Kinderen
alle pijlers
Schaamteloze acties of uitspraken van bekenden in kraamtijd
zaterdag 26 december 2020 om 20:18
LauraRoar schreef: ↑26-12-2020 17:52O, en nog een ander verhaal. Ik was net bevallen en had best wel wat hechtingen. Een (vrouwelijke) collega van mijn man kwam in de eerste dagen langs. Daar was ik het niet helemaal mee eens, maar ze woonde om de hoek en man had haar in een soort euforische staat uitgenodigd. Dus toe maar. Ik ging zitten en dat was door alle hechtingen wel een uitdaging.
Twee maanden later kwam ik met baby op de werkplek van man, want hij wilde even showen. Ik ga op een bureaustoel zitten en die collega gilt keihard over de werkvloer: “Nou dat gaat een heel stuk makkelijker dan de vorige keer dat ik je zag!”
Echt, why?
Voor de rest was iedereen heel normaal en lief hoor.
Oh ja! Zo'n collega had ik ook
Foto van versgeperste kind + trotse moeder (ik) en vader op de werk-groepsapp. "blabla, hij is geboren, blablabla". Collega:
"je hebt helemaal geen pershoofd!!"
Heb tot op de dag van vandaag geen 'gefeliciteerd' gehoord van bewuste collega. Dit was het en verder niks.
zaterdag 26 december 2020 om 20:19
O daar heb ik het nooit over willen hebben als 60+, ik begin wel de kraamvisite, na de felicitatie, dat ik niet de bloederige details hoefDaSilva86 schreef: ↑26-12-2020 18:58En waar ik mij gruwelijk aan irriteer momenteel is dat alle 50plussers het even “over de naam willen hebben” tijdens het Zoomen.
Zeg niks of zeg dat je het mooi vindt. Maar niemand EN VOORAL NIET EEN NIEUWBAKKEN MOEDER, heeft interesse in jouw mening dat het ‘apart’, ‘hoor je niet vaak’ of ‘bijzonder’.
Leeftijdsgenoten vinden het een doodnormale naam
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 26 december 2020 om 20:19
Ik ben vooral heel blij dat mijn partner zo voor me op gekomen is na mijn bevalling. Ik had best een pittige bevalling gehad (inleiding, weeenstorm, ruggenprik, weeenopwekkers, vacuumpomp, weeenremmers, spoedkeizersnede en een baby die niet op gang kwam en dat allemaal binnen 12 uur) en het was een uurtje of 20:00 toen we de ouders gingen bellen. De ene ouders woonden wat verder weg en wilden graag de volgende ochtend langs komen. Geweldig. Maar de andere ouders wonen op een half uurtje en die waren toch wel heftig teleurgesteld dat ze niet direct in de auto mochten springen. Dat heeft mijn man met ze uitgevochten dat ze de volgende ochtend met zn tweeen mochten langs komen. Belden ze een half uur later terug om verder te discussiëren want morgen was goed maar het nog vrij verse vriendinnetje van zwager logeerde toevallig ook bij hen en die kwam gewoon mee, want zij beschouwde haar gewoon als familie.
Nou nee dus. Ik had haar welgeteld 2x eerder gezien en aangezien ik met doorgescheurde buikspieren, lektieten en een katheter in mn kruis lag heb ik ge-veto-d en gelukkig sprong ook daar mijn man voor me op de barricade. En als klap op de vuurpijl belden we zwager om te vertellen over de geboorte en kregen wij te horen "dat weet ik al, schoonmoeder heeft me al gebeld, *** is de naam toch?"
Op verzoek van mn man niks van gezegd tegen schoonmoeder want dat zou toch niets meer veranderen maar als ik ooit weer zwanger raak ga ik haar nog wel even vertellen dat ik dat de vorige keer echt niet leuk vond dus of ze dat dit keer niet wil doen omdat het óns nieuws is om te vertellen en niet het hare.
Nou nee dus. Ik had haar welgeteld 2x eerder gezien en aangezien ik met doorgescheurde buikspieren, lektieten en een katheter in mn kruis lag heb ik ge-veto-d en gelukkig sprong ook daar mijn man voor me op de barricade. En als klap op de vuurpijl belden we zwager om te vertellen over de geboorte en kregen wij te horen "dat weet ik al, schoonmoeder heeft me al gebeld, *** is de naam toch?"
