Kinderen
alle pijlers
Medicatie bij autisme
dinsdag 7 december 2021 om 22:00
Mijn dochter is hoogbegaafd, heeft autisme en een angststoornis. Haar hoofd is altijd erg vol en gedachtes nooit stil. Ze kan daardoor maar weinig hebben en raakt snel in paniek. Paniek uit zich meestal in boosheid of hevig verdriet.
School gaat heel moeizaam. Vaak lukt het niet eens om te gaan, en als ze er is, lukt het vaak niet te werken.
Ze heeft psycho educatie gehad en dat heeft wel wat geholpen.
We lopen vast met haar. Wat zou nog kunnen helpen?
Zou medicatie iets kunnen opleveren?
School gaat heel moeizaam. Vaak lukt het niet eens om te gaan, en als ze er is, lukt het vaak niet te werken.
Ze heeft psycho educatie gehad en dat heeft wel wat geholpen.
We lopen vast met haar. Wat zou nog kunnen helpen?
Zou medicatie iets kunnen opleveren?
dinsdag 14 december 2021 om 09:33
Een beetje off topic, maar die redenering over verschillen in IQ lees ik zo vaak. Verschillen in IQ mag je niet zomaar vergelijken, hoewel het verleidelijk is.Warrique schreef: ↑08-12-2021 07:46Die mindere executieve functies zijn een ramp bij HB. Je hebt een F1 motor in een lelijke eend. Je weet dat je het kunt, maar snelheid maken lukt uiteindelijk niet. Dat alleen al maakt angstig vermijdend en passief. Dus lijkt onderwijs op niveau niet passend.
Nu zit je dochter dus in speciaal onderwijs. Stel je dochter is echt hoog HB, bv 145+, het verschil met klasgenoten met een gemiddelde intelligentie is dan zo'n 45, 30 punten. Dat is vergelijkbaar met iemand met MAVO op een sociale werkplaats voor licht verstandelijk gehandicapten laten werken, als deelnemer. Die gaat zich ook doodongelukkig voelen. Van een HB kind vragen we echter vanaf 4 tot 12 jaar in een dergelijke omgeving te functioneren op de basisschool, met als ze geluk hebben, een aantal slimme kinderen, maar de rest is voor hen zeer moeilijk lerend. Deze kinderen wordt dan vaak ook nog eens verweten dat ze niet sociaal zijn , zich niet aanpassen. Bovendien leren ze geen executieve functies, want ze hoeven nooit door een echte leercurve.
Vraag eens advies bij een echte HB specialist. Wellicht licht de sleutel bij de executieve functies en het onderpresteren en vermijden.
De eerder genoemde overexcitabilities van Dabrowski zijn ook interessant.
Heeft ze nog contact met andere HB kinderen, al is het maar online? Dat lijkt me heel belangrijk.
Hoewel hoogbegaafdheid relatief vaak voorkomt in combinatie met ASS zijn er, naar ik begreep, weinig mensen die echt gespecialiseerd zijn in deze combinatie. Dat is een gemis.
dinsdag 14 december 2021 om 09:58
Ja, ik ook. Als iemand zelf wil kiezen, om lekker door te ploeteren met fysieke pijn, ziektes, of mentale beperkingen, moeten ze dat lekker doen. Zal me echt de schijt wezen. Ik vind het dom, maar prima, eigen keus. Maar als je je kind laat lijden, terwijl dat niet nodig is, is er iets niet goed in je bovenkamer.
Ik kende mensen die hun dochtertje vanaf de geboorte gewoon NIKS wilden geven. Het begon bij de vaccinaties. Daarna geen paracetamol bij hevige pijn, koorts of ziekte. En antibiotica zo lang mogelijk uitstellen, tot het kind bijna dood lag te gaan. En die moeder liep tegen mij te klagen, dat ze het zo ongemanierd vond, dat haar beste vriendin vaak tegen haar zei, dat ze haar kind onnodig liet lijden. Echt, die mensen leefden echt in hun eigen wereldje.
dinsdag 14 december 2021 om 10:01
Saivash schreef: ↑14-12-2021 09:58Ja, ik ook. Als iemand zelf wil kiezen, om lekker door te ploeteren met fysieke pijn, ziektes, of mentale beperkingen, moeten ze dat lekker doen. Zal me echt de schijt wezen. Ik vind het dom, maar prima, eigen keus. Maar als je je kind laat lijden, terwijl dat niet nodig is, is er iets niet goed in je bovenkamer.
Ik kende mensen die hun dochtertje vanaf de geboorte gewoon NIKS wilden geven. Het begon bij de vaccinaties. Daarna geen paracetamol bij hevige pijn, koorts of ziekte. En antibiotica zo lang mogelijk uitstellen, tot het kind bijna dood lag te gaan. En die moeder liep tegen mij te klagen, dat ze het zo ongemanierd vond, dat haar beste vriendin vaak tegen haar zei, dat ze haar kind onnodig liet lijden. Echt, die mensen leefden echt in hun eigen wereldje.
Dit is ook wel weer het andere uiterste natuurlijk.
dinsdag 14 december 2021 om 10:04
Even voor de duidelijkheid (voordat je dat begint te denken), wij zijn niet tegen medicatie. We willen alleen een weloverwogen beslissing nemen en er niet zomaar een pilletje in duwen met het idee dat dat alles oplost.Saivash schreef: ↑14-12-2021 09:58Ja, ik ook. Als iemand zelf wil kiezen, om lekker door te ploeteren met fysieke pijn, ziektes, of mentale beperkingen, moeten ze dat lekker doen. Zal me echt de schijt wezen. Ik vind het dom, maar prima, eigen keus. Maar als je je kind laat lijden, terwijl dat niet nodig is, is er iets niet goed in je bovenkamer.
Ik kende mensen die hun dochtertje vanaf de geboorte gewoon NIKS wilden geven. Het begon bij de vaccinaties. Daarna geen paracetamol bij hevige pijn, koorts of ziekte. En antibiotica zo lang mogelijk uitstellen, tot het kind bijna dood lag te gaan. En die moeder liep tegen mij te klagen, dat ze het zo ongemanierd vond, dat haar beste vriendin vaak tegen haar zei, dat ze haar kind onnodig liet lijden. Echt, die mensen leefden echt in hun eigen wereldje.
Ik weet dat medicatie in sommige gevallen echt net dat duwtje in de rug kan zijn om weer vooruit te kunnen en daar zijn we naar op zoek.
Nogmaals bedankt voor al jullie reacties, Ondanks dat ik niet overal op gereageerd heb, heb ik wel alles gelezen en neem ik het mee in de vervolgstappen die we gaan doen.
dinsdag 14 december 2021 om 10:17
Hee, nee joh, het sloeg in geen geval op jou. Sorry als ik die indruk wekte. Het feit alleen al, dat je alles meeneemt in je overwegingen, en de topictitel op zich, wekt totaal niet de indruk dat je zo in elkaar steekt, als hoe ik mijn kennissen omschreef. Echt, je klinkt als een goede moeder, die het beste met haar dochter voor heeft.Forte schreef: ↑14-12-2021 10:04Even voor de duidelijkheid (voordat je dat begint te denken), wij zijn niet tegen medicatie. We willen alleen een weloverwogen beslissing nemen en er niet zomaar een pilletje in duwen met het idee dat dat alles oplost.
Ik weet dat medicatie in sommige gevallen echt net dat duwtje in de rug kan zijn om weer vooruit te kunnen en daar zijn we naar op zoek.
Nogmaals bedankt voor al jullie reacties, Ondanks dat ik niet overal op gereageerd heb, heb ik wel alles gelezen en neem ik het mee in de vervolgstappen die we gaan doen.
Ik wens je een goed beleid, met een zo prettig mogelijke uitkomst. Jullie zijn goed bezig
dinsdag 14 december 2021 om 15:18
Gelukkig.Saivash schreef: ↑14-12-2021 10:17Hee, nee joh, het sloeg in geen geval op jou. Sorry als ik die indruk wekte. Het feit alleen al, dat je alles meeneemt in je overwegingen, en de topictitel op zich, wekt totaal niet de indruk dat je zo in elkaar steekt, als hoe ik mijn kennissen omschreef. Echt, je klinkt als een goede moeder, die het beste met haar dochter voor heeft.
Ik wens je een goed beleid, met een zo prettig mogelijke uitkomst. Jullie zijn goed bezig
En dank je wel voor je lieve woorden! We doen ons best en dat blijven we doen!
vrijdag 17 december 2021 om 12:59
Oh, sorry, ik zie dit nu pas. Vond het perspectief vanuit de ouder heel fijn en ontroerend om te lezen. Vond het frustrerend en verdrietig om te lezen hoe weinig kennis er nog is binnen de hulpverlening en dat er nog zoveel puur naar gedrag wordt gekeken. Maar dit verbaast me sowieso enorm, ook in het 'dagelijkse' leven.
De hoeveelheid diagnoses, het niet-gezien worden van het kind, de onmacht van kind en ouders. De auteur benadrukt meerdere keren het belang van veilig voelen, dat er zoveel gedrag en 'gedoe' voortkomt uit onveilig voelen. Daar is nog zo ontzettend veel te winnen, voor het onderwijs, maar ook voor ouders en kinderen zelf.
En dat het niet gaat om dat er iets mis is het kind, dat het kind dit of dat moet veranderen om 'gerepareerd' te worden. Maar dat het in essentie gaat om het accepteren van hoe je bent en vandaaruit gaat ontdekken wat jij nodig hebt. Waar je grenzen liggen, hoe je een keuze hebt in er overheen gaan of erbinnen blijven. We leven nu eenmaal in deze maatschappij. Hoe kun je hierbinnen recht doen aan jezelf, zonder je continu te hoeven aanpassen aan de norm. Dat gaat niet vanzelf, dat is inderdaad een intense reis.
