Kinderen
alle pijlers
***Stoppen met de pil, spannend en onzeker. Deel 7***
zaterdag 3 maart 2007 om 08:35
zaterdagochtend alweer...
hoe was de nacht zonnebloem?
ik heb zoveel aan jullie gedacht!
vraag me veel af, oa is simpels als "waarom na geboorte geen nier-dialyse??"
hebben jullie die vraag gesteld?
heeft dat te maken met de longen die niet ontwikkelen als er niet veel vruchtwater is ?
hoe maak je die laatste tijd zo onvergetelijk mogelijk?
misschien mooie buik-tekening laten maken?
mooie tekening die je evt. ook op kaartje kan gebruiken?
ook zoiets; kaartje? begrafenis?
hoe werkt zoiets in Godsnaam :(
hoe was de nacht zonnebloem?
ik heb zoveel aan jullie gedacht!
vraag me veel af, oa is simpels als "waarom na geboorte geen nier-dialyse??"
hebben jullie die vraag gesteld?
heeft dat te maken met de longen die niet ontwikkelen als er niet veel vruchtwater is ?
hoe maak je die laatste tijd zo onvergetelijk mogelijk?
misschien mooie buik-tekening laten maken?
mooie tekening die je evt. ook op kaartje kan gebruiken?
ook zoiets; kaartje? begrafenis?
hoe werkt zoiets in Godsnaam :(
zaterdag 3 maart 2007 om 08:49
Zonnebloem en Kimmie; hoe gaat het nu met jullie? Kunnen jullie er goed over praten inmiddels, met fam. of vrienden? Het lijkt me zo verschrikkellijk moeilijk. Je kunt hier altijd je verhaal kwijt hoor :R
Hier zijn de duivels weer begonnen, maar dat is zo onbelangrijk vergeleken met alle gebeurtenissen hier. Toch ben ik wel nieuwsgierig naar Zaas en Xandora. Een beetje positief nieuws kunnen we ook wel gebruiken nu.
Zonnebloem en Kimmie jullie heel veel *; om het weekend door te komen!
Hier zijn de duivels weer begonnen, maar dat is zo onbelangrijk vergeleken met alle gebeurtenissen hier. Toch ben ik wel nieuwsgierig naar Zaas en Xandora. Een beetje positief nieuws kunnen we ook wel gebruiken nu.
Zonnebloem en Kimmie jullie heel veel *; om het weekend door te komen!
zaterdag 3 maart 2007 om 09:06
Lieve Zonnebloem en Zonneman,
Ook hier weer kaarsjes voor jullie. Ik weet niets te zeggen. Ik huil met jullie mee. Paul was er ook stil van toen ik hemvertelde wat er aan de hand is. Hoe kan dit nou? Jullie hebben al genoeg ellende gehad in deze zwangerschap. Waarom mag jullie ukkie nou niet gezond zijn en gewoon bij jullie zijn? Waarom moet het nu zo? Hebben jullie wel genoeg steun om je heen? Wordt er voor jullie gezorgd? Allemachtig, hoe doe je zoiets. Hoe ga je hierdoor heen? Sprakeloos....
Liefs Barbara en Paul
Ook hier weer kaarsjes voor jullie. Ik weet niets te zeggen. Ik huil met jullie mee. Paul was er ook stil van toen ik hemvertelde wat er aan de hand is. Hoe kan dit nou? Jullie hebben al genoeg ellende gehad in deze zwangerschap. Waarom mag jullie ukkie nou niet gezond zijn en gewoon bij jullie zijn? Waarom moet het nu zo? Hebben jullie wel genoeg steun om je heen? Wordt er voor jullie gezorgd? Allemachtig, hoe doe je zoiets. Hoe ga je hierdoor heen? Sprakeloos....
Liefs Barbara en Paul
zaterdag 3 maart 2007 om 11:35
Marit: nierdialyse is niet mogelijk omdat er dan toch een kleine functie van de nieren moet zijn volgens de arts, maar daar horen we donderdag nog meer over van de nefroloog en uroloog.
Ja begraven of cremeren is verplicht na 24 weken, ook geboorte en overlijdens akte moet worden opgemaakt. De longen zijn bij onze uk wel goed gerijpt omdat het vruchtwater in de laatste week in 1 keer helemaal is verdwenen en dat is na de periode voor het rijpen van de longetjes volgens de arts. Ik vraag me wel af waar dat vruchtwater dan is gebleven dat kan toch niet zomaar oplossen, ik heb een hele vragenlijst voor donderdag bij de arts. Op dit moment denken we dat we geen kaartje sturen, onze meeste dierbaarste familie en vrienden weten het. De nachten zijn raar net als de dagen, lang en je denkt maar aan 1 ding. Ik slaap wel maar heel kort en dan het eerste waar je weer aan denk is....... Ook vind ik die buik nu heel moeilijk, ik wil geen afstand doen van mijn ventje maar het is zo confronterend dat geschop en bewegen hele tijd.
Blindje: bedankt voor je steun. Ja waarom is de grote vraag en zo oneerlijk is het, nogmaals niet dat ik het anderen gun maar alles heb ik volgens het boekje gedaan en het is ook niet erfelijk dus de kans is zo klein maar wel groot genoeg dat het ons overkomt. We hebben heel veel steun aan elkaar, familie, vrienden, collega's en dit forum. Mensen zijn allemaal geschokt en heel meelevend.
Ja begraven of cremeren is verplicht na 24 weken, ook geboorte en overlijdens akte moet worden opgemaakt. De longen zijn bij onze uk wel goed gerijpt omdat het vruchtwater in de laatste week in 1 keer helemaal is verdwenen en dat is na de periode voor het rijpen van de longetjes volgens de arts. Ik vraag me wel af waar dat vruchtwater dan is gebleven dat kan toch niet zomaar oplossen, ik heb een hele vragenlijst voor donderdag bij de arts. Op dit moment denken we dat we geen kaartje sturen, onze meeste dierbaarste familie en vrienden weten het. De nachten zijn raar net als de dagen, lang en je denkt maar aan 1 ding. Ik slaap wel maar heel kort en dan het eerste waar je weer aan denk is....... Ook vind ik die buik nu heel moeilijk, ik wil geen afstand doen van mijn ventje maar het is zo confronterend dat geschop en bewegen hele tijd.
Blindje: bedankt voor je steun. Ja waarom is de grote vraag en zo oneerlijk is het, nogmaals niet dat ik het anderen gun maar alles heb ik volgens het boekje gedaan en het is ook niet erfelijk dus de kans is zo klein maar wel groot genoeg dat het ons overkomt. We hebben heel veel steun aan elkaar, familie, vrienden, collega's en dit forum. Mensen zijn allemaal geschokt en heel meelevend.
zaterdag 3 maart 2007 om 12:58
Lief zonnetje,
Ik blijf er maar mee bezig. Ik zou willen dat ik iets kon doen. Kon zeggen dat het allemaal wel goed zou komen. Dat jouw ukkie ook gewoon gezond zal zijn. Ik zou willen dat ik je bij de hand kon pakken en je erdoorheen kon slepen. We kennen elkaar alleen van het forum, nog nooit irl gezien. Maar het voelt alsof het een van mijn beste vriendinnen overkomt. Ik denk aan je....
Liefs Barbara
Ik blijf er maar mee bezig. Ik zou willen dat ik iets kon doen. Kon zeggen dat het allemaal wel goed zou komen. Dat jouw ukkie ook gewoon gezond zal zijn. Ik zou willen dat ik je bij de hand kon pakken en je erdoorheen kon slepen. We kennen elkaar alleen van het forum, nog nooit irl gezien. Maar het voelt alsof het een van mijn beste vriendinnen overkomt. Ik denk aan je....
Liefs Barbara
zaterdag 3 maart 2007 om 12:59
tjee zonnebloem,ik lees je berichtjes met tranen in mijn ogen,heel,heel veel sterkte toegewenst,ook van mijn man. *;
ik ben donderdag weer ongesteld geworden,ik snap nu niets meer van mijn cyclus,vorige maand op dag 26 ongesteld en dat duurde maar 1,5 dag,nu op dag 31 ongesteld en het is nog niet over.
verder gaat hier alles zn gangetje
ik ben donderdag weer ongesteld geworden,ik snap nu niets meer van mijn cyclus,vorige maand op dag 26 ongesteld en dat duurde maar 1,5 dag,nu op dag 31 ongesteld en het is nog niet over.
verder gaat hier alles zn gangetje
zaterdag 3 maart 2007 om 14:18
Lieve Zonnebloem en Kimmie, er gaat geen uur voorbij of ik denk wel aan jullie. Wat is het leven soms toch oneerlijk! Echt, woorden schieten tekort! Ik vind het zo verschrikkelijk voor jullie!
Ik vind het op dit moment zelf niet zo gepast om over mijn dingen te schrijven. Dus ik hou het even heel kort. Ik heb dus inderdaad ontdekt dat ik zwanger ben. Maar ik zit al dagen in angst. Angst omdat ik niet weer een miskraam wil meemaken. Dus ik schrijf er later nog wel over.
liefs zaas
Ik vind het op dit moment zelf niet zo gepast om over mijn dingen te schrijven. Dus ik hou het even heel kort. Ik heb dus inderdaad ontdekt dat ik zwanger ben. Maar ik zit al dagen in angst. Angst omdat ik niet weer een miskraam wil meemaken. Dus ik schrijf er later nog wel over.
liefs zaas
zaterdag 3 maart 2007 om 14:24
Kimmie, ook voor jou branden hier kaarsjes. Hoe gaat het met jullie? Houeden jullie het nog een beetje vol? Ik hoop dat ook jij steun vind bij je omgeving en hier uiteraard.
Zaas, meid, het lijkt ook ongepast, maar je bent wel zwanger. Dat is het probleem met het leven denk ik. Verdriet en vreugde naast elkaar en door elkaar. Gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik duim met je mee dat het nu wel goed zal gaan.
Zaas, meid, het lijkt ook ongepast, maar je bent wel zwanger. Dat is het probleem met het leven denk ik. Verdriet en vreugde naast elkaar en door elkaar. Gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik duim met je mee dat het nu wel goed zal gaan.
zaterdag 3 maart 2007 om 16:43
zaterdag 3 maart 2007 om 16:46
Lieve Kimmie
Ook voor jou en je man heel veel kracht en sterkte om hier mee om te gaan. Weten ze al wat meer in het ziekenhuis over hoe nu verder enzo?
Dikke *;
En Zaas voor jou brand ook een kaarsje, ik hoop dat alles goed gaat met jullie en dat jullie snel positief bericht krijgen dat alles goed zit.
Ook voor jou en je man heel veel kracht en sterkte om hier mee om te gaan. Weten ze al wat meer in het ziekenhuis over hoe nu verder enzo?
Dikke *;
En Zaas voor jou brand ook een kaarsje, ik hoop dat alles goed gaat met jullie en dat jullie snel positief bericht krijgen dat alles goed zit.
zaterdag 3 maart 2007 om 18:41
zondag 4 maart 2007 om 09:19
Hallo,
Zonnetje, ik denk de hele tijd aan jullie. Ik zou zo graag willen dat we iets konden doen. Ik vind dat Blindje alles zo goed kan formuleren. Zelf heb ik er de woorden niet voor.
Wat mij erg bezighoudt is of er echt helemaal geen kans meer is of is het ook nog mogelijk dat jullie dinsdag horen dat er toch nog een heel klein kansje is?
Heel veel sterkte de komende tijd.
Liefs,
VV.
Zonnetje, ik denk de hele tijd aan jullie. Ik zou zo graag willen dat we iets konden doen. Ik vind dat Blindje alles zo goed kan formuleren. Zelf heb ik er de woorden niet voor.
Wat mij erg bezighoudt is of er echt helemaal geen kans meer is of is het ook nog mogelijk dat jullie dinsdag horen dat er toch nog een heel klein kansje is?
Heel veel sterkte de komende tijd.
Liefs,
VV.
Ik geloof in leven voor de dood
zondag 4 maart 2007 om 12:18
Vannacht niet echt lekker geslapen. het blijft maar door mijn hoofd spoken. waarom? En uiteraard: is er nog ergens een kansje dat het wel goed komt. Het moet zo moeilijk voor je zijn, lief Zonnetje. Je hebt nog steeds je buik, je kindje leeft, beweegt, trappelt, heft de hik etc. En dan weten dat je afscheid moet gaan nemen. Bij het idee dat ik een van mijn jongens kwijt zou raken word ik al misselijk. Ik kan me zo goed voorstellen dat je tussen hoop en wanhoop geslingerd word. Want hoe dan ook, je hart wil dat ze zich vergissen. Dat je een echo krijgt en wel alles oké blijkt te zijn. Des was een van een tweeling. De tweede (een meisje) is in mijn buik al overleden. Ik weet hoe het is om een kindje kwijt te raken. Ik zie Des opgroeien. Zie hem ouder worden en ergens in mijn achterhoofd zit altijd het kindje dat er niet is gekomen. Hoe zou zij er nu uitzien? Op wie zou ze lijken? Hoe zou ze zijn? Ik had het er gister met Plindje nog over. Hoe oneerlijk is het leven. Wij hebben net onze derde zoon verwelkomt en jij moet afscheid nemen van je eerste kindje. Waarom?
Meisje, we denken aan je. En uiteraard aan Zonneman, aan je ukkie, aan je familie en iedereen om jullie heen.
Meisje, we denken aan je. En uiteraard aan Zonneman, aan je ukkie, aan je familie en iedereen om jullie heen.
zondag 4 maart 2007 om 12:45
Vannacht heb ik weer veel wakker gelegen zowel psychisch omdatik mijn gedachte niet kon verzetten en lichamelijk, ik had een paar keer erge buikpijn en normaal kan ik wel onderscheiden of het mijn darmen of baarmoeder is maar dfit keer niet. Misschien waren het wel oefenweeen. Het rare was dat ik me er niet heel erg druk over maakte.
Ik schreef altijd mee met het april topic maar ik heb net gezegd dat ik daar even niet meer kom en schrijf want het is toch te confronterend voor me, zeker nu binnenkort de eerste gaat bevalen.
Vrolijke Vrouw: de artsen hebben afgelopen donderdag geen definitieve diagnose gegeven, maar wel ons voorbereid dat er geen hoop meer is en dat (zeggen ze zo mooi) het niet verenigbaar met het leven is. Dinsdagavond komen dus alle specialisten bij elkaar (uroloog, nefroloog ect) maar dit is meer een formaliteit werd ons al gezegd. Kijk het zit ook zo alle artsen moeten het unaniem met elkaar eens zijn, als we maar 1 arts zou zijn die denkt dat er nog een kans is dan word het kindje niet eerder gehaald, maar nogmaals er is ons echt gezegd geen hoop meer te hebben dus we rekenen dan ook niet op goed nieuws dinsdagavond.
Blindje: ja inderdaad, het leeft, schopt, beweegt, heeft de hik en dat is echt het moeilijkst. Doordat er ook geen vruchtwater meer is voel ik de bewegingen des te meer omdat het kindje direct tegen mijn buikwand zit en er geen kussentje (water) meer tussen zit. Nou de hoop heb ik echt wel opgegeven en ik besef dat onze kleine het niet zal gaan halen, maar ik wil aanstaande donderdag nog wel een echo gewoon om het zekere voor het onzekere te nemen, je weet maar nooit, er bestaan ook wonderen. Ik wist niet dat jij ook een kleintje hebt verloren, je schrijft het kindje is in je buik overleden, misschien stomme vraag maar hoe is ze eruit gekomen, gelijk na overlijden of heb je haar de hele zwangerschap nog in je buik gehad? Ik zat net wat te lezen op andere topics en daar las ik dat je 3 miskramen had gehad, ook dat wist ik niet, wat erg ook voor jullie. Na hoeveel weken had je die miskramen? Is het lang geleden? En heb je het goed kunnen verwerken?
Liefs
Ik schreef altijd mee met het april topic maar ik heb net gezegd dat ik daar even niet meer kom en schrijf want het is toch te confronterend voor me, zeker nu binnenkort de eerste gaat bevalen.
Vrolijke Vrouw: de artsen hebben afgelopen donderdag geen definitieve diagnose gegeven, maar wel ons voorbereid dat er geen hoop meer is en dat (zeggen ze zo mooi) het niet verenigbaar met het leven is. Dinsdagavond komen dus alle specialisten bij elkaar (uroloog, nefroloog ect) maar dit is meer een formaliteit werd ons al gezegd. Kijk het zit ook zo alle artsen moeten het unaniem met elkaar eens zijn, als we maar 1 arts zou zijn die denkt dat er nog een kans is dan word het kindje niet eerder gehaald, maar nogmaals er is ons echt gezegd geen hoop meer te hebben dus we rekenen dan ook niet op goed nieuws dinsdagavond.
Blindje: ja inderdaad, het leeft, schopt, beweegt, heeft de hik en dat is echt het moeilijkst. Doordat er ook geen vruchtwater meer is voel ik de bewegingen des te meer omdat het kindje direct tegen mijn buikwand zit en er geen kussentje (water) meer tussen zit. Nou de hoop heb ik echt wel opgegeven en ik besef dat onze kleine het niet zal gaan halen, maar ik wil aanstaande donderdag nog wel een echo gewoon om het zekere voor het onzekere te nemen, je weet maar nooit, er bestaan ook wonderen. Ik wist niet dat jij ook een kleintje hebt verloren, je schrijft het kindje is in je buik overleden, misschien stomme vraag maar hoe is ze eruit gekomen, gelijk na overlijden of heb je haar de hele zwangerschap nog in je buik gehad? Ik zat net wat te lezen op andere topics en daar las ik dat je 3 miskramen had gehad, ook dat wist ik niet, wat erg ook voor jullie. Na hoeveel weken had je die miskramen? Is het lang geleden? En heb je het goed kunnen verwerken?
Liefs
zondag 4 maart 2007 om 19:52
quote: Zonnebloem416 reageerde
Blindje: ja inderdaad, het leeft, schopt, beweegt, heeft de hik en dat is echt het moeilijkst. Doordat er ook geen vruchtwater meer is voel ik de bewegingen des te meer omdat het kindje direct tegen mijn buikwand zit en er geen kussentje (water) meer tussen zit. Nou de hoop heb ik echt wel opgegeven en ik besef dat onze kleine het niet zal gaan halen, maar ik wil aanstaande donderdag nog wel een echo gewoon om het zekere voor het onzekere te nemen, je weet maar nooit, er bestaan ook wonderen. Ik wist niet dat jij ook een kleintje hebt verloren, je schrijft het kindje is in je buik overleden, misschien stomme vraag maar hoe is ze eruit gekomen, gelijk na overlijden of heb je haar de hele zwangerschap nog in je buik gehad? Het is gewoon blijven zitten tot aan de bevalling. Alleen heb ik vier weken na de bevalling een enorme bloeding gehad. Blijkbaar was nog niet alles weg. Ik verloor behoorlijk wat bloed en mijn hbgehalte ging omlaag. Ik ben dus ook gecurreteerd. Ik zat net wat te lezen op andere topics en daar las ik dat je 3 miskramen had gehad, ook dat wist ik niet, wat erg ook voor jullie. Na hoeveel weken had je die miskramen? Eerste na 16 weken, tweede na 15 weken en derde na ongeveer acht weken. Is het lang geleden? eerste keer was ik 20, dus best lang. Toen Ian en Des en toen weer twee miskramen daarna. Eentje in 2004 en eentje in 2005. En heb je het goed kunnen verwerken? op zich wel. Ik heb wel af en toe het gevoel van ik had ook meer kinderen kunnen hebben. Stel nou dat alle zwangerschappen goed waren gegaan, dan had ik nu zeven kinderen gehad. (Zes keer zwanger, een tweeling). Al was ik dan waarschijnlijk eerder gestopt, denk ik tenminste. Het is dubbel. Schijnbaar was er iets waardoor het niet goed zat, maar je raakt toch iets kwijt. En ik ben zeker na de twee miskramen voor de zwangerschap van Max, echt heel bang geweest dat ik een miskraam zou krijgen. Ik heb in het begin wat bloedverlies gehad en was overtuigd dat het dus mis zou gaan.
Blindje: ja inderdaad, het leeft, schopt, beweegt, heeft de hik en dat is echt het moeilijkst. Doordat er ook geen vruchtwater meer is voel ik de bewegingen des te meer omdat het kindje direct tegen mijn buikwand zit en er geen kussentje (water) meer tussen zit. Nou de hoop heb ik echt wel opgegeven en ik besef dat onze kleine het niet zal gaan halen, maar ik wil aanstaande donderdag nog wel een echo gewoon om het zekere voor het onzekere te nemen, je weet maar nooit, er bestaan ook wonderen. Ik wist niet dat jij ook een kleintje hebt verloren, je schrijft het kindje is in je buik overleden, misschien stomme vraag maar hoe is ze eruit gekomen, gelijk na overlijden of heb je haar de hele zwangerschap nog in je buik gehad? Het is gewoon blijven zitten tot aan de bevalling. Alleen heb ik vier weken na de bevalling een enorme bloeding gehad. Blijkbaar was nog niet alles weg. Ik verloor behoorlijk wat bloed en mijn hbgehalte ging omlaag. Ik ben dus ook gecurreteerd. Ik zat net wat te lezen op andere topics en daar las ik dat je 3 miskramen had gehad, ook dat wist ik niet, wat erg ook voor jullie. Na hoeveel weken had je die miskramen? Eerste na 16 weken, tweede na 15 weken en derde na ongeveer acht weken. Is het lang geleden? eerste keer was ik 20, dus best lang. Toen Ian en Des en toen weer twee miskramen daarna. Eentje in 2004 en eentje in 2005. En heb je het goed kunnen verwerken? op zich wel. Ik heb wel af en toe het gevoel van ik had ook meer kinderen kunnen hebben. Stel nou dat alle zwangerschappen goed waren gegaan, dan had ik nu zeven kinderen gehad. (Zes keer zwanger, een tweeling). Al was ik dan waarschijnlijk eerder gestopt, denk ik tenminste. Het is dubbel. Schijnbaar was er iets waardoor het niet goed zat, maar je raakt toch iets kwijt. En ik ben zeker na de twee miskramen voor de zwangerschap van Max, echt heel bang geweest dat ik een miskraam zou krijgen. Ik heb in het begin wat bloedverlies gehad en was overtuigd dat het dus mis zou gaan.
maandag 5 maart 2007 om 08:32
Zonnebloem ik blijf aan je denken en een kaarsje voor je branden *; Daarbij valt het feit dat het bij ons nog niet gelukt is volledig in het niet, ik sta weer met beide benen op de grond!
En verdriet en geluk liggen dichtbij elkaar in dit topic, Zaas, gefeliciteerd
Kimmie hoe is het nu bij jullie??
Xandora en Mousie balen dat jullie ongesteld zijn geworden, hier zit het er ook weer aan te komen, bruine afscheiding is begonnen maar volgens temp geen ovulatie gehad dus waarschijnlijk sla ik weer een cyclus over... maar goed dat zoals ik al schreef, dat is nu totaal niet belangrijk....
En verdriet en geluk liggen dichtbij elkaar in dit topic, Zaas, gefeliciteerd
Kimmie hoe is het nu bij jullie??
Xandora en Mousie balen dat jullie ongesteld zijn geworden, hier zit het er ook weer aan te komen, bruine afscheiding is begonnen maar volgens temp geen ovulatie gehad dus waarschijnlijk sla ik weer een cyclus over... maar goed dat zoals ik al schreef, dat is nu totaal niet belangrijk....
maandag 5 maart 2007 om 08:41
****Sweety sluipt effies binnen****
Ik sluit me helemaal aan bij de woorden van Bila....*;
Als ik Zonnebloem haar verhalen lees denk ik.Sweet wat heb jij te klagen???
Ok ik heb geen kind en heb ik het verleden lang geprobeerd (nu weer) maar weegt dat op tegen de ellende van zonnebloem en nog vele anderen?
Wat ik bedoel te zeggen...Zonnebloem: ik bewonder je moed de verhalen te schrijven en je doorzettingsvermogen meis! En natuurlijk vermoed ik wel je gevoel (voor zover mogelijk) maar je bent sterk en dat is knap! Vergeet jezelf niet door de ellende heen he?
Heel dikke knuffel voor jou en alle kracht in deze vreselijk moeilijke tijd!!!*;:R
Bila:*; Wat ik zeggen wil is dat er uiteraard altijd "ergere" situaties zijn maar dat jouw verdriet natuurlijk ook belangrijk is meissie. Ik heb veel van je gelezen en veel herkenning gevonden in jouw verhalen. Ik blijf vor je duimen hoor! kusssss:R
Ik sluit me helemaal aan bij de woorden van Bila....*;
Als ik Zonnebloem haar verhalen lees denk ik.Sweet wat heb jij te klagen???
Ok ik heb geen kind en heb ik het verleden lang geprobeerd (nu weer) maar weegt dat op tegen de ellende van zonnebloem en nog vele anderen?
Wat ik bedoel te zeggen...Zonnebloem: ik bewonder je moed de verhalen te schrijven en je doorzettingsvermogen meis! En natuurlijk vermoed ik wel je gevoel (voor zover mogelijk) maar je bent sterk en dat is knap! Vergeet jezelf niet door de ellende heen he?
Heel dikke knuffel voor jou en alle kracht in deze vreselijk moeilijke tijd!!!*;:R
Bila:*; Wat ik zeggen wil is dat er uiteraard altijd "ergere" situaties zijn maar dat jouw verdriet natuurlijk ook belangrijk is meissie. Ik heb veel van je gelezen en veel herkenning gevonden in jouw verhalen. Ik blijf vor je duimen hoor! kusssss:R
maandag 5 maart 2007 om 15:10
Heee,
*; Zonnebloem, het lijkt me zo moeilijk als je je kindje nog voelt bewegen. Nogmaals veel sterkte!
*; Kimmie, ook jij hebt het hartstikke moeilijk nu, vreselijk ben je net blij dat je zwanger bent en dan kan je alweer afscheid gaan nemen. Krijg jij een curretage of heb je die al gehad? Jij ook veel sterkte.
Pffff...wat een droevig nieuws allemaal. Zaas jij hebt gelukkig beter nieuws. Ben je al gewend dat je weer zwanger bent, voel je je al wat zekerder?
Bila echt balen zeg, lijkt wel weer op een ongesteldheid!!
Xandora, ook shit!! Hoe gaat het met jou eigenlijk? Zie je het allemaal nog een beetje zitten?? Je komt vaak vrolijk over maar jij bent ook al lang aan het proberen, moet toch elke maand een teleurstellnig zijn?!
Ik heb volgens mij een eisprong gehad maar een week lang middenpijn plus dat cervixslijm en niet getemperatuurd dus kan er niet zo veel over zeggen.
Allemaal met grote of kleine verdrietjes veel sterkte en liefs!!
*; Zonnebloem, het lijkt me zo moeilijk als je je kindje nog voelt bewegen. Nogmaals veel sterkte!
*; Kimmie, ook jij hebt het hartstikke moeilijk nu, vreselijk ben je net blij dat je zwanger bent en dan kan je alweer afscheid gaan nemen. Krijg jij een curretage of heb je die al gehad? Jij ook veel sterkte.
Pffff...wat een droevig nieuws allemaal. Zaas jij hebt gelukkig beter nieuws. Ben je al gewend dat je weer zwanger bent, voel je je al wat zekerder?
Bila echt balen zeg, lijkt wel weer op een ongesteldheid!!
Xandora, ook shit!! Hoe gaat het met jou eigenlijk? Zie je het allemaal nog een beetje zitten?? Je komt vaak vrolijk over maar jij bent ook al lang aan het proberen, moet toch elke maand een teleurstellnig zijn?!
Ik heb volgens mij een eisprong gehad maar een week lang middenpijn plus dat cervixslijm en niet getemperatuurd dus kan er niet zo veel over zeggen.
Allemaal met grote of kleine verdrietjes veel sterkte en liefs!!
maandag 5 maart 2007 om 16:00
maandag 5 maart 2007 om 16:50
Hallo iedereen!
Zijn jullie het weekend allemaal door gekomen? Helaas de een met een hoop verdriet de ander vol vreugde. Zaas gefeliciteerd hoor, super zeg! Ik gun je een super zwangerschap. Kan me wel voorstellen dat je angst hebt, maar lees Blindje haar verhaal zij heeft nu 3 gezonde knullen. Dit gaat helemaal goed komen joh!
En ja, we hebben de uitslag binnen van het onderzoek. En dat was helaas niet goed. Wat er nou precies aan de hand is weet ik eigenlijk niet. Maar het zaad was niet beweegelijk genoeg of zoiets. De ha overlegt nog met de Uroloog of er nog een keer een onderzoek gedaan moet worden of dat hij gelijk naar de Uroloog wordt door gestuurd. Ik heb geen idee wanneer we dat horen, maar ik denk dat ik later van de week nog maar even bel!
Zonnebloem en Kimmie nogmaals een dikke *;. En zonnebloem ik hoop voor jou nog steeds op een klein wonder. Laten ze zich verdorie nou vergist hebben in de diagnose! Kimmie; ben jij nog weer voor controle geweest? Is alles in orde nu? Ik denk aan jullie :R
Zijn jullie het weekend allemaal door gekomen? Helaas de een met een hoop verdriet de ander vol vreugde. Zaas gefeliciteerd hoor, super zeg! Ik gun je een super zwangerschap. Kan me wel voorstellen dat je angst hebt, maar lees Blindje haar verhaal zij heeft nu 3 gezonde knullen. Dit gaat helemaal goed komen joh!
En ja, we hebben de uitslag binnen van het onderzoek. En dat was helaas niet goed. Wat er nou precies aan de hand is weet ik eigenlijk niet. Maar het zaad was niet beweegelijk genoeg of zoiets. De ha overlegt nog met de Uroloog of er nog een keer een onderzoek gedaan moet worden of dat hij gelijk naar de Uroloog wordt door gestuurd. Ik heb geen idee wanneer we dat horen, maar ik denk dat ik later van de week nog maar even bel!
Zonnebloem en Kimmie nogmaals een dikke *;. En zonnebloem ik hoop voor jou nog steeds op een klein wonder. Laten ze zich verdorie nou vergist hebben in de diagnose! Kimmie; ben jij nog weer voor controle geweest? Is alles in orde nu? Ik denk aan jullie :R
