Kinderen
alle pijlers
Opvoedtips voor om 8 jarige beter te laten luisteren
maandag 7 juni 2021 om 20:25
Wie kan helpen? Ik heb een ontzettend leuke, grappige en enthousiaste zoon die met regelmaat ook een andere kant laat zien en waarvan ik merk dat ik het erg lastig vind daarmee om te gaan. Eigenlijk iedere dag zoekt hij grenzen op en gaat erover heen. Iedere dag is het strijd. Ik merk dat we erg in patronen zitten en herken veel dingen die telkens terugkomen. Heel graag zou ik die patronen willen doorbreken, maar ik weet niet hoe. Het gaat om kleine dingen die heel groot gemaakt worden (voor mijn idee dan). Hij is een temperamentvol kind en erg aanwezig. Ook in het opzoeken van grenzen. Ik geef nu rustig mijn grenzen aan en gaat hij door dan geef ik aan dat zijn gedrag consequenties heeft. Dat betekent dan dat hij straf krijgt. Maar eigenlijk lost die straf helemaal niks op. Behalve een kind dat iedere dag straf krijgt. Het is niet dat hij zijn gedrag aanpast. Een half uur later kan het bij wijze van spreken weer raak zijn. Het lijkt soms ook of het reflecterend vermogen niet echt aanwezig is. Hij kan slecht benoemen wat er niet goed is gegaan en wat zijn aandeel daarin is geweest. En legt het snel buiten zichzelf. Op school gaat het goed. Zo nu en dan een ruzie die hijzelf ook volgens de juf weet op te lossen.
Boeken zoals temperamentvolle kinderen en het explosieve kind heb ik gelezen, maar hebben geen verandering gebracht.
Boeken zoals temperamentvolle kinderen en het explosieve kind heb ik gelezen, maar hebben geen verandering gebracht.
maandag 7 juni 2021 om 21:05
maandag 7 juni 2021 om 21:10
Ja, dat kan uiteraard allemaal prima wezen, maar op het betreffende moment heb je als ouder niet altijd tijd en zin om een diepzinnig gesprek te gaan voeren over waarom ‘ie nou precies geen zin in dat fruit heeft. Ik wil daar best op een rustig moment (bijvoorbeeld na schooltijd) over praten, maar soms geldt nu eenmaal dat je gewoon moet doen wat je gevraagd wordt. Zonder een scène te maken.
maandag 7 juni 2021 om 21:12
Hier ook een temperamentvol kind. Dit is onze jongste onze oudste is heel anders. Rustig, meegaand, sensitief. Dus had bij "nr 2" een zelfde soort kind verwacht. Maar totaal anders. Driftbuien. Op de grond laten vallen, gillen, krijsen, soort van proberen te slaan al heel klein. Enz. Heb ook wel met handen in het haar gezeten. Wat hier uiteindelijk hielp door consequentin te zetten.
-Kind uit de situatie halen, bv even op de trap laten zitten. Niet per se als straf maar als afkoeling (soms ook voor mij
- actief "negeren" b.v. bij een spelletje waarbij ze door de grenzen ging, zei ik als je zo doet kan je niet meer samen met ons mee doen. Je mag iets ander uitkiezen om alleen te doen. En als je weer "normaal" kan doen mag je weer komen. Kon ze toch vaak lang blijven hangen in gedrag. Maar dan negeerde ik het/haar gewoon.
- spiegel voorhouden, hoe zou jij het vinden als iemand jou zou slaan/tegen jou zou schreeuwen enz...
- en verder vaak voorbereiden op wat gaat gebeuren..
- en verder duidelijkheid, duidelijkheid en duidelijkheid. Idd b.v vandaag heb je een appel mee naar school, kind boos? Jammer vandaag is het een appel. En voor morgen mag je weer wat anders kiezen van de fruitschaal.
Het is nog steeds een emotionele bommetje. Ze is of heel boos, of heel blij. Ik ben of de allerliefste van de wereld of de stomste moeder ooit.
Maar ze kan het steeds beter doseren.
En ik vind d'r fantastisch met al d'r grillen
-Kind uit de situatie halen, bv even op de trap laten zitten. Niet per se als straf maar als afkoeling (soms ook voor mij
- actief "negeren" b.v. bij een spelletje waarbij ze door de grenzen ging, zei ik als je zo doet kan je niet meer samen met ons mee doen. Je mag iets ander uitkiezen om alleen te doen. En als je weer "normaal" kan doen mag je weer komen. Kon ze toch vaak lang blijven hangen in gedrag. Maar dan negeerde ik het/haar gewoon.
- spiegel voorhouden, hoe zou jij het vinden als iemand jou zou slaan/tegen jou zou schreeuwen enz...
- en verder vaak voorbereiden op wat gaat gebeuren..
- en verder duidelijkheid, duidelijkheid en duidelijkheid. Idd b.v vandaag heb je een appel mee naar school, kind boos? Jammer vandaag is het een appel. En voor morgen mag je weer wat anders kiezen van de fruitschaal.
Het is nog steeds een emotionele bommetje. Ze is of heel boos, of heel blij. Ik ben of de allerliefste van de wereld of de stomste moeder ooit.
Maar ze kan het steeds beter doseren.
En ik vind d'r fantastisch met al d'r grillen
maandag 7 juni 2021 om 21:12
Maar als kind ruzie zoekt om spanning te ontladen, heeft het geen zin om te zeggen houdt het allemaal effe binnen tot het mij beter uitkomt.-Nienke- schreef: ↑07-06-2021 21:10Ja, dat kan uiteraard allemaal prima wezen, maar op het betreffende moment heb je als ouder niet altijd tijd en zin om een diepzinnig gesprek te gaan voeren over waarom ‘ie nou precies geen zin in dat fruit heeft. Ik wil daar best op een rustig moment (bijvoorbeeld na schooltijd) over praten, maar soms geldt nu eenmaal dat je gewoon moet doen wat je gevraagd wordt. Zonder een scène te maken.
maandag 7 juni 2021 om 21:12
liefpief schreef: ↑07-06-2021 20:49Dit klinkt wel erg negatief. Gehoorzamen is niet meer van deze tijd en dat is ook helemaal niet wat ik verwacht. Wat ik wel verwacht is dat ik in een huis leef waar we op respectvolle manier met elkaar omgaan; naar elkaar luisteren. Daar hoort geven en nemen bij.
Hij hoeft zeker niet op alles wat ik zeg/vraag ja en adem te zeggen, maar iets minder complexiteit/strijd zou voor mij echt een opluchting zijn.
Respect vol met elkaar omgaan en naar elkaar luisteren kan ook zonder dan vervolgens te doen wat diegene wil. En dan begrijp je echt wel wat die ander bedoelt. Vandaar ook de vraag. Luisteren is gewoon echt iets anders dan gehoorzamen of je aan de regels houden. Het kan voor jezelf heel goed werken om onderscheid te maken daarin, en alleen de strijd aan te gaan over dingen die echt heel belangrijk voor je zijn.
Je zoon wordt ouder en krijgt over steeds meer dingen een eigen mening, die steeds vaker gaat afwijken van jouw mening. Dat houdt niet in dat hij jouw mening niet respecteerd of er niet naar wil luisteren, alleen wordt zijn eigen mening steeds meer zijn mening waar hij niet van af gaat wijken.
maandag 7 juni 2021 om 21:12
Ja dat snap ik nu. Ik vroeg me even af of dit ook de voorbeelden waren die TO bedoelde omdat dat in de OP nog niet echt duidelijk werd.
maandag 7 juni 2021 om 21:14
Zoon wilde ook geen fruit meer meenemen van de een op andere dag. Uitleggen waarom, keuzes, niks hielp en bleef een drama. Tijd heb ik het er gewoon in gedaan zonder wat te vragen maar kreeg het steeds vol terug na een schooldag.
Ik ben er mee gestopt…geen zin in drama, gedoe en discussie. Nu krijgt hij fruit op een ander moment op de dag.
Zegt zoon ineens na een week of wat;, mam fruit mee naar school wordt zo zacht en warm dat vind ik echt zo niet lekker!
Dit zette mij aan het denken en nu bedenk ik me zodra er ‘ ineens’ wel een discussie is over iets wat nooit discussie opleverde er iets moet zijn wat de discussie maakt en probeer het op die manier op te lossen.
Ik ben er mee gestopt…geen zin in drama, gedoe en discussie. Nu krijgt hij fruit op een ander moment op de dag.
Zegt zoon ineens na een week of wat;, mam fruit mee naar school wordt zo zacht en warm dat vind ik echt zo niet lekker!
Dit zette mij aan het denken en nu bedenk ik me zodra er ‘ ineens’ wel een discussie is over iets wat nooit discussie opleverde er iets moet zijn wat de discussie maakt en probeer het op die manier op te lossen.
Je hebt nog even te gaan dus haha
maandag 7 juni 2021 om 21:24
Frietmetmayo schreef: ↑07-06-2021 21:14Zoon wilde ook geen fruit meer meenemen van de een op andere dag. Uitleggen waarom, keuzes, niks hielp en bleef een drama. Tijd heb ik het er gewoon in gedaan zonder wat te vragen maar kreeg het steeds vol terug na een schooldag.
Ik ben er mee gestopt…geen zin in drama, gedoe en discussie. Nu krijgt hij fruit op een ander moment op de dag.
Zegt zoon ineens na een week of wat;, mam fruit mee naar school wordt zo zacht en warm dat vind ik echt zo niet lekker!
Dit zette mij aan het denken en nu bedenk ik me zodra er ‘ ineens’ wel een discussie is over iets wat nooit discussie opleverde er iets moet zijn wat de discussie maakt en probeer het op die manier op te lossen.
Soms gaat het ook écht over het fruit
maandag 7 juni 2021 om 21:29
Inderdaad, en soms is dat voor een kind nog moeilijk onder woorden te brengen. Gewoon omdat ze nog niet voor alles de juiste woorden hebben, of niet de juiste woorden bij emoties kunnen gebruiken. En soms ook omdat ze eigenlijk wel weten wat de heersende moraal op school of thuis is en er niet tegenin durven gaan. Dan wordt iets kleins heel groot en dan laten ze de boel ontploffen daar waar het het veiligst kan.
maandag 7 juni 2021 om 21:39
Andersom schreef: ↑07-06-2021 21:29Inderdaad, en soms is dat voor een kind nog moeilijk onder woorden te brengen. Gewoon omdat ze nog niet voor alles de juiste woorden hebben, of niet de juiste woorden bij emoties kunnen gebruiken. En soms ook omdat ze eigenlijk wel weten wat de heersende moraal op school of thuis is en er niet tegenin durven gaan. Dan wordt iets kleins heel groot en dan laten ze de boel ontploffen daar waar het het veiligst kan.
Ja, dat is het.. Wel goed om dit ook nog te beseffen bij een 8-jarige, van wie we wellicht verwachten dat ie al best goed onder woorden kan brengen wat er is. Het blijven natuurlijk kinderen die er een heel eigen logica op na houden die voor ons soms ondoorgrondelijk is (en ze zelf vaak ook niet eens snappen denk ik!).
maandag 7 juni 2021 om 21:48
Dus jij wil dat hij s ochtend fruit eet, en s middags een koek? Waarom dan drama?
Geef je hem s ochtends die koek, en s middags het fruit. Probleem opgelost.
Dan zeg je, ok, krijg je nu koek mee, maar eten we uit school fruit.
Hij wil spelletje doen. Waarom wil jij dat niet? Geen zin of kost het teveel tijd?
Zeg dat je alleen een spelletje gaat doen als hij een halfuur eerder naar boven gaat.
Geef je hem s ochtends die koek, en s middags het fruit. Probleem opgelost.
Dan zeg je, ok, krijg je nu koek mee, maar eten we uit school fruit.
Hij wil spelletje doen. Waarom wil jij dat niet? Geen zin of kost het teveel tijd?
Zeg dat je alleen een spelletje gaat doen als hij een halfuur eerder naar boven gaat.
ik geef mn bek ook maar een douw
maandag 7 juni 2021 om 22:17
Ik zou wel willen weten waarom hij geen fruit mee wil. En als het een goede reden is (‘ik ben de enige’ vind ik op zich geen slechte reden), zou ik afspreken dat hij dan ‘s middags fruit krijgt. Mijn jongste kon ook overal drama van maken. Meestal omdat ik te snel ik de nee-stand ging, maar ‘s middags had ze vooral honger. En als we dan om 18.00 aten was ze meestal al chagrijnig. Ook vonden ze het ‘gestres’ niet fijn als we thuis kwamen, dus toen heb ik ingevoerd dat we na thuiskomst eerst wat samen dronken, dan mochten ze ook een cracker o.i.d. , en ging ik daarna op mijn gemak koken.
Dus eigenlijk zocht ik voor alles oplossingen waar we allemaal mee konden leven.
Dus eigenlijk zocht ik voor alles oplossingen waar we allemaal mee konden leven.
maandag 7 juni 2021 om 22:28
maandag 7 juni 2021 om 22:29
maandag 7 juni 2021 om 22:31
Om eerlijk te zijn hebben we dit soort gesprekjes niet zo vaak achteraf. Bijvoorbeeld dat ik er vandaag nog eens even met hem voor ga zitten om erbij stil te staan. Dat is wel iets wat ik meeneem.-Nienke- schreef: ↑07-06-2021 21:10Ja, dat kan uiteraard allemaal prima wezen, maar op het betreffende moment heb je als ouder niet altijd tijd en zin om een diepzinnig gesprek te gaan voeren over waarom ‘ie nou precies geen zin in dat fruit heeft. Ik wil daar best op een rustig moment (bijvoorbeeld na schooltijd) over praten, maar soms geldt nu eenmaal dat je gewoon moet doen wat je gevraagd wordt. Zonder een scène te maken.
maandag 7 juni 2021 om 22:33
Ik vind het klinken alsof hij het gevoel heeft dat je hem niet hoort. Dat je niet écht ziet dat hij iets niet wil. En dan gaat hij herhalen, steeds dwingender, omdat hij denkt dat wat hij zegt niet binnenkomt.
Dat wil niet zeggen dat je hem dan zijn zin moet geven, maar wel dat je hem eerst moet laten weten dat je hem hebt gehoord. Zonder sarcasme of boos gepraat.
Grenzen geven op deze manier:
Benoemen van zijn gevoel, begrenzen, alternatief bieden.
Dus bijv: jij vindt het niet eerlijk dat jij geen koek mag en dat er kinderen zijn die dat wel hebben. Daar word je boos van. Maar ik wil dat je op school een appel eet. En weetje wat, dan gaan we vanmiddag koek halen wat je dan s middags mag als je uit school komt.
Dat wil niet zeggen dat je hem dan zijn zin moet geven, maar wel dat je hem eerst moet laten weten dat je hem hebt gehoord. Zonder sarcasme of boos gepraat.
Grenzen geven op deze manier:
Benoemen van zijn gevoel, begrenzen, alternatief bieden.
Dus bijv: jij vindt het niet eerlijk dat jij geen koek mag en dat er kinderen zijn die dat wel hebben. Daar word je boos van. Maar ik wil dat je op school een appel eet. En weetje wat, dan gaan we vanmiddag koek halen wat je dan s middags mag als je uit school komt.
maandag 7 juni 2021 om 22:36
maandag 7 juni 2021 om 22:37
maandag 7 juni 2021 om 22:38
-Nienke- schreef: ↑07-06-2021 21:10Ja, dat kan uiteraard allemaal prima wezen, maar op het betreffende moment heb je als ouder niet altijd tijd en zin om een diepzinnig gesprek te gaan voeren over waarom ‘ie nou precies geen zin in dat fruit heeft. Ik wil daar best op een rustig moment (bijvoorbeeld na schooltijd) over praten, maar soms geldt nu eenmaal dat je gewoon moet doen wat je gevraagd wordt. Zonder een scène te maken.
Soms kun je als kind ook geen scene maken en toch ook niet doen wat je gevraagd wordt.
Als kind moet je leren dat jouw mening er ook toe doet zonder dat er een scène nodig is. Dan leer je hoe je goed en open kunt communiceren om gehoord te worden.
