Reacties omgeving op geslacht kind

03-04-2021 22:17 266 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wat kun je zeggen als mensen zeggen:

“Zo spijtig voor je, had dit keer een meisje zo leuk geleken”
“Gaan jullie nu voor een vierde?”
“Drie jongens.. Pff het zal wel drukke boel zijn”
Enz.

Mijn omgeving is zichtbaar teleurgesteld toen het (weer) een jongetje was. Geloven mij niet dat ik net zo blij ben met een jongetje dan met een meisje.

Hij is nu al bijna 1 en toch hoor ik die opmerkingen nog weleens of dat ze me zielig vinden. Pas nog de buurvrouw: “en ga je straks voor een meisje?”
Ja joh, alsof ze op bestelling zijn. En alsof het dan niet welkom is als het een jongen is. Ja tuurlijk ben ik benieuwd hoe het zou zijn om een dochter te hebben. Maar het staat los van hoeveel ik van mijn zoons houdt!
Alle reacties Link kopieren
Winterland schreef:
04-04-2021 20:51
Ja, zeiden ze heel gewoon
:|
Alle reacties Link kopieren
jasmijn91 schreef:
04-04-2021 21:00
:|
Ook mijn ervaring is dat mensen daar meestal eerlijk over zijn. Dat terwijl ik echt het nooit uit mezelf zou vragen. Ik ken een stel ( via mijn zwager) die 5 zonen heeft. Mijn zwager zei dat de moeder een hele grote wens heeft voor een dochter en daarom het blijft proberen. Haar man gaat mee in haar wens.
Ook mijn kapster riep dat haar tweede maar beter een meisje kon zijn, want dat was haar diepste wens ( werd toch een jongen). Het leven is helaas niet maakbaar.
*
anoniem_117397 wijzigde dit bericht op 18-06-2021 13:15
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
04-04-2021 22:49
Maar even een beetje advocaat van de duivel; dan had jij zelf toch net zo goed een vooroordeel over wat stereotyp bij een meisje hoort (of misschien beter gezegd, geacht wordt te zijn door bepaalde mensen?)
Ik snap die aversie overigens wel hoor, die heb ik zelf namelijk ook wel hoor, maar ik heb net zo goed een bepaalde aversie ten opzichte van de mannelijke "stereotype" tegenhanger. Denk even in het uitvergrote plaatje van de film Grease. Of vind jij het ene stereotype gedrag/uiterlijk/bolwerk net wat erger dan het andere?
In mijn geval was het meer een kwestie van bekend zijn met. Ik ben opgegroeid met broers en in onze straat woonden alleen maar jongens en dus speelde ik vooral met jongens. Jongens zijn daardoor (denk ik) voor mij over het algemeen vertrouwder dan meisjes. Toen ik zwanger was van een meisje was ik ook even bang voor dat stereotype beeld, omdat dat heel onbekend voelde.
Alle reacties Link kopieren
Oh ja, toen mijn tweede zoon geboren was kreeg ik 1x zelfs te horen; 'arme jij'. Ik was vooral apetrots :monkey: op mijn mannengezin. En in elke andere samenstelling was ik waarschijnlijk net zo trots.

Voor de rest lijkt het in mijn omgeving niet zo belangrijk wat je (wel of niet) hebt, gelukkig. Je hebt wat krijgt. Of ik ben er zelf zo niet mee bezig dat het me niet opvalt, kan ook.
.
Alle reacties Link kopieren
iones schreef:
03-04-2021 22:30
Weet je, voor mannen wordt het ook vaak sneu gevonden als ze alleen maar dochters hebben.
Mijn man ging er bij de tweede vanuit dat het weer een meisje was. Bij onze beide families zijn de dames flink in de meerderheid. Dus toen het een jongen bleek, moest hij echt even wennen aan het idee om een zoon te krijgen. Daarna was het helemaal prima.
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
Alle reacties Link kopieren
Zoon (2.5 jaar) houdt enorm van voertuigen. Hij is dol op alles wat wielen heeft, sinds hij amper 1 jaar oud is. Hij is heerlijk onderzoekend en trekt zo regelmatig speelgoed kapot. Hij kan ook super geconcentreerd met veel plezier puzzelen. Ook als het even lastig is, dan blijft hij rustig doorzetten. Zijn favoriete muziek is k3 en regelmatig wil hij er dan ook nog een mooie k3 jurk bij aan. En hij "vadert" ook graag over zijn knuffels. En hij is een heerlijke knuffelkont :heart: de ene keer heeft hij een voorkeur voor mijn man en dan weer voor mij. Net hoe de wind waait.
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
Alle reacties Link kopieren
Het boeit mij helemaal niet als mensen iets zeggen/ vragen over of ik geen jongetje had gewild. Heb 2 meiden en ben er heel blij mee, dus kan oprecht nee zeggen. Steekt het dan niet stiekem als je het vervelende vragen vindt?
Alle reacties Link kopieren
Wij kregen bij onze tweede zoon ook veel opmerkingen dat we dat jammer zouden vinden enzo. Ik werd er gek van, vond het zo'n sneu idee dat zelfs familieleden het geslacht van onze baby niet goed vonden, nog voor hij geboren werd. Het maakte dat ik extra beschermend voor hem was en ben.

Onze jongens zijn trouwens heel verschillend, net als je vaak hoort. We hebben een stereotypische jongen en een meer 'meisjesachtige' jongen (als in 1 is druk en altijd vies en de ander is rustig en houdt van poppen) dus ik heb niet het gevoel dat ik veel mis hoor. Ik ben nu zwanger van de derde en zou nog wel een jongen willen.
Alle reacties Link kopieren
alouette schreef:
04-04-2021 23:05
In mijn geval was het meer een kwestie van bekend zijn met. Ik ben opgegroeid met broers en in onze straat woonden alleen maar jongens en dus speelde ik vooral met jongens. Jongens zijn daardoor (denk ik) voor mij over het algemeen vertrouwder dan meisjes. Toen ik zwanger was van een meisje was ik ook even bang voor dat stereotype beeld, omdat dat heel onbekend voelde.
Dit herken ik heel erg. Ik kon mijzelf gewoon niet voorstellen met meisjes, ik kende geen meisjes en was behoorlijk huiverig voor een overdaad aan roze, pluche en make up. Ik was er ook van overtuigd dat ik een jongen zou krijgen. Tot ik met de echo te horen kreeg dat het een meisje zou worden en tot mijn eigen verbazing was dat gewoon prima en paste dat opeens bij mee.
*
anoniem_117397 wijzigde dit bericht op 18-06-2021 13:15
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
05-04-2021 08:44
Dat is het denk ik ook wel heel vaak. Vandaar dat ik ook al eerder schreef: mijn ideeën over een kind en hoe die is/zich gedraagt is niet zozeer stereotiep m/v-gedrag maar ook wel degelijk gebaseerd op de voorkeuren die ik vroeger zelf had, de dingen die ik zelf deed. Dat was niet heel uitgesproken een meisjes- of jongenswereld. Maar ik kan me voorstellen dat als je zo'n jongens- of meisjeswereld redelijk goed kent - dat die je dan wel of juist niet aanspreekt.

Mijn eigen voorkeuren (met kind naar museum, de kinderopera, natuur in, veel lezen) zijn dus misschien best wel vergelijkbaar met die vader die zich al helemaal met zijn zoons bij de Formule1 ziet zitten en ermee voetbalt en de moeder die in gedachten al beautymiddagjes doet met een dochter, maar met dat verschil dat ik er nooit specifiek een geslacht aan vastplakte. Evengoed krijg ik het deksel op de neus dat kinderen zichzelf zijn en zich niet volledig naar mijn wensen vormen. :mrgreen:
Mijn eigen voorkeuren waren ook niet heel stereotype en de voorkeuren van mijn broertjes blijkbaar ook niet (mijn schoonvader heeft zich een jaar afgevraagd waar mij broertjes dán mee speelden als ze niet met autootjes speelden) en mijn moeder was al helemaal niet stereotype, denk aan een internationale kogelstootcarriere gecombineerd met kunstenaars. Maar toch, ik zag mezelf door de ‘Bart Smit folders’ en de artikelen daarover dus echt omringd door roze prinsessenjurken en was daar enorm huiverig voor.

Mijn kind plooit zich ook niet naar mijn wensen;)
Alle reacties Link kopieren
Toch blijft het verbazend, dat er zo stellige meningen over zijn, in deze tijd.
Ik heb me er enorm over verbaasd, toen mijn oudste was geboren, wat voor reacties dat gaf! (Ik heb twee zoons)
Het meest bizar vond ik dat een verpleegster meteen tegen mijn man begon te schreeuwen (letterlijk!) Oh meneer, het is een jongen! EEN JONGEN!!!!! En ik was net bevallen, en ik weet nog goed dat ik dacht, huh, ik ben toch geen koningin in de 16e eeuw?
Maar dit ging zo door, aan de kant van de familie van mijn man dan, oh, een JONGEN! EEN STAMHOUDER! Hoe vaak mijn schoonvader is gefeliciteerd door familie, en ik niet eens, echt heel apart.

Maar goed, twee jongetjes nu, geen enkele reden tot klagen, net zo goed als dat het meiden waren geweest. Want het zijn onze kinderen, sowieso de leukste, liefste en mooiste op de wereld!
Alle reacties Link kopieren
Chiao schreef:
04-04-2021 23:11
Mijn man ging er bij de tweede vanuit dat het weer een meisje was. Bij onze beide families zijn de dames flink in de meerderheid. Dus toen het een jongen bleek, moest hij echt even wennen aan het idee om een zoon te krijgen. Daarna was het helemaal prima.
Grappig. Niet wat je zou verwachten. Maar wel leuk .
Alle reacties Link kopieren
slekire schreef:
05-04-2021 13:16

Maar dit ging zo door, aan de kant van de familie van mijn man dan, oh, een JONGEN! EEN STAMHOUDER! Hoe vaak mijn schoonvader is gefeliciteerd door familie, en ik niet eens, echt heel apart.
Ik ben zelf de stamhouder. Onze kinderen dragen mijn achternaam (dit wilde mijn man graag. Aan zijn achternaam zit een vrij negatieve geschiedenis). Dus dat gaat hier ook nog niet eens op :rofl:
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
Alle reacties Link kopieren
Oh ja, dat gezeik om een stamhouder. Mijn vader heeft echt niks met mijn kinderen, is elke keer ook pas een week na de bevalling ofzo komen kijken. Nu wordt mijn veel jongere broer vader van een jongetje en mijn vader raakt er niet over uitgepraat dat er een stamhouder komt. Walgelijk vind ik het. Ik wist al waar ik stond in de rangorde, dus het doet me niet superveel, maar waarom de zoon van je zoon belangrijker is dan je andere kleinkinderen ontgaat me volledig. Zo seksistisch.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook moeder van twee zoons. Heel eerlijk, een meisje leek me erg leuk. Maarja het is niet zo dat ik kon kiezen. Toevallig heb ik wel twee enorm lieve jongens waar ik gek op ben.

We hebben wel vaker de vraag gehad of we nog een kind wilden. Omdat we geen meisje hebben.

Ik vind het onbeschoft maar er zijn mensen bij.. ik las ook een reactie van iemand dat ze een kaartje hadden gekregen voor de geboorte van hun tweede dochter: roze muisjes en later blauw o.i.d. Hoe haal je het in je hoofd om zoiets te sturen :roll:

Mensen maken altijd opmerkingen, over alles. Let it gooo is mijn advies 😊
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 2 zoons maar ik heb gelukkig nooit de vroeg gekregen of we nog verder gingen voor een meisje. Wat ik zelf wel erg vond was opmerkingen over mijn gehandicapte zoon 'of dat niet op de echo's te zien was geweest' en daarmee vragend impliceren of dat ik het van te voren wist en hem toch had laten komen. Dan zat ik echt met mijn mond vol tanden wel hoor.

Overigens was het ook echt niet te zien want mijn kind heeft nergens uiterlijke kenmerken van zijn ziekte, het is een kleine en zeldzame DNA fout. En we wisten pas echt wat het was toen hij 10 was, dus op de echo's was het al helemaal onmogelijk. Gewoon domme pech.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren
Maleficent schreef:
05-04-2021 21:39
Ik heb 2 zoons maar ik heb gelukkig nooit de vroeg gekregen of we nog verder gingen voor een meisje. Wat ik zelf wel erg vond was opmerkingen over mijn gehandicapte zoon 'of dat niet op de echo's te zien was geweest' en daarmee vragend impliceren of dat ik het van te voren wist en hem toch had laten komen. Dan zat ik echt met mijn mond vol tanden wel hoor.

Overigens was het ook echt niet te zien want mijn kind heeft nergens uiterlijke kenmerken van zijn ziekte, het is een kleine en zeldzame DNA fout. En we wisten pas echt wat het was toen hij 10 was, dus op de echo's was het al helemaal onmogelijk. Gewoon domme pech.
Bizar!! Zulke opmerkingen.
Alle reacties Link kopieren
jasmijn91 schreef:
05-04-2021 22:08
Bizar!! Zulke opmerkingen.
Het zou niet eens in mezelf opkomen om zoiets te vragen aan iemand die ik niet goed genoeg ken.
en als ik iemand wel goed kende dan zou ik het nog niet op zo'n manier vragen.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren
jasmijn91 schreef:
05-04-2021 22:08
Bizar!! Zulke opmerkingen.
Ik werk in een wereld rond handicap en zeker anno 2021 horen we zulke verhalen vaker en vaker.

Want een deel handicaps "is toch te voorzien" en "waarom zou je je kind en jezelf en je omgeving dat aan doen" :roll:.

(Met vooral niet de nadruk op "jezelf" - not.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Maleficent schreef:
05-04-2021 21:39
Ik heb 2 zoons maar ik heb gelukkig nooit de vroeg gekregen of we nog verder gingen voor een meisje. Wat ik zelf wel erg vond was opmerkingen over mijn gehandicapte zoon 'of dat niet op de echo's te zien was geweest' en daarmee vragend impliceren of dat ik het van te voren wist en hem toch had laten komen. Dan zat ik echt met mijn mond vol tanden wel hoor.

Overigens was het ook echt niet te zien want mijn kind heeft nergens uiterlijke kenmerken van zijn ziekte, het is een kleine en zeldzame DNA fout. En we wisten pas echt wat het was toen hij 10 was, dus op de echo's was het al helemaal onmogelijk. Gewoon domme pech.
Deze komt wel even heel hard binnen :-(

Ik werk zelf in de gehandicaptenzorg.

Daarnaast had mijn zoon die kerngezond was in mijn buik een hoog risico op zuurstoftekort door mijn heftige bevalling. Gelukkig is dit niet gebeurd en heb ik nu een gezonde peuter. Maar het besef dat dit compleet anders had kunnen zijn is er nog steeds.
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
Alle reacties Link kopieren
Maleficent schreef:
05-04-2021 22:11
Het zou niet eens in mezelf opkomen om zoiets te vragen aan iemand die ik niet goed genoeg ken.
en als ik iemand wel goed kende dan zou ik het nog niet op zo'n manier vragen.
Het zegt heel veel over die persoon die zoiets zegt. Dan heb je echt 0,0 inlevingsvermogen of ook maar een idee en besef hoe je opmerking overkomt.
Ik zou het niet dùrven vragen, het zou niet in mij opkomen, en ook niet aan iemand die ik wel goed kende. Zò kwetsend.
Las vanavond nog een dagboekje voor aan mijn zoontje en daar kwam deze zin in voor:
“Woorden kunnen heel veel doen. Je kunt met je woorden veel pijn doen, maar ook iemand heel blij mee maken. Denk jij ook na voordat je wat zegt hoe het overkomt bij een ander?”
Moest er nu gelijk weer aan denken. Toepasselijk!
Alle reacties Link kopieren
Wissewis schreef:
05-04-2021 22:11
Ik werk in een wereld rond handicap en zeker anno 2021 horen we zulke verhalen vaker en vaker.

Want een deel handicaps "is toch te voorzien" en "waarom zou je je kind en jezelf en je omgeving dat aan doen" :roll:.

(Met vooral niet de nadruk op "jezelf" - not.)
Jep, alsof alles maakbaar is in het leven.. Eigen schuld dan!
:|
Alle reacties Link kopieren
Hier ook moeder van 2 zoons en ik heb toen ik zwanger was van onze 2e zoon best veel vervelende opmerkingen gehad. Opmerking waar ik me nog altijd het meest boos over kan maken is dat de moeder van mn schoonzus zei: gefeliciteerd met de zwangerschap, maar geen prinsesje he..... ja (naam schoonzus) vindt het erg jammer dat het geen meisje is.
Ik was op dat moment zo overdonderd dat ik er heel netjes op heb gereageerd, ik had haar gewoon voor lul moeten zetten >:-(
Kan er nog steeds heel boos over worden als ik eraan denk.
We zijn er nog niet over uit of er een derde komt, maar ik weet nu al dat als die er komt, we het geslacht tegen niemand vertellen. Gewoon omdat ik er geen zin heb dat anderen hun voorkeuren op mij projecteren.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven