Kinderen
alle pijlers
opvoeding ; dát zouden meer mensen moeten doen .
donderdag 22 november 2007 om 12:56
vrijdag 23 november 2007 om 14:21
vrijdag 23 november 2007 om 14:21
vrijdag 23 november 2007 om 14:23
niks , totdat je hele familie daar wél over kan praten en dat ook doet op bruiloften en partijen ....of als je een functie krijgt waarbij al je collega's het heel normaal vinden dat je zulke dingen weet . Als jij geen pond verstand hebt van muziek in welke vorm dan ook zul je niet of nauwelijks mensen in je vriendenkring hebben die dat wél heel belangrijk vinden .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 23 november 2007 om 14:27
als je die functie krijgt bgb, dan zit daar meestal een opleiding aan vooraf en een werkervaring waarin dat soort dingen aan bod komen en dan nog. Je kan je kind ook met zoveel zelfvertrouwen opvoeden dat die gewoon zegt, goh, ik heb geen idee wie dat is, vertel eens? ik heb regelmatig dat mensen over dingen praten waar ik de ballen verstand van heb, nou ja, dan zeg ik dat gewoon. Net zoals ik wel eens iets vertel op mijn werk of tegen vrienden waar zij nog nooit van gehoord hebben of nog nooit meegemaakt.
vrijdag 23 november 2007 om 14:29
Ik zie steeds dat mensen het hebben over je kinderen 'leuker, betere, of interessantere' mensen maken door de keuzes die je maakt, of dat mensen het hebben over de verwachtingen die mensen zouden hebben bij hun kinderen. Maar daar heeft het, volgens mij, helemaal niets mee te maken. Dat wordt toch ook duidelijk gezegd?
Het gaat om je kinderen iets meegeven waar zij plezier van zullen hebben, wat het leven voor ze makkelijker maken zal, wat de keuzemogelijkheden voor die kinderen zal vergroten. Wie kan dat nou niet willen voor z'n kinderen? Hoe kun je dat nou elitair vinden?
Ik vind het elitair, of arrogant, om je neus op te halen voor dingen, omdat je er zelf geen kaas van gegeten hebt. Ik vind het zelfs nogal dom om je af te zetten tegen dingen, omdat je die zelf niet zo hebt meegekregen. Zeker als je dit ook nog eens overbrengt op je eigen kinderen. Want eigenlijk ben ik ervan overtuigd dat veel van die afkeer van 'chique of elitaire' dingen voortkomt uit ongemak en gène op die vlakken. Dat is toch zonde?
Het gaat om je kinderen iets meegeven waar zij plezier van zullen hebben, wat het leven voor ze makkelijker maken zal, wat de keuzemogelijkheden voor die kinderen zal vergroten. Wie kan dat nou niet willen voor z'n kinderen? Hoe kun je dat nou elitair vinden?
Ik vind het elitair, of arrogant, om je neus op te halen voor dingen, omdat je er zelf geen kaas van gegeten hebt. Ik vind het zelfs nogal dom om je af te zetten tegen dingen, omdat je die zelf niet zo hebt meegekregen. Zeker als je dit ook nog eens overbrengt op je eigen kinderen. Want eigenlijk ben ik ervan overtuigd dat veel van die afkeer van 'chique of elitaire' dingen voortkomt uit ongemak en gène op die vlakken. Dat is toch zonde?
vrijdag 23 november 2007 om 14:29
En als je hele familie erover praat op een bruiloft, grote kans dat jij er dan ook wel iets van meegekregen hebt. Maar dan nog, het is toch juist leuk om verschillende interesses te hebben en verschillende dingen waar je wat van weet? Leuk als iemand zeer muzikaal is en daar heel veel over kan vertellen, ik luister wel, maar zal verder weinig bijdragen. En voel me daar niet ongemakkelijk bij.
vrijdag 23 november 2007 om 14:29
Ik denk dat wel meevalt. Heb het al eerder gezegd, mijn vriendenkring is bijvoorbeeld héél erg gemixed. Er zitten mensen bij die stratenmaker of loodgieter zijn, en mensen die kunstenaar zijn of arts. En die gaan toch allemaal prima met elkaar om.
Met de een kun je weer beter over muziek praten, met de ander beter over politiek en het kan ook heel verfrissend zijn om gewoon eens toe te geven dat je ergens geen jota verstand van hebt en het je te laten uitleggen.
Je kunt niet ondervangen dat je ooit eens in een situatie terecht komt waar mensen zijn die het over dingen hebben die jij niet weet/niet interessant vindt/niet snapt, en dat gééft toch helemaal niet?
Ik zie het punt niet zo. Als je van mening bent dat je altijd alles moet weten en overal verstand van moet hebben is het vervelend ja, maar als dat niet je streven is is er toch niets aan de hand?
vrijdag 23 november 2007 om 14:33
Missd, fashion victim schrijft dat als ze mensen tegenkomt die al die vaardigheden niet hebben, ze zich afvraagt of die in grote armoede opgegroeid zijn of uit een aso gezin komen. Dat is toch wel duidelijk lijkt me?
En het heeft bij mij niks met gene of ongemak te maken. Ik vind sommige dingen gewoon niet belangrijk. Ik ga bijv liever met mijn kinderen straks een maand door azie reizen om ze bij te brengen dat niet iedereen leeft en woont zoals wij hier, dan dat ik het belangrijk vind dat ze noten leren lezen. Voor mij is respect en de wetenschap dat veel mensen het veel zwaarder hebben dan wij, een stuk belangrijker om mee te geven dan dansles, sportclub of muziek kennis. Ik neem ze dan ook mee naar het tropen museum later als ze wat groter zijn. Dat vind ik nou weer belangrijk en dat heeft niks te maken met gene dat ik zelf niet kan stijldansen (kan ik overigens wel, maar vind er niks aan)
En het heeft bij mij niks met gene of ongemak te maken. Ik vind sommige dingen gewoon niet belangrijk. Ik ga bijv liever met mijn kinderen straks een maand door azie reizen om ze bij te brengen dat niet iedereen leeft en woont zoals wij hier, dan dat ik het belangrijk vind dat ze noten leren lezen. Voor mij is respect en de wetenschap dat veel mensen het veel zwaarder hebben dan wij, een stuk belangrijker om mee te geven dan dansles, sportclub of muziek kennis. Ik neem ze dan ook mee naar het tropen museum later als ze wat groter zijn. Dat vind ik nou weer belangrijk en dat heeft niks te maken met gene dat ik zelf niet kan stijldansen (kan ik overigens wel, maar vind er niks aan)
vrijdag 23 november 2007 om 14:34
Missdemeanor, niemand heeft hier zijn neus opgehaald voor wat dan ook en niemand heeft ook gezegd dat hij er zelf geen kaas van gegeten heeft. Dat is volgens mij een aanname die jij doet. 'ze houden niet van dansen, dus ze zullen het wel niet kunnen'
Ik wil graag dat mijn kinderen zo lang mogelijk kind blijven. Een goede en leuke kindertijd geeft ze naar mijn idee al ruim voldoende mee waar ze de rest van hun leven profijt van hebben. Een sport kiezen als ze dat willen, een muziekinstrument als ze dat willen ok, maar dat is volgens mij ruim voldoende. Ik stel dat niet verplicht. Als mijn kind liever buitenspeelt dan piano speelt, prima.
Tenzij hij zelf graag piano wil spelen, dan zal ik dat stimuleren en dan zal het ook een soort 'verplichting' worden in de zin dat er dan ook tijd aan besteed moet worden.
Kinderen hebben al een veel te volle agenda, van gewoon spelen leren ze net zoveel.
Ik wil graag dat mijn kinderen zo lang mogelijk kind blijven. Een goede en leuke kindertijd geeft ze naar mijn idee al ruim voldoende mee waar ze de rest van hun leven profijt van hebben. Een sport kiezen als ze dat willen, een muziekinstrument als ze dat willen ok, maar dat is volgens mij ruim voldoende. Ik stel dat niet verplicht. Als mijn kind liever buitenspeelt dan piano speelt, prima.
Tenzij hij zelf graag piano wil spelen, dan zal ik dat stimuleren en dan zal het ook een soort 'verplichting' worden in de zin dat er dan ook tijd aan besteed moet worden.
Kinderen hebben al een veel te volle agenda, van gewoon spelen leren ze net zoveel.
vrijdag 23 november 2007 om 14:37
Nee hoor, dat zei ik toen niet en zeg ik nu ook niet. Mijn zoon hoeft van mij niet te studeren, ik heb zelf ook geen enkele studie afgemaakt. Hij hoeft ook niet van een diepgaand theaterstuk te houden, daar ging het helemaal niet om. Ik zei toen, en nu ook weer, dat ik hoop en verwacht en daar mijn opvoeding ook op richt, dat mijn zoon later raakvlakken met mij heeft. Dat hij net als ik de flauwe humor van de Mounties flauw vindt, maar in een deuk ligt om Najib Amhali.
Ik wil gewoon, en daar ben ik volgens mij volkomen doorsnee in, dat mijn zoon later minstens net zoveel kansen als ik in zijn leven krijgt, en het liefst nog wat meer. Aangezien mijn eigen kansen ook verder reiken dan caissière bij de Aldi of putjesschepper bij de gemeente, streef ik daar ook naar voor mijn zoon. Zélfs als mijn zoon niet de intelligentie zou hebben die ik heb, ga ik ervan uit dat hij dankzij de algemene ontwikkeling die hij van huis uit meekrijgt, hij met die mindere intelligentie nog steeds meer mogelijkheden heeft dan iemand zonder brede algemene ontwikkeling.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 23 november 2007 om 14:42
Ja, ik denk inderdaad als ik iemand tegenkom die bijvoorbeeld geen engels spreekt of verstaat, en die nog nooit in een theater is geweest, nog nooit een sport heeft beoefend en nog niet eens boer daar ligt een kip in het water kan zingen of fluiten, nooit een gamba heeft gegeten en nooit een eigen biebkaart heeft gehad, dat diegene uit een heeeeeeeeeeeeeeeeel erg beperkt milieu komt.
We wonen in een van de rijkste landen ter wereld, waar je letterlijk ALLES kunt krijgen, leren, weten, kopen, eten, zien, horen wat er op de wereld bestaat. Als je in dit land van overdaad, waar de sky the limit is, een wereldbeeld en ontwikkeling hebt die niet verder reikt dan Hart van Nederland of zelfs dat nog niet, dan bén je ook beperkt.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 23 november 2007 om 14:43
Respect en oog voor de mensen om je heen en hun problemen kwam niet eens in me op om te noemen. Dat spreekt lijkt me toch voor zich dat je dat wilt meegeven aan je kinderen. Dat is wat mij betreft geen kwestie van of-of, maar van en-en. De discussie ging toch over dingen die jij wel en een ander niet belangrijk vindt in de opvoeding?
vrijdag 23 november 2007 om 14:44
Ik vind dat een goede en brede algemene ontwikkeling in ieder geval bijdraagt tot het algeheel snappend vermogen. En dat maakt het voor jezelf weer een stuk makkelijker in het maken van keuzes, omdat je weet welke keuzes je allemaal hebt.
Voorbeeldje: in Amsterdam (en misschien in meer grote steden, dat weet ik evenniet) is nu een project bezig voor kinderen van kansarme ouders. Omdat die niet weten dat er een heel groot gebied zit tussen dokter of putjesschepper. In dat project komen mensen uit de werkende wereld om te vertellen over wat ze doen, die kinderen les te geven (op hun vrije weekenddagen), samen projecvten te doen en weetikveel wat. Die kinderen leren daardoor dat er nog heel wat mogelijk is alsje het niet in je hebt om advocaat te worden. Dat je dan ook nog juridisch mederwerker kan worden, en dat het dus niet meteen betekent dat je schoonmaker als toekomstperspectief hebt.
Dat project loopt geweldig en die kinderen doen het opeens een stuk beter op school.
Nou wil ik absoluut niet zeggen dat als je je kind niet op muziekles doet of mee uit eten neemt, het meteen kansarm is. Maar het leert wel een ander deel van de wereld kennen, leert hoe de mores daar is en kan dan later zelf kiezen of het daar wat mee wil.
Ik slee mijn dochter niet aan haar haren naar de Mattheus Passiobn, maar wel naar kindertheater. Ze hoeft geen topsporter te worden, maar het leren kennen van verschillende sporten is erg goed. Ze hoeft niet meteen engelse boeken te lezen, maar ze gaat het wel leren kennen. Simpel.
En iedereen die denkt dat je met zo'n belevingswereld dus elitair bent, heeft het mis. Ik heb vroegah ook gewoon staan juichen toen Ajax landskampioen werd. Tussen de F-siders op het Leidseplein. Geweldig! Wat een wereld!
Maar oh, wat was ik blij dat dat niet mijn enige wereldje was!
vrijdag 23 november 2007 om 14:51
Eowynn, je zegt dat kinderen het al druk genoeg hebben. Maar ik heb het vroeger helemaal niet druk gehad, naar mijn gevoel.
Er zijn nu eenmaal dingen die altijd terugkomen in je week. Middelbare schoolweek: Dus dat was op zaterdag naar de bieb en voetballen. Lag aan de voetbaltijd hoe laat we naar de bieb gingen. Op maandag niks, op dinsdagavond voetbaltrainen, op woensdagmiddag was het dansles, tot ik een jaar of 14 was, ddaarna was het niks (tja, huiswerk) , op donderdag jiujitsu en op vrijdag niks.
Vaak gingen we op zaterdagavond uit eten, of naar vrienden van mijn ouders. (later bedelde ik ofg ik alsjeblieft niet meehoefde en de stad in mocht, maar dat daargelaten)
Lagere schoolweek?
Ik weet nog dat ik op woensdagmiddag balletles danwel voetballen had. Op donderdagmiddag na school was het blokfluitles, maar dat was ook maar een uurtje ofzo, dus zo heftig was dat niet. Dinsdagavond (hoe laat? geen idee) was voetbaltrainen, en op zaterdag dus voetballen.
Ik heb voor de rest heerlijk buiten gespeeld, vrijwilligerswerk op een kinderboerderij gedaan, gelezen, geknutseld, etc, en nooit het idee gehad dat ik het druk had.
Er zijn nu eenmaal dingen die altijd terugkomen in je week. Middelbare schoolweek: Dus dat was op zaterdag naar de bieb en voetballen. Lag aan de voetbaltijd hoe laat we naar de bieb gingen. Op maandag niks, op dinsdagavond voetbaltrainen, op woensdagmiddag was het dansles, tot ik een jaar of 14 was, ddaarna was het niks (tja, huiswerk) , op donderdag jiujitsu en op vrijdag niks.
Vaak gingen we op zaterdagavond uit eten, of naar vrienden van mijn ouders. (later bedelde ik ofg ik alsjeblieft niet meehoefde en de stad in mocht, maar dat daargelaten)
Lagere schoolweek?
Ik weet nog dat ik op woensdagmiddag balletles danwel voetballen had. Op donderdagmiddag na school was het blokfluitles, maar dat was ook maar een uurtje ofzo, dus zo heftig was dat niet. Dinsdagavond (hoe laat? geen idee) was voetbaltrainen, en op zaterdag dus voetballen.
Ik heb voor de rest heerlijk buiten gespeeld, vrijwilligerswerk op een kinderboerderij gedaan, gelezen, geknutseld, etc, en nooit het idee gehad dat ik het druk had.
vrijdag 23 november 2007 om 14:51
vrijdag 23 november 2007 om 14:53
[quote]:
[...]
Ja, ik denk inderdaad als ik iemand tegenkom die bijvoorbeeld geen engels spreekt of verstaat, en die nog nooit in een theater is geweest, nog nooit een sport heeft beoefend en nog niet eens boer daar ligt een kip in het water kan zingen of fluiten, nooit een gamba heeft gegeten en nooit een eigen biebkaart heeft gehad, dat diegene uit een heeeeeeeeeeeeeeeeel erg beperkt milieu komt.
quote]
Je overdrijft het vreselijk. Er zijn namelijk hordes mensen die wél Engels spreken of verstaan, maar die geen noten kunnen lezen en niet naar het theater gaan. En mensen die wel een biebkaart hebben en gamba's eten maar die weer nooit op een sport gezeten hebben. Ik snap gewoon niet waarom het allemáál moet. Ik vind een algemene ontwikkeling ook best belangrijk, maar mijn kinderen hoeven echt niet én noten te lezen, én naar het theater, én op 1 of meer sporten, én naar musea, én een buitenlandse taal leren, én veel lezen.
En dan nog vind ik het eigenlijk heel erg dat je op iemand neerkijkt die al die dingen niet kan/heeft gedaan. Waarom zou iemand dan beperkt zijn? Misschien ben jij in zijn ogen wel heel beperkt.
[...]
Ja, ik denk inderdaad als ik iemand tegenkom die bijvoorbeeld geen engels spreekt of verstaat, en die nog nooit in een theater is geweest, nog nooit een sport heeft beoefend en nog niet eens boer daar ligt een kip in het water kan zingen of fluiten, nooit een gamba heeft gegeten en nooit een eigen biebkaart heeft gehad, dat diegene uit een heeeeeeeeeeeeeeeeel erg beperkt milieu komt.
quote]
Je overdrijft het vreselijk. Er zijn namelijk hordes mensen die wél Engels spreken of verstaan, maar die geen noten kunnen lezen en niet naar het theater gaan. En mensen die wel een biebkaart hebben en gamba's eten maar die weer nooit op een sport gezeten hebben. Ik snap gewoon niet waarom het allemáál moet. Ik vind een algemene ontwikkeling ook best belangrijk, maar mijn kinderen hoeven echt niet én noten te lezen, én naar het theater, én op 1 of meer sporten, én naar musea, én een buitenlandse taal leren, én veel lezen.
En dan nog vind ik het eigenlijk heel erg dat je op iemand neerkijkt die al die dingen niet kan/heeft gedaan. Waarom zou iemand dan beperkt zijn? Misschien ben jij in zijn ogen wel heel beperkt.
vrijdag 23 november 2007 om 14:54
Ik denk dat iedere vader / moeder er naar streeft zijn/haar kind zoveel mogelijk instrumenten mee te geven voor een goed leven in letterlijke en figuurlijke zin. Het is uiteindelijk aan de spruitjes om daar later wel/geen gebruik van te maken. Ik geloof niet in dwang, wel in het aanreiken en in contact brengen met etc. Dat is in ieder geval mijn interpretatie van hetgeen Fash zegt.
