Kind reageert verkeerd als hij het er niet mee eens is

07-06-2021 22:36 70 berichten
Hoi,
Ik heb een zoon van 9 die niet tot tien kan tellen en alles er uitgooit wanneer hij het er niet mee eens is of iets oneerlijk vindt gaan. Ik vind zeer zeker dat hij voor zichzelf moet opkomen, maar de manier waarop is niet oké. Door die manier jaagt hij anderen al meteen in het harnas. Hij zegt het op een brutale manier. Hij slaat niet of schopt niet. Ik probeer het hem uit te leggen en dan snapt hij het. Alleen ‘ in the heat of the moment’ vergeet hij het gewoon. vervolgens is hij verdrietig dat mensen meer op zijn gedrag reageren dan het punt dat hij wil maken. Niet onbelangrijk, hij heeft ADHD.

Ik kan hem hierbij niet helpen, ik weet niet hoe. Wie of wat zou hem hierbij wel kunnen helpen? Heeft iemand een idee?
Alle reacties Link kopieren
hij krijgt door de frustratie heel veel emotie lijkt mij
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
To, ik zou stoppen met het bestempelen van zijn gedrag als verkeerd. Het levert alleen maar meer frustraties op. Ik zou met hem bespreken en vragen stellen zoals: wat is er gebeurd? Wat is de reden dat je boos werd? Wat heb je toen gedaan etc?
Ik zou begrip tonen voor zijn gevoelens en ook bespreken zou je het de volgende keer anders kunnen aanpakken? Hoe dan? ...etc

Oordelen als verkeerd, niet sociaal, ...etc zou ik niet neerleggen bij een kind van 9.
Het wordt er alleen maar erger door. Iets nog niet kunnen door een aandoening en/of je leeftijd hoef je niet te bestempelen als fout of slecht. Daar heeft hij niets aan.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Ken je de methode Kids Skills? Dat zet ik weleens in bij leerlingen met (gedrags)problemen en zou je als ouder ook wel in kunnen zetten denk ik. Die methode focust op de vaardigheden die geleerd moeten worden (rustig blijven bijvoorbeeld) en niet op het probleem (heel boos worden).
Promethium schreef:
08-06-2021 06:55
Ken je de methode Kids Skills? Dat zet ik weleens in bij leerlingen met (gedrags)problemen en zou je als ouder ook wel in kunnen zetten denk ik. Die methode focust op de vaardigheden die geleerd moeten worden (rustig blijven bijvoorbeeld) en niet op het probleem (heel boos worden).
Ik zal eens kijken! Dank je.
viva-amber schreef:
08-06-2021 06:37
To, ik zou stoppen met het bestempelen van zijn gedrag als verkeerd. Het levert alleen maar meer frustraties op. Ik zou met hem bespreken en vragen stellen zoals: wat is er gebeurd? Wat is de reden dat je boos werd? Wat heb je toen gedaan etc?
Ik zou begrip tonen voor zijn gevoelens en ook bespreken zou je het de volgende keer anders kunnen aanpakken? Hoe dan? ...etc

Oordelen als verkeerd, niet sociaal, ...etc zou ik niet neerleggen bij een kind van 9.
Het wordt er alleen maar erger door. Iets nog niet kunnen door een aandoening en/of je leeftijd hoef je niet te bestempelen als fout of slecht. Daar heeft hij niets aan.
Maar het is wel fout. Ik weet wat en wie er achter zit. Het is een lief kind, vriendjes, school gaat goed. Alleen dit stukje loopt niet goed. Maar de mensen waartegen hij zo doet, en dan met name de coach, knappen enorm op hem af. En spreken dit uit naar ons. Of ik zie de blikken van anderen. En dat vind ik zielig. Hij voelt namelijk al snel iets als afwijzing. Zijn zelfvertrouwen is zo laag, altijd al geweest. En hij heeft regelmatig wél een punt. En dat wordt dan weggewuifd want ze zijn vooral bezig met zijn grote mond. Dus voor hem zou ik zo graag willen dat hij eea anders formuleert, omdat hij daarmee verder komt in dit leven. Omdat er dan wel wordt geluisterd naar wat hij werkelijk zegt.
Alle reacties Link kopieren
clubmedfan schreef:
08-06-2021 07:03
Maar het is wel fout. Ik weet wat en wie er achter zit. Het is een lief kind, vriendjes, school gaat goed. Alleen dit stukje loopt niet goed. Maar de mensen waartegen hij zo doet, en dan met name de coach, knappen enorm op hem af. En spreken dit uit naar ons. Of ik zie de blikken van anderen. En dat vind ik zielig. Hij voelt namelijk al snel iets als afwijzing. Zijn zelfvertrouwen is zo laag, altijd al geweest. En hij heeft regelmatig wél een punt. En dat wordt dan weggewuifd want ze zijn vooral bezig met zijn grote mond. Dus voor hem zou ik zo graag willen dat hij eea anders formuleert, omdat hij daarmee verder komt in dit leven. Omdat er dan wel wordt geluisterd naar wat hij werkelijk zegt.
Ik heb zelf ADHD en heel lang (tot mijn diagnose gesteld werd) en deze zinnen raken mij. Je lijkt je vooral te richten op hoe zijn gedrag bij andere overkomt. Als hij het maar anders formuleert dan luisteren ze wel naar hem.
Wat ik in deze situatie nodig had was herkennen dat ik richting 'rood' ging en mezelf afremmen, dan komt het 'juiste formuleren' vanzelf. In mijn hoofd was dit gedrag namelijk niet fout, maar op dat moment de juiste manier om te reageren. Achteraf wist ik prima dat dit niet de manier was waarop het hoorde volgens de maatschappij en dat maakte dat ik onzeker werd en me vaak afgewezen voelde door mensen.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
Alle reacties Link kopieren
Wanneer iemand dementie heeft dan zeg je ook niet dat vergeten verkeerd en fout is. Dat is onzinnig.

