Kinderen
alle pijlers
Ons gezin aan de warme maaltijd
dinsdag 2 januari 2024 om 18:40
Dat is dus geen feestje. Elke avond weer een strijd dat de kinderen genoeg eten en dat het ‘netjes’ gebeurt. Mijn man en ik komen er niet uit wat het beste is. De kinderen 2 en 5 maar laten of ze dwingen met straf om ze te laten eten. Ik ga voor het eerste, mijn man voor het laatste, wat ook voor flinke discussies zorgt. Mijn vraag is: hoe houden jullie het gezellig aan tafel?
Die van 5 eet wel goed, maar die van 2 maakt er een potje van.
Die van 5 eet wel goed, maar die van 2 maakt er een potje van.
dinsdag 2 januari 2024 om 22:11
dinsdag 2 januari 2024 om 22:25
Denk dat je eerst eens moet kijken of je kinderen honger hebben op het moment dat jullie gaan eten. Als dat niet het geval is, kijk dan rond welke tijd de kinderen aangeven dat zij honger hebben. Wellicht is tijd van warm eten dan aan te passen naar behoeften van het kind.
Hoe meer nadruk leggen op "moeten eten / netjes eten" hoe meer weerstand er komt.
Kan ook zijn dat het bestek niet lekker in de handjes ligt en dat ander bestek soelaas kan bieden (lichter gewicht, kleur, vorm handvat / steel).
Kijk ook eens kritisch naar je eigen kookkunsten, wat jij lekker klaar gemaakt vindt hoeven jouw kinderen dat niet zo te ervaren. Soms kunnen kleine aanpassingen al een groot verschil maken. Dan kunnen je kinderen de ingedienten wel lusten maar de manier van klaar maken niet. Een kind van 2 jaar kan dat niet vertellen met die woorden, wel met gedrag.
Zelf heel relaxt zijn, gooi er de nodige humor in om de druk bij de kinderen weg te halen. Complimenteer als het goed gaat en ja, ook mopperen mag als de kliederboel opgeruimd moet worden.
Zelf consequent het goede voorbeeld geven. De oudste heeft het ook geleerd met vallen en opstaan. Dat gaat bij de jongste ook lukken.
Informeer eens bij je (schoon)ouders hoe jullie op die leeftijd waren en hoe zij dat aangepakt hebben. Kan wel eens verrassend zijn.
Hoe meer nadruk leggen op "moeten eten / netjes eten" hoe meer weerstand er komt.
Kan ook zijn dat het bestek niet lekker in de handjes ligt en dat ander bestek soelaas kan bieden (lichter gewicht, kleur, vorm handvat / steel).
Kijk ook eens kritisch naar je eigen kookkunsten, wat jij lekker klaar gemaakt vindt hoeven jouw kinderen dat niet zo te ervaren. Soms kunnen kleine aanpassingen al een groot verschil maken. Dan kunnen je kinderen de ingedienten wel lusten maar de manier van klaar maken niet. Een kind van 2 jaar kan dat niet vertellen met die woorden, wel met gedrag.
Zelf heel relaxt zijn, gooi er de nodige humor in om de druk bij de kinderen weg te halen. Complimenteer als het goed gaat en ja, ook mopperen mag als de kliederboel opgeruimd moet worden.
Zelf consequent het goede voorbeeld geven. De oudste heeft het ook geleerd met vallen en opstaan. Dat gaat bij de jongste ook lukken.
Informeer eens bij je (schoon)ouders hoe jullie op die leeftijd waren en hoe zij dat aangepakt hebben. Kan wel eens verrassend zijn.
dinsdag 2 januari 2024 om 22:57
Mijn kinderen zijn ook erg selectieve eters en dan ook allebei het tegenovergestelde. Gek word je er soms van.
Ik maak nu iedere avond 2 maaltijden en dien het allemaal gesplitst op. Dus pasta met groente en saus eten wij door elkaar, zij krijgen alles los en eten wat ze ervan lusten. Of ze kiezen de alternatieve 'maaltijd', losse dingen die ze lusten. Dat is soms ook 3x per week noodles, ei, rauwkost, snijworst en een losse wrap. Toch een aantal voedingsstoffen. Keer noten erbij kan ook.
En hier lusten ze bijv wel groente aan het eind van de middag op de bank bij de tv maar niet zodra het op het bord ligt. Dus elke dag een bakje paprika, tomaatjes en komkommer los. Smoothies met verborgen groentes doen het ook goed hier, zolang het maar vooral naar fruit smaakt.
Ik moest vroeger alles eten wat de pot schafte ("doe er maar appelmoes overheen") en herinner me nu nog hoe vervelend ik dat vond. Dus vandaar dat wij het op deze manier doen.
Ik maak nu iedere avond 2 maaltijden en dien het allemaal gesplitst op. Dus pasta met groente en saus eten wij door elkaar, zij krijgen alles los en eten wat ze ervan lusten. Of ze kiezen de alternatieve 'maaltijd', losse dingen die ze lusten. Dat is soms ook 3x per week noodles, ei, rauwkost, snijworst en een losse wrap. Toch een aantal voedingsstoffen. Keer noten erbij kan ook.
En hier lusten ze bijv wel groente aan het eind van de middag op de bank bij de tv maar niet zodra het op het bord ligt. Dus elke dag een bakje paprika, tomaatjes en komkommer los. Smoothies met verborgen groentes doen het ook goed hier, zolang het maar vooral naar fruit smaakt.
Ik moest vroeger alles eten wat de pot schafte ("doe er maar appelmoes overheen") en herinner me nu nog hoe vervelend ik dat vond. Dus vandaar dat wij het op deze manier doen.
dinsdag 2 januari 2024 om 23:12
Kleppeboxx schreef: ↑02-01-2024 22:25Denk dat je eerst eens moet kijken of je kinderen honger hebben op het moment dat jullie gaan eten. Als dat niet het geval is, kijk dan rond welke tijd de kinderen aangeven dat zij honger hebben. Wellicht is tijd van warm eten dan aan te passen naar behoeften van het kind.
Hoe meer nadruk leggen op "moeten eten / netjes eten" hoe meer weerstand er komt.
Kan ook zijn dat het bestek niet lekker in de handjes ligt en dat ander bestek soelaas kan bieden (lichter gewicht, kleur, vorm handvat / steel).
Kijk ook eens kritisch naar je eigen kookkunsten, wat jij lekker klaar gemaakt vindt hoeven jouw kinderen dat niet zo te ervaren. Soms kunnen kleine aanpassingen al een groot verschil maken. Dan kunnen je kinderen de ingedienten wel lusten maar de manier van klaar maken niet. Een kind van 2 jaar kan dat niet vertellen met die woorden, wel met gedrag.
Zelf heel relaxt zijn, gooi er de nodige humor in om de druk bij de kinderen weg te halen. Complimenteer als het goed gaat en ja, ook mopperen mag als de kliederboel opgeruimd moet worden.
Zelf consequent het goede voorbeeld geven. De oudste heeft het ook geleerd met vallen en opstaan. Dat gaat bij de jongste ook lukken.
Informeer eens bij je (schoon)ouders hoe jullie op die leeftijd waren en hoe zij dat aangepakt hebben. Kan wel eens verrassend zijn.
Lauw, flauw en koud was bij de jongste hier favoriet. Lustte wel ketchup maar geen dingen met verse tomaat. Schepje suiker deed wonderen. En dat weer langzaam afbouwen.
woensdag 3 januari 2024 om 06:13
Maar je gaf niets vervangends?
woensdag 3 januari 2024 om 07:08
Nee in principe niet. Ik hou echt wel rekening met ze dus ik deed spaghetti en saus bv apart, de oudste at alleen kale spaghetti.
En als ik iets maakte wat echt nieuw voor ze was en ze hebben het geproefd, dan kregen ze gerust en banaan oid. Maar verder was het gewoon; eten wat er staat een anders maar niet.
woensdag 3 januari 2024 om 07:45
100%Merys schreef: ↑02-01-2024 21:27Ik hield er nogal een go with the flow opvoeding op na, en mijn moeder riep altijd dat mijn kinderen "straks de baas in huis" zouden zijn.
Angst van die generatie ofzo?
Ze zijn prima opgedroogd en nu de baas in hun eigen huis en daarnaast eten ze allebei zo'n beetje alles en nog met bestek ook.
Echt, van een losse hand qua opvoeden komt je kind echt niet in de hel terecht.
woensdag 3 januari 2024 om 07:58
Dit doen wij ook idd. Als er geproefd is en ze wil niet meer krijgt ze met liefde een boterham. Maar proeven is toch wel iets wat we haar willen aanleren. En soms weigert ze opeens ook iets wat ze normaal wel eet. Dan geven we ik beginsel niks anders.La_Galette schreef: ↑03-01-2024 07:08Nee in principe niet. Ik hou echt wel rekening met ze dus ik deed spaghetti en saus bv apart, de oudste at alleen kale spaghetti.
En als ik iets maakte wat echt nieuw voor ze was en ze hebben het geproefd, dan kregen ze gerust en banaan oid. Maar verder was het gewoon; eten wat er staat een anders maar niet.
woensdag 3 januari 2024 om 07:59
Hier ook, en aangezien een tweejarige echt nog niet snapt dat ze genoeg moet eten ‘s avonds om ‘s nachts honger te voorkomen (en een vijfjarige het misschien wel snapt maar er ook nog moeilijk naar kan handelen), krijgen ze gewoon iets anders.
woensdag 3 januari 2024 om 07:59
hier ook zoMerys schreef: ↑02-01-2024 21:27Ik hield er nogal een go with the flow opvoeding op na, en mijn moeder riep altijd dat mijn kinderen "straks de baas in huis" zouden zijn.
Angst van die generatie ofzo?
Ze zijn prima opgedroogd en nu de baas in hun eigen huis en daarnaast eten ze allebei zo'n beetje alles en nog met bestek ook.
Echt, van een losse hand qua opvoeden komt je kind echt niet in de hel terecht.
nooit gedwongen tot eten, nooit een punt gemaakt
en nu zijn het volwassenen, die zelf koken en van alles eten. En ook van alles uitproberen. In de Toko zonder dat je het etiket kunt lezen etc
Maar ze eten anders, dan ik, dus niet zo raar, dat ze mijn koken niet altijd lekker vonden.
woensdag 3 januari 2024 om 08:07
Tips over vroeger eten ed zijn sowieso nuttig, maar van wat ik lees ligt de oorzaak van de ongezelligheid niet bij de kinderen, die zich vrij normaal voor hun leeftijd lijken te gedragen, maar bij de opvoedingsstijl van de ouders.
TO, ik zou een gesprek aangaan met je partner over wat je hoopt te bereiken qua eetopvoeding, en welke opvoedingsstijl bij jullie past. En wees realistisch: een gezellige maaltijd waarin jullie kinderen precies doen wat je wilt blijkt niet haalbaar te zijn.
TO, ik zou een gesprek aangaan met je partner over wat je hoopt te bereiken qua eetopvoeding, en welke opvoedingsstijl bij jullie past. En wees realistisch: een gezellige maaltijd waarin jullie kinderen precies doen wat je wilt blijkt niet haalbaar te zijn.
woensdag 3 januari 2024 om 08:09
Mijn kinderen zijn ook die leeftijd. Meestal zitten ze bij ons aan tafel met eten, als ze willen.
We scheppen een heel klein beetje eten op en zeggen dat ze een hapje moeten proeven. Meestal doen ze dat niet. Soms vragen we het niet eens.
Ze eten dan wat anders. En als daar niet zo veel vitamines inzitten krijgen ze wat fruit erbij.
Eten is zo heel gezellig, maar ons eten gaat er meestal niet echt in. Als ze per ongeluk wat meer/ anders eten zijn we heel blij.
Ze zien wat wij eten. We vertellen wat het is, dat het lekker en gezond is en nodigen ze uit het ook te eten. Het komt vast wel een keer.
Ik moest altijd zoveel hapjes proeven vroeger, en anders maar niet eten. Ik heb jaren niks gelust, moest van sommig eten kokhalzen. En dat kwam meer door de associatie met iets moeten eten dat je niet wil eten.
We scheppen een heel klein beetje eten op en zeggen dat ze een hapje moeten proeven. Meestal doen ze dat niet. Soms vragen we het niet eens.
Ze eten dan wat anders. En als daar niet zo veel vitamines inzitten krijgen ze wat fruit erbij.
Eten is zo heel gezellig, maar ons eten gaat er meestal niet echt in. Als ze per ongeluk wat meer/ anders eten zijn we heel blij.
Ze zien wat wij eten. We vertellen wat het is, dat het lekker en gezond is en nodigen ze uit het ook te eten. Het komt vast wel een keer.
Ik moest altijd zoveel hapjes proeven vroeger, en anders maar niet eten. Ik heb jaren niks gelust, moest van sommig eten kokhalzen. En dat kwam meer door de associatie met iets moeten eten dat je niet wil eten.
woensdag 3 januari 2024 om 08:23
Hoe kom je daar achter? Ik vraag het me van mijn kind wel eens af of ze dit heeft (complete paniekaanvallen als er iets ‘nieuws’ geproefd moet worden) maar ze eet wel een aantal dingen goed, groeit goed en is helemaal gezond. Bijna 8 inmiddels.
woensdag 3 januari 2024 om 08:42
Als er geen probleem is, hoeft er misschien ook geen diagnose aan gehangen te worden.
Onze dochter weigerde van de een op andere dag 'roze' etenswaren. Ze was toen ongeveer twee. Bietjes geprakt met aardappel of rodekool met aardappel, aardbeien met banaan, roze toetjes etc. Maar ook haar roze lepel, roze bord en beker wilde ze niet meer.
Roze kleding nog wel, dus niet al het roze werd verbannen alleen het roze bij het eten. Door er geen strijd van te maken ging ze het later toch weer proberen.
Vermoedelijk is ze bang geworden van roze dingen doordat er iets fout is gegaan met roze voeding. Iets dat wij ons niet gerealiseerd hebben maar wat zij wel aan elkaar heeft gekoppeld. Een klein 'trauma' of zo.
Het was voor anderen niet te begrijpen dat ze wel de witte marshmallows 'lustte' en niet de roze. Net als schuimpjes etc.
kaarsjevoordesfeer wijzigde dit bericht op 03-01-2024 08:45
5.60% gewijzigd
woensdag 3 januari 2024 om 08:42
Verder had ik heel makkelijker eters zolang we maar een beetje meebewogen.
Op de dag dat ze 'met de pot mee' mogen eten betekent dat niet dat ze alles meteen lusten of dat het geschikt is voor kinderen. De eerste jaren pakken wij ons eten wel aan aan kindernormen. Wat minder kruiden, wat minder uitgesproken smaken etc.
Er kwam voor elk wat wils op tafel. Rauwkost, brood en fruit kwamen vaak standaard op tafel bij dingen waarvan ik wist dat het lastiger was. Ik wilde de kinderen niet leren dat ik wil iets anders ging maken als ze iets niet wilden. De andere dingen maakten dan gewoon deel uit van die maaltijd. Zelf sturen we dan ook een stukje brood, etc.
Verder ben ik ervan overtuigd dat alle andere dingen net zo belangrijk zijn als het eten zelf. Dus kinderen hebben een geschikt bord nodig (eerder al over geschreven in deze draad). En ook geschikt bestek, goed vast te pakken en mooi glad afgerond. Niks naarders dan bestek in je mond steken dat scherp of ruw voelt. Kinderen moeten ook goed zitten, net als volwassenen, met de tafelrand iets boven de navel. Actieve zithouding met de rug iets los van de rugleuning. Zodat hun armen goed bij het hele bord kunnen. Armleuningen alleen als ze in verhouding zijn met stoel en kind anders werken ze belemmerend.
Bovenstaand is mijn interpretatie van wat ik destijds om me heen zag. Vooral ooit op de camping met vrienden die wij gingen opzoeken op hun camping. Hun kinderen zaten op grote tuinstoelen te diep onder de tafel en aten slecht volgens ouders. Wij hadden zo'n opklapbare picknicktafel met vier zitjes mee. Alle kinderen aan de picknicktafel en wij ernaast op grote doeken. En ineens aten ze wel goed.
Op de dag dat ze 'met de pot mee' mogen eten betekent dat niet dat ze alles meteen lusten of dat het geschikt is voor kinderen. De eerste jaren pakken wij ons eten wel aan aan kindernormen. Wat minder kruiden, wat minder uitgesproken smaken etc.
Er kwam voor elk wat wils op tafel. Rauwkost, brood en fruit kwamen vaak standaard op tafel bij dingen waarvan ik wist dat het lastiger was. Ik wilde de kinderen niet leren dat ik wil iets anders ging maken als ze iets niet wilden. De andere dingen maakten dan gewoon deel uit van die maaltijd. Zelf sturen we dan ook een stukje brood, etc.
Verder ben ik ervan overtuigd dat alle andere dingen net zo belangrijk zijn als het eten zelf. Dus kinderen hebben een geschikt bord nodig (eerder al over geschreven in deze draad). En ook geschikt bestek, goed vast te pakken en mooi glad afgerond. Niks naarders dan bestek in je mond steken dat scherp of ruw voelt. Kinderen moeten ook goed zitten, net als volwassenen, met de tafelrand iets boven de navel. Actieve zithouding met de rug iets los van de rugleuning. Zodat hun armen goed bij het hele bord kunnen. Armleuningen alleen als ze in verhouding zijn met stoel en kind anders werken ze belemmerend.
Bovenstaand is mijn interpretatie van wat ik destijds om me heen zag. Vooral ooit op de camping met vrienden die wij gingen opzoeken op hun camping. Hun kinderen zaten op grote tuinstoelen te diep onder de tafel en aten slecht volgens ouders. Wij hadden zo'n opklapbare picknicktafel met vier zitjes mee. Alle kinderen aan de picknicktafel en wij ernaast op grote doeken. En ineens aten ze wel goed.
kaarsjevoordesfeer wijzigde dit bericht op 03-01-2024 09:04
78.47% gewijzigd
woensdag 3 januari 2024 om 08:56
Je zegt dat het lekker is maar misschien vinden de kinderen het wel helemaal niet lekker;-). En dan proeven ze iets wat jij lekker noemt en vinden ze het vies.SunShine35 schreef: ↑03-01-2024 08:09.
Ze zien wat wij eten. We vertellen wat het is, dat het lekker en gezond is en nodigen ze uit het ook te eten. Het komt vast wel een keer.
Ik moest altijd zoveel hapjes proeven vroeger, en anders maar niet eten. Ik heb jaren niks gelust, moest van sommig eten kokhalzen. En dat kwam meer door de associatie met iets moeten eten dat je niet wil eten.
Wij houden het thuis op voedzame of minder voedzaam. Of iets lekker is mogen ze zelf bepalen.
woensdag 3 januari 2024 om 08:58
Aan de hand van hoe beperkt hij/zij eet en hoe beperkend dat is kan je eens bedenken of je vindt dat er iets mee moet.
Ik heb ook een kind dat zeer specifieke voorkeuren heeft en doorgaans niets nieuws probeert (dikke paniek). Máár hij krijgt voldoende voedingsstoffen binnen, is gezond en als ik het loslaat kan hij genieten van wat hij wél lust. Vorig jaar zijn er 2 voedingsmiddelen bijgekomen omdat hij dat zelf wilde. Ik vind dat dus prima.
•
woensdag 3 januari 2024 om 09:08
Ik heb me daar nooit erg druk om gemaakt. Als ze met 2 en 5 nog niet heel netjes eten dan is dat maar zo en als ze niet willen eten is het prima maar dan krijgen ze ook geen tussendoortje. Dwingen tot eten kan in mijn ogen alleen maar voor vervelende dingen zorgen zoals eetstoornissen.
Ze moesten wel altijd eten wat de pot schaft. Ik ga niet 3 verschillende dingen koken omdat iemand iets niet lust. Dan leer je het maar. En dat is inmiddels gelukt. Mijn kinderen lusten alles.
Ze moesten wel altijd eten wat de pot schaft. Ik ga niet 3 verschillende dingen koken omdat iemand iets niet lust. Dan leer je het maar. En dat is inmiddels gelukt. Mijn kinderen lusten alles.
woensdag 3 januari 2024 om 09:13
Waarom zou je dat doen?
Het is logisch dat kinderen dingen nog niet lusten in het begin. Het zijn allemaal nieuwe smaken en kinderen moeten daar nog aan wennen. Als je elke keer een alternatief geeft dan creëer je kinderen die over elk dingetje moeilijk doen en niks lusten.
Mijn stiefdochters zijn volwassen en zijnnnog steeds zo. Die doen over alle moeilijk. Ze lusten dit wel maar alleen op die manier bereid of alleen zonder saus.
Ik vind dat echt zo verwend over komen.
Hier was het altijd gewoon eten wat de pot schaft en anders heb je pech. En nee ze werden s nachts niet wakker van de honger.
woensdag 3 januari 2024 om 10:09
Kook je ook wel eens wat je zelf niet lust? Ik vind dit zo flauw vaak want ouders koken wat ze zelf lekker vinden en verwachten maar dat hun kinderen dat ook lusten.coderood schreef: ↑03-01-2024 09:08Ik heb me daar nooit erg druk om gemaakt. Als ze met 2 en 5 nog niet heel netjes eten dan is dat maar zo en als ze niet willen eten is het prima maar dan krijgen ze ook geen tussendoortje. Dwingen tot eten kan in mijn ogen alleen maar voor vervelende dingen zorgen zoals eetstoornissen.
Ze moesten wel altijd eten wat de pot schaft. Ik ga niet 3 verschillende dingen koken omdat iemand iets niet lust. Dan leer je het maar. En dat is inmiddels gelukt. Mijn kinderen lusten alles.
woensdag 3 januari 2024 om 11:15
Gedeeltelijk werkt dat natuurlijk ook. Het kind leert eten wat het aangeboden krijgt en wat het niet aangeboden krijgt leert het niet eten. Hier lusten ze alledrie geen zuurkool want dat kregen ze nooit.
Ik kookte wel dingen waar ik zelf niet dol op ben, maar nooit iets wat ik echt niet lust. Maar ze hoefden dus ook niet alles te eten.
woensdag 3 januari 2024 om 11:39
Het verbaast mij mateloos dat er nog mensen zijn die kinderen straffen en dwingen te eten. Dat wordt toch door geen enkele proffesional meer aangeraden?
Ten eerste helpt het niet.
Ten tweede leer je kinderen een negatief gevoel koppelen aan gezond eten. Daarnaast leer je kinderen niet naar hun eigen lichaam le luisteren. Zo leer je ze dus alles in hun mond te doen wat voorgezet wordt en vooral niet te luisteren naar hun eigen hongergevoel. Je leert ze overeten. Niet handig.
Ten derde, waarom moeten kinderen altijd eten wat de pot schaft. Jij kookt toch ook geen dingen voor jezelf die je niet lust? Tuurlijk kinderen moeten leren eten dus nieuw eten en eten dat eerder is afgewezen telkens blijven aanbieden. Maar kinderen dwingen iets te eten dat ze lusten? De horror.
Ik kan nu 45 jaar later het gevoel van absolute machteloosheid en onbegrip van toen ik dingen moest eten die ik niet lust(te).
Voor mij schade dat enorm de vertrouwensband met mijn ouders. Ook al had ik daar toen nog geen woorden voor.
Ten eerste helpt het niet.
Ten tweede leer je kinderen een negatief gevoel koppelen aan gezond eten. Daarnaast leer je kinderen niet naar hun eigen lichaam le luisteren. Zo leer je ze dus alles in hun mond te doen wat voorgezet wordt en vooral niet te luisteren naar hun eigen hongergevoel. Je leert ze overeten. Niet handig.
Ten derde, waarom moeten kinderen altijd eten wat de pot schaft. Jij kookt toch ook geen dingen voor jezelf die je niet lust? Tuurlijk kinderen moeten leren eten dus nieuw eten en eten dat eerder is afgewezen telkens blijven aanbieden. Maar kinderen dwingen iets te eten dat ze lusten? De horror.
Ik kan nu 45 jaar later het gevoel van absolute machteloosheid en onbegrip van toen ik dingen moest eten die ik niet lust(te).
Voor mij schade dat enorm de vertrouwensband met mijn ouders. Ook al had ik daar toen nog geen woorden voor.
woensdag 3 januari 2024 om 11:58
Ja, dat doe ik. Nou is er eigenlijk niets wat ik echt niet lust, maar zuurkool en rode kool zijn niet per se mijn eerste keus qua groente. Maar ik maak het wel en eet het ook gewoon op. Juist om mijn kinderen er aan te leren wennen.
Ik ben van mening dat je alles kunt leren eten, als je het maar probeert. Maar daarvoor heb je wel positieve associaties met eten nodig. Dus dwang doe ik niet aan, even proeven wel.
En ik probeer waar mogelijk m’n kinderen te laten helpen met koken en we hebben een klein moestuintje waarin we groente verbouwen. Sla uit eigen tuin lustte m’n dochter ineens wel en zelf gesneden tomaat was ook ineens een stuk lekkerder.
woensdag 3 januari 2024 om 12:02
En als ze dan weigeren te proeven?Procne schreef: ↑03-01-2024 11:58Ja, dat doe ik. Nou is er eigenlijk niets wat ik echt niet lust, maar zuurkool en rode kool zijn niet per se mijn eerste keus qua groente. Maar ik maak het wel en eet het ook gewoon op. Juist om mijn kinderen er aan te leren wennen.
Ik ben van mening dat je alles kunt leren eten, als je het maar probeert. Maar daarvoor heb je wel positieve associaties met eten nodig. Dus dwang doe ik niet aan, even proeven wel.
En ik probeer waar mogelijk m’n kinderen te laten helpen met koken en we hebben een klein moestuintje waarin we groente verbouwen. Sla uit eigen tuin lustte m’n dochter ineens wel en zelf gesneden tomaat was ook ineens een stuk lekkerder.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
