Jong kind begeleiden nieuwe medicatie

03-01-2024 16:07 149 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Binnenkort begint mijn kind (6.5) voor het eerst met medicatie.
Zoals alle medicatie kan het bijwerkingen geven en is het belangrijk om te weten of het goed voor hem werkt.

Hoe ga ik hier kind goed in begeleiden? Ik ben bang dat als ik hem de bijwerkingen noem waar hij op moet letten, hij gelijk die allemaal gaat noemen. Zn fantasie/werkelijkheid is ook nog niet altijd helemaal gescheiden.

Zelf denk ik aan een dagboekje waar we voordat we een pilletje slikken dingen kunnen aanvinken,:
Moe
Hoofdpijn
Honger
Blij
Misselijk
Linker pink kriebelt

En dat we die dan ook halverwege de werktijd en aan het eind langslopen

Of gewoon pilletje nemen, mama observeert en als er iets is zegt hij het wel?

Pilletjes leren slikken vind hij nog spannend, denk dat we dat met mini-smarties gaan oefenen. Zonder te kauwen 1 doorslikken :)

Toevoeging: het dik gedrukte gaat het worden, ik maakte me iets te druk.
-rosings- wijzigde dit bericht op 03-01-2024 21:40
4.64% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
31-01-2024 11:39
Ja ik noemde mijn dochter 'de kleine tornado' toen ze zo klein was. Zag toen inderdaad al groot verschil met andere kinderen.

Heb heel vaak moeten horen dat het aan mij lag.
Ah ja, wat weten mensen die jou en je kind niet kennen het vaak goed he? Heel irritant.
Alle reacties Link kopieren Quote
-Rosings- schreef:
31-01-2024 11:37

Ik heb het gevoel dat ik de keuzes voor mijn kind nu moet gaan verdedigen omdat ze bij jouw kind niet nodig zijn.
Nee zeker niet, daarom schreef ik in mijn eerste post al een disclaimer dat ik niks kan zeggen over jouw situatie ;)

Ik wilde alleen vertellen dat ik de ervaring heb dat de omgeving veel invloed heeft op het kind en dat je daar misschien nog in kunt zoeken wat helpend is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
31-01-2024 11:44
Nee zeker niet, daarom schreef ik in mijn eerste post al een disclaimer dat ik niks kan zeggen over jouw situatie ;)

Ik wilde alleen vertellen dat ik de ervaring heb dat de omgeving veel invloed heeft op het kind en dat je daar misschien nog in kunt zoeken wat helpend is.
ah overheen gelezen :)

Ik ga even googlen naar die fysio dinges :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat mijn dochter vorig jaar zoveel angst had dat school niet lukte en het dit jaar zo goed doet, baart me ook zorgen.

Ik heb geen invloed op welke docent ze alle jaren van school zal hebben en ik ben bang dat ze nog wel problemen gaat krijgen.

Maar ik ben blij dat ik nu heb gezien hoe het ook kan. Dat ik me nooit meer laat aanpraten dat mijn dochter het (enige) probleem is. Als de omgeving goed is, doet zij het goed.
-Rosings- schreef:
31-01-2024 11:34
Fijn dat je er achter kwam wat voor je dochter werkt saaie herhaling lijkt me de hel. Hier overwogen ze ook om hem groep 2 over te laten doen, daar heb ik goed bij kunnen aangeven dat je van hetzelfde (inmiddels saaie) nog eens doen niet ineens wel concentratie krijgt. Hij gaat nu wel nog een paar keer per week terug naar groep 2 om extra te spelen en energie kwijt te raken en om de basis van de letters nog een keer mee te krijgen met concentratie. Dat vind hij gelukkig allebei fijn.

De ADHD is bij kind al zichtbaar vanaf z'n 2e ongeveer, daar twijfel ik niet aan.
Hoe merkte je dat bij een tweejarige? Ik ben vooral nieuwsgierig omdat ik bij een van mijn kinderen nogal eens de vraag krijg of dit kind ADHD heeft en of kind altijd zo druk is. Zelf zien we het eigenlijk niet, maar we zijn natuurlijk niet alwetend en/of objectief.
Alle reacties Link kopieren Quote
Enchine schreef:
31-01-2024 12:26
Hoe merkte je dat bij een tweejarige? Ik ben vooral nieuwsgierig omdat ik bij een van mijn kinderen nogal eens de vraag krijg of dit kind ADHD heeft en of kind altijd zo druk is. Zelf zien we het eigenlijk niet, maar we zijn natuurlijk niet alwetend en/of objectief.
Lastig hoor, want het kan ook volkomen normaal gedrag voor de leeftijd zijn. Maar vanaf een jaar of 2 merkte ik dingen als

Nooit iets afmaken zonder extreme aansporing
Heel vaak meerdere dingen tegelijk doen
Veel stuiter energie
Veel aandacht willen, niet alleen kunnen spelen
Impulsief in bewegingen en geluid
Zn aandacht krijgen was lastig (moet echt aanraken en oogcontact vaak anders hoort hij je niet)
Slecht luisteren, want impulsen uit de omgeving volgen. (De kat, een auto buiten)
-rosings- wijzigde dit bericht op 31-01-2024 12:42
12.09% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
31-01-2024 11:48
Dat mijn dochter vorig jaar zoveel angst had dat school niet lukte en het dit jaar zo goed doet, baart me ook zorgen.

Ik heb geen invloed op welke docent ze alle jaren van school zal hebben en ik ben bang dat ze nog wel problemen gaat krijgen.

Maar ik ben blij dat ik nu heb gezien hoe het ook kan. Dat ik me nooit meer laat aanpraten dat mijn dochter het (enige) probleem is. Als de omgeving goed is, doet zij het goed.
<3

Sowieso, mijn kind heeft soms een probleem, hij is het zelf niet. Het is niet zijn schuld dat de maatschappij niet is ingericht voor neurodiverse mensen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Enchine schreef:
31-01-2024 12:26
Hoe merkte je dat bij een tweejarige? Ik ben vooral nieuwsgierig omdat ik bij een van mijn kinderen nogal eens de vraag krijg of dit kind ADHD heeft en of kind altijd zo druk is. Zelf zien we het eigenlijk niet, maar we zijn natuurlijk niet alwetend en/of objectief.
Mijne werd hyperactief in bepaalde situaties, maar toen kon ik nog niet begrijpen waarom. Bijvoorbeeld uit eten gaan, op visite gaan, visite bij ons.

Ik dacht eerst dat ze gewoon superblij was. Nu weet ik dat haar koppie overloopt op dat soort momenten.

Ze heeft altijd al hyperfocus gehad. Bijvoorbeeld bij filmpjes, dan voelde ze geen honger, dorst, plas- of poepaandrang. Zette je het filmpje uit, brak de pleuris uit: voelde ze ineens alles tegelijk.

Ze heeft altijd al super goed alleen kunnen spelen. Dat is die hyperfocus en rijke fantasie die bij adhd kan horen. Ook kon ze makkelijk een uur luisteren naar voorlezen.

Ze was toen al heel impulsief, zag weinig gevaar. Is heel vaak weggelopen. Niet uit boosheid, maar gewoon dat er een gedachte in haar hoofd ploepte 'ik wil naar de speeltuin' of 'ik wil bloemen plukken' en weg was ze.

Ze had veel structuur nodig. We hebben snoeptijd en filmtijd ingevoerd, omdat ze anders elke 5 minuten erom vroeg. Structuur geeft haar rust.

We zijn uiteindelijk gaan testen toen ze steeds meer angst kreeg op school. Thuis hadden we eigenlijk geen problemen met haar. Je past je gewoon aan aan het kind.
dropdrop wijzigde dit bericht op 31-01-2024 13:10
0.27% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
-Rosings- schreef:
31-01-2024 12:37

Zn aandacht krijgen was lastig (moet echt aanraken en oogcontact vaak anders hoort hij je niet)
Absoluut nooit luisteren inderdaad. Ze horen je niet of iets anders is interessanter. Mijn dochter beredeneert ook vaak waarom de regels voor haar niet gelden (op school bijv)

Als ik vraag of ze haar schoenen aan wil doen, is de reis naar de gang te lang, om niet afgeleid te raken. Nog nooit had ze haar schoenen aan als ik even later kwam. Zit altijd ergens te spelen.
-Rosings- schreef:
31-01-2024 12:37
Lastig hoor, want het kan ook volkomen normaal gedrag voor de leeftijd zijn. Maar vanaf een jaar of 2 merkte ik dingen als

Nooit iets afmaken zonder extreme aansporing
Heel vaak meerdere dingen tegelijk doen
Veel stuiter energie
Veel aandacht willen, niet alleen kunnen spelen
Impulsief in bewegingen en geluid
Zn aandacht krijgen was lastig (moet echt aanraken en oogcontact vaak anders hoort hij je niet)
Slecht luisteren, want impulsen uit de omgeving volgen. (De kat, een auto buiten)
Ja, dit is lastig. Eigenlijk hebben mijn 11- en 18-jarige dit gedrag nog steeds in best wel hevige mate. De vraag is wat normaal/gemiddeld is? Het heeft, tot nu toe, naar onze indruk, hen niet belemmerd in school of werk. Wellicht ligt daar het verschil.
Alle reacties Link kopieren Quote
Enchine schreef:
31-01-2024 13:09
Ja, dit is lastig. Eigenlijk hebben mijn 11- en 18-jarige dit gedrag nog steeds in best wel hevige mate. De vraag is wat normaal/gemiddeld is? Het heeft, tot nu toe, naar onze indruk, hen niet belemmerd in school of werk. Wellicht ligt daar het verschil.
Eens dat daar het verschil ligt.

Oh de tomeloze fantasie ook ja, alsof spelen met 7 verhaallijnen door elkaar tis hier soms 1 grote improvisatie voorstelling
Alle reacties Link kopieren Quote
-Rosings- schreef:
31-01-2024 11:34
Fijn dat je er achter kwam wat voor je dochter werkt saaie herhaling lijkt me de hel. Hier overwogen ze ook om hem groep 2 over te laten doen, daar heb ik goed bij kunnen aangeven dat je van hetzelfde (inmiddels saaie) nog eens doen niet ineens wel concentratie krijgt. Hij gaat nu wel nog een paar keer per week terug naar groep 2 om extra te spelen en energie kwijt te raken en om de basis van de letters nog een keer mee te krijgen met concentratie. Dat vind hij gelukkig allebei fijn.

De ADHD is bij kind al zichtbaar vanaf z'n 2e ongeveer, daar twijfel ik niet aan.

Jeetje wat fijn dat school dat doet! Dat lijkt me voor zoveel kinderen broodnodig; gewoon óók nog lekker spelen.
Frizz schreef:
31-01-2024 13:29
Jeetje wat fijn dat school dat doet! Dat lijkt me voor zoveel kinderen broodnodig; gewoon óók nog lekker spelen.
Volgens mij doen (gelukkig!) best wel veel scholen dat tegenwoordig. Twee van mijn kinderen zijn in groep 3 regelmatig even naar groep 2 geweest (vooral als de kleuters buiten gingen spelen) om even lekker te rennen en bewegen. Mijn kinderen mogen op het voortgezet onderwijs ook buiten een rondje lopen tijdens de les (als ze voelen dat het nodig is) of even een plek alleen opzoeken. Vaak is de gedachte dat het kan al helpend. We zijn het voor onze jongste nu ook aan het regelen dat hij pauze kan houden op een plek zonder prikkels, mocht hij daar behoefte aan hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Op de school van m’n zoon was dat in groep 3 echt niet de bedoeling. Ze moesten het maar leren enzo…
Op z’n huidige school mag hij met mijn toestemming een rondje om de school tussendoor, maar een rustige pauzeplek, tja. Dan wordt ter discussie gesteld of hij er wel echt last van heeft, of gaan ze eens een keertje met de hele klas naar een rustiger grasveldje.

Dus ik zou zeggen; wees blij als het kan!
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel blij met school! Tis een kleine Montessorischool en ze hebben ook een extra lokaal -met leraar- waar rustiger gewerkt kan worden daar zijn eigenlijk nooit meer dan 12 kindjes.

Op de gym na is volgens mij zijn hele lesprogramma individueel.

Had ik al gezegd dat ik blij ben met school?
Frizz schreef:
31-01-2024 14:04
Op de school van m’n zoon was dat in groep 3 echt niet de bedoeling. Ze moesten het maar leren enzo…
Op z’n huidige school mag hij met mijn toestemming een rondje om de school tussendoor, maar een rustige pauzeplek, tja. Dan wordt ter discussie gesteld of hij er wel echt last van heeft, of gaan ze eens een keertje met de hele klas naar een rustiger grasveldje.

Dus ik zou zeggen; wees blij als het kan!
Rustige pauzeplek is op de basisschool vooral bij jonge leerlingen denk ik wat lastiger, omdat je die niet te lang zonder toezicht mag/wil houden. Op het voortgezet onderwijs kun je iets makkelijker een leerling even alleen in een lokaal laten, die redden zich wel.