Het brutaal zijn, woede uitbarstingen komt voort uit zijn aandoening, emoties niet goed kunnen reguleren. Natuurlijk moet je het daar over hebben en er de juiste hulp bij zoeken om te zorgen dat hij leert om er anders mee om te gaan.

Ik zou zelf verder wel oppassen met labels en ook met afwijzen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan hem hierbij niet helpen, ik weet niet hoe. Wie of wat zou hem hierbij wel kunnen helpen? Heeft iemand een idee?
Hij heeft een diagnose. Probeer het eens bij wie de diagnose gesteld heeft.
Honey, you should see me in a crown
V1k1ng schreef:
08-06-2021 07:13
Ik heb zelf ADHD en heel lang (tot mijn diagnose gesteld werd) en deze zinnen raken mij. Je lijkt je vooral te richten op hoe zijn gedrag bij andere overkomt. Als hij het maar anders formuleert dan luisteren ze wel naar hem.
Wat ik in deze situatie nodig had was herkennen dat ik richting 'rood' ging en mezelf afremmen, dan komt het 'juiste formuleren' vanzelf. In mijn hoofd was dit gedrag namelijk niet fout, maar op dat moment de juiste manier om te reageren. Achteraf wist ik prima dat dit niet de manier was waarop het hoorde volgens de maatschappij en dat maakte dat ik onzeker werd en me vaak afgewezen voelde door mensen.
Je post raakt me. Ja, het klopt dat het vooral gaat om hoe hij overkomt bij anderen. Ik weet namelijk hoe hij is, waarom hij het doet. Ik wil hem niet afwijzen. Maar door zijn actie, komt reactie van een ander. Dat is nu eenmaal zo. Dus, dan gaat het idd over hoe hij overkomt bij de ander.

En heel eerlijk, hij kan bij mij veel potjes breken omdat hij mijn kind is, omdat ik weet wat er achter zit. Maar, als het een kind van een ander was, had ik hem ook terecht gewezen. Ik hoef geen grote mond van een ander of afgesnauwd te worden.

Hoe leerde jij herkennen dat je richting ‘rood’ ging?
anoniem_652feabe031b4 wijzigde dit bericht op 08-06-2021 07:47
1.28% gewijzigd
Eurus schreef:
08-06-2021 07:43
Hij heeft een diagnose. Probeer het eens bij wie de diagnose gesteld heeft.
Daar krijg ik alleen een lijst van met wel 20 kindertherapeuten in de regio. Ik weet alleen niet precies wat ik zoek, waarin ik het moet zoeken. Wat voor soort training ofzo. Of welk soort therapie.
Alle reacties Link kopieren
clubmedfan schreef:
08-06-2021 07:46
Daar krijg ik alleen een lijst van met wel 20 kindertherapeuten in de regio. Ik weet alleen niet precies wat ik zoek, waarin ik het moet zoeken. Wat voor soort training ofzo. Of welk soort therapie.
Daar is de therapeut/orthopedagoog dan ook voor ;-)
Maar hoe bedoel je ik krijg alleen een lijst met wel 20 kindertherapeuten? Er is toch iemand die de diagnose heeft gesteld, de medicatie heeft voorgeschreven? Benader die en leg je probleem voor, dan kijken zij wel wat voor hulp je zoon kan gebruiken.
Honey, you should see me in a crown
Eurus schreef:
08-06-2021 07:49
Daar is de therapeut/orthopedagoog dan ook voor ;-)
Maar hoe bedoel je ik krijg alleen een lijst met wel 20 kindertherapeuten? Er is toch iemand die de diagnose heeft gesteld, de medicatie heeft voorgeschreven? Benader die en leg je probleem voor, dan kijken zij wel wat voor hulp je zoon kan gebruiken.
Heb ik gedaan, de ADHD coach. Zij gaf mij dus alleen een lijst mee met therapeuten waar zij in het ziekenhuis goede ervaringen mee hadden. In mijn dorp, maar ook 50 km verder. En als ik 50 km moet rijden voor een goede therapeut doen we dat, alleen hoe maak ik de keuze?! Wie biedt dat wat hij nodig heeft. Is het een training met andere kinderen, zijn het individuele gesprekken? Ik ben dus nogal zoekend.
Alle reacties Link kopieren
Zoek er 2 of 3 op in de buurt, bekijk hun website en reviews. Kies er 1 die aanspreekt, bel en maak een afspraak.

Het feit dat je een lijst krijgt betekent niet dat je ze allemaal moet onderzoeken. Bekijk er een paar dichtbij en maak een keuze.

Misschien zijn ze wel allemaal goed.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
viva-amber schreef:
08-06-2021 07:19
Wanneer iemand dementie heeft dan zeg je ook niet dat vergeten verkeerd en fout is. Dat is onzinnig.

Het brutaal zijn, woede uitbarstingen komt voort uit zijn aandoening, emoties niet goed kunnen reguleren. Natuurlijk moet je het daar over hebben en er de juiste hulp bij zoeken om te zorgen dat hij leert om er anders mee om te gaan.

Ik zou zelf verder wel oppassen met labels en ook met afwijzen.
Geloof mij, dat doen we al zijn hele leven. Het is een heel gevoelig kind en hij vat iets heel snel op als dat iedereen tegen hem is (en meestal is iedereen dan wij, zijn ouders). Alleen langzaam wordt ‘iedereen’ ook mensen buiten ons gezin.
Alle reacties Link kopieren
To, je hebt vanuit het ziekenhuis een oplossing aangedragen gekregen. Ga er iets meedoen. Bekijk de websites, bel 2-3 therapeuten en stel vragen, maak een afspraak bij degene bij wie je een goed gevoel hebt.

Wil je het oplossen of wil je alleen maar zeuren?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
viva-amber schreef:
08-06-2021 08:12
To, je hebt vanuit het ziekenhuis een oplossing aangedragen gekregen. Ga er iets meedoen. Bekijk de websites, bel 2-3 therapeuten en stel vragen, maak een afspraak bij degene bij wie je een goed gevoel hebt.

Wil je het oplossen of wil je alleen maar zeuren?
🤨
Alle reacties Link kopieren
Heb je aan therapie met paarden gedacht? Paarden zijn net als hij, heel gevoelig, en reageren op zijn energie. Als hij hen "verkeerd" benadert, zullen ze daarop reageren, en dan ziet hij wat er gebeurt. Ze wijzen hem niet af, en ze kwetsen hem niet met woorden, maar hij merkt dan wel wat zijn gedrag soms doet.

Het lijkt me echt een aanrader voor jouw gevoelige mannetje.
Alle reacties Link kopieren
clubmedfan schreef:
08-06-2021 08:04
Heb ik gedaan, de ADHD coach. Zij gaf mij dus alleen een lijst mee met therapeuten waar zij in het ziekenhuis goede ervaringen mee hadden. In mijn dorp, maar ook 50 km verder. En als ik 50 km moet rijden voor een goede therapeut doen we dat, alleen hoe maak ik de keuze?! Wie biedt dat wat hij nodig heeft. Is het een training met andere kinderen, zijn het individuele gesprekken? Ik ben dus nogal zoekend.
Heeft de ADHD-coach de diagnose gesteld? Wat is de achtergrond van deze coach?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou met de huisarts in gesprek gaan, TO.
Je hoeft nu niet zelf een keuze te maken over bijvoorbeeld individuele training of groepstraining. Laat eerst maar even een goede, erkende therapeut (vraag hiernaar bij huisarts) naar kijken en meedenken.
V1k1ng schreef:
08-06-2021 07:13
Ik heb zelf ADHD en heel lang (tot mijn diagnose gesteld werd) en deze zinnen raken mij. Je lijkt je vooral te richten op hoe zijn gedrag bij andere overkomt. Als hij het maar anders formuleert dan luisteren ze wel naar hem.
Wat ik in deze situatie nodig had was herkennen dat ik richting 'rood' ging en mezelf afremmen, dan komt het 'juiste formuleren' vanzelf. In mijn hoofd was dit gedrag namelijk niet fout, maar op dat moment de juiste manier om te reageren. Achteraf wist ik prima dat dit niet de manier was waarop het hoorde volgens de maatschappij en dat maakte dat ik onzeker werd en me vaak afgewezen voelde door mensen.
Er staat heel duidelijk dat hij zelf de afwijzing van anderen voelt en dat dat iets doet met zijn eigenwaarde en dat schrijf je zelf ook in je laatste zin. Het is gewoon zonde van je energie en alle negativiteit.
Het is helemaal niet dramatisch om te leren, dat moet iedereen en dat wil ik mijn kind ook meegeven. Het leven is 1 groeiproces en als je dat niet omarmt kom je niet ver is mijn mening.
De 1 moet dit leren, de ander dat.
Oudste moet leren soms wat bozer te worden, is ook gespreksonderwerp net zoals wij ook onze eigen dingetjes als volwassenen bespreken.
Laatst had man ook een keer nee gezegd op het werk volgens een manier die hij net had geleerd en dat bespreken we als gezin ook in de light versie.
Dan doe je dus eerst iets fout en leer je daarvan, niks mis mee. Beter dan je kind aan te laten modderen en te zien dat anderen het op hun manier gaan oplossen met je kind.
Alle reacties Link kopieren
clubmedfan schreef:
08-06-2021 08:04
Heb ik gedaan, de ADHD coach. Zij gaf mij dus alleen een lijst mee met therapeuten waar zij in het ziekenhuis goede ervaringen mee hadden. In mijn dorp, maar ook 50 km verder. En als ik 50 km moet rijden voor een goede therapeut doen we dat, alleen hoe maak ik de keuze?! Wie biedt dat wat hij nodig heeft. Is het een training met andere kinderen, zijn het individuele gesprekken? Ik ben dus nogal zoekend.
Informeer eens op school met wie/welke organisaties zij goede ervaringen hebben in de buurt. Je zoon is vast niet de eerste leerling die tegen zulke dingen aanloopt, en misschien hebben ze tips.
9 jaar, ADHD en niet schoppen en slaan. Het eerste wat ik dan denk is : Wat goed! Hij is al heel ver!
Ik ken het heel erg van mijn jongste. We doen hier een aantal dingen (en ik sluit niet uit dat we ooit hulp nodig gaan hebben). Het speelt bij ons met name buiten het gezin, dus we bespreken het ook met school en andere mensen in de omgeving:

- uitleggen, hoe bepaald gedrag overkomt naar de omgeving. Dat is lastig voor een jong kind, omdat ze nog erg vanuit zichzelf redeneren en niet zoveel oog voor de omgeving hebben
- met voorbeelden laten zien, wanneer het beter is om je even gedeisd te houden (ons kind ziet dat niet uit zichzelf en dit is uiteraard ook heel lastig voor een jong kind)
- benadrukken dat je, als je een punt hebt, dat punt mag maken, maar wel op een beleefde manier
- in spel met andere kinderen: leren luisteren naar de ander. Waarom wil de ander iets niet? Wat voelt hij? Ook met voorbeelden situaties naspelen

Bij situaties, waarvan ik weet dat ze lastig zijn voor kind, vertel ik kort van te voren welk gedrag verwacht wordt van hem. Dit is een tip, die ik van school kreeg en het werkt goed.
Tortie schreef:
08-06-2021 08:37
Heeft de ADHD-coach de diagnose gesteld? Wat is de achtergrond van deze coach?
De kinderarts, en dan neemt de ADHD coach (misschien niet het juiste woord, maar ik weet even niet hoe zij heet) het over. Zij gaat over de medicatie ed en heeft kort lijntje met kinderarts.
Mirjam762 schreef:
08-06-2021 08:31
Heb je aan therapie met paarden gedacht? Paarden zijn net als hij, heel gevoelig, en reageren op zijn energie. Als hij hen "verkeerd" benadert, zullen ze daarop reageren, en dan ziet hij wat er gebeurt. Ze wijzen hem niet af, en ze kwetsen hem niet met woorden, maar hij merkt dan wel wat zijn gedrag soms doet.

Het lijkt me echt een aanrader voor jouw gevoelige mannetje.
Daar ga ik mij eens in verdiepen, dank je!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven