Kinderen
alle pijlers
Strijd met dochter van 10
maandag 15 februari 2021 om 17:30
Dag allemaal,
Ik heb een dochter van 10 jaar, en de laatste tijd is ze altijd boos op mij of hebben we ruzie.
Ik weet dat de puberteit aankomt en dat dat een rol kan spelen, maar ik wil hierin mijn eigen stuk niet uit het oog verliezen. Dus graag tips van ouders van (pre)pubers rond loslaten en uit de strijd blijven
.
Een aantal voorbeelden:
- ik ga ze vandaag halen op een sportactiviteit. We waren met de fiets. Ze is moe en begint te zeuren dat ze niet meer kan, dat ze wil stappen naast de fiets,... ik reageer hier (te) hard op, want ik vind het belangrijk dat ze doorzettingsvermogen krijgt en niet afhaakt bij de eerste ‘moeilijkheid’. Situatie escaleert, we stappen dan maar naar huis. Maar ik ben dus eigenlijk best wel geirriteerd door dat flauw gedoe. Ik zit nu even op de slaapkamer om tot rust te komen.
- ze slaapt slecht geeft ze zelf aan. Gisteren lag ze in de vooravond in bed - dons op haar, licht uit - op de tablet. Ik heb aangegeven dat dat geen goed idee is ivm het slecht slapen, dat ze beter beneden in de zetel op de tablet zit. Resultaat een boze dochter die op haar bed blijft mokken
- ze is aan het spelen met haar broer. Hij zegt tot 3 keer toe dat ze moet stoppen, ze doet gewoon verder. Ik spreek haar er rustig over aan - ze ontploft.
En dit is nog maar van de laatste paar dagen. Alles is reden om boos te zijn, als ik niet doe of zeg wat ze wil, als ik om 19u56 zeg dat ze moet gaan slapen want dan is het nog geen 20u,...
Ze is de laatste tijd ook erg jaloers op haar broertje van 8. Hij heeft het wat moeilijker op school en dat vraagt dus veel aandacht. Bij haar gaat het vlot. Maar ze is dus ontevreden dat hij zoveel aandacht krijgt. Wat ze dan wel even vergeet is dat ik élke avond met haar een spel speel terwijl de broer in bed ligt.
Ik merk dat ik minder en minder geduld heb. Dit komt de sfeer in huis ook echt niet ten goede. Ik voel mij ook niet gesteund door mijn partner, als ik hem iets vertel krijg ik als reactie steeds weer ‘ach jullie beiden’. Ik voel mij dus precies een kind dat ruzie maakt met broer/zus.
Ik wil dit graag veranderen want vind het echt niet fijn. Ik ben al vaak met haar in gesprek gegaan, ook gevraagd om te zeggen wat haar tegenstaat,... ik had mij vandaag écht voorgenomen om goedgezind te zijn, rustig te blijven,... maar binnen de 10 minuten was het al mis.
Ik ben zelf ook niet de meest geduldige mama, daar ben ik mij van bewust. Dus ik zoek vooral naar: hoe geduldiger zijn, hoe meer dingen gewoon laten gebeuren,...
Alvast bedankt!
PS: ze is net naar hier gekomen om erover te praten. Heb haar heel veel erkenning gegeven en gezegd hoe knap ik het vond dat ze zelf naar mij toe kwam. Ook uitgelegd waarom ik zo geirriteerd was en waarom ik doorzettingsvermogen belangrijk vind. Ik heb het wat moeilijk met haar reactie - die er op neerkwam van het een volgende keer gewoon niet te proberen - maar ik hoop dat ik toch een beetje tot haar doorgedrongen ben.
Ik heb een dochter van 10 jaar, en de laatste tijd is ze altijd boos op mij of hebben we ruzie.
Ik weet dat de puberteit aankomt en dat dat een rol kan spelen, maar ik wil hierin mijn eigen stuk niet uit het oog verliezen. Dus graag tips van ouders van (pre)pubers rond loslaten en uit de strijd blijven
.Een aantal voorbeelden:
- ik ga ze vandaag halen op een sportactiviteit. We waren met de fiets. Ze is moe en begint te zeuren dat ze niet meer kan, dat ze wil stappen naast de fiets,... ik reageer hier (te) hard op, want ik vind het belangrijk dat ze doorzettingsvermogen krijgt en niet afhaakt bij de eerste ‘moeilijkheid’. Situatie escaleert, we stappen dan maar naar huis. Maar ik ben dus eigenlijk best wel geirriteerd door dat flauw gedoe. Ik zit nu even op de slaapkamer om tot rust te komen.
- ze slaapt slecht geeft ze zelf aan. Gisteren lag ze in de vooravond in bed - dons op haar, licht uit - op de tablet. Ik heb aangegeven dat dat geen goed idee is ivm het slecht slapen, dat ze beter beneden in de zetel op de tablet zit. Resultaat een boze dochter die op haar bed blijft mokken
- ze is aan het spelen met haar broer. Hij zegt tot 3 keer toe dat ze moet stoppen, ze doet gewoon verder. Ik spreek haar er rustig over aan - ze ontploft.
En dit is nog maar van de laatste paar dagen. Alles is reden om boos te zijn, als ik niet doe of zeg wat ze wil, als ik om 19u56 zeg dat ze moet gaan slapen want dan is het nog geen 20u,...
Ze is de laatste tijd ook erg jaloers op haar broertje van 8. Hij heeft het wat moeilijker op school en dat vraagt dus veel aandacht. Bij haar gaat het vlot. Maar ze is dus ontevreden dat hij zoveel aandacht krijgt. Wat ze dan wel even vergeet is dat ik élke avond met haar een spel speel terwijl de broer in bed ligt.
Ik merk dat ik minder en minder geduld heb. Dit komt de sfeer in huis ook echt niet ten goede. Ik voel mij ook niet gesteund door mijn partner, als ik hem iets vertel krijg ik als reactie steeds weer ‘ach jullie beiden’. Ik voel mij dus precies een kind dat ruzie maakt met broer/zus.
Ik wil dit graag veranderen want vind het echt niet fijn. Ik ben al vaak met haar in gesprek gegaan, ook gevraagd om te zeggen wat haar tegenstaat,... ik had mij vandaag écht voorgenomen om goedgezind te zijn, rustig te blijven,... maar binnen de 10 minuten was het al mis.
Ik ben zelf ook niet de meest geduldige mama, daar ben ik mij van bewust. Dus ik zoek vooral naar: hoe geduldiger zijn, hoe meer dingen gewoon laten gebeuren,...
Alvast bedankt!
PS: ze is net naar hier gekomen om erover te praten. Heb haar heel veel erkenning gegeven en gezegd hoe knap ik het vond dat ze zelf naar mij toe kwam. Ook uitgelegd waarom ik zo geirriteerd was en waarom ik doorzettingsvermogen belangrijk vind. Ik heb het wat moeilijk met haar reactie - die er op neerkwam van het een volgende keer gewoon niet te proberen - maar ik hoop dat ik toch een beetje tot haar doorgedrongen ben.
maandag 15 februari 2021 om 17:38
Zo zit je tampon scheef? Het is zo.
maandag 15 februari 2021 om 17:40
Je dochter komt in de puberteit en dat betekent dat ze zich af gaat zetten en volwassen wordt. Ze moet dus zelf de gevolgen van haar acties gaan ondervinden. Heel gezond gedrag dus.
Ze zal er zelf (met een beetje hulp van jou) achter komen dat ze door die tablet slechter slaapt en er achter komen dat je veel langer over je reis doet al je afstapt van je fiets. Ik zou haar daarin iets meer loslaten en haar eventueel het laatste stuk zelf laten lopen dus.
Ze zal er zelf (met een beetje hulp van jou) achter komen dat ze door die tablet slechter slaapt en er achter komen dat je veel langer over je reis doet al je afstapt van je fiets. Ik zou haar daarin iets meer loslaten en haar eventueel het laatste stuk zelf laten lopen dus.
maandag 15 februari 2021 om 17:40
Meisjes hebben last van hun hormonen, dat hebben jongens minder.
maandag 15 februari 2021 om 17:41
Wat minder praten en wat meer actie. Met tien zijn ze nog niet altijd toe aan introspectie over iedere scheet. Soms willen ze gewoon bokken en mokken. Dus ik laat mijn tienjarige lekker mokken en met deuren slaan. Ook oké als ik de ‘meest verschrikkelijke moeder’ ter wereld ben en ‘alle anderen wèl leuke moeders hebben’.
Een uur later ben ik weer de liefste moeder. Je moet het niet allemaal zo serieus nemen. Pick your battles (herhaal die laatste zin gewoon vaak in je hoofd als je ergernis voelt opkomen).
Een uur later ben ik weer de liefste moeder. Je moet het niet allemaal zo serieus nemen. Pick your battles (herhaal die laatste zin gewoon vaak in je hoofd als je ergernis voelt opkomen).
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 15 februari 2021 om 17:45
Ik zou niet overal boos om worden, dan zit je inderdaad alleen maar ruzie te maken, dan is naar. In die eerste situatie zijn jullie uiteindelijk toch gaan lopen. Als ze zo moe is na het sporten en haar alternatief is om te gaan lopen, dan is dat toch prima? En getuigt dat toch juist van doorzettingsvermogen? Ze had ook kunnen vragen om achterop bij jou te mogen of met de auto gehaald te worden, dan is dit toch een prima oplossing. En in andere situaties zou ik eerst bedenken of je ook niets kunt zeggen. Want als de situatie dan hetzelfde blijft is dat een goed alternatief.
maandag 15 februari 2021 om 17:45
Ik zeg ook: pick your battles. Maak het jezelf niet te moeilijk en probeer het niet zo zwaar te maken allemaal.
Is 20.00 uur misschien langzaamaan wat te vroeg als bedtijd? Misschien kan je haar taakjes geven die haar aanspreken op haar verantwoordelijkheid? Dat zou goed uit kunnen pakken.
En echt, laat je niet bij alles meteen zo irriteren. Dat maakt het echt heel veel erger voor iedereen.
Is 20.00 uur misschien langzaamaan wat te vroeg als bedtijd? Misschien kan je haar taakjes geven die haar aanspreken op haar verantwoordelijkheid? Dat zou goed uit kunnen pakken.
En echt, laat je niet bij alles meteen zo irriteren. Dat maakt het echt heel veel erger voor iedereen.
maandag 15 februari 2021 om 17:47
maandag 15 februari 2021 om 17:49
Inderdaad.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 15 februari 2021 om 17:54
maandag 15 februari 2021 om 17:58
Pick your battles inderdaad. Als je nou wil fietsen omdat je er anders een uur over doet om thuis te komen dan zou ik het snappen, maar omdat ze per se doorzettingsvermogen moet tonen? Waarom? Ze heeft net gesport. Waarom is dat zo groot voor jou dat je zelfs in je eentje op een kamer tot rust moet komen?
Hetzelfde voor die tablet. Het is nog geen bedtijd, wat maakt het uit of ze boven op bed zit met die tablet of beneden op de bank?
Hetzelfde voor die tablet. Het is nog geen bedtijd, wat maakt het uit of ze boven op bed zit met die tablet of beneden op de bank?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 15 februari 2021 om 18:01
