Oefenen hoe door te zetten

FroggyP maandag 10 juni 2024 om 09:04

Onze zoon (9) is slim, grappig, maar ook lui. Behalve schermtijd en voetbal interesseren niet zo veel dingen hem. Spelen met speelgoed doet hij eigenlijk al een tijd niet meer. We proberen hem regelmatig ergens in te interesseren, maar wat ons dan opvalt is dat hij niet doorzet. Samen iets timmeren? Hij roept al snel dat hij het niet kan of dat het onmogelijk is. Samen koken? Ook dan haakt hij snel af als het even moeilijker gaat. Een touw uit de knoop halen? Wordt meestal ook niet afgemaakt. Volgens mij is hij niet faalangstig ofzo, maar 'gewoon' lui en heeft hij er snel geen zin meer in. Heeft iemand tips om hem iets meer doorzettingsvermogen bij te brengen? Of hoort dit ook bij de leeftijd?

FroggyP maandag 10 juni 2024 om 10:42

Doreia* schreef: ↑
10-06-2024 09:53
Daarna is het zo: heeft het nut?
Als het geen nut heeft, waarom zou je het dan doen? Pas als een knoop eruit halen nut heeft, omdat je dan jezelf hebt bevrijd / verder kunt / iets krijgt, is het van belang om door te zetten. Anders niet.

En ook:
Mag hij leren van zichzelf? Of kijkt hij ernaar (rubix cube bijvoorbeeld) en bedenkt dan dat hij het meteen moet kunnen, zonder oefenen? En als het niet lukt binnen de door hem gestelde/bedachte tijd, dat hij het dan aan de

Nee, niet altijd heeft het nut. Soms is het ook een poging om hem bezig te houden.

En nee, hij oefent niet graag. Hij wil alles graag in 1 keer kunnen. En na 1 skiles zei hij bijvoorbeeld al dat hij het al kon en dat hij geen 2e les meer nodig had.

FroggyP maandag 10 juni 2024 om 10:48

Lila-Linda schreef: ↑
10-06-2024 10:38
En op school? Ziet de leerkracht dit ookals probleem?

En geef je hen ook de ruimte om zelf nieuwe dingen te bedenken of juist lekker te niksen?

Op school gaat het heel goed; doet haast geen huiswerk, maar behaalt goede resultaten en hij heeft ook veel vriendjes.

We laten hem inderdaad niet graag niksen, realiseer ik me na jullie posts. Omdat hij dan snel naar een schermpje grijpt (wat we natuurlijk wel beperken, maar dat kan al snel tot gemopper of een conflict leiden), of omdat hij z'n broertje en zusje gaat treiteren als hij zich verveelt.

Misschien moeten we ons dan inderdaad richten op het hem laten niksen / vervelen en dan het ge-etter wat daarbij altijd even komt kijken, even uitzitten? Hoe zouden we hem hierbij kunnen sturen?

Hoe leer je een kind zich vervelen?

dianaf maandag 10 juni 2024 om 10:56

FroggyP schreef: ↑
10-06-2024 10:48
Op school gaat het heel goed; doet haast geen huiswerk, maar behaalt goede resultaten en hij heeft ook veel vriendjes.

We laten hem inderdaad niet graag niksen, realiseer ik me na jullie posts. Omdat hij dan snel naar een schermpje grijpt (wat we natuurlijk wel beperken, maar dat kan al snel tot gemopper of een conflict leiden), of omdat hij z'n broertje en zusje gaat treiteren als hij zich verveelt.

Misschien moeten we ons dan inderdaad richten op het hem laten niksen / vervelen en dan het ge-etter wat daarbij altijd even komt kijken, even uitzitten? Hoe zouden we hem hierbij kunnen sturen?

Hoe leer je een kind zich vervelen?

Dat gebeurt van zelf als ze niets te doen hebben of kunnen bedenken of aangereikt krijgen. Maar vaak is vervelen een tussenstap tussen activiteit A en B. Maar ze moeten dan zelf de stap zetten naar B, in plaats van dat ze hier hulp bij krijgen.

Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Doreia* maandag 10 juni 2024 om 11:04

Door heel strikt te zijn:

Je mag alles doen, behalve op een scherm en behalve je broertje en zusje in de weg zitten met je geklier.

En dan is het zaak om hem los te laten. Dit zijn je 2 regels. Meer niet. Zoek het uit.
En ja, het is ontzettend, vreselijk, verschrikkelijk, kapot vermoeiend. Ik doe het hier met 2 van zulke kinderen als jij beschrijft. En het zorgt er niet voor dat ik het erg naar mijn zin heb op dat soort momenten. Maar dan zijn we erdoor, na het eerste gedram en dan is opeens de Lego gepakt, wordt er getekend of iets anders gedaan.

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

nicole123 maandag 10 juni 2024 om 11:20

Herkenbaar, TO. Mijn kinderen van 11 en 9 hebben hier ook last van (en met hen soms het hele gezin). Ze vinden dat ze iets meteen moeten kunnen en stoppen of gaan huilen en schreeuwen als het even niet lukt. Dat belemmert het lekker bezig zijn. En van vervelen gaan ze inderdaad enorm klieren: hangen, zaniken en zus of broer uitdagen om maar wat te doen te hebben. Sommige kinderen zitten blijkbaar als ze zich vervelen braaf stil op de bank en dan kun je makkelijk zeggen dat dat prima en juist goed is. De mijne helaas niet, die gaan zich er enorm van misdragen. En die pakken dan ook niet na 10 minuten vervelen toch de Lego, maar maken gerust een hele middag drama.

Wat hier scheelt is als ze activiteiten hebben die ze écht leuk vinden, waar ze veel intrinsieke motivatie voor hebben. Dan houden ze het langer vol, zetten ze meer door. En heel veel met vrienden samen zijn, dat helpt ook. Per kind zal verschillen welke activiteiten er echt passen, maar bij de onze zijn het (samengevoegd voor twee kinderen):
- schaken (vooral online, tegen de computer of echte tegenstanders)
- tekenen m.b.v. een 10-stappen tekenboek
- keyboard spelen (in YouTube zoeken op ‘easy piano’, daarmee kunnen ze zichzelf leren om allerlei (pop)liedjes te spelen)
- tijdschriften lezen
- voetballen (met vrienden)
- bij vlagen: iets leren d.m.v. video’s met duidelijke stappenplannen op YouTube, bijv bepaalde loombandjes maken, 3D tekenen, goocheltrucs of wat ze dan ook maar echt zélf op dat moment graag willen leren

Maar misschien is het voor jouw kind weer anders, bijv darten, programmeren, een bepaalde serie boeken, scheikundeproefjes, fotograferen, skateboarden, etc.

En het blijft bij sommige kinderen ook gewoon een lastige fase. Te groot om nog veel te spelen (of nooit een echt speel-kind geweest), maar te klein voor veel tijd besteden aan huiswerk en zelfstandig kunnen gaan en staan waar je wil. Dus ik lees mee voor meer tips.

Lilla maandag 10 juni 2024 om 11:43

Ik herken het van mijn oudste. Is echter helemaal bijgedraaid toen ze ouder werd maar vooral door intrinsieke motivatie. Ze kan t nog steeds hebben bij dingen die haar niet echt interesseren, maar in haar sport en op school (ze wilde graag een niveau opstromen) is ze een enorme doorzetter geworden, puur omdat dát de dingen zijn die ze écht wil. Ze gaat tegenwoordig dwars door tranen en frustratie heen, en geeft gewoon écht niet op tot iets haar gelukt is. En dat terwijl we ons vroeger wel eens zorgen maakte omdat ze altijd meteen het bijltje erbij neergooide...
Het kan dus ook gewoon een kwestie van verder groeien en ontwikkelen zijn, en de dingen vinden die hij zelf echt leuk en belangrijk vindt.

Solomio maandag 10 juni 2024 om 11:57

Zoals onze psychiater zei: lui is geen diagnose.

Mijn haren gaan al overeind staan bij het lezen van de OP: lui heeft zo'n ontzettend negatief oordeel in zich.

Ga kijken wat daaronder zit. Waarom zet ie niet door? Is het desinteresse? Toch faalangst? Zinloosheid?

Doorzettingsvermogen is vooral aangeboren. Je kunt het mss wel iets bijsturen, maar beter kijk je hoe je kind ermee leert omgaan.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Lila-Linda maandag 10 juni 2024 om 11:59

Solomio schreef: ↑
10-06-2024 11:57

Ga kijken wat daaronder zit. Waarom zet ie niet door? Is het desinteresse? Toch faalangst? Zinloosheid?

of is er niks aan de hand, en maakt moeders een probleem?

Solomio maandag 10 juni 2024 om 12:03

FroggyP schreef: ↑
10-06-2024 10:48
Op school gaat het heel goed; doet haast geen huiswerk, maar behaalt goede resultaten en hij heeft ook veel vriendjes.

We laten hem inderdaad niet graag niksen, realiseer ik me na jullie posts. Omdat hij dan snel naar een schermpje grijpt (wat we natuurlijk wel beperken, maar dat kan al snel tot gemopper of een conflict leiden), of omdat hij z'n broertje en zusje gaat treiteren als hij zich verveelt.

Misschien moeten we ons dan inderdaad richten op het hem laten niksen / vervelen en dan het ge-etter wat daarbij altijd even komt kijken, even uitzitten? Hoe zouden we hem hierbij kunnen sturen?

Hoe leer je een kind zich vervelen?

Terugkerend iets: waarom is een schermpje toch zo negatief?
Jij hebt in je hoofd dat je kind 'iets anders' moet doen, maar waarom? Waarom moet hij zich zo nodig vervelen?

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio maandag 10 juni 2024 om 12:03

Lila-Linda schreef: ↑
10-06-2024 11:59
of is er niks aan de hand, en maakt moeders een probleem?

Ook dat. Maar noem het nooit lui.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Lila-Linda maandag 10 juni 2024 om 12:05

FroggyP schreef: ↑
10-06-2024 10:48

We laten hem inderdaad niet graag niksen, realiseer ik me na jullie posts. Omdat hij dan snel naar een schermpje grijpt (wat we natuurlijk wel beperken, maar dat kan al snel tot gemopper of een conflict leiden), of omdat hij z'n broertje en zusje gaat treiteren als hij zich verveelt.

je beloont zijn getreiter dus

Daveotion maandag 10 juni 2024 om 12:11

Zoccellia schreef: ↑
10-06-2024 09:57
Bij mijn kind helpt het om dingen direct te benoemen, want als er een verborgen agenda lijkt te zijn haakt hij sowieso af.

Dus wij hebben aangegeven: We zien dat je nog niet zo goed bent in dingen afmaken. En we horen dat je wel heel weinig fouten maakt. Heb je ideeën over hoe je dat kan oefenen? (meestal is een gesprek op school de aanleiding, zo'n 10 minuten gesprek, daar zijn bij ons de kinderen ook bij aanwezig (regel van school) - dat gaat dus bijna niet over zijn resultaten, maar vooral over lukt het om je best te doen, lukt het om door te gaan als je iets moeilijk vindt. En op school hebben ze ook het credo: fouten maken = leren). De uitnodiging is ook altijd om leren leuk te maken, dus staat de vraag centraal, is er een leuke manier om iets te leren?

We hebben een lijstje op de koelkast met dingen die we belangrijk vinden, en als hij daar langere tijd op "tekortschiet", dan heeft dat soms consequenties voor zijn schermtijd (want dat is bij hem moeilijk om te beperken). Op dat lijstje staan dingen als: vervelen, plezier maken, buiten spelen, fouten maken. En af en toe 'mopperen we dan' grappend: is er deze week dan helemaal niks fout gegaan?! Zo houden we het luchtig, en proberen we de druk er af te halen.
Maar goed, bij mijn kind ligt er wel faalangst en perfectionisme aan ten grondslag - denken we tenminste.

Pfff, ik snap dat dit goed bedoeld is, maar ik krijg hier de kriebels van. Waarom moet een kind reflecteren als een volwassene in een soort functioneringsgesprek? Waarom moet hij per se fouten maken? Dit geeft hem toch juist het gevoel dat hij iets blijkbaar niet goed doet? En het is ook zo'n vaag begrip, "fouten maken". Straks gaat hij nog expres dingen fout doen op school om maar normaal gevonden te worden.

Bbubbels maandag 10 juni 2024 om 12:14

Hij heeft dus wel doorzettingsvermogen in het treiteren van zijn broer en zus. Klinkt wellicht wat flauw, maar ik denk dat het probleem niet zozeer zit in geen doorzettingsvermogen maar meer in dat hij zoekende is in wat hem interesseert? De dingen die jij hem aanreikt zijn goedbedoeld, maar koken met mama is misschirn gewoon niet zo leuk voor hem. Ik zou inzetten op hem begeleiden naar wat hij wél leuk vindt. Waar liggen zijn interesses? Wat zou hij willen uitproberen?

En in de tussentijd mag hij zich best af en toe vervelen. En dan gelden er idd dus twee regels; geen scherm (als je dat op dat moment niet wil) en niet treiteren. En ja, dat moet je strikt handhaven. Leuk is anders, helaas.

Zoccellia maandag 10 juni 2024 om 12:16

Solomio schreef: ↑
10-06-2024 12:03
Terugkerend iets: waarom is een schermpje toch zo negatief?
Jij hebt in je hoofd dat je kind 'iets anders' moet doen, maar waarom? Waarom moet hij zich zo nodig vervelen?

Ik vind dit wel een goeie vraag, eentje waar ik zelf ook wel mee worstel.
Antwoord zal wel per kind verschillend zijn. Uiteindelijk kwamen we uit op het feit dat het schermpje niet perse negatief is, maar dat het niet meer kunnen stoppen zonder driftbui na afloop wel wat vervelend is. En dat het ten koste ging van ander spel en sociaal gedrag.
Onze oudste laat heel ander gedrag zien dan de jongste, en ik heb het gevoel dat als je langzaam overgaat van 'hobby' naar 'verslaving' dat je dan als ouder moet helpen door ook grenzen aan te bieden bij schermtijd.
Onze jongste reguleert zelf en wisselt af. Kan ook nog gewoon even pauze nemen om te drinken en te plassen.

Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook

nicole123 maandag 10 juni 2024 om 12:19

Lila-Linda schreef: ↑
10-06-2024 12:05
je beloont zijn getreiter dus

Dat vind ik te makkelijk gezegd. TO zegt niet dat als haar kind zich verveelt en daardoor gaat treiteren dat ze op dat moment zegt: “Oh, verveel je je en misdraag je je daardoor, kom, dan gaan we naar een pretpark”. Als een kind zich langere tijd ongewenst veel en lang verveelt (dus niet even een half uurtje mopperig hangen en dan toch gaan tekenen of lego-en) dan kunnen als ouder best kijken naar het grote plaatje van hoe dat komt en wat eraan te doen. Zit het kind bijvoorbeeld wel goed in zijn vel, heeft het vrienden om wat mee te ondernemen, etc? Of heeft het veel meer vrije tijd dan waar het behoefte aan heeft? En dan kun je als oplossing bijvoorbeeld zorgen voor wat meer bezigheden: speelafspraken, nieuwe sport, muziekles, een nieuwe hobby ontdekken, meer taken thuis, wat dan ook. Niet om alles vol te plempen of als beloning, maar omdat zo’n kind misschien wel veel meer vrije tijd kan hebben dan waar het zelf behoefte aan heeft. Niks mis mee om dan een kind niet het maar zelf uit te laten zoeken, maar mee te denken en oplossingen te faciliteren. Voor het hele gezin fijner als iedereen het naar z’n zin heeft dan dat er steeds getreiter is wat je aan moet pakken. Voorkomen is beter dan bestraffen.

nicole123 maandag 10 juni 2024 om 12:28

Solomio schreef: ↑
10-06-2024 12:03
Terugkerend iets: waarom is een schermpje toch zo negatief?
Jij hebt in je hoofd dat je kind 'iets anders' moet doen, maar waarom? Waarom moet hij zich zo nodig vervelen?

Bij TO weet ik het niet, maar hier thuis is de hoofdreden de ogen en het risico op bijziendheid. Mijn man heeft een enorme bijziendheid, die ook erfelijk is. Wij letten er daarom extra goed op. En ja, ik weet dat bijv lezen net zo dichtbij is, maar mijn ervaring is dat ze bij gamen urenlang onafgebroken naar het scherm turen (even niet opletten en je bent namelijk af, dus je móet wel continu blijven kijken) en bij lezen, puzzelen, etc makkelijker even wegkijken, drinken pakken, weer uit zichzelf wat anders gaan doen, enzovoorts. Bij ons is het daarom ook niet perse wel/geen scherm, maar meer een limiet op gamen op een klein schermpje. Als ze de tablet erbij pakken om een liedje op het keyboard te spelen, een schaakpartijtje te doen of een goocheltruc of dansje te leren of een appje sturen met de telefoon, prima. Het gaat mij vooral om het onafgebroken dichtbij kijken.

Zoccellia maandag 10 juni 2024 om 12:29

Daveotion schreef: ↑
10-06-2024 12:11
Pfff, ik snap dat dit goed bedoeld is, maar ik krijg hier de kriebels van. Waarom moet een kind reflecteren als een volwassene in een soort functioneringsgesprek? Waarom moet hij per se fouten maken? Dit geeft hem toch juist het gevoel dat hij iets blijkbaar niet goed doet? En het is ook zo'n vaag begrip, "fouten maken". Straks gaat hij nog expres dingen fout doen op school om maar normaal gevonden te worden.

Als jij ons kind was geweest en hier kriebels van krijgt, dan hadden we het niet gedaan.
Bij onze jongste werkt het ook niet.

Bij de oudste wel. En nee, die is inderdaad in allerlei opzichten niet normaal. Maar een deel van wat in de OP beschreven wordt herken ik wel terug in het gedrag van onze oudste. Dus ik deel hier wat bij ons werkt. Misschien heeft iemand er iets aan.

Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook

MrsDuck maandag 10 juni 2024 om 12:48

Mijn kind had dat dat op die leeftijd (en nog wel) ook wel. Superslim, hartstikke creatief qua denken maar oefenen en herhalen is stom. Iets buiten haar comfort zone... nope. Want stel je voor dat het je niet lukt of dat je toch niet zo slim bent... Op school liep ze daar ook op vast en was ze gefrustreerd geraakt. Ze leert het liefste topdown, laat haar weten waar ze uit moet gaan komen en wanneer je dat van haar verwacht. Maar ook wel doel ze zichzelf kan stellen en hoe ze daar zelf denkt dat ze daar kan komen.

Ze heeft heel veel gehad aan mindsettraining op het gebied van Growie & Fixie (en wij zelf ook) die de IB'r met haar deed. Wij zijn daar thuis ook op ingehaakt en vroegen regelmatig of Fixie weer moeilijk deed om dan letterlijk een raam of deur open te zetten om Fixie weg te jagen. Zo kreeg ze weer lucht en overzicht in haar koppie en lukte het vaak wel om het in ieder geval te proberen. Het boek van Wouter de Jong over Superkrachten in je hoofd is ook een aanrader.

Typeles heeft ze ook gehad rond haar 10e tijdens de eerste corona periode, Ducktypen werkte goed want ze was fan van Donald Duck + schermtijd! En zo heb ik haar ook wel meer schermdingen laten doen zoals Scratch (programmeren voor kinderen) en is ze met een Engels cursus van LoiKids bezig geweest. Je moet wat als je sporten en clubjes plat liggen. En als ze dan toch graag met de computer in de weer is dan leert dat wel makkelijk. Het grappige was ook dat ze doordat ze in Coronatijd ook haar schoolwerk op het scherm deed, ze soms ook geen zin had in gamen en juist liever een boek las of even buiten ging springen op de trampoline.

Muziekles heeft ze nog, maar ze klikt niet met elke docent. Een docent die alleen strak in zijn methode kan werken en op elk nootje gaat muggenziften, werkt niet. De docent die ze nu heeft is beter, maar laat haar iets te veel het tempo bepalen waardoor ze ging leunen. Zeker omdat háár doel; spelen in het groot orkest inmiddels was behaald. Maar nu kregen ze laatst nieuwe stukken en wil ze nu graag 2e partij in een bepaald stuk gaan spelen en de dirigent (topvent!) heeft vorige week gezegd dat ze daar minimaal B voor moet hebben. Dus nu zit ze haar docent weer achter de vodden en oefent ze weer.

Absori maandag 10 juni 2024 om 13:14

FroggyP schreef: ↑
10-06-2024 09:16
Grappig, aan typeles had ik nog helemaal niet gedacht! Muziekles wel even overwogen.

Als hij afhaakt of opgeeft, probeer ik eerst hem te vragen welke oplossing hij ziet om het af te maken, maar meestal schiet hij meteen in de paniek/frustratiestand en zegt hij niet zoveel 'rationeels' meer. Dan probeer ik een oplossing aan te dragen en samen verder te gaan.

Mijn kinderen deden school ook met twee vingers in de neus. Maar niemand leert typen met 2 vingers in de neus, slim of niet slim iedereen heeft bepaald moment zin zijn toetsenbord door het beeldscherm te gooien en wil liever stoppen. Maar dan was het gewoon de afspraak, je hoeft de les niet te halen maar je blijft proberen tot de timer gaat.

Mbt schermen gewoon een makkelijke afspraak maken. Hier is dat sochtends mag je tot elf uur op een scherm. (Op schooldagen dus op je scherm tijd dat je klaar bent met aankleden en moet gaan). (Ik heb enorme uitslapers hoor dus als je kids vroeger wakker zijn zou ik die tijd korter zetten). En verder vanaf half zes weer. Misschien eten we dan, mss eten we rond half zeven en die tijd dan niet uiteraard.
Op tijd naar bed doordeweeks en dan slapen ze niet maar liggen gerust een uur te lezen.

Er is hier nooit discussie over wel of niet op de scherm want de regels zijn gewoon wat ze zijn en absoluut niet streng dus voor hun gevoel genoeg schermtijd om savonds met vriendje te robloxen bv. En na schooltijd is er geen scherm dus speeltijd of wat anders

Kaarsjevoordesfeer maandag 10 juni 2024 om 14:00

Solomio schreef: ↑
10-06-2024 12:03
Terugkerend iets: waarom is een schermpje toch zo negatief?
Jij hebt in je hoofd dat je kind 'iets anders' moet doen, maar waarom? Waarom moet hij zich zo nodig vervelen?

Hier om:

Is mijn kind schermverslaafd?

Het is logisch dat kinderen zich aangetrokken voelen tot schermen. De fear of missing out (FOMO) wordt aangesproken, ze willen het meemaken, erbij zijn.

Daarnaast zitten games en social media vol beloningssystemen die erg goed inspelen op het geluksgevoel van kinderen. Die triggers gaan gepaard met met visuele effecten (vb. de rode bolletjes die je wil wegklikken) die je als gebruiker direct te zien en te horen krijgt. Dat is instant gratification.

Deze beloningen zorgen ervoor dat het kind meer zal willen. Ze wekken zelfs een zelfde soort hersenreactie op als druggebruik. Aanvankelijk is zo’n shot dopamine onschadelijk, maar bij elke keer moet de ervaring intenser zijn om dezelfde hoeveelheid dopamine aan te maken.

Er zijn verschillende criteria om een verslaving te definiëren maar simpelweg kan je stellen dat wanneer het dagelijks functioneren wordt belemmerd, er van afhankelijkheid kan worden gesproken. Een kind is dan extreem gehecht aan het scherm alhoewel dit zware schade met zich meebrengt.

https://www.zitdazo.be/post/schermen-dr ... inderbrein

Kaarsjevoordesfeer maandag 10 juni 2024 om 14:04

Deze beloningen zorgen ervoor dat het kind meer zal willen. Ze wekken zelfs een zelfde soort hersenreactie op als druggebruik. Aanvankelijk is zo’n shot dopamine onschadelijk, maar bij elke keer moet de ervaring intenser zijn om dezelfde hoeveelheid dopamine aan te maken.

En die beloning mist in heel veel niet-schermgerelateerde bezigheden waardoor kinderen nu misschien eerder in de frustratiezone komen. Waardoor kinderen dingen heel snel saai vinden. Etc.

Lila-Linda maandag 10 juni 2024 om 14:37

volledig OT, maar een typediploma? Terwijl het werken met toetsenborden alleen maar minder wordt? Is dat nog wel toekomstbestendig?
Leert een kind niet meer van gamen??

Absori maandag 10 juni 2024 om 17:02

Lila-Linda schreef: ↑
10-06-2024 14:37
volledig OT, maar een typediploma? Terwijl het werken met toetsenborden alleen maar minder wordt? Is dat nog wel toekomstbestendig?
Leert een kind niet meer van gamen??

Je denkt dat je kind nooit een verslag hoeft te schrijven?

Hoe leer je doorzetten met gamen? Wel met typeles hoor. Is zeer frustrerend namelijk en als je niet doorzet haal je dat diploma niet

Mijn kinderen, nu allen middelbare (of voorbij) zijn me nog dankbaar. Bij elk groepje waar ze in zitten is het altijd ‘jij typt’ en dan denken ze yes. Roepen jullie maar ik type het wel

Lorem_Ipsum maandag 10 juni 2024 om 18:16

Ik heb nooit typeles gehad. Ik had het wel nodig gehad, haha! Maar geen idee hoe dat in de toekomst zal gaan. Voor de afzienbare toekomst zie ik het nut er wel van in.

Mangogo maandag 10 juni 2024 om 21:44

Ik lees dat jullie hem proberen ergens enthousiast voor te maken, maar wat zegt hij als je hem vraagt wat hij samen wil doen?

Onze 7-jarige vindt het heel lastig als iets niet meteen lukt en geeft ook snel op. Dingen in zijn interessegebied houdt hij langer vol.

Actieve topics