Kinderen
alle pijlers
Ons gezin aan de warme maaltijd
dinsdag 2 januari 2024 om 18:40
Dat is dus geen feestje. Elke avond weer een strijd dat de kinderen genoeg eten en dat het ‘netjes’ gebeurt. Mijn man en ik komen er niet uit wat het beste is. De kinderen 2 en 5 maar laten of ze dwingen met straf om ze te laten eten. Ik ga voor het eerste, mijn man voor het laatste, wat ook voor flinke discussies zorgt. Mijn vraag is: hoe houden jullie het gezellig aan tafel?
Die van 5 eet wel goed, maar die van 2 maakt er een potje van.
Die van 5 eet wel goed, maar die van 2 maakt er een potje van.
woensdag 3 januari 2024 om 12:18
Ik probeer het luchtig in te steken. ‘Wie kan er drie spruitjes tegelijk in z’n mond stoppen?’ ‘Wie kan er het snelst een lepel spinazie opeten?’
Als ze echt niet willen, dan proeven ze niet. Maar dat betekent niet dat ze het de volgende keer dan ook niet hoeven te proeven. Ik hamer er ook op dat het ‘ik lust het NOG niet’ is ipv ‘ik lust het niet’. Zoals ik eerder al zei: je kunt alles leren eten. Soms vind je iets meteen lekker, soms moet je het twintig keer proeven voordat je de smaak kunt waarderen.
woensdag 3 januari 2024 om 13:24
Waarom je dat zou doen? Omdat het niet echt gezond hoor zonder eten gaan slapen.coderood schreef: ↑03-01-2024 09:13Waarom zou je dat doen?
Het is logisch dat kinderen dingen nog niet lusten in het begin. Het zijn allemaal nieuwe smaken en kinderen moeten daar nog aan wennen. Als je elke keer een alternatief geeft dan creëer je kinderen die over elk dingetje moeilijk doen en niks lusten.
Mijn stiefdochters zijn volwassen en zijnnnog steeds zo. Die doen over alle moeilijk. Ze lusten dit wel maar alleen op die manier bereid of alleen zonder saus.
Ik vind dat echt zo verwend over komen.
Hier was het altijd gewoon eten wat de pot schaft en anders heb je pech. En nee ze werden s nachts niet wakker van de honger.
woensdag 3 januari 2024 om 13:36
Wij vinden het belangrijk dat ze aan tafel blijft, ze hoeft niet te eten, ze mag bij ons op schoot een boekje lezen, soms koop ik haar daarmee om: 'Als je twee hapjes eet en drinkt, mag je bij mama een boekje lezen.' Wij houden het eigenlijk altijd gezellig. Alleen als ze gaat gooien met servies of eten, gaat ze onmiddellijk naar de gang en dan eten wij een minuutje rustig door. Onze tweejarige vraagt uit zichzelf hoe onze dag was en wat we allemaal gedaan hebben 
Echt nooit, nooit straffen als ze niet wil eten, hooguit belonen. Ik vind het echt erg om te lezen dat je man het zo verpest voor het gezinsleven.
Echt nooit, nooit straffen als ze niet wil eten, hooguit belonen. Ik vind het echt erg om te lezen dat je man het zo verpest voor het gezinsleven.
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
woensdag 3 januari 2024 om 14:10
Hier geloof ik dus niet in. Na 36 jaar en vele malen proeven lust mijn broer nog geen champignons. Ieder heeft zijn eigen smaakpapillen en voorkeuren. Net als dat niet iedereen tegen dezelfde mate pittigheid kan.Procne schreef: ↑03-01-2024 12:18Ik probeer het luchtig in te steken. ‘Wie kan er drie spruitjes tegelijk in z’n mond stoppen?’ ‘Wie kan er het snelst een lepel spinazie opeten?’
Als ze echt niet willen, dan proeven ze niet. Maar dat betekent niet dat ze het de volgende keer dan ook niet hoeven te proeven. Ik hamer er ook op dat het ‘ik lust het NOG niet’ is ipv ‘ik lust het niet’. Zoals ik eerder al zei: je kunt alles leren eten. Soms vind je iets meteen lekker, soms moet je het twintig keer proeven voordat je de smaak kunt waarderen.
woensdag 3 januari 2024 om 14:23
woensdag 3 januari 2024 om 15:05
Ook daar kun je aan wennen. Maar als je bij elke keer proeven bij voorbaat al denkt ‘gatver, dit lust ik niet’ dan maak je het jezelf inderdaad lastig.
En je hoeft natuurlijk niet alles per se lekker te leren vinden. Je kunt ook besluiten dat je dat voor bepaalde voedingsmiddelen niet de moeite waard vindt. Maar het is niet zo dat iets niet lusten een onveranderlijke natuurwet is waar je je wel bij moet neerleggen.
woensdag 3 januari 2024 om 16:27
Ik heb als kind leren eten wat de pot schaft en lust erg veel. Maar ik heb ook al jaren last van flinke darmklachten en diverse groenten- en fruitsoortsoorten en pittig eten verdraag ik slecht tot niet.
Zet van alles op tafel maar komt voor dat ik bepaalde groenten niet mee eet. Kinderen weten waarom dat is maar zien ook dat ik voor mijzelf geen andere groente op tafel zet.
Mijn kinderen waren wel gemakkelijk met leren eten en lusten vanaf het begin nagenoeg alles. Het een is wat lekkerder dan het andere, maar er is niet echt is waarvan zij zeggen "dat lust ik niet, dat hoef ik niet".
Ik hanteer wel een strikte regel (en die hanteren wij als volwassenen ook), tijdens de maaltijd weglopen van tafel is einde eten. Je komt terug aan tafel zitten maar je bent klaar met eten. Maaltijd is een rustmoment voor iedereen.
Zet van alles op tafel maar komt voor dat ik bepaalde groenten niet mee eet. Kinderen weten waarom dat is maar zien ook dat ik voor mijzelf geen andere groente op tafel zet.
Mijn kinderen waren wel gemakkelijk met leren eten en lusten vanaf het begin nagenoeg alles. Het een is wat lekkerder dan het andere, maar er is niet echt is waarvan zij zeggen "dat lust ik niet, dat hoef ik niet".
Ik hanteer wel een strikte regel (en die hanteren wij als volwassenen ook), tijdens de maaltijd weglopen van tafel is einde eten. Je komt terug aan tafel zitten maar je bent klaar met eten. Maaltijd is een rustmoment voor iedereen.
kleppeboxx wijzigde dit bericht op 03-01-2024 16:28
Reden: .
Reden: .
0.00% gewijzigd
woensdag 3 januari 2024 om 16:32
Nee hoor ik ben nog steeds niet gewend aan de smaak en geur van veel vissen.Procne schreef: ↑03-01-2024 15:05Ook daar kun je aan wennen. Maar als je bij elke keer proeven bij voorbaat al denkt ‘gatver, dit lust ik niet’ dan maak je het jezelf inderdaad lastig.
En je hoeft natuurlijk niet alles per se lekker te leren vinden. Je kunt ook besluiten dat je dat voor bepaalde voedingsmiddelen niet de moeite waard vindt. Maar het is niet zo dat iets niet lusten een onveranderlijke natuurwet is waar je je wel bij moet neerleggen.
woensdag 3 januari 2024 om 16:50
Ik begrijp nooit zo goed waarom er zo’n hele ‘opvoeding’ bestaat mbt eten, met druk en dwang en drang en van alles moeten leren eten.
En dan heb je als Nederlands kind ook nog eens de pech dat het hier heel normaal is om gewoon één maaltijd te serveren (en dat je dan blijkbaar moet eten wat de pot schaft). Want in een hoop landen wordt gewoon met z’n allen uit meerdere schaaltjes gegeten en kan je lekker zelf kiezen uit welke schaaltjes JIJ iets kiest. En dan zitten die ouders er echt niet met hun grote neuzen bovenop om te kijken of je -god verhoede- niet een schaaltje overslaat.
Vaak eten volwassenen ook gewoon, en scharrelen kinderen ertussendoor en schuiven eens aan voor hun portie om daarna weer lekker te gaan spelen. Als nodig wordt er eens bijgestuurd door een volwassene.
Maar het is natuurlijk niet zo dat in dergelijke landen dat die kinderen niks leren eten en geen manieren leren. Want; kinderen leren gewoon vooral door te kijken wat hun ouders doen. Komt allemaal vanzelf goed.
Maar hier zullen we Opvoeden, want stel je voor…
En dan heb je als Nederlands kind ook nog eens de pech dat het hier heel normaal is om gewoon één maaltijd te serveren (en dat je dan blijkbaar moet eten wat de pot schaft). Want in een hoop landen wordt gewoon met z’n allen uit meerdere schaaltjes gegeten en kan je lekker zelf kiezen uit welke schaaltjes JIJ iets kiest. En dan zitten die ouders er echt niet met hun grote neuzen bovenop om te kijken of je -god verhoede- niet een schaaltje overslaat.
Vaak eten volwassenen ook gewoon, en scharrelen kinderen ertussendoor en schuiven eens aan voor hun portie om daarna weer lekker te gaan spelen. Als nodig wordt er eens bijgestuurd door een volwassene.
Maar het is natuurlijk niet zo dat in dergelijke landen dat die kinderen niks leren eten en geen manieren leren. Want; kinderen leren gewoon vooral door te kijken wat hun ouders doen. Komt allemaal vanzelf goed.
Maar hier zullen we Opvoeden, want stel je voor…
•
woensdag 3 januari 2024 om 17:11
Dat zegt volgens mij niemand… alleen als je kinderen alles laat bepalen eten ze elke dag poffertjes. Althans, als het aan mijn dochter zou liggen. En sja, dan heeft ze regelmatig toch gewoon pech.Frizz schreef: ↑03-01-2024 16:50Ik begrijp nooit zo goed waarom er zo’n hele ‘opvoeding’ bestaat mbt eten, met druk en dwang en drang en van alles moeten leren eten.
En dan heb je als Nederlands kind ook nog eens de pech dat het hier heel normaal is om gewoon één maaltijd te serveren (en dat je dan blijkbaar moet eten wat de pot schaft). Want in een hoop landen wordt gewoon met z’n allen uit meerdere schaaltjes gegeten en kan je lekker zelf kiezen uit welke schaaltjes JIJ iets kiest. En dan zitten die ouders er echt niet met hun grote neuzen bovenop om te kijken of je -god verhoede- niet een schaaltje overslaat.
Vaak eten volwassenen ook gewoon, en scharrelen kinderen ertussendoor en schuiven eens aan voor hun portie om daarna weer lekker te gaan spelen. Als nodig wordt er eens bijgestuurd door een volwassene.
Maar het is natuurlijk niet zo dat in dergelijke landen dat die kinderen niks leren eten en geen manieren leren. Want; kinderen leren gewoon vooral door te kijken wat hun ouders doen. Komt allemaal vanzelf goed.
Maar hier zullen we Opvoeden, want stel je voor…
woensdag 3 januari 2024 om 17:17
Dat is helemaal niet wat ze zegt.
Ik overlegde al vrij jong met mijn kinderen wat we zouden eten. 1x per week mocht dat friet, pizza etc zijn, de rest moest gewoon eten zijn.
En ja, bij periodes aten ze slecht. Kregen wel een toetje en het trok vanzelf weer bij.
Beiden eten nu vrijwel alles.
woensdag 3 januari 2024 om 17:32
De man van TO zet een dreumes op de trap als ze niet (netjes) eet. Het gros hier heeft het over moeten proeven, consequenties stellen, sommigen vinden dat kinderen dan maar zonder eten naar bed moeten want ze moeten ervan leren.
Hou toch eens op joh.
•
woensdag 3 januari 2024 om 17:40
Welnee.
Bovendien is er ook altijd nog zoiets als een gulden middenweg. Je kunt doen zoals Merys: dan maar één keer per week poffertjes. Zelf maakte ik altijd twee groenten klaar en dan mochten ze kiezen. En als ze ineens op onverklaarbare wijze geen macaroni meer lustten terwijl ze de week daarvoor de hele pan nog hadden leeg gegeten gaf ik ze gewoon een boterham met pindakaas.
woensdag 3 januari 2024 om 17:46
Lady*Voldemort schreef: ↑03-01-2024 17:40Welnee.
Bovendien is er ook altijd nog zoiets als een gulden middenweg. Je kunt doen zoals Merys: dan maar één keer per week poffertjes. Zelf maakte ik altijd twee groenten klaar en dan mochten ze kiezen. En als ze ineens op onverklaarbare wijze geen macaroni meer lustten terwijl ze de week daarvoor de hele pan nog hadden leeg gegeten gaf ik ze gewoon een boterham met pindakaas.
Nou precies. En dan komt het echt wel goed.
Dat de maaltijden gewoon relaxt verlopen en dat de volwassenen genieten van het eten is véle malen belangrijker dan al die regeltjes en ideeen over hoe ze alles laten lusten.
•
woensdag 3 januari 2024 om 17:50
woensdag 3 januari 2024 om 17:51
Mijn kinderen pizza.
Toen ben ik begonnen met pizzapunten die ze konden verdienen.
Een kleine portie opeten was een pizzapunt. Letterlijk, ik had per kind een foto van een pizza gelamineerd en in 8 stukjes geknipt. Klittenband achterop en als ze een punt verdienden dan konden ze die op hun eigen bord plakken. Pizza vol (8 keer eten) betekende de volgende dag pizza voor dat kind. En dan ook niet zeuren of aandringen van ons als ze niet aten, ook geen gemekker “dat ze zo geen pizzapunt verdienden”.
Het werd gelijk gezelliger aan tafel. Doordat de ouders niet zeurden.
Imagine
woensdag 3 januari 2024 om 17:53
Wij waren ooit op vakantie op een camping, zonder koelkast en in een enorme hittegolf dus ik had blikjes goulash gekocht van Struik of zo. Dochter (toen twee) nam drie happen ende sprak: "Papa en mama, dit moeten jullie niet eten! Dit is alleen maar vies!!!"
Dat werd dus een boterham met pindakaas, toen ik uit was gelachen. En het kind had feitelijk nog gelijk ook
Dat werd dus een boterham met pindakaas, toen ik uit was gelachen. En het kind had feitelijk nog gelijk ook
woensdag 3 januari 2024 om 17:56
Klapstoel schreef: ↑03-01-2024 17:51Mijn kinderen pizza.
Toen ben ik begonnen met pizzapunten die ze konden verdienen.
Een kleine portie opeten was een pizzapunt. Letterlijk, ik had per kind een foto van een pizza gelamineerd en in 8 stukjes geknipt. Klittenband achterop en als ze een punt verdienden dan konden ze die op hun eigen bord plakken. Pizza vol (8 keer eten) betekende de volgende dag pizza voor dat kind. En dan ook niet zeuren of aandringen van ons als ze niet aten, ook geen gemekker “dat ze zo geen pizzapunt verdienden”.
Het werd gelijk gezelliger aan tafel. Doordat de ouders niet zeurden.
Dus; lekker eten moet je verdienen?
Op de lange termijn niet wat je wil hoor.
•
woensdag 3 januari 2024 om 17:58
In veel van die landen mogen de kinderen er niet eens bij zitten aan tafel, laat staan dat ze deel mogen nemen aan het gesprek aan tafel. Want dat is voor de volwassenen.Frizz schreef: ↑03-01-2024 16:50Want in een hoop landen wordt gewoon met z’n allen uit meerdere schaaltjes gegeten en kan je lekker zelf kiezen uit welke schaaltjes JIJ iets kiest. En dan zitten die ouders er echt niet met hun grote neuzen bovenop om te kijken of je -god verhoede- niet een schaaltje overslaat.
Vaak eten volwassenen ook gewoon, en scharrelen kinderen ertussendoor en schuiven eens aan voor hun portie om daarna weer lekker te gaan spelen. Als nodig wordt er eens bijgestuurd door een volwassene.
In Nederland geven we kinderen van jongs af aan een ‘volwassenere’ rol aan tafel en daar horen dan van jongs af aan nou eenmaal ook wat ‘volwassenere’ gedragsregels bij.
Uiteindelijk weten kinderen overal ter wereld wel hoe ze zich aan tafel moeten gedragen tegen de tijd dat ze volwassen zijn, maar de weg daarnaartoe verschilt.
woensdag 3 januari 2024 om 17:59
Precies. Eten, slapen en zindelijkheid zijn dan ook de enige drie dingen waar ik me nooit druk om heb gemaakt.
En nou snap ik natuurlijk best dat het wel zorgwekkende punten kunnen worden, als een kind ouder wordt. Maar in de meeste gevallen komt het zonder opvoeding ook best in orde.
woensdag 3 januari 2024 om 18:00
woensdag 3 januari 2024 om 18:12
Zo min mogelijk aandacht geven en (de illusie van) controle werkte hier het beste.
Dus eten gezellig op tafel (lege borden) kaarsje aan, lucifer laten uitblazen, ‘oh echt, wie was er jarig dan’ vragen en ondertussen tussen neus en lippen door ‘nog rijst?’ ‘Veel of weinig?’
Nee is ook een antwoord, dan liet ik vaak wel het eten onder handbereik. En als t echt niet lukte een groter schaaltje yoghurt met een geprakte banaan na.
Doe alsof je t zelf leuk en lekker vindt, hopelijk doen ze mee.
Dus eten gezellig op tafel (lege borden) kaarsje aan, lucifer laten uitblazen, ‘oh echt, wie was er jarig dan’ vragen en ondertussen tussen neus en lippen door ‘nog rijst?’ ‘Veel of weinig?’
Nee is ook een antwoord, dan liet ik vaak wel het eten onder handbereik. En als t echt niet lukte een groter schaaltje yoghurt met een geprakte banaan na.
Doe alsof je t zelf leuk en lekker vindt, hopelijk doen ze mee.
madamejean wijzigde dit bericht op 03-01-2024 18:14
6.83% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
