Kinderen
alle pijlers
***Stoppen met de pil, spannend en onzeker. Deel 7***
dinsdag 27 februari 2007 om 09:09
Hey Dinly alles gelukt met de tabel, kan je hem ook nog aanpassen??? Ben trots op je hoor :D!
Deel 7 alweer.... ik schrijf dus ook al alle 7 delen mee en degene die het topic ooit opende is allang bevallen (eind december) pfff
Xandora jij hebt meldplicht hoor, duim me suf voor je!!!
Hier weinig nieuws, mn temp was vanmorgen hoog dus ik hoop dat ie dat blijft dan had ik gister mn eisprong! Alleen heb ik zaterdagochtend en gisteravond geklust ik hoop wel dat die timing dan voldoende was..... nou ja we wachten wel af he.....
Deel 7 alweer.... ik schrijf dus ook al alle 7 delen mee en degene die het topic ooit opende is allang bevallen (eind december) pfff
Xandora jij hebt meldplicht hoor, duim me suf voor je!!!
Hier weinig nieuws, mn temp was vanmorgen hoog dus ik hoop dat ie dat blijft dan had ik gister mn eisprong! Alleen heb ik zaterdagochtend en gisteravond geklust ik hoop wel dat die timing dan voldoende was..... nou ja we wachten wel af he.....
dinsdag 27 februari 2007 om 09:17
Bleeegh, ik ben ongesteld geworden. Zwaar irritant en dat heb ik dus echt niet gemist al die tijd. Wel gek, want theoretisch gezien kan ik dus al weer zwanger worden. Moet er nog even niet aan denken, hihi. Dat is een zin die je hier niet vaak langs ziet komen. Ik lees lekker mee, schrijf af en toe en hoop dat over een maandje of tien elf, iedereen hier klaagt dat ze weer de eerste keer na hun ukkie ongesteld zijn geworden!
dinsdag 27 februari 2007 om 11:28
Sorry dat ik al een tijdje niet gereageerd hebt, maar dat komt door het volgende:
Vorige week vrijdag naar het ziekenhuis geweest en ik had een andere arts omdat mijn eigen arts op vakantie is deze week. Nou hij kon mij vertellen dat het vruchtwater was afgenomen en dat de diagnose en niet goed uitziet. Natuurlijk kon het ook nog niks betekenen maar hij denkt dat we wel van een slechte diagnose moeten uitgaan. Hij had het zelfs over 2 slecht werkende nieren en worst case scenario dat onze uk zelfs zou overlijden na geboorte. Hij legde uit dat de baby nog nog geen gebruik gemaakt van zijn nieren om zijn bloed te zuiveren dit doe ik zeg maar voor hem, maar dit verandert natuurlijk als die geboren word.. Pffff daar zat ik dan zonder manlief. Hij gaat normaal niet mee naar deze 2 wekelijkse echo's en ctg's, omdat we nooit zulke uitspraken hadden verwacht. Hij zou nu pas weer 7 maart meegaan omdat dan echt de nieren weer worden opgemeten en de rest van de uk. We zijn heel verdrietig en ik vraag me echt af hoe ik dit ga volhouden.
Ik heb natuurlijk al meerdere artsen gehad maar die lieten het altijd in het midden en zeiden dat het nog steeds alle kanten op zou kunnen gaan. Deze arts (die volgens eigen zeggen gespecialiseerd is in prenatale diagnostiek -> so what dacht ik nog) vond dat wat hij nu zag dat het vruchtwater dus echt een stuk minder is geworden reden genoeg om te zeggen dat we uit moeten gaan van een slechte diagnose. Toen ik hem ook zei dat die andere artsen het allemaal nog in het midden hielden zei hij ja maar ik ben tenminste wel eerlijk maar daarna zei die wel gelijk kijk het kan altijd nog goed komen maar je moet er gewoon rekening meehouden dat het slecht kan aflopen (dit zei die ook omdat ik bleef doorvragen na wat er dan zou gebeuren na de geboorte). Hij zei toen ook dat ze het na de geboorte dan heel simpel kunnen testen met een niertest. Ik vroeg hem toen ook kunnen we nu niet iets testen, nee want dan zouden ze het kind eerder moeten halen. Maar ik ga dit wel bespreken met mijn eigen arts donderdag (ik heb dus a.s donderdag gewoon een controle afspraak -> ctg en echo met mijn eigen arts. Op 7 maart is de uitgebreide echo waar ze de nieren weer gaan opmeten, dat kan niet met zo gewone echo machine dus ik weet wel aanstaande donderdag of het vruchtwater weer meer is afgenomen of hopelijk stabiel gebleven) over eventuele mogelijkheden. Wij hebben nu zoiets als ze echt zeker zijn dat het slecht zou gaan aflopen (maar die zekerheid hebben we ook niet omdat dat zei de arts ook gisteren het komt ook voor dat tijdens de zwangerschap de afwijking erger lijkt dan wanneer het kindje geboren is en alles meevalt) dus ja die garantie kunnen ze waarschijnlijk niet geven. Als dat wel zo was geweest zou ik willen dat ze het kindje nu gaan halen. Het is zo oneerlijk, ik gun het natuurlijk niemand maar ik heb mijn portie verdriet wel gehad toen mijn moeder 6 jaar geleden overleed op 48 jarige leeftijd, ze zeggen altijd iedereen krijgt zoveel leed in zijn leven!?!?!?!nou zo slecht persoon ben ik niet hoor die dit nu ook moet meemaken. Nog zo dilemma aanstaande donderdag begint mijn zwangerschapsgymnastiek waar ik nu niet op zit te wachten. Iedereen gaat natuurlijk aan je vragen en hoe gaat het met jou en hoe is je zwangerschap gegaan en iedereen is daar natuurlijk super happy en gezellig met elkaar. Ik denk erover na om het af te zeggen (kindje lag nog in stuit en ik denk niet dat dat gaat veranderen dus ga ik toch voor de keizersnede, maar die zekerheid heb ik natuurlijk niet). Maar wat als het wel een natuurlijke bevalling word dan weet ik dus geen ademhalingstechnieken ect wat je normaal gesproken leert op zo cursus????
Ik kom misschien cool over, maar dat ben ik niet hoor, nu ik dit typ rollen ook weer de tranen over mijn wangen en dat gaat eigenlijk de hele dag en nacht door. Ik weet dat ik hoop moet houden en dat probeer ik ook maar het is zo moeilijk.Ook voor onze uk is het niet eerlijk als ik geen hoop hou.Pfff het liefst zou ik even onderduiken met manlief en even niet aan denken maar ja dat is lastig, ook al zouden we kunnen weglopen dan nog loop ik met de dikke buik en schopt mijn kleine uk me bont en blauw, waardoor je er geen seconde niet aan kan denken. Ik zal donderdag ook aan arts vragen wat de mogelijkheden zijn voor na de geboorte als het inderdaad zo blijkt te zijn dat de nieren slecht funtioneren.
Gisteren was ook mijn laatste werkdag, ik moest eigenlijk nog 3 weken (ik werkte wel al halve dagen op advies van mijn arts). Ik kon me niet concentreren op mijn werk en daarnaast is het enige wat ik kan doen voor de uk rust houden, baat het niet dan schaad het niet.
Sorry voor dit ego bericht, maar ik heb even niet de kracht om over koetjes en kalfjes te praten (wat ik normaal heerlijk vind
)
Liefs
Vorige week vrijdag naar het ziekenhuis geweest en ik had een andere arts omdat mijn eigen arts op vakantie is deze week. Nou hij kon mij vertellen dat het vruchtwater was afgenomen en dat de diagnose en niet goed uitziet. Natuurlijk kon het ook nog niks betekenen maar hij denkt dat we wel van een slechte diagnose moeten uitgaan. Hij had het zelfs over 2 slecht werkende nieren en worst case scenario dat onze uk zelfs zou overlijden na geboorte. Hij legde uit dat de baby nog nog geen gebruik gemaakt van zijn nieren om zijn bloed te zuiveren dit doe ik zeg maar voor hem, maar dit verandert natuurlijk als die geboren word.. Pffff daar zat ik dan zonder manlief. Hij gaat normaal niet mee naar deze 2 wekelijkse echo's en ctg's, omdat we nooit zulke uitspraken hadden verwacht. Hij zou nu pas weer 7 maart meegaan omdat dan echt de nieren weer worden opgemeten en de rest van de uk. We zijn heel verdrietig en ik vraag me echt af hoe ik dit ga volhouden.
