Kinderen
alle pijlers
(Peuter) Alles wordt een machtsstrijd
maandag 24 mei 2021 om 14:14
Hallo allen,
Ik ben hier om even stoom af te blazen, maar hopelijk ook herkenning te vinden en goeie tips, want ik weet het even niet meer. Handen in m'n haar, geduld op, helemaal klaar.
Ik heb een zoon van 2 jaar en 9 maanden en het is een pittig slim ding. Hij weet precies wat hij wel en niet wil en hoewel het een tijdje erg goed is gegaan, merk ik dat ik de laatste tijd (1,5-2 weken) weer zo vaak strijd met hem heb. De combinatie van factoren is als volgt:
- hij weet precies wat hij wil en wat hij niet wil
- mijn man en ik hebben beiden een wat korter lontje dan gebruikelijk doordat we naast ons werk (beiden 32 uur p.w.) ook aan het verbouwen zijn. Gelukkig zijn we bijna klaar, maar de laatste loodjes wegen zwaar.
- ik ben sowieso structureel moe omdat ik ook nog 7 mnd zwanger ben
De laatste tijd is hij (denk ik?) zijn grenzen aan het verkennen. En ineens hebben we overal machtsstrijd over. Hij wil geen schone luier, hij wil niet aankleden, hij wil niet in de auto, hij wil niet uit de auto, hij wil niet laarzen uit, hij wil niet douchen etc. Alles is nee, nee, nee gepaard met schreeuwen, huilen, slaan, schoppen, weglopen (heel fijn met poepbillen..) en dan vaak ook nog zo'n houding dat hij het zelf enorm grappig vindt.
En ik probeer heel erg 'pick your battles' toe te passen, maar af en toe haalt hij me zo ontzettend het bloed onder de nagels uit. Hij is nog te jong om echt goed uit te leggen wat hij wil, of om afspraken mee te maken (in de trant van uitleggen waarom het belangrijk is of onderhandelen oid). En ook fysiek wordt het voor mij nu best lastig, want we zitten op de grond om om te kleden, hij gaat er vandoor en ik hem eerst 20 seconden nodig om uberhaupt overeind te komen.
De tactieken die we eerder hebben geleerd, bijvoorbeeld hem laten kiezen uit twee opties, werken nu niet meer, want beiden is gewoon nee en drama.
Maar ik vind het zelf zo zwaar dat alles zo'n strijd is. Ik word er zelf zo verdrietig van als het aankleden voor de derde keer in een week is geresulteerd in hem in een soort houdgreep houden en worstelen. Het kost hem vast ook heel veel energie want hij gaat ook volledig over de rooie, maar ook mij kost het momenteel energie die ik niet bepaald over heb. Ik kan 100x per dag tot 10 tellen of weglopen om op adem te komen, maar ik vind het ook regelmatig erg moeilijk om m'n zelfbeheersing niet te verliezen en naar hem te snauwen dat hij gewoon even normaal moet doen.
Is dit typisch peuter gedrag? Is het een fase? Herkennen jullie dit en hebben jullie tips? Op deze manier ga ik het niet nog een paar weken volhouden. Ik ga echt heel hard door mn reserves momenteel.
Bovenstaande staat natuurlijk volledig los van dat hij ook erg lief kan zijn en dat we tot de maan en terug van hem houden, maar daar hoef ik geen tips over.
Ik ben hier om even stoom af te blazen, maar hopelijk ook herkenning te vinden en goeie tips, want ik weet het even niet meer. Handen in m'n haar, geduld op, helemaal klaar.
Ik heb een zoon van 2 jaar en 9 maanden en het is een pittig slim ding. Hij weet precies wat hij wel en niet wil en hoewel het een tijdje erg goed is gegaan, merk ik dat ik de laatste tijd (1,5-2 weken) weer zo vaak strijd met hem heb. De combinatie van factoren is als volgt:
- hij weet precies wat hij wil en wat hij niet wil
- mijn man en ik hebben beiden een wat korter lontje dan gebruikelijk doordat we naast ons werk (beiden 32 uur p.w.) ook aan het verbouwen zijn. Gelukkig zijn we bijna klaar, maar de laatste loodjes wegen zwaar.
- ik ben sowieso structureel moe omdat ik ook nog 7 mnd zwanger ben
De laatste tijd is hij (denk ik?) zijn grenzen aan het verkennen. En ineens hebben we overal machtsstrijd over. Hij wil geen schone luier, hij wil niet aankleden, hij wil niet in de auto, hij wil niet uit de auto, hij wil niet laarzen uit, hij wil niet douchen etc. Alles is nee, nee, nee gepaard met schreeuwen, huilen, slaan, schoppen, weglopen (heel fijn met poepbillen..) en dan vaak ook nog zo'n houding dat hij het zelf enorm grappig vindt.
En ik probeer heel erg 'pick your battles' toe te passen, maar af en toe haalt hij me zo ontzettend het bloed onder de nagels uit. Hij is nog te jong om echt goed uit te leggen wat hij wil, of om afspraken mee te maken (in de trant van uitleggen waarom het belangrijk is of onderhandelen oid). En ook fysiek wordt het voor mij nu best lastig, want we zitten op de grond om om te kleden, hij gaat er vandoor en ik hem eerst 20 seconden nodig om uberhaupt overeind te komen.
De tactieken die we eerder hebben geleerd, bijvoorbeeld hem laten kiezen uit twee opties, werken nu niet meer, want beiden is gewoon nee en drama.
Maar ik vind het zelf zo zwaar dat alles zo'n strijd is. Ik word er zelf zo verdrietig van als het aankleden voor de derde keer in een week is geresulteerd in hem in een soort houdgreep houden en worstelen. Het kost hem vast ook heel veel energie want hij gaat ook volledig over de rooie, maar ook mij kost het momenteel energie die ik niet bepaald over heb. Ik kan 100x per dag tot 10 tellen of weglopen om op adem te komen, maar ik vind het ook regelmatig erg moeilijk om m'n zelfbeheersing niet te verliezen en naar hem te snauwen dat hij gewoon even normaal moet doen.
Is dit typisch peuter gedrag? Is het een fase? Herkennen jullie dit en hebben jullie tips? Op deze manier ga ik het niet nog een paar weken volhouden. Ik ga echt heel hard door mn reserves momenteel.
Bovenstaande staat natuurlijk volledig los van dat hij ook erg lief kan zijn en dat we tot de maan en terug van hem houden, maar daar hoef ik geen tips over.
maandag 24 mei 2021 om 14:25
Ja, ik herken.
Wat mij hielp was ergens horen dat mensen zelden heel lang strijd hebben over echt gevaarlijke dingen (geen driftbuipeuter die voor de 16e keer nog steeds geen vleesmes krijgt om mee te vingerverven, het stopcontact af wil likken enz).
Dat hielp mij om sommige dingen, inderdaad die rotluier, heel daadkrachtig en zonder schuldgevoel of onderhandelingsruimte door te pakken.
En bij ons (resultaten van anderen geven geen garantie op succes bij u) hielp het.
Geen strontstrijd meer.
In ruil daarvoor kwamen uiteraard mínstens vier andere onzinnige strijdonderwerpen terug. Kennelijk had mijn kind de fase ‘ik verken mijn driftbuigrens’ met de fase ‘ik rek alle fases eindeloos lang’ weten te combineren.
Maar om strijd om ‘ik wil nú twee verschillende sokken vullen met glitterklei’ voelde toch anders dan ‘succes met mij in een autostoel proppen zonder dat ze een stad verderop veilig thuis willen bellen’
O, en voor jou: het komt goed, dit gaat over..
Wat mij hielp was ergens horen dat mensen zelden heel lang strijd hebben over echt gevaarlijke dingen (geen driftbuipeuter die voor de 16e keer nog steeds geen vleesmes krijgt om mee te vingerverven, het stopcontact af wil likken enz).
Dat hielp mij om sommige dingen, inderdaad die rotluier, heel daadkrachtig en zonder schuldgevoel of onderhandelingsruimte door te pakken.
En bij ons (resultaten van anderen geven geen garantie op succes bij u) hielp het.
Geen strontstrijd meer.
In ruil daarvoor kwamen uiteraard mínstens vier andere onzinnige strijdonderwerpen terug. Kennelijk had mijn kind de fase ‘ik verken mijn driftbuigrens’ met de fase ‘ik rek alle fases eindeloos lang’ weten te combineren.
Maar om strijd om ‘ik wil nú twee verschillende sokken vullen met glitterklei’ voelde toch anders dan ‘succes met mij in een autostoel proppen zonder dat ze een stad verderop veilig thuis willen bellen’
O, en voor jou: het komt goed, dit gaat over..
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 24 mei 2021 om 14:26
Ik ben 2 en ik zeg nee (het gaat over)
Hoe lang duurt de verbouwing nog? Bij ons was het fijn dat dochter paar dagen bij oma kon logeren bij verhuizing bijv.
Slaan was hier een fase, gedrag was ook afgekeken van oudere kinderen in de nieuwe groep op het kdv.
Kan hij zijn energie ergens anders aan kwijt? Buitenspelen, nieuw speelgoed of zoiets.
Kies voor de makkelijke weg daar waar dat kan. Bijv makkelijke kleren, wassen met washandje ipv douche/bad. Dochter was bijv drama met haar kammen, dus gekozen voor korte coupe.
Hoe lang duurt de verbouwing nog? Bij ons was het fijn dat dochter paar dagen bij oma kon logeren bij verhuizing bijv.
Slaan was hier een fase, gedrag was ook afgekeken van oudere kinderen in de nieuwe groep op het kdv.
Kan hij zijn energie ergens anders aan kwijt? Buitenspelen, nieuw speelgoed of zoiets.
Kies voor de makkelijke weg daar waar dat kan. Bijv makkelijke kleren, wassen met washandje ipv douche/bad. Dochter was bijv drama met haar kammen, dus gekozen voor korte coupe.
maandag 24 mei 2021 om 14:31
Hij wil geen schone luier, Laat hem in zijn vieze luier hij wil niet aankleden, Kleed hem niet aan dan maar in pyjama naar schooltje hij wil niet in de auto, Da's een lastige hij wil niet uit de auto, Laat hem in de auto voor de deur hij wil niet laarzen uit,Laat z'n laarzen aan hij wil niet douchen, dan douched ie lekker niet etc. Alles is nee, nee, nee gepaard met schreeuwen, huilen, slaan, schoppen, weglopen (heel fijn met poepbillen..)
maandag 24 mei 2021 om 14:34
Oh ik snap precies wat je bedoelt! Hier een peuter van ongeveer dezelfde leeftijd, en nog een pasgeboren tweeling erbij.
De peuter haalt ons soms ook bloed onder de nagels vandaan.
Ik kan nog redelijk rustig blijven met haar gedrag, ook omdat m’n man veel zorg voor haar nu op zich neemt. Maar m’n man trekt het ook soms niet goed meer, wat resulteert in veel geschreeuw richting haar. En daar raak ik dan weer opgefokt van.
Pick your battles is inderdaad wat ik veel toepas. En me bij veel dingen bedenken dat het gewoon normaal peutergedrag is. Maar vervelend is het natuurlijk wel, vooral als je hoogzwanger bent en fysiek minder kan (ook herkenbaar dus).
De peuter haalt ons soms ook bloed onder de nagels vandaan.
Ik kan nog redelijk rustig blijven met haar gedrag, ook omdat m’n man veel zorg voor haar nu op zich neemt. Maar m’n man trekt het ook soms niet goed meer, wat resulteert in veel geschreeuw richting haar. En daar raak ik dan weer opgefokt van.
Pick your battles is inderdaad wat ik veel toepas. En me bij veel dingen bedenken dat het gewoon normaal peutergedrag is. Maar vervelend is het natuurlijk wel, vooral als je hoogzwanger bent en fysiek minder kan (ook herkenbaar dus).
maandag 24 mei 2021 om 14:34
Dus jouw advies is, als ik het goed begrijp, om juist minder onderhandel-ruimte te geven, bijvoorbeeld bij luierwissels? en daardoor duidelijker te zijn? Het rekken van tijd klinkt inderdaad ook heel bekend. Vooral naar bed gaan kan eindeloos duren en wat de ene avond werkt, werkt de andere avond ineens averechts. En de middagdut wil hij ook steeds vaker overslaan, maar die heb ik zelf nog zo ontzettend hard nodig.feow schreef: ↑24-05-2021 14:25Ja, ik herken.
Wat mij hielp was ergens horen dat mensen zelden heel lang strijd hebben over echt gevaarlijke dingen (geen driftbuipeuter die voor de 16e keer nog steeds geen vleesmes krijgt om mee te vingerverven, het stopcontact af wil likken enz).
Dat hielp mij om sommige dingen, inderdaad die rotluier, heel daadkrachtig en zonder schuldgevoel of onderhandelingsruimte door te pakken.
En bij ons (resultaten van anderen geven geen garantie op succes bij u) hielp het.
Geen strontstrijd meer.
In ruil daarvoor kwamen uiteraard mínstens vier andere onzinnige strijdonderwerpen terug. Kennelijk had mijn kind de fase ‘ik verken mijn driftbuigrens’ met de fase ‘ik rek alle fases eindeloos lang’ weten te combineren.
Maar om strijd om ‘ik wil nú twee verschillende sokken vullen met glitterklei’ voelde toch anders dan ‘succes met mij in een autostoel proppen zonder dat ze een stad verderop veilig thuis willen bellen’
O, en voor jou: het komt goed, dit gaat over..
Waar ik ook tegenaan loop is natuurlijk gewoon de algemene omstandigheden: door corona-maatregelen kan er minder, bijvoorbeeld even het huis uit, op bezoek bij anderen, of inderdaad een echt uitje zoals zwemmen of dierentuin. En dan is het ook nog eens al weken prutweer. Wat voor mijn eigen mentale staat funest is, maar wat ook de mogelijkheden tot stoom afblazen beperkt.
maandag 24 mei 2021 om 14:34
Heel herkenbaar bij vlagen. Ik denk dat je de spijker op z’n kop slaat met jullie werk en jouw zwangerschap. Ik merk dat zodra ik echt moe ben/niet lekker ben/druk ben, alle strijd 10 keer zo erg is als op goede dagen. Het is nu niet direct op te lossen maar peuters gaan gewoon gigantisch aandacht trekken op het moment dat ze merken dat je die aandacht niet automatisch geeft. En dan op een hele vervelende manier.
Wat hier met aankleden soms helpt is er een grapje van maken. Soort stoeien en kietelen en dan aankleden. Het blijft een soort alligator aankleden, maar dat is beter dan een schreeuwende, boze alligator aankleden. En ook wel duidelijke grenzen trekken. Ik wil met jou naar buiten, dan moet je een broek, een trui, sokken en schoenen aan. Wil je die niet aan? Dan kunnen we niet naar buiten. (Mijn peuter vindt naar buiten gaan het allerleukste wat er is, dus ze is met dit soort dingen te motiveren). Wat ook helpt is een filmpje kijken bij het haren doen, omdat ze dan echt even stil zit, maar ik zou dat bij aankleden niet doen denk ik.
En verder echt zo veel mogelijk fysiek bezig zijn, buiten laten rennen en klimmen zodra het weer het toelaat, zoveel mogelijk uit laten razen, al die energie moet er gewoon echt uit.
Het is echt lastig omdat je gewoon zo veel aan je hoofd hebt. Probeer evt hulp te vragen van familie ofzo, dat je hem even een paar uurtjes kwijt bent. En het is écht een fase, ooit wordt het weer beter!
Wat hier met aankleden soms helpt is er een grapje van maken. Soort stoeien en kietelen en dan aankleden. Het blijft een soort alligator aankleden, maar dat is beter dan een schreeuwende, boze alligator aankleden. En ook wel duidelijke grenzen trekken. Ik wil met jou naar buiten, dan moet je een broek, een trui, sokken en schoenen aan. Wil je die niet aan? Dan kunnen we niet naar buiten. (Mijn peuter vindt naar buiten gaan het allerleukste wat er is, dus ze is met dit soort dingen te motiveren). Wat ook helpt is een filmpje kijken bij het haren doen, omdat ze dan echt even stil zit, maar ik zou dat bij aankleden niet doen denk ik.
En verder echt zo veel mogelijk fysiek bezig zijn, buiten laten rennen en klimmen zodra het weer het toelaat, zoveel mogelijk uit laten razen, al die energie moet er gewoon echt uit.
Het is echt lastig omdat je gewoon zo veel aan je hoofd hebt. Probeer evt hulp te vragen van familie ofzo, dat je hem even een paar uurtjes kwijt bent. En het is écht een fase, ooit wordt het weer beter!
maandag 24 mei 2021 om 14:35
Poeh pittig ding, heel lastig ik herken wel wat hoor! Ik had ook een jongen die af en toe driftbuien had.
Bij ons hielp uiteindelijk dat kiezen wel of het spelletje ‘wie het eerste... bv: in de auto zit’
Ook deed ik gewoon niet zoveel meer voor de rust. Gewoon thuis een beetje klooien.
Heel vermoeiend inderdaad ook extra omdat je zelf steeds meer moe wordt. Ik vond het geen leuke leeftijd, bij ons veranderde het met 3 - 3,5 jaar ongeveer. Voel je niet schuldig het wordt echt beter!
Bij ons hielp uiteindelijk dat kiezen wel of het spelletje ‘wie het eerste... bv: in de auto zit’
Ook deed ik gewoon niet zoveel meer voor de rust. Gewoon thuis een beetje klooien.
Heel vermoeiend inderdaad ook extra omdat je zelf steeds meer moe wordt. Ik vond het geen leuke leeftijd, bij ons veranderde het met 3 - 3,5 jaar ongeveer. Voel je niet schuldig het wordt echt beter!
maandag 24 mei 2021 om 14:38
Ik denk dat we met een week of 3/4 een heel eind zijn met de verbouwing en dan begint ook vrij snel mn verlof. Uit logeren of uit spelen is helaas momenteel geen optie. (ene opa en oma wonen te ver weg, andere zijn tot juli op vakantie).Mugske schreef: ↑24-05-2021 14:26Ik ben 2 en ik zeg nee (het gaat over)
Hoe lang duurt de verbouwing nog? Bij ons was het fijn dat dochter paar dagen bij oma kon logeren bij verhuizing bijv.
Slaan was hier een fase, gedrag was ook afgekeken van oudere kinderen in de nieuwe groep op het kdv.
Kan hij zijn energie ergens anders aan kwijt? Buitenspelen, nieuw speelgoed of zoiets.
Kies voor de makkelijke weg daar waar dat kan. Bijv makkelijke kleren, wassen met washandje ipv douche/bad. Dochter was bijv drama met haar kammen, dus gekozen voor korte coupe.
Pick your battles doen we inderdaad ook wel waar mogelijk, maar als het aan hem ligt is dat dus de hele dag in een stinkluier en pyjama op de bank tv kijken. En daar kiezen we heus wel eens een halve ochtend voor om zelf rustig een kop koffie te kunnen drinken, maar op een gegeven moment lijkt het hem zelf ook te vervelen, want dan gaat hij stoute dingen doen (achter de hond aan rennen of vlak voor de televisie tafeltjes optillen), maar als we dan suggereren om iets anders te gaan doen is het ook weer heibel.
maandag 24 mei 2021 om 14:38
Ik snap je middagdutje struggle maar dit klinkt alsof hij er misschien aan toe is om zonder te doen. Mijn peuter is precies even oud en slaapt sinds een maand of 2 niet meer ‘s middags, waardoor het ‘s avonds echt veel makkelijker gaat. Als je zelf je rust echt nodig hebt, hem helpen opstarten met speelgoed en dan een wekkertje zetten dat je even 45 minuten op de bank ligt en hij zichzelf moet vermaken ofzo? Of als t echt niet gaat, tv inschakelen.. zo’n rustmomentje kost wel ook tijd om aan te wennen overigens.laylalala schreef: ↑24-05-2021 14:34Dus jouw advies is, als ik het goed begrijp, om juist minder onderhandel-ruimte te geven, bijvoorbeeld bij luierwissels? en daardoor duidelijker te zijn? Het rekken van tijd klinkt inderdaad ook heel bekend. Vooral naar bed gaan kan eindeloos duren en wat de ene avond werkt, werkt de andere avond ineens averechts. En de middagdut wil hij ook steeds vaker overslaan, maar die heb ik zelf nog zo ontzettend hard nodig.
maandag 24 mei 2021 om 14:43
Hoe zou dit gaan? Ineens drama: "Ik wil wel aangekleed! Ik wil wel aangekleed!" of: "Oké, dan ga ik pyjama!".
Zou peuter op zijn neus kijken dat het verwachte/uitgelokte drama uitblijft?
maandag 24 mei 2021 om 14:43
Yep, herkenbaar.
Niet die hele heftige strijd maar ook hoogzwanger en een pittig ventje...
Ik denk dat hij heel erg voelt dat jullie lontje korter is, jouw buik wordt dikker dus er is iets met mama, veranderingen in huis enzovoort.
Kids slaan het allemaal op in dat koppie en leren al zoveel in deze periode. Dit is dan allemaal “extra”.
Zorg voor genoeg rust en regelmaat en blijf consequent zover dat lukt... succes!
Niet die hele heftige strijd maar ook hoogzwanger en een pittig ventje...
Ik denk dat hij heel erg voelt dat jullie lontje korter is, jouw buik wordt dikker dus er is iets met mama, veranderingen in huis enzovoort.
Kids slaan het allemaal op in dat koppie en leren al zoveel in deze periode. Dit is dan allemaal “extra”.
Zorg voor genoeg rust en regelmaat en blijf consequent zover dat lukt... succes!
maandag 24 mei 2021 om 14:46
Als ik het voor mezelf probeer te analyseren zit er ook wel een soort van 'angst' achter om nu onhandige keuzes te maken. Bijvoorbeeld met pick your battles. Daar waar we nu toegeven om er even makkelijk vanaf te zijn, krijgen we daar later gedonder van op het moment dat het wél belangrijk wordt. Bijvoorbeeld een keer toegeven en zn lievelingseten koken zodat hij in ieder geval eet. Maar heb ik dan morgen of overmorgen extra gedonder omdat ik dat niet 3 dagen achter elkaar wil.
Ik wil niet het type ouder zijn van 'omdat ik het zeg', maar soms moet hij nou eenmaal gewoon luisteren. Als hij zn luier niet verschoond wil, krijgt hij luier-uitslag. Hij is oud genoeg om heel stellig te zijn in het niet-verschonen, maar te jong om de consequentie eraan te verbinden (ook als we die uitleggen dat het écht voor zn eigen bestwil is).
Ik schijn vroeger zelf exact zo te zijn geweest en mijn moeder ook tot wanhoop te hebben gedreven (karma is a bitch
). maar ik herinner me van vroeger ook heel duidelijk het gevoel van niet gezien, niet gehoord en vooral niet begrepen te worden. En ik wil daarom ook heel graag een ouder zijn die hem wél ziet en we moeite doet om hem te begrijpen. Maar ja.. ik ben ook maar een mens met beperkt geduld.
Ik wil niet het type ouder zijn van 'omdat ik het zeg', maar soms moet hij nou eenmaal gewoon luisteren. Als hij zn luier niet verschoond wil, krijgt hij luier-uitslag. Hij is oud genoeg om heel stellig te zijn in het niet-verschonen, maar te jong om de consequentie eraan te verbinden (ook als we die uitleggen dat het écht voor zn eigen bestwil is).
Ik schijn vroeger zelf exact zo te zijn geweest en mijn moeder ook tot wanhoop te hebben gedreven (karma is a bitch
). maar ik herinner me van vroeger ook heel duidelijk het gevoel van niet gezien, niet gehoord en vooral niet begrepen te worden. En ik wil daarom ook heel graag een ouder zijn die hem wél ziet en we moeite doet om hem te begrijpen. Maar ja.. ik ben ook maar een mens met beperkt geduld.
maandag 24 mei 2021 om 14:47
Oh zo herkenbaar!
Peuter van 28 maanden en een baby van 3 maanden en dan een mama die herstellende is van een zware hernia en recent geopereerd is. Echt een top combinatie!
Hier werkt op voorhand afspraken maken. Dus bijvoorbeeld je geeft een hand tot aan de auto, afgesproken? Zegt hij ja dan doet hij dat ook echt zegt hij niks of nee dan kan ik het wel vergeten.
Aankleden wilt hij graag maar eenmaal op de commode wordt het peuter worstelen en helaas voor hem ik win. Daar kan hij z’n portie strijd krijgen maar wilt hij geen schoenen aan, prima blijven we toch lekker binnen.
Oh en heel slecht ik biedt hem gerust een doos rozijntjes aan in ruil voor doen wat ik wil. Oa in de kinderwagen gaan zitten of naar beneden komen. Het is even wat het is maar moet zuinig zijn met mijn energie en dus kies ik soms voor makkelijk.
Peuter van 28 maanden en een baby van 3 maanden en dan een mama die herstellende is van een zware hernia en recent geopereerd is. Echt een top combinatie!
Hier werkt op voorhand afspraken maken. Dus bijvoorbeeld je geeft een hand tot aan de auto, afgesproken? Zegt hij ja dan doet hij dat ook echt zegt hij niks of nee dan kan ik het wel vergeten.
Aankleden wilt hij graag maar eenmaal op de commode wordt het peuter worstelen en helaas voor hem ik win. Daar kan hij z’n portie strijd krijgen maar wilt hij geen schoenen aan, prima blijven we toch lekker binnen.
Oh en heel slecht ik biedt hem gerust een doos rozijntjes aan in ruil voor doen wat ik wil. Oa in de kinderwagen gaan zitten of naar beneden komen. Het is even wat het is maar moet zuinig zijn met mijn energie en dus kies ik soms voor makkelijk.
Niets is wat het lijkt..
maandag 24 mei 2021 om 14:47
In de eerste instantie heeftie geen weerwoord en laat het begaan, maar de kans is groot dat de volgende keer aankleden wordt geëist.
maandag 24 mei 2021 om 14:47
Ooooowww ja, herkenbaar!! Gelukkig was het onze jongste, dus niet in combinatie met een zwangerschap, maar het kan ZO zwaar zijn!
Ik heb geen tips meer anders dan al gegeven zijn, maar wel een 'wijsheid' die ik zelf een paar keer heb ervaren in de opvoeding van de kinderen. Zodra ik het echt he-le-maal zat ben en heel zeker weet (ergens, van binnen) dat bepaald gedrag nu echt over moet zijn, dan werkt het ineens wel, mijn vooraf bedachte aanpak.
We zijn ooit op het matje geroepen bij de buren wegens het geschreeuw en de overlast van onze dochter, en blijkbaar was dat bij ons een dusdanige trigger, dat we het ineens wel voor elkaar kregen om haar meer te begrenzen.
het sluipt er ook in he. Eerst had ze de waterpokken gehad, dus toen waren we wat vergoelijkender dan normaal. Toen was het voor het eerst dat ze zo heftig driftig deed, dat we niks deden. Toen was ze moe. Toen was het een drukke dag. Ineens ben je maanden verder en realiseer je je dat je al maanden aan het strijden bent en ieders grenzen onwijs hebt opgerekt.
Succes!! En voel je niet schuldig als je af en toe toch gewoon een schreeuwend en schoppend kind achterop de fiets prakt omdat het gewoon MOET.
Ik heb geen tips meer anders dan al gegeven zijn, maar wel een 'wijsheid' die ik zelf een paar keer heb ervaren in de opvoeding van de kinderen. Zodra ik het echt he-le-maal zat ben en heel zeker weet (ergens, van binnen) dat bepaald gedrag nu echt over moet zijn, dan werkt het ineens wel, mijn vooraf bedachte aanpak.
We zijn ooit op het matje geroepen bij de buren wegens het geschreeuw en de overlast van onze dochter, en blijkbaar was dat bij ons een dusdanige trigger, dat we het ineens wel voor elkaar kregen om haar meer te begrenzen.
het sluipt er ook in he. Eerst had ze de waterpokken gehad, dus toen waren we wat vergoelijkender dan normaal. Toen was het voor het eerst dat ze zo heftig driftig deed, dat we niks deden. Toen was ze moe. Toen was het een drukke dag. Ineens ben je maanden verder en realiseer je je dat je al maanden aan het strijden bent en ieders grenzen onwijs hebt opgerekt.
Succes!! En voel je niet schuldig als je af en toe toch gewoon een schreeuwend en schoppend kind achterop de fiets prakt omdat het gewoon MOET.
maandag 24 mei 2021 om 14:47
Sommige dagen gaat het erg goed zonder middagdut. Maar regelmatig hebben we vanaf 16:30 echt strijd omdat hij dan zo enorm moe is. Dus ook de middagdutstruggle is wel voor zn eigen bestwil.. maar leg dat hem maar eens uit.Minik schreef: ↑24-05-2021 14:38Ik snap je middagdutje struggle maar dit klinkt alsof hij er misschien aan toe is om zonder te doen. Mijn peuter is precies even oud en slaapt sinds een maand of 2 niet meer ‘s middags, waardoor het ‘s avonds echt veel makkelijker gaat. Als je zelf je rust echt nodig hebt, hem helpen opstarten met speelgoed en dan een wekkertje zetten dat je even 45 minuten op de bank ligt en hij zichzelf moet vermaken ofzo? Of als t echt niet gaat, tv inschakelen.. zo’n rustmomentje kost wel ook tijd om aan te wennen overigens.
Het is nu denk ik 50/50 met/zonder dut
maandag 24 mei 2021 om 14:51
Probeer dit eens:
Je begrijpt heel goed dat je kind schreeuwt om grenzen.
Je ziet hem dus juist wél als je bij sommige dingen een harde grens stelt.
En dat zijn geen battles meer, want daar is geen discussieruimte. Nul. Daar gaat het zoals jij het zegt, omdat jij het zegt.
En daarnaast gun je het kind bij andere issues zijn/haar driftbuien en oefening in onderhandelingsvaardigheden. Daar zie je hem/haar op een andere manier, daar doe je je best om dingen te begrijpen en duiden en uitleggen en zovoort.
Je begrijpt heel goed dat je kind schreeuwt om grenzen.
Je ziet hem dus juist wél als je bij sommige dingen een harde grens stelt.
En dat zijn geen battles meer, want daar is geen discussieruimte. Nul. Daar gaat het zoals jij het zegt, omdat jij het zegt.
En daarnaast gun je het kind bij andere issues zijn/haar driftbuien en oefening in onderhandelingsvaardigheden. Daar zie je hem/haar op een andere manier, daar doe je je best om dingen te begrijpen en duiden en uitleggen en zovoort.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 24 mei 2021 om 14:57
Ik ben wel heel blij trouwens met de herkenning hier. Dat betekent dat het voor een deel tenminste ook gewoon gedrag is en niet alleen maar aan mij, de waardeloze moeder, en mijn onhandelbare kind ligt.
Nee serieus, erg blij met de tips die gegeven worden. En ook het hier schrijven maakt me wel wat rustiger omdat het in mijn hoofd ook wel duidelijk wordt waarom ik zelf reageer zoals ik reageer en waarom het me zo enorm raakt als we weer in zo'n stomme machteloze machtsstrijd terecht zijn gekomen.
Ik wil niet een schreeuwende ouder zijn, ik wil niet een snauwende ouder zijn. Ik wil wél een duidelijke ouder zijn en een geduldige. Dus in de basis moet ik nog beter zorgen dat ik mijn energie stop in de juiste dingen. Zorgen dat hij genoeg positieve aandacht krijgt, zodat hij geen negatieve aandacht gaat vragen.
Nee serieus, erg blij met de tips die gegeven worden. En ook het hier schrijven maakt me wel wat rustiger omdat het in mijn hoofd ook wel duidelijk wordt waarom ik zelf reageer zoals ik reageer en waarom het me zo enorm raakt als we weer in zo'n stomme machteloze machtsstrijd terecht zijn gekomen.
Ik wil niet een schreeuwende ouder zijn, ik wil niet een snauwende ouder zijn. Ik wil wél een duidelijke ouder zijn en een geduldige. Dus in de basis moet ik nog beter zorgen dat ik mijn energie stop in de juiste dingen. Zorgen dat hij genoeg positieve aandacht krijgt, zodat hij geen negatieve aandacht gaat vragen.
maandag 24 mei 2021 om 14:59
Dochter van bijna 2 en ik herken ALLES van wat je zegt (oke niet zwanger maar wel wat betreft verbouwing en peutergedrag).
EXACT hetzelfde gedrag hier. Manmanman wat is het vermoeiend!! Helemaal gek worden we er soms van. We bewegen nu heel erg mee en als ze het echt bont maakt en gaat schreeuwen, slaan etc. Halen we haar uit de situatie en moet ze op de trap of mat. Dit was even zoeken, maar consequent zijn helpt enorm en het feit dat wij duidelijke grenzen aangeven, ook.
Ze wil absoluut niet op de mat/trap (is maar 5-10sec, maar om aan te geven dat dat iets is waar je niet blij mee hoeft te zijn) en ze zegt nu vóór ze daarop moet al sorry
Kort samengevat; hier helpen duidelijke grenzen en ook echt doen wat je zegt (en anders niet zeggen). Het is een manier om zich te uiten, maar sommige dingen kunnen/mogen echt niet en daar zitten we bovenop. De rest is aan haar. Geen schone luier? Dan niet. Niet uit de auto? Dan niet (laten we de deur openstaan en de voordeur ook). Inmiddels kiest ze eieren voor geld en luistert ze weer iets beter.
Het is een faaaaaaaase.... (en die van mij is nog niet eens 2) pittige dame die spreekt in hele zinnen en ook in discussie gaat
EXACT hetzelfde gedrag hier. Manmanman wat is het vermoeiend!! Helemaal gek worden we er soms van. We bewegen nu heel erg mee en als ze het echt bont maakt en gaat schreeuwen, slaan etc. Halen we haar uit de situatie en moet ze op de trap of mat. Dit was even zoeken, maar consequent zijn helpt enorm en het feit dat wij duidelijke grenzen aangeven, ook.
Ze wil absoluut niet op de mat/trap (is maar 5-10sec, maar om aan te geven dat dat iets is waar je niet blij mee hoeft te zijn) en ze zegt nu vóór ze daarop moet al sorry
Kort samengevat; hier helpen duidelijke grenzen en ook echt doen wat je zegt (en anders niet zeggen). Het is een manier om zich te uiten, maar sommige dingen kunnen/mogen echt niet en daar zitten we bovenop. De rest is aan haar. Geen schone luier? Dan niet. Niet uit de auto? Dan niet (laten we de deur openstaan en de voordeur ook). Inmiddels kiest ze eieren voor geld en luistert ze weer iets beter.
Het is een faaaaaaaase.... (en die van mij is nog niet eens 2) pittige dame die spreekt in hele zinnen en ook in discussie gaat
maandag 24 mei 2021 om 14:59
Voor mij ook heel herkenbaar. Mijn dochter is wel iets jonger 2 jaar en 3 maanden, maar deed dit een tijdje geleden ook. Ik was toen ook hoogzwanger/net bevallen en ze zocht heel erg de grenzen op en had constant driftbuien. Hier hielp het het best om zelf, hoe moeilijk ook, heel rustig te blijven en grenzen te stellen. Bij het naar bed gaan en de pyjama niet aan willen doen bijvoorbeeld heel rustig zeggen dat er dan geen tijd meer was om voor te lezen. Dit zorgde drie avonden voor strijd, want geen boekje lezen was weer een driftbui, maar daarna begreep ze het en ging ze meewerken.
Wat mij ook erg hielp om uit de strijd te blijven was bedenken dat je je uiteindelijke doel wil bereiken en niet de strijd wil winnen. Ik merkte dat ik op een gegeven moment vaak belande in; nu moet je luisteren en ik blijf bij mijn standpunt want anders win jij. Maar uiteindelijk verlies je dan beide want beide boos en een peuter houdt het veel langer vol dan jij hoogzwanger/net bevallen en met weinig energie
Mijn dochter wil smiddags ook steeds vaker niet slapen. Ik breng haar dan wel altijd naar bed, maar zeg er dan bij dat ze niet hoeft te slapen, maar wel even naar bed moet. Ze mag dan ook even met haar knuffels spelen ofzo. Meestal speelt ze een minuut of 10 met gaat knuffels en gaat ze dan wel slapen, maar doordat de nadruk niet ligt op het slapen gaat de strijd af van het naar bed moeten.
Sterkte to, het is een fase, maar het zuigt energie!
Wat mij ook erg hielp om uit de strijd te blijven was bedenken dat je je uiteindelijke doel wil bereiken en niet de strijd wil winnen. Ik merkte dat ik op een gegeven moment vaak belande in; nu moet je luisteren en ik blijf bij mijn standpunt want anders win jij. Maar uiteindelijk verlies je dan beide want beide boos en een peuter houdt het veel langer vol dan jij hoogzwanger/net bevallen en met weinig energie
Mijn dochter wil smiddags ook steeds vaker niet slapen. Ik breng haar dan wel altijd naar bed, maar zeg er dan bij dat ze niet hoeft te slapen, maar wel even naar bed moet. Ze mag dan ook even met haar knuffels spelen ofzo. Meestal speelt ze een minuut of 10 met gaat knuffels en gaat ze dan wel slapen, maar doordat de nadruk niet ligt op het slapen gaat de strijd af van het naar bed moeten.
Sterkte to, het is een fase, maar het zuigt energie!
maandag 24 mei 2021 om 15:01
Toen die van mij 4 was heb ik hem een keer in z'n pyjama naar school laten gaan. Toen vroegen veel kinderen waarom hij nog z'n pyjama aan had. Daarna heeft hij nooit meer moeilijk gedaan met omkleden.
Ik hem hem ook een keer met blote voeten naar buiten laten gaan in de winter. Vond hij toch niet leuk waardoor hij daarna wel schoenen aan wilde doen.
Het is een lastige tijd maar soms zijn zulke dingen nodig waardoor ze het toch niet meer doen.
Ik hem hem ook een keer met blote voeten naar buiten laten gaan in de winter. Vond hij toch niet leuk waardoor hij daarna wel schoenen aan wilde doen.
Het is een lastige tijd maar soms zijn zulke dingen nodig waardoor ze het toch niet meer doen.
maandag 24 mei 2021 om 15:04
Het is vaak een wisselwerking.
Neem de tijd, hij kan dingen minder snel dan jij zou willen. Hoe sneller jij wil, hoe dieper zijn hakken in het zand komen.
Hij voelt jouw weerstand tegen weer een driftbui, dat is de trigger om er juist nog een te krijgen.
Makkelijk opgeschreven vanachter mijn scherm, en lastig om te buigen als je er midden in zit.
Oefening baart kunst. Hoewel onze derde driftiger was dan de eerste twee kon ik daar beter mee om gaan.
Succes!
Neem de tijd, hij kan dingen minder snel dan jij zou willen. Hoe sneller jij wil, hoe dieper zijn hakken in het zand komen.
Hij voelt jouw weerstand tegen weer een driftbui, dat is de trigger om er juist nog een te krijgen.
Makkelijk opgeschreven vanachter mijn scherm, en lastig om te buigen als je er midden in zit.
Oefening baart kunst. Hoewel onze derde driftiger was dan de eerste twee kon ik daar beter mee om gaan.
Succes!
