Kinderen
alle pijlers
“Stay at home” moms
vrijdag 25 september 2020 om 13:21
Hoi!
Een topic speciaal voor zogenaamde stay at home moms
In mijn geval is het nog 50%... ik heb een zoontje van bijna 2 en werk 2 dagen.
Mijn man (uiteraard) de volle bak.
Maar met de wens voor een tweede kindje wordt het misschien wel 100% stay at home, met wie weet in de toekomst weer wat dagen werken.
In ieder geval ben ik heel blij dat het financieel zo lukt, en ondanks dat het soms pittig is met een peuter en huishouden... wil ik niks liever.
Heb soms het idee dat het nog ouderwets gevonden wordt; een moeder die niet of weinig werkt en veel thuis is bij het kroost.
De vraag dus (en ervaringen) aan andere moeders: hoe bevalt het? Waar loop je (ook) tegenaan? Waar geniet je heel erg van... klagen mag!
Een topic speciaal voor zogenaamde stay at home moms
In mijn geval is het nog 50%... ik heb een zoontje van bijna 2 en werk 2 dagen.
Mijn man (uiteraard) de volle bak.
Maar met de wens voor een tweede kindje wordt het misschien wel 100% stay at home, met wie weet in de toekomst weer wat dagen werken.
In ieder geval ben ik heel blij dat het financieel zo lukt, en ondanks dat het soms pittig is met een peuter en huishouden... wil ik niks liever.
Heb soms het idee dat het nog ouderwets gevonden wordt; een moeder die niet of weinig werkt en veel thuis is bij het kroost.
De vraag dus (en ervaringen) aan andere moeders: hoe bevalt het? Waar loop je (ook) tegenaan? Waar geniet je heel erg van... klagen mag!
vrijdag 25 september 2020 om 19:38
vrijdag 25 september 2020 om 19:41
Wat bijzonder, werk jij met oudere vrouwen?
Maar goed, men hoeft elkaar hier niet te overtuigen, doe wat goed is voor de eigen situatie.
Niet wat 'men' vindt of verwacht, dáár krijg je pas spijt van.
vrijdag 25 september 2020 om 19:48
Hoe kom je erbij dat ik (of welke tbm dan ook) zou moeten rechtvaardigen dat ik niet werk?
Ik ben overigens niet thuis voor het huishouden, maar voor mijn kinderen.
vrijdag 25 september 2020 om 19:58
Nou nou. Ik kan me best voorstellen dat sommigen het wél heerlijk vinden om thuis bij de kinderen te blijven. Gaf alleen aan dat ik wel werk omdat ik het zelf niet zou willen. Ik wilde vooral ook aangeven dat het ook een optie is als partner minder werkt. Zo natuurlijk is het toch niet dat de man fulltime werkt.
vrijdag 25 september 2020 om 20:07
Ik heb inderdaad tijdens mijn studie heel veel in de ouderenzorg gewerkt. Niet alleen in de thuiszorg en een verzorgingshuis, maar ook soort van ambulant - mensen die mij inhuurden voor koken, op dementerende partner passen terwijl ze erop uitgingen, praatje maken, schoonmaken, etc. Dus ik heb inderdaad een jaar of 8 van mijn leven (vanaf mijn 16e) heel veel te maken gehad met ouderen en in die leeftijdsgroep waren de verhoudingen ongeveer zo dat minder dan 1 op de 10 man was.Hetvrijewoord schreef: ↑25-09-2020 19:41Wat bijzonder, werk jij met oudere vrouwen?
Maar goed, men hoeft elkaar hier niet te overtuigen, doe wat goed is voor de eigen situatie.
Niet wat 'men' vindt of verwacht, dáár krijg je pas spijt van.
vrijdag 25 september 2020 om 21:49
Al zou ik het willen: een goede moeder/partner/collega/dochter/zus/vriendin zijn, het lukt me niet allemaal, bij lange na niet. Heb het meerdere malen geprobeerd, maar telkens viel ik verder terug.
Ben dusdanig te vaak te ver over mijn grenzen gegaan, dat mijn energie nu definitief niet meee toereikend is.
Aangezien voor mij een zo goed mogelijke moeder en partner zijn, mijn grootste prioriteit is en het hoogst haalbare, vervalt zeker voor de komende jaren de functie van collega, da's flink slikken.
Je kan niet alles hebben. Gelukkig begrijpt mijn man mij en is hij met mij getrouwd om wie ik ben en niet om wat ik allemaal doe.
Vaak lig ik overdag nog een uur op bed, zodat ik weer fris en fruitig ben als kind uit school komt.
C'est la vie
Ben dusdanig te vaak te ver over mijn grenzen gegaan, dat mijn energie nu definitief niet meee toereikend is.
Aangezien voor mij een zo goed mogelijke moeder en partner zijn, mijn grootste prioriteit is en het hoogst haalbare, vervalt zeker voor de komende jaren de functie van collega, da's flink slikken.
Je kan niet alles hebben. Gelukkig begrijpt mijn man mij en is hij met mij getrouwd om wie ik ben en niet om wat ik allemaal doe.
Vaak lig ik overdag nog een uur op bed, zodat ik weer fris en fruitig ben als kind uit school komt.
C'est la vie
vrijdag 25 september 2020 om 22:04
Janiva schreef: ↑25-09-2020 21:49Al zou ik het willen: een goede moeder/partner/collega/dochter/zus/vriendin zijn, het lukt me niet allemaal, bij lange na niet. Heb het meerdere malen geprobeerd, maar telkens viel ik verder terug.
Ben dusdanig te vaak te ver over mijn grenzen gegaan, dat mijn energie nu definitief niet meee toereikend is.
Aangezien voor mij een zo goed mogelijke moeder en partner zijn, mijn grootste prioriteit is en het hoogst haalbare, vervalt zeker voor de komende jaren de functie van collega, da's flink slikken.
Je kan niet alles hebben. Gelukkig begrijpt mijn man mij en is hij met mij getrouwd om wie ik ben en niet om wat ik allemaal doe.
Vaak lig ik overdag nog een uur op bed, zodat ik weer fris en fruitig ben als kind uit school komt.
C'est la vie
Heel herkenbaar. We zijn gewoon mensen en soms bereik je een grens, dan wil iets niet meer. Fijn dat je man je steunt nu.
vrijdag 25 september 2020 om 22:06
Hahahablijfgewoonbianca schreef: ↑25-09-2020 18:10Er ging zelden iemand dood die op haar / zijn sterfbed zei “ had ik nou maar meer gewerkt “ .
vrijdag 25 september 2020 om 22:13
Mijn dochter kocht eens zo'n koelkastmagneetje voor me. Voor moederdag:
"Van hard werken is nog nooit iemand doodgegaan, maar waarom zou je het risico lopen?"
En zo is het ook. Al werk ik nu als een roekeloze bezeten idioot. Maar dat is tijdelijk, naast mijn vaste baan val ik nog in ergens. Hartstikke leuk ook, maar ik kom aan weinig anders meer toe.
Te hard werken heeft iets verslavends. Je kunt niet meer stoppen, tot je instort.
"Van hard werken is nog nooit iemand doodgegaan, maar waarom zou je het risico lopen?"
En zo is het ook. Al werk ik nu als een roekeloze bezeten idioot. Maar dat is tijdelijk, naast mijn vaste baan val ik nog in ergens. Hartstikke leuk ook, maar ik kom aan weinig anders meer toe.
Te hard werken heeft iets verslavends. Je kunt niet meer stoppen, tot je instort.
vrijdag 25 september 2020 om 22:16
Dan is de oplossing dat de vrouw stopt met werken?mindervanmij schreef: ↑25-09-2020 19:25Ja en hoe vaak staan er verhalen hier van vrouwen die EN fulltime werken EN thuis alles moeten regelen en daar bijna aan onderdoor gaan? Ook heel veel!
Of de man zijn deel eens oppakt?
vrijdag 25 september 2020 om 22:19
Ik ben ook thuis met de kinderen, we hebben er drie. Waarvan de twee jongsten onder de 3 jaar. De oudste gaat naar de basisschool.
Ik ben nu ongeveer een jaar thuis. En ik vind het best pittig. Maar toen ik nog werkte was het ook lastig. Mijn man werkt fulltime en dichtbij huis, ik verder weg en was pas om 19:00 thuis. Dit brak me op. Werktijden anders indelen was geen optie dus toen ik zwanger was van nr 3 heb ik geen verlof aangevraagd maar ben ik uiteindelijk gestopt.
Hoe we nu leven is voor iedereen veel rustiger, geen gedoe met bso en kdv en brengen / ophalen. Geen gehaast met avondeten en we hebben beide echt voldoende tijd voor de kinderen.
Als de middelste naar de basisschool gaat wil ik wel graag weer gaan werken, hopelijk vind ik iets wat onder schooltijd kan zodat we maar voor 1 kind opvang hoeven te regelen.
Geldzorgen hebben wij gelukkig niet.
We leveren elk ons aandeel in het gezin dus voelt het voor mij ook niet alsof ik andermans salaris uitgeef of mijn handje ophoud.
Wat mijn man verdient is voor het gezin en wat ik doe is ook voor het gezin. Ik zie daar geen verschil in.
Ik ben nu ongeveer een jaar thuis. En ik vind het best pittig. Maar toen ik nog werkte was het ook lastig. Mijn man werkt fulltime en dichtbij huis, ik verder weg en was pas om 19:00 thuis. Dit brak me op. Werktijden anders indelen was geen optie dus toen ik zwanger was van nr 3 heb ik geen verlof aangevraagd maar ben ik uiteindelijk gestopt.
Hoe we nu leven is voor iedereen veel rustiger, geen gedoe met bso en kdv en brengen / ophalen. Geen gehaast met avondeten en we hebben beide echt voldoende tijd voor de kinderen.
Als de middelste naar de basisschool gaat wil ik wel graag weer gaan werken, hopelijk vind ik iets wat onder schooltijd kan zodat we maar voor 1 kind opvang hoeven te regelen.
Geldzorgen hebben wij gelukkig niet.
We leveren elk ons aandeel in het gezin dus voelt het voor mij ook niet alsof ik andermans salaris uitgeef of mijn handje ophoud.
Wat mijn man verdient is voor het gezin en wat ik doe is ook voor het gezin. Ik zie daar geen verschil in.
vrijdag 25 september 2020 om 22:41
Dat vind ik wel erg apart hoor, dat je dat zegt. Mijn man werkt fulltime en ik 3 dagen. Hij is elke dag om half 6 thuis. Ik vind het onzin om te zeggen dat hij er dus nooit is en ook lullig om te zeggen 'Leuk zo'n vader'. Hij doet genoeg met de kinderen, s avonds, in het weekend etc. Eten elke avond met zn allen. Hij is juist een heel leuke vader. Heb ook niet het idee dat de kinderen hem te weinig zien.ExodusRedux schreef: ↑25-09-2020 14:06Dat de man nog fulltime werkt is ouderwets. Hij is er dus nooit voor de kinderen. Leuk zo'n vader, not. Wilde je man wel kinderen?
vrijdag 25 september 2020 om 22:44
Hier een thuisblijfmoeder en dat nu voor al een aantal jaar eigenlijk. Waar ik eerst weleens tegen aanliep dat ik toch vragen kreeg wat ik de hele dag doe, en hoe we het met geld doen. Maar inmiddels is dat allemaal niet meer het geval. En dat je toch gaat twijfelen of het niet beter is voor jezelf om te werken en iets voor jezelf te hebben. Maar soms loopt het ook eenmaal zo. In eerste instantie namelijk niet bewust voor gekozen. Toen kon het niet anders wegens lichamelijke klachten.
Moet er ook wel bij zeggen dat onze tweede heel vaak ziek was en we heel veel hebben meegemaakt met haar. Dus als ik erop terug denk dan was dit sowieso beter voor ons gezin. Maar had het ook niet anders gewild. De tijd gaat snel en ik begrijp echt wel de redenen. Maar uiteindelijk moet je ook kijken wat het beste werkt voor je gezin. En wat de situatie nu is betekent niet dat het voor altijd is. In mijn geval heb ik zeker de intentie om te werken maar voor nu nog even niet.
En ik geniet van iedere moment tot zover dat kan. Er zijn altijd zware dagen maar dat heb je met alles. Alleen als ik terug kijk dan denk ik wel, de tijd gaat zo snel en ze worden zo snel groot. Dan geniet je nog meer van deze tijd.
Moet er ook wel bij zeggen dat onze tweede heel vaak ziek was en we heel veel hebben meegemaakt met haar. Dus als ik erop terug denk dan was dit sowieso beter voor ons gezin. Maar had het ook niet anders gewild. De tijd gaat snel en ik begrijp echt wel de redenen. Maar uiteindelijk moet je ook kijken wat het beste werkt voor je gezin. En wat de situatie nu is betekent niet dat het voor altijd is. In mijn geval heb ik zeker de intentie om te werken maar voor nu nog even niet.
En ik geniet van iedere moment tot zover dat kan. Er zijn altijd zware dagen maar dat heb je met alles. Alleen als ik terug kijk dan denk ik wel, de tijd gaat zo snel en ze worden zo snel groot. Dan geniet je nog meer van deze tijd.
vrijdag 25 september 2020 om 23:14
Ik snap wel dat het rust geeft om niet te werken. Makkelijk dat je altijd thuis bent bij de kinderen. Geen oppasproblemen. Bijv onlangs nog, dat kinderen met een verkoudheid niet naar school mochten (basisschool), kon mij best wat kopzorgen bezorgen hoe we dat moeten oplossen qua oppas.
Maar toch, het is niks voor mij om niet te werken. Denk niet dat ik me 5 dagen per week (of 7 dus eigenlijk) zou kunnen bezighouden. Heb heus wel mn bezigheden thuis, of buiten huis, maar denk wel dat mn wereldje klein zou worden. Het is voor mij wel goed om te werken, er even uit te zijn, andere mensen te spreken, krijg daar wel energie van.
Ik ken veel thuisblijfmoeders. Heel traditionele gezinnen waarbij de man werkt en de vrouw voor de kinderen zorgt. Moeten ze helemaal zelf weten natuurlijk. Maar ik snap niet zo goed dat ze vaak wel een studie gedaan hebben maar daar nu niks meer mee doen. Ze hebben na de studie gewerkt. Gingen trouwen, snel kinderen en vervolgens stoppen met werken.
Dan kan je net zo goed na de mavo/havo, direct gaan werken. Want zij weten echt wel dat ze dat zo willen: trouwen, kinderen, thuisblijfmoeder zijn. Waarom dan geld en tijd in een studie stoppen. Lijkt me ook niet dat je na jaren thuis zitten en een groot gat in je cv dan nog makkelijk aan een baan komt met dat diploma.
Maar toch, het is niks voor mij om niet te werken. Denk niet dat ik me 5 dagen per week (of 7 dus eigenlijk) zou kunnen bezighouden. Heb heus wel mn bezigheden thuis, of buiten huis, maar denk wel dat mn wereldje klein zou worden. Het is voor mij wel goed om te werken, er even uit te zijn, andere mensen te spreken, krijg daar wel energie van.
Ik ken veel thuisblijfmoeders. Heel traditionele gezinnen waarbij de man werkt en de vrouw voor de kinderen zorgt. Moeten ze helemaal zelf weten natuurlijk. Maar ik snap niet zo goed dat ze vaak wel een studie gedaan hebben maar daar nu niks meer mee doen. Ze hebben na de studie gewerkt. Gingen trouwen, snel kinderen en vervolgens stoppen met werken.
Dan kan je net zo goed na de mavo/havo, direct gaan werken. Want zij weten echt wel dat ze dat zo willen: trouwen, kinderen, thuisblijfmoeder zijn. Waarom dan geld en tijd in een studie stoppen. Lijkt me ook niet dat je na jaren thuis zitten en een groot gat in je cv dan nog makkelijk aan een baan komt met dat diploma.
zaterdag 26 september 2020 om 00:46
Ik ga nu mijn vierde jaar in van parttime werken tijdens schooltijd. Dus ik ben een werkende sahm 
elke dag haal ik kindlief uit school, behalve op dinsdag want dan werk ik iets langer. Kind merkt, behalve in de vakanties en op dinsdag, helemaal niks van dat mama werkt. Hierdoor heb ik ook veel tijd met kind. Man is ook vaak op tijd thuis, we eten elke avond samen.
Voor deze baan was ik twee jaar lang fulltime sahm. Dat vond ik vrij beperkend. Kind ging toen wél af en toe naar de peuter speelzaal... Daarvoor was ik werkende moeder, drie dagen in de week en kind ging naar de crèche. Ik was zo blij dat ik toen die baan vond voor anderhalf jaar! Was echt mijn redding
Voordat ik zwanger werd, werkte ik ook maar drie dagen, gewoon omdat dat fijn was. Man en ik hadden toen een heel goedkoop huis ( dat had ik gekocht van mijn fulltime salaris van de baan daar weer voor) dus we konden makkelijk rondkomen. Ik vind zelf vijf dagen werken best wel veel, zie het tussen ons niet zo één twee drie misgaan, maar je weet nooit wat de toekomst brengt
elke dag haal ik kindlief uit school, behalve op dinsdag want dan werk ik iets langer. Kind merkt, behalve in de vakanties en op dinsdag, helemaal niks van dat mama werkt. Hierdoor heb ik ook veel tijd met kind. Man is ook vaak op tijd thuis, we eten elke avond samen. Voor deze baan was ik twee jaar lang fulltime sahm. Dat vond ik vrij beperkend. Kind ging toen wél af en toe naar de peuter speelzaal... Daarvoor was ik werkende moeder, drie dagen in de week en kind ging naar de crèche. Ik was zo blij dat ik toen die baan vond voor anderhalf jaar! Was echt mijn redding
Voordat ik zwanger werd, werkte ik ook maar drie dagen, gewoon omdat dat fijn was. Man en ik hadden toen een heel goedkoop huis ( dat had ik gekocht van mijn fulltime salaris van de baan daar weer voor) dus we konden makkelijk rondkomen. Ik vind zelf vijf dagen werken best wel veel, zie het tussen ons niet zo één twee drie misgaan, maar je weet nooit wat de toekomst brengt
zaterdag 26 september 2020 om 01:12
Zolang je het financieel maar goed geregeld hebt, ook als je er ineens alleen voor komt te staan. Want die verantwoordelijkheid heb je gewoon te nemen voor je kinderen.
Dat maakt dat ik werken noodzakelijk vind, en ook wil meegeven aan de kinderen. Maar ik vind het ook gewoon erg leuk om te werken.
Zijn de financien goed geregeld dan kan je natuurlijk op veel manieren nuttig zijn, vrijwilligerswerk, mantelzorg. Enkel alleen voor je eigen kinderen zorgen en je eigen huishouden doen is als ze naar de basisschool gaan wel erg weinig werk. Tenzij je een kind hebt die extra zorg nodig heeft of als je zelf beperkingen hebt.
Dat maakt dat ik werken noodzakelijk vind, en ook wil meegeven aan de kinderen. Maar ik vind het ook gewoon erg leuk om te werken.
Zijn de financien goed geregeld dan kan je natuurlijk op veel manieren nuttig zijn, vrijwilligerswerk, mantelzorg. Enkel alleen voor je eigen kinderen zorgen en je eigen huishouden doen is als ze naar de basisschool gaan wel erg weinig werk. Tenzij je een kind hebt die extra zorg nodig heeft of als je zelf beperkingen hebt.
zaterdag 26 september 2020 om 05:28
Nee hoor echte emancipatie is als de vrouw thuis wil blijven en dit ook mag. Net zoals dat voor de man geldt.aikidoka schreef: ↑25-09-2020 13:48Nee hoor. Echte emancipatie is als man ook een periode gaat thuisblijven. En als er een plan is hoe ze dat financieel gaan doen en hoe TO haar achterstand gaat inhalen dan op gebied van carriere en salaris en zo. En als dit besloten is omdat man nu eenmaal meer verdient en altijd meer zal verdienen, dan zou het emancipatie zijn om daar een plan voor te maken om dat aan te pakken, niet om dan maar 1 persoon helemaal financieel afhankelijk te maken van de ander.
zaterdag 26 september 2020 om 06:13
Ik vraag me af of de dames met goedbedoelde financiële adviezen nu echt denken dat thuisblijfmoeders nooit verder hebben gekeken en gedacht dan hun neus lang is en er geen idee van hebben hoe hun financiële situatie zal zijn als er een kink in de relationele kabel komt en dat ze als klap op de vuurpijl ook nog eens niks geregeld hebben mocht de relatie stranden of partner overlijden.
Dat is denk ik nog waar ik me het meest aan erger. Het betweterige belerende vingertje naar die vele, vele domme vrouwen die in de bijstand zullen eindigen op een morsig flatje driehoog-achter omdat ze rücksichtlos zijn gestopt met werken en vervolgens de rest van hun leven uit de staatsruif vretend het belastinggeld van wel hardwerkende mensen verbruiken.
En vergeet natuurlijk niet het weggegooide geld van een eventuele studie en devaluatie van een carrière.
Ik woon in een traditionele omgeving en vraag me al jaren af waar al die thuisbliijfmoeders toch zijn, want ik kom ze zelden tot nooit tegen.
Dat is denk ik nog waar ik me het meest aan erger. Het betweterige belerende vingertje naar die vele, vele domme vrouwen die in de bijstand zullen eindigen op een morsig flatje driehoog-achter omdat ze rücksichtlos zijn gestopt met werken en vervolgens de rest van hun leven uit de staatsruif vretend het belastinggeld van wel hardwerkende mensen verbruiken.
En vergeet natuurlijk niet het weggegooide geld van een eventuele studie en devaluatie van een carrière.
Ik woon in een traditionele omgeving en vraag me al jaren af waar al die thuisbliijfmoeders toch zijn, want ik kom ze zelden tot nooit tegen.
zaterdag 26 september 2020 om 08:04
Ja, het valt mij ook op dat sommigen denken dat de keuze voor tbm voor altijd en onomkeerbaar is. 'Maar wat als je gaat scheiden? Als je partner niet meer kan of wil werken? Als de muren op je afkomen?'
Dan ga je weer aan het werk.
En ik snap ook wel dat als je 20 jaar thuis bent geweest, dat lastig is. Je misschien eerst een baan moet aannemen die ver onder je niveau of verwachtingen ligt. Maar dat hoort er dan bij.
Als je 5 jaar tbm bent geweest en in die tijd wellicht ook vrijwilligerswerk gedaan hebt, of een cursus gevolgd hebt, of aansluitend een opleiding doet, kun je prima daarna weer aan het werk als je dat wilt/ dat nodig is. Heb ik zelf ook gedaan en nog nooit vragen gekregen over het 'gat' in mijn cv.
Sterker nog, misschien is het wel fijn voor werkgevers en collega's dat ik in de tijd dat mijn kinderen klein waren en mijn moeder ziek was, niet werkte. Anders was ik veel afwezig geweest. Had ik niet goed kunnen functioneren op mijn werk. Heb hierdoor bijvoorbeeld ook geen zwangerschapsverlof gehad.
Dan ga je weer aan het werk.
En ik snap ook wel dat als je 20 jaar thuis bent geweest, dat lastig is. Je misschien eerst een baan moet aannemen die ver onder je niveau of verwachtingen ligt. Maar dat hoort er dan bij.
Als je 5 jaar tbm bent geweest en in die tijd wellicht ook vrijwilligerswerk gedaan hebt, of een cursus gevolgd hebt, of aansluitend een opleiding doet, kun je prima daarna weer aan het werk als je dat wilt/ dat nodig is. Heb ik zelf ook gedaan en nog nooit vragen gekregen over het 'gat' in mijn cv.
Sterker nog, misschien is het wel fijn voor werkgevers en collega's dat ik in de tijd dat mijn kinderen klein waren en mijn moeder ziek was, niet werkte. Anders was ik veel afwezig geweest. Had ik niet goed kunnen functioneren op mijn werk. Heb hierdoor bijvoorbeeld ook geen zwangerschapsverlof gehad.
zaterdag 26 september 2020 om 08:14
Die wonen bij mij in de buurt. Op de basisschool van mijn kinderen redelijk wat thuisblijfmoeders. Die vind je vooral in de groep met echtgenoten met een behoorlijke baan met bijbehorend inkomen. Niet perse een traditionele omgeving, er is diversiteit genoeg.LaFleurNoire schreef: ↑26-09-2020 06:13Ik vraag me af of de dames met goedbedoelde financiële adviezen nu echt denken dat thuisblijfmoeders nooit verder hebben gekeken en gedacht dan hun neus lang is en er geen idee van hebben hoe hun financiële situatie zal zijn als er een kink in de relationele kabel komt en dat ze als klap op de vuurpijl ook nog eens niks geregeld hebben mocht de relatie stranden of partner overlijden.
Dat is denk ik nog waar ik me het meest aan erger. Het betweterige belerende vingertje naar die vele, vele domme vrouwen die in de bijstand zullen eindigen op een morsig flatje driehoog-achter omdat ze rücksichtlos zijn gestopt met werken en vervolgens de rest van hun leven uit de staatsruif vretend het belastinggeld van wel hardwerkende mensen verbruiken.
En vergeet natuurlijk niet het weggegooide geld van een eventuele studie en devaluatie van een carrière.
Ik woon in een traditionele omgeving en vraag me al jaren af waar al die thuisbliijfmoeders toch zijn, want ik kom ze zelden tot nooit tegen.
Wel zie ik dat nu de kinderen op het vo zitten of bijna op het vo zitten, deze moeders ook weer wat gaan werken.
zaterdag 26 september 2020 om 08:15
Ik vind het wel vreemd dan een simpel advies als belerend wordt opgevat. Dat de vrouwen die het meemaken niet ziet is omdat je of niet goed kijkt of omdat ze uit he omgeving verdwijnen naar een flatje op 3 hoog achter:
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 26 september 2020 om 08:18
Tuinbank schreef: ↑25-09-2020 22:19Ik ben ook thuis met de kinderen, we hebben er drie. Waarvan de twee jongsten onder de 3 jaar. De oudste gaat naar de basisschool.
Ik ben nu ongeveer een jaar thuis. En ik vind het best pittig. Maar toen ik nog werkte was het ook lastig. Mijn man werkt fulltime en dichtbij huis, ik verder weg en was pas om 19:00 thuis. Dit brak me op. Werktijden anders indelen was geen optie dus toen ik zwanger was van nr 3 heb ik geen verlof aangevraagd maar ben ik uiteindelijk gestopt.
Hoe we nu leven is voor iedereen veel rustiger, geen gedoe met bso en kdv en brengen / ophalen. Geen gehaast met avondeten en we hebben beide echt voldoende tijd voor de kinderen.
Als de middelste naar de basisschool gaat wil ik wel graag weer gaan werken, hopelijk vind ik iets wat onder schooltijd kan zodat we maar voor 1 kind opvang hoeven te regelen.
Geldzorgen hebben wij gelukkig niet.
We leveren elk ons aandeel in het gezin dus voelt het voor mij ook niet alsof ik andermans salaris uitgeef of mijn handje ophoud.
Wat mijn man verdient is voor het gezin en wat ik doe is ook voor het gezin. Ik zie daar geen verschil in.
Huh ben jij mij?!
zaterdag 26 september 2020 om 08:18
Ik werk nu 2 dagen en ben de rest van de week thuis met de kinderen. Waarschijnlijk ga ik binnenkort 3 dagen werken en dat vind ik voor mezelf prima, maar ik vind 3 dagen opvang voor de jongste van 2.5 eigenlijk wel veel, dus ik blijf twijfelen wat wijsheid is hierin... Het was namelijk eigenlijk mijn bedoeling om 'pas' 3 dagen te gaan werken als de jongste ook naar school gaat (en dan dus 2 ochtenden onder schooltijd en 2 dagen bso) maar ja... Ik zie mezelf trouwens ook niet volledig thuis blijven met de kinderen. Baal nu ook al wel eens als man extra moet werken in het weekend en ik nog een extra mamadag heb. Al vind ik t dan wel weer leuk dat de oudste dan ook mee op pad kan. 
