Kinderen
alle pijlers
Opa en oma als oppas... Irritatie
vrijdag 2 juli 2021 om 18:52
Even van me afschrijven hoor... We hebben een hele leuke familie met veel neefjes en nichtjes in dezelfde (baby/peuter/kleuter) leeftijd. Tropenjaren dus voor ons allemaal, en ik merk dat de verhoudingen wat betreft het gebruiken van opa en oma als oppas wat schreef beginnen te groeien. Gezin 1 brengt de kinderen zeker 1, meestal 2 keer in de week "spontaan" langs zodat ze zelf kunnen schoonmaken/winkelen/uiteten. Gezin 2 heeft een vaste oppasdag en brengt ze daarnaast ook nog wel een moment in de week. Gezin 3 woont verder weg en brengt de kinderen wel eens voor een heel weekend. Wij, gezin 4, vragen ze alleen als het echt nodig is (werkgerelateerd of ziekte, zulke dingen) en zeker niet om te gaan shoppen. We gaan wel langs voor de gezelligheid, bakkie koffie of lunch oid, maar dan blijven we zelf ook.
Nu merk ik dat ik me steeds bezwaarder voel om ze een keer te brengen omdat ik zie dat opa en oma het best heftig vinden, steeds die kinderen over de vloer. Ze genieten er ook van hoor, maar hebben soms krap anderhalve dag voor zichzelf! Gezin 1, 2 en 3 zeggen "nou dan moeten ze maar nee zeggen" en gaan er gewoon mee door, en nu lig ik uitgeput op de bank na een heftig dagje en zie ik leuke foto's van gezin x bij een uitje. En nu baal ik want ik weet dat de kinderen de hele dag bij opa en oma zijn geweest zonder "echte" reden. Ja, dan heb ik ook nog wel energie over!
Normaal ben ik van het leven en laten leven, maar de emmer begint een beetje vol te lopen. Als ik het probeer te benoemen bij de andere gezinnen wuiven ze het dus weg met "dan moeten ze maar nee zeggen". En ik wil het niet hoog opspelen want verder is het echt een topfamilie en hebben we het heel gezellig. Wie weet helpt even van me afschrijven hier
Nu merk ik dat ik me steeds bezwaarder voel om ze een keer te brengen omdat ik zie dat opa en oma het best heftig vinden, steeds die kinderen over de vloer. Ze genieten er ook van hoor, maar hebben soms krap anderhalve dag voor zichzelf! Gezin 1, 2 en 3 zeggen "nou dan moeten ze maar nee zeggen" en gaan er gewoon mee door, en nu lig ik uitgeput op de bank na een heftig dagje en zie ik leuke foto's van gezin x bij een uitje. En nu baal ik want ik weet dat de kinderen de hele dag bij opa en oma zijn geweest zonder "echte" reden. Ja, dan heb ik ook nog wel energie over!
Normaal ben ik van het leven en laten leven, maar de emmer begint een beetje vol te lopen. Als ik het probeer te benoemen bij de andere gezinnen wuiven ze het dus weg met "dan moeten ze maar nee zeggen". En ik wil het niet hoog opspelen want verder is het echt een topfamilie en hebben we het heel gezellig. Wie weet helpt even van me afschrijven hier
vrijdag 2 juli 2021 om 22:19
vrijdag 2 juli 2021 om 22:21
Het wordt in mijn ogen pas oneerlijk als je dan eens een keer om hulp/oppas vraagt en ze kunnen dan niet want de ze zijn die week al 3x de in de weer met de andere kleinkinderen want schoonzus moest werken/tuinieren/naar de sauna. En als dat dan meer dan eens zo gaat. Edit: waardoor jouw kinderen maar heel weinig quality time met opa en oma hebben.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:28
O excuus, aanname van mijn kant omdat je daar verder niks over zei, noch over eventuele reactie van je schoonouders daarop.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:40
Ik vind dat niet meer dan normaal met contact tussen mensen. Zelfs bij directe mensen zijn er misverstanden.Maduixa schreef: ↑02-07-2021 21:50Ik ben het dus he-le-maal met JufJoke eens en vind het vreselijk lastig dat je er niet van uit kan gaan dat iedereen gewoon duidelijk is. Want 'karakter inschatten' is leuk, maar levert dus ook juist bij sommige mensen juist weer heel veel problemen op. Ik heb zo iemand in de familie die verwacht dat ik 'wel snap wat ze bedoelt' zonder het te zeggen, en dat gaat dus echt letterlijk vaak mis. Omdat ik het niet snap. Omdat ik mijn best doe, maar dan toch nog de verkeerde afslag neem. En dan is het mijn schuld, terwijl als zij gewoon zou zeggen wat ze bedoelde of verwachte, ik daar met alle liefde in mee zou gaan. Maar nee, ik moet het zelf bedenken, 'want dat heb ik toch wel voor haar over'.
Brrr, ik krijg er al vlekken van in mij nek als ik het opschrijf.
Ik vind het zelfs een beetje simpel dat alles uitgespeld en hardop gezegd moet worden en dat mensen niet zelf kunnen bedenken wanneer iets een beetje veel wordt als je je ouders voor elke poep en scheet inzet.
En ja, misschien willen opa en oma het oprecht. Maar kunnen ze het ook aan, daar mogen mensen ook wel een beetje in meedenken.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:43
En dit is dus de kern.Lonkaa schreef: ↑02-07-2021 21:49Tja deels misschien, maar ik heb geen oppas nodig als ik in de tuin wil werken, zij wel. Ik vind het niet erg om m'n kinderen om me heen te hebben in wat minder handige situaties en accepteer een wat minder opgeruimd huis/minder uitjes of regel het anders (babyfoon, buurmeisje). We staan er gewoon ook heel anders in merk ik.
Jij meet een ander af aan jouw regels en principes.
Daar ben je geïrriteerd over. Maar dat ligt dus 100% bij jouzelf.
Het is niet beter (of slechter) om in de tuin te gaan werken met kinderen om je heen dan om kinderen uit te besteden voor zo’n klus. Daar hoef je geen oordeel aan te hangen.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:46
Ja, maar moeten opa en oma daar dan steeds voor ingezet worden. Is er geen oppasmeisje in de straat of wat dan ook? Een van mijn broers en zussen heeft zelfs nog nooit een betaalde oppas gehad. Is ook echt een krent hoor, maar goed. Gelukkig help ik m’n moeder met inzien dat je ook Nee mag zeggen.Positivevibes schreef: ↑02-07-2021 22:43En dit is dus de kern.
Jij meet een ander af aan jouw regels en principes.
Daar ben je geïrriteerd over. Maar dat ligt dus 100% bij jouzelf.
Het is niet beter (of slechter) om in de tuin te gaan werken met kinderen om je heen dan om kinderen uit te besteden voor zo’n klus. Daar hoef je geen oordeel aan te hangen.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:49
Het valt mij op dat gezin vier, het gezin dat weinig oppas wil vragen, ziet dat opa en oma het allemaal zo zwaar vinden.
Ik vind het een beetje aanmatigend overkomen als ik eerlijk ben.
Het lijkt voor mij dat gezin vier het enige gezin is met een ‘probleem’, wat ik eigenlijk niet zo goed snap. Want gezin 1 tm 3 én opa&oma geven zelf geen probleem aan, maar precies dát is het probleem van gezin 4. Ofzo.
Misschien moet gezin vier doen wat ze van opa&oma zouden willen zien: gewoon eens uitspreken wat ze willen, verwachten en hopen. Zonder voor een ander in te vullen.
Ik vind het een beetje aanmatigend overkomen als ik eerlijk ben.
Het lijkt voor mij dat gezin vier het enige gezin is met een ‘probleem’, wat ik eigenlijk niet zo goed snap. Want gezin 1 tm 3 én opa&oma geven zelf geen probleem aan, maar precies dát is het probleem van gezin 4. Ofzo.
Misschien moet gezin vier doen wat ze van opa&oma zouden willen zien: gewoon eens uitspreken wat ze willen, verwachten en hopen. Zonder voor een ander in te vullen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:50
emmalou schreef: ↑02-07-2021 20:40Ha! Bij ons komt al het brengen en haken naar medische afspraken, vaccinaties, coronatesten en alle financiën op aan. Want ik heb geen kinderen hè. Dus veel meer tijd. Doe het graag hoor, maar we zijn dus met 4 kinderen thuis, de andere 3 hebben het druk met gezin. En eentje maakt wel erg veel gebruik van oppasmogelijkheden.
Ja, zo gaat dat vaak.
Drie broers/zussen met een partner (dus 6 volwassenen) die zich geroepen zouden kunnen voelen een wederdienst aan opa/oma te leveren omdat opa/oma op hun kinderen passen.... maar nooit iemand die op dat idee komt.
"Dat moet de alleenstaande broer/zus maar doen want die heeft alle tijd"... Dus alle hoofden draaien in zo'n geval naar de broer/zus die alleen woont.
Vooral niets van zeggen, want dan wordt de boel omgedraaid en zeggen zij eigenlijk opa en oma zo'n groot plezier te doen door hen toch zo fijn "al die omgang met hun kleinkinderen te gunnen".
vrijdag 2 juli 2021 om 22:53
Vind ik dus ook. Telkens je grenzen moeten aangeven en nee moeten zeggen als opa en oma is ook super vermoeiend. Ik vind ook dat je het zelf aan moet voelen en vooral je verantwoordelijkheid voor de zorg van je eigen kinderen moet nemen.emmalou schreef: ↑02-07-2021 22:40Ik vind dat niet meer dan normaal met contact tussen mensen. Zelfs bij directe mensen zijn er misverstanden.
Ik vind het zelfs een beetje simpel dat alles uitgespeld en hardop gezegd moet worden en dat mensen niet zelf kunnen bedenken wanneer iets een beetje veel wordt als je je ouders voor elke poep en scheet inzet.
En ja, misschien willen opa en oma het oprecht. Maar kunnen ze het ook aan, daar mogen mensen ook wel een beetje in meedenken.
De mentaliteit van hun moeten hun grens maar aangeven gaat er bij mij niet in.
Wij zagen ook een oververmoeide opa en oma dus deden wij uit onszelf niet ook nog eens veel beroep op hen.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:54
emmalou schreef: ↑02-07-2021 22:40Ik vind dat niet meer dan normaal met contact tussen mensen. Zelfs bij directe mensen zijn er misverstanden.
Ik vind het zelfs een beetje simpel dat alles uitgespeld en hardop gezegd moet worden en dat mensen niet zelf kunnen bedenken wanneer iets een beetje veel wordt als je je ouders voor elke poep en scheet inzet.
En ja, misschien willen opa en oma het oprecht. Maar kunnen ze het ook aan, daar mogen mensen ook wel een beetje in meedenken.
Helemaal waar! Maar dat is dus zo fijn van direct zijn, dan kun je het daar ook gewoon meteen over hebben. Je hoeft niet te raden naar wat je nu verkeerd hebt gezegd of gedaan, of hoe je het misschien anders zou kunnen doen.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:54
Ik snap dan weer niet dat het te moeilijk is voor de betreffende hartfalende grootouders om te zeggen: nee, die dag kan ik niet.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:55
Hoezo 'telkens'? Waarom zou één keer niet genoeg kunnen zijn? Ik vind het heel vervelend als een ander voor mij invult 'ik dacht dat je te moe was, dus ik heb het maar niet gevraagd'.juliadenders schreef: ↑02-07-2021 22:53Vind ik dus ook. Telkens je grenzen moeten aangeven en nee moeten zeggen als opa en oma is ook super vermoeiend. Ik vind ook dat je het zelf aan moet voelen en vooral je verantwoordelijkheid voor de zorg van je eigen kinderen moet nemen.
De mentaliteit van hun moeten hun grens maar aangeven gaat er bij mij niet in.
Wij zagen ook een oververmoeide opa en oma dus deden wij uit onszelf niet ook nog eens veel beroep op hen.
Ik kan het juist waarderen als iemand zegt 'jo, het lijkt me superleuk als je dit of dat, maar ik kan me voorstellen dat je er te moe voor bent, dus nee is ook een antwoord hoor'.
vrijdag 2 juli 2021 om 22:59
Mijn ouders hebben opgepast op de kinderen van mijn broer en schoonzus. Tegen hun andere kinderen (waaronder ik) klaagden ze vaak dat ze het eigenlijk te zwaar vonden.
Ze durfden dit om uiteenlopende redenen niet duidelijk kenbaar te maken bij mijn broer en schoonzus. Zij zijn van het principe: "Nee heb je, ja kun je krijgen.' Maar mijn ouders vonden het juist zo vervelend om telkens nee te moeten zeggen.
Het gevolg was dat ze hun kruit al hadden verschoten als hun andere kleinkinderen dan eens op bezoek waren, wat vanwege de afstand weinig aan de orde was.
Lang niet alle grootouders zijn mondig genoeg en hun kinderen wie het betreft, zien het niet.
Ze durfden dit om uiteenlopende redenen niet duidelijk kenbaar te maken bij mijn broer en schoonzus. Zij zijn van het principe: "Nee heb je, ja kun je krijgen.' Maar mijn ouders vonden het juist zo vervelend om telkens nee te moeten zeggen.
Het gevolg was dat ze hun kruit al hadden verschoten als hun andere kleinkinderen dan eens op bezoek waren, wat vanwege de afstand weinig aan de orde was.
Lang niet alle grootouders zijn mondig genoeg en hun kinderen wie het betreft, zien het niet.
janiva wijzigde dit bericht op 02-07-2021 23:10
0.15% gewijzigd
vrijdag 2 juli 2021 om 23:00
Ik zou het echt heel erg naar vinden als anderen voor mij gaan beslissen dat ik het te zwaar vind.juliadenders schreef: ↑02-07-2021 22:53Vind ik dus ook. Telkens je grenzen moeten aangeven en nee moeten zeggen als opa en oma is ook super vermoeiend. Ik vind ook dat je het zelf aan moet voelen en vooral je verantwoordelijkheid voor de zorg van je eigen kinderen moet nemen.
De mentaliteit van hun moeten hun grens maar aangeven gaat er bij mij niet in.
Wij zagen ook een oververmoeide opa en oma dus deden wij uit onszelf niet ook nog eens veel beroep op hen.
Dus de mentaliteit die er bij jou niet ingaat is wat ik voor mezelf en mijn naasten als ideaal zie.
Denken voor een ander vind ik betuttelen en kleinerend. Dus juist dat gaat er bij mij niet in.
Uiteraard zorg ik ervoor dat anderen alle gelegenheid hebben, krijgen, houden om hun wensen aan te geven en eventueel te veranderen. En ben ikzelf uitstekend in staat (en dus ook grootgeworden in een omgeving waar het normaal is om) mijn wensen aan te geven.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
vrijdag 2 juli 2021 om 23:00
Omdat het bij die type ouders vaak een vanzelfsprekenheid is. Ik heb mijn schoonzus nooit wat horen vragen.
Als alles netjes van te voren gevraagd wordt kan je idd makkelijk nee zeggen. Maar dat zijn vaak de ouders waarbij dit soort problemen niet voorkomen.
Denk dat het probleem ligt bij de types doe hun kinderen continu droppen.
vrijdag 2 juli 2021 om 23:00
Soms is het een kleine moeite om je vader of moeder een beetje tegen zichzelf te beschermen. Als jij ziet dat je ouders erg veel plichtsgevoel hebben, maar het eigenlijk niet altijd even goed trekken dan blijf je je ouders toch niet met je kinderen opzadelen?
Ja natuurlijk moeten opa en oma hun eigen grenzen aan geven, maar blijkbaar kunnen ze dat niet allemaal even goed. Ik vind het dan echt lomp om je kinderen dan toch te blijven brengen, onder het mom van 'dan moeten ze het maar zeggen.'
vrijdag 2 juli 2021 om 23:01
Nou ja, ik vind het flauw om maar te verwachten dat iedereen zo is. Maar goed, dat moet iedereen zelf weten natuurlijk. Als je alleen dingen snapt die hardop gezegd worden ga je inderdaad lekker vrij door het leven.
vrijdag 2 juli 2021 om 23:02
Natuurlijk mag oma gewoon nee zeggen.emmalou schreef: ↑02-07-2021 22:46Ja, maar moeten opa en oma daar dan steeds voor ingezet worden. Is er geen oppasmeisje in de straat of wat dan ook? Een van mijn broers en zussen heeft zelfs nog nooit een betaalde oppas gehad. Is ook echt een krent hoor, maar goed. Gelukkig help ik m’n moeder met inzien dat je ook Nee mag zeggen.
Maar dat is aan oma.
Het is nogal aanmatigend om als buitenstaander te willen oordelen welke reden ‘goed genoeg’ is.
vrijdag 2 juli 2021 om 23:07
Dat is heel fijn voor je maar helaas komt het heel vaak voor dat ouders hier misbruik van maken. Ik zie het heel veel in mijn omgeving.feow schreef: ↑02-07-2021 23:00Ik zou het echt heel erg naar vinden als anderen voor mij gaan beslissen dat ik het te zwaar vind.
Dus de mentaliteit die er bij jou niet ingaat is wat ik voor mezelf en mijn naasten als ideaal zie.
Denken voor een ander vind ik betuttelen en kleinerend. Dus juist dat gaat er bij mij niet in.
Uiteraard zorg ik ervoor dat anderen alle gelegenheid hebben, krijgen, houden om hun wensen aan te geven en eventueel te veranderen. En ben ikzelf uitstekend in staat (en dus ook grootgeworden in een omgeving waar het normaal is om) mijn wensen aan te geven.
Maar zoals ik schreef. Het zijn vaak de types die ook niets vragen. Maar er vanuit gaan dat opa en oma altijd maar oppast.
Als het gewoon gevraagd zou worden is er niets aan de hand natuurlijk. En kunnen ze gewoon makkelijk nee zeggen.
vrijdag 2 juli 2021 om 23:07
Nou, dit, ja. Bij ons precies zo. Tot oma op een weekend belde of we neefje konden komen ophalen, omdat hij helemaal niet luisterde. En ze hem dus niet meer aan kon en hem zat was.Janiva schreef: ↑02-07-2021 22:59Mijn ouders hebben opgepast op de kinderen van mijn broer en schoonzus. Tegen hun andere kinderen (waaronder ik) klaagden ze vaak dat ze het eigenlijk te zwaar vonden.
Ze durfden dit om uiteenlopende redenen niet duidelijk kenbaar te maken bij mijn broer en schoonzus. Zij zijn van het principe: "Nee heb je, ja kun je krijgen.' Maar mijn ouders vonden het juist zo vervelend om telkens nee te moeten zeggen.
Het gevolg was dat ze hun kruid al hadden verschoten als hun andere kleinkinderen dan eens op bezoek waren, wat vanwege de afstand weinig aan de orde was.
Lang niet alle grootouders zijn mondig genoeg en hun kinderen wie het betreft, zien het niet.
1 keer opgehaald, maar gelijk duidelijk gemaakt dat we dat niet meer doen en dat ze dan gewoon nee moeten zeggen.
Dat zij zeggen dat ze wel willen oppassen, terwijl ze eigenlijk te moe zijn, dat vind ik al niet slim. Maar als ik get dan moet gaan oplossen, daar pas ik voor.
Ze zeggen nog steeds te weinig nee, vind ik, maar wij zijn nooit meer gebeld of we neefje konden ophalen.
vrijdag 2 juli 2021 om 23:10
Ik denk dat het probleem is dat het vaak over tijd zo ‘groeit’. Zie het hier bij een vriendin. Haar moeder paste op het kind van haar zus. Daar kwamen nog twee kinderen bij. Nu heeft mijn vriendin een dreumes die ook naar oma gaat en komt er een tweede bij. Relatie gaat niet goed. Waar trek je dan de grens als oma.
vrijdag 2 juli 2021 om 23:13
Ik ben overigens als ik dit allemaal lees maar weer eens heel blij dat ik gewoon een fijne relatie met mijn moeder heb waarin alles te bespreken valt en we beide kanten op rekening houden met elkaar. En het ook nog eens allemaal gezellig vinden om tijd met elkaar te spenderen en het fijn vinden elkaar veel te zien.
En ja, mijn moeder komt dus ook rustig oppassen als ik met een vriendin ga lunchen of moe ben en behoefte heb om bij te slapen of ze komt gewoon langs op mijn vrije dag voor de gezelligheid om met z’n 3en wat leuks te doen. Heel lief en fijn en gezellig voor mij, zoon en haarzelf. En als het niet kan zegt ze nee. Uiteraard.
Zou wat worden zeg als anderen gaan zitten beslissen dat dat geen goede reden is. Mijn moeder zou echt hoogst beledigd zijn als iemand zich daarmee zou gaan bemoeien.
En ja, mijn moeder komt dus ook rustig oppassen als ik met een vriendin ga lunchen of moe ben en behoefte heb om bij te slapen of ze komt gewoon langs op mijn vrije dag voor de gezelligheid om met z’n 3en wat leuks te doen. Heel lief en fijn en gezellig voor mij, zoon en haarzelf. En als het niet kan zegt ze nee. Uiteraard.
Zou wat worden zeg als anderen gaan zitten beslissen dat dat geen goede reden is. Mijn moeder zou echt hoogst beledigd zijn als iemand zich daarmee zou gaan bemoeien.
vrijdag 2 juli 2021 om 23:18
Toch hoor ik het veel, niet alleen van mijn ouders: dat ze het eigenlijk niet willen, maar niet duidelijk durven aangeven.
Zo stonden er eens twee oma's briesend naast mij op het schoolplein: "Hebben ze jou ook weer voor hun karretje gespannen? Mogen we weer komen opdraven?"
Of een stukje in de krant dat een huisarts meerdere oma's in zijn praktijk zag verschijnen met hoge bloeddruk. Oorzaak: het teveel moeten opvangen van kleinkinderen.
Zo stonden er eens twee oma's briesend naast mij op het schoolplein: "Hebben ze jou ook weer voor hun karretje gespannen? Mogen we weer komen opdraven?"
Of een stukje in de krant dat een huisarts meerdere oma's in zijn praktijk zag verschijnen met hoge bloeddruk. Oorzaak: het teveel moeten opvangen van kleinkinderen.
janiva wijzigde dit bericht op 02-07-2021 23:19
0.23% gewijzigd
vrijdag 2 juli 2021 om 23:19
En die hebben misschien ook nog ouders en hebben wat mantelzorg nodig.LaatsteLoodje schreef: ↑02-07-2021 19:32Dit hoor je steeds vaker. Millennials willen wel kinderen, maar het mag allemaal niet te zwaar worden, er moet natuurlijk nog wel geshopt en genoten worden. Dus dan die arme ouders maar weer inschakelen.
