelf, wat het gedrag ook niet ten goede komt. Zelf ben ik überhaupt al een slechte slaper en zit ik nu al weken in een soort permanente jetlag. Echt slopend vind ik het en ik kan bijna niet meer normaal functioneren
woensdag 24 maart 2021 om 15:12
Nogmaals dank voor het meedenken allemaal. Echt zo fijn! De slaapcoach en misschien ook wel een tripje naar de huisarts ga ik met mijn man overleggen. Er moet wel echt wat gaan gebeuren want zo gaat het niet meer.
Tinkeltje, vervelend dat de juf toch weer iets anders doet. Kan me voorstellen dat dat ook weer een deuk geeft in je vertrouwen en het loslaten op school. Volgens mij is het juist met zoiets als zindelijkheid extra belangrijk om 1 lijn te hebben zodat het niet te verwarrend is.
Lollypop, wat lastig dat de school zo strikt is. Ik weet niet of je er wat aan hebt maar mijn ervaring is ook dat kinderen behoorlijk veel gewoon accepteren als je het zelf normaal maakt.
En misschien heb ik eroverheen gelezen maar zijn de verdere onderzoeken op korte termijn? Zo’n MRI lijkt me zeker spannend maar hopelijk brengt het jullie wat rust als het straks geweest is?
Woez, ik snap heel goed dat het confronterend is om een school uit te moeten zoeken. Wanneer gaat je zoontje beginnen? En suffe vraag, maar wat is precies het verschil tussen een mytylschool en ZMLK school? Wel fijn dat er extra opties zijn nu voor jullie om te kiezen. Hopelijk hebben jullie straks weer net zo’n fijne plek als nu.
Tinkeltje, vervelend dat de juf toch weer iets anders doet. Kan me voorstellen dat dat ook weer een deuk geeft in je vertrouwen en het loslaten op school. Volgens mij is het juist met zoiets als zindelijkheid extra belangrijk om 1 lijn te hebben zodat het niet te verwarrend is.
Lollypop, wat lastig dat de school zo strikt is. Ik weet niet of je er wat aan hebt maar mijn ervaring is ook dat kinderen behoorlijk veel gewoon accepteren als je het zelf normaal maakt.
En misschien heb ik eroverheen gelezen maar zijn de verdere onderzoeken op korte termijn? Zo’n MRI lijkt me zeker spannend maar hopelijk brengt het jullie wat rust als het straks geweest is?
Woez, ik snap heel goed dat het confronterend is om een school uit te moeten zoeken. Wanneer gaat je zoontje beginnen? En suffe vraag, maar wat is precies het verschil tussen een mytylschool en ZMLK school? Wel fijn dat er extra opties zijn nu voor jullie om te kiezen. Hopelijk hebben jullie straks weer net zo’n fijne plek als nu.
donderdag 25 maart 2021 om 09:06
Een mytylschool is vooral bedoeld voor kinderen met een lichamelijke beperking. Er zijn veel mogelijkheden voor therapie (logopedie, fysiotherapie, ergotherapie) onder schooltijd. Mijn zoon is begonnen op een mytylschool. Hij kon toen nauwelijks praten en liep ook motorisch wat achter. Het was voor hem een veel te drukke school, want er komen de hele dag therapeuten in de klas. Soms werken ze met kinderen in de klas, soms nemen ze een kind mee de klas uit, maar er is in elk geval heel veel beweging. Op de zmlk-school waar hij nu zit is het een stuk rustiger.
donderdag 25 maart 2021 om 11:37
mijn kind heeft geen slaapproblemen, wij als ouders wel...
hij ligt nl. gewoon in het midden van ons bed..
We hebben een 1 persoonsbed naast ons grote 2 persoonsbed gezet en deze week sliep hij er 2 nachten in, alsof we vakantie hadden heerlijk bijgeslapen en afgelopen nacht was hij weer bang en dus in het midden. Ons motto is ik ken geen tiener die nog bij mama en papa slaapt (en mocht het dan nog steeds het geval zijn, geen twintiger...)
dus wat Yella schrijft doe dat waardoor jij aan meeste slaap toekomt en als dat is kind bij jullie slapen dan is het dat, is het afwisselend als ouder in andere kamer slapen dan is het dat, luister ook hierbij naar jullie buikgevoel
hij ligt nl. gewoon in het midden van ons bed..
We hebben een 1 persoonsbed naast ons grote 2 persoonsbed gezet en deze week sliep hij er 2 nachten in, alsof we vakantie hadden heerlijk bijgeslapen en afgelopen nacht was hij weer bang en dus in het midden. Ons motto is ik ken geen tiener die nog bij mama en papa slaapt (en mocht het dan nog steeds het geval zijn, geen twintiger...)
dus wat Yella schrijft doe dat waardoor jij aan meeste slaap toekomt en als dat is kind bij jullie slapen dan is het dat, is het afwisselend als ouder in andere kamer slapen dan is het dat, luister ook hierbij naar jullie buikgevoel
donderdag 25 maart 2021 om 13:00
hier ook zo, juist als er zoveel onrust is dat hij 's nachts wakker wordt en niet meer kan slapen, kan het helpen om te zorgen dat hij niet wakker wordtLivingston schreef: ↑25-03-2021 11:37mijn kind heeft geen slaapproblemen, wij als ouders wel...
hij ligt nl. gewoon in het midden van ons bed..
We hebben een 1 persoonsbed naast ons grote 2 persoonsbed gezet en deze week sliep hij er 2 nachten in, alsof we vakantie hadden heerlijk bijgeslapen en afgelopen nacht was hij weer bang en dus in het midden. Ons motto is ik ken geen tiener die nog bij mama en papa slaapt (en mocht het dan nog steeds het geval zijn, geen twintiger...)
dus wat Yella schrijft doe dat waardoor jij aan meeste slaap toekomt en als dat is kind bij jullie slapen dan is het dat, is het afwisselend als ouder in andere kamer slapen dan is het dat, luister ook hierbij naar jullie buikgevoel
Als hij al bij ons is en hij wordt iets wakker valt hij vaak wel weer in slaap i.t.t. dat hij 's nachts alleen wakker wordt en dan naar ons toe moet komen, dan is het klaarwakker en feest.
vrijdag 2 april 2021 om 20:30
Wie van jullie heeft ervaring met een “logeerhuis”?
Wij zijn als ouders erg toe aan een weekend bijkomen, maar onze zoon kan niet een heel weekend terecht bij de schoonouders, die hebben aangegeven dat ze het te zwaar vinden.
Ben op internet wel van die opvangplekken tegen gekomen, maar merk dat ik het toch wel een ding vindt.
Wij zijn als ouders erg toe aan een weekend bijkomen, maar onze zoon kan niet een heel weekend terecht bij de schoonouders, die hebben aangegeven dat ze het te zwaar vinden.
Ben op internet wel van die opvangplekken tegen gekomen, maar merk dat ik het toch wel een ding vindt.
zaterdag 3 april 2021 om 06:55
Staopstoel schreef: ↑02-04-2021 20:30Wie van jullie heeft ervaring met een “logeerhuis”?
Wij zijn als ouders erg toe aan een weekend bijkomen, maar onze zoon kan niet een heel weekend terecht bij de schoonouders, die hebben aangegeven dat ze het te zwaar vinden.
Ben op internet wel van die opvangplekken tegen gekomen, maar merk dat ik het toch wel een ding vindt.
Hier is het een paar keer genoemd door zorgverleners. Maar ook bij ons is het (nog) geen optie.
Misschien als hij wat ouder is.
Het idee om hem naar onbekenden te brengen staat me enorm tegen.
Als het een nachtje bij zijn eigen peuterdagcentrum zou zijn, met zijn eigen juffen, zou het al heel anders zijn.
Maar wellicht hebben anderen fijne ervaringen?
She was brave and strong and broken, all at once.
zaterdag 3 april 2021 om 09:54
Staopstoel, ik heb zelf geen ervaring maar wel vanuit mijn werk enigszins met een aantal zorgboerderijen waar kinderen en jongeren terecht kunnen. Ik ken het als hele fijne plekken waar de kinderen doorgaans enorm enthousiast over zijn.
Maar ik weet niet of je hier echt wat aan hebt want het is natuurlijk makkelijk gezegd als je er zelf buiten staat
. Ik snap heel goed dat de drempel voor je eigen kind hoog is. Lijkt mij zelf ook.
Maar ik weet niet of je hier echt wat aan hebt want het is natuurlijk makkelijk gezegd als je er zelf buiten staat
. Ik snap heel goed dat de drempel voor je eigen kind hoog is. Lijkt mij zelf ook.
zaterdag 3 april 2021 om 10:01
Wij hebben ondertussen een gesprek met een slaapcoach gehad. Het was een fijn gesprek maar met weinig nieuws. Eigenlijk doen we bijna alles wat ze aanraden al dus dat was ook een beetje teleurstellend. Ik ben ondertussen op het punt om kind maar standaard bij ons te laten slapen maar mijn man wil er nog niet aan. We gaan het nu toch nog twee weken proberen met de extra kleine dingetjes die we nog konden proberen volgens de coach. En anders weet ik het gewoon niet meer.
Ook hebben we contact gehad met twee gespecialiseerde psychologen die mee gaan kijken om vervolgens de goede plek voor ons te vinden. Maar die wachtlijst zeg, pffff. Ik probeer er op tijd bij te zijn maar voordat er een intake kan plaatsvinden ben je een half jaar verder. En dat is zó veel op deze leeftijd
Ook hebben we contact gehad met twee gespecialiseerde psychologen die mee gaan kijken om vervolgens de goede plek voor ons te vinden. Maar die wachtlijst zeg, pffff. Ik probeer er op tijd bij te zijn maar voordat er een intake kan plaatsvinden ben je een half jaar verder. En dat is zó veel op deze leeftijd
zaterdag 3 april 2021 om 11:36
Mijn zoon gaat al zo'n twee jaar 1 x per maand naar een logeerhuis. Ik ben daarnaar gaan zoeken in de tijd dat zijn gedrag behoorlijk heftig was, maar tegen de tijd dat hij eindelijk ergens terecht kon was zijn gedrag weer tamelijk rustig. We zijn er toch mee doorgegaan, om meerdere redenen. Hij zal uiteindelijk ergens gaan wonen en ik denk dat het goed is voor hem (en voor ons) om al een beetje te wennen aan een andere woonsituatie. Daarnaast is het voor zijn broertjes heel fijn dat hij er soms niet is. We kunnen in zo'n weekend dingen doen die we met de oudste erbij niet zo makkelijk kunnen doen (bioscoop, uit eten, op bezoek, spelletjes).
Ik vond het de eerste keren heel erg lastig, had er buikpijn van en voelde me heel onrustig. Inmiddels heb ik dat alleen nog op zondagmiddag, dan zit ik steeds op de klok te kijken hoelang het nog duurt. Mijn zoon gaat er graag naartoe! Dat scheelt heel veel. Als hij het er niet fijn zou vinden, zou ik er meteen mee stoppen. Ze doen vaak leuke dingen met de kinderen, maar alles in een heel rustig tempo dat hij kan bijbenen.
Houd er rekening mee dat het best wel een zoektocht kan zijn en dat wachtlijsten vaak lang zijn. Veel logeerhuizen richten zich op een vrij specifieke doelgroep, qua IQ of diagnose. Mijn zoon had voor veel logeerhuizen een te laag IQ. Vanaf het moment dat hij in de WLZ kwam, was het opeens veel makkelijker om een plek voor hem te vinden. Een gemeente heeft contracten met bepaalde instellingen en dan is de keuze beperkter.
Voordat zoon ging logeren hebben we hem ook wel eens een nachtje bij zijn pgb'er laten logeren. Misschien is dat voor jullie ook een optie. Of wel logeren bij opa en oma en dat zij hulp krijgen van jullie pgb'er(s). Dat hebben we ook wel eens gedaan in een periode dat het lastig was om hem naar bed te brengen. Dan kwam de pgb'er oma daarmee helpen. Maar dat kan natuurlijk alleen als jullie een beetje bij elkaar in de buurt wonen.
Ik vond het de eerste keren heel erg lastig, had er buikpijn van en voelde me heel onrustig. Inmiddels heb ik dat alleen nog op zondagmiddag, dan zit ik steeds op de klok te kijken hoelang het nog duurt. Mijn zoon gaat er graag naartoe! Dat scheelt heel veel. Als hij het er niet fijn zou vinden, zou ik er meteen mee stoppen. Ze doen vaak leuke dingen met de kinderen, maar alles in een heel rustig tempo dat hij kan bijbenen.
Houd er rekening mee dat het best wel een zoektocht kan zijn en dat wachtlijsten vaak lang zijn. Veel logeerhuizen richten zich op een vrij specifieke doelgroep, qua IQ of diagnose. Mijn zoon had voor veel logeerhuizen een te laag IQ. Vanaf het moment dat hij in de WLZ kwam, was het opeens veel makkelijker om een plek voor hem te vinden. Een gemeente heeft contracten met bepaalde instellingen en dan is de keuze beperkter.
Voordat zoon ging logeren hebben we hem ook wel eens een nachtje bij zijn pgb'er laten logeren. Misschien is dat voor jullie ook een optie. Of wel logeren bij opa en oma en dat zij hulp krijgen van jullie pgb'er(s). Dat hebben we ook wel eens gedaan in een periode dat het lastig was om hem naar bed te brengen. Dan kwam de pgb'er oma daarmee helpen. Maar dat kan natuurlijk alleen als jullie een beetje bij elkaar in de buurt wonen.
zaterdag 3 april 2021 om 18:00
Ellendig toch die wachtlijsten, positivevibes.
Binnenkort gaat zoon eens op een zorgboerderij kijken. Ben benieuwd hoe hij het gaat vinden. Op goede dagen zie ik het hem zo doen, maar als hij weer eens een heftige impulsdoorbraak heeft gehad, houd ik min hart vast.
Dat is ook wat mij angstig maakt voor zo’n logeerhuis.
Inmiddels heb ik het volste vertrouwen dat ze op school de goede benadering te pakken hebben, maar zou dat ook lukken bij zo’n logeerhuis?
Wij hebben geen hulp via pgb. Heb in mijn omgeving zoveel gedoe gezien, om dat geregeld te krijgen.
Binnenkort gaat zoon eens op een zorgboerderij kijken. Ben benieuwd hoe hij het gaat vinden. Op goede dagen zie ik het hem zo doen, maar als hij weer eens een heftige impulsdoorbraak heeft gehad, houd ik min hart vast.
Dat is ook wat mij angstig maakt voor zo’n logeerhuis.
Inmiddels heb ik het volste vertrouwen dat ze op school de goede benadering te pakken hebben, maar zou dat ook lukken bij zo’n logeerhuis?
Wij hebben geen hulp via pgb. Heb in mijn omgeving zoveel gedoe gezien, om dat geregeld te krijgen.
zondag 4 april 2021 om 12:42
Het kan inderdaad best een gedoe zijn om pgb of zin te krijgen via de gemeente, maar het is wel erg fijn als het lukt. Mijn advies is vooral om jezelf eerst goed te informeren over de regelgeving en alles eromheen. Per Saldo geeft goede en betrouwbare informatie op de website en ze geven goede voorlichting en zelfs cursussen. Daarnaast is het een aanrader om een onafhankelijke clientondersteuner in te schakelen. Dat kan bijvoorbeeld bij Stichting MEE (gratis) of je kunt een mantelzorgmakelaar zoeken (vaak deels vergoed via zorgverzekering).
Wij zijn ontzettend blij met ons pgb. We hebben een paar fijne pgb'ers met wie we zelf afspraken kunnen maken en zijn daardoor best wel flexibel.
Wij zijn ontzettend blij met ons pgb. We hebben een paar fijne pgb'ers met wie we zelf afspraken kunnen maken en zijn daardoor best wel flexibel.
zondag 4 april 2021 om 21:46
om je gerust te stellen, dit is echt de biologische blauwdruk van mensen, samenslapen. Dat wij in de westerse wereld de luxe hebben om meerdere slaapkamers te hebben doet niets af aan het feit dat samenslapen eigenlijk een heel normale behoefte is.Positivevibes schreef: ↑03-04-2021 10:01Wij hebben ondertussen een gesprek met een slaapcoach gehad. Het was een fijn gesprek maar met weinig nieuws. Eigenlijk doen we bijna alles wat ze aanraden al dus dat was ook een beetje teleurstellend. Ik ben ondertussen op het punt om kind maar standaard bij ons te laten slapen maar mijn man wil er nog niet aan. We gaan het nu toch nog twee weken proberen met de extra kleine dingetjes die we nog konden proberen volgens de coach. En anders weet ik het gewoon niet meer.
Ook hebben we contact gehad met twee gespecialiseerde psychologen die mee gaan kijken om vervolgens de goede plek voor ons te vinden. Maar die wachtlijst zeg, pffff. Ik probeer er op tijd bij te zijn maar voordat er een intake kan plaatsvinden ben je een half jaar verder. En dat is zó veel op deze leeftijd
Hier slaapt zoon (nu 8) inmiddels de meeste nachten op zn eigen kamer, maar hij vind het wel heel fijn als we nog boven zijn bij het in slaap vallen. Wij hebben trouwens vanaf de geboorte samen geslapen, totdat ze 's nachts zelf naar ons toe konden komen (zo rond anderhalf jaar denk ik)
is een verzwaringsdeken evt een optie? kan zorgen voor ont-prikkelen en diepere slaap.
zondag 4 april 2021 om 21:49
Ja ik ben het helemaal met je eens. Precies dit verhaal heb ik bij mijn man opgehouden maar hij wil het écht niet.Madelein schreef: ↑04-04-2021 21:46om je gerust te stellen, dit is echt de biologische blauwdruk van mensen, samenslapen. Dat wij in de westerse wereld de luxe hebben om meerdere slaapkamers te hebben doet niets af aan het feit dat samenslapen eigenlijk een heel normale behoefte is.
Hier slaapt zoon (nu 8) inmiddels de meeste nachten op zn eigen kamer, maar hij vind het wel heel fijn als we nog boven zijn bij het in slaap vallen. Wij hebben trouwens vanaf de geboorte samen geslapen, totdat ze 's nachts zelf naar ons toe konden komen (zo rond anderhalf jaar denk ik)
is een verzwaringsdeken evt een optie? kan zorgen voor ont-prikkelen en diepere slaap.
Die verzwaringsdeken vind ik wel echt een goeie! Kan dat ook bij peuters al? Is in ieder geval iets wat nog niet is langsgekomen, dank!
zondag 4 april 2021 om 21:55
Zoon hier heeft tot zijn twaalfde of zo bij ons geslapen. Tegen zijn tiende sliep ie even alleen maar toen kreeg ie een nogal hevig auto-ongeluk en toen konden we opnieuw beginnen, Ik heb me er nooit echt druk om gemaakt, ik ging ervan uit dat de puberteit zijn werk wel zou gaan doen en dat bleek ook het geval: hij is nu zestien en we mogen niet eens meer op zijn kamer komen 
maandag 5 april 2021 om 11:36
Wij zijn ook altijd wel makkelijk geweest in kinderen bij ons in bed laten slapen. We gaan - nog steeds - voor zo veel mogelijk slaap voor iedereen. Ze slapen inmiddels alledrie tamelijk goed. De oudste komt wel vrijwel elke ochtend om een uur of 5 naast me liggen. Soms klaarwakker, soms slaapt hij nog lekker verder.
Als je je kind niet bij je in bed wil, zou ik een matras op zijn kamer leggen en bij hem gaan liggen. Of een twijfelaar, tweepersoonsbed op zijn kamer. Daarmee voorzie je toch in zijn behoefte aan nabijheid en veiligheid. En de strijd en frustratie over het slapen gaat er hopelijk vanaf.
Als je je kind niet bij je in bed wil, zou ik een matras op zijn kamer leggen en bij hem gaan liggen. Of een twijfelaar, tweepersoonsbed op zijn kamer. Daarmee voorzie je toch in zijn behoefte aan nabijheid en veiligheid. En de strijd en frustratie over het slapen gaat er hopelijk vanaf.
maandag 5 april 2021 om 21:59
Helaas is het tot nu toe niet zo dat bij ons in bed of een matras daar ook echt zorgt voor meer slaap. Anders was man ook wel overstag denk ik Uren wakker is uren wakker, ongeacht waar kind ligt helaas. De matras op de grond word ik zelf dan weer heel chagrijnig van, als ik toch wakker ben lig ik liever in m’n eigen bed.
Zo rommelen we maar door dus. Hoewel er nu twee nachten met tot 5 uur slapen zijn geweest, dat is al een hele verbetering dus hopelijk zet dat enigszins door.
Uren wakker is uren wakker, ongeacht waar kind ligt helaas. De matras op de grond word ik zelf dan weer heel chagrijnig van, als ik toch wakker ben lig ik liever in m’n eigen bed. Zo rommelen we maar door dus. Hoewel er nu twee nachten met tot 5 uur slapen zijn geweest, dat is al een hele verbetering dus hopelijk zet dat enigszins door.
dinsdag 6 april 2021 om 22:40
wordt kind ook wakker bij je in bed?Positivevibes schreef: ↑05-04-2021 21:59Helaas is het tot nu toe niet zo dat bij ons in bed of een matras daar ook echt zorgt voor meer slaap. Anders was man ook wel overstag denk ik
Zo rommelen we maar door dus. Hoewel er nu twee nachten met tot 5 uur slapen zijn geweest, dat is al een hele verbetering dus hopelijk zet dat enigszins door.
hier was wakker ook echt wakker, maar naast mij liggen zorgde dat hij niet echt klaarwakker werd waardoor verder slapen hem lukte. als hij eerst naar ons toe moest komen was hij te wakker om weer in slaap te vallen.
dinsdag 6 april 2021 om 22:43
Weet ik niet maar ik ga mijn man dit laten lezen, wie weet. Thanks
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
