Kinderen
alle pijlers
Slapeloos na bevalling
vrijdag 21 januari 2022 om 12:23
Ik ben eind september bevallen van een jongetje, eigenlijk gaat alles goed en slaapt hij sinds een paar weken heerlijk door. Alleen…. Ik slaap zelf niet meer.
Ik heb het gevoel dat ik continu vol adrenaline zit en daardoor het slapen niet meer goed lukt. Hele nachten lig ik wakker. Heb slaappillen gehad van de huisarts maar die gebruik ik liever niet te vaak. Ik krijg gewoon serieuze angst voor het wakker liggen en er komt zo veel druk op het slapen te liggen.
Andere moeders die dit herkennen? Wat kan ik eraan doen?
Ik heb het gevoel dat ik continu vol adrenaline zit en daardoor het slapen niet meer goed lukt. Hele nachten lig ik wakker. Heb slaappillen gehad van de huisarts maar die gebruik ik liever niet te vaak. Ik krijg gewoon serieuze angst voor het wakker liggen en er komt zo veel druk op het slapen te liggen.
Andere moeders die dit herkennen? Wat kan ik eraan doen?
zaterdag 22 januari 2022 om 14:52
Ik vind het een beetje eng om zomaar 5mg melatonine te nemen, lees daar zulke verschillende verhalen over. Ook dat het soms meer schade kan toedoen dan goed doen…Skippy85 schreef: ↑22-01-2022 11:26Melatonine hielp vaak wel (wel in een dosering van 5 mg of meer, dus echt een handjevol pillen). Soms niet helaas. Ik heb nooit andere slaapmedicatie gehad.
Mijn 1e bevalling was traumatisch, EMDR voor gehad wat goed geholpen heeft qua trauma. Maar ik had pas na 7 maanden emdr en toen was het ergste slaapprobleem over.
2e bevalling was helemaal niet traumatisch maar toch wel weer slaapproblemen. Vandaar dat ik denk dat het bij mij hormonaal was en daarom vanzelf beter werd.
Die hormonen doen echt rare dingen met je brein. Mijn advies zou dan ook zijn om eventuele hulp (pillen, of bij trauma emdr), echt te nemen, mocht iemand die zich ook herkent daarover twijfelen. Want soms is dat gewoon nodig!
zaterdag 22 januari 2022 om 14:54
Had jij ook dat je bij dat wakker “schrikken”, een soort van adrenaline door je lijf voelde stromen? Ik word daar zo moedeloos van…
zaterdag 22 januari 2022 om 15:41
Ja, verschrikkelijk. Vooral de eerste tijd kon ik totaal niet meer functioneren maar nu 17 maanden later nog steeds bij elk huiltje 's nachts, wakker schrikken (soms met hartkloppingen) en weer naar hem toe gaan, daarna weer terug naar mijn bed en niet meer in slaap komen. Ik ga elke middag even rusten, maar de vermoeidheid blijft. Slaappillen hebben ook geen zin als ik er steeds uit moet 's nachts.
Groetjes!
zaterdag 22 januari 2022 om 15:53
zaterdag 22 januari 2022 om 16:32
TO, ik herken je verhaal heeeeel erg!
Ik heb een jaar of 8 geleden een burn out gehad, wat begon met (bijna) niet meer slapen. Uiteindelijk heeft dat lang geduurd om eruit te komen, maar het draaide uiteindelijk om accepteren dat het zo was en anders omgaan met bepaalde dingen.
Uiteindelijk toen ik twee kinderen kreeg had ik ook altijd weer slaapproblemen, omdat het me zo deed denken aan die tijd. Je slaapt met een kleine baby natuurlijk sowieso minder. Maar ik had sowieso last van adrenaline door de bevalling, alles wat anders is.
Het probleem van niet slapen is dat de druk idd groter wordt om te moeten slapen en dan begin je al met verkeerd in bed stappen. Ik herken wat je schrijft over vlak voor je in slaap valt dat je wakker schrikt. Dan gaat vaak mijn hart tekeer daarna en dan kan ik niet meer slapen. Mijn psycholoog heeft gezegd dat het 9 van de 10 keer echt komt, omdat je overdag teveel spanning opbouwt in je lijf. Dat uit zich door slecht slapen, omdat je teveel spanning in je lijf hebt. Zijn er dingen waar je je druk om maakt? Probeer dat echt eens na te gaan voor jezelf.
Het slijt eruit met de tijd, als je echt probeert te accepteren dat het zo is en dat het ECHT niet voor eeuwig zo is. Het is moeilijk te voelen dat dit ook weer voorbij gaat. Mij helpt als ik echt aan leuke dingen ga denken. Plannen voor de toekomst, het huis veranderen, straks de leuke dingen die je kan doen, noem maar op. Dat lukt niet gelijk, maar je kan jezelf daarin trainen. En vooral: niet te lang op bed blijven liggen als het niet lukt. Zodra ik voel dat er spanning komt van het niet slapen, stap ik uit en ga naar beneden.
En wat echt mijn redding was: een e reader aangeschaft. Als ik dan niet kon slapen, probeerde ik het beste ervan te maken en ging ik lekker lezen. Dan viel ik uiteindelijk toch eens een keer in slaap. Of ik probeerde na een half uur zelf weer te slapen, lukte dat niet, weer verder lezen. Uiteindelijk kreeg ik zo de druk eraf.
Heel veel sterkte, ik weet hoe het voelt. Het zal altijd een gevoelig punt blijven wat altijd weer eens terug komt, maar dan weet ik nu dat ik er juist toch zo min mogelijk aandacht aan moet besteden.
Ik heb een jaar of 8 geleden een burn out gehad, wat begon met (bijna) niet meer slapen. Uiteindelijk heeft dat lang geduurd om eruit te komen, maar het draaide uiteindelijk om accepteren dat het zo was en anders omgaan met bepaalde dingen.
Uiteindelijk toen ik twee kinderen kreeg had ik ook altijd weer slaapproblemen, omdat het me zo deed denken aan die tijd. Je slaapt met een kleine baby natuurlijk sowieso minder. Maar ik had sowieso last van adrenaline door de bevalling, alles wat anders is.
Het probleem van niet slapen is dat de druk idd groter wordt om te moeten slapen en dan begin je al met verkeerd in bed stappen. Ik herken wat je schrijft over vlak voor je in slaap valt dat je wakker schrikt. Dan gaat vaak mijn hart tekeer daarna en dan kan ik niet meer slapen. Mijn psycholoog heeft gezegd dat het 9 van de 10 keer echt komt, omdat je overdag teveel spanning opbouwt in je lijf. Dat uit zich door slecht slapen, omdat je teveel spanning in je lijf hebt. Zijn er dingen waar je je druk om maakt? Probeer dat echt eens na te gaan voor jezelf.
Het slijt eruit met de tijd, als je echt probeert te accepteren dat het zo is en dat het ECHT niet voor eeuwig zo is. Het is moeilijk te voelen dat dit ook weer voorbij gaat. Mij helpt als ik echt aan leuke dingen ga denken. Plannen voor de toekomst, het huis veranderen, straks de leuke dingen die je kan doen, noem maar op. Dat lukt niet gelijk, maar je kan jezelf daarin trainen. En vooral: niet te lang op bed blijven liggen als het niet lukt. Zodra ik voel dat er spanning komt van het niet slapen, stap ik uit en ga naar beneden.
En wat echt mijn redding was: een e reader aangeschaft. Als ik dan niet kon slapen, probeerde ik het beste ervan te maken en ging ik lekker lezen. Dan viel ik uiteindelijk toch eens een keer in slaap. Of ik probeerde na een half uur zelf weer te slapen, lukte dat niet, weer verder lezen. Uiteindelijk kreeg ik zo de druk eraf.
Heel veel sterkte, ik weet hoe het voelt. Het zal altijd een gevoelig punt blijven wat altijd weer eens terug komt, maar dan weet ik nu dat ik er juist toch zo min mogelijk aandacht aan moet besteden.
zaterdag 22 januari 2022 om 16:33
Denk ook wel dat ik dit het ergste vind van het wakker liggen, de stress die je voelt. Vroeger kon ik gewoon wakker liggen een keer...
zaterdag 22 januari 2022 om 20:15
Dankjewel voor je tips en je opbeurende woorden! Het voelt inderdaad op het moment heel uitzichtloos. Wel fijn om te weten dat jij en andere er weer vanaf zijn gekomen, dat geeft hoop.lilly1980 schreef: ↑22-01-2022 16:32TO, ik herken je verhaal heeeeel erg!
Ik heb een jaar of 8 geleden een burn out gehad, wat begon met (bijna) niet meer slapen. Uiteindelijk heeft dat lang geduurd om eruit te komen, maar het draaide uiteindelijk om accepteren dat het zo was en anders omgaan met bepaalde dingen.
Uiteindelijk toen ik twee kinderen kreeg had ik ook altijd weer slaapproblemen, omdat het me zo deed denken aan die tijd. Je slaapt met een kleine baby natuurlijk sowieso minder. Maar ik had sowieso last van adrenaline door de bevalling, alles wat anders is.
Het probleem van niet slapen is dat de druk idd groter wordt om te moeten slapen en dan begin je al met verkeerd in bed stappen. Ik herken wat je schrijft over vlak voor je in slaap valt dat je wakker schrikt. Dan gaat vaak mijn hart tekeer daarna en dan kan ik niet meer slapen. Mijn psycholoog heeft gezegd dat het 9 van de 10 keer echt komt, omdat je overdag teveel spanning opbouwt in je lijf. Dat uit zich door slecht slapen, omdat je teveel spanning in je lijf hebt. Zijn er dingen waar je je druk om maakt? Probeer dat echt eens na te gaan voor jezelf.
Het slijt eruit met de tijd, als je echt probeert te accepteren dat het zo is en dat het ECHT niet voor eeuwig zo is. Het is moeilijk te voelen dat dit ook weer voorbij gaat. Mij helpt als ik echt aan leuke dingen ga denken. Plannen voor de toekomst, het huis veranderen, straks de leuke dingen die je kan doen, noem maar op. Dat lukt niet gelijk, maar je kan jezelf daarin trainen. En vooral: niet te lang op bed blijven liggen als het niet lukt. Zodra ik voel dat er spanning komt van het niet slapen, stap ik uit en ga naar beneden.
En wat echt mijn redding was: een e reader aangeschaft. Als ik dan niet kon slapen, probeerde ik het beste ervan te maken en ging ik lekker lezen. Dan viel ik uiteindelijk toch eens een keer in slaap. Of ik probeerde na een half uur zelf weer te slapen, lukte dat niet, weer verder lezen. Uiteindelijk kreeg ik zo de druk eraf.
Heel veel sterkte, ik weet hoe het voelt. Het zal altijd een gevoelig punt blijven wat altijd weer eens terug komt, maar dan weet ik nu dat ik er juist toch zo min mogelijk aandacht aan moet besteden.
Heb jij ooit iets van medicatie hiervoor gebruikt of bepaalde supplementen? Of is het gewoon geleidelijk aan beter geworden?
zaterdag 22 januari 2022 om 20:16
zaterdag 22 januari 2022 om 21:07
zaterdag 22 januari 2022 om 21:21
Je verhaal is ontzettend herkenbaar voor mij. Voor mij was het ook een zoektocht. Ik ben begonnen met een thuisdosering van melatonine. Maar ja, inslapen was eigenlijk geen probleem. Dat hielp dus niet. Toen heb ik overlegd met de huisarts. Die adviseerde 5mg melatonine wanneer ik 's nachts wakker werd. Dat zou het inslapen na de break makkelijker maken. Dat hielp, tot ik na 2-3u weer wakker werd.
De huisarts adviseerde toen echte slaappillen. Maar het zou ook kunnen helpen als ik volledig uit het ritme zou gaan. Toen heb ik met een vriendin alles besproken. We zijn 3 dagen gaan wandelen. Overdag elke dag 15km wandelen. Daarna lekker tafelen, wijntje erbij en alles. En ik sliep ineens goed en door! ALs dat niet had gewerkt, dan had ik zeker de slaappillen genomen. Ik was doodop.
zaterdag 22 januari 2022 om 21:23
En nu gebeurt het me nog wel eens dat ik 's nachts niet makkelijk inslaap. Ik zet dan een luisterboek op of ik luister naar een podcast. Vaak slaap ik dan bijna altijd binnen 20minuten. En anders heb ik wat leuks geluisterd. Ik raak er niet meer van in de stress. Het is een ander soort wakker zijn/blijven dan toen na de bevalling.
Ik heb overigens geen borstvoeding gegeven.
Ik heb overigens geen borstvoeding gegeven.
zondag 23 januari 2022 om 08:21
Ik wandel echt al dagelijks… alle huis tuin en keuken dingetjes helpen niet.Brokkel schreef: ↑22-01-2022 21:21Je verhaal is ontzettend herkenbaar voor mij. Voor mij was het ook een zoektocht. Ik ben begonnen met een thuisdosering van melatonine. Maar ja, inslapen was eigenlijk geen probleem. Dat hielp dus niet. Toen heb ik overlegd met de huisarts. Die adviseerde 5mg melatonine wanneer ik 's nachts wakker werd. Dat zou het inslapen na de break makkelijker maken. Dat hielp, tot ik na 2-3u weer wakker werd.
De huisarts adviseerde toen echte slaappillen. Maar het zou ook kunnen helpen als ik volledig uit het ritme zou gaan. Toen heb ik met een vriendin alles besproken. We zijn 3 dagen gaan wandelen. Overdag elke dag 15km wandelen. Daarna lekker tafelen, wijntje erbij en alles. En ik sliep ineens goed en door! ALs dat niet had gewerkt, dan had ik zeker de slaappillen genomen. Ik was doodop.
Maar had jij ook echt angst voor het slapen gaan? En herken je dat wakker worden met adrenaline?
zondag 23 januari 2022 om 08:34
Voor het slapen-gaan niet, maar wel bij het wakker worden in de nacht. Dan werd ik wakker met adrenaline en kon niet meer inslapen.
Ik denk dat bij mij de combinatie van helemaal weg zijn bij mijn dochter en overdag fysiek zo bezig zijn, dat het lijf ook echt moe is, dat dat voor de verandering heeft gezorgd.
zondag 23 januari 2022 om 16:33
MoPa50 schreef: ↑21-01-2022 20:11Ik gebruik de temesta nog steeds af en toe en heb een onderhoudsdosis van de ad. Denk eigenlijk dat ik prima zonder kan, maar vind het wel ok zo. Ik ben sowieso nogal een controle freak wat niet helpt.
Heeft jouw dokter ook ad aangeraden?
Als je een beetje bent zoals ik, Zou ik vragen naar een -pam ipv slaappillen.
Ik weet nog dat ik in mijn bed lag met 2 slaappillen. In mijn mik. Ik voelde mijn hoofd heel zwaar worden, maar was en bleef wakker. Kon me er niet aan over geven.
Mag ik vragen welke AD jij neemt?
