Kinderen
alle pijlers
Overweldigd door alleenstaand ouderschap
zaterdag 1 mei 2021 om 09:18
Hallo allemaal,
Ik heb getwijfeld om dit topic te openen, maar ik wil toch echt even mijn hart luchten. Ik ben een alleenstaande moeder van een 5-jarige zoon. Zijn vader is niet bepaald tot niet in beeld en draagt financieel niks bij. Sinds de geboorte sta ik er al alleen voor.
Mijn zoon is een schat, maar kan soms erg druk zijn. Momenteel zit ik er een beetje doorheen. Soms heb ik wel eens van die dagen. Ik werk me de pleuris, wanneer ik thuiskom draag ik de zorg voor mijn zoon tot aan bedtijd en dan ruim ik het huis weer op en bereid ik het eten voor de volgende dag. Meestal 'start' mijn me-time pas om 22:00 uur. Dit terwijl mijn wekker alweer om 6 uur gaat.
Ik merk steeds vaker dat dit begint begint op te breken, alhoewel ik dit niet wil. Ik heb gewoonweg geen tijd voor mezelf en ben er gestress door. Vanochtend heb ik - met schuldgevoel- hem afgemeld voor zwemles, zodat ik een uur langer kon slapen. Ik had het echt nodig en het heeft me goed gedaan merk ik. Dit zou ik normaal nooit doen en voel me er zelfs schuldig om.
Hoe hebben andere alleenstaande ouders dit doorstaan? Het is zo overweldigend soms! Wanneer wordt het makkelijker?
Toevoeging: familie helpt af en toe, maar wilt bijv. geen hele za of zo op hem letten.
Liefs
Ik heb getwijfeld om dit topic te openen, maar ik wil toch echt even mijn hart luchten. Ik ben een alleenstaande moeder van een 5-jarige zoon. Zijn vader is niet bepaald tot niet in beeld en draagt financieel niks bij. Sinds de geboorte sta ik er al alleen voor.
Mijn zoon is een schat, maar kan soms erg druk zijn. Momenteel zit ik er een beetje doorheen. Soms heb ik wel eens van die dagen. Ik werk me de pleuris, wanneer ik thuiskom draag ik de zorg voor mijn zoon tot aan bedtijd en dan ruim ik het huis weer op en bereid ik het eten voor de volgende dag. Meestal 'start' mijn me-time pas om 22:00 uur. Dit terwijl mijn wekker alweer om 6 uur gaat.
Ik merk steeds vaker dat dit begint begint op te breken, alhoewel ik dit niet wil. Ik heb gewoonweg geen tijd voor mezelf en ben er gestress door. Vanochtend heb ik - met schuldgevoel- hem afgemeld voor zwemles, zodat ik een uur langer kon slapen. Ik had het echt nodig en het heeft me goed gedaan merk ik. Dit zou ik normaal nooit doen en voel me er zelfs schuldig om.
Hoe hebben andere alleenstaande ouders dit doorstaan? Het is zo overweldigend soms! Wanneer wordt het makkelijker?
Toevoeging: familie helpt af en toe, maar wilt bijv. geen hele za of zo op hem letten.
Liefs
zaterdag 1 mei 2021 om 14:10
Moemoe64 schreef: ↑01-05-2021 13:50Ik weet niet hoe het in Nederland geregeld is, maar in België kan je DAVO inschakelen. (Dienst voor alimentatie vorderingen) wanneer de ex-partner weigert alimentatie te betalen voor zijn/ haar kinderen. Davo schiet dan het alimentatiegeld voor aan de alleenstaande ouder + kunnen zij volledig loonbeslag laten leggen op het loon/
uitkering van de niet-betalende ouder.
Volledig loonbeslag = letterlijk volledig.
Hier zijn ze echt heel streng in!
Bestaat er niet iets gelijkaardig in NL?
Ja, het LBIO. Daar zit ze al. Als zij het niet loskrijgen, dan zijn je kansen echt klein hoor. Zij gaan zelfs voor op de meeste andere schuldeisers.
Ontzettend rot.
!!
zaterdag 1 mei 2021 om 14:16
Ik heb zo'n 20 variaties op wat dochter zonder veel gedoe eet. Dus elke week een plannetje, AH bezorgd en de vraag 'wat eten we vanavond?' kost me zo een stuk minder kopzorgen. Of met warrig hoofd om 17 uur nog de supermarkt doorbenenMevrouw75 schreef: ↑01-05-2021 13:48Ik had ooit eens een collega die per dag van de week een standaard makkelijk maal had. Dus maandag zuurkool, dinsdag rode kool, woensdag pannenkoeken etc. Kostte minimaal denkwerk. Ze heeft dat gedaan tot de kinderen het huis uitgingen.
Ze zei ooit: het was achteraf gezien wel erg saai, maar de kinderen hebben nog nooit geklaagd daarover.
zaterdag 1 mei 2021 om 14:19
Hoezo, niet loskrijgen?
Bij DAVO zijn ze ontzettend streng en terecht! Die keren eerst een voorschot uit aan de alleenstaande ouder +
wordt er onmiddellijk loonbeslag gelegd bij de andere ouder. Alles, tot de allerlaatste cent wordt ingehouden totdat de achterstallige alimentatie betaald is.
zaterdag 1 mei 2021 om 14:22
Moemoe64 schreef: ↑01-05-2021 14:19Hoezo, niet loskrijgen?
Bij DAVO zijn ze ontzettend streng en terecht! Die keren eerst een voorschot uit aan de alleenstaande ouder +
wordt er onmiddellijk loonbeslag gelegd bij de andere ouder. Alles, tot de allerlaatste cent wordt ingehouden totdat de achterstallige alimentatie betaald is.
Hier krijg je, voor zover ik weet, geen voorschot. Een zelfstandig ondernemer (zoals in dit geval) heeft geen loon en kan je dus ook geen loonbeslag op leggen.
zaterdag 1 mei 2021 om 14:27
Allereerst
Mijn zoon is inmiddels 15 jaar ouder dan de jouwe en sta er sinds hij 1,5 jaar is alleen voor. 24/7, 365 dagen per jaar.
Het was soms erg zwaar, maar wat mij al die jaren enorm geholpen heeft, is me zowel IRL als digitaal te omringen met andere alleenstaande ouders. Zoveel leuke uitjes en vakanties. Maar ook alleen met zoon deed ik veel. Ook hij was erg actief (ADHD). Vanaf zijn 5e ging hij iedere week 2 uurtjes naar scouting. Zomaar 2 hele uurtjes voor mezelf. Wat een genot!
Verder probéérde ik niet zo streng voor mezelf te zijn, wat betekende dat het hier echt niet altijd spic en span was. In het weekend maakte ik me het vrij makkelijk met eten, zodat ik toch nog weekendgevoel had.
Mijn leven heeft best wel lang 'on hold' gestaan en heb ook best diepe dalen gekend. En toch...als ik er nu op terugkijk, heb ik niet de gedachte dat het heel zwaar was. Pittig ja, maar het was ook fijn. Toen hij ouder werd, begon ik het zwaarder te vinden. Waar we eerst 2 handen op één buik waren, veranderde dat en ontstond er veel meer strijd.
Mijn tip: probeer vaker me-time in te plannen. Dan wel eerder op de avond, dan wel door hem af en toe te laten logeren. Best kans dat er dan niks uit je handen komt, geen zin hebt erop uit te gaan, maar in alle rust lezen of Netflixen is ook oké.
Nog een tip: kook meerdere porties, zodat je het alleen nog maar hoeft op te warmen.
Sterkte!
Mijn zoon is inmiddels 15 jaar ouder dan de jouwe en sta er sinds hij 1,5 jaar is alleen voor. 24/7, 365 dagen per jaar.
Het was soms erg zwaar, maar wat mij al die jaren enorm geholpen heeft, is me zowel IRL als digitaal te omringen met andere alleenstaande ouders. Zoveel leuke uitjes en vakanties. Maar ook alleen met zoon deed ik veel. Ook hij was erg actief (ADHD). Vanaf zijn 5e ging hij iedere week 2 uurtjes naar scouting. Zomaar 2 hele uurtjes voor mezelf. Wat een genot!
Verder probéérde ik niet zo streng voor mezelf te zijn, wat betekende dat het hier echt niet altijd spic en span was. In het weekend maakte ik me het vrij makkelijk met eten, zodat ik toch nog weekendgevoel had.
Mijn leven heeft best wel lang 'on hold' gestaan en heb ook best diepe dalen gekend. En toch...als ik er nu op terugkijk, heb ik niet de gedachte dat het heel zwaar was. Pittig ja, maar het was ook fijn. Toen hij ouder werd, begon ik het zwaarder te vinden. Waar we eerst 2 handen op één buik waren, veranderde dat en ontstond er veel meer strijd.
Mijn tip: probeer vaker me-time in te plannen. Dan wel eerder op de avond, dan wel door hem af en toe te laten logeren. Best kans dat er dan niks uit je handen komt, geen zin hebt erop uit te gaan, maar in alle rust lezen of Netflixen is ook oké.
Nog een tip: kook meerdere porties, zodat je het alleen nog maar hoeft op te warmen.
Sterkte!
zaterdag 1 mei 2021 om 14:38
Ik herken het ook. Hoewel mijn situatie wel wat anders is.
Ik heb drie kinderen. Waarvan de oudste twee pubers die om het weekend naar hun vader gaan. De jongste heeft geen vader meer, soms haalt het leven je in.
Maar toen de jongste baby was en zijn vader en ziek had ik drie kinderen die veel aandacht nodig hadden. Toen waren ze nog basisschool leeftijd. Ik had vaak ook het idee dat ik volledig geleefd werd. Wel werk en werkte ik parttime. Gelukkig gaat dat. Maar van de alimentatie hoef ik het ook niet te hebben. Dus maakte ik schoon op m'n vrije dagen. En de andere dagen alleen even een stofzuiger er een wasmachine.
Soms kon ik de jongste even bij de buren laten om rustig boodschappen te gaan doen ( de jongste was ook nog eens een huilbaby) en even bij te komen. Het waren echt tropen jaren.
Inmiddels heb ik veel meer vrijheid omdat de oudste kinderen dingen oppakken. De jongste naar sport brengen als ik niet kan. Of eens koken.
Wat mij uiteindelijk enorm heeft geholpen is om te zien dat er rommel en viezigheid is. Een rommelig huis krijg je minder makkelijk schoon. Dus speelgoed in bakken en kastjes en inderdaad en robot stofzuiger. Wasmachine en vaatwasser inplannen. Zodat het alleen nog opgehangen hoeft te worden. En meer dan je best kun je niet doen.
Soms voelt alles echt heel rot. En achterlijk en of je hebt gefaald.
Bedenk je maar dat ik twee partners heb gehad waarvan er één niet spoorde en de ander stierf. En ik niet heb gefaald. Alleen maar mijn best heb gedaan.
En als het te veel is. Dan een keer geen zwemles. Een keer patat ipv groente. Een avond op de bank terwijl de was eigenlijk roept. Maar als iedereen nog schoon ondergoed heeft zal het mee vallen
Het is gewoon stom als alles anders loopt dan je vroeger had gedacht.
Maar vroeger dacht men ook dat we in 2021 vliegende auto's zouden hebben
Dus.
Ik heb drie kinderen. Waarvan de oudste twee pubers die om het weekend naar hun vader gaan. De jongste heeft geen vader meer, soms haalt het leven je in.
Maar toen de jongste baby was en zijn vader en ziek had ik drie kinderen die veel aandacht nodig hadden. Toen waren ze nog basisschool leeftijd. Ik had vaak ook het idee dat ik volledig geleefd werd. Wel werk en werkte ik parttime. Gelukkig gaat dat. Maar van de alimentatie hoef ik het ook niet te hebben. Dus maakte ik schoon op m'n vrije dagen. En de andere dagen alleen even een stofzuiger er een wasmachine.
Soms kon ik de jongste even bij de buren laten om rustig boodschappen te gaan doen ( de jongste was ook nog eens een huilbaby) en even bij te komen. Het waren echt tropen jaren.
Inmiddels heb ik veel meer vrijheid omdat de oudste kinderen dingen oppakken. De jongste naar sport brengen als ik niet kan. Of eens koken.
Wat mij uiteindelijk enorm heeft geholpen is om te zien dat er rommel en viezigheid is. Een rommelig huis krijg je minder makkelijk schoon. Dus speelgoed in bakken en kastjes en inderdaad en robot stofzuiger. Wasmachine en vaatwasser inplannen. Zodat het alleen nog opgehangen hoeft te worden. En meer dan je best kun je niet doen.
Soms voelt alles echt heel rot. En achterlijk en of je hebt gefaald.
Bedenk je maar dat ik twee partners heb gehad waarvan er één niet spoorde en de ander stierf. En ik niet heb gefaald. Alleen maar mijn best heb gedaan.
En als het te veel is. Dan een keer geen zwemles. Een keer patat ipv groente. Een avond op de bank terwijl de was eigenlijk roept. Maar als iedereen nog schoon ondergoed heeft zal het mee vallen
Het is gewoon stom als alles anders loopt dan je vroeger had gedacht.
Maar vroeger dacht men ook dat we in 2021 vliegende auto's zouden hebben
Dus.
mijnneusislanger wijzigde dit bericht op 01-05-2021 14:44
Reden: Ik liep 900 jaar voor.
Reden: Ik liep 900 jaar voor.
0.05% gewijzigd
zaterdag 1 mei 2021 om 14:42
Maar je kan wel beslag leggen op zijn auto, op waardevolle artikelen uit zijn huis, of zelfs op zijn huis zélf (als dat een koopwoning is). Betaal je niet, dan wordt je auto verbeurd verklaard, verkocht, en daaruit wordt dan de achterstallige alimentatie alsnog voldaan. Dat regelt een deurwaarder gewoon.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 1 mei 2021 om 14:56
TO, durf je het te vragen of heb je het al eens gevraagd in je omgeving (vriendin, familie, buren) of zij het leuk zouden vinden als je zoon komt logeren?
Ik heb zelf geen kinderen, maar er logeren hier wel vaak kinderen: vind ik leuk (want dan doe ik hele ander dingen en kom op hele andere plaatsen dan anders) en de kinderen vinden het leuk.
En de -alleenstaande- moeder heeft van vrijdag t/m zondagavond alle tijd voor zichzelf of voor andere dingen, dus die doe ik ook een groot plezier.
Gewoon eens vragen?
Voor je het weet heb je misschien 3 vrije weekenden in het vooruitzicht?!
Ik heb zelf geen kinderen, maar er logeren hier wel vaak kinderen: vind ik leuk (want dan doe ik hele ander dingen en kom op hele andere plaatsen dan anders) en de kinderen vinden het leuk.
En de -alleenstaande- moeder heeft van vrijdag t/m zondagavond alle tijd voor zichzelf of voor andere dingen, dus die doe ik ook een groot plezier.
Gewoon eens vragen?
Voor je het weet heb je misschien 3 vrije weekenden in het vooruitzicht?!
zaterdag 1 mei 2021 om 15:01
Volgens mij is dat alleen als hij meerdere huizen heeft. De man moet toch ergens wonen.pejeka schreef: ↑01-05-2021 14:42Maar je kan wel beslag leggen op zijn auto, op waardevolle artikelen uit zijn huis, of zelfs op zijn huis zélf (als dat een koopwoning is). Betaal je niet, dan wordt je auto verbeurd verklaard, verkocht, en daaruit wordt dan de achterstallige alimentatie alsnog voldaan. Dat regelt een deurwaarder gewoon.
Hakuna Matata
zaterdag 1 mei 2021 om 15:04
Logeren is voor een keertje leuk. Net zoals ik vroeger in de herfstvakantie bijv. een paar dagen ging logeren bij familie, of eens een keer bij oma bleef slapen in het weekend (oma woonde nota bene 5 minuten lopen verderop, maar het was leuk). Maar je kunt niet verwachten dat er ELK weekend of ELKE vakantie een vriend/vriendin of familielid klaar staat om jouw koter te logeren te hebben.Gebruna schreef: ↑01-05-2021 14:56TO, durf je het te vragen of heb je het al eens gevraagd in je omgeving (vriendin, familie, buren) of zij het leuk zouden vinden als je zoon komt logeren?
Ik heb zelf geen kinderen, maar er logeren hier wel vaak kinderen: vind ik leuk (want dan doe ik hele ander dingen en kom op hele andere plaatsen dan anders) en de kinderen vinden het leuk.
En de -alleenstaande- moeder heeft van vrijdag t/m zondagavond alle tijd voor zichzelf of voor andere dingen, dus die doe ik ook een groot plezier.
Gewoon eens vragen?
Voor je het weet heb je misschien 3 vrije weekenden in het vooruitzicht?!
Ik heb ook geen kinderen en van tijd tot tijd kan er met liefde een kind komen logeren (alhoewel de kinderen nu inmiddels jong-volwassenen zijn en niet meer uit logeren willen, ze komen nog wel regelmatig even langs voor een kop koffie en om even te kletsen, da's ook leuk). Maar ik zou er ook toen voor gepast hebben standaard elk weekend aan een logerend kind vastgezeten te hebben.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 1 mei 2021 om 15:06
Bij achterstallige betalingen (schulden) wordt gewoon beslag gelegd. Op het inkomen, de auto, de TV, de dure computer, enz. Mocht dat nog niet voldoende zijn, dan gaat men gewoon verder.spinnetje_ schreef: ↑01-05-2021 15:01Volgens mij is dat alleen als hij meerdere huizen heeft. De man moet toch ergens wonen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 1 mei 2021 om 15:27
Dat staat toch ook nergens? Dat het ELK weekend moet? Je trekt het erg door in het belachelijke.pejeka schreef: ↑01-05-2021 15:04Logeren is voor een keertje leuk. Net zoals ik vroeger in de herfstvakantie bijv. een paar dagen ging logeren bij familie, of eens een keer bij oma bleef slapen in het weekend (oma woonde nota bene 5 minuten lopen verderop, maar het was leuk). Maar je kunt niet verwachten dat er ELK weekend of ELKE vakantie een vriend/vriendin of familielid klaar staat om jouw koter te logeren te hebben.
Ik heb ook geen kinderen en van tijd tot tijd kan er met liefde een kind komen logeren (alhoewel de kinderen nu inmiddels jong-volwassenen zijn en niet meer uit logeren willen, ze komen nog wel regelmatig even langs voor een kop koffie en om even te kletsen, da's ook leuk). Maar ik zou er ook toen voor gepast hebben standaard elk weekend aan een logerend kind vastgezeten te hebben.
zaterdag 1 mei 2021 om 15:52
Wat ontzettend naar, TO. Ik zou alle ondersteuning en gemak regelen die je kunt bedenken:
- uiterst beperkt schoonmaken, nooit strijken.
- zet een trampoline in je tuin om je kleuter energie te laten kwijtraken
- vraag veel hulp aan familie en vrienden: laat hem vaak ergens logeren of gewoon een middagje met iemand de hort op, bos, strand, park.
- kook makkelijk en veel vooruit. Als je iedere keer als je kookt iets teveel maakt en het invriest heb je altijd makkelijk eten achter de hand. En brood is ook een prima maaltijd.
En ik vind de vader van het kind een verwerpelijk sujet.
- uiterst beperkt schoonmaken, nooit strijken.
- zet een trampoline in je tuin om je kleuter energie te laten kwijtraken
- vraag veel hulp aan familie en vrienden: laat hem vaak ergens logeren of gewoon een middagje met iemand de hort op, bos, strand, park.
- kook makkelijk en veel vooruit. Als je iedere keer als je kookt iets teveel maakt en het invriest heb je altijd makkelijk eten achter de hand. En brood is ook een prima maaltijd.
En ik vind de vader van het kind een verwerpelijk sujet.
zaterdag 1 mei 2021 om 16:24
Dat is behoorlijk pittig TO.
Geen tijd voor jezelf breekt iedereen op.
Kun je ergens een ochtend of middag standaard vrij krijgen van je werk en dat kind dan naar school/BSO gaat? Als dat financieel kan natuurlijk.
Ik ben (was) in principe ook alleenstaande ouder, kind (jouw leeftijd) gaat (inmiddels) 2 lange weekenden in de maand naar vader en doordeweeks 1 nacht. Verder zijn wij dit nu meer aan het uitbreiden (idee is 60/40 of 50/50 binnen een jaar).
Voorheen was dit alleen van zaterdag op zondag ( 2 keer 24 uur per maand) ivm afstand. En deed ik eigenlijk ook alles “alleen”, maar had dus nog wel 48 uur per maand “voor mijzelf”. Dat vond ik al best pittig, dus voor jou moet het helemaal zwaar zijn.....
Hier is vader verder goed in beeld, maar afstand maakte het voorheen vrij onmogelijk.
Ik zou toch kijken of je ergens tijd voor jezelf vandaan kunt “plukken”. Enige is dat ik zo even niet kan bedenken hoe, maar het zou fijn voor je zijn om bv 2 middagen per maand echt even voor jezelf te hebben.
Geen tijd voor jezelf breekt iedereen op.
Kun je ergens een ochtend of middag standaard vrij krijgen van je werk en dat kind dan naar school/BSO gaat? Als dat financieel kan natuurlijk.
Ik ben (was) in principe ook alleenstaande ouder, kind (jouw leeftijd) gaat (inmiddels) 2 lange weekenden in de maand naar vader en doordeweeks 1 nacht. Verder zijn wij dit nu meer aan het uitbreiden (idee is 60/40 of 50/50 binnen een jaar).
Voorheen was dit alleen van zaterdag op zondag ( 2 keer 24 uur per maand) ivm afstand. En deed ik eigenlijk ook alles “alleen”, maar had dus nog wel 48 uur per maand “voor mijzelf”. Dat vond ik al best pittig, dus voor jou moet het helemaal zwaar zijn.....
Hier is vader verder goed in beeld, maar afstand maakte het voorheen vrij onmogelijk.
Ik zou toch kijken of je ergens tijd voor jezelf vandaan kunt “plukken”. Enige is dat ik zo even niet kan bedenken hoe, maar het zou fijn voor je zijn om bv 2 middagen per maand echt even voor jezelf te hebben.
zaterdag 1 mei 2021 om 16:25
pejeka schreef: ↑01-05-2021 15:04Logeren is voor een keertje leuk. Net zoals ik vroeger in de herfstvakantie bijv. een paar dagen ging logeren bij familie, of eens een keer bij oma bleef slapen in het weekend (oma woonde nota bene 5 minuten lopen verderop, maar het was leuk). Maar je kunt niet verwachten dat er ELK weekend of ELKE vakantie een vriend/vriendin of familielid klaar staat om jouw koter te logeren te hebben.
Ik heb ook geen kinderen en van tijd tot tijd kan er met liefde een kind komen logeren (alhoewel de kinderen nu inmiddels jong-volwassenen zijn en niet meer uit logeren willen, ze komen nog wel regelmatig even langs voor een kop koffie en om even te kletsen, da's ook leuk). Maar ik zou er ook toen voor gepast hebben standaard elk weekend aan een logerend kind vastgezeten te hebben.
Hoeft ook niet standaard elk weekend, het was meer in het kader van 'durf te vragen'.
En als TO rondvraagt en er zijn drie mensen in haar omgeving die zeggen dat voor een keertje leuk te vinden dan heeft TO drie lekker lange uitslaap-, winkel-, of weet-ik-veel weekenden helemaal voor zichzelf in het voortuitzicht.
Kan toch helpen. Alleen het idee al aan één zo'n weekend.
Alles in het kader van 'het huis hoeft altijd perfect' en 'je mag best een keer een beroep doen op een ander'. En bovendien wordt er niets opgelegd of opgedrongen aan anderen, je kunt zoiets heel vrijblijvend vragen (en meteen afhaken zodra men niet enthousiast reageert).
Goed bedoeld duwtje in de rug voor TO dus (voor zover het een optie voor haar is natuurlijk).
zaterdag 1 mei 2021 om 16:41
Dat hoeft ook niet elk weekend. iK logeerde trouwens wel zo ongeveer elke vakantie. Niet elke vakantie bij dezelfden, maar kerstvakantie bij oma en nichtje, op de terugweg bij een vriendin die halverwege woont, krokusvakantie weer bij die vriendin. In de zomervakantie kwam nicht een week logeren, ging ik weer een week bij die vriendin logeren etc. Herfstvakantie kwam die vriendin bij mij. Ergens tussendoor nog bij een schoolvriendin en zij bij mij.pejeka schreef: ↑01-05-2021 15:04Logeren is voor een keertje leuk. Net zoals ik vroeger in de herfstvakantie bijv. een paar dagen ging logeren bij familie, of eens een keer bij oma bleef slapen in het weekend (oma woonde nota bene 5 minuten lopen verderop, maar het was leuk). Maar je kunt niet verwachten dat er ELK weekend of ELKE vakantie een vriend/vriendin of familielid klaar staat om jouw koter te logeren te hebben.
Ik heb ook geen kinderen en van tijd tot tijd kan er met liefde een kind komen logeren (alhoewel de kinderen nu inmiddels jong-volwassenen zijn en niet meer uit logeren willen, ze komen nog wel regelmatig even langs voor een kop koffie en om even te kletsen, da's ook leuk). Maar ik zou er ook toen voor gepast hebben standaard elk weekend aan een logerend kind vastgezeten te hebben.
Ik was wel wat ouder, dan houd je dat logeren wat makkelijker vol.
Ik merk hier nu ook dat als dochter een logee heeft, dat ik even rust aan mijn hoofd heb. En als zij ergens logeert is het ook lekker rustig. Die ene dag en nacht per heel veel weken is al meer dan niets.
zaterdag 1 mei 2021 om 17:10
Logeren deden we ook destijds inderdaad hoofdzakelijk in de schoolvakanties, en soms was je gewoon thuis in een schoolvakantie. En de rest van het jaar (als er geen vakantie was, maar gewoon school) waren mijn broer en ik gewoon thuis. Mijn moeder zal ons heus wel eens achter het behang hebben willen plakken, maar stress was er thuis nooit eigenlijk. In ieder geval niet in dien mate dat mijn moeder zat te zuchten dat ze toe was aan een uurtje rust.Mevrouw75 schreef: ↑01-05-2021 16:41Dat hoeft ook niet elk weekend. iK logeerde trouwens wel zo ongeveer elke vakantie. Niet elke vakantie bij dezelfden, maar kerstvakantie bij oma en nichtje, op de terugweg bij een vriendin die halverwege woont, krokusvakantie weer bij die vriendin. In de zomervakantie kwam nicht een week logeren, ging ik weer een week bij die vriendin logeren etc. Herfstvakantie kwam die vriendin bij mij. Ergens tussendoor nog bij een schoolvriendin en zij bij mij.
Ik was wel wat ouder, dan houd je dat logeren wat makkelijker vol.
Ik merk hier nu ook dat als dochter een logee heeft, dat ik even rust aan mijn hoofd heb. En als zij ergens logeert is het ook lekker rustig. Die ene dag en nacht per heel veel weken is al meer dan niets.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 1 mei 2021 om 18:34
Volgens mij werkte jouw moeder niet, dus dat is niet iets waar TO nou verder wat aan heeft.pejeka schreef: ↑01-05-2021 17:10Logeren deden we ook destijds inderdaad hoofdzakelijk in de schoolvakanties, en soms was je gewoon thuis in een schoolvakantie. En de rest van het jaar (als er geen vakantie was, maar gewoon school) waren mijn broer en ik gewoon thuis. Mijn moeder zal ons heus wel eens achter het behang hebben willen plakken, maar stress was er thuis nooit eigenlijk. In ieder geval niet in dien mate dat mijn moeder zat te zuchten dat ze toe was aan een uurtje rust.
zaterdag 1 mei 2021 om 18:38
Mijn moeder werkte verdomde hard, daar heeft ze ook een koninklijke onderscheiding voor gekregen toen ze 65 was. Alleen niet in loondienst.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 1 mei 2021 om 18:56
zaterdag 1 mei 2021 om 19:06
Je empathie is weer erg ver te zoeken. Omdat jouw moeder nooit toe was aan rust (denk je) kan een ander moeder er ook niet aan toe zijn?pejeka schreef: ↑01-05-2021 17:10Logeren deden we ook destijds inderdaad hoofdzakelijk in de schoolvakanties, en soms was je gewoon thuis in een schoolvakantie. En de rest van het jaar (als er geen vakantie was, maar gewoon school) waren mijn broer en ik gewoon thuis. Mijn moeder zal ons heus wel eens achter het behang hebben willen plakken, maar stress was er thuis nooit eigenlijk. In ieder geval niet in dien mate dat mijn moeder zat te zuchten dat ze toe was aan een uurtje rust.
Mijn zus en ik logeerden maandelijks bij opa en oma. Vonden we een feestje!
Vader en moeder blij want die konden naar een feestje of een verjaardag. Opa en oma blij want die vonden het heerlijk om de kleinkinderen te verwennen. Zus en ik blij dat we zo lekker verwend werden. Hele goede herinneringen aan.
Is dat zo moeilijk voor te stellen als je dit zelf niet hebt gehad?
zaterdag 1 mei 2021 om 19:33
Iedereen kan wel eens aan rust toe zijn. Maar ik denk wel eens dat de tolerantiemarge tegenwoordig verdomd klein is. Mijn ouders hadden eigenlijk nooit een weekend alleen toen mijn broer en ik kind/puber/tiener waren. Ja, soms ging één van ons dan een keer een nachtje naar oma (deden we omdat we dat zelf leuk vonden), maar dan was de ander nog altijd gewoon thuis.Poekie28 schreef: ↑01-05-2021 19:06Je empathie is weer erg ver te zoeken. Omdat jouw moeder nooit toe was aan rust (denk je) kan een ander moeder er ook niet aan toe zijn?
Mijn zus en ik logeerden maandelijks bij opa en oma. Vonden we een feestje!
Vader en moeder blij want die konden naar een feestje of een verjaardag. Opa en oma blij want die vonden het heerlijk om de kleinkinderen te verwennen. Zus en ik blij dat we zo lekker verwend werden. Hele goede herinneringen aan.
Is dat zo moeilijk voor te stellen als je dit zelf niet hebt gehad?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 1 mei 2021 om 19:33
Nou precies dit. MIjn moeder was vroeger ook praktisch een alleenstaande ouder, aangezien mijn vader altijd maanden weg was. Ik heb daar als kind nooit, maar dan ook nooit last van gehad (ok, ik herinner me een keer of twee, drie dat ze echt boos was om iets stoms, maar op elf jaar vind ik dat niet veel
). Pas nu ik zelf kinderen heb, zie ik hoe mijn moeder dat deed EN heb ik hier ook gesprekken over met mijn moeder. Over hoe zwaar het soms was, hoe ze afspraken met andere moeders maakte om kinderen 'uit te ruilen', hoe blij ze soms was als wij even bij opa en oma gingen logeren.
zaterdag 1 mei 2021 om 19:35
