Kinderen
alle pijlers
Omgang dochters met hun vader (gescheiden)
maandag 8 juli 2024 om 09:14
Even spuien en wellicht dat iemand advies heeft hoe ik me hierin het beste op kan stellen.
In 2019 ben ik weggegaan bij mijn ex. Wij hebben samen 2 dochters (inmiddels 17 en 13 jaar). In 2023 is de scheiding uitgesproken en omgangsregeling vastgelegd. Per 2 weken zijn ze 8 dagen bij mij en 6 bij ex.
Met oudste is er al langere tijd sprake van een complexe relatie met vader. Oudste loopt al enige tijd bij psycholoog en hierin wordt dit ook veelvuldig meegenomen. Op een gegeven moment kwam oudste ermee dat zij de omgangsregeling liever aangepast zou hebben naar eenmaal per 2 weken een weekend bij vader. Dit was ook besproken met behandelaar. Ik heb dit toen aangegeven bij ex. Hierop heeft hij contact opgenomen met psycholoog want niet eens met aanpassing. Hij gaf aan open te staan voor gesprekken met behandelaar om tot betere relatie te komen. Zo gezegd, zo gedaan. Omgangsregeling bleef zoals het was.
Tegen mij zeiden beide dochters niet veel over hun vader. Wel eens losse opmerking dat “papa weer boos was” maar inhoudelijk weinig.
Afgelopen week kwam jongste echter bij mij en, zij is normaal heel gesloten, zij barstte los. Enkele voorbeelden die zij noemde:
- Oudste wordt door ex en nieuwe vriendin belachelijk gemaakt omdat zij middelbare school niet afgerond heeft (psychische problematiek)
- Vriend van oudste heeft een neuspiercing en wordt volledig afgemaakt daarom (ziet er niet uit, lelijk, daar val je toch niet op etc)
- Bij alles wat dochters eten, beiden hebben ondergewicht, wordt gewezen door nieuwe vriendin op calorieën en dat je toch geen dingen eet die dik maken.
- Bij jongste is er sprake van gymnasium 2 nog een keer doen. Jongste kampt met ASS en erge faalangst, hierdoor hoog verzuim (overprikkeling met name) en lege toetsblaadjes inleveren wegens black-out. Ex is hier faliekant op tegen, ze moet overgaan en maar heel veel bijles nemen. Jongste in tranen want bijlessen lossen het probleem niet op, de stof is het probleem namelijk niet. (jongste start bijna met therapie overigens)
- Nieuwe vriendin schreeuwt veel, met name tegen haar kinderen maar bemoeit zich ook steeds meer met dochters op negatieve wijze. (Ex en zij wonen niet samen, hebben nu ongeveer 3 jr een relatie)
- Jongste geeft aan echt op bezoek te zijn daar. Als vriendin er is, zijn ex en zij samen aan het praten. Als vriendin er niet is, wordt er niets gezegd. Ze mogen niet boven zitten want ongezellig. Dus het is vooral stil.
Ik heb nu gezegd dat ze samen, dus beide dochters, moeten bespreken wat ze nu willen qua omgang. Dat ik er voor ze ben maar niet kan beslissen voor ze. Want, zo geeft jongste aan, ze vindt het zielig voor papa als ze minder daarheen gaan. Ze vinden het dus heel lastig, het blijft natuurlijk hun vader.
En ik vind dit zo moeilijk. Ex wil geen contact met mij, neemt mijn telefoontjes ook niet op en reageert niet tot nauwelijks op e-mails.
Iemand advies?
In 2019 ben ik weggegaan bij mijn ex. Wij hebben samen 2 dochters (inmiddels 17 en 13 jaar). In 2023 is de scheiding uitgesproken en omgangsregeling vastgelegd. Per 2 weken zijn ze 8 dagen bij mij en 6 bij ex.
Met oudste is er al langere tijd sprake van een complexe relatie met vader. Oudste loopt al enige tijd bij psycholoog en hierin wordt dit ook veelvuldig meegenomen. Op een gegeven moment kwam oudste ermee dat zij de omgangsregeling liever aangepast zou hebben naar eenmaal per 2 weken een weekend bij vader. Dit was ook besproken met behandelaar. Ik heb dit toen aangegeven bij ex. Hierop heeft hij contact opgenomen met psycholoog want niet eens met aanpassing. Hij gaf aan open te staan voor gesprekken met behandelaar om tot betere relatie te komen. Zo gezegd, zo gedaan. Omgangsregeling bleef zoals het was.
Tegen mij zeiden beide dochters niet veel over hun vader. Wel eens losse opmerking dat “papa weer boos was” maar inhoudelijk weinig.
Afgelopen week kwam jongste echter bij mij en, zij is normaal heel gesloten, zij barstte los. Enkele voorbeelden die zij noemde:
- Oudste wordt door ex en nieuwe vriendin belachelijk gemaakt omdat zij middelbare school niet afgerond heeft (psychische problematiek)
- Vriend van oudste heeft een neuspiercing en wordt volledig afgemaakt daarom (ziet er niet uit, lelijk, daar val je toch niet op etc)
- Bij alles wat dochters eten, beiden hebben ondergewicht, wordt gewezen door nieuwe vriendin op calorieën en dat je toch geen dingen eet die dik maken.
- Bij jongste is er sprake van gymnasium 2 nog een keer doen. Jongste kampt met ASS en erge faalangst, hierdoor hoog verzuim (overprikkeling met name) en lege toetsblaadjes inleveren wegens black-out. Ex is hier faliekant op tegen, ze moet overgaan en maar heel veel bijles nemen. Jongste in tranen want bijlessen lossen het probleem niet op, de stof is het probleem namelijk niet. (jongste start bijna met therapie overigens)
- Nieuwe vriendin schreeuwt veel, met name tegen haar kinderen maar bemoeit zich ook steeds meer met dochters op negatieve wijze. (Ex en zij wonen niet samen, hebben nu ongeveer 3 jr een relatie)
- Jongste geeft aan echt op bezoek te zijn daar. Als vriendin er is, zijn ex en zij samen aan het praten. Als vriendin er niet is, wordt er niets gezegd. Ze mogen niet boven zitten want ongezellig. Dus het is vooral stil.
Ik heb nu gezegd dat ze samen, dus beide dochters, moeten bespreken wat ze nu willen qua omgang. Dat ik er voor ze ben maar niet kan beslissen voor ze. Want, zo geeft jongste aan, ze vindt het zielig voor papa als ze minder daarheen gaan. Ze vinden het dus heel lastig, het blijft natuurlijk hun vader.
En ik vind dit zo moeilijk. Ex wil geen contact met mij, neemt mijn telefoontjes ook niet op en reageert niet tot nauwelijks op e-mails.
Iemand advies?
maandag 8 juli 2024 om 12:06
Even de paniekzaaierij eruit geknipt, dat slaat helemaal nergens op. Maar voor de rest heeft deze poster wel een punt.Goudglitter schreef: ↑08-07-2024 09:29Dochter van 17 zou om de week een weekend kunnen gaan als zij dat wil. Daar gaat niemand tegen zeggen dat zij vaker naar vader zou moeten.
Dochter van 13 geeft aan dat ze gewoon wil blijven gaan omdat ze het anders zielig vindt voor papa. Vooral laten gaan.
Ex heeft al aangegeven dat hij het er niet mee eens als de omgangsregeling wordt gewijzigd.
Hij geeft aan dat hij openstaat voor hulpverlening. Dochter geeft aan dat ze wel naar papa wil.
Je beide dochters hebben hun eigen redenen om wel te gaan; de jongste omdat ze het sneu vindt voor papa en de oudste omdat ze jongste niet alleen wil laten gaan. De omgang die zij hebben met hun vader is hun zaak. Hij is de rest van hun leven nog hun vader, hoe ze het beste met hem om kunnen gaan dat leren ze nu. Als zij een probleem hebben met papa, zullen ze dat met hem op moeten lossen, dat kan jij niet voor ze doen. Het is ook pedagogisch passend dat ze leren om hun problemen het hoofd te bieden en op te lossen. Ik lees niks over onveiligheid oid bij hun vader, alleen dat ie niet zo gezellig is.
Dus zolang dochters zelf naar vader gaan, zou ik me er niet tegenaan bemoeien en alleen stimuleren dat ze zelf met vader praten over wat ze niet prettig vinden. Het is toch prima als vader open staat voor gesprekken bij de psych van je dochter? Dat is zowel voor vader, als voor je dochter goed. Dochter doet er wel goed aan ook de rol van vriendin daar met haar vader te bespreken, het is aan hem om vriendin terug te fluiten hierin.
maandag 8 juli 2024 om 12:36
Vader heeft idd ook ASS.
De gesprekken met hulpverlening zijn met andere behandelaar dan die van oudste zelf. Deze gesprekken gaan niet in op inhoud vanuit oudste, Ex kan hierin aangeven waar hij mee zit, tegenaan loopt etc. Hier kan hij dan, indien gewenst, adviezen in krijgen,.
Onveilig is het niet wel voelen ze zich niet veilig. Vrij breed begrip natuurlijk maar als voorbeeld: Laatst oudste flauwgevallen bij vriendin van ex thuis, in toilet. Jongste mist oudste dus gaat kijken. Beide durven ze geen volwassene te roepen dus blijven ze bij elkaar tot oudste zich goed genoeg voelt terug naar huiskamer te gaan.
Angst zit hem in boosheid van vader op situatie.
Zeker met behandelaren is dit terugkerend item, durven te uiten, grenzen aangeven etc, maar is lastig voor ze.
Terugfluiten van vriendin doet ex niet, hij praat juist mee en beaamt wat ze zegt.
Ik bemoei me er inderdaad al nooit mee juist omdat ik niet wil dat ze idee hebben dat ik tegen vader ben of ze in loyaliteitsconflict zet maar ik vind dit oprecht wel heel moeilijk.
Vader is verbaal heel sterk en zeker die jonge meiden zijn daar gewoon niet tegenop gewassen. Zelfs voor mij, als volwassene, was dat al heel moeilijk. Hij heeft gaslightning tot kunst verheven,
Volgens mij nu overal antwoord op gegeven, mocht ik iets zijn vergeten: excuses.
De gesprekken met hulpverlening zijn met andere behandelaar dan die van oudste zelf. Deze gesprekken gaan niet in op inhoud vanuit oudste, Ex kan hierin aangeven waar hij mee zit, tegenaan loopt etc. Hier kan hij dan, indien gewenst, adviezen in krijgen,.
Onveilig is het niet wel voelen ze zich niet veilig. Vrij breed begrip natuurlijk maar als voorbeeld: Laatst oudste flauwgevallen bij vriendin van ex thuis, in toilet. Jongste mist oudste dus gaat kijken. Beide durven ze geen volwassene te roepen dus blijven ze bij elkaar tot oudste zich goed genoeg voelt terug naar huiskamer te gaan.
Angst zit hem in boosheid van vader op situatie.
Zeker met behandelaren is dit terugkerend item, durven te uiten, grenzen aangeven etc, maar is lastig voor ze.
Terugfluiten van vriendin doet ex niet, hij praat juist mee en beaamt wat ze zegt.
Ik bemoei me er inderdaad al nooit mee juist omdat ik niet wil dat ze idee hebben dat ik tegen vader ben of ze in loyaliteitsconflict zet maar ik vind dit oprecht wel heel moeilijk.
Vader is verbaal heel sterk en zeker die jonge meiden zijn daar gewoon niet tegenop gewassen. Zelfs voor mij, als volwassene, was dat al heel moeilijk. Hij heeft gaslightning tot kunst verheven,
Volgens mij nu overal antwoord op gegeven, mocht ik iets zijn vergeten: excuses.
maandag 8 juli 2024 om 14:57
Lastig hoor. En, helaas, deels een gelijke situatie hier.
Wat hier geholpen heeft is om goed te luisteren naar kind en te erkennen dat hij zich niet fijn voelt. Wel blijven we dan bij de feiten 'Wat naar om te horen dat dit en dit gebeurd is, ik kan me voorstellen dat je toen geschrokken bent.' Heel veel praten verder hebben we uiteindelijk via familie mediation iets bereikt en de omgangsregeling aangepast. Een grote opluchting voor kind. Nu is er ruimte om te werken aan een betere band.
Tussendoor heeft kind geleerd om voor zichzelf op te komen en grenzen aan te geven bij andere ouder. Niet wat je je kind toewenst om het op die manier te leren, maar ook hier geven we regelmatig aan: je moet hier de rest van je leven wat mee, we begeleiden je graag, maar kunnen het niet voor je doen. Hoe jammer ook.
