Kinderen
alle pijlers
***Stoppen met de pil, spannend en onzeker. Deel 7***
maandag 23 april 2007 om 09:26
Vrolijke vrouw, heel erg gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon. Wat is Wilger een mooie naam. Geniet er maar lekker van!
Taurus, kan me voorstellen dat je er emotioneel van wordt, dat je zelf zit te wachten en je weet niet wanneer je kindje zal komen. Ik hoop voor je dat vandaag de grote dag wordt voor je!!!
Ik heb zelf een afspraak gemaakt bij de gyn, op advies van mijn huisarts. Dud dinsdag 1 mei ga ik er naar toe en dan wordt er ook gekeken naar een termijnbepaling. Dus ik hoop dat ik dan een echo krijg, en voor het eerst is een keer meer zie dan alleen wat resten van een miskraam.
Mensen, wat is het toch allemaal dubbel. Er is al zoveel gebeurd op dit forum, veel mooie dingen, maar helaas ook een hoop vreselijke gebeurtenissen.
Liefs Zaas
Taurus, kan me voorstellen dat je er emotioneel van wordt, dat je zelf zit te wachten en je weet niet wanneer je kindje zal komen. Ik hoop voor je dat vandaag de grote dag wordt voor je!!!
Ik heb zelf een afspraak gemaakt bij de gyn, op advies van mijn huisarts. Dud dinsdag 1 mei ga ik er naar toe en dan wordt er ook gekeken naar een termijnbepaling. Dus ik hoop dat ik dan een echo krijg, en voor het eerst is een keer meer zie dan alleen wat resten van een miskraam.
Mensen, wat is het toch allemaal dubbel. Er is al zoveel gebeurd op dit forum, veel mooie dingen, maar helaas ook een hoop vreselijke gebeurtenissen.
Liefs Zaas
maandag 23 april 2007 om 11:50
Meld...
Spannend Zaas, alles lijkt dit keer super te gaan, heb je er goed vertrouwen in? Straks lekker aan iedereen vertellen, of heb je dat al gedaan?
Blindje, ben benieuwd hoe het gaat met je. Al weer iets beter hoop ik. Jullie komen er wel uit!
Tja, dat strippen, ik zal er morgen bij de VK wel meer over horen, of doen ze dat ter plekke zonder speciale afpraak. Kan natuurlijk ook nog. Nou ja, we zien wel. Alle meiden, heel erg bedankt voor jullie steun, heb er veel aan. Wachten is niet leuk!! Liefs van Taurus
Spannend Zaas, alles lijkt dit keer super te gaan, heb je er goed vertrouwen in? Straks lekker aan iedereen vertellen, of heb je dat al gedaan?
Blindje, ben benieuwd hoe het gaat met je. Al weer iets beter hoop ik. Jullie komen er wel uit!
Tja, dat strippen, ik zal er morgen bij de VK wel meer over horen, of doen ze dat ter plekke zonder speciale afpraak. Kan natuurlijk ook nog. Nou ja, we zien wel. Alle meiden, heel erg bedankt voor jullie steun, heb er veel aan. Wachten is niet leuk!! Liefs van Taurus
maandag 23 april 2007 om 18:56
VV Gefeliciteerd met jullie zoon Wilger!!!! Rust maar lekker uit en kom hier dan pas terug, als je even afstand kan doen van je zoon!!
Taurus, je meissie komt ook snel hoor!!
Zaas: Dat klinkt allemaal goed zeg, nog een weekje wachten en dan de echo!!
Zon: *;
Verder hier niets te melden, geen tempverhoging enz nu dag 23.. PFF grrr..
Taurus, je meissie komt ook snel hoor!!
Zaas: Dat klinkt allemaal goed zeg, nog een weekje wachten en dan de echo!!
Zon: *;
Verder hier niets te melden, geen tempverhoging enz nu dag 23.. PFF grrr..
maandag 23 april 2007 om 22:23
Hey Vrolijke Vrouw,
gefeliciteerd met Wilger, leuke naam. Hoe is het met je? Hoe is het gegaan en is het met de mannen thuis
Hier alles ok, buikje begint te groeien. Soms moet ik er gewoon om lachen wanneer ik ineens naar beneden kijk :$ Tis best bijzonder om je lijf zo te zien veranderen… leuk!
Heb inmiddels ook al wat kleertjes ingeslagen, en heb op internet zulke leuke sites gezien. Ik word er gewoon hebberig van…
Ik ben even alle verhalen kwijt, hmmm, begint dat nu al… nee, toch?
Nou ja, tot later maar weer.
Enne Zonnebloempje, *;
gefeliciteerd met Wilger, leuke naam. Hoe is het met je? Hoe is het gegaan en is het met de mannen thuis
Hier alles ok, buikje begint te groeien. Soms moet ik er gewoon om lachen wanneer ik ineens naar beneden kijk :$ Tis best bijzonder om je lijf zo te zien veranderen… leuk!
Heb inmiddels ook al wat kleertjes ingeslagen, en heb op internet zulke leuke sites gezien. Ik word er gewoon hebberig van…
Ik ben even alle verhalen kwijt, hmmm, begint dat nu al… nee, toch?
Nou ja, tot later maar weer.
Enne Zonnebloempje, *;
maandag 23 april 2007 om 22:37
Sanchezz: Gek he, die buik! Ik heb het nog steeds als ik langs een etalageruit loop, dan dringt dus niet meteen door dat ik dat ben met die bubbel!
Hier is iets gaande, weet alleen niet zeker of het al het echte werk is. Vanaf 18.00 uur soort licht menstruatiegevoel, soort ballonnetje in mijn onderbuik, en een lichte onderrugpijn. Dat gevoel is de laatste uren sterker geworden, en zijn nu echt een soort van krampen elke 10 a 15 minuten ongeveer. Is nog goed te doen allemaal, zo'n kramp houdt ongeveer 1 a 2 minuten aan, en zakt dan weer weg. Vriendlief in de stress en is even gaan liggen om uitgerust ten strijde te komen als het echt begint allemaal. Ben heel benieuwd!!!
Hier is iets gaande, weet alleen niet zeker of het al het echte werk is. Vanaf 18.00 uur soort licht menstruatiegevoel, soort ballonnetje in mijn onderbuik, en een lichte onderrugpijn. Dat gevoel is de laatste uren sterker geworden, en zijn nu echt een soort van krampen elke 10 a 15 minuten ongeveer. Is nog goed te doen allemaal, zo'n kramp houdt ongeveer 1 a 2 minuten aan, en zakt dan weer weg. Vriendlief in de stress en is even gaan liggen om uitgerust ten strijde te komen als het echt begint allemaal. Ben heel benieuwd!!!
dinsdag 24 april 2007 om 08:34
Oooo Taurus, je hebt meldplicht hoor!!! Spannend zeg, weer een nieuwe topic baby... ben benieuwd!
Sanchezz fijn te horen dat het goed met je gaat, geniet er lekker van.
Zaas, super dat alles er goed uitziet, hopelijk krijg je ook een termijn echo, ik blijf voor je duimen!!!
Hier verder weinig nieuws. Ik vloei al een paar dagen maar dat schijnt een bijwerking van die pillen te zijn en mag ik nog niet als menstruatie rekenen, nou ja, we zien het wel.....
Sanchezz fijn te horen dat het goed met je gaat, geniet er lekker van.
Zaas, super dat alles er goed uitziet, hopelijk krijg je ook een termijn echo, ik blijf voor je duimen!!!
Hier verder weinig nieuws. Ik vloei al een paar dagen maar dat schijnt een bijwerking van die pillen te zijn en mag ik nog niet als menstruatie rekenen, nou ja, we zien het wel.....
dinsdag 24 april 2007 om 08:52
geen idee Emmetje... volgens de assistente van de gyn wordt ik 2 tot 4 dagen na de kuur ongesteld dus dat wacht ik maar af... als ik dan ongesteld ben moet ik op dag 3, 4 of 5 bloedprikken en rond dag 21.. dat laatste is lastig omdat dat rond mn vakantie valt (afhankelijk van wanneer mn ongesteldheid begint) erg lastig allemaal maar goed, volgende week weet ik vast meer....
dinsdag 24 april 2007 om 11:24
dinsdag 24 april 2007 om 13:25
Bedankt voor alle lieve berichtjes en medeleven.
Wij zijn zondagavond uit het ziekenhuis thuis gekomen.
Woensdagochtend was het zover, we waren zo klaar voor Thijs en zo zenuwachtig voor de keizersnede. In het ziekenhuis ging alles vrij snel woensdagochtend, cathether erin en nog geen half uur later naar de OK. Daar werd de ruggenprik gezet en hier voelde ik niks van. Wel kwam de verdoving bij mij te hoog (waar ik ook bang voor was) maar daar hebben ze goed op gereageerd en ik kon mezelf rustig houden met ademen om te denken dat ik dit allemaal voor Thijs doe.
Om 08:52 kwam onze Thijs ter wereld en hoorden we hem huilen, wat ons ontzettend blij maakten omdat we wisten dat dit een goed teken was. Maar helaas bleek al snel dat Thijs het niet alleen kon en hij kreeg hulp bij het ademen. Papa ws op dit moment de hele tijd bij Thijs en ik lag op de verkoever kamer, waar ik wat langer moest blijven omdat de verdoving toch nog erg hoog zat. Al met al vond ik de keizersnede meevallen, ik kon alleen niet ophouden met bibberen na de operatie en dat duurde zo 2 uur. Dus benen niet kunnen bewegen en de rest van het lichaam bibberen. Toen werd ik terug naar de afdeling verloskunde gebracht en daar moesten we wachten, we konden toen niet bij Thijs omdat ze met hem bezig waren.Dit duurde wel tot 14:00 uur 's middags toen mochten we eindelijk naar ons ventje toe en dat was ech hartverscheurend om hem aan al die apparatuur te zien liggen. Ik werd met bed en al naar de intensive care gebracht waar Thijs lag. Ik kon hem alleen van zij aanzicht zien wat ik erg moeilijk vond. Ook had ik hem nog niet eens helemaal goed kunnen zien omdat ik alleen zijn zijkant zag en we konden/mochten hem ook niet oppakken. Hij lag aan de beademing en andere toeters en bellen zoals bloeddruk meter, infuusjes met medicatie. Daar zijn we hele dag bijgebleven en ook hebben we toen de naaste familie uitgenodigt op het bezoekuur 's avonds op woensdagavond. Mijn broer was 's middags al bij ons geweest en die heeft echt al die dagen zo lief voor ons gezorgd met eten halen en langskomen. 'S nachts is mijn man blijven slapen, we hadden een 1-persoonskamer gekregen en de volgende ochtend toen ik wakker werd belde ik gelijk naar de intensive care en daar werd toen al verteld dat het weer iets slechter ging met Thijs dat die hele nacht bijna stabiel was gebleven, maar nu sinds een paar uur weer slechter ging ondanks de maximale beademing die die kreeg. De niertjes van Thijs waren 11cm en normaal zijn ze 4 a 5 cm dus die zaten ook helemaal in zijn lies en daardoor hebben zijn longetjes niet goed kunnen rijpen er was gewoon geen plek voor de longetjes om verder te groeien. Dus qua vruchtwater hadden die longetjes genoeg moeten kunnen rijpen maar door geen plek toch niet genoeg gerijpt en gegroeid. De hele ochtend zijn we bij Thijs geweest weer met bed en al. 'S middags hadden we om 14:00 uur een gesprek met de hoofdarts van de intensive care en zei vertelde ons dat de vooruitzichten voor Thijs kansloos zijn en dat die nog wel 24 uur zou kunnen blijven leven maar dan zouden we geen afscheid kunnen nemen zonder slangetjes en dat die nog in leven is. Daarom hebben we toen met de artsen besloten om die middag afscheid te gaan nemen van Thijs en de beademing eraf te halen. Ik ben toen uit bed gekomen en op een stoel gaan zitten (hierdoor had ik geen morfine meer, maar goed je cijfert jezelf weg). We zijn toen naar de intensive care gegaan en daar werd de automatische beademing eraf gehaald en toen werd die handmatig beademend. Toen kreeg ik Thijs voor het eerst in mijn armen en dit was een heerlijk gevoel alhoewel ik wist dat dit ook het einde zou betekenen.We zijn toen naar een familie kamer gereden en daar hebben ze de beademing stopgezet. Toen heb ik Thijs aan papa gegeven en hij is in papa zijn armen rustig en vredig overleden. Hij was zo mooi. We hebben heel veel foto's gemaakt. Papa is toen de kleine Thijs gaan wassen nadat alle infuusjes waren weggehaald en papa heeft toen zijn eerste luier omgedaan en Thijs aangekleed in een heel mooi berenpakje (was ook van de eerste pakjes die we gekocht hadden). Thijs was 3050 gram en 51 cm. Ook hebben we voet en handafdrukjes van Thijs gemaakt en een paar plukjes haar. Thijs had mooi haar al op zijn hoofdje met een beetje krulletjes echt zo schattig. Ook hebben we een stukje van de navelstreng. De intensive care had ook een dagboekje bijgehouden (doen ze van alle kindjes daar) en die krijgen we nu over een paar weken zodat iedere verpleegkundige die voor Thijs heeft gezorgd er wat heeft ingeschreven en ook in dit schriftje staan zijn voetjes en handjes afgedrukt met verf. De verpleegsters en artsen van het Sophia hebben echt alles voor Thijs gedaan wat ze konden en ze waren ook supermeelevend en zorgzaam voor ons. We hebben daarna nog een tijd met Thijs gezeten en de volgende middag hebben we hem er ook weer bijgehaald. Toen zijn er ook nog wat familieleden langsgeweest die Thijs ook nog levend hadden gezien. Zaterdag hebben we er bewust voor gekozen om Thijs niet meer te zien zodat we hem op die mooie manier kunnen herinneren. Morgen wordt Thijs gecremeerd. We houden het klein (ongeveer 20 naaste familieleden), dit zijn de mensen die Thijs ook nog leven hebben gezien. We hebben een kleine locatie waar we de mensen ontvangen en daar krijgt iedereen 2 kaartjes, 1 die meegaat met Thijs en 1 voor ons. Iedereen krijgt een kaarsje om die bij Thijs neer te zetten en dan sluiten we het af dat iedereen een witte ballon omhoog laat gaan. We hebben een mandje voor Thijs en geen kistje. Ook hebben we aan de familie gevraagd verder geen bloemen of andere dingen mee te nemen en casual gekleed te komen dus geen zwarte pakken. Van alle mooie foto's laten we een mooi boek maken en we gaan zelf nog een collage maken. We hadden eigenlijk al vrijdag weggemogen uit het ziekenhuis maar toen kreeg ik een hoge bloeddruk. Dus zaterdag zijn ze met de medicatie begonnen maar kreeg ik hartkloppingen en snelle polsslag van. Dus zondag veranderd naar andere medicatie. Ik heb nu nog steeds die hartkloppingen en snelle pols. Vanochtend bij de huisarts geweest en de dosis die ik nu krijg 20mg word in tweeen verdeeld waardoor mijn lichaam minder heftig zou moeten reageren dus 's ochtends 10mg en 's avonds 10 mg. Het zou ook nog steeds van andere medicijnen kunnen komen en dat dat nog niet uit mijn bloed is. Mijn bloeddruk is gelukkig wel gedaald en nu stabiel, vanochtend bij huisarts 120/90 (na een potje janken dus hij zal nog iets lager zijn). Ik hoop gewoon snel van de medicatie af te kunnen. Vrijdag weer naar de huisarts voor bloeddruk controle. Die hartkloppingen kunnen verder geen kwaad. Ze dachten misschien ook dat het nog zou kunnen komen van de situatie, maar ik heb er echt pas last van gekregen sinds ik de medicatie slik. Over 1,5 week moet ik naar het ziekenhuis voor bloeddruk controle en over 6 weken afspraak bij gynaecoloog voor vervolg gesprek en controle. Ik heb geen kraamhulp, maar de verloskundige is wel langs geweest gisteren. Ze heeft mijn baarmoeder nagekeken en die was al goed gezakt. Een bijkomend confronterend probleem is stuwing in mijn borsten. Ze zijn echt de laatste 2 dagen 3 maten gegroeid, het is erg pijnlijk, maar vooral confronterend, ik had het zo graag aan Thijs willen voeden. Je kunt er medicijnen voor krijgen maar dat wil ik niet, ik denk dat het ook goed is voor het rouwproces (schijnt een aantal dagen te duren) en daarbij wil ik niet nog meer troep in mijn lichaam.Ook hebben we obductie laten doen bij Thijs om te kijken wat het inhoud voor de toekomst. We hebben al een voorlopige uitslag en dat is dat het gaat om cystenieren, die recessief overerfelijk zijn. Dus zowel papa als mama moeten aanleg hebben voor nierproblemen in het DNA (zelf geen last van de ziekte) en dan is er een kans van 25%. Het vervolgrisico is ook 25%. Wat natuurlijk heel veel is, maar het zal ons niet weerhouden om toch te proberen een broertje of zusje voor Thijs te krijgen. We hebben een hele stressvolle 9 maanden zwangerschap gehad, maar als ik dit allemaal van te voren had geweten had ik er toch voor gekozen voor dit traject, want we zijn gewoon super blij dat we Thijs 2 dagen hebben mogen leren kennen en in die 2 dagen heeft die ons zoveel gegeven dat het die 9 maanden stress zeker waard was. Ze gaan nu wel proberen (klinisch genetica) om te kijken of ze kunnen zien waar het precies fout zit op het dna en dat zou dan bij een eventuele vervolg zwangerschap kunnen worden nagekeken met een vruchtwaterpunctie. We hebben ook mooie kaartjes besteld en die worden morgen pas verstuurd, omdat we geen zin hebben (hoe goed bedoeld het ook is) dat meerdere mensen gaan langskomen. Dat willen we niet. De mensen die nu komen komen voor Thijs want die hebben hem nog gekend. We willen niet dat de mensen voor ons komen (al hadden we het met zijn tweetjes moeten doen), maar echt om afscheid te nemen voor Thijs. We zijn papa en mama maar zonder kind, maar Thijs zit heel diep bij ons vanbinnen en in onze dromen zijn we bij hem.
Liefs
Wij zijn zondagavond uit het ziekenhuis thuis gekomen.
Woensdagochtend was het zover, we waren zo klaar voor Thijs en zo zenuwachtig voor de keizersnede. In het ziekenhuis ging alles vrij snel woensdagochtend, cathether erin en nog geen half uur later naar de OK. Daar werd de ruggenprik gezet en hier voelde ik niks van. Wel kwam de verdoving bij mij te hoog (waar ik ook bang voor was) maar daar hebben ze goed op gereageerd en ik kon mezelf rustig houden met ademen om te denken dat ik dit allemaal voor Thijs doe.
Om 08:52 kwam onze Thijs ter wereld en hoorden we hem huilen, wat ons ontzettend blij maakten omdat we wisten dat dit een goed teken was. Maar helaas bleek al snel dat Thijs het niet alleen kon en hij kreeg hulp bij het ademen. Papa ws op dit moment de hele tijd bij Thijs en ik lag op de verkoever kamer, waar ik wat langer moest blijven omdat de verdoving toch nog erg hoog zat. Al met al vond ik de keizersnede meevallen, ik kon alleen niet ophouden met bibberen na de operatie en dat duurde zo 2 uur. Dus benen niet kunnen bewegen en de rest van het lichaam bibberen. Toen werd ik terug naar de afdeling verloskunde gebracht en daar moesten we wachten, we konden toen niet bij Thijs omdat ze met hem bezig waren.Dit duurde wel tot 14:00 uur 's middags toen mochten we eindelijk naar ons ventje toe en dat was ech hartverscheurend om hem aan al die apparatuur te zien liggen. Ik werd met bed en al naar de intensive care gebracht waar Thijs lag. Ik kon hem alleen van zij aanzicht zien wat ik erg moeilijk vond. Ook had ik hem nog niet eens helemaal goed kunnen zien omdat ik alleen zijn zijkant zag en we konden/mochten hem ook niet oppakken. Hij lag aan de beademing en andere toeters en bellen zoals bloeddruk meter, infuusjes met medicatie. Daar zijn we hele dag bijgebleven en ook hebben we toen de naaste familie uitgenodigt op het bezoekuur 's avonds op woensdagavond. Mijn broer was 's middags al bij ons geweest en die heeft echt al die dagen zo lief voor ons gezorgd met eten halen en langskomen. 'S nachts is mijn man blijven slapen, we hadden een 1-persoonskamer gekregen en de volgende ochtend toen ik wakker werd belde ik gelijk naar de intensive care en daar werd toen al verteld dat het weer iets slechter ging met Thijs dat die hele nacht bijna stabiel was gebleven, maar nu sinds een paar uur weer slechter ging ondanks de maximale beademing die die kreeg. De niertjes van Thijs waren 11cm en normaal zijn ze 4 a 5 cm dus die zaten ook helemaal in zijn lies en daardoor hebben zijn longetjes niet goed kunnen rijpen er was gewoon geen plek voor de longetjes om verder te groeien. Dus qua vruchtwater hadden die longetjes genoeg moeten kunnen rijpen maar door geen plek toch niet genoeg gerijpt en gegroeid. De hele ochtend zijn we bij Thijs geweest weer met bed en al. 'S middags hadden we om 14:00 uur een gesprek met de hoofdarts van de intensive care en zei vertelde ons dat de vooruitzichten voor Thijs kansloos zijn en dat die nog wel 24 uur zou kunnen blijven leven maar dan zouden we geen afscheid kunnen nemen zonder slangetjes en dat die nog in leven is. Daarom hebben we toen met de artsen besloten om die middag afscheid te gaan nemen van Thijs en de beademing eraf te halen. Ik ben toen uit bed gekomen en op een stoel gaan zitten (hierdoor had ik geen morfine meer, maar goed je cijfert jezelf weg). We zijn toen naar de intensive care gegaan en daar werd de automatische beademing eraf gehaald en toen werd die handmatig beademend. Toen kreeg ik Thijs voor het eerst in mijn armen en dit was een heerlijk gevoel alhoewel ik wist dat dit ook het einde zou betekenen.We zijn toen naar een familie kamer gereden en daar hebben ze de beademing stopgezet. Toen heb ik Thijs aan papa gegeven en hij is in papa zijn armen rustig en vredig overleden. Hij was zo mooi. We hebben heel veel foto's gemaakt. Papa is toen de kleine Thijs gaan wassen nadat alle infuusjes waren weggehaald en papa heeft toen zijn eerste luier omgedaan en Thijs aangekleed in een heel mooi berenpakje (was ook van de eerste pakjes die we gekocht hadden). Thijs was 3050 gram en 51 cm. Ook hebben we voet en handafdrukjes van Thijs gemaakt en een paar plukjes haar. Thijs had mooi haar al op zijn hoofdje met een beetje krulletjes echt zo schattig. Ook hebben we een stukje van de navelstreng. De intensive care had ook een dagboekje bijgehouden (doen ze van alle kindjes daar) en die krijgen we nu over een paar weken zodat iedere verpleegkundige die voor Thijs heeft gezorgd er wat heeft ingeschreven en ook in dit schriftje staan zijn voetjes en handjes afgedrukt met verf. De verpleegsters en artsen van het Sophia hebben echt alles voor Thijs gedaan wat ze konden en ze waren ook supermeelevend en zorgzaam voor ons. We hebben daarna nog een tijd met Thijs gezeten en de volgende middag hebben we hem er ook weer bijgehaald. Toen zijn er ook nog wat familieleden langsgeweest die Thijs ook nog levend hadden gezien. Zaterdag hebben we er bewust voor gekozen om Thijs niet meer te zien zodat we hem op die mooie manier kunnen herinneren. Morgen wordt Thijs gecremeerd. We houden het klein (ongeveer 20 naaste familieleden), dit zijn de mensen die Thijs ook nog leven hebben gezien. We hebben een kleine locatie waar we de mensen ontvangen en daar krijgt iedereen 2 kaartjes, 1 die meegaat met Thijs en 1 voor ons. Iedereen krijgt een kaarsje om die bij Thijs neer te zetten en dan sluiten we het af dat iedereen een witte ballon omhoog laat gaan. We hebben een mandje voor Thijs en geen kistje. Ook hebben we aan de familie gevraagd verder geen bloemen of andere dingen mee te nemen en casual gekleed te komen dus geen zwarte pakken. Van alle mooie foto's laten we een mooi boek maken en we gaan zelf nog een collage maken. We hadden eigenlijk al vrijdag weggemogen uit het ziekenhuis maar toen kreeg ik een hoge bloeddruk. Dus zaterdag zijn ze met de medicatie begonnen maar kreeg ik hartkloppingen en snelle polsslag van. Dus zondag veranderd naar andere medicatie. Ik heb nu nog steeds die hartkloppingen en snelle pols. Vanochtend bij de huisarts geweest en de dosis die ik nu krijg 20mg word in tweeen verdeeld waardoor mijn lichaam minder heftig zou moeten reageren dus 's ochtends 10mg en 's avonds 10 mg. Het zou ook nog steeds van andere medicijnen kunnen komen en dat dat nog niet uit mijn bloed is. Mijn bloeddruk is gelukkig wel gedaald en nu stabiel, vanochtend bij huisarts 120/90 (na een potje janken dus hij zal nog iets lager zijn). Ik hoop gewoon snel van de medicatie af te kunnen. Vrijdag weer naar de huisarts voor bloeddruk controle. Die hartkloppingen kunnen verder geen kwaad. Ze dachten misschien ook dat het nog zou kunnen komen van de situatie, maar ik heb er echt pas last van gekregen sinds ik de medicatie slik. Over 1,5 week moet ik naar het ziekenhuis voor bloeddruk controle en over 6 weken afspraak bij gynaecoloog voor vervolg gesprek en controle. Ik heb geen kraamhulp, maar de verloskundige is wel langs geweest gisteren. Ze heeft mijn baarmoeder nagekeken en die was al goed gezakt. Een bijkomend confronterend probleem is stuwing in mijn borsten. Ze zijn echt de laatste 2 dagen 3 maten gegroeid, het is erg pijnlijk, maar vooral confronterend, ik had het zo graag aan Thijs willen voeden. Je kunt er medicijnen voor krijgen maar dat wil ik niet, ik denk dat het ook goed is voor het rouwproces (schijnt een aantal dagen te duren) en daarbij wil ik niet nog meer troep in mijn lichaam.Ook hebben we obductie laten doen bij Thijs om te kijken wat het inhoud voor de toekomst. We hebben al een voorlopige uitslag en dat is dat het gaat om cystenieren, die recessief overerfelijk zijn. Dus zowel papa als mama moeten aanleg hebben voor nierproblemen in het DNA (zelf geen last van de ziekte) en dan is er een kans van 25%. Het vervolgrisico is ook 25%. Wat natuurlijk heel veel is, maar het zal ons niet weerhouden om toch te proberen een broertje of zusje voor Thijs te krijgen. We hebben een hele stressvolle 9 maanden zwangerschap gehad, maar als ik dit allemaal van te voren had geweten had ik er toch voor gekozen voor dit traject, want we zijn gewoon super blij dat we Thijs 2 dagen hebben mogen leren kennen en in die 2 dagen heeft die ons zoveel gegeven dat het die 9 maanden stress zeker waard was. Ze gaan nu wel proberen (klinisch genetica) om te kijken of ze kunnen zien waar het precies fout zit op het dna en dat zou dan bij een eventuele vervolg zwangerschap kunnen worden nagekeken met een vruchtwaterpunctie. We hebben ook mooie kaartjes besteld en die worden morgen pas verstuurd, omdat we geen zin hebben (hoe goed bedoeld het ook is) dat meerdere mensen gaan langskomen. Dat willen we niet. De mensen die nu komen komen voor Thijs want die hebben hem nog gekend. We willen niet dat de mensen voor ons komen (al hadden we het met zijn tweetjes moeten doen), maar echt om afscheid te nemen voor Thijs. We zijn papa en mama maar zonder kind, maar Thijs zit heel diep bij ons vanbinnen en in onze dromen zijn we bij hem.
Liefs
dinsdag 24 april 2007 om 13:54
lieve lieve zonnebloem en zonneman,
wat ben ik er blij om te lezen dat jullie zo bewust jullie zoontje hebben mogen leren kennen..
jullie zijn papa en mama geworden, al is het op een vreselijk zware en ongrijpbare manier.
Morgen is een hele speciale dag, jullie hebben er gelukkig een hele bewuste eigen invullen aan gegeven!
Ik heb geen idee hoe ik het kan verwoorden, maar ik wens jullie echt alle kracht toe en zal in gedachten bij jullie en Thijs zijn *;
wat ben ik er blij om te lezen dat jullie zo bewust jullie zoontje hebben mogen leren kennen..
jullie zijn papa en mama geworden, al is het op een vreselijk zware en ongrijpbare manier.
Morgen is een hele speciale dag, jullie hebben er gelukkig een hele bewuste eigen invullen aan gegeven!
Ik heb geen idee hoe ik het kan verwoorden, maar ik wens jullie echt alle kracht toe en zal in gedachten bij jullie en Thijs zijn *;
dinsdag 24 april 2007 om 13:55
Zonnebloem lieve schat ik heb er geen woorden voor, je komt zo sterk over en je hebt het zo goed omschreven, vind het heel knap *; Zo te horen hebben jullie een mooi en waardig afscheid van die lieve kanjer Thijs kunnen nemen.
Heeeeel veel sterkte morgen bij de crematie :R En natuurlijk ook heel veel sterkte met het rouwproces dat komen gaat, je kunt hier altijd terecht met alles he, dat weet je *;
Bila
Heeeeel veel sterkte morgen bij de crematie :R En natuurlijk ook heel veel sterkte met het rouwproces dat komen gaat, je kunt hier altijd terecht met alles he, dat weet je *;
Bila
dinsdag 24 april 2007 om 14:40
Zonnebloem en man: Alleen maar tranen hier......wat een moed en wat een kracht....
Wat mooi dat Thijs jullie als ouders heeft mogen meemaken en wat een liefde hebben jullie hem op zijn reis meegegeven.
Trots mogen jullie zijn maar natuurlijk mag er ook plaats zijn voor verdriet.
Heel veel sterkte morgen en houdt elkaar goed vast.........jullie kunnen het samen aan dat blijkt, maar cijfer jezelf niet iedere keer weg hoor.
In gedachten bij jullie........en het kaarsje brandt oneindig......:R
Wat mooi dat Thijs jullie als ouders heeft mogen meemaken en wat een liefde hebben jullie hem op zijn reis meegegeven.
Trots mogen jullie zijn maar natuurlijk mag er ook plaats zijn voor verdriet.
Heel veel sterkte morgen en houdt elkaar goed vast.........jullie kunnen het samen aan dat blijkt, maar cijfer jezelf niet iedere keer weg hoor.
In gedachten bij jullie........en het kaarsje brandt oneindig......:R
dinsdag 24 april 2007 om 15:58
Lieve Zonnefamilie, de tranen lopen over mijn wangen. Wat hebben jullie het mooi aangepakt voor Thijs, ik vind het zo knap en sterk van jullie. Ik hoop dat morgen ook een mooie dag zal zijn om afscheid te nemen, heel veel sterkte en kracht toegewenst. Een kaarsje zal hier de hele dag branden voor jullie en voor Thijs *;
dinsdag 24 april 2007 om 16:28
Lieve Zonnebloem en Zonneman,
De tranen lopen over mijn wangen. Wat een kracht spreekt er uit je verhaal en wat een liefde. Het is eeuwig spijtig dat Thijs niet op deze wereld bij jullie zal zijn. Al weet ik zeker dat hij er in jullie harten wel is. En ook een beetje in onze harten. Ik heb geen woorden om te troosten. Weet alleen dat er heel veel aan jullie word gedacht en er heel veel kaarsjes branden. Er is een deel 2 van je eigen topic, er is een kaarsjestopic voor Thijs en jullie. Er is zelfs aan de Angel gevraagd of jullie de teksten uit de topics kunnen krijgen. Ik hoop dat dat gaat lukken. Ik denk veel aan jullie. Ik wens jullie heel veel goeds, sterkte, liefde en kracht. Ik hoop dat jullie morgen een goed afscheid voor Thijs hebben. In gedachten zijn we allemaal bij jullie. En ik hoop dat, als jullie zover zijn, er een mooi brusje voor de kleine Thijs zal komen. Nou ja, dan dus de grote Thijs.
Heel veel liefs en knuffels
Barbara (en uiteraard ook van Paul)
De tranen lopen over mijn wangen. Wat een kracht spreekt er uit je verhaal en wat een liefde. Het is eeuwig spijtig dat Thijs niet op deze wereld bij jullie zal zijn. Al weet ik zeker dat hij er in jullie harten wel is. En ook een beetje in onze harten. Ik heb geen woorden om te troosten. Weet alleen dat er heel veel aan jullie word gedacht en er heel veel kaarsjes branden. Er is een deel 2 van je eigen topic, er is een kaarsjestopic voor Thijs en jullie. Er is zelfs aan de Angel gevraagd of jullie de teksten uit de topics kunnen krijgen. Ik hoop dat dat gaat lukken. Ik denk veel aan jullie. Ik wens jullie heel veel goeds, sterkte, liefde en kracht. Ik hoop dat jullie morgen een goed afscheid voor Thijs hebben. In gedachten zijn we allemaal bij jullie. En ik hoop dat, als jullie zover zijn, er een mooi brusje voor de kleine Thijs zal komen. Nou ja, dan dus de grote Thijs.
Heel veel liefs en knuffels
Barbara (en uiteraard ook van Paul)
dinsdag 24 april 2007 om 19:56
*** sluipt even binnen ***
Lieve Zonnebloem en Zonneman,
Tranen rollen over mijn wangen. Ik heb er echt geen woorden voor....
Gisterenavond terug gekomen van vakantie en helemaal benieuwd naar het wel en wee van jullie gelukkige familietje! Wat een domper was dat zeg...
Ik kan niet anders dan me aansluiten bij alle voorgaande bemoedigende woorden en jullie alle kracht toewensen die jullie nu en in de toekomst nodig zullen hebben. Ook hier branden kaarsjes voor jullie.
*; Nadine
*** sluipt weer weg ***
Lieve Zonnebloem en Zonneman,
Tranen rollen over mijn wangen. Ik heb er echt geen woorden voor....
Gisterenavond terug gekomen van vakantie en helemaal benieuwd naar het wel en wee van jullie gelukkige familietje! Wat een domper was dat zeg...
Ik kan niet anders dan me aansluiten bij alle voorgaande bemoedigende woorden en jullie alle kracht toewensen die jullie nu en in de toekomst nodig zullen hebben. Ook hier branden kaarsjes voor jullie.
*; Nadine
*** sluipt weer weg ***
Ik zeg maar zo(o), dat is korter dan dierentuin...
dinsdag 24 april 2007 om 20:24
Lieve Zonnebloem en zonneman,
Ik weet niet zo goed hoe ik moet reageren, maar ik vind het zo mooi hoe je alles onder woorden brengt. Er is veel moed en kracht voor nodig om hier door heen te komen. Ik wens jullie alle kracht en sterkte toe, en ik weet zeker dat jullie lieve Thijs weet wat voor geweldige ouders jullie zijn.*;
Liefs zaas
Ik weet niet zo goed hoe ik moet reageren, maar ik vind het zo mooi hoe je alles onder woorden brengt. Er is veel moed en kracht voor nodig om hier door heen te komen. Ik wens jullie alle kracht en sterkte toe, en ik weet zeker dat jullie lieve Thijs weet wat voor geweldige ouders jullie zijn.*;
Liefs zaas
dinsdag 24 april 2007 om 21:22
Mijn God,ik lees dit alles nu vanavond voor het eerst,hoe verschrikkelijk is dit,ik heb er geen woorden voor.zon famillie,en diegene die thijs gekend in zijn korte maar zeer belangrijk leventje heel veel sterkte toe gewenst.
vv van harte gefeliciteert met je zoontje,geniet er van.
taurus en marit,spannend nu ook voor jullie.
Hé marit je had het over msn kletsen??? lijkt me een leuk idee,maar weet niet hoe we dat (veilig) aan kunnen pakken.
Hoe is het hier?in nog geen week tijd al 5 kijkers voor ons app gehad,morgen weer 1,maakt dus 6.
1 voordeel,het huis blijft voor de verandering eens netjes hihi.
xxx
vv van harte gefeliciteert met je zoontje,geniet er van.
taurus en marit,spannend nu ook voor jullie.
Hé marit je had het over msn kletsen??? lijkt me een leuk idee,maar weet niet hoe we dat (veilig) aan kunnen pakken.
Hoe is het hier?in nog geen week tijd al 5 kijkers voor ons app gehad,morgen weer 1,maakt dus 6.
1 voordeel,het huis blijft voor de verandering eens netjes hihi.
xxx
woensdag 25 april 2007 om 08:35