Ik heb natuurlijk al meerdere artsen gehad maar die lieten het altijd in het midden en zeiden dat het nog steeds alle kanten op zou kunnen gaan. Deze arts (die volgens eigen zeggen gespecialiseerd is in prenatale diagnostiek -> so what dacht ik nog) vond dat wat hij nu zag dat het vruchtwater dus echt een stuk minder is geworden reden genoeg om te zeggen dat we uit moeten gaan van een slechte diagnose. Toen ik hem ook zei dat die andere artsen het allemaal nog in het midden hielden zei hij ja maar ik ben tenminste wel eerlijk maar daarna zei die wel gelijk kijk het kan altijd nog goed komen maar je moet er gewoon rekening meehouden dat het slecht kan aflopen (dit zei die ook omdat ik bleef doorvragen na wat er dan zou gebeuren na de geboorte). Hij zei toen ook dat ze het na de geboorte dan heel simpel kunnen testen met een niertest. Ik vroeg hem toen ook kunnen we nu niet iets testen, nee want dan zouden ze het kind eerder moeten halen. Maar ik ga dit wel bespreken met mijn eigen arts donderdag (ik heb dus a.s donderdag gewoon een controle afspraak -> ctg en echo met mijn eigen arts. Op 7 maart is de uitgebreide echo waar ze de nieren weer gaan opmeten, dat kan niet met zo gewone echo machine dus ik weet wel aanstaande donderdag of het vruchtwater weer meer is afgenomen of hopelijk stabiel gebleven) over eventuele mogelijkheden. Wij hebben nu zoiets als ze echt zeker zijn dat het slecht zou gaan aflopen (maar die zekerheid hebben we ook niet omdat dat zei de arts ook gisteren het komt ook voor dat tijdens de zwangerschap de afwijking erger lijkt dan wanneer het kindje geboren is en alles meevalt) dus ja die garantie kunnen ze waarschijnlijk niet geven. Als dat wel zo was geweest zou ik willen dat ze het kindje nu gaan halen. Het is zo oneerlijk, ik gun het natuurlijk niemand maar ik heb mijn portie verdriet wel gehad toen mijn moeder 6 jaar geleden overleed op 48 jarige leeftijd, ze zeggen altijd iedereen krijgt zoveel leed in zijn leven!?!?!?!nou zo slecht persoon ben ik niet hoor die dit nu ook moet meemaken. Nog zo dilemma aanstaande donderdag begint mijn zwangerschapsgymnastiek waar ik nu niet op zit te wachten. Iedereen gaat natuurlijk aan je vragen en hoe gaat het met jou en hoe is je zwangerschap gegaan en iedereen is daar natuurlijk super happy en gezellig met elkaar. Ik denk erover na om het af te zeggen (kindje lag nog in stuit en ik denk niet dat dat gaat veranderen dus ga ik toch voor de keizersnede, maar die zekerheid heb ik natuurlijk niet). Maar wat als het wel een natuurlijke bevalling word dan weet ik dus geen ademhalingstechnieken ect wat je normaal gesproken leert op zo cursus????
Ik kom misschien cool over, maar dat ben ik niet hoor, nu ik dit typ rollen ook weer de tranen over mijn wangen en dat gaat eigenlijk de hele dag en nacht door. Ik weet dat ik hoop moet houden en dat probeer ik ook maar het is zo moeilijk.Ook voor onze uk is het niet eerlijk als ik geen hoop hou.Pfff het liefst zou ik even onderduiken met manlief en even niet aan denken maar ja dat is lastig, ook al zouden we kunnen weglopen dan nog loop ik met de dikke buik en schopt mijn kleine uk me bont en blauw, waardoor je er geen seconde niet aan kan denken. Ik zal donderdag ook aan arts vragen wat de mogelijkheden zijn voor na de geboorte als het inderdaad zo blijkt te zijn dat de nieren slecht funtioneren.
Gisteren was ook mijn laatste werkdag, ik moest eigenlijk nog 3 weken (ik werkte wel al halve dagen op advies van mijn arts). Ik kon me niet concentreren op mijn werk en daarnaast is het enige wat ik kan doen voor de uk rust houden, baat het niet dan schaad het niet.
Sorry voor dit ego bericht, maar ik heb even niet de kracht om over koetjes en kalfjes te praten (wat ik normaal heerlijk vind
)Liefs
dinsdag 27 februari 2007 om 13:17
even tussen door op werk,,,
hier nog geen rode duivels gesignaleert en ook nog nergens last van,behalve net dan:licht in mn hoofd duizelig en zweten.
had gisteravond al een testje gedaan van predictor,die was negatief en mag nu van mezelf pas op donderdag of vrijdag weer testen als er niets gebeurt.
zonnebloem heb niet alles gelezen maar veel sterkte in ieder geval
hier nog geen rode duivels gesignaleert en ook nog nergens last van,behalve net dan:licht in mn hoofd duizelig en zweten.
had gisteravond al een testje gedaan van predictor,die was negatief en mag nu van mezelf pas op donderdag of vrijdag weer testen als er niets gebeurt.
zonnebloem heb niet alles gelezen maar veel sterkte in ieder geval
dinsdag 27 februari 2007 om 14:52
Heel veel sterkte Zonnetje.
Ik hoop zo van harte dat het toch nog goed komt en dat jullie een gezond kindje krijgen.
Dat ieder krijgt zijn portie verhaal is inderdaad flauwekul: sommige mensen krijgen wel degelijk meer portie dan anderen. Geluk is niet eerlijk verdeeld en pech evenmin.
Liefs,
VV
Ik hoop zo van harte dat het toch nog goed komt en dat jullie een gezond kindje krijgen.
Dat ieder krijgt zijn portie verhaal is inderdaad flauwekul: sommige mensen krijgen wel degelijk meer portie dan anderen. Geluk is niet eerlijk verdeeld en pech evenmin.
Liefs,
VV
Ik geloof in leven voor de dood
woensdag 28 februari 2007 om 10:17
woensdag 28 februari 2007 om 15:31
lieve zonnebloem, ik zit met tranen in mijn ogen je stukje te lezen,
ik wens jullie heel veel sterkte toe!!!!!!!! *;
Helaas heb ik ook geen goed nieuws te vertellen...
afgelopen woensdag ben ik voor een inwendige echo naar het ziekenhuis
geweest, omdat ik wat bloed had verloren.
Daar zagen ze meteen dat het niet goed zat...
Dit hadden we totaal niet verwacht...
Tijdens het bekijken van de echo, kwamen ze erachter dat er alleen een placenta te zien was, en geen vruchtje.
De placenta groeit in de baarmoederholte almaar verder en door vochtophoping ontstaan tallloze blaasjes.
Dit noemen ze dan een mola-zwangerschap, wij hadden er nog nooit van gehoord, en als je dan hoort dat het maar 1 op de 2000 zwangerschappen voorkomt, dan denk je echt: waarom wij..
Daarna ging alles eigenlijk heel snel, er werd meteen een afspraak voor een curretage gemaakt, omdat het belangrijk is dat de mola blaasjes zich niet gaan verspreiden.
Op dat moment gaat eigenlijk alles aan je voorbij, je krijgt nog niet eens de kans om alles te verwerken.
Na de curretage moest ik ook nog een nacht op het ziekenhuis blijven, voor eventuele bloedingen.
Als je dan alleen bent, dan besef je ook echt wat er allemaal is gebeurdt.
Op het moment gaat het redelijk met ons, we moeten het samen een plekje proberen te geven, maar het doet zo'n pijn..
ik zal zeker nog meelezen, maar schrijven zal er voorlopig niet meer bij zijn.
veel liefs, kimmie.
ik wens jullie heel veel sterkte toe!!!!!!!! *;
Helaas heb ik ook geen goed nieuws te vertellen...
afgelopen woensdag ben ik voor een inwendige echo naar het ziekenhuis
geweest, omdat ik wat bloed had verloren.
Daar zagen ze meteen dat het niet goed zat...
Dit hadden we totaal niet verwacht...
Tijdens het bekijken van de echo, kwamen ze erachter dat er alleen een placenta te zien was, en geen vruchtje.
De placenta groeit in de baarmoederholte almaar verder en door vochtophoping ontstaan tallloze blaasjes.
Dit noemen ze dan een mola-zwangerschap, wij hadden er nog nooit van gehoord, en als je dan hoort dat het maar 1 op de 2000 zwangerschappen voorkomt, dan denk je echt: waarom wij..
Daarna ging alles eigenlijk heel snel, er werd meteen een afspraak voor een curretage gemaakt, omdat het belangrijk is dat de mola blaasjes zich niet gaan verspreiden.
Op dat moment gaat eigenlijk alles aan je voorbij, je krijgt nog niet eens de kans om alles te verwerken.
Na de curretage moest ik ook nog een nacht op het ziekenhuis blijven, voor eventuele bloedingen.
Als je dan alleen bent, dan besef je ook echt wat er allemaal is gebeurdt.
Op het moment gaat het redelijk met ons, we moeten het samen een plekje proberen te geven, maar het doet zo'n pijn..
ik zal zeker nog meelezen, maar schrijven zal er voorlopig niet meer bij zijn.
veel liefs, kimmie.
woensdag 28 februari 2007 om 15:41
he kimmie,ook voor jou heel veel sterkte,dit is geen goed begin van ons nieuwe deel dames :(.
hier alles nog hetzelfde,nergens last van,ik twijfel of ik morgen zal gaan testen,ben bang dat het te vroeg zal zijn en weer een negatieve uitslag te krijgen of dat ik toch nog ongesteld ga worden.
vandaag is de langste dag die ik ooit met een cycles heb gehad dus hou alles goed in de gaten.
manlief wordt ook al beetje zenuachtig elke dag smst hij mij op werk met de vraag hoe het met mn buik is.
goed ik hou jullie op de hoogte,heel veel sterkte en sucses aan iedereen
hier alles nog hetzelfde,nergens last van,ik twijfel of ik morgen zal gaan testen,ben bang dat het te vroeg zal zijn en weer een negatieve uitslag te krijgen of dat ik toch nog ongesteld ga worden.
vandaag is de langste dag die ik ooit met een cycles heb gehad dus hou alles goed in de gaten.
manlief wordt ook al beetje zenuachtig elke dag smst hij mij op werk met de vraag hoe het met mn buik is.
goed ik hou jullie op de hoogte,heel veel sterkte en sucses aan iedereen
woensdag 28 februari 2007 om 18:28
Zonnebloem: ...................;(*;
Ik weet niet of je hier veel aan hebt maar kennissen van mij hebben een zoontje gekregen met maar een niertje, ook had dit jongetje maar 4 tenen ipv 5. Het jongetje heeft in de tijd toen hij geboren was veel inhet ziekenhuis gelegen en is nu 8 jaar. Zijn ene nier heeft de taak van de andere nier volledig overgenomen. Maar misschien is dit niet het nieuws waar je op zit te wachten....ik wens jou en je man heel veel strekte en ik steek duizenden kaarsjes voor jullie op. Hoe moeilijk het ook is probeer positief te blijven....het kan toch net zo goed zijn dat jullie kindje kerngezond is toch?
Kimmie: Jij en je man ook heel veel sterkte met dit grote verlies *;. Doe het rustig aan en probeer dit een plaatjse te geven.
Xandora: Ik duim me rot voor je ! Spannend! Zou jij dan nu eindelijk aan de beurt zijn? Als dit zo is ga ik de grote condoomtruc ook gebruiken.
Mijn nieuwe baan bevalt erg goed, ik heb alleen erg weinig tijd om te sexen. Ook ben ik aan t denken of het niet verstandiger is om weer met de pil te beginnen aangezien een zwangerschap in combinatie met deze baan niet gaat. En ik heb mijn nieuwe baas niet ingelicht over het feit dat we graag kids willen...had ik dit moeten doen?
Ik weet niet of je hier veel aan hebt maar kennissen van mij hebben een zoontje gekregen met maar een niertje, ook had dit jongetje maar 4 tenen ipv 5. Het jongetje heeft in de tijd toen hij geboren was veel inhet ziekenhuis gelegen en is nu 8 jaar. Zijn ene nier heeft de taak van de andere nier volledig overgenomen. Maar misschien is dit niet het nieuws waar je op zit te wachten....ik wens jou en je man heel veel strekte en ik steek duizenden kaarsjes voor jullie op. Hoe moeilijk het ook is probeer positief te blijven....het kan toch net zo goed zijn dat jullie kindje kerngezond is toch?
Kimmie: Jij en je man ook heel veel sterkte met dit grote verlies *;. Doe het rustig aan en probeer dit een plaatjse te geven.
Xandora: Ik duim me rot voor je ! Spannend! Zou jij dan nu eindelijk aan de beurt zijn? Als dit zo is ga ik de grote condoomtruc ook gebruiken.
Mijn nieuwe baan bevalt erg goed, ik heb alleen erg weinig tijd om te sexen. Ook ben ik aan t denken of het niet verstandiger is om weer met de pil te beginnen aangezien een zwangerschap in combinatie met deze baan niet gaat. En ik heb mijn nieuwe baas niet ingelicht over het feit dat we graag kids willen...had ik dit moeten doen?
