Kinderen
alle pijlers
Meer vergoedingen IVF en ICSI
donderdag 13 maart 2008 om 10:07
Tegenwoordig worden 3 pogingen vergoed. Mijn nicht is gelukkig eindelijk zwanger via IVF. De laatste pogingen heeft zij echter zelf betaald en kunnen betalen. Had zij dit niet gekund had zij nooit kinderen gehad. Dit gegeven vind ik zo erg. Zo oneerlijk. Ik snap wel dat je niet oneindig door kan gaan maar 3 is wel erg weinig. Tel erbij op als een ontdooing niet goed lukt waardoor er geen terug plaatsing kan plaats vinden telt wel als poging.
zondag 16 maart 2008 om 14:40
Dus alle vrouwen van 35+ hebben volgens jou simpelweg te lang gewacht met het krijgen van kinderen? En als je nou 31 bent en stopt met anticonceptie en op de 33ste in de medische molen beland en op je 35ste aan ivf toekomt? Heb je dan ook te lang gewacht? En als je nou 26 bent en kinderen wilt, en na vijf jaar vruchteloos proberen je relatie (wellicht zelfs daardoor) strandt, en je na 3 jaar weer een nieuwe relatie krijgt, en je daardoor op je 35ste aan ivf toekomt? Heb je dan ook te lang gewacht? Wie zegt trouwens uberhaupt dat het niet zwanger worden vanaf je vanaf 35+ alleen maar te maken heeft met 'te lang hebben gewacht'? Stel dat je op de 33ste besluit kinderen te willen krijgen, en na twee jaar kom je erachter dat je man ontzettend slecht zaad heeft (dat ie waarschijnlijk ook al op zijn 20ste had). Val je dan dus in de categorie 'te lang gewacht'?
Nou ja, zoals je wellicht wel begrijpt ben ik dus niet voor jouw 35+ theorie. Ik pleit dan meer voor de manier waarop ze in Belgie
vergoeden.
zondag 16 maart 2008 om 19:11
Ik vind eigenlijk wel dat er een soort bovengrens mag komen wb IVF. 35 is misschien wat jong, maar boven de 40 vind ik zéker te oud.
Als je relatie strandt en je eerst op zoek moet naar een nieuwe relatie tja, jammer dan, maar op een gegeven moment moet je ook accepteren dat bepaalde dingen niet voor je weggelegd zijn.
Als je relatie strandt en je eerst op zoek moet naar een nieuwe relatie tja, jammer dan, maar op een gegeven moment moet je ook accepteren dat bepaalde dingen niet voor je weggelegd zijn.
zondag 16 maart 2008 om 22:43
Wie ben jij dan wel helemaal om voor mij te beslissen om simpelweg niet in aanmerking te komen voor IVF omdat ik 35 + ben ?
Zeker zelf nooit te maken gehad met vruchtbaarheidsproblemen ? Ellendige jaren in de medische molen ? Stukgelopen relatie omdat jullie samen niet op konden boksen tegen de stress die dit alles met zich meebracht ?
maandag 17 maart 2008 om 10:42
maandag 17 maart 2008 om 10:46
En je moet misschien even wat beter lezen: ze heeft het niet over mensen die in de medische molen zitten, maar over vrouwen die simpelweg te lang gewacht hebben met proberen zwanger te worden.
Ik merk vaker op deze pijler dat er een aantal vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen zijn, die gewoon niet lezen wat er staat. En alles verkeerd interpreteren.
maandag 17 maart 2008 om 11:10
maandag 17 maart 2008 om 11:29
En vind ik opzich ook wel terecht. Als je in zo'n situatie zit, zie je de dingen nou eenmaal gewoon anders. Toen ik nog niet in een 'ik kan moeilijk zwanger worden'-situatie zat, dacht ik anders over die problematiek dan nu ik er wel in zit. Mijn mening over IVF/ICSI/Adoptie/Leeftijdsgrenzen/wel-roken/niet-roken tec verschuift gewoon nu ik er zelf mee te maken heb.
Je kunt gewoon niet oordelen over een situatie waar je zelf niet in zit/gezeten hebt. Je kun het proberen en je kunt er over discussieren en dat is ook goed maar het argument zoals hierboven blijft wel staan vind ik.
Het slaat de discussie wel een beetje dood, maar ja het klópt wel....
maandag 17 maart 2008 om 11:32
Ah, je mag dus niet oordelen als je het zelf niet mee hebt gemaakt. Tja, dáár ben ik het dus niet mee eens.
Maar goed als dat zo is, dan betekent dat dus ook dat ik kan en mag zeggen:
Ik weet niet of ik het wel zo kut voor jullie vind hoor, dat zwanger worden niet lukt, want hey, ik heb het zelf niet meegemaakt.
Maar goed als dat zo is, dan betekent dat dus ook dat ik kan en mag zeggen:
Ik weet niet of ik het wel zo kut voor jullie vind hoor, dat zwanger worden niet lukt, want hey, ik heb het zelf niet meegemaakt.
maandag 17 maart 2008 om 11:36
Ik vind wel dat mensen buiten de MM kunnen oordelen, want zeg nou zelf, er zijn heel veel MM-ers die met elke discussie wel komen binnenvallen, over hoe zwaar ze het wel niet hebben. Ja het is zwaar, maar het is zo zwaar als je het zelf maakt.
Ik vind het heel relativerend hoe mensen buiten de MM kunnen denken. Tuurlijk zitten er lomperikken bij, maar vaak kijk je ook eens vanuit een ander punt op je situatie, en ik vind dat soms heel goede eye-openers.
Ik vind het heel relativerend hoe mensen buiten de MM kunnen denken. Tuurlijk zitten er lomperikken bij, maar vaak kijk je ook eens vanuit een ander punt op je situatie, en ik vind dat soms heel goede eye-openers.
maandag 17 maart 2008 om 11:36
En daarom moeten beslissingen over dingen als IVF ook niet genomen worden door mensen die er zelf middenin zitten. Er moet ergens een grens gesteld worden, zowel qua leeftijd als qua hoeveel vergoedingen en dat moet júist gebeuren door iemand die er objectief naar kijkt. Niet naar iemand die zo wanhopig graag een kind wil dat zelfs haar relatie erdoor stukloopt of die 43 is en nog steeds niet zwanger is na 5 pogingen en daarvoor al jaren proberen bij wijze van spreken. Als je in de MM zit heb je de neiging om je grenzen te verleggen en dus zou je het liefst zien dat die regels steeds aangepast worden, en juist dáárom is het belangrijk dat er een grens gesteld wordt.
Als je 35 bent en je hebt nog geen kind en je begint net met zwanger worden vind je 40 misschien te oud voor een 1e kind, maar als je 40 bent en je hebt nog steeds geen kind verleg je die grens tot 42, en misschien ga je dan nog verder. Daarom moeten dat soort gevoelens niet meespelen en moet een grens gesteld worden op basis van feiten en niet van gevoel. Ookal is het heel erg voor mensen die door die grens geen kind meer kunnen krijgen.
Als je 35 bent en je hebt nog geen kind en je begint net met zwanger worden vind je 40 misschien te oud voor een 1e kind, maar als je 40 bent en je hebt nog steeds geen kind verleg je die grens tot 42, en misschien ga je dan nog verder. Daarom moeten dat soort gevoelens niet meespelen en moet een grens gesteld worden op basis van feiten en niet van gevoel. Ookal is het heel erg voor mensen die door die grens geen kind meer kunnen krijgen.
maandag 17 maart 2008 om 11:45
Pas op latere leeftijd kinderen willen krijgen?
Ik wil heel graag kinderen, en als het aan mij lag al op mijn 25e.
Helaas liep toen mijn relatie stuk en heb ik tot op heden geen relatie teruggevonden.
ik ben nu 30. Als ik over een paar jaar de man van mijn dromen tegenkom en daarmee eindelijk de mogelijkheid heb om een gezin te starten, ben ik dan te laat?
Is dat mijn schuld?
Ik vind dat ik dan evenveel recht heb als ieder ander op hulp als het niet lukt.
Ik vind jouw redernatie nogal krom.
maandag 17 maart 2008 om 11:49
Maar wat is 'simpelweg te lang hebben gewacht'?
Heb ik nu, omdat ik single ben, en 30+, simpelweg te lang gewacht? Heb ik niet ook eerst een fijne partner nodig?
Kijk, als je al 10 jaar samen bent en je gaat dan na je 35e pas eens nadenken over kinderen vind ik het wel anders.
Maar dit doet mij wel pijn. Ik heb een enorme kinderwens en zou het liefst nu al moeder zijn. Ik heb niet te lang gewacht, ik ben nog niet tegen een man aangelopen!
maandag 17 maart 2008 om 11:49
Vinyl, ik vind die redenatie helemaal niet krom. Het hoeft niet je eigen schuld te zijn dat je laat aan kinderen begint, maar dat heeft er niets mee te maken.
Er moet gewoon een grens gesteld worden en niet 'oh, jij bent 40 maar je had eerder de kans niet, dus jij mag wél' en 'oh, jij bent 40 maar je hebt al 20 jaar een relatie dus jij mag niet'. De omstandigheden zouden er niet toe moeten doen. Je kunt pech hebben in het leven, of geluk, maar daar hoeft het beleid niet op aangepast te worden.
Er moet gewoon een grens gesteld worden en niet 'oh, jij bent 40 maar je had eerder de kans niet, dus jij mag wél' en 'oh, jij bent 40 maar je hebt al 20 jaar een relatie dus jij mag niet'. De omstandigheden zouden er niet toe moeten doen. Je kunt pech hebben in het leven, of geluk, maar daar hoeft het beleid niet op aangepast te worden.