Op verzoek van mn man niks van gezegd tegen schoonmoeder want dat zou toch niets meer veranderen maar als ik ooit weer zwanger raak ga ik haar nog wel even vertellen dat ik dat de vorige keer echt niet leuk vond dus of ze dat dit keer niet wil doen omdat het óns nieuws is om te vertellen en niet het hare.
zaterdag 26 december 2020 om 20:48
Niet echt schaamteloos, maar wel vervelend. Ik had bij de oudste een weeenstorm. De bevalling was kort, maar krachtig en ik voelde me alsof ik overreden was door een vrachtwagen daarna. We belden schoonouders om het goede nieuws te vertellen, met de vraag of zij het aan siblings en overgrootouders konden vertellen. Met het verzoek dat ze zouden aangeven dat we de eerste dagen niet gebeld wilden worden. We wilden gewoon rust.
Helaas zijn schoonouders niet zo assertief. Dus schoonzus en overgrootouders hingen alsnog aan de telefoon. Die trek ik normaal al slecht, maar na zo’n bevalling...
Zoon was trouwens onverwachts heel klein, dronk niet goed, ik had verplichte bedrust en was lijkbleek. Mijn moeder vond me er wel wat triest uit zien zei ze beschuldigend op dag 3, toen ik nog aan het wakker worden was van mijn middag slaap.
Helaas zijn schoonouders niet zo assertief. Dus schoonzus en overgrootouders hingen alsnog aan de telefoon. Die trek ik normaal al slecht, maar na zo’n bevalling...
Zoon was trouwens onverwachts heel klein, dronk niet goed, ik had verplichte bedrust en was lijkbleek. Mijn moeder vond me er wel wat triest uit zien zei ze beschuldigend op dag 3, toen ik nog aan het wakker worden was van mijn middag slaap.
zaterdag 26 december 2020 om 20:55
Wat ontzettend naar dit allemaal.petra123456 schreef: ↑26-12-2020 19:57Ik had 3 jaar na 2 gruwelijke ivftrajecten (hartfalen en nierfalen door de bijwerkingen van de medicatie) en 2 drama miskramen (dat het weken duurt en je een bloedtransfusie krijgt 5 weken na de start, ik heb 5 curretwges gehad in totaal bij 2 miskramen) , uitbehandeld ongewenst kinderloos, eindelijk de moed om weer eens een baby vast te houden. Komt schoenmoeder langs zegt, ja het staat je ook gewoon niet, zo'n kindje, daarom gaat het bij jullie niet (haar zoon heeft een genetische afwijking (xchromosomaal) die voor 20 gezonde zaadcellen per jaar verantwoordelijk is).
Ook leuk schoonzus van de bevallen schoonzus die een paar weken later als ik de baby vasthou omdat de moeder even moest wisselen van kant met voeden roept, pas maar straks ontvoert ze haar.
Grootste misser vind ik de kersverse papa die ons 12,5 jaar getrouwd feestje heeft beëindigd. Of eigenlijk hij besloot 20 minuten na de start binnen te komen rennen met dat nieuws en mijn man en ik hadden van het bitterzoet alleen nog bitter over en hebben de mensen bedankt voor hun komst en gezegd dat de faciliteiten tot de eindtijd beschikbare bleven voor wie dat wou maar daar wij weggingen.
zaterdag 26 december 2020 om 20:56
Echt hè, waar halen mensen het lef vandaan!Baby12345 schreef: ↑26-12-2020 20:04Mijn schoonmoeder vond dat we niet snel genoeg belde na de keizersnede (waarbij ons kind praktisch dood geboren werd en een maand te vroeg) en wij 5 min belde nadat wij terug waren op onze kamer. en toen ze wilde langskomen zeiden wij kom maar om 15 uur dan zijn er even geen artsen. Toen zei ze: wij bepalen wanneer wij langskomen en wanneer wij dat willen en niet jullie.
Toen ging ze ons uitschelden en hebben zijn ouders het contact gebroken. Super leuke kraamtijd!
zaterdag 26 december 2020 om 20:57
Bij de oudste lagen wij 3 dagen in het ziekenhuis na een keizersnede. Mijn ouders konden pas na 2 dagen op bezoek komen, want mijn vader had eerder geen tijd.
Toen we naar huis mochten, had mijn man zijn broer gevraagd ons even te komen helpen met alle spullen naar de auto dragen, zodat man zich alleen om mij en de maxi cosi met de baby hoefde te bekommeren. Komt zwager een dik uur voor de afgesproken tijd binnen met schoonmoeder in zijn kielzog, terwijl ik nog moest douchen en aankleden enzo. En toen we bij de auto stonden, wilde schoonmoeder achterin naast de baby gaan zitten om de maxi cosi vast te houden. Gelukkig had man wel door dat ik dat totaal niet zag zitten...
Bij de jongste mochten wij na 1 nacht tegen lunchtijd naar huis en hadden wij tijdens het ritje 20 gemiste oproepen van mijn ouders die die dag meteen wilden komen (feestdag) en ze waren nogal beledigd dat we pas na de opstart met de kraamzorg en het middagslaapje terugbelden. En toen hadden ze pas het weekend erna weer tijd om te komen...
En toen vroegen ze hoe mijn bevalling was geweest en toen liepen ze midden in mijn verhaal naar de kraamhulp in de keuken om zich voor te gaan stellen...
Toen we naar huis mochten, had mijn man zijn broer gevraagd ons even te komen helpen met alle spullen naar de auto dragen, zodat man zich alleen om mij en de maxi cosi met de baby hoefde te bekommeren. Komt zwager een dik uur voor de afgesproken tijd binnen met schoonmoeder in zijn kielzog, terwijl ik nog moest douchen en aankleden enzo. En toen we bij de auto stonden, wilde schoonmoeder achterin naast de baby gaan zitten om de maxi cosi vast te houden. Gelukkig had man wel door dat ik dat totaal niet zag zitten...
Bij de jongste mochten wij na 1 nacht tegen lunchtijd naar huis en hadden wij tijdens het ritje 20 gemiste oproepen van mijn ouders die die dag meteen wilden komen (feestdag) en ze waren nogal beledigd dat we pas na de opstart met de kraamzorg en het middagslaapje terugbelden. En toen hadden ze pas het weekend erna weer tijd om te komen...
En toen vroegen ze hoe mijn bevalling was geweest en toen liepen ze midden in mijn verhaal naar de kraamhulp in de keuken om zich voor te gaan stellen...
zaterdag 26 december 2020 om 21:06
De eerste bevalling ging niet zoals ik graag had gehad. Ingeknipt en een flinke bloeding. Na de bevalling kreeg ik koorts en een baarmoederontsteking. Het bloed wat je dan verliest stinkt heel vies door die ontsteking.
Ik had een enorme nicht van een verpleegkundige. Die riep keihard toen hij de kamer binnenkwam: meiiidd ik ruik je helemaal tot op de gang.
Echt, ik voelde me al rot maar toen had ik met bed en al door de grond willen zakken.
Ik had een enorme nicht van een verpleegkundige. Die riep keihard toen hij de kamer binnenkwam: meiiidd ik ruik je helemaal tot op de gang.
Echt, ik voelde me al rot maar toen had ik met bed en al door de grond willen zakken.
zaterdag 26 december 2020 om 21:20
Oooh wat erg! ik heb dezelfde type ontsteking gehad en je kunt er simpelweg niks aan doen, niet tegenop te douchen om het weg te spoelen want je blijft vloeien natuurlijk. Ben heel blij dat ik een verpleegkundige had die lief zei dat het echt na een paar dagen weg zou zijn. Je voelt je al zo vreselijk! En het klopte ook nog, godzijdank.Subnautica schreef: ↑26-12-2020 21:06Ik had een enorme nicht van een verpleegkundige. Die riep keihard toen hij de kamer binnenkwam: meiiidd ik ruik je helemaal tot op de gang.
Echt, ik voelde me al rot maar toen had ik met bed en al door de grond willen zakken.
zaterdag 26 december 2020 om 21:27
He wat naar.Subnautica schreef: ↑26-12-2020 21:06De eerste bevalling ging niet zoals ik graag had gehad. Ingeknipt en een flinke bloeding. Na de bevalling kreeg ik koorts en een baarmoederontsteking. Het bloed wat je dan verliest stinkt heel vies door die ontsteking.
Ik had een enorme nicht van een verpleegkundige. Die riep keihard toen hij de kamer binnenkwam: meiiidd ik ruik je helemaal tot op de gang.
Echt, ik voelde me al rot maar toen had ik met bed en al door de grond willen zakken.
zaterdag 26 december 2020 om 21:30
Die heb je er niet meteen uitgezet en werkgever ingelicht?Subnautica schreef: ↑26-12-2020 21:06De eerste bevalling ging niet zoals ik graag had gehad. Ingeknipt en een flinke bloeding. Na de bevalling kreeg ik koorts en een baarmoederontsteking. Het bloed wat je dan verliest stinkt heel vies door die ontsteking.
Ik had een enorme nicht van een verpleegkundige. Die riep keihard toen hij de kamer binnenkwam: meiiidd ik ruik je helemaal tot op de gang.
Echt, ik voelde me al rot maar toen had ik met bed en al door de grond willen zakken.
Wat een verhalen hier
zaterdag 26 december 2020 om 21:41
Niet echt een gekke opmerking en al helemaal niet iets wat op het randje van dieptraumatisch zit (wat hebben sommige mensen rotverhalen zeg! daarvoor) maar iets waar we allemaal nog steeds erg om moeten lachen.
Ik beviel vier weken te vroeg met een keizersnee wegens een stuitligging. Om 17u was ik nog nietsvermoedend thuis, om 1:30 was onze oudste geboren. Mijn man belde mijn ouders en mijn vader nam op, net uit zijn slaap. Ik -dizzy van de morfine- hoorde man aan mijn vader vertellen dat hij er een kleinzoon bij had en dat ze welkom waren om te komen kijken.
Het was even stil en toen hoorde ik mijn man zeggen "dan kom je toch niet?"
Toen was ik net helder genoeg om te roepen: Wat? Ben je gek geworden? Natuurlijk komen mijn ouders! Mijn moeder riep iets vergelijkbaars tegen mijn vader.
De arme man, die was woest uit zijn slaap gehaald en er gewoon niet helemaal bij, dus die had zoiets van 'huh? Hoezo moet ik nu naar het ziekenhuis komen? Kan dat morgen niet??"
Een half uur later waren ze er hoor
daarvoor) maar iets waar we allemaal nog steeds erg om moeten lachen.Ik beviel vier weken te vroeg met een keizersnee wegens een stuitligging. Om 17u was ik nog nietsvermoedend thuis, om 1:30 was onze oudste geboren. Mijn man belde mijn ouders en mijn vader nam op, net uit zijn slaap. Ik -dizzy van de morfine- hoorde man aan mijn vader vertellen dat hij er een kleinzoon bij had en dat ze welkom waren om te komen kijken.
Het was even stil en toen hoorde ik mijn man zeggen "dan kom je toch niet?"
Toen was ik net helder genoeg om te roepen: Wat? Ben je gek geworden? Natuurlijk komen mijn ouders! Mijn moeder riep iets vergelijkbaars tegen mijn vader.
De arme man, die was woest uit zijn slaap gehaald en er gewoon niet helemaal bij, dus die had zoiets van 'huh? Hoezo moet ik nu naar het ziekenhuis komen? Kan dat morgen niet??"
Een half uur later waren ze er hoor
zaterdag 26 december 2020 om 21:52
Je hebt nog wel een flinke buik (tijdens de kraamweek)
Zoon heeft wel een dik hoofd (tijdens de dag dat hij geboren is) Hij is geboren met een schouderdystocie en zat 2.5 minuut klem met zijn schouder nadat zijn hoofd al was geboren. Gezien de omstandigheden waren we al enorm blij dat onze zoon het er kerngezond vanaf heeft gebracht.
Zoon heeft wel een dik hoofd (tijdens de dag dat hij geboren is) Hij is geboren met een schouderdystocie en zat 2.5 minuut klem met zijn schouder nadat zijn hoofd al was geboren. Gezien de omstandigheden waren we al enorm blij dat onze zoon het er kerngezond vanaf heeft gebracht.
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
zaterdag 26 december 2020 om 21:55
Mijn eerste bevalling vond ik vreselijk. Ze wilden inleiden, maar alles zat nog, zeg maar, potdicht. Na de eerste dag dagopname voor tabletten, waar je na elke inwendig tablet een half uur aan de ctg moest (waar ze mij nog een keer vergaten), begonnen net na thuiskomst de weeën. Terug in het ziekenhuis wilde de gynaecoloog er meteen een ruggenprik in laten zetten. Kreeg een a4’tje. Ik wilde er niet aan. Bleven aandringen. Uiteindelijk hebben ze me een paardenmiddel aan slaapmiddel en pijnstilling gegeven. Tot het moment van geboorte van dochter heb ik amper meer wat meegekregen wat er überhaupt gebeurde. Ik kreeg een zuurstofmasker tijdens het persen (zonder persweeën), raakte in paniek daardoor, kreeg een snauw, een knip en een subtotaal ruptuur. Gynaecoloog kreeg van mij ook later de bijnaam ‘slager’. Naderhand heb ik het verslag opgevraagd via de verloskundige omdat alles in een waas is gebeurd en ik alles op een rijtje wilde zetten. Manlief wist namelijk ook niet alles meer en had zoiets van: wat moet, dat moet. Enige wat indruk maakte was de schaar die voor de knip gebruikt werd.
Na deze bevalling van mijn eerste, kwamen schoonmoeder, schoonzus met kind en een nicht met haar dochter een week of 2 later langs. Nicht nieste een keer. ‘Goh, je hebt niet veel meer gedaan hé? Het is nogal stoffig.’
Na deze bevalling van mijn eerste, kwamen schoonmoeder, schoonzus met kind en een nicht met haar dochter een week of 2 later langs. Nicht nieste een keer. ‘Goh, je hebt niet veel meer gedaan hé? Het is nogal stoffig.’
zaterdag 26 december 2020 om 21:58
O mijn man vertelde net dat hij mijn schoonouders gewoon een 3 weken latere uitreken datum heeft gegeven 
Het was gister weer een hoop gezeik dat ze niet in het ziekenhuis mogen komen, ze snappen niet dat wij die regels niet hebben gemaakt en dat onze oudste ook niet mag komen. ( dat vind ik wel lastig)
En ik ben al ingepland voor een keizersnee die 2 weken voor mijn eigen uitreken datum ligt.
Gelukkig is het zijn vader en stiefmoeder en is het zijn probleem maar dit gaat weer herrie opleveren. Maar aan de andere kant ik heb een rustige kraamtijd en hij kan zelf inplannen wanneer ze komen.
Het was gister weer een hoop gezeik dat ze niet in het ziekenhuis mogen komen, ze snappen niet dat wij die regels niet hebben gemaakt en dat onze oudste ook niet mag komen. ( dat vind ik wel lastig)
En ik ben al ingepland voor een keizersnee die 2 weken voor mijn eigen uitreken datum ligt.
Gelukkig is het zijn vader en stiefmoeder en is het zijn probleem maar dit gaat weer herrie opleveren. Maar aan de andere kant ik heb een rustige kraamtijd en hij kan zelf inplannen wanneer ze komen.
zaterdag 26 december 2020 om 22:06
Jeetje wat een bizarre verhalen zitten er tussen zeg! Hier gelukkig niet zo erg maar wel een in de trant van ‘zichzelf opdringen’. Onze oudste bleek bij geboorte te licht en moest aan het infuus opgenomen worden. Man en ik waren van de hele bevalling al beduusd, laat staan van de opname. Wisten wij veel dat dat een optie was en hoe dat ging. Schoonfamilie wilden we niet allemaal diezelfde dag langs hebben in het ziekenhuis (6 mensen) maar daar kwam ruzie over met man. Schoonouders hebben echt boos opgebeld en man voelde zich zo onder druk gezet dat hij toe heeft gegeven en er dus savonds 6 man in mijn ziekenhuiskamer stonden (en dan per 2 naar baby die op een andere afdeling lag). Hebben we en de familieband uiteindelijk niks aan overgehouden maar echt; ken je plek en wacht tot je welkom bent.
zaterdag 26 december 2020 om 22:10
Deze was meer categorie sneu:
Wij hadden een hecht team, en een collega met vruchtbaarheidsproblemen had aangegeven liever niet mee op kraamvisite te gaan.
Uiteindelijk was ze toch meegekomen dus wij allemaal opletten wat we zeiden etc.
Ze wilde zelfs de baby vasthouden dus wij allemaal onze aandacht elders op richten.
Komt het broertje: 'MAMMA WAAROM KIJKT DIE MEVROUW ZO ZIELIG. IK WIL DAT ZE DE BABY TERUGGEEFT, MAMMA MAMMA KIJK DAN, IK WIL NIET DAT ZIJ DE BABY VASTHOUDT, MAMMA!'
kind hield maar niet op, dus collega weer huilend weg.
Het was zo zielig.
Wij hadden een hecht team, en een collega met vruchtbaarheidsproblemen had aangegeven liever niet mee op kraamvisite te gaan.
Uiteindelijk was ze toch meegekomen dus wij allemaal opletten wat we zeiden etc.
Ze wilde zelfs de baby vasthouden dus wij allemaal onze aandacht elders op richten.
Komt het broertje: 'MAMMA WAAROM KIJKT DIE MEVROUW ZO ZIELIG. IK WIL DAT ZE DE BABY TERUGGEEFT, MAMMA MAMMA KIJK DAN, IK WIL NIET DAT ZIJ DE BABY VASTHOUDT, MAMMA!'
kind hield maar niet op, dus collega weer huilend weg.
Het was zo zielig.
zaterdag 26 december 2020 om 22:40
Mijn schoonfamilie bevat ook nogal wat lakse mensen (type ‘kinderen onderzoeken nu eenmaal he, hihi’ terwijl hun dreumes met een gevonden koekenpan je nieuwe keuken aan gort slaat). Een van die mensen vond het een prima idee om een hysterische peuter al maaiend met armen en benen (kind was gewoon doodmoe) boven het wiegje van éën dag oude zoon te houden voor die ene foto. Voor haar Facebook.LauraRoar schreef: ↑26-12-2020 17:46De familie van mijn man is nogal eh... apart. De broer van mijn man kwam op visite met zijn 7-jarige dochter die als een stuiterbal door het huis ging. Op gegeven moment zat ik met baby op de arm terwijl dochter allemaal karate-trappen deed, vlakbij z’n hoofdje. Ik was het zo zat dat niemand ingreep, dat ik met baby en kraamhulp boven ben gaan zitten. De kraamhulp vond het ook maar een rare bedoening. Uiteindelijk vond de broer van mijn man dat we ons aanstelden. “Niemand is minder geworden van een paar klappen.” Let wel, dit was 2-3 dagen na de bevalling ofzo.
We hebben inmiddels geen contact meer met hem, nadat er meer is voorgevallen
Ik wist niet dat mijn moeder aan hardlopen en verspringen deed maar ze kwam van de benedenverdieping aangevlogen in stealth mode en heeft die schoonzus getackeld als een professionele footballspeler.
Jaren later heeft ze diezelfde dreumes, toen inmiddels kleuter, zijn babybroertje van vier maanden oud uit de armen gerukt op een verjaardagsfeestje van zoon. Hun moeder vond het wel oké dat een kleuter met een kleine baby in de armen rond zat te springen op kabouter Plop. En dat hoofdje maar op en neer wiebelen...
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 26 december 2020 om 22:47
Surebaby schreef: ↑26-12-2020 22:10Deze was meer categorie sneu:
Wij hadden een hecht team, en een collega met vruchtbaarheidsproblemen had aangegeven liever niet mee op kraamvisite te gaan.
Uiteindelijk was ze toch meegekomen dus wij allemaal opletten wat we zeiden etc.
Ze wilde zelfs de baby vasthouden dus wij allemaal onze aandacht elders op richten.
Komt het broertje: 'MAMMA WAAROM KIJKT DIE MEVROUW ZO ZIELIG. IK WIL DAT ZE DE BABY TERUGGEEFT, MAMMA MAMMA KIJK DAN, IK WIL NIET DAT ZIJ DE BABY VASTHOUDT, MAMMA!'
kind hield maar niet op, dus collega weer huilend weg.
Het was zo zielig.
Onze jongste is geboren op het randje van leven en dood. Na drie weken (!!!!) komt (eindelijk) mijn schoonmoeder op visite in het ziekenhuis. (een voordeel: ik had tegen de verpleegkundige vooraf al gezegd dat ze haar weg mochten sturen, dan hoefde ik zelf geen ruzie met haar te gaan maken
) Zegt mijn schoonmoeder meteen bij binnenkomst: “ach, hij is gewoon compleet en hij ademt”
Laat maar.......
zaterdag 26 december 2020 om 22:59
“Ooooh jammer dat je niet echt bevallen bent” ( keizersnede na 24 uur weeën die niet vorderde, nee koste totaal geen moeite, sjonge)
“Zo je bent nog enorm dik!” (Hard roepend door een familielid, dag na de bevalling)
“Wat zie je er slecht uit en waarom lig je maar in bed?” (Veel bloedverlies gehad, en was ook nog maar 2 dagen uit het ziekenhuis)
Check!
Ik heb 2 dagen in het ziekenhuis gelegen en paar keer per dag kwam er bezoek. En bij ieder bezoek bood mijn man aan of diegene de baby wilde vasthouden. Maar bijna niemand wilde. Prima hoor. Maar in de weken erna kreeg ik van dezelfde mensen te horen dat ik veels te bezitterig was net na de geboorte..?!?
“Zo je bent nog enorm dik!” (Hard roepend door een familielid, dag na de bevalling)
“Wat zie je er slecht uit en waarom lig je maar in bed?” (Veel bloedverlies gehad, en was ook nog maar 2 dagen uit het ziekenhuis)
Check!
Ik heb 2 dagen in het ziekenhuis gelegen en paar keer per dag kwam er bezoek. En bij ieder bezoek bood mijn man aan of diegene de baby wilde vasthouden. Maar bijna niemand wilde. Prima hoor. Maar in de weken erna kreeg ik van dezelfde mensen te horen dat ik veels te bezitterig was net na de geboorte..?!?
zaterdag 26 december 2020 om 23:00
Pfff zeg... had je niet zoiets tijdens de zwangerschap: ik zoek een ander? Hebben wij toen wel gedaan.kaatjekeuvel21 schreef: ↑26-12-2020 18:21Ik was begin 20, ongepland bleek ik zwanger na een verbroken relatie. Gelukkig wel veel liefde en steun van moeder en haar man, zusjes en broer.
Maar wat had ik een hork van een vroedvrouw.
Mijn zusje logeerde de laatste maand bij me, voor de veiligheid en gezelligheid. Ik at iedere avond bij mijn ouders thuis en 's avonds gingen zus en ik naar mijn huis. Zo ook de avond van de bevalling, Naar huis gebracht door m'n ouders en zus en de vroedvrouw gebeld, want het ging ineens erg hard.
Komt ze binnen, kijkt en zegt: Wat is dit voor een kermis. Ik was zo afgebluft. Om een lang verhaal kort te maken, ik stelde me aan, het was nog lang niet zo ver en ze verwachte mij de volgende ochtend in de praktijk. Ga maar lekker slapen en iedereen naar huis. Behalve zus.
Gelukkig maar, zus sliep lekker. Maar bij mij ging het helemaal los. Het ging zo hard, mijn zus wakker gemaakt en binnen 5 minuten werd mijn zoon geboren. Ze heeft eerst de vroedvrouw gebeld op het noodnummer en toen mijn ouders. Het duurde niet lang voordat mijn ouders er waren, maar op de inval vroedvrouw moesten we een uur wachten. Wat een lieve vrouw. Ze heeft mij en m'n zoon zo goed verzorgd. Een paar uur later kwam mijn eigen vroedvrouw en het eerste wat ze zei toen ze binnen kwam: Wat doe jij hier nog tegen de invaller. Deze keek haar aan en zei: ik zit lekker aan een bakkie koffie, je hebt wat gemist.
Ik bleek zwanger van een tweeling maar een daarvan redde het niet. Ik belde dat ik een miskraam kreeg: “neem maar een plak chocola en stop een maandverband in je onderbroek”.
En toen bij controle bleek dat een was blijven zitten: “wees blij dat er nog een zit”. Er zat nog wel een flink hematoom dus: “maar deze kan ook nog wel dood gaan”.
Paar weken later een andere echo, dat gaat dan bij een echoscopiste, eerst daarheen en dan naar de vk. Vroeg ze helemaal niets over hoe de echo was maar controleerde alleen mijn bloeddruk en vroeg of ik misselijk was en toen konden we weer vertrekken want ze was druk. Het was mijn derde kind in die praktijk maar met andere verloskundigen want door verhuizing in een ander team terechtgekomen. We zijn dus daar weggegaan en naar de dorpspraktijk vertrokken, dat was een warm bad.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zaterdag 26 december 2020 om 23:00
Ik zou dit hartstikke leuk gevonden hebben. Hoe leuk is het als iemand anders in je familie hetzelfde geluk heeft als jij, en dat je weet dat je kind een neefje/nichtje van ongeveer dezelfde leeftijd krijgt?lemoos2 schreef: ↑26-12-2020 13:34Niet zelf maar bij mijn zus. Als direct familielid mocht ik nichtje komen bekijken toen ze pas een paar uur oud was. De verse grootouders wilden net de kamer verlaten om plaats te maken voor de tantes en ooms toen een schoonzus van zus het nodig vond om haar zwangerschap bekend te maken.
Ik vond dat zó onbeschoft. Zoiets als je theatraal staan te verloven op andermans bruiloft.
Maar dat van die verloving op je bruiloft is ook een keer een topic van geweest, dat snapte ik toen ook niet. Ik zou het leuk vinden!
Maar on-topic:
(niet-directe) collega toen ik voor het eerst weer aan het werk was na de geboorte van de tweede: "gefeliciteerd, heb je nu één van elk?"
Ik: nee ik heb twee meiden.
Collega: "Oh. Ach... Nou ja..."
zaterdag 26 december 2020 om 23:04
Mijn tante toen ze op bezoek kwam: werd je ook van onderen gedoucht in het ziekenhuis? Dat deden ze bij mij wel en ik kan je vertellen dat ik toen heel goed merkte dat het allemaal nog perfect werkte, ze had best even door mogen gaan. Echt 
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zaterdag 26 december 2020 om 23:10
Bij mijn moeder net zo. Wij bevallen beide snel maar in de jaren 80 kon dat blijkbaar niet bij een eerste kind... Mijn moeder mocht niet naar het ziekenhuis komen want dat kon niet zo snel. Ze zijn toch in een taxi gestapt en ik werd bijna in de taxi geboren. Vijf jaar later is, “nee mevrouw, dat kan niet zo snel”, mijn zusje zonder verloskundige geboren. Toen ze uiteindelijk kwam liet ze placenta in een gat in de grond vallen (huurhuis, woningbouw was bezig met herstellen van bedrading).polonaise schreef: ↑26-12-2020 18:45Ohja zo eentje hadden wij ook. In het ziekenhuis bevallen, maar man heeft de baby letterlijk opgevangen omdat de verloskundige niet kwam opdagen.
Toen ze uiteindelijk in de verloskamer was waar ik met baby op de buik lag, door man toegedekt, zei ze tegen me:
"kon ik toch niet weten dat je al zover was, je hebt helemaal niet geschreeuwd en gehuild."
Een "gefeliciteerd" had ik meer gewaardeerd.
Bij mijn broertje kwam de vk een paar minuten voor ie geboren werd en hij werd bijna op de trap geboren
. Mijn verloskundigen waren gelukkig wel bedacht op snelle bevallingen
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zaterdag 26 december 2020 om 23:23
Als mij dit was gebeurd had ik haar de deur gewezen. En haar aanhang erbij.elein schreef: ↑26-12-2020 23:00Ik zou dit hartstikke leuk gevonden hebben. Hoe leuk is het als iemand anders in je familie hetzelfde geluk heeft als jij, en dat je weet dat je kind een neefje/nichtje van ongeveer dezelfde leeftijd krijgt?
Maar dat van die verloving op je bruiloft is ook een keer een topic van geweest, dat snapte ik toen ook niet. Ik zou het leuk vinden!
Maar on-topic:
(niet-directe) collega toen ik voor het eerst weer aan het werk was na de geboorte van de tweede: "gefeliciteerd, heb je nu één van elk?"
Ik: nee ik heb twee meiden.
Collega: "Oh. Ach... Nou ja..."
Ik heb destijds een ‘Nou eh... proficiat dan maar’ toegeworpen, heb die hele familie verder genegeerd en ben boven het bedje met nichtje gaan hangen. En heb daar een heel spektakel gemaakt van de ontmoeting met mijn nichtje. Ik zag dat bij mijn zus de tranen hoog zaten. Tenminste één persoon die de aandacht had voor de gebeurtenis i.p.v. elkaar in de armen te vallen over hoe mooi dat nieuws wel niet was. En ze hadden nichtje nog niet eens gezien. Of de verse ouders gefeliciteerd. Gelukkig volgde mijn broertje mijn handelen direct, alhoewel hij het niet allemaal begreep
. Voor zwager was het ook sneu, stond daar zo trots als een pauw met nichtje in de armen terwijl zijn familie drukker bezig was met elkaar in de armen te vallen over het nieuws van die troela met gebrek aan aandacht dan ook maar even een blik te werpen op hun nieuwe familielid.Mijn moeder heeft de eerste zes weken erna nog als een leeuwin de wacht gehouden bij mijn zusje. En onze pa daar weer bij om mijn moeder in toom te houden. En dan belde zus mij op om te smeken om ze mee weg te lokken onder het mom ‘wandelen met beide kleinkinderen’
Nee heb je, ja kun je krijgen
