Parentale burn-out?

18-08-2020 16:42 44 berichten
Alle reacties Link kopieren
Lieve allemaal,

Iemand ervaring met een parentale burn-out? Ben heel benieuwd want je hoort er niet veel over maar het bestaat wel. En ik denk dus dat ik er dicht tegenaan zit met 3 kinderen onder de 3, met daarbij een zeer pittige peuter wat me veel stress geeft.
Niet eerder gehoord, waar loop je tegenaan?
Gezien ook je vorige topic, ben je al bij de huisarts geweest? Bespreek dit daar en vraag hulp.
Heb je een partner die meer kan doen?
Alle reacties Link kopieren
Hebben ze weer eens wat nieuws verzonnen?
Als ouder is er gewoon weinig plek voor dit soort zaken. Je zet jezelf opzij, tanden op elkaar en doorgaan totdat het weer makkelijker gaat.
Alle reacties Link kopieren
Je zoontje is toch 4? Ik had ff geloept
Alle reacties Link kopieren
Lijkt me toch een no-brainer als je bewust 3 kinderen zo kort achter elkaar neemt. Niet zeuren, maar opvoeden!
Daarom zou ik nooit 3 kinderen in 3 jaar willen. Ff serieus; je weet toch van te voren dat dat super pittig is?
Nou ja, 3 kinders onder de 3..
Als je er dan alleen voor staat en ook de kost nog moet verdienen is het niet zo raar.
Als je een partner hebt en alles prima verdeeld dan kan het nog steeds gewoon zwaar zijn maar wellicht met kleine aanpassingen wat minder moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
Ja inderdaad 3 kinderen onder de 3, wie kiest daar nu voor. Kunnen we weer van alles van vinden.

Echt wat een comments, die kinderen zijn er nu eenmaal en het gaat niet goed met de moeder. Op je tanden bijten en doorgaan werkt doorgaans niet bij een burn out.

To stap naar je huisarts!
Ik denk zeker dat je ook burn out kunt raken van prive omstandigheden, niet alleen van werkgerelateerde dingen. Maar hierbij spelen dan vaak ook andere dingen mee, zoals perfectionisme, de lat te hoog leggen voor jezelf, niets uit handen kunnen geven... Als ik zo jou loep denk ik dat dit ook wel meespeelt.

Ik denk dat een bezoekje aan de huisarts zeker geen kwaad kan. En natuurlijk: 3 kinderen onder de 3 is zwaar. Over een paar jaar sta je er hopelijk alweer heel anders in, maar nu is het wel even flink doorbikkelen :hug: Ik ben wel benieuwd hoe je dat voor je had gezien toen je voor nummer 3 ging, maargoed ik vind het ook lullig om daar over te oordelen
Alle reacties Link kopieren
Creche?

Als ik er 3 onder de 4 zou hebben zou ik er ook aan onder door gaan.

Dus ja dat zou best kunnen.
staafmixer wijzigde dit bericht op 18-08-2020 17:08
87.61% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Is er ook een vader?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Da's lastig. Van je werk kun je wegblijven, van je kinderen niet. Hup, naar de huisarts.
Puz_n_Boots schreef:
18-08-2020 16:55
Lijkt me toch een no-brainer als je bewust 3 kinderen zo kort achter elkaar neemt. Niet zeuren, maar opvoeden!
Joh wat weet jij ervan of het bewust was of niet. Wellicht kreeg ze ineens een drieling. Lekker veroordelend weer.
Alle reacties Link kopieren
Wellicht een tweeling?
Alle reacties Link kopieren
nessemeisje schreef:
18-08-2020 17:06
Da's lastig. Van je werk kun je wegblijven, van je kinderen niet. Hup, naar de huisarts.
Ook je kinderen kan je desnoods (tijdelijk) achterlaten bij je partner, familie of er kan desnoods iets geregeld worden via de sociale dienst van de gemeente of Veilig Thuis.

Liever dat dan dat er daadwerkelijk ongelukken gebeuren.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Lieve Jasmijn,

Ik heb "maar" 2 kinderen en ben vaak weg voor het werk, maar vind het ook vaak pittig. Kinderen vragen gewoon veel aandacht en als je meer een persoon bent die dingen rustig alleen doet kan dat behoorlijk zwaar vallen. Zoals hierboven aangegeven vind ik een bezoek aan je huisarts en het inschakelen van je netwerk (indien mogelijk) een goed idee. De reacties van mensen die onaardig zijn moet je maar snel vergeten!
Alle reacties Link kopieren
ClumsyNinja schreef:
18-08-2020 17:08
Joh wat weet jij ervan of het bewust was of niet. Wellicht kreeg ze ineens een drieling. Lekker veroordelend weer.
Eentje van 8 weken, eentje van 2,5 en eentje van net 4 lijkt me geen drieling.....
Alle reacties Link kopieren
Ja, heb ik gehad, alleen heette het toen gewoon een burn-out. Dat parentale had ik er zelf al bij verzonnen.

Maar helaas kun je niet ff een poosje vrij nemen van je kinderen, dus zul je op een andere manier moeten gaan leren met je energie om te gaan.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren
Je kunt topics blijven openen of de huisarts bellen. Denk dat dat laatste je echt gaat helpen.
Morgenochtend kun je bellen, ben heel benieuwd wat er uit komt
Alle reacties Link kopieren
Wil niet herkend worden, had al een topic geopend met dat we net verhuisd zijn en geen netwerk hebben, ik overprikkeld ben enz. Vandaar dat het ook kan dat de leeftijden niet helemaal kloppen in elk topic wat ik heb geopend. Had ze beter 1 lijn kunnen aanhouden, sorry daarvoor. Maar reken maar dat ze alledrie kort op elkaar zijn. Wil daar liever verder ook geen uitspraak over doen, ik hou echt zielsveel van alle drie.

Vanochtend naar de huisarts geweest over mijn peuter, hij begrijpt mijn bezorgdheid, vind het nog wel wat vroeg om echt actie te ondernemen, logepedie was al een hele goede eerste stap zei hij.
Nu vinden jullie dat ik dus ook voor mezelf gaan. Mijn man heeft elke middag vrij om alles met mij samen te doen, dat scheelt al enorm.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook hulp vragen. Vanaf de zijlijn is het makkelijk roepen dat je er maar mee moet dealen, maar van doorgaan tot je niet meer kan wordt niemand beter.

En nee, je kan geen vrij nemen van je kinderen, je kan wel hulp krijgen in het overzicht en kijken op welke vlakken je misschien wat gas terug kan nemen en misschien hulp in kan schakelen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
To, mijn vriendin had via de ggd een heel mooi aanbod gekregen.

Kwam erop neer dat ze mensen in haar omgeving moest benaderen voor hulp, ze kreeg een soort logeergezin en een tijdje gratis kinderopvang.
Zo werd ik dus van een kennis een vriendin. Ze vroeg of ik iets met haar wilde drinken, en vertelde toen over haar situatie. Concreet vroeg ze of ik vaker met haar wat wilde drinken of afspreken, samen met de kinderen iet swikde doen ofzo en incidenteel haar kind naar school kon fietsen zodat ze kon bijslapen.
Je kunt dat soort dingen als kennis of buurvrouw niet ruiken dus ik vind het een hele eer dat ze me vroeg. En dat is uitgegroeid tot een vriendschap. Ze heeft echt een zware periode gehad maar nu gaat het redelijk met haar.
Niet alleen blijven doormodderen to.
jasmijn91 schreef:
18-08-2020 17:41
Wil niet herkend worden, had al een topic geopend met dat we net verhuisd zijn en geen netwerk hebben, ik overprikkeld ben enz. Vandaar dat het ook kan dat de leeftijden niet helemaal kloppen in elk topic wat ik heb geopend. Had ze beter 1 lijn kunnen aanhouden, sorry daarvoor. Maar reken maar dat ze alledrie kort op elkaar zijn. Wil daar liever verder ook geen uitspraak over doen, ik hou echt zielsveel van alle drie.

Vanochtend naar de huisarts geweest over mijn peuter, hij begrijpt mijn bezorgdheid, vind het nog wel wat vroeg om echt actie te ondernemen, logepedie was al een hele goede eerste stap zei hij.
Nu vinden jullie dat ik dus ook voor mezelf gaan. Mijn man heeft elke middag vrij om alles met mij samen te doen, dat scheelt al enorm.
Jij praat Zelf over een burn-out, dus ja, dat lijkt me voldoende indicatie om eens met de huisarts er over te hebben.
Wat het-groepje zegt heb ik ook ervaren, alleen dan vanaf de andere kant. Ik vond de eerste jaren met zoon erg pittig vanwege mijn eigen perfectionisme en daardoor ook het allemaal zelf willen doen.

Hulp leren vragen en ook herkennen wanneer dat nodig was heeft mij erg geholpen om meer in balans te komen

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven