Kinderen
alle pijlers
Slecht nieuws bij 20 weken echo
donderdag 6 maart 2008 om 16:55
Hallo Allemaal,
Wij hebben dinsdag onze 20 weken echo gehad,daar is ons verteld dat ons kindje een open ruggetje heeft,in vrij ernstige vorm,het hoofdje was niet goed,1 hersenhelft had een groei achterstand,en een klompvoetje.
vrij heftig nieuws! ons wereld staat helemaal op z`n kop!
we moeten nu dus gaan beslissen of we doorgaan of dat we de zwangerschap stop zetten. wij hebben besloten op het stop te laten zetten en dat houd dus in dat ik straks moet gaan bevallen. zie er als een berg tegen op,en ik ben op deze manier op zoek naar mensen met ervaring hiermee.
ben heel internet al afgegaan,maar heb tot nu toe nog niks gevonden.
wie helpt mij??
Wij hebben dinsdag onze 20 weken echo gehad,daar is ons verteld dat ons kindje een open ruggetje heeft,in vrij ernstige vorm,het hoofdje was niet goed,1 hersenhelft had een groei achterstand,en een klompvoetje.
vrij heftig nieuws! ons wereld staat helemaal op z`n kop!
we moeten nu dus gaan beslissen of we doorgaan of dat we de zwangerschap stop zetten. wij hebben besloten op het stop te laten zetten en dat houd dus in dat ik straks moet gaan bevallen. zie er als een berg tegen op,en ik ben op deze manier op zoek naar mensen met ervaring hiermee.
ben heel internet al afgegaan,maar heb tot nu toe nog niks gevonden.
wie helpt mij??
zaterdag 15 maart 2008 om 10:00
Hallo Marjonn,
Wij gaan momenteel door eenzelfde hel. Wij hebben op donderdag 6 maart onze 20 weken echo gehad, en ook hieruit bleek dat ons kindje een open ruggetje had. Het zag er ook allemaal vrij ernstig uit en ook wij hebben besloten om de zwangerschap af te gaan breken. Het is de moeilijkste keuze waar we ooit voor hebben gestaan, maar we willen dit onze kleine jongen niet aan doen. Donderdag 20 maart moeten we naar het ziekenhuis om de bevalling in te laten leiden. Ook wij zien er als een berg tegen op, en op zoiets zul je je nooit voor kunnen bereiden. Het is echt verschrikkelijk, het had allemaal zo mooi kunnen zijn. Eind juli had hij eigenlijk geboren moeten worden, maar nu zijn we zijn crematie al aan het regelen.
We weten dus precies door wat voor hel jullie nu gaan, en willen jullie dan ook alle kracht en sterkte toewensen de komende tijd.
Miriam en Rudy
Wij gaan momenteel door eenzelfde hel. Wij hebben op donderdag 6 maart onze 20 weken echo gehad, en ook hieruit bleek dat ons kindje een open ruggetje had. Het zag er ook allemaal vrij ernstig uit en ook wij hebben besloten om de zwangerschap af te gaan breken. Het is de moeilijkste keuze waar we ooit voor hebben gestaan, maar we willen dit onze kleine jongen niet aan doen. Donderdag 20 maart moeten we naar het ziekenhuis om de bevalling in te laten leiden. Ook wij zien er als een berg tegen op, en op zoiets zul je je nooit voor kunnen bereiden. Het is echt verschrikkelijk, het had allemaal zo mooi kunnen zijn. Eind juli had hij eigenlijk geboren moeten worden, maar nu zijn we zijn crematie al aan het regelen.
We weten dus precies door wat voor hel jullie nu gaan, en willen jullie dan ook alle kracht en sterkte toewensen de komende tijd.
Miriam en Rudy
zaterdag 15 maart 2008 om 13:25
Je berichtje brengt zoveel bij me naar boven dat het even duurde voor ik wat kon schrijven. Ik heb zelf niet zo'n verschrikkelijke beslissing hoeven nemen, maar mijn zusje is een paar maanden geleden haar zoontje verloren na een zwangerschap van 32 weken. Ook hij had een ernstige afwijking waardoor de artsen besloten hem "te halen". Hij is de volgende dag overleden.
Een ander verhaal, hetzelfde intense verdriet. De droom die niet uitkomt, de lege wieg, je lege buik. Het is zo onwerkelijk.
Ik las dat anderen het ook schreven, maar denk nu al na over hoe je de korte tijd met je kindje wil invullen. Er kan en mag gelukkig heel erg veel in het ziekenhuis.
In Leuven (waar mijn neefje overleed) maakten ze een prachtige herinneringen-doos met een hand&voetafdruk in klei, een kaartje met wat afgeknipte haartjes, een aantal voetafdrukjes op kaartjes, de zeep waar hij mee was gewassen in een flaconnetje, foto's heel veel foto's.
Ik had mijn zus een knuffelpopje (zo'n lapjes-ding) gegeven met het doel dat zij die (met haar geur) bij hem in de couveuse kon leggen, dat is helaas nooit gebeurd, maar ze heeft er nu nog steun aan omdat ze het bij zich had in de moeilijkste tijd van haar leven.
Sinds kort schrijft ze bij lieve engeltjes. Nu pas is ze zover dat ze dat kan. Ze vertelde ook dat ze veel aan het boek "geen blote voetjes in het gras" heeft gehad.
Ik wens jullie, maar ook Miriam en Rudy en alle anderen, familie en vrienden heel veel sterkte. Je kindje zou tenslotte ook een neefje of nichtje worden, een kleinkind, een vriendje of vriendinnetje...
Een ander verhaal, hetzelfde intense verdriet. De droom die niet uitkomt, de lege wieg, je lege buik. Het is zo onwerkelijk.
Ik las dat anderen het ook schreven, maar denk nu al na over hoe je de korte tijd met je kindje wil invullen. Er kan en mag gelukkig heel erg veel in het ziekenhuis.
In Leuven (waar mijn neefje overleed) maakten ze een prachtige herinneringen-doos met een hand&voetafdruk in klei, een kaartje met wat afgeknipte haartjes, een aantal voetafdrukjes op kaartjes, de zeep waar hij mee was gewassen in een flaconnetje, foto's heel veel foto's.
Ik had mijn zus een knuffelpopje (zo'n lapjes-ding) gegeven met het doel dat zij die (met haar geur) bij hem in de couveuse kon leggen, dat is helaas nooit gebeurd, maar ze heeft er nu nog steun aan omdat ze het bij zich had in de moeilijkste tijd van haar leven.
Sinds kort schrijft ze bij lieve engeltjes. Nu pas is ze zover dat ze dat kan. Ze vertelde ook dat ze veel aan het boek "geen blote voetjes in het gras" heeft gehad.
Ik wens jullie, maar ook Miriam en Rudy en alle anderen, familie en vrienden heel veel sterkte. Je kindje zou tenslotte ook een neefje of nichtje worden, een kleinkind, een vriendje of vriendinnetje...
zondag 16 maart 2008 om 19:38
Marjonn,
Ben er stil van.......
Heel veel sterkte in deze moeilijke periode!
Op "ons" topic april 2007 schreef vorig jaar ook iemand die vanwege medische afwijkingen kans had op een kindje dat erg ziek zou zijn als het geboren werd. Dit had een heel andere oorzaak, namelijk een afwijking in de niertjes, maar het dilemma en de pijn die jullie voelen is hetzelfde. Zij hebben de zwangerschap voorgezet maar helaas is het kindje na een voldragen zwangerschap maar 1 dag in leven geweest. Heel heftig......
Nogmaals heel veel sterkte met het maken van jullie keuze, ik zal een kaarsje branden.
Ook voor -sorry ik ben de namen vergeten- het andere stel dat momenteel in dezelfde situatie zit.
Ben er stil van.......
Heel veel sterkte in deze moeilijke periode!
Op "ons" topic april 2007 schreef vorig jaar ook iemand die vanwege medische afwijkingen kans had op een kindje dat erg ziek zou zijn als het geboren werd. Dit had een heel andere oorzaak, namelijk een afwijking in de niertjes, maar het dilemma en de pijn die jullie voelen is hetzelfde. Zij hebben de zwangerschap voorgezet maar helaas is het kindje na een voldragen zwangerschap maar 1 dag in leven geweest. Heel heftig......
Nogmaals heel veel sterkte met het maken van jullie keuze, ik zal een kaarsje branden.
Ook voor -sorry ik ben de namen vergeten- het andere stel dat momenteel in dezelfde situatie zit.
zondag 16 maart 2008 om 19:49
Natuurlijk heeft Marjonn andere dingen aan haar hoofd, dit is één van de ergste dingen die je mee kunt maken, denk ik. Maar mensen vertellen hier hun ervaringen op haar verzoek, en dan is het toch jammer als de topicopener niet meer reageert. Hoe begrijpelijk ook. Ik begrijp niet zo goed dat er zo over Yamuna heen wordt gevallen, ze constateert toch alleen maar dat Marjonn niet meer gereageerd heeft. 't Is niet mijn bedoeling om er een discussie over te beginnen hier, maar ik wilde het toch even kwijt.
Wil wel de stellen die hier doorheen zijn gegaan of nog middenin zitten, heel veel sterkte wensen.
Wil wel de stellen die hier doorheen zijn gegaan of nog middenin zitten, heel veel sterkte wensen.
zondag 16 maart 2008 om 20:01
zondag 16 maart 2008 om 20:46
zondag 16 maart 2008 om 21:53
Ik vind het diep droevig dat jullie van iemand die voor het moeilijkste moment van haar leven staat verwachten dat ze ruimte kan maken om jullie op jullie verzoek op de hoogte te houden. Marjonn komt hier vertellen hoe het met haar gaat als zij daar klaar is. Niet als jullie dat nodig vinden vanwege fatsoensnormen die ik dus echt niet kan volgen.
Lieve Marjonn,
Lieve Miriam, ik zal donderdag aan jullie denken.
Heel, heel, heel veel sterkte.
Lieve Marjonn,
Lieve Miriam, ik zal donderdag aan jullie denken.
Heel, heel, heel veel sterkte.
zondag 16 maart 2008 om 22:54
Ik begrijp dat mensen graag horen hoe het gaat met Marjonn, maar ik weet uit eigen ervaring dat je zó uit het lood geslagen kan zijn dat je blij bent als je je ene been voor het andere krijgt. Hoe graag je dan ook de dingen doet die je zou willen doen (zoals een boterham smeren of de post uit de brievenbus halen of reageren op een forum), die lukken dan op een of andere manier niet.
Marjonn, als je jezelf ertoe in staat voelt, laat je dan iets van je horen?
Sterkte en knuffel,
Tori
Marjonn, als je jezelf ertoe in staat voelt, laat je dan iets van je horen?
Sterkte en knuffel,
Tori
dinsdag 18 maart 2008 om 12:00
Lieve forummers....
Wij hebben gister de 20 weken echo gehad en in eerste instantie ook slecht nieuws gehad. Vanmiddag op een controle echo in het ziekenhuis om te kijken wat er precies is.....Ons kindje heeft een ernstige groeiachterstand en ws komt de kransslagader in het verkeerde kamertje uit van het hart........
We hebben nu nog niet na moeten denken over het evt afbreken maar dat het ernstig is dat weten ze bijna zeker.....Ik hoop maar dat het een nachtmerrie is en dat we vanmiddag goed nieuws krijgen!
Fijn dat er een topic is waar ervaringen gedeelt kunnen worden......
Een ieder veel sterkte toegewenst
Wij hebben gister de 20 weken echo gehad en in eerste instantie ook slecht nieuws gehad. Vanmiddag op een controle echo in het ziekenhuis om te kijken wat er precies is.....Ons kindje heeft een ernstige groeiachterstand en ws komt de kransslagader in het verkeerde kamertje uit van het hart........
We hebben nu nog niet na moeten denken over het evt afbreken maar dat het ernstig is dat weten ze bijna zeker.....Ik hoop maar dat het een nachtmerrie is en dat we vanmiddag goed nieuws krijgen!
Fijn dat er een topic is waar ervaringen gedeelt kunnen worden......
Een ieder veel sterkte toegewenst
woensdag 19 maart 2008 om 21:27
dinsdag 25 maart 2008 om 13:32
Hallo allemaal,
Ik schrijf dit namens Miriam.
We hebben vorige week donderdag de zwaarste dag van ons leven gehad. Omdat bij de 20 weken echo was gebleken dat ons kindje een ernstig open ruggetje had, hadden we besloten de zwangerschap te beeindigen. Dinsdag 18 maart was al een moeilijk moment. Miriam moest een tabletje innemen om ervoor te zorgen dat het lichaam zich klaar zou maken voor de bevalling van donderdag. Dit was 'the point of no return'. Het is nog nooit zo moeilijk geweest om een tabletje door te slikken. Vervolgens moesten we toeleven naar de donderdag.
Echt zwaar om te moeten beginnen aan een bevalling, die nooit beloond zal worden met het gehuil van een kerngezonde baby. Miriam heeft het heel zwaar gehad tijdens de bevalling, die 's ochtends om 10 uur was opgewekt. Alles is nog eens een stuk heftiger dan bij een natuurlijk ingezette bevalling en na de bevalling heeft ze ook nog veel bloed verloren en is ze nog geopereerd.
's Avonds om 19.50 is ons zoontje Sam geboren. Zijn hartje kloptje nog lichtjes, en uiteindelijk is hij na een poosje vredig ingeslapen op de buik van Miriam. Dit was echt een heel moeilijk moment.
Vervolgens konden we zijn ruggetje bekijken, en wat de artsen op de echo ook al gezien hadden konden we nu met onze eigen ogen zien. Een verschrikkelijk ernstig open ruggetje. En toen we dat zagen wisten we dat onze keuze de juiste is geweest. Afgezien van het ruggetje was het verder een heel erg mooi manneke met alles erop en eraan. Een echte mini baby (28 cm lang en 450 gram), met al een karakteristiek gezichtje. We hebben hem vrijdag mee naar huis genomen en hem daar tot vandaag op zijn al ingerichte kamertje gezet. Heeft hij toch nog 5 dagen in de voor hem bedoelde kamer gestaan en hebben we toch nog even van zijn aanwezigheid kunnen genieten. Dat heeft ons toch nog goed gedaan. Vanmiddag zal hij worden gecremeerd.
Ik schrijf dit namens Miriam.
We hebben vorige week donderdag de zwaarste dag van ons leven gehad. Omdat bij de 20 weken echo was gebleken dat ons kindje een ernstig open ruggetje had, hadden we besloten de zwangerschap te beeindigen. Dinsdag 18 maart was al een moeilijk moment. Miriam moest een tabletje innemen om ervoor te zorgen dat het lichaam zich klaar zou maken voor de bevalling van donderdag. Dit was 'the point of no return'. Het is nog nooit zo moeilijk geweest om een tabletje door te slikken. Vervolgens moesten we toeleven naar de donderdag.
Echt zwaar om te moeten beginnen aan een bevalling, die nooit beloond zal worden met het gehuil van een kerngezonde baby. Miriam heeft het heel zwaar gehad tijdens de bevalling, die 's ochtends om 10 uur was opgewekt. Alles is nog eens een stuk heftiger dan bij een natuurlijk ingezette bevalling en na de bevalling heeft ze ook nog veel bloed verloren en is ze nog geopereerd.
's Avonds om 19.50 is ons zoontje Sam geboren. Zijn hartje kloptje nog lichtjes, en uiteindelijk is hij na een poosje vredig ingeslapen op de buik van Miriam. Dit was echt een heel moeilijk moment.
Vervolgens konden we zijn ruggetje bekijken, en wat de artsen op de echo ook al gezien hadden konden we nu met onze eigen ogen zien. Een verschrikkelijk ernstig open ruggetje. En toen we dat zagen wisten we dat onze keuze de juiste is geweest. Afgezien van het ruggetje was het verder een heel erg mooi manneke met alles erop en eraan. Een echte mini baby (28 cm lang en 450 gram), met al een karakteristiek gezichtje. We hebben hem vrijdag mee naar huis genomen en hem daar tot vandaag op zijn al ingerichte kamertje gezet. Heeft hij toch nog 5 dagen in de voor hem bedoelde kamer gestaan en hebben we toch nog even van zijn aanwezigheid kunnen genieten. Dat heeft ons toch nog goed gedaan. Vanmiddag zal hij worden gecremeerd.