Sterkte en als je iets wil bespreken in een besloten omgeving, DM staat open!
Wat hier geholpen heeft is om goed te luisteren naar kind en te erkennen dat hij zich niet fijn voelt. Wel blijven we dan bij de feiten 'Wat naar om te horen dat dit en dit gebeurd is, ik kan me voorstellen dat je toen geschrokken bent.' Heel veel praten verder hebben we uiteindelijk via familie mediation iets bereikt en de omgangsregeling aangepast. Een grote opluchting voor kind. Nu is er ruimte om te werken aan een betere band.
Tussendoor heeft kind geleerd om voor zichzelf op te komen en grenzen aan te geven bij andere ouder. Niet wat je je kind toewenst om het op die manier te leren, maar ook hier geven we regelmatig aan: je moet hier de rest van je leven wat mee, we begeleiden je graag, maar kunnen het niet voor je doen. Hoe jammer ook.
Sterkte en als je iets wil bespreken in een besloten omgeving, DM staat open!
maandag 8 juli 2024 om 16:44
Fijne tips, Hamertje, dank je.
Ik probeer inderdaad te luisteren en erkennen. Maar gatver wat is het soms lastig neutraal te blijven.
Mediation of iets met mij wil hij sowieso niet. Daar is hij heel duidelijk in.
Ik hoop dat dochters hier ook snel leren dat ze er zelf ook mogen zijn en ze dus voor zichzelf op mogen komen, het niet alleen anderen naar de zin hoeven te maken. Maar ik begrijp ook hoe moeilijk dat moet zijn omdat het al geen veilige relatie is.
Ik probeer inderdaad te luisteren en erkennen. Maar gatver wat is het soms lastig neutraal te blijven.
Mediation of iets met mij wil hij sowieso niet. Daar is hij heel duidelijk in.
Ik hoop dat dochters hier ook snel leren dat ze er zelf ook mogen zijn en ze dus voor zichzelf op mogen komen, het niet alleen anderen naar de zin hoeven te maken. Maar ik begrijp ook hoe moeilijk dat moet zijn omdat het al geen veilige relatie is.
maandag 8 juli 2024 om 18:23
Het is wel duidelijk waar de autistische genen vandaan komen, geen flexibiliteit bij tieners past niet bij de leeftijd.
Wat is de reden dat je je kinderen niet meer steunt, wanneer er iets in therapie wordt afgesproken?
Een tijdje niet gaan is ook een optie. Als het 'my way of the highway is'. Dan kan hij naar de rechter en komt hij tegen dat zijn kinderen ook een stem hebben.
Hij kan nee zeggen, maar je kinderen ook en jij ook.
faceofoz wijzigde dit bericht op 08-07-2024 18:24
19.67% gewijzigd
maandag 8 juli 2024 om 18:24
Wat bedoel je precies met je laatste alinea? Waarin steun ik ze niet?
maandag 8 juli 2024 om 18:27
Je stelt niet, een ander omgangsregeling is uit therapie gekomen. Hij wil niet.
Jullie deden een plas en alles bleef zoals het was. Hoeveel zin heeft therapie dan?
Ipv aangeven dit wordt het het, take it or leave it. Wat hij kan, kan jij ook.
Als het geen goede omgeving is voor tieners en zij willen niet, dan gaan ze niet.
Jullie deden een plas en alles bleef zoals het was. Hoeveel zin heeft therapie dan?
Ipv aangeven dit wordt het het, take it or leave it. Wat hij kan, kan jij ook.
Als het geen goede omgeving is voor tieners en zij willen niet, dan gaan ze niet.
maandag 8 juli 2024 om 18:31
Ik volg dochters in wat ze willen.
Ex heeft individuele gesprekken met behandelaar. Hierin wordt niet besproken wat oudste met behandelaar bespreekt. Alleen gericht op input vanuit ex.
Oudste heeft toen toch aangegeven regeling zo te willen houden (nadat ze alleen weekend per 14 dagen opperde) omdat ze hoopte dat eea zou verbeteren in onderlinge relatie.
Jongste komt nu net hiermee. Had eerder alleen gezegd wel naar vader te willen blijven gaan want zielig voor hem anders.
Dus er is geen sprake geweest van andere regeling.
Ex heeft individuele gesprekken met behandelaar. Hierin wordt niet besproken wat oudste met behandelaar bespreekt. Alleen gericht op input vanuit ex.
Oudste heeft toen toch aangegeven regeling zo te willen houden (nadat ze alleen weekend per 14 dagen opperde) omdat ze hoopte dat eea zou verbeteren in onderlinge relatie.
Jongste komt nu net hiermee. Had eerder alleen gezegd wel naar vader te willen blijven gaan want zielig voor hem anders.
Dus er is geen sprake geweest van andere regeling.
maandag 8 juli 2024 om 18:41
Als je dochters dit willen, dan kun je ze hooguit adviseren om hun frustraties met hun vader te bespreken, omdat jij het niet kan oplossen.
Dit gaat zich op enig moment wreken, want je kinderen gaan zich sowieso los maken van hun ouders wanneer zij volwassen worden.
Hooguit kan je ze meegeven dat elk besluit wat zij maken een goed besluit is volgens jou en dat je ze daarin steunt.
Dit gaat zich op enig moment wreken, want je kinderen gaan zich sowieso los maken van hun ouders wanneer zij volwassen worden.
Hooguit kan je ze meegeven dat elk besluit wat zij maken een goed besluit is volgens jou en dat je ze daarin steunt.
maandag 8 juli 2024 om 19:42
Klopt (geloof me, ik weet er genoeg van). Maar dan nog heeft een vader ook rechten en mag een 13 jarige niet zomaar zeggen ik ga niet meer.
dinsdag 9 juli 2024 om 12:19
Deze man heeft ASS en kan waarschijnlijk gewoon niet anders. Hij is gewend aan vaste afspraken, kan zich moeilijk inleven in een ander en is niet flexibel. Het klinkt als iemand die veel structuur nodig heeft. Probeer hem niet te veranderen en geef dat ook je dochters mee. Ze moeten leren met hem om te gaan. Dit is wie hij is. En dus inderdaad grenzen stellen. Die van 17 hoeft inderdaad niet meer te gaan. Die van 13 kiest er zelf voor vanwege oudste zus.
Leer ze dat ze duidelijk zijn naar vader. In geval van andere afspraken (sport, bijbaan, vriendin) delen ze dat mee. Geen vraag of verzoek maar een mededeling wanneer ze afwezig zijn. Als ze dat niet in persoon durven is een app ook een optie.
Pas op dat jongste niet in de mantelzorg rol van oudste komt. Die moet voor zichzelf zorgen en jongste ook. Omkijken en helpen is goed. Maar afhankelijkheid niet.
Met 18 is oudste er verder volledig vanaf.
Leer ze dat ze duidelijk zijn naar vader. In geval van andere afspraken (sport, bijbaan, vriendin) delen ze dat mee. Geen vraag of verzoek maar een mededeling wanneer ze afwezig zijn. Als ze dat niet in persoon durven is een app ook een optie.
Pas op dat jongste niet in de mantelzorg rol van oudste komt. Die moet voor zichzelf zorgen en jongste ook. Omkijken en helpen is goed. Maar afhankelijkheid niet.
Met 18 is oudste er verder volledig vanaf.
dinsdag 9 juli 2024 om 13:54
Ik vind dat een goede suggestie om sowieso communicatie per app/mail te doen en om een online agenda te gebruiken als tool om alles wat "zakelijker" te houden met vader en minder emotioneel beladen. Zowel je oudste als je ex halen daar misschien wel structuur en duidelijkheid uit ? Je kan een gedeelde google agenda maken en daar hobby/sport/bijbaan alvast in invullen. Als een gegeven. Daar hoef je met 17 geen toestemming meer voor te vragen - dat hoort bij de continuïteit van je leven dat moet kunnen doorgaan of je nu bij ma of bij pa bent.evelien2010 schreef: ↑09-07-2024 12:19Leer ze dat ze duidelijk zijn naar vader. In geval van andere afspraken (sport, bijbaan, vriendin) delen ze dat mee. Geen vraag of verzoek maar een mededeling wanneer ze afwezig zijn. Als ze dat niet in persoon durven is een app ook een optie.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 9 juli 2024 om 15:16
Wat ik lees, is twee ongelukkige meiden, met beide hun eigen problematiek. Met daarin ook overlap. De oudste heeft hulpverlening, dus ik kan me niet voorstellen dat er niet gepraat is over de achtergrond van haar problemen. Ligt die niet deels in de opvoeding/het gedrag van vader?
Een vriendin van ex die schreeuwt tegen je kinderen, je ex doet dat ook, een onveilig gevoel, dat kan zo toch niet verder? Je kinderen zitten in een loyaliteitsconflict, maar ik denk dat jij een positieve rol kunt spelen door pal voor je dochters te gaan staan. Je hoeft niet neutraal te zijn, en kunt juist zeggen dat je er 100% achter staat als zij de omgang willen wijzigen, omdat jij ook denkt dat het beter is als ze op dit moment minder bij hun vader zijn. Niet omdat je hem de omgang misgunt, of hem afbrandt als vader, maar omdat het daar nu niet fijn is voor hen. Steun je jongste dochter bij het maken van die keuze, maak haar duidelijk dat ze haar vader niet afwijst of in de steek laat. Het is een situatie die NU beter is. Als jij zo achter haar gaat staan dan is het voor haar en haar zus makkelijker, want in haar eentje zo'n keuze maken is natuurlijk supermoeilijk. Dus spreek je WEL uit, want je weet heel goed wat de juiste keuze is.
Als ex hier boos op reageert dan is dat zo, jij bent volwassen dus zult dat even voor je dochters op moeten vangen. Blijft hierin neutraal, ga niet in op de details of op beschuldigingen. Het maakt niet uit waarom, dit is voor nu een betere keuze. Vader is vrij om tussendoor contact met hen te hebben, neem ik aan? Een psycholoog heeft verder geen beslissende stem in de omgang, dus als het hem niet aanstaat kan hij naar de rechter stappen. Ik vermoed dat hij dat niet zal doen. Doet hij dat wel dan kun je wel op de details ingaan als het nodig is, maar gezien hun leeftijd zal de wens van de dochters heel zwaar wegen.
Een vriendin van ex die schreeuwt tegen je kinderen, je ex doet dat ook, een onveilig gevoel, dat kan zo toch niet verder? Je kinderen zitten in een loyaliteitsconflict, maar ik denk dat jij een positieve rol kunt spelen door pal voor je dochters te gaan staan. Je hoeft niet neutraal te zijn, en kunt juist zeggen dat je er 100% achter staat als zij de omgang willen wijzigen, omdat jij ook denkt dat het beter is als ze op dit moment minder bij hun vader zijn. Niet omdat je hem de omgang misgunt, of hem afbrandt als vader, maar omdat het daar nu niet fijn is voor hen. Steun je jongste dochter bij het maken van die keuze, maak haar duidelijk dat ze haar vader niet afwijst of in de steek laat. Het is een situatie die NU beter is. Als jij zo achter haar gaat staan dan is het voor haar en haar zus makkelijker, want in haar eentje zo'n keuze maken is natuurlijk supermoeilijk. Dus spreek je WEL uit, want je weet heel goed wat de juiste keuze is.
Als ex hier boos op reageert dan is dat zo, jij bent volwassen dus zult dat even voor je dochters op moeten vangen. Blijft hierin neutraal, ga niet in op de details of op beschuldigingen. Het maakt niet uit waarom, dit is voor nu een betere keuze. Vader is vrij om tussendoor contact met hen te hebben, neem ik aan? Een psycholoog heeft verder geen beslissende stem in de omgang, dus als het hem niet aanstaat kan hij naar de rechter stappen. Ik vermoed dat hij dat niet zal doen. Doet hij dat wel dan kun je wel op de details ingaan als het nodig is, maar gezien hun leeftijd zal de wens van de dochters heel zwaar wegen.
dinsdag 9 juli 2024 om 15:34
Zelf zou ik contact zoeken met lotgenoten in de regio. De problemen die je ziet in de relatie tussen je ex met diagnose ASS en je kinderen zijn niet uniek. Je bent niet de enige bent die struggelt vanaf de zijlijn en niet weet waar goed aan te doen.
Heb je zelf ooit psycho-educatie gevolgd?
Een goed startpunt is de website van de NVA.
Heb je zelf ooit psycho-educatie gevolgd?
Een goed startpunt is de website van de NVA.
dinsdag 9 juli 2024 om 16:00
_horizon_ schreef: ↑09-07-2024 15:34Zelf zou ik contact zoeken met lotgenoten in de regio. De problemen die je ziet in de relatie tussen je ex met diagnose ASS en je kinderen zijn niet uniek. Je bent niet de enige bent die struggelt vanaf de zijlijn en niet weet waar goed aan te doen.
Heb je zelf ooit psycho-educatie gevolgd?
Een goed startpunt is de website van de NVA.
Persoonlijk zou ik meer heil zien in hulpverlening die ervaring heeft met -clienten met- ASS.
dinsdag 9 juli 2024 om 16:05
Puur uit interesse: raadt je dit aan uit eigen ervaring?Valkia-the-Bloody schreef: ↑09-07-2024 16:00Persoonlijk zou ik meer heil zien in hulpverlening die ervaring heeft met -clienten met- ASS.
Als ouder van een kind met ASS waarbij we met regelmaat vastlopen in het onderwijs, heb ik veel meer gehad aan mensen met ervaringskennis dan aan professionals. Als kind van een ouder met psychische/psychiatrische problematiek heb ik wel weer veel gehad aan hulpverlening.
Goed, de rode draad/kern van het advies voor TO is om in beweging te komen. Want de kinderen kunnen hier wel degelijk een knauw van krijgen. En vader gaat niet uit zichzelf verandering in de situatie brengen. Je valt je ex niet af door hulp in te schakelen en advies in te winnen TO. Het is jouw taak om er voor je kinderen te zijn, ook op die momenten dat ze niet bij jou zijn.
_horizon_ wijzigde dit bericht op 09-07-2024 16:21
58.33% gewijzigd
dinsdag 9 juli 2024 om 17:16
Wauw, wat een fijne reacties. Dank jullie wel!
Psycho-educatie heb ik inderdaad gehad. Ook erg betrokken bij de hulpverlening van oudste.
Oudste heeft ASS icm laag zelfbeeld, genderdysforie en angst- en paniekstoornis. Jongste heeft erge faalangst, laag zelfbeeld, snel last van overprikkeling en vermoedelijk ASS (diagnostiek moet nog van start)
Dit even als achtergrond.
Meiden worstelen zelf erg met wat ze willen. Enerzijds minder naar vader gezien de negativiteit, boosheid en het zich er niet thuis voelen. Anderzijds zien ze ook dat het stukje onmacht is ipv onwil bij vader, blijft het hun vader die ze niet af willen vallen en - wat ik zie - is dat ze uit alle macht proberen hem niet teleur te stellen.
Ik geef aan er voor ze te zijn, wat ze ook kiezen. Hierin ook communicatie naar vader wil doen mochten ze dat lastig vinden.
Ik vermoed niet dat ex naar rechter zal stappen. Hij wilde 6 dagen omdat dit minimum was om gezien te worden als co-ouderschap. Hij wilde co omdat hij - ik citeer - mij niet te willen betalen (alimentatie) en bij co zou dit nihil of iig minder zijn. Ex heeft snel last van overprikkeling en heeft ook dagen zonder kinderen nodig. Alhoewel zijn nieuwe vriendin 4 kinderen heeft dus ik weet niet of hij deze dagen nu heeft.
Dat ex boos is op mij, zijn boosheid naar mij uit, is geen probleem. Hij is al jaren chronisch boos op mij dus daar word ik niet anders van.
Psycho-educatie heb ik inderdaad gehad. Ook erg betrokken bij de hulpverlening van oudste.
Oudste heeft ASS icm laag zelfbeeld, genderdysforie en angst- en paniekstoornis. Jongste heeft erge faalangst, laag zelfbeeld, snel last van overprikkeling en vermoedelijk ASS (diagnostiek moet nog van start)
Dit even als achtergrond.
Meiden worstelen zelf erg met wat ze willen. Enerzijds minder naar vader gezien de negativiteit, boosheid en het zich er niet thuis voelen. Anderzijds zien ze ook dat het stukje onmacht is ipv onwil bij vader, blijft het hun vader die ze niet af willen vallen en - wat ik zie - is dat ze uit alle macht proberen hem niet teleur te stellen.
Ik geef aan er voor ze te zijn, wat ze ook kiezen. Hierin ook communicatie naar vader wil doen mochten ze dat lastig vinden.
Ik vermoed niet dat ex naar rechter zal stappen. Hij wilde 6 dagen omdat dit minimum was om gezien te worden als co-ouderschap. Hij wilde co omdat hij - ik citeer - mij niet te willen betalen (alimentatie) en bij co zou dit nihil of iig minder zijn. Ex heeft snel last van overprikkeling en heeft ook dagen zonder kinderen nodig. Alhoewel zijn nieuwe vriendin 4 kinderen heeft dus ik weet niet of hij deze dagen nu heeft.
Dat ex boos is op mij, zijn boosheid naar mij uit, is geen probleem. Hij is al jaren chronisch boos op mij dus daar word ik niet anders van.
dinsdag 9 juli 2024 om 18:53
Moet het persé week-week ofwel alleen weekend?
Ik neem aan dat jullie gezien co-ouderschap dichtbij elkaar wonen.
Ik zou dus bekijken of bijvoorbeeld 4 dagen pap 10 dagen mam ook een optie is.
Waarbij duidelijk van tevoren gecommuniceerd wordt welke dagen ze bij hem zijn.
Meer mogelijkheden om af te spreken als ze bij jou zijn, minder gekat en rottige opmerkingen en ze laten vader toch niet helemaal los.
Ik zou dan wel kijken of het financieel een optie is om het zonder alimentatie te doen, want geheid dat hij vooral moeilijk gaat doen als hij alimentatie moet betalen.
Ik neem aan dat jullie gezien co-ouderschap dichtbij elkaar wonen.
Ik zou dus bekijken of bijvoorbeeld 4 dagen pap 10 dagen mam ook een optie is.
Waarbij duidelijk van tevoren gecommuniceerd wordt welke dagen ze bij hem zijn.
Meer mogelijkheden om af te spreken als ze bij jou zijn, minder gekat en rottige opmerkingen en ze laten vader toch niet helemaal los.
Ik zou dan wel kijken of het financieel een optie is om het zonder alimentatie te doen, want geheid dat hij vooral moeilijk gaat doen als hij alimentatie moet betalen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 9 juli 2024 om 19:03
Ik zou in dit geval ook geen alimentatie willen. Je krijgt toch ook volledig kind gebonden budget om kosten te dekken. Als kinderen daardoor minder naar ex moeten is dat alles waard.
En inderdaad een gezinsagenda met duidelijke afspraken. Een jongere van 17 hoeft niet te vragen of zij naar een̈ afspraak mag. Die deelt dat mee en gaat. Dit zou ik haar ook aanleren. Geen uitgebreid overleg en discussies meer. Haar leven is zelfstandig en dat gaat gewoon door. Steun haar daarin. Ze zet zelf alles in de agenda. Daar kan hij in kijken. Dan ligt het niet langer bij haar.
Ex heeft zijn eigen psychische problemen en kan er verder niets mee. Laat dat los. Maak je dochters zelfverzekerd. Geen rechter die een onwillige tiener naar een plek kan slepen waar hij niet wil zijn.
En inderdaad een gezinsagenda met duidelijke afspraken. Een jongere van 17 hoeft niet te vragen of zij naar een̈ afspraak mag. Die deelt dat mee en gaat. Dit zou ik haar ook aanleren. Geen uitgebreid overleg en discussies meer. Haar leven is zelfstandig en dat gaat gewoon door. Steun haar daarin. Ze zet zelf alles in de agenda. Daar kan hij in kijken. Dan ligt het niet langer bij haar.
Ex heeft zijn eigen psychische problemen en kan er verder niets mee. Laat dat los. Maak je dochters zelfverzekerd. Geen rechter die een onwillige tiener naar een plek kan slepen waar hij niet wil zijn.
dinsdag 9 juli 2024 om 20:03
Ik heb met je kinderen en jou te doen.
En ik denk echt dat je in actie moet komen. Advies inwinnen van experts/ervaringsdeskundigen, je dochters meer thuishouden en op de momenten dat ze wel bij ex zijn zorgen dat hun sociale leven door kan gaan, niet alles goedpraten naar je kinderen maar goed luisteren en erkenning geven, etc etc.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
