Kinderen
alle pijlers
(Puber)zoon dwars na geboorte kinderen
woensdag 1 december 2021 om 14:46
Kort geleden ben ik bevallen van een tweeling. De zwangerschap en bevalling waren zwaar en ben nog niet hersteld. Ik kan nog niet zoveel als ik zou willen doen. Ik heb een vriend en twee puberende kinderen uit een vorig huwelijk.
Veel (bijna alles) van de zorg voor de baby's, mij en het huishouden komt neer op mijn vriend. Mijn dochter helpt hem daarbij. Dat vindt ze geen enkel probleem, leuk om te doen, mijn vriend is er blij mee en ik ook.
Mijn zoon is echter vrij snel na de geboorte van de baby's dwars gaan doen en dat wordt steeds erger. Hij gooit zijn vuile kleren overal neer behalve in de wasmand, ruimt als hij heeft gegeten niet op, laat de hond niet uit en laat hem voortdurend binnen, omdat hij het zielig vindt dat de hond in het hondenhok of de bijkeuken moet zitten (met als gevolg dat de hond zijn behoefte binnen doet, met vieze poten door het huis banjert en ga zo maar door).
Als mijn vriend hem iets vraagt, dan doet hij dat (maar nooit uit zichzelf), maar op mij en mijn dochter reageert hij vervelend en verwijtend (geen tijd meer voor mij sinds geboorte baby's, hij verveelt zich, als er bezoek komt komen die vooral voor de baby's, etc).
Ik zit nu in een lastige spagaat. Ik begrijp dat hij ervan baalt dat het nu even vooral draait om de baby's en het huishouden. En dat mijn vriend en dochter naast hun werk, school, stage de benen uit hun lijf lopen met de zorg, het huishouden, boodschappen en alle andere dingen die gedaan moeten worden. Het al zou helpen als hij in elk geval zijn eigen rommel op zou ruimen, de hond uit zou laten en zo. Ik snap dat hij ervan baalt van de situatie, maar zijn gedrag is erg irritant en helpt totaal niet.
Maar elke keer dat ik er over begin, reageert hij meteen dwars, verwijtend en lijkt het alleen maar erger te worden. Naar zijn zus reageert hij ook vervelend en ze hebben al een paar keer flinke ruzie gehad daarover.
Veel (bijna alles) van de zorg voor de baby's, mij en het huishouden komt neer op mijn vriend. Mijn dochter helpt hem daarbij. Dat vindt ze geen enkel probleem, leuk om te doen, mijn vriend is er blij mee en ik ook.
Mijn zoon is echter vrij snel na de geboorte van de baby's dwars gaan doen en dat wordt steeds erger. Hij gooit zijn vuile kleren overal neer behalve in de wasmand, ruimt als hij heeft gegeten niet op, laat de hond niet uit en laat hem voortdurend binnen, omdat hij het zielig vindt dat de hond in het hondenhok of de bijkeuken moet zitten (met als gevolg dat de hond zijn behoefte binnen doet, met vieze poten door het huis banjert en ga zo maar door).
Als mijn vriend hem iets vraagt, dan doet hij dat (maar nooit uit zichzelf), maar op mij en mijn dochter reageert hij vervelend en verwijtend (geen tijd meer voor mij sinds geboorte baby's, hij verveelt zich, als er bezoek komt komen die vooral voor de baby's, etc).
Ik zit nu in een lastige spagaat. Ik begrijp dat hij ervan baalt dat het nu even vooral draait om de baby's en het huishouden. En dat mijn vriend en dochter naast hun werk, school, stage de benen uit hun lijf lopen met de zorg, het huishouden, boodschappen en alle andere dingen die gedaan moeten worden. Het al zou helpen als hij in elk geval zijn eigen rommel op zou ruimen, de hond uit zou laten en zo. Ik snap dat hij ervan baalt van de situatie, maar zijn gedrag is erg irritant en helpt totaal niet.
Maar elke keer dat ik er over begin, reageert hij meteen dwars, verwijtend en lijkt het alleen maar erger te worden. Naar zijn zus reageert hij ook vervelend en ze hebben al een paar keer flinke ruzie gehad daarover.
maandag 6 december 2021 om 22:02
@stouteboel
Mij houdt dat ook bezig... En weet je, als t een beetje een leuk hondje is heeft hij/zij in no time een fijn nieuw huisje. Maar ze moeten wel de stap zetten. Dat snap ik nou niet, de hond is ongewenst maar er iets aan doen ho maar. En dat de zoon dit niet wil is begrijpelijk, maar je kunt niet gaan redeneren van 'en nu pak je hem dit ook nog af'. Hij kijkt er niet naar om. De hond is de dupe.
Mij houdt dat ook bezig... En weet je, als t een beetje een leuk hondje is heeft hij/zij in no time een fijn nieuw huisje. Maar ze moeten wel de stap zetten. Dat snap ik nou niet, de hond is ongewenst maar er iets aan doen ho maar. En dat de zoon dit niet wil is begrijpelijk, maar je kunt niet gaan redeneren van 'en nu pak je hem dit ook nog af'. Hij kijkt er niet naar om. De hond is de dupe.
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
maandag 6 december 2021 om 22:04
Je kinderen hebben het goed denk ik Marysol. Jullie zijn volgens mij goed voor de kinderen, ook voor de pubers.
Maar de hond kunnen jullie dit niet aandoen!
Ik snap het niet: Dit kan niet, dit mag niet! Misschien zien jullie het niet, en ik weet dat dit jullie intentie niet is, maar het diertje heeft een eenzaam rotleven.
Als je wilt haal ik hem op!
Maar de hond kunnen jullie dit niet aandoen!
Ik snap het niet: Dit kan niet, dit mag niet! Misschien zien jullie het niet, en ik weet dat dit jullie intentie niet is, maar het diertje heeft een eenzaam rotleven.
Als je wilt haal ik hem op!
Ob moona ka kaprio oj danse qu plate!
maandag 6 december 2021 om 22:06
Vitamini schreef: ↑06-12-2021 22:02@stouteboel
Mij houdt dat ook bezig... En weet je, als t een beetje een leuk hondje is heeft hij/zij in no time een fijn nieuw huisje. Maar ze moeten wel de stap zetten. Dat snap ik nou niet, de hond is ongewenst maar er iets aan doen ho maar. En dat de zoon dit niet wil is begrijpelijk, maar je kunt niet gaan redeneren van 'en nu pak je hem dit ook nog af'. Hij kijkt er niet naar om. De hond is de dupe.
Precies! Het is niet hun bedoeling, maar ze zien niet wat voor afschuwelijk leven het hondje heeft!
Ob moona ka kaprio oj danse qu plate!
maandag 6 december 2021 om 22:11
Die redenatie stoorde me hier enorm. Alsof ik de hond weg zou willen doen als straf voor mijn zoon. Dat is absoluut niet het geval. Hij kijkt er 99,9% van de tijd niet naar om.Vitamini schreef: ↑06-12-2021 22:02@stouteboel
Mij houdt dat ook bezig... En weet je, als t een beetje een leuk hondje is heeft hij/zij in no time een fijn nieuw huisje. Maar ze moeten wel de stap zetten. Dat snap ik nou niet, de hond is ongewenst maar er iets aan doen ho maar. En dat de zoon dit niet wil is begrijpelijk, maar je kunt niet gaan redeneren van 'en nu pak je hem dit ook nog af'. Hij kijkt er niet naar om. De hond is de dupe.
Het is meer van de hond mag best blijven, maar dan moet je er wel naar omkijken. Als je dat niet doet, dan is de hond elders beter af.
maandag 6 december 2021 om 22:17
Marysol, een hond is net een kind. Mijn hond was een aantal weken geleden geopereerd en toen ik hem op mocht halen en hij hoorde mijn stem toen ik de kliniek binnen kwam begon hij me te roepen. Dat geluid had ik nog niet eerder gehoord, het was hetzelfde als: Mamaaa, mamaa, ik ben hier, kom naar me toe!!
Woefwoefwoef wahooooohhh!!!
Het was het geluid van een kind dat bang is en om z'n moeder roept.
Ik vergeet dat nooit meer!
Het is niet zo dat een huisdier niets beseft, zich niet hecht en geen gevoel heeft!!
Woefwoefwoef wahooooohhh!!!
Het was het geluid van een kind dat bang is en om z'n moeder roept.
Ik vergeet dat nooit meer!
Het is niet zo dat een huisdier niets beseft, zich niet hecht en geen gevoel heeft!!
stouteboel wijzigde dit bericht op 06-12-2021 22:19
0.10% gewijzigd
Ob moona ka kaprio oj danse qu plate!
maandag 6 december 2021 om 22:17
Beste Marysol,
Wat heel belangrijk kan zijn is regelmatig (bijv 1x pm of 1 x per 2 maanden) om met je zoon en dochter afzonderlijk van elkaar iets leuks te doen zodra het kan. Bijvoorbeeld met je dochter naar een nagelsalon en met je zoon bijvoorbeeld iets bakken of ergens een gebakje eten. Iets doen wat ze echt leuk vinden. Quality Time.
Wat heel belangrijk kan zijn is regelmatig (bijv 1x pm of 1 x per 2 maanden) om met je zoon en dochter afzonderlijk van elkaar iets leuks te doen zodra het kan. Bijvoorbeeld met je dochter naar een nagelsalon en met je zoon bijvoorbeeld iets bakken of ergens een gebakje eten. Iets doen wat ze echt leuk vinden. Quality Time.
maandag 6 december 2021 om 22:18
Marysol schreef: ↑06-12-2021 22:11Die redenatie stoorde me hier enorm. Alsof ik de hond weg zou willen doen als straf voor mijn zoon. Dat is absoluut niet het geval. Hij kijkt er 99,9% van de tijd niet naar om.
Het is meer van de hond mag best blijven, maar dan moet je er wel naar omkijken. Als je dat niet doet, dan is de hond elders beter af.
Marysol, je kinderen hebben het goed, zoals ik het lees. Ze hebben liefhebbende (stief)ouders.
Maar de hond, alsjeblieft!
Ob moona ka kaprio oj danse qu plate!
maandag 6 december 2021 om 22:20
Precies. Je laat een konijntje toch ook niet eenzaam stikken in zijn eigen stinkhokje ondat de kleuter die het zoooo graag wou maar er nu niet meer naar omkijk 'het niet wil wegdoen'. Dit is hetzelfde.
Jùllie zijn verantwoordelijk voor het welzijn van deze hond. Jullie zijn de volwassenen, de ouders. Jullie beslissen. Niet hij. Hij heeft laten zien er niet toe in staat te zijn. Ja, hij doet nu even of hij er zo gehecht aan is maar zodra de storm zakt laat hij de hond weer letterlijk in de stront zakken. Zo ga je niet met dieren om. En dat moet hij nu maar leren want dit voorspelt niet veel goeds voor de eventuele dieren die hij later zelf aanschaft. Dan leer hem dìt nu wel maar op tijd.
Jùllie zijn verantwoordelijk voor het welzijn van deze hond. Jullie zijn de volwassenen, de ouders. Jullie beslissen. Niet hij. Hij heeft laten zien er niet toe in staat te zijn. Ja, hij doet nu even of hij er zo gehecht aan is maar zodra de storm zakt laat hij de hond weer letterlijk in de stront zakken. Zo ga je niet met dieren om. En dat moet hij nu maar leren want dit voorspelt niet veel goeds voor de eventuele dieren die hij later zelf aanschaft. Dan leer hem dìt nu wel maar op tijd.
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
maandag 6 december 2021 om 22:21
Wie is hier de volwassene in huis? Jij of je zoon? Zoon heeft niets te willen als hij niet voor het hondje zorgt. Dus of regel het zelf en zorg voor een uitlaatdienst of iets anders of regel een beter huis voor het dier.
maandag 6 december 2021 om 22:24
Dat begrijp ik helemaal. Ik snap dat sommige mensen het zien als, en nu verliest hij dat ook nog. Maar we hebben het niet over een tablet of een spelcomputer. Dit is een levend wezentje.Marysol schreef: ↑06-12-2021 22:11Die redenatie stoorde me hier enorm. Alsof ik de hond weg zou willen doen als straf voor mijn zoon. Dat is absoluut niet het geval. Hij kijkt er 99,9% van de tijd niet naar om.
Het is meer van de hond mag best blijven, maar dan moet je er wel naar omkijken. Als je dat niet doet, dan is de hond elders beter af.
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
maandag 6 december 2021 om 22:33
Je zoon lijkt me een prima joch Marysol, hij wil ook best betrokken worden bij de kleintjes en dat is al heel wat voor zo'n knul.
Misschien kun je hem leren dat zo'n hondje ook een levend wezen is met gevoel en behoefte aan bescherming en liefde. Een huisdier is weerloos en afhankelijk van de baasjes. En als hij niet in staat is de hond een fijn leven te geven, dan is het toch beter dat de hond naar mensen toe gaat die dat wel kunnen?
Misschien kun je hem leren dat zo'n hondje ook een levend wezen is met gevoel en behoefte aan bescherming en liefde. Een huisdier is weerloos en afhankelijk van de baasjes. En als hij niet in staat is de hond een fijn leven te geven, dan is het toch beter dat de hond naar mensen toe gaat die dat wel kunnen?
Ob moona ka kaprio oj danse qu plate!
maandag 6 december 2021 om 22:43
Ik denk niet dat iemand van je vraagt dat je de situatie met de vader van je kinderen verandert. Denk dat mensen heel goed snappen dat jij dat niet kunt. Wat wel belangrijk voor alle meeschrijvers is, is denk ik, dat ze weten dat het gedeelte liefde, aandacht, praten etc. er echt is.Marysol schreef: ↑06-12-2021 20:40Aan de situatie met de vader kan ik niet veel veranderen. Niets zelfs. Hij wil geen contact met de kinderen. De kinderen hebben het daar in het begin moeilijk mee gehad. Maar zoals gezegd, is dit al vele jaren geleden. Inmiddels hebben ze geen behoefte meer aan contact met hem. Ik kan moeilijk hem dwingen contact met de kinderen te zoeken. Ik kan moeilijk mijn kinderen dwingen contact met hem te zoeken. Status nu is dat zowel hij als de kinderen er geen behoefte aan hebben. Aantal keren voor praktische dingen telefonisch contact met hem gehad, dan vroeg hij ook helemaal niet hoe het met de kinderen is. Ik heb ook eenzijdig ouderlijk gezag inmiddels over de kinderen.
Ja, natuurlijk zeg ik dat tegen mijn kinderen, doe ik dat met mijn kinderen en laat ik dat merken. Heb dit topic echter geopend over de problemen die spelen en heb me daar in de communicatie op dit forum toe beperkt. Gevolg is wel dat mensen allerlei dingen voor zichzelf in zijn gaan vullen, terwijl de werkelijkheid wat anders is.
Kinderen en vriend kunnen goed met elkaar opschieten. Toen de relatie begon, heb ik het rustig aan gepakt. Niet meteen samen gaan wonen. Na verloop van tijd ook ergens naar toe met de kinderen erbij. Al snel begonnen mijn kinderen hem ook op te zoeken zonder mij. Om ergens naar toe te gaan of gewoon om te kaarten, gezelschapsspelletjes te spelen, te fietsen, vragen of hij helpt met huiswerk. Als dat niet zou klikken, zou ik er niet aan begonnen zijn, hoe gek ik ook op iemand ben.
Ze laten hem niet uit, ze spelen er niet mee. In het begin vonden ze 'm geweldig. Toen was de hond een kleine puppie, de kinderen een paar jaar jonger. Maar al vrij snel werd de aandacht voor de hond steeds minder. Als ik zou zien dat ze de hele dag met de hond spelen, maar het enkel niet uitlaten zou zijn, zou ik ook niet zo reageren als ik reageer. Ik zie echter dat op alle vlakken de aandacht voor de hond nul is.
Je opende namelijk een topic over de praktische problemen, daarover zocht jij antwoorden. Hartstikke logisch natuurlijk. Alleen, doordat je het andere deel wegliet, of er niet op inging wanneer mensen ernaar vroegen, dachten mensen van alles, want wat er staat is de enige context die er is. Ik vind het in ieder geval erg fijn dat je wél aangeeft dat je luistert. Dat je begrijpt hoe erg het gemis van hun vader voor ze is. Dat je ook kunt snappen dat het confronterend kan zijn wanneer ze jou en je nieuwe partner zo bezig zien met de tweeling. Dat kan voor hun een vinger op de zere plek zijn. Dat is dan ook wat ik jou wil meegeven. Hou die gedachte nog steeds in je achterhoofd en doe er wat mee. Ik denk dat het belangrijk is. Je hoeft je hier niet te verdedigen. Ik snap die verleiding wel. Al die aannames, al dat gezaag. Ik ben er zelf ook de fout mee in gegaan en dat is slechts olie op het vuurtje van sommigen. Trek je van die dingen maar niet zoveel aan. Ze kennen jou helemaal niet en jij kent hun evenmin.
Verder, de hond. Dat is toch een naar verhaal. Wellicht zou je dat anders, zonder verwijten, kunnen communiceren. Dat de hond daadwerkelijk aandacht nodig heeft, niet alleen mbt uitgelaten worden, maar ook mbt spelen en knuffelen. Dat honden die dat niet krijgen verwaarloosd worden, en dat dat zielig voor de hond is. Dat jullie met zijn alleen liever moeten zijn voor de hond. Allemaal, niet alleen je zoon. Hoewel de hond vanwege zijn wens in huis gekomen is, is het een levend wezen wat door jullie allemaal omarmd had moeten worden. Zo werkt dat nu eenmaal met huisdieren. Zodat de hond het leuk heeft bij jullie, en dat als dat jullie niet lukt, je echt zsm een ander huis voor de hond zult moeten vinden.
beaucis wijzigde dit bericht op 06-12-2021 22:54
18.75% gewijzigd
maandag 6 december 2021 om 22:51
Dat ben ik ook eens dat de hond elders beter af is als hij hier geen aandacht krijgt. Vandaag is de hond één keer uitgelaten, door mijn vriend.
Vandaag was de hond ook weer even ontsnapt. Stond hier tegenover. Mijn zoon haalt 'm dan, maar i.p.v. even een blokje om te lopen laat hij de hond weer de tuin in en gaat hij wat anders doen. Heb de discussie maar even gelaten voor wat het is, maar krijg het daarvan.
Vind mijn standpunt dat hij er of meer voor zorgt of de hond weggaat niet onredelijk in elk geval. Als de hond gewoon uitgelaten wordt, kan hij ook best binnen, want dan doet hij z'n behoefte niet binnen. maar dat gebeurt dus niet.
Dat is ook mijn punt wat betreft die uitlaatservice of dat mijn vriend 'm drie keer per dag uitlaat. Al gebeurt dat, dan kijken mijn kinderen ook niet meer om naar de hond.
Vandaag was de hond ook weer even ontsnapt. Stond hier tegenover. Mijn zoon haalt 'm dan, maar i.p.v. even een blokje om te lopen laat hij de hond weer de tuin in en gaat hij wat anders doen. Heb de discussie maar even gelaten voor wat het is, maar krijg het daarvan.
Vind mijn standpunt dat hij er of meer voor zorgt of de hond weggaat niet onredelijk in elk geval. Als de hond gewoon uitgelaten wordt, kan hij ook best binnen, want dan doet hij z'n behoefte niet binnen. maar dat gebeurt dus niet.
Dat is ook mijn punt wat betreft die uitlaatservice of dat mijn vriend 'm drie keer per dag uitlaat. Al gebeurt dat, dan kijken mijn kinderen ook niet meer om naar de hond.
maandag 6 december 2021 om 22:55
Stouteboel schreef: ↑06-12-2021 22:17Marysol, een hond is net een kind. Mijn hond was een aantal weken geleden geopereerd en toen ik hem op mocht halen en hij hoorde mijn stem toen ik de kliniek binnen kwam begon hij me te roepen. Dat geluid had ik nog niet eerder gehoord, het was hetzelfde als: Mamaaa, mamaa, ik ben hier, kom naar me toe!!
Woefwoefwoef wahooooohhh!!!
Het was het geluid van een kind dat bang is en om z'n moeder roept.
Ik vergeet dat nooit meer!
Het is niet zo dat een huisdier niets beseft, zich niet hecht en geen gevoel heeft!!
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
maandag 6 december 2021 om 23:00
Dan neem je jouw verantwoordelijkheid, zoek je je ruggengraat en stuur je een mail naar het lokale dierenasiel. Dan neem je die verantwoordelijkheid weg bij die puber die daar niet thuishoort aangezien jij de volwassene bent. Dan ga je niet nog maanden jengelen en ‘wijzen op verantwoordelijkheid’ ten koste van de puber, dat arme dier en de gezondheid van iedereen in dat huis. Dan ga je niet die puber dat in zijn gezicht wrijven dat het arme scharminkel weg moest vanwege zijn nalatigheid maar omdat jij en je vriend het dier niet konden bieden wat het nodig had en daar is dan geen woord van gelogen.Marysol schreef: ↑06-12-2021 22:51Dat ben ik ook eens dat de hond elders beter af is als hij hier geen aandacht krijgt. Vandaag is de hond één keer uitgelaten, door mijn vriend.
Vandaag was de hond ook weer even ontsnapt. Stond hier tegenover. Mijn zoon haalt 'm dan, maar i.p.v. even een blokje om te lopen laat hij de hond weer de tuin in en gaat hij wat anders doen. Heb de discussie maar even gelaten voor wat het is, maar krijg het daarvan.
Vind mijn standpunt dat hij er of meer voor zorgt of de hond weggaat niet onredelijk in elk geval. Als de hond gewoon uitgelaten wordt, kan hij ook best binnen, want dan doet hij z'n behoefte niet binnen. maar dat gebeurt dus niet.
Dat is ook mijn punt wat betreft die uitlaatservice of dat mijn vriend 'm drie keer per dag uitlaat. Al gebeurt dat, dan kijken mijn kinderen ook niet meer om naar de hond.
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 6 december 2021 om 23:02
Sommige mensen reageerden daar wel naar op. Kreeg ook de indruk dat sommige mensen vinden/vonden dat dan alles maar op pauze moet. Geen nieuwe relatie, geen kinderen en ga zo maar door.BeauCis schreef: ↑06-12-2021 22:43Ik denk niet dat iemand van je vraagt dat je de situatie met de vader van je kinderen verandert. Denk dat mensen heel goed snappen dat jij dat niet kunt. Wat wel belangrijk voor alle meeschrijvers is, is denk ik, dat ze weten dat het gedeelte liefde, aandacht, praten etc. er echt is.
Je opende namelijk een topic over de praktische problemen, daarover zocht jij antwoorden. Hartstikke logisch natuurlijk. Alleen, doordat je het andere deel wegliet, of er niet op inging wanneer mensen ernaar vroegen, dachten mensen van alles, want wat er staat is de enige context die er is. Ik vind het in ieder geval erg fijn dat je wél aangeeft dat je luistert. Dat je begrijpt hoe erg het gemis van hun vader voor ze is. Dat je ook kunt snappen dat het confronte
Heb me hier ook vooral gericht op de problemen die spelen en niet op wat wel goed gaat. Anders worden het wel hele lange verhalen.
En wat ook wel meespeelt, is dat voor zo ver het kan we ons wel neergelegd hebben bij de situatie. Hij wil gewoon geen contact met zijn kinderen. Al heel lang niet meer. Ze op komen zoeken is teveel gevraagd, ze bellen is teveel gevraagd, ze met hun verjaardag bellen is teveel gevraagd en zelfs vragen hoe het met ze gaat is teveel gevraagd.
In het begin heb ik nog wel mijn best gedaan om contact te houden/herstellen, maar dat kwam allemaal van mijn kant. Van hem kreeg ik dan dingen te horen als "Ja, had geen beltegoed, dus kon niet bellen" en dat soort onzin. Dat was elke keer weer irritatie en teleurstelling hier.
Klinkt cru, maar daar veranderen we niks meer aan. Heb hier uiteraard veel gesprekken over gehad met de kinderen. Heb wel het idee dat ze beseffen dat deze situatie niet meer verandert en dat het alles zegt over hun vader en niet over hun.
maandag 6 december 2021 om 23:07
Ja maar Marysol.
Al laat je een hond 4 of 5 keer per dag uit. Als dat alleen poepen/plassen is en je negeert het dier voor de rest. Geen aandacht, niet spelen, geen knuffel, geen lief woord. Dat heet verwaarlozing. Ongeacht wat ze in andere landen doen en vinden. In ons land is dat verwaarlozing. De koelkast krijgt bij jullie meer aandacht dan de hond.
Jij denkt blijkbaar dat, als hij/zij maar uitgelaten wordt, het dan oké is. "Want dan poept hij tenminste niet binnen". Nee. Het is dan niet oké. Het begint dan pas. Jullie kunnen dit dier niets anders bieden dan een leven als meubelstuk. Het mag 'zijn' en that's it. En daar vind ik heel wat van. Zo ga je niet met dieren om en zo leer je je kinderen niet met dieren omgaan. Het is niet erg als je niks met honden hebt, helemaal niet. Maar geef dat dan toe en zorg voor een goede oplossing.
Al laat je een hond 4 of 5 keer per dag uit. Als dat alleen poepen/plassen is en je negeert het dier voor de rest. Geen aandacht, niet spelen, geen knuffel, geen lief woord. Dat heet verwaarlozing. Ongeacht wat ze in andere landen doen en vinden. In ons land is dat verwaarlozing. De koelkast krijgt bij jullie meer aandacht dan de hond.
Jij denkt blijkbaar dat, als hij/zij maar uitgelaten wordt, het dan oké is. "Want dan poept hij tenminste niet binnen". Nee. Het is dan niet oké. Het begint dan pas. Jullie kunnen dit dier niets anders bieden dan een leven als meubelstuk. Het mag 'zijn' en that's it. En daar vind ik heel wat van. Zo ga je niet met dieren om en zo leer je je kinderen niet met dieren omgaan. Het is niet erg als je niks met honden hebt, helemaal niet. Maar geef dat dan toe en zorg voor een goede oplossing.
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
maandag 6 december 2021 om 23:10
Precies dit dus ja.lemoos2 schreef: ↑06-12-2021 23:00Dan neem je jouw verantwoordelijkheid, zoek je je ruggengraat en stuur je een mail naar het lokale dierenasiel. Dan neem je die verantwoordelijkheid weg bij die puber die daar niet thuishoort aangezien jij de volwassene bent. Dan ga je niet nog maanden jengelen en ‘wijzen op verantwoordelijkheid’ ten koste van de puber, dat arme dier en de gezondheid van iedereen in dat huis. Dan ga je niet die puber dat in zijn gezicht wrijven dat het arme scharminkel weg moest vanwege zijn nalatigheid maar omdat jij en je vriend het dier niet konden bieden wat het nodig had en daar is dan geen woord van gelogen.
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
maandag 6 december 2021 om 23:10
Wat betreft kinderen en ex heb je gedaan wat je kon Marysol. Voor de oudste kinderen is het vreselijk dat de biovader niet meer naar ze omkijkt, maar volgens mij hebben ze heel veel aan hun stiefvader. Dit is niet iets wat aan jou ligt zo te lezen. Je hebt het best goed gedaan volgens mij.
Maar wees ook verantwoordelijk voor je hond en zorg dat hij een fijn plekje krijgt.
De hond is absoluut de dupe van de hectiek bij jullie en ik vind het vreselijk dat niemand in jullie huishouden het voor hem opneemt.
Maar wees ook verantwoordelijk voor je hond en zorg dat hij een fijn plekje krijgt.
De hond is absoluut de dupe van de hectiek bij jullie en ik vind het vreselijk dat niemand in jullie huishouden het voor hem opneemt.
Ob moona ka kaprio oj danse qu plate!
maandag 6 december 2021 om 23:13
Dit zou wel eens de angel kunnen zijn in het gedrag van je zoon.Marysol schreef: ↑06-12-2021 23:02Sommige mensen reageerden daar wel naar op. Kreeg ook de indruk dat sommige mensen vinden/vonden dat dan alles maar op pauze moet. Geen nieuwe relatie, geen kinderen en ga zo maar door.
Heb me hier ook vooral gericht op de problemen die spelen en niet op wat wel goed gaat. Anders worden het wel hele lange verhalen.
En wat ook wel meespeelt, is dat voor zo ver het kan we ons wel neergelegd hebben bij de situatie. Hij wil gewoon geen contact met zijn kinderen. Al heel lang niet meer. Ze op komen zoeken is teveel gevraagd, ze bellen is teveel gevraagd, ze met hun verjaardag bellen is teveel gevraagd en zelfs vragen hoe het met ze gaat is teveel gevraagd.
In het begin heb ik nog wel mijn best gedaan om contact te houden/herstellen, maar dat kwam allemaal van mijn kant. Van hem kreeg ik dan dingen te horen als "Ja, had geen beltegoed, dus kon niet bellen" en dat soort onzin. Dat was elke keer weer irritatie en teleurstelling hier.
Klinkt cru, maar daar veranderen we niks meer aan. Heb hier uiteraard veel gesprekken over gehad met de kinderen. Heb wel het idee dat ze beseffen dat deze situatie niet meer verandert en dat het alles zegt over hun vader en niet over hun.
Je zoon weet dat zijn vader geen interesse in HEM heeft. Nu ziet en ervaart hij in zijn eigen huis dat er 2 babies zijn die WEL een vader hebben en die ontzettend betrokken is. Wordt voor je zoon meer dan pijnlijk duideljk wat hij NIET heeft maar wel behoefte aan heeft / nodig heeft.
Een stiefvader / bonusvader kan nog zo goed zijn als vervangende vader, voor velen gaat er niets boven eigen.
Je zoon schopt tegen alles wat hem lief is en zolang hij niet daadwerkelijk gehoord en begrepen wordt, zal er weinig veranderen. Op die leeftijd kunnen jongeren hun diepe en onderliggende gevoelens niet verwoorden maar uiten zij dat via onaanvaardbaar / ongepast gedrag. Misschien toch hoog tijd om ook daar eens bij stil te staan.
maandag 6 december 2021 om 23:19
Ik snap echt niks van jou..
Waarom ga jij niet met de hond lopen? Waarom geef jij hem geen aandacht? Je had helemaal geen hond moeten nemen.. je klinkt totaal niet als een dierenliefhebber...
En nu blijf je maar hangen in een situatie waar jij alle invloed op hebt, maar geen knopen doorhakt.
Je kan je zoon niet sturen, jullie zorgen niet goed voor een huisdier.. en die tweeling erbij is blijkbaar gewoon too much.
Ga keuzes maken, ook al zijn die moeilijk. Jij bent de volwassene hier.
Waarom ga jij niet met de hond lopen? Waarom geef jij hem geen aandacht? Je had helemaal geen hond moeten nemen.. je klinkt totaal niet als een dierenliefhebber...
En nu blijf je maar hangen in een situatie waar jij alle invloed op hebt, maar geen knopen doorhakt.
Je kan je zoon niet sturen, jullie zorgen niet goed voor een huisdier.. en die tweeling erbij is blijkbaar gewoon too much.
Ga keuzes maken, ook al zijn die moeilijk. Jij bent de volwassene hier.
dinsdag 7 december 2021 om 10:40
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Ken je dat gezegde ?
Het blijft maar doorsudderen dat gedreig met "dan moet de hond maar weg". Maar ondertussen is niemand nog onder de indruk en verandert er niets.
Dus plan van aanpak maken
Met deadlines en duidelijke taakverdeling en met een tijdframe met consequenties.
Bijvoorbeeld:
Zo lang ik bedlegerig ben, komt er een uitlaatservice. Maar iedereen speelt minstens een kwartier per dag met hondje en iedereen let er op dat hij niet ontsnapt. Gebeurt dat deze week niet, dan wordt maandag as het asiel gebeld.
Volgende stap: ik ben weer beter en kan mee gaan uitlaten - dan doen we elk een deel van het wandelen volgens een samen afgesproken schema.
Verder: je zoon en dochter gewoon eens even laten wennen aan de situatie en niet nu opeens over alles lopen vitten. Dat jullie ze te betuttelend hebben opgevoed, is ten slotte niet hun schuld. En daar kan je geleidelijk aan gaan aan werken als je weer op de been bent.
Het blijft maar doorsudderen dat gedreig met "dan moet de hond maar weg". Maar ondertussen is niemand nog onder de indruk en verandert er niets.
Dus plan van aanpak maken
Met deadlines en duidelijke taakverdeling en met een tijdframe met consequenties.
Bijvoorbeeld:
Zo lang ik bedlegerig ben, komt er een uitlaatservice. Maar iedereen speelt minstens een kwartier per dag met hondje en iedereen let er op dat hij niet ontsnapt. Gebeurt dat deze week niet, dan wordt maandag as het asiel gebeld.
Volgende stap: ik ben weer beter en kan mee gaan uitlaten - dan doen we elk een deel van het wandelen volgens een samen afgesproken schema.
Verder: je zoon en dochter gewoon eens even laten wennen aan de situatie en niet nu opeens over alles lopen vitten. Dat jullie ze te betuttelend hebben opgevoed, is ten slotte niet hun schuld. En daar kan je geleidelijk aan gaan aan werken als je weer op de been bent.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 7 december 2021 om 13:12
Dan is het gewoon heel simpel. Jij beslist dat de hond weggaat en recht heeft op een nieuw huisje en daar mee uit. Jammer dat je zoon het daar niet mee eens is. Hij heeft meedere keren laten blijken dat hij verder niets om de hond geeft dus pech voor hem. En dan moet je de hond ook gewoon wegdoen. Beestje heeft recht op ook een leuk leven met aandacht en liefde.Marysol schreef: ↑06-12-2021 22:51Dat ben ik ook eens dat de hond elders beter af is als hij hier geen aandacht krijgt. Vandaag is de hond één keer uitgelaten, door mijn vriend.
Vandaag was de hond ook weer even ontsnapt. Stond hier tegenover. Mijn zoon haalt 'm dan, maar i.p.v. even een blokje om te lopen laat hij de hond weer de tuin in en gaat hij wat anders doen. Heb de discussie maar even gelaten voor wat het is, maar krijg het daarvan.
Vind mijn standpunt dat hij er of meer voor zorgt of de hond weggaat niet onredelijk in elk geval. Als de hond gewoon uitgelaten wordt, kan hij ook best binnen, want dan doet hij z'n behoefte niet binnen. maar dat gebeurt dus niet.
Dat is ook mijn punt wat betreft die uitlaatservice of dat mijn vriend 'm drie keer per dag uitlaat. Al gebeurt dat, dan kijken mijn kinderen ook niet meer om naar de hond.
