Kinderen
alle pijlers
Slechte eigenschappen dochter
woensdag 29 maart 2023 om 20:39
Laat ik vooropstellen dat mijn oudste dochter van 9 een geweldige, slimme en creatieve meid is. Toch pieker ik steeds meer over een paar slechte karaktereigenschappen die ik ook bij haar zie. Zeker in vergelijking met mijn twee jongere kinderen, valt het mij op dat dochter weinig doorzettingsvermogen heeft, graag het beste voor zichzelf wil en snel piept. Een paar concrete voorbeelden:
- Na lang zeuren mocht zij van ons een duur instrument bespelen waar ze helemaal idolaat van is, maar nu na een jaar is 10 minuten per dag oefenen vaak al teveel gevraagd. Moeilijke oefeningen wil ze sowieso niet proberen, waardoor ze nu al stagneert terwijl ze zoveel talent heeft en zelf zegt dat ze graag verder wil komen.
- Dochter babbelt graag en dat is vaak super gezellig, maar ze geeft de andere kinderen geen enkele ruimte om ook iets te vertellen. Als ik haar zo nu en dan onderbreek om een ander ook de kans te geven gaat ze enorm mokken.
- Ze is erg jaloers op haar broertje en zusje, als zij een keer iets hebben wil ze het meteen ook. Op hun verjaardagen probeert ze bijvoorbeeld steeds de aandacht naar zichzelf toe te trekken. Ook haalt ze haar (veel bescheidenere) zusje vaak over om iets met haar te delen of aan haar te geven.
- Ze is ontzettend kleinzerig. Klaagt voortdurend over hoofdpijn, buikpijn, pijn in haar voeten, vermoeidheid, kleine schaafwondjes... altijd is er wel wat, terwijl er eigenlijk nooit echt iets aan de hand is. Heel sfeerbepalend.
Dit klinkt wel heel negatief nu ik het zo teruglees, maar ik moet ook eerlijk toegeven dat dochter en ik een beetje in een negatieve spiraal aan het raken zijn. Ik stoor mij aan dit gedrag en merk dat ik soms mijn geduld begin te verliezen terwijl ik dat helemaal niet wil. Soms omdat ik het ook zo vervelend vind voor haar broertje en zusje, maar nog vaker omdat ik me dan zorgen over haar maak. Hoe moet het later als ze echt dingen moet doen die ze niet leuk vindt om verder te komen? En wat als mensen zich aan haar gedrag gaan storen? Dat wil ik niet voor haar, het is zo'n leuke meid maar ze zit zichzelf ontzettend in de weg op deze manier.
Hoe zouden jullie op dit soort gedrag reageren?
- Na lang zeuren mocht zij van ons een duur instrument bespelen waar ze helemaal idolaat van is, maar nu na een jaar is 10 minuten per dag oefenen vaak al teveel gevraagd. Moeilijke oefeningen wil ze sowieso niet proberen, waardoor ze nu al stagneert terwijl ze zoveel talent heeft en zelf zegt dat ze graag verder wil komen.
- Dochter babbelt graag en dat is vaak super gezellig, maar ze geeft de andere kinderen geen enkele ruimte om ook iets te vertellen. Als ik haar zo nu en dan onderbreek om een ander ook de kans te geven gaat ze enorm mokken.
- Ze is erg jaloers op haar broertje en zusje, als zij een keer iets hebben wil ze het meteen ook. Op hun verjaardagen probeert ze bijvoorbeeld steeds de aandacht naar zichzelf toe te trekken. Ook haalt ze haar (veel bescheidenere) zusje vaak over om iets met haar te delen of aan haar te geven.
- Ze is ontzettend kleinzerig. Klaagt voortdurend over hoofdpijn, buikpijn, pijn in haar voeten, vermoeidheid, kleine schaafwondjes... altijd is er wel wat, terwijl er eigenlijk nooit echt iets aan de hand is. Heel sfeerbepalend.
Dit klinkt wel heel negatief nu ik het zo teruglees, maar ik moet ook eerlijk toegeven dat dochter en ik een beetje in een negatieve spiraal aan het raken zijn. Ik stoor mij aan dit gedrag en merk dat ik soms mijn geduld begin te verliezen terwijl ik dat helemaal niet wil. Soms omdat ik het ook zo vervelend vind voor haar broertje en zusje, maar nog vaker omdat ik me dan zorgen over haar maak. Hoe moet het later als ze echt dingen moet doen die ze niet leuk vindt om verder te komen? En wat als mensen zich aan haar gedrag gaan storen? Dat wil ik niet voor haar, het is zo'n leuke meid maar ze zit zichzelf ontzettend in de weg op deze manier.
Hoe zouden jullie op dit soort gedrag reageren?
zaterdag 1 april 2023 om 20:40
Ik heb vandaag nog gehuild. Gisteren ook trouwens.
Dat ik dit schrijf, wil niet zeggen dat mijn hart niet kan voelen. Die kan dat eigenlijk te goed. Maar voelen en huilen en erover klagen zijn soms en eventjes fijn. Uiteindelijk moet ik daar toch overheen stappen. De wereld past zich nl. niet aan mij aan. Ik kan mijn wereld als volwassene een beetje vormgeven naar hoe het mij ligt, maar bepaalde zaken zijn zo goed als een gegeven. Er is niemand die mijn huishouden doet, niemand die aanbelt met een zak geld om van te leven, niemand die mijn huis onderhoudt of mijn auto schoonmaakt of mijn tuin onkruidvrij maakt, niemand die vóór mij m'n kinderen opvoed als ik slecht heb geslapen of vóór mij met de hond gaat wandelen als ik geen zin heb. Dus soms moet je een beslissing maken met je hoofd en idd dingen doen waar je wat minder zin in hebt. Gelukkig vind ik het resultaat vaak heel fijn, dat scheelt en helpt.
Dat ik dit schrijf, wil niet zeggen dat mijn hart niet kan voelen. Die kan dat eigenlijk te goed. Maar voelen en huilen en erover klagen zijn soms en eventjes fijn. Uiteindelijk moet ik daar toch overheen stappen. De wereld past zich nl. niet aan mij aan. Ik kan mijn wereld als volwassene een beetje vormgeven naar hoe het mij ligt, maar bepaalde zaken zijn zo goed als een gegeven. Er is niemand die mijn huishouden doet, niemand die aanbelt met een zak geld om van te leven, niemand die mijn huis onderhoudt of mijn auto schoonmaakt of mijn tuin onkruidvrij maakt, niemand die vóór mij m'n kinderen opvoed als ik slecht heb geslapen of vóór mij met de hond gaat wandelen als ik geen zin heb. Dus soms moet je een beslissing maken met je hoofd en idd dingen doen waar je wat minder zin in hebt. Gelukkig vind ik het resultaat vaak heel fijn, dat scheelt en helpt.
zaterdag 1 april 2023 om 20:45
Hoerabanaan schreef: ↑01-04-2023 20:40Ik heb vandaag nog gehuild. Gisteren ook trouwens.
Dat ik dit schrijf, wil niet zeggen dat mijn hart niet kan voelen. Die kan dat eigenlijk te goed. Maar voelen en huilen en erover klagen zijn soms en eventjes fijn. Uiteindelijk moet ik daar toch overheen stappen. De wereld past zich nl. niet aan mij aan. Ik kan mijn wereld als volwassene een beetje vormgeven naar hoe het mij ligt, maar bepaalde zaken zijn zo goed als een gegeven. Er is niemand die mijn huishouden doet, niemand die aanbelt met een zak geld om van te leven, niemand die mijn huis onderhoudt of mijn auto schoonmaakt of mijn tuin onkruidvrij maakt, niemand die vóór mij m'n kinderen opvoed als ik slecht heb geslapen of vóór mij met de hond gaat wandelen als ik geen zin heb. Dus soms moet je een beslissing maken met je hoofd en idd dingen doen waar je wat minder zin in hebt. Gelukkig vind ik het resultaat vaak heel fijn, dat scheelt en helpt.
Wat ontzettend jammer dat je het allemaal zó scheidt.
Dat is helemaal niet nodig om je 'eroverheen' te zetten.
Je mag namelijk ook met een bezwaard gemoed de dingen doen die nodig zijn.
Aangeven dat je even niet zulk leuk gezelschap bent, omdat je even een mismoedige bui hebt.
Vraag je iemand of je éven een knuffel kunt krijgen. Dat diegene even tegen je zegt: ja, het IS ook een rotsituatie.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 1 april 2023 om 20:46
Waar zie jij dit, een kinderlijke behoefte van volwassen vrouwen om te worden gezien en begrepen te worden?Hoerabanaan schreef: ↑01-04-2023 20:13Maar ik merk dat ik best wel eens moeite heb dat ik (ruim) volwassen vrouwen hier lees en lees over hoe verkeerd hun ouders (en dan is het bijna altijd de moeder) iets hebben gedaan en dan lees ik geen volwassenheid, maar kinderlijkheid. De behoefte om als volwassene nog steeds op kinderlijke (soms zelfs dwingende wijze) ten worden gezien en begrepen en zichzelf getraumatiseerd noemen.
Als volwassene een observatie doen over je jeugd is volgens mij iets anders dan een kinderlijke roep om aandacht.
Ik denk dat jouw oordeel in deze meer over jou zegt, dan over degenen die hier hun ervaringen delen.
zaterdag 1 april 2023 om 20:51
Ik heb heel lang zo gedacht als jij. Er waren ook kinderen seksueel misbruikt of het ziekenhuis in geslagen, dus al met al viel het met mij allemaal wel mee. Tot ik niet meer rationeel kon kijken naar het gedrag van mijn ouder, omdat ik zelf moeder geworden was en nog een keer zag hoe onveilig, grensoverschrijdend en ongelukkig mijn jeugd geweest was.Hoerabanaan schreef: ↑01-04-2023 20:13Vergeet niet dat ouders mensen zijn. En mensen maken fouten. En mensen hebben vaak dingen van zichzelf niet door, ook niet als ze denken het goed te doen. Dat is geen excuus om het slecht te doen. Maar ik merk dat ik best wel eens moeite heb dat ik (ruim) volwassen vrouwen hier lees en lees over hoe verkeerd hun ouders (en dan is het bijna altijd de moeder) iets hebben gedaan en dan lees ik geen volwassenheid, maar kinderlijkheid. De behoefte om als volwassene nog steeds op kinderlijke (soms zelfs dwingende wijze) ten worden gezien en begrepen en zichzelf getraumatiseerd noemen. maar dat is bijna altijd wel in meer of mindere mate een gegeven. Het gevoelige kind heeft dat meer dan het minder gevoelige kind. Maar je hebt bijna altijd te maken met een gebrekkige ouder die ook maar wat probeert en zijn/haar best doet om jou te begrijpen, terwijl ze niet in je kinderhoofd woonden.
Het heeft ook met intentie te maken, denk ik. Ik ben absoluut geen topmoeder, maar ik heb wel altijd de intentie het beste te doen voor mijn kinderen. Ja, ik rotzooi soms ook maar wat aan, maar als we langs een ravijn lopen, wandel ik aan de buitenkant om het eens poëtisch te zeggen.
zaterdag 1 april 2023 om 20:52
Op de kinderpijler in een topic over iets dat met opvoeden te maken heeft, is het toch ook heel begrijpelijk dat mensen reflecteren op hoe zij zelf soortgelijke zaken als kind ervaren hebben. En daar van proberen te leren in de opvoeding van hun eigen kinderen. Ik vind dat totaal iets anders dan een kinderlijke roep om aandacht.Vage schreef: ↑01-04-2023 20:46Waar zie jij dit, een kinderlijke behoefte van volwassen vrouwen om te worden gezien en begrepen te worden?
Als volwassene een observatie doen over je jeugd is volgens mij iets anders dan een kinderlijke roep om aandacht.
Ik denk dat jouw oordeel in deze meer over jou zegt, dan over degenen die hier hun ervaringen delen.
zaterdag 1 april 2023 om 20:56
Uiteraard komt dit wel eens voor. Maar meestal niet. Ik weet niet of de reden is dat dit meestal niet voorkomt, omdat ik er niet zoveel aandacht aan besteed of dat ik niet snel een bezwaard gemoed heb bij dingen. Maar goed, als ik dit voel, spreek ik het doorgaans uit. Ik besteed alleen niet heel veel aandacht aan dingen die een bezwaard gemoed kunnen geven en dat vind ik zelf eigenlijk wel prettig. Dat maakt het leven voor mij gewoon een stuk minder moeilijk. Soms krijgt iets van mij ruimte. Meestal als blijkt dat een bepaald gevoel hardnekkig is. Die heeft dan blijkbaar wat meer aandacht nodig. En soms vind ik het voor mezelf niet behulpzaam om ergens veel ruimte voor te maken en kies ik ervoor dingen te zeggen als wat ik al benoemd heb. Mezelf idd een schop onder de kont te geven bijv.Doreia* schreef: ↑01-04-2023 20:45Wat ontzettend jammer dat je het allemaal zó scheidt.
Dat is helemaal niet nodig om je 'eroverheen' te zetten.
Je mag namelijk ook met een bezwaard gemoed de dingen doen die nodig zijn.
Aangeven dat je even niet zulk leuk gezelschap bent, omdat je even een mismoedige bui hebt.
Vraag je iemand of je éven een knuffel kunt krijgen. Dat diegene even tegen je zegt: ja, het IS ook een rotsituatie.
zaterdag 1 april 2023 om 20:58
Precies. De intentie. Ik denk dat je hard moet zoeken naar ouders die de intentie hadden hun kinderen lekker getraumatiseerd uit hun jeugd te laten komen. Denk je niet dat jouw ouders niet ook dezelfde intentie hadden? Zoals jij jouw intentie hebt?cuculuscanorus schreef: ↑01-04-2023 20:51
Het heeft ook met intentie te maken, denk ik. Ik ben absoluut geen topmoeder, maar ik heb wel altijd de intentie het beste te doen voor mijn kinderen.
zaterdag 1 april 2023 om 21:02
Misschien kan het lezen en oefenen van (zelf)compassie je ook nog goede handvatten geven.
- mindfulness: sta stil bij en accepteer wat er is (erken dus het gevoel: je baalt dat het regent)
- gedeelde menselijkheid: ik vind het ook vervelend dat het regent en je andere klasgenoten waarschijnlijk ook.
- vriendelijkheid: wat heb je nodig omdat dit gevoel er is? Kunnen we beter met een paraplu gaan lopen, trekken we een regenpak aan of gaan we gewoon heel hard fietsen?
Maar ook naar jou: de irritatie naar dochter die is er, dat is niet gek alle ouders irriteren zich wel eens aan hun kind. En je zorgt voor jezelf door dit topic te openen en te oefenen met nieuw gedrag.
- mindfulness: sta stil bij en accepteer wat er is (erken dus het gevoel: je baalt dat het regent)
- gedeelde menselijkheid: ik vind het ook vervelend dat het regent en je andere klasgenoten waarschijnlijk ook.
- vriendelijkheid: wat heb je nodig omdat dit gevoel er is? Kunnen we beter met een paraplu gaan lopen, trekken we een regenpak aan of gaan we gewoon heel hard fietsen?
Maar ook naar jou: de irritatie naar dochter die is er, dat is niet gek alle ouders irriteren zich wel eens aan hun kind. En je zorgt voor jezelf door dit topic te openen en te oefenen met nieuw gedrag.
zaterdag 1 april 2023 om 21:08
Maar dan bepaal je zelf dat je je emotie de ruimte niet wil geven en meer baat hebt bij een schop onder de kont. En dat is waar het vaak misgaat; voor je kind bepalen dat de emotie er niet toe doet. En als dit vaker gebeurt, dan gaat dit kind dat zelf later ook doen, ook bij emoties die er wel toe doen. Maar onderdrukte emoties die ruimte nodig hebben maar onderdrukt worden, komen terug en vaak nog harder ook.Hoerabanaan schreef: ↑01-04-2023 20:56Uiteraard komt dit wel eens voor. Maar meestal niet. Ik weet niet of de reden is dat dit meestal niet voorkomt, omdat ik er niet zoveel aandacht aan besteed of dat ik niet snel een bezwaard gemoed heb bij dingen. Maar goed, als ik dit voel, spreek ik het doorgaans uit. Ik besteed alleen niet heel veel aandacht aan dingen die een bezwaard gemoed kunnen geven en dat vind ik zelf eigenlijk wel prettig. Dat maakt het leven voor mij gewoon een stuk minder moeilijk. Soms krijgt iets van mij ruimte. Meestal als blijkt dat een bepaald gevoel hardnekkig is. Die heeft dan blijkbaar wat meer aandacht nodig. En soms vind ik het voor mezelf niet behulpzaam om ergens veel ruimte voor te maken en kies ik ervoor dingen te zeggen als wat ik al benoemd heb. Mezelf idd een schop onder de kont te geven bijv.
kaatjetralalaatje wijzigde dit bericht op 01-04-2023 21:11
0.27% gewijzigd
zaterdag 1 april 2023 om 21:08
Nee, mijn ouder had die intentie niet. Maar dat is verder niet zo spannend voor TO, dus heb ik het maar weggehaald.Hoerabanaan schreef: ↑01-04-2023 20:58Precies. De intentie. Ik denk dat je hard moet zoeken naar ouders die de intentie hadden hun kinderen lekker getraumatiseerd uit hun jeugd te laten komen. Denk je niet dat jouw ouders niet ook dezelfde intentie hadden? Zoals jij jouw intentie hebt?
anoniem_6576f0ab9b250 wijzigde dit bericht op 01-04-2023 21:11
44.00% gewijzigd
zaterdag 1 april 2023 om 21:15
Wat verdrietig om dit te lezen Cucu.cuculuscanorus schreef: ↑01-04-2023 21:08Nee, mijn ouder had die intentie niet. Maar dat is verder niet zo spannend voor TO, dus heb ik het maar weggehaald.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
zaterdag 1 april 2023 om 21:59
Dat benoemen is juist belangrijk.Hoerabanaan schreef: ↑01-04-2023 20:32Ik zie ergens kunnen komen niet als maatschappelijke prestatie ladder. Letterlijk, als je ergens wilt komen en het regent, dan zul je die fiets moeten beklimmen. B komt nl. zelden naar A. Dus wil of moet je naar B (school, vriendin, kampje, logeerpartijtje, opa en oma) dan zul je toch moeten beslissen dat de regen minder belangrijk is dan het einddoel. Dat is iets dat je kunt trainen, om het minder erg te maken. Mijn ervaring is nl. dat als je dat heel erg gaat maken, het ook erg wórdt. Nog erger dan het al was zeg maar.
Sommige (niet alle) dingen zijn te trainen en te wennen. We hebben massaal allemaal getraind aan een lagere temperatuur in huis en daar konden veel mensen aan wennen. Maar dan moet je wel beginnen daarmee, ook al is dat niet leuk. Ik zeg ook niet dat het niet benoemd mag worden als zijnde niet leuk. Maar dat kun je 500 x benoemen, het wordt er niet leuker van (alleen maar moeilijker, want je creëert steeds hogere bergen voor jezelf).
Ik krijg de indruk dat jij daarbij toch een ander beeld hebt dan ik.
Door het te benoemen wordt het juist makkelijker, want dan hoef je iig je gevoel erover niet te ontkennen.
Het verschil tussen: 'dan maak je maar zin' (je gevoel ontkennen) of 'zonder zin kan het ook' (gevoel mag er zijn).
In beide gevallen kom je waar je wezen moet.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 1 april 2023 om 22:02
Maar dat is dus nauwelijks aan te leren, dat is gewoon karakter.Hoerabanaan schreef: ↑01-04-2023 20:56Uiteraard komt dit wel eens voor. Maar meestal niet. Ik weet niet of de reden is dat dit meestal niet voorkomt, omdat ik er niet zoveel aandacht aan besteed of dat ik niet snel een bezwaard gemoed heb bij dingen. Maar goed, als ik dit voel, spreek ik het doorgaans uit. Ik besteed alleen niet heel veel aandacht aan dingen die een bezwaard gemoed kunnen geven en dat vind ik zelf eigenlijk wel prettig. Dat maakt het leven voor mij gewoon een stuk minder moeilijk. Soms krijgt iets van mij ruimte. Meestal als blijkt dat een bepaald gevoel hardnekkig is. Die heeft dan blijkbaar wat meer aandacht nodig. En soms vind ik het voor mezelf niet behulpzaam om ergens veel ruimte voor te maken en kies ik ervoor dingen te zeggen als wat ik al benoemd heb. Mezelf idd een schop onder de kont te geven bijv.
Ik ben een tobberd, maar door dat gevoel te ontkennen wordt het allemaal niet makkelijker.
Ik geloof sowieso niet in schoppen onder konten.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 1 april 2023 om 22:07
Mijn ouders hebben vast met de beste bedoelingen mijn broer en mij kapot gemaakt.Hoerabanaan schreef: ↑01-04-2023 20:58Precies. De intentie. Ik denk dat je hard moet zoeken naar ouders die de intentie hadden hun kinderen lekker getraumatiseerd uit hun jeugd te laten komen. Denk je niet dat jouw ouders niet ook dezelfde intentie hadden? Zoals jij jouw intentie hebt?
Er zijn ook van die sekte-achtige instituten waar je eerst helemaal afgebroken wordt en daarna weer 'oogebouwd' volgens hun ideaal.
Dat het niet de bedoeling van mijn ouders was maakt het niet minder traumatisch.
En nee, er was niet eens sprake van misbruik.
'Alleen maar' van opvoeden zoals destijds wrsch alle ouders opvoedden: niet zeuren, doorzetten, enz. enz.
Ik zie echt heel veel mensen die nu nog steeds beweren dat ze daar niet slechter van geworden zijn, terwijl ik daar echt anders over denk.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 1 april 2023 om 22:09
Ik geloof er heilig in
Zonder een schop onder mijn kont gebeurt er maar de helft van wat ik wil. Ik wil veel, dus moet ik af en toe ook echt schoppen. Als een ander niks wil, prima, maar dan ook niet raar opkijken als er dan ook andere dingen niet gebeuren.
Een van mijn kinderen wilde geen moeite ergens voor doen. Dat heb ik proberen te stimuleren en uiteindelijk losgelaten. Dat ging om geld ophalen voor de club. Maar toen daar uiteindelijk een leuk uitje bij kwam kijken (ze hadden teams en op haar club had een van de teams het meeste geld opgehaald dat werd gevierd met een weekendje weg) was degene die geen moeite had willen doen nogal gepikeerd dat zij niet mee mocht en broer uit het team wel. Tja, dat is dan een lesje leerschool. Soms loont moeite en soms niet. Aan jou de keuze, maar dan moet je ook niet zeuren achteraf.
zaterdag 1 april 2023 om 22:14
Meen je dat nou? Je schrijft dat het een doorsnee opvoeding was zoals veel mensen deden. En in 1 adem noem je dat jouw ouders jou kapot hebben gemaakt. Geef je hen de schuld van jouw kapotte leven? Kapot gemaakt vind ik behoorlijk grote woorden nl. Jij hebt geen enkel aandeel voor jouw leven begrijp ik? Jouw ouders hebben je kapot gemaakt dus?
Ok. Heftig. En wat verdrietig dat je dat zo ervaart als je ook in 1 adem schrijft dat het waarschijnlijk een opvoeding was zoals alle anderen. Het lijkt me een naar gevoel om te ervaren dat jouw leven je is overkomen. Want het gevoel van eigenaarschap is nu juist datgene wat veel mensen een gevoel van zingeving vinden hebben.
zaterdag 1 april 2023 om 22:14
Zie mijn motto. Daar geloof ik heilig in.Hoerabanaan schreef: ↑01-04-2023 22:09Ik geloof er heilig in
Zonder een schop onder mijn kont gebeurt er maar de helft van wat ik wil. Ik wil veel, dus moet ik af en toe ook echt schoppen. Als een ander niks wil, prima, maar dan ook niet raar opkijken als er dan ook andere dingen niet gebeuren.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 1 april 2023 om 22:19
En zonder schop onder je kont doe je vast veel meer wat je echt leuk vind, waar je op dat moment behoefte aan hebt of waar je nood aan hebt....Hoerabanaan schreef: ↑01-04-2023 22:09Ik geloof er heilig in
Zonder een schop onder mijn kont gebeurt er maar de helft van wat ik wil. Ik wil veel, dus moet ik af en toe ook echt schoppen. Als een ander niks wil, prima, maar dan ook niet raar opkijken als er dan ook andere dingen niet gebeuren.
Een van mijn kinderen wilde geen moeite ergens voor doen. Dat heb ik proberen te stimuleren en uiteindelijk losgelaten. Dat ging om geld ophalen voor de club. Maar toen daar uiteindelijk een leuk uitje bij kwam kijken (ze hadden teams en op haar club had een van de teams het meeste geld opgehaald dat werd gevierd met een weekendje weg) was degene die geen moeite had willen doen nogal gepikeerd dat zij niet mee mocht en broer uit het team wel. Tja, dat is dan een lesje leerschool. Soms loont moeite en soms niet. Aan jou de keuze, maar dan moet je ook niet zeuren achteraf.
In plaats van je vermannen omdat het nu eenmaal moet.
Poepen moet.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 1 april 2023 om 22:24
Maar nogmaals, dat jij een schop onder de kont nodig hebt om in actie te komen betekent niet dat je kind dat nodig heeft. Niet alle kinderen zullen er slechter van worden als ze zo opgevoed worden. Maar gevoelige kinderen gaan dat echt wel merken later, en dat kan veel problemen opleveren. En of je kind gevoelig is, dat is niet altijd even duidelijk. Sommige gevoelige kinderen overschreeuwen zichzelf, maar onder die ruwe bolster kan een hele blanke pit zitten.
zaterdag 1 april 2023 om 22:26
Dit.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 1 april 2023 om 22:29
Waar denk je dat uit op te maken?Hoerabanaan schreef: ↑01-04-2023 22:14Meen je dat nou? Je schrijft dat het een doorsnee opvoeding was zoals veel mensen deden. En in 1 adem noem je dat jouw ouders jou kapot hebben gemaakt. Geef je hen de schuld van jouw kapotte leven? Kapot gemaakt vind ik behoorlijk grote woorden nl. Jij hebt geen enkel aandeel voor jouw leven begrijp ik? Jouw ouders hebben je kapot gemaakt dus?
En ja, ik denk dat mijn generatie opgevoed is om braaf in het stramien te passen en alles wat daar buiten viel kapot te maken, af te leren, eruit te slaan.
En ik zie nog steeds mensen van mijn leeftijd die dat normaal vinden en ook weer bij hun kinderen zo hebben gedaan.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 1 april 2023 om 22:32
En wat ik ook al eerder aangaf. Als ouder doe je je best, probeer je te gokken hoe je kind tikt en wat het nodig heeft en zul je er ook vaak genoeg naast zitten. En soms ben je zelf niet bij machte en open je een topic en kijk je of je er iets mee kunt. Shit happens. Dat heet door schade en schande wijs geworden en achteraf kijk je een koe in de kont. Met de huidige kennis van zaken zullen veel ouders echt wel andere keuzes hebben gemaakt dan ze toen gemaakt hebben. Maar dat is altijd achteraf. En dat vergt moed om dat te kunnen beamen. De meeste ouders doen gewoon nog steeds hun best. En dat mag ook gezegd worden.kaatjetralalaatje schreef: ↑01-04-2023 22:24Maar nogmaals, dat jij een schop onder de kont nodig hebt om in actie te komen betekent niet dat je kind dat nodig heeft. Niet alle kinderen zullen er slechter van worden als ze zo opgevoed worden. Maar gevoelige kinderen gaan dat echt wel merken later, en dat kan veel problemen opleveren. En of je kind gevoelig is, dat is niet altijd even duidelijk. Sommige gevoelige kinderen overschreeuwen zichzelf, maar onder die ruwe bolster kan een hele blanke pit zitten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
