Slechte eigenschappen dochter

29-03-2023 20:39 376 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Laat ik vooropstellen dat mijn oudste dochter van 9 een geweldige, slimme en creatieve meid is. Toch pieker ik steeds meer over een paar slechte karaktereigenschappen die ik ook bij haar zie. Zeker in vergelijking met mijn twee jongere kinderen, valt het mij op dat dochter weinig doorzettingsvermogen heeft, graag het beste voor zichzelf wil en snel piept. Een paar concrete voorbeelden:

- Na lang zeuren mocht zij van ons een duur instrument bespelen waar ze helemaal idolaat van is, maar nu na een jaar is 10 minuten per dag oefenen vaak al teveel gevraagd. Moeilijke oefeningen wil ze sowieso niet proberen, waardoor ze nu al stagneert terwijl ze zoveel talent heeft en zelf zegt dat ze graag verder wil komen.
- Dochter babbelt graag en dat is vaak super gezellig, maar ze geeft de andere kinderen geen enkele ruimte om ook iets te vertellen. Als ik haar zo nu en dan onderbreek om een ander ook de kans te geven gaat ze enorm mokken.
- Ze is erg jaloers op haar broertje en zusje, als zij een keer iets hebben wil ze het meteen ook. Op hun verjaardagen probeert ze bijvoorbeeld steeds de aandacht naar zichzelf toe te trekken. Ook haalt ze haar (veel bescheidenere) zusje vaak over om iets met haar te delen of aan haar te geven.
- Ze is ontzettend kleinzerig. Klaagt voortdurend over hoofdpijn, buikpijn, pijn in haar voeten, vermoeidheid, kleine schaafwondjes... altijd is er wel wat, terwijl er eigenlijk nooit echt iets aan de hand is. Heel sfeerbepalend.

Dit klinkt wel heel negatief nu ik het zo teruglees, maar ik moet ook eerlijk toegeven dat dochter en ik een beetje in een negatieve spiraal aan het raken zijn. Ik stoor mij aan dit gedrag en merk dat ik soms mijn geduld begin te verliezen terwijl ik dat helemaal niet wil. Soms omdat ik het ook zo vervelend vind voor haar broertje en zusje, maar nog vaker omdat ik me dan zorgen over haar maak. Hoe moet het later als ze echt dingen moet doen die ze niet leuk vindt om verder te komen? En wat als mensen zich aan haar gedrag gaan storen? Dat wil ik niet voor haar, het is zo'n leuke meid maar ze zit zichzelf ontzettend in de weg op deze manier.

Hoe zouden jullie op dit soort gedrag reageren?
Alle reacties Link kopieren Quote
Blijf het wel triest vinden om te lezen dat bepaalde eigenschappen van haar kind zo in de allergie zone zitten en worden afgedaan als 'slecht'. Zoveel ouders die kinderen nemen en er dan achter komen, shit zo'n kind ontwikkelt op den duur een hele eigen persoonlijkheid en willetje. En dan blijken ze dat maar lastig te vinden en kriegelig van te worden. Dan denk ik echt, waarom kom je daar nu pas mee? Neem dan verdorie een hond als je iets wil africhten en vormen naar jouw wensen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjulia schreef:
30-03-2023 12:31
Dit moet je niet zonder professionele hulp gaan aanpakken. Ik ben als de dood dat je dochter gaat merken dat jij haar karaktereigenschappen maar kut vindt zo. En dan zit je pas met een probleem; een laag zelfbeeld.

Overigens denk ik dat dingen die jij als negatief ziet, misschien juist ook wel positief zijn. Ze eist aandacht voor zichzelf op. Ze weet wanneer ze iets niet leuk vindt en stopt ermee (muziek)
Ze deelt onvrede en pijn, verstopt het niet.

Ik denk dat dit best goede eigenschappen zijn om jezelf staande te houden in deze wereld.
Je plek op te eisen. Bijvoorbeeld; een hoger loon te eisen.

Maar ik vraag me namelijk ook af of ze überhaupt kan worden zoals jij kennelijk vindt dat ze moet zijn.
Moet ze stoppen met klagen en het wegstoppen?
Doen alsof ze muziekles leuk vindt?

Wat zijn je verwachtingen? Dat ze een leuker kind wordt voor jou?
Dit. Heel goede post, Sjulia.
Roozeboom_ schreef:
07-04-2023 00:45
Blijf het wel triest vinden om te lezen dat bepaalde eigenschappen van haar kind zo in de allergie zone zitten en worden afgedaan als 'slecht'. Zoveel ouders die kinderen nemen en er dan achter komen, shit zo'n kind ontwikkelt op den duur een hele eigen persoonlijkheid en willetje. En dan blijken ze dat maar lastig te vinden en kriegelig van te worden. Dan denk ik echt, waarom kom je daar nu pas mee? Neem dan verdorie een hond als je iets wil africhten en vormen naar jouw wensen.
Dit. Verdrietig dat je je kind niet kunt accepteren zoals het is.

Ik lees praat veel, klaagt vaak, is kleinzerig en heeft geen doorzettingsvermogen. Kind is nog heel jong, alles kan zich nog alle kanten op ontwikkelen. En ik hoop voor jou en kind dat het hierbij blijft en dat de puberdrama’s uit zullen blijven. En dat je over een jaar of 10 dit topic terugleest en dan denkt, huh, ging dit over mijn kind? Wat ben ik trots op haar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Twijfelinde, ik denk dat het zou helpen als je eens gaat praten met iemand over waarom het bij jou zo diep zit. Waarschijnlijk is "met iemand gaan praten" niet je eerse reflex, maar je klinkt zo hard in het oordeel naar je dochter én jezelf, dat jullie er beiden waarschijnlijk alleen maar beter van zullen worden. Het gaat namelijk niet om je dochters eigenschappen, maar om jouw sterke weerstand (afkeuring, eigenlijk), het zegt iets over jou, niet over haar. Als het zo is dat de ander een spiegel voor ons is: wat in jouzelf keur je dan eigenlijk zo sterk af met de afkeuring van je dochter? Als ik je topic lees, dan lijkt het misschien te gaan om emoties/gevoelens, het voelen en ervaren daarvan. Waarom word je gelijk kriegel als daar iets meer aandacht voor is? Het lijkt alsof dat niet mag, alsof jij dat ook niet mag. En ruimte innemen voor jezelf, is dat iets waar je goed in bent of heb je daarin nog iets te leren?
Sterkte, het zal pijnlijk zijn om deze conclusie te trekken, maar het is wel goed dat je verder bent gaan graven, want uiteindelijk biedt het ook de opening naar verandering.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pas ook op dat je niet anders kijkt omdat het een meisje is.

Waar jongens met een eigen wil vaak dingen worden genoemd als "zelfverzekerd" of "iemand die voor zichzelf opkomt", worden meisjes al snel "bazig" genoemd.

En dan vinden we het raar dat vrouwen later niet goed kunnen onderhandelen over ons salaris.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat goed dat je het hebt geprobeerd en dat je open staat voor reflectie TO!

Alleen daarmee al sta je weer honderd stappen verder, ook al is het lastig of confronterend.

Herken je iets van de dingen die zijn geschreven over opvoeding uit vorige generaties? Ik denk dat je jezelf best zou kunnen helpen om eens met iemand erover te praten waarom nou net deze zaken voor jou zo zwaar liggen.

Al dit maakt je verder helemaal geen slecht mens, integendeel. Het maakt je ‘gewoon ook een mens’, zoals wij allemaal. We hebben allemaal zo onze patronen en zwaktes uit het verleden. Dat je er voor open staat om daarover na te denken hier iets mee te doen maakt je wat mij betreft juist een goede moeder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Harmonikaatje schreef:
07-04-2023 11:18
Pas ook op dat je niet anders kijkt omdat het een meisje is.

Waar jongens met een eigen wil vaak dingen worden genoemd als "zelfverzekerd" of "iemand die voor zichzelf opkomt", worden meisjes al snel "bazig" genoemd.

En dan vinden we het raar dat vrouwen later niet goed kunnen onderhandelen over ons salaris.
Dat vind ik ook altijd zum kotzen!!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ceester schreef:
08-04-2023 09:09
Dat vind ik ook altijd zum kotzen!!
Toen ik jong was, had ik drie vriendinnetjes waarmee ik vaak speelde.
Onze ouders (ook die van mij) vonden het constant nodig om te zeggen dat zij of ik niet zo bazig moesten doen.
Ook als ik alleen thuis was, kwam er commentaar dat ik of die of die nogal bazig was.

Achteraf bezien was geen van ons dominant. We waren gewoon aan het onderhandelen wat we bijvoorbeeld zouden gaan spelen en soms probeerde eentje dan de knoop door te hakken. Zo irritant dat constante negatieve gebemoei.

Is schijnbaar niet alleen een ding in Nederland:

https://lifehacker.com/lets-stop-callin ... 1846919638
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het knap hoe je je opstelt in dit topic, TO. Open en bereid tot verandering, ook al menen sommigen even keihard over je (of over anderen hier) te moeten oordelen, zonder dat ze de situatie precies kennen. Ik heb het idee dat bij een aantal dat vooral voortkomt uit projectie van de trauma's hun eigen kindertijd, die ze voor het gemak maar even 1 op 1 op jouw situatie plakken. Haal er vooral goede tips uit, maar niet dat je een slechte moeder zou zijn. Want ik lees juist iemand die het beste voor haar kinderen wil (voor alle drie, niet enkel de oudste, dat is ook grotendeels het probleem volgens mij, dat je niet wil dat de andere twee het onderspit delven). En dat je nieuwe dingen wil proberen en je aanpak wil veranderen om haar en hun geluk te bevorderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat betreft het erkennen van het gevoel van je dochter: wat maakt bij jou dat je je daar kriegelig onder voelt? Het hoeft niet uitgebreid, theatraal of ludiek, als dat niet bij je past. Een heel simpel 'vervelend hè?' of 'ik zie dat je het niet leuk vindt' of 'ja, bah, stomme regen ook' is ook een teken dat je haar gevoel erkent. Als je dat niet gewend bent dan kost dat in eerste instantie misschien wat energie en voelt het wat gemaakt, maar ik denk dat het snel gewoon zal voelen.

Wel vraagt het soms even van jezelf om niet te primair te reageren. Dat je het liefst bij zo'n uitbarsting, jammerklacht of woordenzee van je dochter zou willen afkappen, zuchten of zelfs snauwen, maar even de 'wijste' moet zijn. Dat vergt energie en impulsbeheersing, maar is daarmee juist ook weer een voorbeeld voor je dochter. Dat is immers precies wat je hoopt dat zij ook steeds meer zal gaan leren: zich inleven in hoe ze overkomt op anderen en haar gedrag zo aanpassen dat het voor anderen prettig is.

En verder doet niemand het perfect, ook de zogenaamde perfecte moeders hier niet. Opvoeden blijft vallen en opstaan, proberen het zo goed mogelijk te doen en daar soms ook in falen en hopelijk van leren. Wees niet te streng voor jezelf!
Alle reacties Link kopieren Quote
De verwachtingen m.b.t. het dure instrument wat je hebt aangeschaft vind ik wel wat absurd. De verantwoordelijkheid daarvoor ligt echt bij jezelf, jij hoort als ouder te weten dat een 9-jarige nog helemaal niet klaar is voor een grote commitment en snel de interesse kan verliezen.
Hartstikke mooi dat je nu al constateert dat ze er talent voor heeft, maar het kind bepaalt uiteindelijk zelf hoe serieus ze ermee aan de slag wil, lijkt mij? :)

De punten die je verder opsomt vind ik niet meer dan normaal dat je als ouders je kind (op een speelse manier) daarin bijstuurt, “mag pietje nu ook even wat vertellen” of in het geval van zusje dingen laten delen die ze niet wil delen meer de focus leggen op zusje weerbaar te maken, daardoor ontstaat er een andere dynamiek en leert ze vanzelf dat ze niet altijd haar zin kan krijgen. Maak het bovenal vooral niet te groot door alle mogelijke toekomstige doem-scenarios te projecteren op een 9-jarige.

Komt echt wel goed, relax…en probeer wat meer te genieten van je meisje.
❥❥❥
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe was jouw opvoeding? Hoe werd er met jouw gevoelens omgegaan? Ik krijg een beetje het gevoel dat je emoties als iets negatief ervaart. Een zwakheid/kwetsbaarheid waar je niet teveel aan toe moet geven anders red je het niet want het leven is hard. Even heel kort door de bocht gezegd.
Alle reacties Link kopieren Quote
nicole123 schreef:
08-04-2023 14:13
Ik vind het knap hoe je je opstelt in dit topic, TO. Open en bereid tot verandering, ook al menen sommigen even keihard over je (of over anderen hier) te moeten oordelen, zonder dat ze de situatie precies kennen. Ik heb het idee dat bij een aantal dat vooral voortkomt uit projectie van de trauma's hun eigen kindertijd, die ze voor het gemak maar even 1 op 1 op jouw situatie plakken. Haal er vooral goede tips uit, maar niet dat je een slechte moeder zou zijn.
Werkelijk niemand heeft TO een slechte moeder genoemd, dat maak jij ervan. Overigens, TO is ook behoorlijk hard voor haar kinderen, dus dan lijkt me dat je rechttoe-rechtaan meningen over hoe opvoeding ook anders kan, ook wel moet kunnen incasseren.

Toen ik dit topic opende dacht ik dat het over een kind ging dat zich als een kreng gedroeg en een enorme pestkop tegenover klasgenoten was ofzo. Maar nee, de "slechte" eigenschappen in dit geval zijn niet dagelijks muziek willen spelen en teveel kwebbelen aan tafel. Tja...
Alle reacties Link kopieren Quote
Roozeboom_ schreef:
08-04-2023 17:54
Werkelijk niemand heeft TO een slechte moeder genoemd, dat maak jij ervan.
Niet letterlijk, maar kom op zeg. Ik vind uitspraken als deze TO onnodig de grond in trappen en haar wel degelijk afschilderen als een slechte moeder:

Neem dan verdorie een hond als je iets wil africhten en vormen naar jouw wensen.

omdat jij geen bal snapt van kinderen in algemeen

Wat zal zij zich alleen voelen met een moeder die zo denkt over haar

Ik vind je dochter wel zielig.

Je kind mag er niet zijn.

Ze heeft waarschijnlijk een rijk gevoelsleven. Wil jij dat eruit snauwen en grauwen?

Ik word heel verdrietig van dit topic. Arm kind.

dan is hoe jij kijkt naar je kind nog steeds heel naar

Ik heb ook deze opvoeding genoten met bijbehorende gevolgen. *insert verhaal dat veel verder gaat dan de situatie van TO, met kind onder een koude douche zetten, op de eigen kamer laten eten etc. *


Mensen die menen dat TO niet zo moet oordelen over haar kind en tegelijk zich zo menen op te stellen tegen TO mogen wat mij betreft wel eens denken aan het motto 'practice what you preach' en zich op een vriendelijkere en constructievere manier uitlaten.

Dit soort reacties zijn voor mij de reden dat ik hier geen topics open over de opvoeding van mijn kinderen. Het voelt hier veel te onveilig. Voor je het weet komt er een keihard oordeel van zogenaamd perfecte moeders die de situatie exact denken te kennen, het 10x zo erg maken in hun posts, hun eigen jeugd er doorheen mixen en alle nuance lijken te vergeten. Hulde aan TO dat ze er nog is, advies ter harte neemt - want goed advies is er ook zeker wel gegeven gelukkig - en daarmee aan de slag wil gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk ook dat niemand hier de hierboven cursieve uitspraken face to face zou durven uitspreken tegen een vriendin als ze om advies zou vragen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Er is inderdaad harde kritiek op 1 aspect van de opvoeding van TO. Namelijk het feit dat oudste kind niet geaccepteerd wordt zoals ze is en op een weegschaaltje gelegd wordt tov de andere 2. Als de manier waarop de boodschap gebracht wordt je niet aanstaat, ja dat kan. Maar nogmaals, kritiek hebben op 1 aspect staat niet gelijk aan TO een slechte moeder vinden.

Mensen nemen het terecht op voor oudste kind in kwestie, en proberen moeder in te laten zien dat sommige, in haar ogen onschuldige comments, helemaal niet zo onschuldig zijn. Kind is nog te jong om het zelf te doen, dus ik ben persoonlijk blij dat mensen hier proberen TO andere inzichten te geven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Roozeboom_ schreef:
08-04-2023 19:27
Er is inderdaad harde kritiek op 1 aspect van de opvoeding van TO. Namelijk het feit dat oudste kind niet geaccepteerd wordt zoals ze is en op een weegschaaltje gelegd wordt tov de andere 2. Als de manier waarop de boodschap gebracht wordt je niet aanstaat, ja dat kan. Maar nogmaals, kritiek hebben op 1 aspect staat niet gelijk aan TO een slechte moeder vinden.

Mensen nemen het terecht op voor oudste kind in kwestie, en proberen moeder in te laten zien dat sommige, in haar ogen onschuldige comments, helemaal niet zo onschuldig zijn. Kind is nog te jong om het zelf te doen, dus ik ben persoonlijk blij dat mensen hier proberen TO andere inzichten te geven.
Als je je stoort aan bepaald gedrag van je kind of opmerkt dat je kind zelf last heeft van dat eigen gedrag, betekent dat niet meteen dat je je kind niet accepteert.
Alle reacties Link kopieren Quote
Roozeboom_ schreef:
08-04-2023 19:27
Er is inderdaad harde kritiek op 1 aspect van de opvoeding van TO. Namelijk het feit dat oudste kind niet geaccepteerd wordt zoals ze is en op een weegschaaltje gelegd wordt tov de andere 2. Als de manier waarop de boodschap gebracht wordt je niet aanstaat, ja dat kan. Maar nogmaals, kritiek hebben op 1 aspect staat niet gelijk aan TO een slechte moeder vinden.

Mensen nemen het terecht op voor oudste kind in kwestie, en proberen moeder in te laten zien dat sommige, in haar ogen onschuldige comments, helemaal niet zo onschuldig zijn. Kind is nog te jong om het zelf te doen, dus ik ben persoonlijk blij dat mensen hier proberen TO andere inzichten te geven.
Dat ‘feit’ wat je benoemt is geen feit, maar jouw interpretatie. TO noemt enkele dingen en niemand hier kent de gehele context. Je gaat volgens mij veel te ver als je direct de conclusie trekt dat TO haar kind niet accepteert zoals ze is en haar gedrag op een weegschaaltje legt tov de andere kinderen. Ik vat wat TO schrijft heel anders op, namelijk dat ze bepaald gedrag van de oudste vervelend vindt. Niet vooral voor zichzelf, maar vooral voor de dynamiek in het gezin, de andere kinderen en voor haar oudste zelf. En daar opent ze een topic over, dus nogal wiedes dat ze dan focust op het gedrag van die oudste dochter en niet de vast ook wel eens vervelende dingen van de andere twee. Je krijgt in een paar posts nooit een volledig beeld. Je moet er volgens mij heel erg mee oppassen om de ontbrekende stukken dan maar zelf in te gaan vullen.

Daarmee zeg ik niet dat ik het net zo zou aanpakken als TO of dat ze geen dingen kan verbeteren. Ik vind hier ook zeker sommige goede adviezen staan, deels ook van degenen die hard oordelen. Maar je kunt dat ook best wat minder keihard en veroordelend brengen. Je hebt zinnen als ‘je kind is zielig’ echt niet nodig om TO tot een ander inzicht te brengen.

De zinnen die ik hierboven cursief weergeef die staan wel degelijk gelijk aan TO als slechte moeder afschilderen. Je zou ze nooit zo hardop tegen een vriendin durven uitspreken, alleen veilig anoniem van achter je scherm. Ik denk dat je daarmee noch TO noch haar dochter helpt. De meeste mensen zou je er allang mee weggejaagd hebben. Of ze durven - zoals ik - niet eens een topic te openen over dit soort dingen, omdat op grond van een paar zinnen anderen denken je wel even de les te kunnen lezen en de grond in te boren. Zijn kinderen daarmee geholpen? Kijk ook eens in de spiegel als je het tegen TO hebt over luisteren, respect hebben voor iemands gevoel en geen oordeel klaar hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nicole123, ik kan me helemaal vinden in je tekst en op mij komen de stukken tekst die je hebt gemarkeerd idd zeer negatief over, waarbij er een heel sterk (negatief) oordeel wordt uitgesproken over iemand die op mij verder overkomt als iemand die, zoals wij allemaal, gewoon haar best doet en lerend in de materie probeert te staan. Iemand met dat soort opmerkingen om de oren slaan, zorgt er alleen maar voor dat je haar wegjaagt en dat anderen geen topic meer durven te openen over dingen waar ze tegenaan lopen, laat staan wel eens minder leuke dingen bij voelen.
Hoerabanaan schreef:
08-04-2023 23:34
Nicole123, ik kan me helemaal vinden in je tekst en op mij komen de stukken tekst die je hebt gemarkeerd idd zeer negatief over, waarbij er een heel sterk (negatief) oordeel wordt uitgesproken over iemand die op mij verder overkomt als iemand die, zoals wij allemaal, gewoon haar best doet en lerend in de materie probeert te staan. Iemand met dat soort opmerkingen om de oren slaan, zorgt er alleen maar voor dat je haar wegjaagt en dat anderen geen topic meer durven te openen over dingen waar ze tegenaan lopen, laat staan wel eens minder leuke dingen bij voelen.
Doe niet zo schijnheilig. Als ik lees hoe jij soms tekeer gaat tegen andere forummers, daar lusten de honden geen brood van.
Alle reacties Link kopieren Quote
nicole123 schreef:
08-04-2023 22:32
Dat ‘feit’ wat je benoemt is geen feit, maar jouw interpretatie. TO noemt enkele dingen en niemand hier kent de gehele context. Je gaat volgens mij veel te ver als je direct de conclusie trekt dat TO haar kind niet accepteert zoals ze is en haar gedrag op een weegschaaltje legt tov de andere kinderen. Ik vat wat TO schrijft heel anders op, namelijk dat ze bepaald gedrag van de oudste vervelend vindt. Niet vooral voor zichzelf, maar vooral voor de dynamiek in het gezin, de andere kinderen en voor haar oudste zelf. En daar opent ze een topic over, dus nogal wiedes dat ze dan focust op het gedrag van die oudste dochter en niet de vast ook wel eens vervelende dingen van de andere twee. Je krijgt in een paar posts nooit een volledig beeld. Je moet er volgens mij heel erg mee oppassen om de ontbrekende stukken dan maar zelf in te gaan vullen.

Daarmee zeg ik niet dat ik het net zo zou aanpakken als TO of dat ze geen dingen kan verbeteren. Ik vind hier ook zeker sommige goede adviezen staan, deels ook van degenen die hard oordelen. Maar je kunt dat ook best wat minder keihard en veroordelend brengen. Je hebt zinnen als ‘je kind is zielig’ echt niet nodig om TO tot een ander inzicht te brengen.

De zinnen die ik hierboven cursief weergeef die staan wel degelijk gelijk aan TO als slechte moeder afschilderen. Je zou ze nooit zo hardop tegen een vriendin durven uitspreken, alleen veilig anoniem van achter je scherm. Ik denk dat je daarmee noch TO noch haar dochter helpt. De meeste mensen zou je er allang mee weggejaagd hebben. Of ze durven - zoals ik - niet eens een topic te openen over dit soort dingen, omdat op grond van een paar zinnen anderen denken je wel even de les te kunnen lezen en de grond in te boren. Zijn kinderen daarmee geholpen? Kijk ook eens in de spiegel als je het tegen TO hebt over luisteren, respect hebben voor iemands gevoel en geen oordeel klaar hebben.
Ik ben het helemaal met je eens en ik vind het knap dat TO er nog is. Ik vind het ook herkenbaar dat ze zich soms ergert aan gedrag van haar dochter. Mijn zoon kan dat ook, alles melden, alle pijntjes en dingetjes. Hij kan ook eerst alle nare dingen zeggen van een dag als je hem ophaalt van de bso. Enthousiasme en blijdschap komen later pas. Vind ik regelmatig lastig, zeker als ik zelf ook een pittige dag beb gehad. Herkenbaar dus!
aikidoka wijzigde dit bericht op 09-04-2023 10:48
Reden: Typefouten verbeterd
0.08% gewijzigd
Er worden ongezouten meningen gegeven in dit (en vele andere) topics. Waarvan de meesten verreweg goed bedoeld zijn. En komt er soms wat hard uit, maar, eerlijk is eerlijk, je moet wel een beetje kunnen incasseren. Anders ben ik bang dat een forum geen goed idee voor je is.
Deze to vind ik echt heel sterk. Ze wil echt haar gedrag veranderen voor haar dochter. Het is wel heel confronterend, dat begrijp ik heel goed.

To, je doet het goed. Stapje voor stapje. Wat je nu doet is heel anders dan je normaal, vanzelf, eigenlijk zonder er bij stil te staan doet en gewend bent. Nu sta je erbij stil, reageer je anders op dochter en het is heel normaal en logisch dat het gekunsteld en gemaakt voelt. Maar dat wordt anders. Zodra je merkt dat het je dochter echt goed doet en je het vol blijft houden, gaat het steeds meer als vanzelf :)
nicole123 schreef:
08-04-2023 19:04
Niet letterlijk, maar kom op zeg. Ik vind uitspraken als deze TO onnodig de grond in trappen en haar wel degelijk afschilderen als een slechte moeder:

Neem dan verdorie een hond als je iets wil africhten en vormen naar jouw wensen.

omdat jij geen bal snapt van kinderen in algemeen

Wat zal zij zich alleen voelen met een moeder die zo denkt over haar

Ik vind je dochter wel zielig.

Je kind mag er niet zijn.

Ze heeft waarschijnlijk een rijk gevoelsleven. Wil jij dat eruit snauwen en grauwen?

Ik word heel verdrietig van dit topic. Arm kind.

dan is hoe jij kijkt naar je kind nog steeds heel naar

Ik heb ook deze opvoeding genoten met bijbehorende gevolgen. *insert verhaal dat veel verder gaat dan de situatie van TO, met kind onder een koude douche zetten, op de eigen kamer laten eten etc. *


Mensen die menen dat TO niet zo moet oordelen over haar kind en tegelijk zich zo menen op te stellen tegen TO mogen wat mij betreft wel eens denken aan het motto 'practice what you preach' en zich op een vriendelijkere en constructievere manier uitlaten.

Dit soort reacties zijn voor mij de reden dat ik hier geen topics open over de opvoeding van mijn kinderen. Het voelt hier veel te onveilig. Voor je het weet komt er een keihard oordeel van zogenaamd perfecte moeders die de situatie exact denken te kennen, het 10x zo erg maken in hun posts, hun eigen jeugd er doorheen mixen en alle nuance lijken te vergeten. Hulde aan TO dat ze er nog is, advies ter harte neemt - want goed advies is er ook zeker wel gegeven gelukkig - en daarmee aan de slag wil gaan.
Eens. Wat een nare opmerkingen. Onveilig is het goede woord ja. Gebeurt te vaak hier op het forum als iemand zich kwetsbaar opstelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
TO ik vind het knap van je hoe je op jezelf reflecteert en hoe je probeert in te spelen op je dochter.
Kan het je helpen om te bedenken dat waar je je het meest aan ergert bij een ander, dat dat meestal iets is wat je herkent bij jezelf en niet van jezelf accepteert?

Ik erger me bijvoorbeeld dood aan oordelende mensen en zie mezelf als accepterend en niet oordelend. Maar heel eerlijk...?Diep in mij zit wel een veroordelende kant. Ik heb over veel dingen wel mijn mening klaar. Zo wil ik niet zijn! Maar die kant heb ik helaas wel en voor mij verklaart dat mijn diepe ergernis naar veroordelende mensen.

Nogmaals: ik vind het heel knap hoe je probeert en het goede zoekt voor je dochter. Daar heb ik veel respect voor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was even druk met Pasen, maar bedankt voor alle begripvolle reacties. Doet me goed want ik vond het best spannend om dit hier te schrijven.
Whateffa schreef:
08-04-2023 15:50
Hoe was jouw opvoeding? Hoe werd er met jouw gevoelens omgegaan? Ik krijg een beetje het gevoel dat je emoties als iets negatief ervaart. Een zwakheid/kwetsbaarheid waar je niet teveel aan toe moet geven anders red je het niet want het leven is hard. Even heel kort door de bocht gezegd.
Hier zit zeker iets in moet ik zeggen. Ik heb vaak het idee dat emoties obstakels zijn die ik moet overwinnen om op de gewenste plaats van bestemming te komen. Meer hinderend dan helpend als het ware.

Hoe dat komt... ik weet het niet hoor. Ik dacht eerlijk gezegd dat iedereen het zo ervaart.

Ik heb mijn eigen moeder erg zien worstelen met haar emoties, zij was haar angsten vaak niet de baas. Dat is wel altijd iets geweest wat ik niet voor mezelf wilde. Mijn vader was thuis de stabiele factor. Hardwerkend, no-nonsense. Ik heb een heerlijke jeugd gehad, maar mijn ouders waren niet zo met onze gevoelens en behoeften bezig als ouders dat nu vaak zijn. Het waren andere tijden.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven