Kinderen
alle pijlers
Opa en oma als oppas... Irritatie
vrijdag 2 juli 2021 om 18:52
Even van me afschrijven hoor... We hebben een hele leuke familie met veel neefjes en nichtjes in dezelfde (baby/peuter/kleuter) leeftijd. Tropenjaren dus voor ons allemaal, en ik merk dat de verhoudingen wat betreft het gebruiken van opa en oma als oppas wat schreef beginnen te groeien. Gezin 1 brengt de kinderen zeker 1, meestal 2 keer in de week "spontaan" langs zodat ze zelf kunnen schoonmaken/winkelen/uiteten. Gezin 2 heeft een vaste oppasdag en brengt ze daarnaast ook nog wel een moment in de week. Gezin 3 woont verder weg en brengt de kinderen wel eens voor een heel weekend. Wij, gezin 4, vragen ze alleen als het echt nodig is (werkgerelateerd of ziekte, zulke dingen) en zeker niet om te gaan shoppen. We gaan wel langs voor de gezelligheid, bakkie koffie of lunch oid, maar dan blijven we zelf ook.
Nu merk ik dat ik me steeds bezwaarder voel om ze een keer te brengen omdat ik zie dat opa en oma het best heftig vinden, steeds die kinderen over de vloer. Ze genieten er ook van hoor, maar hebben soms krap anderhalve dag voor zichzelf! Gezin 1, 2 en 3 zeggen "nou dan moeten ze maar nee zeggen" en gaan er gewoon mee door, en nu lig ik uitgeput op de bank na een heftig dagje en zie ik leuke foto's van gezin x bij een uitje. En nu baal ik want ik weet dat de kinderen de hele dag bij opa en oma zijn geweest zonder "echte" reden. Ja, dan heb ik ook nog wel energie over!
Normaal ben ik van het leven en laten leven, maar de emmer begint een beetje vol te lopen. Als ik het probeer te benoemen bij de andere gezinnen wuiven ze het dus weg met "dan moeten ze maar nee zeggen". En ik wil het niet hoog opspelen want verder is het echt een topfamilie en hebben we het heel gezellig. Wie weet helpt even van me afschrijven hier
Nu merk ik dat ik me steeds bezwaarder voel om ze een keer te brengen omdat ik zie dat opa en oma het best heftig vinden, steeds die kinderen over de vloer. Ze genieten er ook van hoor, maar hebben soms krap anderhalve dag voor zichzelf! Gezin 1, 2 en 3 zeggen "nou dan moeten ze maar nee zeggen" en gaan er gewoon mee door, en nu lig ik uitgeput op de bank na een heftig dagje en zie ik leuke foto's van gezin x bij een uitje. En nu baal ik want ik weet dat de kinderen de hele dag bij opa en oma zijn geweest zonder "echte" reden. Ja, dan heb ik ook nog wel energie over!
Normaal ben ik van het leven en laten leven, maar de emmer begint een beetje vol te lopen. Als ik het probeer te benoemen bij de andere gezinnen wuiven ze het dus weg met "dan moeten ze maar nee zeggen". En ik wil het niet hoog opspelen want verder is het echt een topfamilie en hebben we het heel gezellig. Wie weet helpt even van me afschrijven hier
maandag 12 juli 2021 om 09:39
Ik stond naast haar toen ik de sollicitatie-uitnodiging kreeg dus ging zij ervanuit dat ze 'dus' de kinderen een middag zou hebben. Ik heb aangegeven: joh, ik heb het nog aan niemand gevraagd, ik kan vast wel een oplossing vinden, maar daar gaat ze niet in mee.Creatieveling schreef: ↑12-07-2021 08:11Niet helemaal mee eens. In de eerste zin zeg je dat je met je moeder mee zat te zuchten, dus ze gaf aan dat het erg druk was. In de laatste zin laat je het bij degene die erover gaat. Omdat je dat beter uitkomt.
Maar als je moeder aangeeft dat ze het erg druk vind, zegt al genoeg. Jullie zouden dan alle drie een andere oplossing moeten bedenken en niet je moeder weer voor het blok zetten. Er zijn vast nog vele anderen die kunnen oppassen en loop dan niet als eerste weer naar je moeder. Die vrouw heeft ook een leven, toch? Zo houden jullie het in stand en je werkt er zelf hard aan mee.
Ik heb de grootste moeite gehad om mijn jongste nichtje bij mij thuis af te laten leveren, de week ervoor, omdat mijn zusje ermee omhoog zat en mijn moeder niet lastig wilde vallen. Mijn moeder ging er eigenlijk vanuit dat nichtje wel zou komen (want die komt zo'n beetje elke week op die dag) en vond het onzin dat er een uitzondering werd gemaakt vanwege haar drukke maand. Achteraf liep ik om 8 uur 's ochtends langs mijn ouders (route naar school) mét nichtje, en zat mijn moeder te werken. Dat had mooi niet gekund als ze nichtje onder haar hoede had gehad, dus ondanks haar tegenwerpingen heb ik haar toch wat ruimte kunnen geven zo.
woensdag 14 juli 2021 om 08:51
Verschrikkelijk, wat een profiteurs die niets inzitten met het welzijn van hun ouders.
Nee het is niet aan oma en opa om dat aan te geven want zij zijn nog van de generatie die dat niet durven aangeven en die denken dat het hun plicht is om klaar te staan voor hun kleinkinderen.
Heb al zo veel grootouders daarover horen klagen, schrijnend!
Nee het is niet aan oma en opa om dat aan te geven want zij zijn nog van de generatie die dat niet durven aangeven en die denken dat het hun plicht is om klaar te staan voor hun kleinkinderen.
Heb al zo veel grootouders daarover horen klagen, schrijnend!
woensdag 14 juli 2021 om 15:20
Ik heb daar toch een beetje moeite mee. Grenzen aangeven is iemands eigen verantwoordelijkheidAttraverso schreef: ↑14-07-2021 08:51Verschrikkelijk, wat een profiteurs die niets inzitten met het welzijn van hun ouders.
Nee het is niet aan oma en opa om dat aan te geven want zij zijn nog van de generatie die dat niet durven aangeven en die denken dat het hun plicht is om klaar te staan voor hun kleinkinderen.
Heb al zo veel grootouders daarover horen klagen, schrijnend!
Dus zeker wel aan oma en opa om te zeggen.
Maar ik ben opgevoed met een moeder die mij altijd voorhield:
- de beste bode is de man zelf
- geluk komt uit jezelf
Maw: hulp is prima (en ik vraag het soms ook), maar ik blijf eindverantwoordelijk
Zij is eindverantwoordelijk voor haar agenda, ik voor de mijne
woensdag 14 juli 2021 om 17:53
Ik vind het altijd wonderlijk als er bij dit soort dingen naar opa en oma wordt gewezen die hun grenzen moeten bewaken. Dat is heus ook zo. Er gaat geen verjaardag met grootouders voorbij of er klaag er wel 1 tegen mij dat ze zo moe worden van structureel oppassen/ opvoeden. Dan denk ik ook: ‘zeg dat tegen je kind, niet tegen mij’. Maar zeker die generatie vrouwen is vaak een sandwich: mantelzorger voor haar eigen ouders, zogenaamd klein baantje en dan ook nog je kleinkinderen gedeeltelijk opvoeden. En ze hebben geleerd dat ze zichzelf opzij moeten zetten. Vast niet iedereen, wel heel vaak.
Maar je kunt als volwassen kinderen ook heel goed bedenken dat zo vaak oppassen teveel kan zijn. Maar dat komt dus in veel gevallen niet goed uit voor de kinderen zelf. Want als je nooit hebt beseft hoe duur oppas is, dan komt het hard aan. Wat ik trouwens ook zie, in mijn omgeving, dus niet iets dat onderbouwd is. Maar wel wat opvalt. Dat de kinderen die het meeste oppas vragen, het minste regelen voor hun ouders als het nodig is. Dan wordt er inderdaad gewezen naar anderen. Zo erg leunen op je ouders als volwassene, het heeft iets van een generatie die alles voor lief neemt.
Maar je kunt als volwassen kinderen ook heel goed bedenken dat zo vaak oppassen teveel kan zijn. Maar dat komt dus in veel gevallen niet goed uit voor de kinderen zelf. Want als je nooit hebt beseft hoe duur oppas is, dan komt het hard aan. Wat ik trouwens ook zie, in mijn omgeving, dus niet iets dat onderbouwd is. Maar wel wat opvalt. Dat de kinderen die het meeste oppas vragen, het minste regelen voor hun ouders als het nodig is. Dan wordt er inderdaad gewezen naar anderen. Zo erg leunen op je ouders als volwassene, het heeft iets van een generatie die alles voor lief neemt.
woensdag 14 juli 2021 om 19:53
Het kan ook een soort statusdingetje zijn. Dat je het zooo druk hebt met de kleinkinderen, maar je natuurlijk wel opoffert voor ze, klinkt natuurlijk veel beter dan dat je niet moe wordt omdat je ze bijna niet ziet. Want dan doe je iets niet goed in de omacompetitie.
Mijn moeder, die na een zware operatie tegen mij klaagde dat ze alweer moest oppassen, bedoelde dat dus niet letterlijk. Ik vatte het wel letterlijk op. Ik had dus niet moeten zeggen 'wat egoïstisch van zus' maar 'wat ontzettend sterk van je dat je dat alweer aankan'. Maar daar kwam ik pas na een grote rel achter
Nu neem ik klagen niet meer zo letterlijk, want mijn moeder was vast niet uniek.
woensdag 14 juli 2021 om 21:09
Quincy2 schreef: ↑14-07-2021 19:53Het kan ook een soort statusdingetje zijn. Dat je het zooo druk hebt met de kleinkinderen, maar je natuurlijk wel opoffert voor ze, klinkt natuurlijk veel beter dan dat je niet moe wordt omdat je ze bijna niet ziet. Want dan doe je iets niet goed in de omacompetitie.
Mijn moeder, die na een zware operatie tegen mij klaagde dat ze alweer moest oppassen, bedoelde dat dus niet letterlijk. Ik vatte het wel letterlijk op. Ik had dus niet moeten zeggen 'wat egoïstisch van zus' maar 'wat ontzettend sterk van je dat je dat alweer aankan'. Maar daar kwam ik pas na een grote rel achter
Vervelend dat dat zo'n rel is geworden. Toch hoor ik vaak geklaag, mensen beginnen er spontaan over, ik weiger te geloven dat deze mensen het niet menen. Ik begin nooit over dit soort zaken, dus ik zou niet weten waarom mensen hierover zouden liegen.
woensdag 14 juli 2021 om 23:14
Plus dat telkens nee moeten zeggen, vervelend is.Attraverso schreef: ↑14-07-2021 08:51Verschrikkelijk, wat een profiteurs die niets inzitten met het welzijn van hun ouders.
Nee het is niet aan oma en opa om dat aan te geven want zij zijn nog van de generatie die dat niet durven aangeven en die denken dat het hun plicht is om klaar te staan voor hun kleinkinderen.
Heb al zo veel grootouders daarover horen klagen, schrijnend!
donderdag 15 juli 2021 om 02:07
Waarom? Om sympathie te krijgen.Creatieveling schreef: ↑14-07-2021 21:09Vervelend dat dat zo'n rel is geworden. Toch hoor ik vaak geklaag, mensen beginnen er spontaan over, ik weiger te geloven dat deze mensen het niet menen. Ik begin nooit over dit soort zaken, dus ik zou niet weten waarom mensen hierover zouden liegen.
Maar je kunt natuurlijk antwoorden, "dan doe je het niet meer" en als je dan "ja maar" of terugkrabbelen terugkrijgt,,,,, Als iemand echt wil stoppen en bij jou peilt of dat kan, krijg je een andere reactie, toch?
(Hetzelfde gaat op voor mensen die druk druk druk zijn.)
donderdag 15 juli 2021 om 11:26
Nog wel 1 ding. Wij als vrouwen schrijven hier soms hele fora vol over hoe lastig het is om werk en zorg eerlijk te verdelen. En over hoe moeilijk het is om onder een juk uit te komen, ook omdat de samenleving nog altijd anders tegen vrouwen aankijkt. Hoe lastig moet het dan wel niet zijn voor (vaak) oma’s van nog een generatie daarboven. Die al helemaal nooit hebben geleerd dat nee zeggen tegen extra zorgtaken ook een optie is.
