Kinderen
alle pijlers
Mijn zoontje spreekt (bijna) geen Nederlands
maandag 28 april 2008 om 11:03
Samen met mijn vriend en zoontje van bijna 2,5 woon ik in Duitsland. Mijn vriend is Duitser en ik ben dus Nederlandse en we voeden ons zoontje tweetalig op.
Mijn zoontje spreekt op dit moment ontzettend goed, hele verhalen komen er uit, met mooie volzinnen. Alleen spreekt hij vrijwel alleen maar Duits. Af en toe een woordje Nederlands maar daar houdt het wel mee op.
Natuurlijk begrijp ik dat hij meer Duits hoort, hij gaat hier naar de kinderopvang (ik werk 3-4 dagen per week) en hij trekt veel met mijn vriend op.
Toch hoort hij ook veel Nederlands. Ik spreek altijd Nederlands met hem en was de eerste 1,5 jaar van zijn leven fulltime thuis. Mijn vriend en ik spreken ook vaak Nederlands met elkaar omdat hij dat ook goed kan, we hebben Nederlandse boeken en dvd´s, we gaan heel vaak naar familie en vrienden in NL (we wonen niet zo ver van de grens) en mijn familie komt ook vaak bij ons.
Hij verstaat het ook allemaal, maar hij spreekt het gewoon niet. Misschien ben ik wel veel te ongeduldig en komt het allemaal nog wel.
Maar toch vind ik het ook wel eens jammer. Zo was dit weekend mijn familie op bezoek en wordt er gewoon heel het weekend NL gesproken.
Mijn zoontje verstaat alles maar hangt hele verhalen tegen ze op in het Duits waardoor vooral mijn broer, zus en partners hem niet goed verstaan (ze spreken nauwelijks duits). Dat vind ik dan wel jammer.
Ook was ik vorige week de hele week vrij en thuis met hem en dan ga ik er vanuit dat hij wel een keer naar het NL switcht, maar dat doet ie niet (of nauwelijks)
Omdat ik altijd lees en hoor dat kinderen vanzelf 2 of zelfs meer talen spreken, vraag ik me af hoe dat kan. Leren ze dan eerst een taal en dan pas een tweede? Of misschien heeft mijn zoontje er gewoon geen zin in? Of ik verwacht te veel van hem, hij is natuurlijk ook pas 2,5. Misschien komt het nog?
Hij lijkt me zo leuk om gewoon straks in mijn eigen taal met hem te kunnen kletsen en hij met mijn familie.
Heeft er iemand ervaring hiermee? Lijkt me erg leuk om jullie reacties te lezen.
Groetjes!
Mijn zoontje spreekt op dit moment ontzettend goed, hele verhalen komen er uit, met mooie volzinnen. Alleen spreekt hij vrijwel alleen maar Duits. Af en toe een woordje Nederlands maar daar houdt het wel mee op.
Natuurlijk begrijp ik dat hij meer Duits hoort, hij gaat hier naar de kinderopvang (ik werk 3-4 dagen per week) en hij trekt veel met mijn vriend op.
Toch hoort hij ook veel Nederlands. Ik spreek altijd Nederlands met hem en was de eerste 1,5 jaar van zijn leven fulltime thuis. Mijn vriend en ik spreken ook vaak Nederlands met elkaar omdat hij dat ook goed kan, we hebben Nederlandse boeken en dvd´s, we gaan heel vaak naar familie en vrienden in NL (we wonen niet zo ver van de grens) en mijn familie komt ook vaak bij ons.
Hij verstaat het ook allemaal, maar hij spreekt het gewoon niet. Misschien ben ik wel veel te ongeduldig en komt het allemaal nog wel.
Maar toch vind ik het ook wel eens jammer. Zo was dit weekend mijn familie op bezoek en wordt er gewoon heel het weekend NL gesproken.
Mijn zoontje verstaat alles maar hangt hele verhalen tegen ze op in het Duits waardoor vooral mijn broer, zus en partners hem niet goed verstaan (ze spreken nauwelijks duits). Dat vind ik dan wel jammer.
Ook was ik vorige week de hele week vrij en thuis met hem en dan ga ik er vanuit dat hij wel een keer naar het NL switcht, maar dat doet ie niet (of nauwelijks)
Omdat ik altijd lees en hoor dat kinderen vanzelf 2 of zelfs meer talen spreken, vraag ik me af hoe dat kan. Leren ze dan eerst een taal en dan pas een tweede? Of misschien heeft mijn zoontje er gewoon geen zin in? Of ik verwacht te veel van hem, hij is natuurlijk ook pas 2,5. Misschien komt het nog?
Hij lijkt me zo leuk om gewoon straks in mijn eigen taal met hem te kunnen kletsen en hij met mijn familie.
Heeft er iemand ervaring hiermee? Lijkt me erg leuk om jullie reacties te lezen.
Groetjes!
maandag 28 april 2008 om 11:13
Hope, lieve schat, je kind is 2,5 jaar. Het is al knap dat hij praat. Mijn ervaring is dat eerst een taal gevestigd moet zijn in hem voordat hij aan de volgende taal begint. En ja, hij zal zolang hij overdag voornamelijk duits hoort het duits als eerste taal houden, tenminste, dat zijn mijn ervaringen. Maar wat wel grappig is dat kinderen dus blijkbaar de denk/gevoelstaal van de moeder overnemen. Die taal dus waarin jij tijdens de zwangerschap, terwijl hij heel klein was dacht, die blijkt een kind dus onbewust in zich op te nemen. Klingt warrig, maar weet van mijzelf dat het wel klopt.
maandag 28 april 2008 om 11:14
gewoon doorgaan met praten in het nederlands tegen hem, waarschijnlijk gaat hij op een gegeven moment wel nederlands terugpraten, maar dat hoeft niet. Ken voorbeelden van mensen als jouw zoontje, opgegroeid in een ander land, die perfect nederlands verstonden en begrepen, maar het niet praatten. Het kan ook zijn dat je zoontje het nog niet snapt, het onderscheid. Ik heb 2 jaar in engeland gewoond als kleuter en sprak toen wel beide talen door elkaar heen, maar als er bijv gebeld werd en mijn ouders vroegen of het een nederlands of engels gesprek was, wist ik dat niet. Terwijl ik zowel engels als nederlands praten. Nou is dat wel een ander verhaal, maar een beetje ter illustratie.
maandag 28 april 2008 om 11:17
Ik vind het wel knap dat hij Duits en Nederlands uit elkaar kan halen. Dus dat hij prachtige Duitse volzinnen maakt zonder een pietsie Nederlands. Het lijkt me eigenlijk best verwarrend om tweetalig opgevoed te worden (maar ook van toegevoegde waarde).
Hij zal vast wel eens Nederlands gaan praten. Heb geduld!
Hij zal vast wel eens Nederlands gaan praten. Heb geduld!
maandag 28 april 2008 om 11:17
Een vriendin van me heeft haar zoontje ook tweetalig Nederlands- Duits opgevoed. Hij woonde eerst ook in Duitsland en daar sprak hij weinig Nederlands, tegen mij ook niet, maar hij kon het wel verstaan. Je moet wel duidelijk zijn, ik kan niet zo goed Duits, dus ik zei dan gewoon dat ik hem niet kon verstaan. En dan deed hij het wel, zij het verlegen en weifelend.
Toen hij op vakantie was in Nederland had hij al snel door dat hij met Duits niet zo ver kwam bij de vakantievriendjes en dan lukt het wel hoor.
Inmiddels woont hij al een paar jaar in Nederland en het gaat super goed met zijn Nederlands!
Toen hij op vakantie was in Nederland had hij al snel door dat hij met Duits niet zo ver kwam bij de vakantievriendjes en dan lukt het wel hoor.
Inmiddels woont hij al een paar jaar in Nederland en het gaat super goed met zijn Nederlands!
maandag 28 april 2008 om 11:19
wat ik uit onderzoeken weet is dat het niet verwarrend is en dat het goed gaat als beide ouders consequent hun eigen taal tegen hun kind praten (en kiezen voor een gezamenlijke taal als je met z'n drieeen bent) jij altijd nederlands, vriend altijd duits en met z'n allen ook altijd duits (denk ik?) als jij zelf door elkaar gaat praten wordt het lastig voor zo'n klein koppie.
maandag 28 april 2008 om 11:22
Mijn man en ik zijn beiden Nederlands en wonen in Frankrijk, onze kinderen zijn hier geboren en gaan nu naar school (4 en 5 jaar oud). Ik dacht net als jij dat ze perfect 2-talig zouden worden, maar niets is minder waar helaas. Ze praten veel liever en beter frans. Leeftijdgenootjes zijn zo belangrijk in de taalverwerving, heb ik gemerkt.
Wij praten altijd Nederlands maar onderling praten onze kinderen frans en tegen ons eigenlijk ook altijd. Elke dag weer zeggen we, als ze weer eens in het frans beginnen: Nederlands praten!!
Maar ik merk dat een verhaal vertellen in het Nederlands veel houteriger gaat dan in het frans en bovendien hebben ze een frans accent.
Zucht. En onze situatie (ouders allebei Nederlands) is gunstiger dan die van jou (1 ouder NL), dus ik ben benieuwd hoe dat zal gaan met je zoontje, maar misschien gaat hij het straks wel goed oppikken, ik hoop het!
Wij praten altijd Nederlands maar onderling praten onze kinderen frans en tegen ons eigenlijk ook altijd. Elke dag weer zeggen we, als ze weer eens in het frans beginnen: Nederlands praten!!
Maar ik merk dat een verhaal vertellen in het Nederlands veel houteriger gaat dan in het frans en bovendien hebben ze een frans accent.
Zucht. En onze situatie (ouders allebei Nederlands) is gunstiger dan die van jou (1 ouder NL), dus ik ben benieuwd hoe dat zal gaan met je zoontje, maar misschien gaat hij het straks wel goed oppikken, ik hoop het!
anoniem_1247 wijzigde dit bericht op 28-04-2008 11:27
Reden: iets toevoegen
Reden: iets toevoegen
% gewijzigd
maandag 28 april 2008 om 11:24
Mijn kinderen (3 en 5) worden ook tweetalig opgevoed, zit ongeveer in dezelfde situatie als jij. Heb geduld, bij mijn oudste duurde het ook vrij lang voordat ze nederlands begon te praten maar nu kan ze het best goed, vooral als er nederlandse visite is of als we een tijdje in NL zijn, gaat het met sprongen vooruit. Mijn jongste brabbelt van alles door elkaar en maakt nog geen volzinnen (in geen van de twee talen) maar begrijpt alles. Blijf vooral consequent nederlands praten, televisie altijd in het NL, voorlezen in het nederlands, dan komt het vanzelf wel.
maandag 28 april 2008 om 11:30
maandag 28 april 2008 om 11:30
Hier bij mij in het dorp (Tirol) woont een ander NL gezin. Hun zoon is 6 en gaat nu net naar school.
Hij spreekt bij NL mensen alleen maar NL. Hij weigert pertinent Duits/dialect te praten, terwijl hij bijvoorbeeld met de Oostenrijkse au pair, gewoon in Duits/dialect sprak. Op school heeft hij ook geen enkel probleem met het dialect.
Volgens mij heeft het inderdaad gewoon tijd nodig.
Toen ik klein was, sprak ik thuis met mijn ouders alleen dialect (Gronings). Vanaf de eerste schooldag ben ik overgegaan op goed NL, zonder problemen, terwijl wij dat dus thuis nooit spraken. Het dialect spreek ik nog steeds wel, al moet ik altijd wel weer even omschakelen.
Hij spreekt bij NL mensen alleen maar NL. Hij weigert pertinent Duits/dialect te praten, terwijl hij bijvoorbeeld met de Oostenrijkse au pair, gewoon in Duits/dialect sprak. Op school heeft hij ook geen enkel probleem met het dialect.
Volgens mij heeft het inderdaad gewoon tijd nodig.
Toen ik klein was, sprak ik thuis met mijn ouders alleen dialect (Gronings). Vanaf de eerste schooldag ben ik overgegaan op goed NL, zonder problemen, terwijl wij dat dus thuis nooit spraken. Het dialect spreek ik nog steeds wel, al moet ik altijd wel weer even omschakelen.
maandag 28 april 2008 om 11:32
maandag 28 april 2008 om 11:33
Bedankt voor jullie snelle reacties!
Ik weet dat je heel consequent moet zijn en dat doen we ook. Ik spreek echt altijd NL tegen hem!
Het is inderdaad zo dat ik ook merk dat leeftijdsgenootjes, hoe klein ook, erg belangrijk zijn. Hij praat echt alles na wat zij zeggen.
Misschien moet ik ook wel wat geduld hebben, maar er ook rekening mee houden dat perfect tweetalig wat mensen altijd denken niet altijd het geval is.
Coucou, wat doen jouw kinderen dan als ze in Nederland zijn?
Mijn zoontje snapt nog niet dat andere mensen hem niet verstaan, hij gaat er vanuit dat iedereen hem begrijpt.
Ik weet dat je heel consequent moet zijn en dat doen we ook. Ik spreek echt altijd NL tegen hem!
Het is inderdaad zo dat ik ook merk dat leeftijdsgenootjes, hoe klein ook, erg belangrijk zijn. Hij praat echt alles na wat zij zeggen.
Misschien moet ik ook wel wat geduld hebben, maar er ook rekening mee houden dat perfect tweetalig wat mensen altijd denken niet altijd het geval is.
Coucou, wat doen jouw kinderen dan als ze in Nederland zijn?
Mijn zoontje snapt nog niet dat andere mensen hem niet verstaan, hij gaat er vanuit dat iedereen hem begrijpt.
maandag 28 april 2008 om 11:34
Ik heb een tijdje met kinderen gewerkt, onder andere een zwitsers meisje van 4. Ze werd ook 2talig opgevoed (duits en frans), verstond duits, maar antwoordde standaard in het frans. Ze kon het ook nog niet echt uit elkaar houden, als ik vroeg of ze duits sprák knikte ze enthousiast van ja, om vervolgens een heel verhaal in het frans op te houden. (Beetje jammer, want dat spreek ik niet)
Het komt wel als ze ouder is.
Het komt wel als ze ouder is.
maandag 28 april 2008 om 11:35
Is er iets als een Nederlandse school in de buurt? Ik weet van het zoontje van mijn Nederlandse vriendin in Athene dat hij erg veel baat had bij iedere zaterdag naar de Nederlandse school. Zijn Nederlands ging ineens met sprongen vooriuit, voorheen was bijna alles wat ie sprak Grieks. Maar goed, naar zo`n school gaan kinderen doorgaans pas vanaf hun 4e dus dat is bij jullie nog niet aan de orde.
Consequent zijn is het sleutelwoord inderdaad. Dus jij áltijd Nederlands, vriend áltijd Duits en als jullie met z`n 3-en zijn kiezen vor 1 taal. Dus niet dan weer Nederlands en dan weer Duits.
Ik voed mijn zoontje alleen op in Nederland maar zijn vader is Grieks. Wij zijn terug naar Nederland gekomen toen mijn zoontje 5 maanden was en mijn Grieks is behoorlijk goed if I may say so
Ik spreek zelf alleen maar Grieks tegen hem thuis en wanneer we in gezelschap zijn Nederlands. Ook het voorlezen thuis gaat meestal uit Griekse kinderboeken en wanneer hij oud genoeg is wil ik hem op zaterdag naar de Griekse school brengen. Hij gaat nu 2,5 dag en straks 3,5 dag naar het kinderdagverblijf waar ie uiteraard alleen Nederlands hoort. Hij is nu 15 maanden en zegt nog geen woordjes. De laatste dagen lijkt ie gericht "mama" te zeggen maar verder niets. Begrijpen doet ie wel veel/alles in béide talen. Gelukkig weet ik dat kinderen die 2talig worden opgevoed altijd wat langzamer zijn met het beginnen met praten en ik maak me dan ook geen zrgen. Ook het CB maakt zich niet druk en gelukkig is iedereen in mijn omgeveing zo langzamerhand ook opgehouden met het commentaar leveren op het Grieks praten! 
Consequent zijn is het sleutelwoord inderdaad. Dus jij áltijd Nederlands, vriend áltijd Duits en als jullie met z`n 3-en zijn kiezen vor 1 taal. Dus niet dan weer Nederlands en dan weer Duits.
Ik voed mijn zoontje alleen op in Nederland maar zijn vader is Grieks. Wij zijn terug naar Nederland gekomen toen mijn zoontje 5 maanden was en mijn Grieks is behoorlijk goed if I may say so
Ik spreek zelf alleen maar Grieks tegen hem thuis en wanneer we in gezelschap zijn Nederlands. Ook het voorlezen thuis gaat meestal uit Griekse kinderboeken en wanneer hij oud genoeg is wil ik hem op zaterdag naar de Griekse school brengen. Hij gaat nu 2,5 dag en straks 3,5 dag naar het kinderdagverblijf waar ie uiteraard alleen Nederlands hoort. Hij is nu 15 maanden en zegt nog geen woordjes. De laatste dagen lijkt ie gericht "mama" te zeggen maar verder niets. Begrijpen doet ie wel veel/alles in béide talen. Gelukkig weet ik dat kinderen die 2talig worden opgevoed altijd wat langzamer zijn met het beginnen met praten en ik maak me dan ook geen zrgen. Ook het CB maakt zich niet druk en gelukkig is iedereen in mijn omgeveing zo langzamerhand ook opgehouden met het commentaar leveren op het Grieks praten!
maandag 28 april 2008 om 11:43
De situatie van mijn nichtje lijkt op die van Coucou. Ze heeft nederlandse ouders, dus van haar ouders hoort ze alleen maar NL.
Maar ze heeft zich toch 1 taal eigen gemaakt: de lokale taal. Creche, school, vriendinnen, tv etc. zijn toch blijkbaar erg belangrijk bij de taalontwikkeling. Mijn zus spreekt haar in het NL toe, maar ze antwoord bij voorkeur in het engels. Haar NL woordenschat is veel kleiner en ze moet dus vaak 'zoeken' naar woorden. Ze krijgt nu NL bijles op school en dat gaat best goed, maar NL zal nooit haar voorkeurstaal worden.
Als ze in NL is, praat ze wel nederlands, maar doorspekt met engelse woorden en de engelse zinsopbouw.
Het blijft ook best lastig voor die kleine mensjes hoor. 1 taal leren is al moeilijk. Laat staan 2 !
Heb geduld en accepteer dat hij 1 taal (nederlands) wellicht niet perfect zal beheersen.
Maar ze heeft zich toch 1 taal eigen gemaakt: de lokale taal. Creche, school, vriendinnen, tv etc. zijn toch blijkbaar erg belangrijk bij de taalontwikkeling. Mijn zus spreekt haar in het NL toe, maar ze antwoord bij voorkeur in het engels. Haar NL woordenschat is veel kleiner en ze moet dus vaak 'zoeken' naar woorden. Ze krijgt nu NL bijles op school en dat gaat best goed, maar NL zal nooit haar voorkeurstaal worden.
Als ze in NL is, praat ze wel nederlands, maar doorspekt met engelse woorden en de engelse zinsopbouw.
Het blijft ook best lastig voor die kleine mensjes hoor. 1 taal leren is al moeilijk. Laat staan 2 !
Heb geduld en accepteer dat hij 1 taal (nederlands) wellicht niet perfect zal beheersen.
What matters most is how you see yourself
maandag 28 april 2008 om 12:45
Mijn zoontje is 16 maanden en we praten Nederlands en Engels tegen hem. Hij begrijpt wat we zeggen, maar praten doet hij zowiezo nog niet. Alhoewel hij wel papa zegt tegen mijn man en niet daddy ook al doen de andere kindjes op kdv dat wel. Grappig is wel dat alle kindjes daar mama zeggen en kennelijk veel later pas mummy. Papa en mama televisie is in het engels (nieuws meestal), maar zijn televisie programma's zijn in het Nederlands. Verder heeft papa zijn engelse voorlees boekjes en ik de Nederlandse. En voordat we naar Nederland gaan worden de typische Nederlandse woordjes zwaar herhaald (knuffel voor tante.., kusje voor oma, etc). Ik maak me zelf niet zo druk, mijn familie moet zowiezo moeite doen om engels te praten tegen mijn man dus als ze dat ook voor mijn kind moeten doen then so be it!
maandag 28 april 2008 om 12:56
Hoi Hope!
Grappig je weer eens hier te zien. Ik zal je snel ook weer eens mailen.
Nou ja, ons verhaal ken jij en jij kunt zelf het beste inschatten of mijn zus en ik goed Nederlands geleerd hebben ondanks het feit dat wij in Duitsland won(d)en. Aardig goed dacht ik zo.
Ik dacht ook altijd dat kinderen perfect tweetaling kunnen worden, maar heb toch de indruk dat in de praktijk ook omstandigheden en het wel/niet hebben van een talenknobbel ook erg belangrijk is. En perfect tweetalig? Mijn zus, broer en ik zijn denk ik bijna schoolvoorbeelden van tweetalige kinderen en praten ook Nederlands onderling, maar perfect is het Nederlands van ons drien zeker niet en een accent hebben wij ook.
Wij hebben Nederlands geleerd van onze Nederlandse ouders en hadden verder alleen maar Duits om ons heen, maar wel vaak bezoek uit Nederland en wij waren als kinderen heel vaak in Nederland. Dus het kan wel dat je het (bijna) alleen van je ouders goed leert en Nederlands is van ons allemaal de gevoelstaal, al spreken wij allemaal Duits beter.
Maar goed jouw zoon is nog jong, gewoon doorgaan! En vooral die taal met je zoon spreken waar jij je het lekkers bij voelt. Geforceerd met je kind een taal spreken werkt volgens mij ook niet, omdat (moeder)taal meer is dan woorden.
Grappig je weer eens hier te zien. Ik zal je snel ook weer eens mailen.
Nou ja, ons verhaal ken jij en jij kunt zelf het beste inschatten of mijn zus en ik goed Nederlands geleerd hebben ondanks het feit dat wij in Duitsland won(d)en. Aardig goed dacht ik zo.
Ik dacht ook altijd dat kinderen perfect tweetaling kunnen worden, maar heb toch de indruk dat in de praktijk ook omstandigheden en het wel/niet hebben van een talenknobbel ook erg belangrijk is. En perfect tweetalig? Mijn zus, broer en ik zijn denk ik bijna schoolvoorbeelden van tweetalige kinderen en praten ook Nederlands onderling, maar perfect is het Nederlands van ons drien zeker niet en een accent hebben wij ook.
Wij hebben Nederlands geleerd van onze Nederlandse ouders en hadden verder alleen maar Duits om ons heen, maar wel vaak bezoek uit Nederland en wij waren als kinderen heel vaak in Nederland. Dus het kan wel dat je het (bijna) alleen van je ouders goed leert en Nederlands is van ons allemaal de gevoelstaal, al spreken wij allemaal Duits beter.
Maar goed jouw zoon is nog jong, gewoon doorgaan! En vooral die taal met je zoon spreken waar jij je het lekkers bij voelt. Geforceerd met je kind een taal spreken werkt volgens mij ook niet, omdat (moeder)taal meer is dan woorden.
anoniem_6978 wijzigde dit bericht op 28-04-2008 12:59
Reden: Even wat duidelijker formuleren....
Reden: Even wat duidelijker formuleren....
% gewijzigd