Maar ik moet zeggen dat de scholen hier doorgaans heel meewerkend zijn en vaak zelf al met voorstellen komen (als ik het negatief zou willen benaderen, zou het ook kunnen dat mijn kinderen zich in de klas dusdanig gedragen dat de noodzaak duidelijk is..., maar laat ik het er op houden dat de scholen graag willen meedenken).
Dropdrop schreef:
31-01-2024 13:09
Absoluut nooit luisteren inderdaad. Ze horen je niet of iets anders is interessanter. Mijn dochter beredeneert ook vaak waarom de regels voor haar niet gelden (op school bijv)

Als ik vraag of ze haar schoenen aan wil doen, is de reis naar de gang te lang, om niet afgeleid te raken. Nog nooit had ze haar schoenen aan als ik even later kwam. Zit altijd ergens te spelen.
Hier is vooral het in de reden vallen een groot probleem. Mijn 18-jarige heeft dat ook heel lang gedaan, echt tot een jaar of 12 of zo. Gelukkig is het vanzelf beter geworden, want ik vind het dat echt heel irritant gedrag (ondanks dat ik de achtergrond wel begreep). Net als op je beurt wachten. Niet eens bewust willen voordringen, maar gewoon totaal niet waarnemen dat er mensen in een rij staan te wachten :facepalm:.
Alle reacties Link kopieren Quote
Haha ja de mijne heeft geen ADHD, en geeft geen overlast.
Frizz schreef:
31-01-2024 15:23
Haha ja de mijne heeft geen ADHD, en geeft geen overlast.
Ik denk dat dat veel uitmaakt. Of eigenlijk, ik weet het wel zeker (heel fout natuurlijk, want geen overlast gevende of anderzijds opvallende kinderen hebben ook hun problemen).
Alle reacties Link kopieren Quote
Enchine schreef:
31-01-2024 15:03
Hier is vooral het in de reden vallen een groot probleem.
Oh heel herkenbaar! Ik grap wel eens tegen haar dat ik, sinds zij eruit kwam in de verloskamer, ik nooit meer een zin heb kunnen uitspreken die niet door haar onderbroken werd.

Mijn dochter was vanaf de eerste seconde LUID, niemand kon elkaar nog verstaan in die verloskamer.

Ik hoef haar in ieder geval nooit te zoeken. Als ik op een terras zit bij een speeltuin, hoor ik precies waar ze is. Mijn lieve kleine misthoorn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Enchine schreef:
31-01-2024 13:09
Ja, dit is lastig. Eigenlijk hebben mijn 11- en 18-jarige dit gedrag nog steeds in best wel hevige mate. De vraag is wat normaal/gemiddeld is? Het heeft, tot nu toe, naar onze indruk, hen niet belemmerd in school of werk. Wellicht ligt daar het verschil.
Het belemmerde mij ook niet op school, maar ik voelde me altijd anders en de vreemde eend. Nu ik met 30+ diagnose heb valt er veel op zijn plek en had ik het graag eerder geweten
Mangogo schreef:
31-01-2024 20:08
Het belemmerde mij ook niet op school, maar ik voelde me altijd anders en de vreemde eend. Nu ik met 30+ diagnose heb valt er veel op zijn plek en had ik het graag eerder geweten
Maar wat is anders of afwijkend? Ik denk dat veel kinderen zich anders voelen, wellicht omdat ze denken dat bepaalde dingen anderen makkelijk afgaan (dat hoeft niet zo te zijn, maar vaak lijkt het zo voor de buitenwereld). Ergens kom je dan op een punt, waarbij een kind of volwassene echt belemmerd wordt in bepaalde zaken in het dagelijks leven. Maar ligt dat punt en hoe bepaal je dat zo objectief mogelijk? Ik vind dat lastige, maar ook interessante materie.

Ik dacht vroeger ook dat leren en huiswerk maken mijn klasgenoten heel makkelijk afging. Dat was natuurlijk niet zo, maar zo voelde ik het wel. Grappige was dat andere kinderen hetzelfde van mij dachten (dat hoorde ik pas later).

Bij mij was het dus louter een gevoel, bij anderen kan het echt zo zijn natuurlijk, en dan kun je ingrijpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Helaas, waarschijnlijk een bijwerking die ik onacceptabel/zorgelijk vind (stotteren)...
Deze vakantieweek medicatie vrij, kan ik gelijk zien of het wegtrekt, en dan voor vrijdag extra afspraak met de huisarts.

Jammer, want verder lijkt het wel goed aan te slaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh dat meen je, dat is nou rot. Hopelijk kan de huisarts goed meedenken.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven