Kinderen
alle pijlers
Opa en oma als oppas... Irritatie
vrijdag 2 juli 2021 om 18:52
Even van me afschrijven hoor... We hebben een hele leuke familie met veel neefjes en nichtjes in dezelfde (baby/peuter/kleuter) leeftijd. Tropenjaren dus voor ons allemaal, en ik merk dat de verhoudingen wat betreft het gebruiken van opa en oma als oppas wat schreef beginnen te groeien. Gezin 1 brengt de kinderen zeker 1, meestal 2 keer in de week "spontaan" langs zodat ze zelf kunnen schoonmaken/winkelen/uiteten. Gezin 2 heeft een vaste oppasdag en brengt ze daarnaast ook nog wel een moment in de week. Gezin 3 woont verder weg en brengt de kinderen wel eens voor een heel weekend. Wij, gezin 4, vragen ze alleen als het echt nodig is (werkgerelateerd of ziekte, zulke dingen) en zeker niet om te gaan shoppen. We gaan wel langs voor de gezelligheid, bakkie koffie of lunch oid, maar dan blijven we zelf ook.
Nu merk ik dat ik me steeds bezwaarder voel om ze een keer te brengen omdat ik zie dat opa en oma het best heftig vinden, steeds die kinderen over de vloer. Ze genieten er ook van hoor, maar hebben soms krap anderhalve dag voor zichzelf! Gezin 1, 2 en 3 zeggen "nou dan moeten ze maar nee zeggen" en gaan er gewoon mee door, en nu lig ik uitgeput op de bank na een heftig dagje en zie ik leuke foto's van gezin x bij een uitje. En nu baal ik want ik weet dat de kinderen de hele dag bij opa en oma zijn geweest zonder "echte" reden. Ja, dan heb ik ook nog wel energie over!
Normaal ben ik van het leven en laten leven, maar de emmer begint een beetje vol te lopen. Als ik het probeer te benoemen bij de andere gezinnen wuiven ze het dus weg met "dan moeten ze maar nee zeggen". En ik wil het niet hoog opspelen want verder is het echt een topfamilie en hebben we het heel gezellig. Wie weet helpt even van me afschrijven hier
Nu merk ik dat ik me steeds bezwaarder voel om ze een keer te brengen omdat ik zie dat opa en oma het best heftig vinden, steeds die kinderen over de vloer. Ze genieten er ook van hoor, maar hebben soms krap anderhalve dag voor zichzelf! Gezin 1, 2 en 3 zeggen "nou dan moeten ze maar nee zeggen" en gaan er gewoon mee door, en nu lig ik uitgeput op de bank na een heftig dagje en zie ik leuke foto's van gezin x bij een uitje. En nu baal ik want ik weet dat de kinderen de hele dag bij opa en oma zijn geweest zonder "echte" reden. Ja, dan heb ik ook nog wel energie over!
Normaal ben ik van het leven en laten leven, maar de emmer begint een beetje vol te lopen. Als ik het probeer te benoemen bij de andere gezinnen wuiven ze het dus weg met "dan moeten ze maar nee zeggen". En ik wil het niet hoog opspelen want verder is het echt een topfamilie en hebben we het heel gezellig. Wie weet helpt even van me afschrijven hier
vrijdag 2 juli 2021 om 23:43
Nee, daar heb je gelijk in, waarom iemand oppas nodig heeft is niet aan een ander. Maar bij heel alledaagse dingen komt zo’n situatie dus wel vaak voor.Positivevibes schreef: ↑02-07-2021 23:02Natuurlijk mag oma gewoon nee zeggen.
Maar dat is aan oma.
Het is nogal aanmatigend om als buitenstaander te willen oordelen welke reden ‘goed genoeg’ is.
Maar het is inderdaad aan de gevraagde om te zeggen wat we en niet kan. Maar mijn moeder is inmiddels alleen na een leven lang mijn vader als klankbord gehad te hebben. Dat is wennen. Dus als ze mijn mening vraagt geef ik die en dat sterkt haar in haar beslissing.
zaterdag 3 juli 2021 om 00:03
Dat is natuurlijk prima en alleen maar fijn en lief dat jij aanvoelt dat het voor je moeder soms even nodig is om een klankbord te hebbenemmalou schreef: ↑02-07-2021 23:43Nee, daar heb je gelijk in, waarom iemand oppas nodig heeft is niet aan een ander. Maar bij heel alledaagse dingen komt zo’n situatie dus wel vaak voor.
Maar het is inderdaad aan de gevraagde om te zeggen wat we en niet kan. Maar mijn moeder is inmiddels alleen na een leven lang mijn vader als klankbord gehad te hebben. Dat is wennen. Dus als ze mijn mening vraagt geef ik die en dat sterkt haar in haar beslissing.
Maar klankborden is ook iets anders dan je thuis zitten ergeren omdat iemand anders heeft gevraagd op te passen omdat ze (bij wijze van) haar nagels wil lakken. Zulke irritaties over wat wel of niet ‘hoort’ kun je beter bij jezelf houden, of nog beter, gewoon loslaten want niemand heeft er wat aan.
(niet jij maar ih algemeen dus).
zaterdag 3 juli 2021 om 00:17
Herkenbaar. Hier ook in beide families zo'n stel dat de kinderen te pas en onpas bij grootouders dumpt. Enerzijds stoort het me enorm (jaloezie?) Anderzijds ben ik blij dat wij gewoon volwassen en onafhankelijk zijn. De betreffende siblings zien het idd niet en denken oprecht dat ze grootouders een plezier doen door ze veel tijd met kleinkinderen te 'gunnen' en ondertussen genieten zij van hun vrije tijd en vooral kostenbesparing.
Grootouders hebben altijd aangegeven niet structureel te willen oppassen, juist omdat ze zagen wat dat met hun leeftijdsgenoten deed.
De betreffende kleinkinderen gaan nog niet naar school en zijn er soms hele dagen. Mijn kinderen zijn inmiddels 5 en 7. De afgelopen jaren hebben opa en oma's echt incidenteel opgepast en 2-3 keer per jaar een logeerpartijtje voor de lol. Ze wonen dichtbij, we komen regelmatig bij elkaar op bezoek. Dan blijkt vaak dat ze weer 2-3 dagen per week hebben opgepast of schoongemaakt bij sibling. Het was nodig, ze waren al tijdje niet geweest, zijn net terug van vakantie.... allerlei redenen maar ik hoor nooit van grootouders dat ze het echt zo léuk vinden om te doen. Wanneer ze klagen zeg ik dat ze ook nee kunnen zeggen, maar dat wordt dan weggewuifd. Verder hebben we het er niet over.
We komen beiden uit gezin met 4 kinderen waarvan in beide families dus 3 zelf hun boontjes doppen/voor de gezelligheid langsgaan en eentje altijd opa en oma inschakelt. Niet alleen voor oppassen trouwens maar ook andere klussen in en rond huis.
Grootouders hebben altijd aangegeven niet structureel te willen oppassen, juist omdat ze zagen wat dat met hun leeftijdsgenoten deed.
De betreffende kleinkinderen gaan nog niet naar school en zijn er soms hele dagen. Mijn kinderen zijn inmiddels 5 en 7. De afgelopen jaren hebben opa en oma's echt incidenteel opgepast en 2-3 keer per jaar een logeerpartijtje voor de lol. Ze wonen dichtbij, we komen regelmatig bij elkaar op bezoek. Dan blijkt vaak dat ze weer 2-3 dagen per week hebben opgepast of schoongemaakt bij sibling. Het was nodig, ze waren al tijdje niet geweest, zijn net terug van vakantie.... allerlei redenen maar ik hoor nooit van grootouders dat ze het echt zo léuk vinden om te doen. Wanneer ze klagen zeg ik dat ze ook nee kunnen zeggen, maar dat wordt dan weggewuifd. Verder hebben we het er niet over.
We komen beiden uit gezin met 4 kinderen waarvan in beide families dus 3 zelf hun boontjes doppen/voor de gezelligheid langsgaan en eentje altijd opa en oma inschakelt. Niet alleen voor oppassen trouwens maar ook andere klussen in en rond huis.
zaterdag 3 juli 2021 om 00:51
Echt zo herkenbaar. Schoonouders zijn ook de honden uitlaat en je moet ook niet denken dat schoonzus in haar eigen huis gaat verven of behangen.
zaterdag 3 juli 2021 om 06:12
Klopt, het is ook niet 'oneerlijk', maar een dergelijke dynamiek leidt er wel toe dat oma denkt dat ze ook beschikbaar moet zijn als haar dat eigenlijk teveel is.
Was haar eigen schuld hoor. Maar ik zei er wat van en toen waren ze allebei pissed
zaterdag 3 juli 2021 om 07:19
Ja en in het geval van dan zelf eigenlijk niet meer te 'durven' vragen of oma ook een keer op jouw kind kan en wil passen, omdat je weet dat ze het eigenlijk nu al teveel vind, dan snap ik het gevoel van oneerlijkheid ergens wel hoor...
zaterdag 3 juli 2021 om 07:43
Hier speelt het ook. Mijn moeder past al jaren 3 vaste dagen per week op de kinderen van mijn zus, plus 1 a 2 keer per week nog voor allerlei klussen/uitjes enzovoorts. Toen mijn oudste nog baby was heb ik 1 keer gevraagd of ze een keer oppassen in de week dat mijn zus op vakantie ging en toen zei ze nee, want ze had die week vrij echt nodig om bij te komen. En dat kon ik eigenlijk wel begrijpen, want destijds paste ze nog 4 vaste dagen op een huilbaby en dat is ook gewoon echt slopend. Maar toch steekt het wel, al is het bij ons vooral een oud patroon wat wordt doorgezet, ik heb geen hulp nodig en zus moet overal bij geholpen worden, en dat is natuurlijk wel iets waar ik zelf ook een rol in speel. Maar toch ben ik denk ik jaloers ofzo, omdat ze daardoor veel hechter is met de andere kleinkinderen. Het is wel dubbel, want de rol die ze speelt in het gezin van mijn zus, dat zou ik echt niet trekken. De kinderen trekken meer naar hun oma dan naar hun moeder, en ze heeft ook echt een opvoedende rol en mijn zus voedt in dezelfde lijn op, en wij hanteren een heel andere opvoedingsstijl. Rationeel gezien is dus gewoon oké zoals het is, maar dan nog steekt het wel eens om te zien hoe anders de relatie is met de andere kleinkinderen.
Mijn schoonouders wilden dan weer erg graag de kinderen 1 middag per week voor zichzelf hebben, dus die passen iedere zaterdagmiddag op. Dan worden ze ook echt overladen met aandacht, oma leest eindeloos voor, opa bouwt hutten, ze knutselen van alles met wasknijpers, gaan naar de speeltuin/kinderboerderij/tuincentrum/reptielen huis. Ik ga ook wekelijks (voor oudste naar school ging een paar keer per week) langs mijn moeder met de kinderen, bij mijn schoonouders ongeveer 1 x in de 2 weken, want ze zijn wel gepensioneerd maar hebben een volle agenda, maar mijn schoonouders zijn dan overduidelijk de favoriete opa en oma. En dat steekt mijn moeder dan weer, ze heeft ook wel eens gezegd dat ze het moeilijk vindt dat als wij eens oppas nodig hebben dat ik dan mijn zwager of schoonouders vraag. Of eigenlijk ook dat de kinderen meer naar hen trekken, dus eigenlijk net zoals ik dat andersom ook heb. Maar daar kunnen we ook wel gewoon met elkaar over praten.
Mijn schoonouders wilden dan weer erg graag de kinderen 1 middag per week voor zichzelf hebben, dus die passen iedere zaterdagmiddag op. Dan worden ze ook echt overladen met aandacht, oma leest eindeloos voor, opa bouwt hutten, ze knutselen van alles met wasknijpers, gaan naar de speeltuin/kinderboerderij/tuincentrum/reptielen huis. Ik ga ook wekelijks (voor oudste naar school ging een paar keer per week) langs mijn moeder met de kinderen, bij mijn schoonouders ongeveer 1 x in de 2 weken, want ze zijn wel gepensioneerd maar hebben een volle agenda, maar mijn schoonouders zijn dan overduidelijk de favoriete opa en oma. En dat steekt mijn moeder dan weer, ze heeft ook wel eens gezegd dat ze het moeilijk vindt dat als wij eens oppas nodig hebben dat ik dan mijn zwager of schoonouders vraag. Of eigenlijk ook dat de kinderen meer naar hen trekken, dus eigenlijk net zoals ik dat andersom ook heb. Maar daar kunnen we ook wel gewoon met elkaar over praten.
zaterdag 3 juli 2021 om 08:39
Hier speelt het ook een beetje. Schoonmoeder haar andere kleinkind heeft gescheiden ouders, en daar voelt ze zich dan heel verantwoordelijk voor. Het arme kind zat in het begin hele dagen bij oma, en oma vond het erg zwaar. Waardoor er ook minder enthousiasme is voor onze kinderen, want ze heeft weinig energie meer over lijkt het.
Ik vind dat echt zielig voor mijn kinderen, al hebben zij dat nog niet zo door en uiteraard zeg ik daar ook niks over met de kinderen erbij. Maar goed mijn schoonmoeder is buitenlands en komt uit een cultuur waar het normaler is om over je eigen grenzen heen te gaan voor je familie en totaal geen vrouw dat voor zichzelf zou opkomen. Ik weet vrijwel zeker dat ik mijn kinderen daar ook veel kan brengen, en dat zij geen nee zal zeggen. Maar ik verkrijg dat echt niet over mijn hart. Haar andere kind heeft daar dus totaal geen problemen mee, maar ik wel. Dan maar geen oma die oppast. Ik ben zelf opgegroeid met een oma die veel oppaste en daar heel erg van genoot. Toen ze ouder werd gaf ze ook heel goed haar grenzen aan. Dat vind ik mooi en daar heb ik ook hele fijne herinneringen aan als kind. Maar niet iedereen is zo assertief. En om dan alsnog van diegene gebruik te maken tot ze er aan onderdoor gaan is echt niet goed te praten.
Ik vind dat echt zielig voor mijn kinderen, al hebben zij dat nog niet zo door en uiteraard zeg ik daar ook niks over met de kinderen erbij. Maar goed mijn schoonmoeder is buitenlands en komt uit een cultuur waar het normaler is om over je eigen grenzen heen te gaan voor je familie en totaal geen vrouw dat voor zichzelf zou opkomen. Ik weet vrijwel zeker dat ik mijn kinderen daar ook veel kan brengen, en dat zij geen nee zal zeggen. Maar ik verkrijg dat echt niet over mijn hart. Haar andere kind heeft daar dus totaal geen problemen mee, maar ik wel. Dan maar geen oma die oppast. Ik ben zelf opgegroeid met een oma die veel oppaste en daar heel erg van genoot. Toen ze ouder werd gaf ze ook heel goed haar grenzen aan. Dat vind ik mooi en daar heb ik ook hele fijne herinneringen aan als kind. Maar niet iedereen is zo assertief. En om dan alsnog van diegene gebruik te maken tot ze er aan onderdoor gaan is echt niet goed te praten.
zaterdag 3 juli 2021 om 10:12
Deels herkenbaar. De zus van mij man claimt haar ouders enorm. Om de haverklap is er wel iets. Recent zijn we een midweek weggeweest met de schoonfamilie. Nichtjes zaten hele dagen bij opa en oma in het huisje vanaf het moment dat zij hun ogen openden. Wij riepen onze kinderen nog eens terug. In het weekend er na, zijn de kinderen van schoonzus wederom bij opa en oma gedropt omdat schoonzus lekker een avondje wilde bingen en haar man ongestoord wilde gamen. Toen wij tegelijkertijd onze prik in datzelfde weekend konden halen, was er paniek.
Wel hebben we ooit het verwijt van schoonouders gekregen dat ze onze kinderen nauwelijks zagen. Tsja, als je altijd maar dáár zit… terwijl je letterlijk om de hoek woont. Het antwoord? De kinderen van dochter zijn toch anders dan de kinderen van hun zoon. Inmiddels doen ze wel redelijk hun best, maar ze zijn nu wel terughoudend geworden in wat ze vertellen, maar ik denk dat er weinig veranderd is. Hun gemis
Wel hebben we ooit het verwijt van schoonouders gekregen dat ze onze kinderen nauwelijks zagen. Tsja, als je altijd maar dáár zit… terwijl je letterlijk om de hoek woont. Het antwoord? De kinderen van dochter zijn toch anders dan de kinderen van hun zoon. Inmiddels doen ze wel redelijk hun best, maar ze zijn nu wel terughoudend geworden in wat ze vertellen, maar ik denk dat er weinig veranderd is. Hun gemis
zaterdag 3 juli 2021 om 11:12
Mijn ouders werken beide nog volop, onregelmatig ook en ze hebben tegen ons 3 altijd gezegd dat ze geen vaste oppas dag willen. Ook omdat ze graag hun eigen dingen doen en niet vast willen zitten aan een oppas verplichtingen De kinderen zijn welkom wanneer zij kunnen en door hun werk moet dat vaak gepland worden. Als ik spontaan oppas nodig heb en opa en oma zijn vrij dan mogen ze zeker komen, maar vaak gebeurt dat niet.
Wij weten dus niet beter dan dat wij kinderopvang nodig hadden en ook nu gaan de kinderen (zitten op school allemaal) weleens extra naar de bso ipv opa en oma.
Dat heb ik nooit raar gevonden. Ik vind het bizar dat opa's en oma's geen nee zeggen als het ze teveel wordt en dat kinderen van hun ouders verwachten dat ze oppassen.
Wij weten dus niet beter dan dat wij kinderopvang nodig hadden en ook nu gaan de kinderen (zitten op school allemaal) weleens extra naar de bso ipv opa en oma.
Dat heb ik nooit raar gevonden. Ik vind het bizar dat opa's en oma's geen nee zeggen als het ze teveel wordt en dat kinderen van hun ouders verwachten dat ze oppassen.
zaterdag 3 juli 2021 om 11:23
Dit verschil tussen kinderen van zoon of dochter herken ik ook. Heb twee broers en een zus, en zus hangt met haar kinderen echt meer aan m’n moeder dan broers met die van hun. Hun vrouwen gaan denk ik toch eerder naar hun eigen moeder voor raad en hulp.Groentespies schreef: ↑03-07-2021 10:12Deels herkenbaar. De zus van mij man claimt haar ouders enorm. Om de haverklap is er wel iets. Recent zijn we een midweek weggeweest met de schoonfamilie. Nichtjes zaten hele dagen bij opa en oma in het huisje vanaf het moment dat zij hun ogen openden. Wij riepen onze kinderen nog eens terug. In het weekend er na, zijn de kinderen van schoonzus wederom bij opa en oma gedropt omdat schoonzus lekker een avondje wilde bingen en haar man ongestoord wilde gamen. Toen wij tegelijkertijd onze prik in datzelfde weekend konden halen, was er paniek.
Wel hebben we ooit het verwijt van schoonouders gekregen dat ze onze kinderen nauwelijks zagen. Tsja, als je altijd maar dáár zit… terwijl je letterlijk om de hoek woont. Het antwoord? De kinderen van dochter zijn toch anders dan de kinderen van hun zoon. Inmiddels doen ze wel redelijk hun best, maar ze zijn nu wel terughoudend geworden in wat ze vertellen, maar ik denk dat er weinig veranderd is. Hun gemis
zaterdag 3 juli 2021 om 11:25
Mijn schoonzus beroept zich ook voor elk dingetje op opa en oma. Ze passen twee vaste dagen op in de week, maar ook wanneer schoonzus en zwager willen sporten, even naar de winkel gaan, de fysio, naar vrienden... De kinderen zijn ook nog eens erg druk en ik zie ook aan mijn schoonouders dat ze wel heel veel werk aan deze twee kleinkinderen hebben en dat het veel tijd en energie kost.
Maar zolang mijn schoonouders er niets van zeggen kan ik er niets mee en vind ik er ook niet veel van.
Ik ben iig blij dat wij als gezin meer onafhankelijk zijn. Ik moet er niet aan denken dat mijn (schoon)ouders steeds voor me klaar moeten staan omdat wij kinderen wilden maar ook ons leven daar niet op willen aanpassen.
Maar zolang mijn schoonouders er niets van zeggen kan ik er niets mee en vind ik er ook niet veel van.
Ik ben iig blij dat wij als gezin meer onafhankelijk zijn. Ik moet er niet aan denken dat mijn (schoon)ouders steeds voor me klaar moeten staan omdat wij kinderen wilden maar ook ons leven daar niet op willen aanpassen.
zaterdag 3 juli 2021 om 11:34
Dat hoor ik ook vaker, inderdaad. Het komt gevoelsmatig oneerlijk over en steekt het ergens. Rationeel denk ik: ik ben je dochter misschien wel niet, maar het zijn wel de kinderen van je zoon. Maar ik snap het ook wel. Ik ben zelf enig kind en heb geen familie waar ik op terug kan/ wil vallen.
zaterdag 3 juli 2021 om 11:39
Mijn schoonouders willen het liefst ook structureel op ons kind passen. Net zoals ze dat bij hun andere kleinkind doen. Wij willen dat absoluut niet. Maar het lijkt wel alsof ze bang zijn dat ze ons kind dan amper gaan zien. Ik heb ze uitgelegd dat dat idd geen 5 dagen zal zijn (zoals ander kleinkind), maar dat ze zich echt niet achtergesteld hoeven voelen. Maar je merkt gewoon dat ze geen flauw idee hebben hoe de rol van opa en oma ook ingevuld kan worden, anders dan als vaste oppas. Ze bemoeien zich ook heel erg met de opvoeding, hebben zelf strakke regels e.d. (bij ander kleinkind). Best wel triest overigens. Ik probeer ze daar wel in gerust te stellen en hoop dat ze wel kunnen genieten van hun rol als "echte" opa en oma. Als verwenners, ipv opvoeders.Groentespies schreef: ↑03-07-2021 10:12Deels herkenbaar. De zus van mij man claimt haar ouders enorm. Om de haverklap is er wel iets. Recent zijn we een midweek weggeweest met de schoonfamilie. Nichtjes zaten hele dagen bij opa en oma in het huisje vanaf het moment dat zij hun ogen openden. Wij riepen onze kinderen nog eens terug. In het weekend er na, zijn de kinderen van schoonzus wederom bij opa en oma gedropt omdat schoonzus lekker een avondje wilde bingen en haar man ongestoord wilde gamen. Toen wij tegelijkertijd onze prik in datzelfde weekend konden halen, was er paniek.
Wel hebben we ooit het verwijt van schoonouders gekregen dat ze onze kinderen nauwelijks zagen. Tsja, als je altijd maar dáár zit… terwijl je letterlijk om de hoek woont. Het antwoord? De kinderen van dochter zijn toch anders dan de kinderen van hun zoon. Inmiddels doen ze wel redelijk hun best, maar ze zijn nu wel terughoudend geworden in wat ze vertellen, maar ik denk dat er weinig veranderd is. Hun gemis
zaterdag 3 juli 2021 om 11:48
Mijn moeder zegt wel eens dat ook al is mijn zus er zelf bij, ze alsnog in de zorgrol zit voor die kleinkinderen. Bij de mijne is dat niet, omdat ik er altijd zelf bij ben en dus automatisch zelf voor ze zorg. Het is wel gewoon anders.Airesopure schreef: ↑03-07-2021 11:39Mijn schoonouders willen het liefst ook structureel op ons kind passen. Net zoals ze dat bij hun andere kleinkind doen. Wij willen dat absoluut niet. Maar het lijkt wel alsof ze bang zijn dat ze ons kind dan amper gaan zien. Ik heb ze uitgelegd dat dat idd geen 5 dagen zal zijn (zoals ander kleinkind), maar dat ze zich echt niet achtergesteld hoeven voelen. Maar je merkt gewoon dat ze geen flauw idee hebben hoe de rol van opa en oma ook ingevuld kan worden, anders dan als vaste oppas. Ze bemoeien zich ook heel erg met de opvoeding, hebben zelf strakke regels e.d. (bij ander kleinkind). Best wel triest overigens. Ik probeer ze daar wel in gerust te stellen en hoop dat ze wel kunnen genieten van hun rol als "echte" opa en oma. Als verwenners, ipv opvoeders.
zaterdag 3 juli 2021 om 12:11
Ja dat zie je bij mijn schoonzus ook. Als we met z'n allen bij elkaar zijn en hun dochter vraagt wat, of doet wat of loopt per ongeluk ergens tegenaan dan staan er 4 mensen klaar om zich ermee te bemoeien.
zaterdag 3 juli 2021 om 13:11
Dat dat zo natuurlijk goed gaat heb je denk ik ook gewoonnvooral aan jezelf te danken.Positivevibes schreef: ↑02-07-2021 23:13Ik ben overigens als ik dit allemaal lees maar weer eens heel blij dat ik gewoon een fijne relatie met mijn moeder heb waarin alles te bespreken valt en we beide kanten op rekening houden met elkaar. En het ook nog eens allemaal gezellig vinden om tijd met elkaar te spenderen en het fijn vinden elkaar veel te zien.
En ja, mijn moeder komt dus ook rustig oppassen als ik met een vriendin ga lunchen of moe ben en behoefte heb om bij te slapen of ze komt gewoon langs op mijn vrije dag voor de gezelligheid om met z’n 3en wat leuks te doen. Heel lief en fijn en gezellig voor mij, zoon en haarzelf. En als het niet kan zegt ze nee. Uiteraard.
Zou wat worden zeg als anderen gaan zitten beslissen dat dat geen goede reden is. Mijn moeder zou echt hoogst beledigd zijn als iemand zich daarmee zou gaan bemoeien.
Als ik het zo lees ga jij op een respectvolle manier met je moeder ok, waardoor er voor haar ook alle ruimte is om nee te kunnen zeggen.
Ik lees nu veel dezelfde gevallen als waar wij in zitten, voornamelijk schoonzussen die het liefst zelf zo min mogelijk doen en het vanzelfsprekend vinden dat ouders een heel deel van de opvoeding oppakken.
Verwende generatie denk ik. Tenminsre als ik naar mijn schoonzus kijk. Stronverwend haha. Totaal niet zelfredzaam..
zaterdag 3 juli 2021 om 13:40
Ja, dat zijn de dochters hè.
Hier zie ik het bij m’n eigen zus tov m’n broers. Zelf heb ik geen kinderen, anders was ik misschien ook zo, haha! Hoewel ik mijn ouders op geen enkel vlak al teveel bij mijn leven betrek.
zaterdag 3 juli 2021 om 14:27
Het kan ook zonder kinderen
Ik ken ook iemand zonder kinderen die haar ouders alles laat doen, van knopen aanzetten tot sommige administratie.
zaterdag 3 juli 2021 om 15:24
Lonkaa schreef: ↑02-07-2021 21:49Tja deels misschien, maar ik heb geen oppas nodig als ik in de tuin wil werken, zij wel. Ik vind het niet erg om m'n kinderen om me heen te hebben in wat minder handige situaties en accepteer een wat minder opgeruimd huis/minder uitjes of regel het anders (babyfoon, buurmeisje). We staan er gewoon ook heel anders in merk ik.
Wat zeur je dan? Wat is nu eigenlijk je probleem en wat verwacht je van iedereen?
Ik vind dat jij je niet hebt te bemoeien met hoevaak
jouw broer of zus hun kinderen naar opa en oma brengen.
Jouw ouders hebben bewust 4 kinderen gekregen en daarmee het risico op veel kleinkinderen. Het zijn volwassen mensen, als het ze teveel wordt dan moeten ze het maar aangeven.
En wat je eigen gezin betreft: als jij tevreden bent met hoe jij het doet!: wees blij. Als je stiekem toch ook liever je kinderen meer bij opa en oma brengt: overleg dat met opa en oma.
Je broers en zussen hebben daar niks mee te maken.
zondag 11 juli 2021 om 23:50
En hoe zijn jullie daar mee om gegaan?? Ik bedoel, vervelend voor jullie Kids en telkens klagende ouders is vermoeiend...Janiva schreef: ↑02-07-2021 22:59Mijn ouders hebben opgepast op de kinderen van mijn broer en schoonzus. Tegen hun andere kinderen (waaronder ik) klaagden ze vaak dat ze het eigenlijk te zwaar vonden.
Ze durfden dit om uiteenlopende redenen niet duidelijk kenbaar te maken bij mijn broer en schoonzus. Zij zijn van het principe: "Nee heb je, ja kun je krijgen.' Maar mijn ouders vonden het juist zo vervelend om telkens nee te moeten zeggen.
Het gevolg was dat ze hun kruit al hadden verschoten als hun andere kleinkinderen dan eens op bezoek waren, wat vanwege de afstand weinig aan de orde was.
Lang niet alle grootouders zijn mondig genoeg en hun kinderen wie het betreft, zien het niet.
maandag 12 juli 2021 om 00:05
Altijd in gesprek blijven.
Ik zat vorige week met mijn moeder mee te zuchten want ze zegt nooit nee en is deze maand al zo druk.
Dag later had ik plotseling een sollicitatie en oppasprobleem, dus eh, mam Met een dikke verontschuldiging. Zegt mijn moeder: ja, jullie denken alledrie dat de andere twee de kinderen te vaak brengen en jullie zelf niet!
Ze vindt dus dat we niet over elkaar mogen zeuren omdat we zelf net zo erg zijn, of omdat we er gewoon niks van moeten vinden (ben je veertig, wordt je nóg door je moeder opgevoed).
Het beste is dus bij degene laten die er over gaat, dus degene die gevraagd wordt op te passen zal zelf nee moeten zeggen of ja.
Ik zat vorige week met mijn moeder mee te zuchten want ze zegt nooit nee en is deze maand al zo druk.
Dag later had ik plotseling een sollicitatie en oppasprobleem, dus eh, mam
Met een dikke verontschuldiging. Zegt mijn moeder: ja, jullie denken alledrie dat de andere twee de kinderen te vaak brengen en jullie zelf niet! Ze vindt dus dat we niet over elkaar mogen zeuren omdat we zelf net zo erg zijn, of omdat we er gewoon niks van moeten vinden (ben je veertig, wordt je nóg door je moeder opgevoed).
Het beste is dus bij degene laten die er over gaat, dus degene die gevraagd wordt op te passen zal zelf nee moeten zeggen of ja.
maandag 12 juli 2021 om 08:11
femke09 schreef: ↑12-07-2021 00:05Altijd in gesprek blijven.
Ik zat vorige week met mijn moeder mee te zuchten want ze zegt nooit nee en is deze maand al zo druk.
Dag later had ik plotseling een sollicitatie en oppasprobleem, dus eh, mam
Ze vindt dus dat we niet over elkaar mogen zeuren omdat we zelf net zo erg zijn, of omdat we er gewoon niks van moeten vinden (ben je veertig, wordt je nóg door je moeder opgevoed).
Het beste is dus bij degene laten die er over gaat, dus degene die gevraagd wordt op te passen zal zelf nee moeten zeggen of ja.
Niet helemaal mee eens. In de eerste zin zeg je dat je met je moeder mee zat te zuchten, dus ze gaf aan dat het erg druk was. In de laatste zin laat je het bij degene die erover gaat. Omdat je dat beter uitkomt.
Maar als je moeder aangeeft dat ze het erg druk vind, zegt al genoeg. Jullie zouden dan alle drie een andere oplossing moeten bedenken en niet je moeder weer voor het blok zetten. Er zijn vast nog vele anderen die kunnen oppassen en loop dan niet als eerste weer naar je moeder. Die vrouw heeft ook een leven, toch? Zo houden jullie het in stand en je werkt er zelf hard aan mee.
