Mijn puber wil niks

31-05-2023 13:44 136 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij is inmiddels 15, zit in 2 havo (blijven zitten), heeft 1 vriend die hij ongeveer eens per maand ziet en een sociaal leven online. Hij vindt z'n broertje een etterbak, heeft veel behoefte aan alleen zijn, wil geen bijbaan (is daar in mijn ogen ook nog niet klaar voor) en wordt belemmerd door autisme. Het is een lieverd, heeft zo zijn eigen kijk op de wereld, is totaal niet geïnteresseerd in social media, heeft weinig aansluiting op school, wil niet op een sport. Hij heeft een bijzonder gevoel voor humor, komt soms nogal ongepast uit de hoek, geeft niks om zijn uiterlijk. Ik krijg nog vaak knuffels van hem, hij vindt soms dat ik teveel op zijn nek zit en ik zoek een balans tussen hem de ruimte geven en begeleiden (wat hij echt wel nodig heeft. Wegens zijn ass loopt hij bijvoorbeeld gerust in te kleine of vieze kleding, vergeet zijn tanden te poetsen, vergeet zijn veters te strikken, stopt soms ondoordacht een vinger in zijn neus, is niet schoon op zichzelf, eet heel eenzijdig). En mijn zoon is ogenschijnlijk tevreden, zit best oké in zijn vel, de wereld gaat wel wat langs hem heen. Hij onderneemt vrijwel niks. Het liefst hangt hij op zijn bed met een scherm voor zijn neus. Dat kan hij heel lang volhouden.

Hij krijgt hulpverlening om te werken aan een positief zelfbeeld en weerbaarheid.
Hij krijgt extra ondersteuning op school van een leerlingbegeleider. Zijn cijfers gaan nu best oké, thank god! Om hulp vraagt hij nooit.

Zelf ben ik druk met de acceptatie van dit alles. Niet per se de acceptatie van mijn zoon, maar wel de acceptatie dat zijn ass nooit meer overgaat. Dat ik mijn rol als moeder van een puber anders had verwacht. Dat het vooralsnog onduidelijk is hoe lang hij nog ondersteuning moet krijgen en hoe dat er dan uitziet. Dat ik soms zo moe ben. Van het ondertitelen en de zorgen. Het is zo'n mooie vent, met in mijn ogen zo'n terug getrokken leven. En ik ben zo bang dat hij eenzaam is/wordt.

De ene dag ben ik super positief en vol vertrouwen. De volgende dag vliegt het me aan, heb ik verdriet en verlang ik naar 'normaal'. En ben ik aan het vergelijken... lees ik bijvoorbeeld het topic over hoelaat de puber thuis moet zijn in de avond. Ik denk dan alleen maar; had mijn zoon maar een sociaal leven en ging hij maar eens naar buiten met een groepje leeftijdsgenoten... Terwijl hij zelf dat verlangen nooit heeft (uitgesproken).

Ik ben op zoek naar verhalen van ouders die zich ook zo'n zorgen kunnen maken. En die ook zoeken naar een balans tussen loslaten en beschermen. En naar herkenning, tips en succesverhalen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je moeilijk voor een ander kunt bepalen wat werkt. Want ik denk dat er kinderen zijn waarbij het echt averechts werkt om de druk op te voeren. Mijn dochter (niet officieel ass maar wel veel trekken) is een moeilijke eter. Daar waar het andere ouders lukte met strakke afspraken maken en dingen als ‘geen toetje’ als je je bord niet leeg eet, is mijn dochter nooit op die manier te beïnvloeden geweest. Gewoon niet. En bij weleens het geduld verliezen van mijn kant, werd het drama nog groter. Nervous break downs over de grond rollen en echt overprikkeld. Heel akelig voor iedereen.
Ik begrijp heel goed het idee over dat je niet wilt dat je kind 24/7 gamed. Maar tussen dát en jouw strakke visie zit nog een hele wereld aan ruimte, om er samen uit te komen.

Het gaat er denk ik om dat je je kind ondersteunt bij het zetten van hele kleine stapjes uit de comfortzone, zodat die wordt opgerekt waardoor sommige dingen in het leven aangenamer/ gemakkelijker worden. Maar dan moet kind hier zelf ook achter staan. Als kind echt niet die stap durft te zetten is het dus een te grote stap. Nog kleiner maken.

Ik moet mezelf vaak herinneren aan, het loslaten en vertrouwen durven hebben, dat mijn dochter haar eigen pad bewandeld. Dat ik niet overal invloed op heb. Dat ik niet voortdurend bezig hoef te zijn met ‘later’. Want merk dat veel dingen (bij haar) als vanzelf lijken te gaan als ze ouder is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
12-07-2023 13:25
Nou, proficiat hoor. Perfecte moeders, ze bestaan blijkbaar. Maar wel te laf om onder een bekend account te posten blijkbaar. Ik ben wel heel benieuwd hoe je kind zich voelt.

Word je daar nou blij van, andere ouders ff de grond intrappen?
Pardon?
Dat jij je aangesproken voelt zegt meer over jou. Ik hou het bewust bij mezelf door te zeggen dat het niet mijn opvoedstijl zou zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kind heeft gelukkig wel wat dingen buiten gamen die hij leuk vindt. Zoals Magic spelen en D&D met zijn auti vrienden. Iedereen is daar in die groep een beetje anders en dus past het precies. Ik ben onwijs blij dat dat een manier is waardoor hij toch een beetje in de maatschappij blijft. Op zijn manier. Ik verwacht van hem geen huisje boompje beestje gezinnetje en meer van die dingen. Ik kan wel eens verdrietig worden als ik jongelui plezier zie hebben, zien backpacken, het avontuur en onvoorspelbare in duiken. Mijn zoon heeft heimwee en houdt niet van (lange) vakanties. En hij houdt van regelmaat en voorspelbaarheid. Ja daar kunnen we best rekening mee houden maar de wereld om hem heen (lees grootouders en ooms en tantes) vinden daar altijd wat van. Doodvermoeiend. Ik laat het inmiddels grotendeels van me afglijden want het is ons kind en niet die van hun. Zij hebben geen idee en ze vragen er ook nooit naar dus einde oefening wat mij betreft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wendys schreef:
12-07-2023 16:12
Pardon?
Dat jij je aangesproken voelt zegt meer over jou. Ik hou het bewust bij mezelf door te zeggen dat het niet mijn opvoedstijl zou zijn.
Je houdt het helemaal niet bij jezelf daardoor.

Maar lees vooral ook de reactie van maasje.
Dat jij denkt dat jouw kind dingen bereikt doordat jij hem gepusht hebt is maar zeer ten dele waar.
Een behulpzaam zetje heeft zin als een kind zelf wel wil, maar voor veel kinderen met ASS zit het veel ernstiger vast dan dat.
Die kun je pushen tot je een ons weegt, dat werkt alleen maar averechts.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik val trouwens iedere keer over die topictitel: mijn puber wil niks.
Want in de praktijk blijkt dat puber best wat wil (lang in bed liggen, veel gamen, of in het geval van mijn kind: rust aan z'n kop), maar dat zijn niet de dingen die jij als ouder vindt dat ie moet willen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
12-07-2023 16:54
Ik val trouwens iedere keer over die topictitel: mijn puber wil niks.
Want in de praktijk blijkt dat puber best wat wil (lang in bed liggen, veel gamen, of in het geval van mijn kind: rust aan z'n kop), maar dat zijn niet de dingen die jij als ouder vindt dat ie moet willen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit ging ff te snel. Maar deze komt binnen Solomio. Hij wil inderdaad van alles! En het klopt wat je zegt: IK zou willen dat hij andere -toch meer gangbare- dingen graag zou willen. Wat erg eigenlijk… zal horen bij het acceptatieproces. De puber roept ook niet voor niks de hele tijd ‘ik moet helemaal niks’ 😅
Alle reacties Link kopieren Quote
Hogebomen schreef:
12-07-2023 17:45
Dit ging ff te snel. Maar deze komt binnen Solomio. Hij wil inderdaad van alles! En het klopt wat je zegt: IK zou willen dat hij andere -toch meer gangbare- dingen graag zou willen. Wat erg eigenlijk… zal horen bij het acceptatieproces. De puber roept ook niet voor niks de hele tijd ‘ik moet helemaal niks’ 😅
De hele opvoeding bestaat natuurlijk uit je kinderen dingen aanleren die jij belangrijk vindt.
Dat kan zijn omdat jij weet dat het goed voor ze is (tanden poetsen bijvoorbeeld), maar het is daarin denk ik goed om bij problemen goed te kijken wat de reden is dat jij iets belangrijk vindt.
En dan liggen dingen vaak een stuk ingewikkelder, omdat je te maken hebt met wat jij vindt dat een kind moet doen, wat de maatschappij vindt, wat het kind zelf wil.

Ik heb ooit een gesprek gehad met een hulpverlener van de Brijder, over of mijn kind gameverslaafd was.
Haar advies was: ga eerst eens in gesprek over dat gamen. Vraag wat ie speelt, hoe het moet, wat er leuk aan is: toon interesse.
En dan oprechte interesse, niet met in je achterhoofd dat je em een andere richting uit gaat duwen.

Het kan zijn dat dat een stuk spanning weghaalt, waardoor het mss op een gegeven moment wel bespreekbaar wordt dat jij het wel wat veel vindt.

Zo heb ik de meeste dingen aangepakt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Wendys schreef:
12-07-2023 09:09
Nieuw account aangemaakt want dit komt me veel te bekend voor. Hier ook een kind met ass en adhd en puber/net volwassen en ook heel erg passief. Ik ben niet van het afwachten en lijdzaam toezien. Ik vind niet werken bijna altijd een slecht idee. Ik vind als je zelf niet kan werken dit als serieuze optie zien voor je eigen nazaat ook niet bij mijn opvoeding passen. Hier leer ik dat je altijd dingen wel kan en dat het glas altijd halfvol is. Nee is pas een optie als het echt een optie is. Ik ben denk ik in de ogen van sommige andere ouders wat pusheriger. Maar van ons kind werd ook gezegd dat die wellicht in de wajong zou komen. Nou ik heb er alles aan gedaan om dat vooralsnog te voorkomen. Er is een startkwalificatie en hij heeft werk. Het is altijd vallen en opstaan maar als ik hem laat liggen ligt hij er een jaar later nog. Van passiviteit komt passiviteit. Ass of niet je mag van mij best in de benen. Genoeg dat je wel kan. En genoeg ass' ers die ook gewoon meedraaien. Afhankelijk natuurlijk van de ernst van je beperking maar er in gaan lopen hangen en alles maar goedvinden is niet mijn stijl. Ja hier vindt hij dingen eng en is hij snel overprikkeld en hebben we echt de nodige drama gehad (en nog steeds) maar 24-7 gamen (hij is nu volwassen dus niet meer aan de orde) vond ik niet goed. Alleen maar met je kop in die telefoon idemdito. Hij heeft 2 jaar niet op school gezeten wegens allerlei omstandigheden maar we hebben er alles aan gedaan hem weer in het systeem te krijgen. Dat heeft wel iets met hem gedaan maar hij is nu achteraf ook blij dat we hebben doorgezet met hem. Want nu met een diploma wordt het leven nu eenmaal makkelijker. Net als met rijles. Hij wou niet en zette geen stappen. Ik heb het geregeld en hem een auto ingeduwd. Nu vindt hij rijden super leuk en is er goed in. Dus ja ik sta er anders in dan sommige. Al is mijn zoon flink autistisch (en adhd en hb) niks doen kan altijd nog en ik ben er voor om te kijken wat wel kan. Het gaat er bij mij niet in dat dat hele dagen in je nest liggen gamen betekent. Sorry maar wat deden de autisten dan 50 jaar geleden? Ik vind dit echt iets van deze tijd en ik ben echt geen oude doos maar ik vind stimuleren en je nest uit komen zolang je onder mijn dak woont wel een voorwaarde. Ik accepteer geen gelapzwans in mijn huis (oke prima als je dat even wil doen maar geen jaren)
Trolololololol. Moet je Solo weer eens hebben?
Alle reacties Link kopieren Quote
Star⁴ schreef:
12-07-2023 18:14
Trolololololol. Moet je Solo weer eens hebben?
Ooooooooo, is het een bekende?
Nou ja, kon ook bijna niet anders.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Solomio schreef:
12-07-2023 17:59


Ik heb ooit een gesprek gehad met een hulpverlener van de Brijder, over of mijn kind gameverslaafd was.
Haar advies was: ga eerst eens in gesprek over dat gamen. Vraag wat ie speelt, hoe het moet, wat er leuk aan is: toon interesse.
En dan oprechte interesse, niet met in je achterhoofd dat je em een andere richting uit gaat duwen.

Het kan zijn dat dat een stuk spanning weghaalt, waardoor het mss op een gegeven moment wel bespreekbaar wordt dat jij het wel wat veel vindt.

Zo heb ik de meeste dingen aangepakt.
Hell, man en ik zijn zelfs mee gaan gamen. Zat verder geen pedagogische gedachte achter hoor, het leek ons gewoon wel gezellig voor hem en dat vond hij ook`, want zo gezellig was zijn leven toen niet. Tegenwoordig gamet ie een stuk minder en ik zal de laatste zijn om te beweren dat dat aan onze aanpak te danken is maar kwaad heeft het blijkbaar ook niet gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
12-07-2023 18:39
Hell, man en ik zijn zelfs mee gaan gamen. Zat verder geen pedagogische gedachte achter hoor, het leek ons gewoon wel gezellig voor hem en dat vond hij ook`, want zo gezellig was zijn leven toen niet. Tegenwoordig gamet ie een stuk minder en ik zal de laatste zijn om te beweren dat dat aan onze aanpak te danken is maar kwaad heeft het blijkbaar ook niet gedaan.
Nou ja, ik was zelf ook niet vies van een potje gamen, maar als je continu vindt dat je kind teveel gamet wordt de sfeer er natuurlijk niet beter op.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Solomio schreef:
12-07-2023 18:42
Nou ja, ik was zelf ook niet vies van een potje gamen, maar als je continu vindt dat je kind teveel gamet wordt de sfeer er natuurlijk niet beter op.
Nou dat. Ik had wel problemen met de eenzaamheid die er achter zat, maar dat was meer een kwestie van mededogen zeg maar. Vandaar ook dat we bedachten om mee te gaan doen, dan was ie tenminste niet meer zo alleen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
12-07-2023 18:46
Nou dat. Ik had wel problemen met de eenzaamheid die er achter zat, maar dat was meer een kwestie van mededogen zeg maar. Vandaar ook dat we bedachten om mee te gaan doen, dan was ie tenminste niet meer zo alleen.
Mijn kinderen hadden en hebben ook juist contacten door het gamen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Solomio schreef:
12-07-2023 18:48
Mijn kinderen hadden en hebben ook juist contacten door het gamen.
Dat ook. De mijne heeft er zelfs een heuse vriendengroep mee opgedaan. Laatst was er eentje jarig, toen is ie helemaal naar Beieren getreind om dat heuglijke feit mee te vieren :lol:
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kind met ASS wil juist best wel veel. Alleen durft hij vaak niet. Hij houdt erg van gamen en lezen en doet dat ook veel en daar krijgt hij rust van. Hij wil echter ook graag dingen doen en overal heengaan en meedoen met anderen. Het is niet zo dat hij echt alleen thuis wil zitten. Alleen lukt het vaak niet. Hij heeft veel angsten. Hij vindt het moeilijk om met onverwachte situaties om te gaan. Hij vindt het sociale gebeuren lastig maar hij heeft wel behoefte aan contacten en vrienden. Daar zijn weg in vinden is heel lastig.

Vaak zegt hij ook dat hij niet wil of geen zin heeft maar dat is vaak niet perse het hele verhaal. Soms durft hij niet, soms heeft hij geen idee hoe hij iets moet aanpakken of hoe je ergens mee begint. Thuis heeft hij controle, is het rustig en veilig.

Dus pushen doe ik ook wel, al klinkt dat wat onvriendelijk maar af en toe een duwtje geven werkt wel. Niet altijd natuurlijk en je moet ook kijken in hoeverre het wat toevoegt aan de situatie. We praten altijd veel (dat wil hij ook graag) en proberen dan een plan van aanpak voor de situatie te bedenken. Soms heeft hij heel veel zin in een uitje en durft dan op het laatste moment toch niet. Dat is typisch zo'n situatie waarin ik dan wel hem wat meer push om toch te gaan. Meestal is dat de juiste keuze maar natuurlijk niet altijd. Hij heeft ook helaas wel eens wat slechte ervaringen gehad dat bijvoorbeeld iets toch te ingewikkeld was of hij in een vervelende sociale situatie terecht is gekomen. Het is wat dat betreft ook lastig om altijd te weten wat de juiste keuze is (voor hemzelf ook.)
Alle reacties Link kopieren Quote
*disclaimer; alleen eerste en laatste blz gelezen*

Ik denk dat het voor jullie als gezin vooral aftasten gaat worden hoe je een gezonde balans kunt vinden in wat jullie van je ass-puber kunnen verwachten wat hij doet (bijv. een activiteit in het weekend samen met het gezin, klusjes o.i.d.) en wat hij zelf graag wil. Als hij het nodig heeft om te ontprikkelen na een dag school dan lijkt het me niet verstandig dat hij dan ook nog eens met vrienden 'moet' afspreken.
Ik ken jouw zoon niet, dus ik weet ook niet hoe hij als klein kind was. Was hij toen wel socialer of actiever? Misschien is dit wel gewoon de aard van het beestje. Ik zou zeker ook nadenken hoe je hem in de maatschappij kunt blijven betrekken; wat gaat hij na de HAVO doen? werken of doorstuderen? Ik zou me niet te druk maken over het niet sporten of niet werken. Je kunt hem ook laten werken door thuis allerhande klusjes te laten doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen, wat fijn dat dit topic nog niet is doodgebloed. Ik lees er serieus iedere dag even doorheen en dat helpt me in de aanpak naar m’n zoon. Het gaat de laatste weken best positief, het voelt relaxed. Het is vakantie en we doen niet veel en dat is oké voor nu.

Wat ik me wel afvraag: waarom lees en hoor ik overal dat tieners zo’ gat in de dag kunnen slapen? Ik heb er -naast die van 15- ook nog eentje van 13. Uitslapen? Dat fenomeen kennen ze (nog) niet. En laat naar bed gaan? Voor 23u liggen ze er niet in als ze vrij zijn. M’n oudste is wakker rond 8/9u, dat is een heel klein beetje op aan het schuiven. De jongste is nooit later dan 7.30u.

Hoe meer slapen hoe minder scherm gaat hier dus niet op 😅

Ben wel benieuwd of dit nog anders wordt. Groeien kost toch bakken energie? Ze zijn allebei nog klein voor hun leeftijd, misschien is dat het. Maar goed, ook deze is een kwestie van accepteren en me niet aan storen (of zorgen maken over slaaptekort…)

Hoe slaapt jullie puber?
Alle reacties Link kopieren Quote
Pubers hebben vaak een ander dag- en nachtritme, dat schijnt biologisch verklaarbaar te zijn.
Maar dat geldt natuurlijk niet voor iedere puber.

Mijn oudste is altijd een avondmens geweest en in de puberteit werd dat nog extremer. Hij is nu 24 en kan eigenlijk nog steeds niet functioneren voor een uur of 12.

Mijn jongste heeft die langslaapfase nooit gehad en ikzelf ook niet.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Als mijn zoons (niet echt pubers meer, 18 en 19) helemaal hun eigen ritme volgen, gaan ze in het holst van de nacht een keer naar bed. Dat hebben ze van mij, en mijn familie van moeders kant, bijna allemaal avond/nachtmensen. Ik hoorde een keer achter mij een vrouw tegen iemand anders zeggen: ik ga altijd om 4 uur naar bed en sta om 11 uur op. Hé! dacht ik, dat is mijn ideale ritme als de omstandigheden het toestaan! Ik keek om, de vrouw die het had gezegd bleek een nicht van mijn moeder.
Mijn jongste zoon heeft weinig slaap nodig, de oudste klaagt veel over moe zijn. Maar blijft dus wel tot heel laat aan zijn pc zitten. We hebben eigenlijk de afspraak dat het om 1 uur stil moet zijn, maar elke nacht weer moet ik ze manen om naar bed te gaan. Ik ben anders bang dat ze helemaal niet meer in een ritme komen als de scholen weer beginnen, maar ja, ik weet ook dat het weinig nut heeft, bij mij werkt dat ook niet omdat ik altijd weer terugveer naar dat ideale ritme als de omstandigheden ernaar zijn. (ik zou in het Caribisch gebied moeten wonen, de keren dat ik daar was werd ik om 23.00 uur moe en was ik 's morgens om 7.00 uur up and running, het klopte precies met het tijdverschil)
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
https://nos.nl/op3/artikel/2323023-niet ... r-beginnen
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
12-07-2023 18:58
Dat ook. De mijne heeft er zelfs een heuse vriendengroep mee opgedaan. Laatst was er eentje jarig, toen is ie helemaal naar Beieren getreind om dat heuglijke feit mee te vieren :lol:
Wat leuk! :love:
Alle reacties Link kopieren Quote
Hogebomen schreef:
14-07-2023 08:10
Goedemorgen, wat fijn dat dit topic nog niet is doodgebloed. Ik lees er serieus iedere dag even doorheen en dat helpt me in de aanpak naar m’n zoon. Het gaat de laatste weken best positief, het voelt relaxed. Het is vakantie en we doen niet veel en dat is oké voor nu.

Wat ik me wel afvraag: waarom lees en hoor ik overal dat tieners zo’ gat in de dag kunnen slapen? Ik heb er -naast die van 15- ook nog eentje van 13. Uitslapen? Dat fenomeen kennen ze (nog) niet. En laat naar bed gaan? Voor 23u liggen ze er niet in als ze vrij zijn. M’n oudste is wakker rond 8/9u, dat is een heel klein beetje op aan het schuiven. De jongste is nooit later dan 7.30u.

Hoe meer slapen hoe minder scherm gaat hier dus niet op 😅

Ben wel benieuwd of dit nog anders wordt. Groeien kost toch bakken energie? Ze zijn allebei nog klein voor hun leeftijd, misschien is dat het. Maar goed, ook deze is een kwestie van accepteren en me niet aan storen (of zorgen maken over slaaptekort…)

Hoe slaapt jullie puber?
Die van mij (14) is vaak al rond 6 uur wakker, op z’n laatst 7 uur. Hij heeft als kind jaren gehad dat hij om 4 uur wakker was en dat onze dag dan ook echt begon. Dus hier zijn we al best tevreden over. Maar helaas, uitslapen kennen wij hier ook niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Lente O wow, das inderdaad vroeg…. Ik hoor dat echt zelden over tieners ;) Gaat ie van jou er dan in de avond wel op tijd in? Of in de avond ook niet moe?
hogebomen wijzigde dit bericht op 14-07-2023 14:05
Reden: Tikfout
0.64% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lente19251003- schreef:
14-07-2023 11:16
Die van mij (14) is vaak al rond 6 uur wakker, op z’n laatst 7 uur. Hij heeft als kind jaren gehad dat hij om 4 uur wakker was en dat onze dag dan ook echt begon. Dus hier zijn we al best tevreden over. Maar helaas, uitslapen kennen wij hier ook niet.
Hoezo kun jij dan niet uitslapen?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven