Stuitbevalling of keizersnede

05-02-2008 14:15 44 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik ben inmiddels 36 weken zwanger en onze baby ligt met zijn hoofdje omhoog tegen mijn ribben.

Vanmorgen in het ziekenhuis geweest en ze hebben de baby proberen te draaien. Helaas is dit niet gelukt.

Aanstaande vrijdag moeten we bij de gynaecoloog komen om het een en ander door te spreken.

Ik heb al boekjes mee naar huis gekregen omdat we dus zelf mogen beslissen of we het op de natuurlijke manier willen proberen of dat we gaan kiezen voor een keizensnede.



Wat hebben jullie gedaan of wat zouden jullie doen?

Ik hoor het graag.



Groetjes
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Mijn dochter heeft tot aan week 37 in stuit gelegen,

gelukkig is bij mij de draaiing wel gelukt en kon ik 'gewoon' bevallen maar als de draai niet gelukt was had ik voor een keizersnee gekozen.

Bij ons in het ziekenhuis raaden ze dat aan bij de eerste!

Nu ben ik inmiddels nogmaals bevallen maar mocht er ooit nog 1 volgen dan wil ik op voorhand wel een keizersnee, ben er wel klaar mee nu!

Bedenk wel dat als de 'gewone' bevalling niet helemaal lukt het altijd nog in een keizersnee kan eindigen he!

Succes!
Ik zou me heel goed laten voorlichten over de eventuele risico's van een stuitbevalling en dan voor jezelf de keuze maken waar je het meeste achter staat. Een keizersnede lijkt me ook geen pretje, maar als dat voor de baby en jezelf minder risico zou betekenen, zou ik geloof ik toch voor een keizersnede gaan kiezen.



Mijn eerste bevalling was een kruinliggertje en ging erg vlot, pas na volledige ontsluiting kunnen ze kruinligging aan de hand van schedelnaden voelen. Ben dus wel dmv vacuum bevallen, want kon zelf hem er echt niet uit krijgen. Ben nu 22 weken zwanger van de tweede en hoop dat deze gewoon goed gaat liggen, maar mocht het onverhoopt toch een stuit zijn, zou ik denk ik toch kiezen voor een keizersnede ondanks dat ik al een keer een kindje gebaard hebt!



Volg je gevoel en succes ermee

Ukkie
Ik zou zelf voor een keizersnede (ks) kiezen. Ik heb al teveel nare verhalen gehoord, en op het moment van een stuitbevalling wordt ook toch nog vaak voor een ks gekozen.
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



De bevalling van onze oudste begon thuis, met een verloskundige. Na meer dan 12 uur weeen had ik 6 cm ontsluiting. De verloskundige brak de vliezen en schrok. Ze voelde billen....Hij lag dus in een stuit. Omdat de ontsluiting sowieso niet erg opschoot (waarschijnlijk door de stuitligging) ben ik direct naar het ziekenhuis gegaan. Daar is een uur nadat de stuitligging is geconstateerd een keizersnede gedaan. Al met al had ik een flinke kater na afloop, want eigenlijk een dubbelopbevalling om iets wat van tevoren geconstateerd had moeten worden.



De tweede lag goed, ik ben toen in het ziekenhuis vaginaal bevallen.
Alle reacties Link kopieren
Hé Bambi,



Wat lees ik hier nou? Wat een pech heb je toch weer!

Ik kan je helaas niet helpen met je keuze, maar wilde je wel even laten weten dat ik je hier en op het feb/mrt topic nog wel in de gaten houd! Ben erg benieuwd wat jullie krijgen en hoe hij/zij gaat heten (als je dat hier tenminste gaat vermelden...) ;-]



Succes met je keuze en een voorspoedige bevalling gewenst!

:hug: Nadine
Ik zeg maar zo(o), dat is korter dan dierentuin... :-D
Alle reacties Link kopieren
Bambi, gefeliciteerd! Ik woon (zoals duidelijk aan mijn nick) in Zwitserland.

Mijn zoon lag ook in stuit, en heb voor een ks gekozen. Het vermoeden bestond dat hij aan de grote kant zou zijn, en ik vond het het risico niet waard.

Ik had liever dat IK eventueel een risico zou lopen dan mijn zoon.



Ik heb echt een super ks-ervaring. Het is vreemd dat je met je armen vast op een bed ligt en de ruggeprik was een beetje eng (heb ook al angst voor tandartsen), maar met 5 minuten was mijn zoon geboren en 30 minuten later was ik gehecht en had ik hem in mijn armen.

Ik heb bijna geen last gehad van pijn ofzo. Ik heb misschien wel als voordeel dat ik mijn nooit buikspieren nooit gebruik, daar had ik dus ook geen last van. Natuurlijk heb ik wel wat pijnmedicatie gehad, maar gewoon paracetamol, alleen direct na de verdoving een keer een beetje morfine (was midden in de nacht en ik moest even slapen).

Na een dag schuivelde ik het ziekenhuis alweer door. Een week later kon ik thuis ook alweer alles doen. Volgens mij had een vriendin van mij met een natuurlijke bevalling net zoveel moeite met lopen als ik.



Heel veel succes met je keuze.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben voor een keizersnede gegaan, niet zo prettig voor moeder maar veiliger voor het kindje. En achteraf viel het helingsproces hartstikke mee. Man mocht meteen na het bevallen skin to skin met zoonlief en na een half uurtje kon ik de kleine man borstvoeden.



Twee kindjes in onze familie waren stuitjes en stuitbevallingen. Gevaar is dat zodra het kindje gestimuleerd wordt (beentjes vastgepakt worden door de vk of soms zelf de koude lucht die ineens de voetjes streelt) gaat ademen, hij/zij gaat proberen te ademen en dat ze als een gek dat kind eruit moeten halen. De twee in onze familie hadden zwaar beschadigd schoudertje (kwam later wel weer goed maar niet leuk) en de andere had lichte hersenbeschadiging opgelopen door de bevalling.



Laat je goed informeren. Veel stuitbevallingen gaan prima, maar laat je niet overhalen door een vk die overenthousiast is als dat dwars ingaat tegen je eigen instincten.
Alle reacties Link kopieren
Toen ik 38 weken zwanger was ontdekte de vroedvrouw dat mijn zoon toch niet goed lag. HIj lag in een onvolkomen stuit (hoofdje onder mijn ribben).

Ook ik kreeg de keuze: natuurlijke bevalling afwachten of preventief een keizersnee. Vanwege mijn voorkeur voor een natuurlijke bevalling wilde ik het toch "gewoon" proberen. Op woensdag om ca. 12:00 braken mijn vliezen en moest ik ter controle naar het ziekenhuis, waar ik ter observatie moest blijven (gelukkig toch tas bij me, want ik had eigenlijk verwacht weer naar huis te mogen). 's avonds laat nog geen ontsluiting en geen weeen. Om 2 uur wakker geworden van weeen die om de 5 minuten kwamen. Dit heb ik een uur lang afgewacht en heb toen de verpleegkundige gewaarschuwd, waarna ik naar de verloskamer werd gebracht. Ik wilde mijn man nog niet uit bed laten bellen omdat het nog wel een tijdje kon duren en ben zelf ook weer in slaap gevallen.

's Ochtends kwam mijn man rond een uur of 9. Ik had toen weer wat weeen, die soms best pijn deden, maar ook dit keer zette het niet door. Rond een uur of 11 gebeurde er niets meer. Toen ben ik teruggegaan naar mijn kamer en toen er die donderdagavond nog niets leek te gebeuren werd er met mij besproken hoe het verdere traject eruit zou zien voor een natuurlijke bevalling. Als er vrijdagmorgen nog geen vordering was (nog steeds geen mm ontsluiting..) dan zou ik het traject van gellen en weeenopwekker ingaan. Dit zou nog zo'n zes uur kosten. Vrijdagochtend had ik het helemaal gehad, ik was al bijna 48 uur onderweg zonder resultaat en zag vreselijk op tegen alle poespas om dan misschien alsnog een keizersnee te moeten krijgen en heb toen alsnog gekozen voor een keizersnee. Ik kan alleen maar zeggen dat ik blij ben dat ik toen alsnog die optie heb gekozen, omdat het al niet meer volgens het 'spoorboekje' liep dat de gyn. graag aan had gehouden en ik het zo wel zwaar genoeg voor mezelf en de baby vond. De keizersnee zelf is me enorm meegevallen en ik was vrij snel weer op de been. Mijn zoon is uiteindelijk gezond en wel precies een week na de uitgerekende datum geboren. Veel succes met je keuze, je zult van iedereen in jouw omgeving HUN voorkeur wel horen, maar uitendelijk is het jouw lijf!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook voor een keizersnee gekozen bij onze jongste. Dochter was kindje nummer 4 en de gynaecoloog wilde me de keus geven tussen draaien of vaginaal bevallen. Het was immers al de vierde, kon makkelijk. Maar dochter draaide de dag voor de uitgerekende datum nog vrolijk 2 keer zelf om, dus een draaipoging leek me niet erg zinvol. En een vaginale bevalling zag ik beslist niet zitten, omdat dochter meestal half overdwars lag, in een soort hangmatje. Bij de vorige bevallingen was er nogal wat schade aangericht en op nog meer(onherstelbare) schade door spoedingrepen en vacuumverlossingen zat ik niet te wachten. Zeer tegen de zin van de gynaecoloog heb ik voor een keizersnee gekozen en dat was achteraf gezien een goede keus, ze lag onmogelijk voor een vaginale bevalling.



Ik zou me dus goed laten informeren en vooral doen waar je jezelf het beste bij voelt.

Een keizersnee is geen peuleschil, maar toen ik na 4 dagen uit het ziekenhuis mocht ging het snel beter, daarna heb ik eigenlijk geen verschil gemerkt tussen de vaginale bevallingen en deze(ja, het was vreemd om gewoon te kunnen plassen nadat de katheter eruit was, ik was gewend aan rijen hechtingen, enorme aambeien en meer ongemak..:))
Alle reacties Link kopieren
Ik heb er zelf nooit mee te maken gehad, maar er wel over nagedacht. Ik zou een draaipoging en vaginale bevalling niet doen, ik zou meteen voor de keizersnee gaan. Minder leuk voor jezelf, maar wel de minste risico's voor je kindje. En een keizersnee hoeft inderdaad niet altijd te betekenen dat je minder snel herstelt. Zeker als het een geplande keizersnee is, je hebt dan niet die druk op je bekkenbodem gehad die je bij ontsluitingsweeen wel krijgt. (moet zeggen dat ik heel erg blij ben dat ik geen keizersnee heb gehad, weet zeker dat ik dan veel langer had moeten herstellen. Heb namelijk geen hechtingen of aambeien enzo gehad, alleen wat last van mijn bekkenbodem (vandaar dat ik het hierboven noemde ;-)), maar mocht geen naam hebben).
35 weken zwanger van de tweede. Stuitligging tot nu toe, als het zo blijft kies ik sowieso voor een ks, maar die heb ik dus ook al gehad bij de eerste.
Alle reacties Link kopieren
Vaginaal na 36 weken (eerste kindje)! Ik had een onvolkomen stuit, een KS heeft toch ook nadelen zoals littekenweefsel op je baarmoeder e.d. En ik wil graag een groot gezin dus dan is de keuze snel gemaakt.

Bij mij floepte die er zo uit trouwens. Zou het zo weer over doen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoon lag trouwens ook zo dat een vaginale bevalling nooit never nooit niet was gelukt. Ondanks een echo een week voordat hij geboren was, konden ze dat op de echo niet zien en was dat pas duidelijk toen hij uit mijn baarmoeder gevist werd..
Alle reacties Link kopieren
Dochter lag in onvolkomen stuit: hoofd rechts onder mijn ribben, billen voor de uitgang en voetjes in mijn linkerzij.

Heb geen seconde getwijfeld en heb voor een geplande keizersnee gekozen (aan gyn. was overduidelijk te merken dat hij dat ook het liefste had).

In mijn geval was het eigenlijk geen reeële optie om het natuurlijk te proberen.

Ik zou het zo weer doen (als er een volgende keer zou komen; maar die komt er niet!).



Succes!!
Ik zou vooral nog eens goed met de gyn praten, hoeveel ervaring hebben ze daar met stuitbevallingen?? Maken ze bijv. van te voren een bekken-MRI om te meten of een natuurlijke bevalling i.p. mogelijk is?? Of zijn ze toch geneigd om iedere stuit snel naar een keizersnee toe te praten??(Wat uds betekent weinig ervaring met vaginale stuitbevalling).

Bedenk je wel dat een keizersnee ook een extra risico voor moeder maar zeker ook voor het kind (is in meerdere onderzoeken bewezen dat kinderen na een keizersnee het slechter doen)!!

Maar ik denk dat het vooral belangrijk is wat je zelf wil, als je zelf een slecht gevoel over een (poging tot) vaginale bevalling hebt, niet doen! Maar als je denkt, waarom niet, onder gecontroleerde omstandigheden in het ziekenhuis proberen, ga er dan voor!
Toen mijn vliezen braken, wat het begin van de bevalling was, bleek het vruchtwater troebel. Vk gebeld, die kwam en onze dochter lag in (onvolkomen)stuit. Dus naar het ziekenhuis. Eerst kreeg ik verschillende echo's, waaruit bleek dat onze dochter niet groot was, 3000gram, en wat nog belangrijker is haar hoofdje was klein.

Ik mocht ook kiezen, wat ik erg moeilijk vond. Uiteindelijk hebben we besloten om het te proberen, mocht er iets niet opschieten, dan zou het alsnog een keizersnee worden.

Ik kreeg een infuus en toen ging het supersnel. Ik kreeg een weeënstorm en had 2 1/2 uur later volledige ontsluiting, na een half uur persen was onze dochter geboren.

Bij mij is het dus helemaal goed gegaan.

Maar zoals ik al schreef onze dochter was niet groot en had een klein hoofdje. Daarbij zag de gyn. het helemaal zitten, waar ik echt op heb vertrouwd.

Mij is verteld dat het risico van een keizersnee voor een tweede kindje evengroot is als het risico van een stuitbevalling voor het eerste kindje. Maar daar heb je helemaal niets aan als het om jouw eigen kind gaat.

Ik zou het zo weer doen. Maar belangrijk is dat jij het ziet zitten, jij moet het doen.

Ik wens je veel succes en hoe dan ook een voorspoedige bevalling.
Maricke schreef op 05 februari 2008 @ 15:45:

een KS heeft toch ook nadelen zoals littekenweefsel op je baarmoeder e.d. En ik wil graag een groot gezin dus dan is de keuze snel gemaakt.




Wat is er precies nadelig aan littekenweefsel op je baarmoeder? 8-P

Enneuh hier in het ziekenhuis doen ze gerust 5 keizersnedes bij dezelfde persoon hoor, dus hoezo kun je met een keizersnede geen groot gezin "krijgen"?
Alle reacties Link kopieren
risico op scheuren bij een volgende bevalling. Niet groot, maar zeker niet te verwaarlozen.
Tsja. Net zo groot als de kans dat je bij een tweede ks overlijdt op de ok.
Alle reacties Link kopieren
Die kans op scheuren is heel erg klein en erg zeldzaam.

Mijn ervaring met zoon was dat eerst iedereen super enthousiast was over draaien en ik me daar helemaal niet blij bij voelde. Heb het ook niet gedaan. Wel veel over opgezocht en daar bleek dat al die positieve getallen die me gegeven waren zwaar overtrokken waren, dat het daarentegen wel flink pijn kon doen (nee hoor mevrouw, u voelt dat niet eens..), en dat een hoop van die babies of vrolijk weer terugfloepte, of na zo'n poging meteen gehaald moesten worden omdat de baby in de stress raakte door al het geduw.

Met de keizersnee ook heel veel opgezocht en er zitten zeker risico's aan voor de moeder en ook sommige voor het kind (longetjes worden bijvoorbeeld niet leeg "gedrukt" wat normaal in het geboortekanaal zou gebeuren), maar er zitten zeker heel veel risico's aan een stuitbevalling. Maar die risico's worden alleen gedocumenteerd als het om sterfte gaat of ernstige beschadigingen, dus niet gebroken schoudertjes of weet ik wat.
Alle reacties Link kopieren
Tsja. Bij mij is die KS wond dus wel de tweede keer gescheurd. En bij twee vriendinnen van mij ook. Dus zo zeldzaam is het nu ook weer niet. De kans op scheuren is 1%. Dat is dus 1 op de 100 vrouwen. Ik vind dat niet zo'n kleine kans hoor.



Komt bij dat ik na de eerste KS flinke verklevingen heb overgehouden van blaas en baarmoeder. En dat heeft bij de tweede zwangerschap goed zeer gedaan.



Van beide keizersnedes ben ik snel hersteld. Maar de medische gevolgen waren echt wat minder grappig. Vooral omdat ik nu vaak last heb van de verklevingen. Te laat gaan plassen betekent geheid buikpijn en ik ben al snel te laat met plassen.



Denk niet te licht over een KS. En laat je goed voorlichten. Sowieso kun je er nog een draaipoging aan wagen. Vriendin van mij heeft 4 keer laten draaien (bij 4 kinderen). De eerste drie keer waren uiteindelijk wel succesvol (en bevalling meteen opgewekt na het draaien), de 4e helaas niet. En volgens haar was de vierde draaipoging vooral niet succesvol omdat het betreffende ziekenhuis er minder goed in was.
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Mijn beide kinderen lagen in een stuit en zijn met de ks geboren!

De tweede hebben ze geprobeerd te draaien, maar dat is uiteindelijk niet gelukt.

De keizersnedes zijn mij erg meegevallen, en dat terwijl er na de tweede complicaties op traden en ik veel bloed verloren heb. Mijn baarmoeder trok niet weer samen. Toch zou ik het zo weer doen! Heb ook weinig keus want een eventuele derde wordt sowieso een ks. Ik was beide keren vrij snel weer op de been.



Bij ons in het ziekenhuis moest je ook zelf de keuze maken of je in een stuit ging bevallen of dat je voor de keizersnee ging. Er was toen net een onderzoek geweest, en daar was uit naar voren gekomen dat 1 op de 16 ( zo uit mijn hoofd) kinderen die in een stuit geboren wordt, er iets aan overhoudt! Het was wel een canadees onderzoek trouwens. Verder gaf de gynacoloog aan dat het wel de eerste was en er dus nog geen ruimte was gemaakt door een eerdere baby. Bovendien eindigt een groot gedeelte van de stuitbevallingen alsnog in een ks. Alles bij elkaar op geteld ben ik toen voor een ks gegaan en bij de tweede weer.



Maar ik heb ook een collega en die is van de tweede in een stuit bevallen en dat ging super, terwijl haar eerst die wel goed lag een drama was!



Succes met je keuze!
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Bedankt voor jullie verhalen. Ik profiteer even mee van de vraag van Bambi, want ben zelf dik 35 weken en ons kindje ligt in stuit. Bambi moeilijke beslissing he, zijn jullie er al uit? Hoe heb jij trouwens de draaipoging ervaren, hoor daar zulke verschillende verhalen over, zou je me daar iets meer over willen vertellen?



Ik ben gisteren begonnen met moxatherapie een soort acupunctuur behandeling die je zelf kan doen, geen risico met zich mee brengt en de kans vergroot dat het kindje nog zelf draait. Meer informatie op www.stuitlig.nl

Als dit niet lukt gaan we volgende week dinsdag kijken of een draaipoging zinvol is. Ik begrijp dat de ervaringen hiermee nogal uiteenlopen en ook afhankelijk zijn van de ervaring van de betreffende gyneacoloog. Hebben jullie nog tips hoe ik me daar een beeld van kan vormen? Ik bedoel hoe kom je erachter of de gyn hier ervaring mee heeft, welke ziekenhuizen hier ervaren in zijn...



groet!

Heureka
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Mijn zoontje lag ook in stuit. Ze hebben hem geprobeerd te draaien. In het begin ging het nog maar na vele pogingen ging het echt heel zeer doen. we zijn toen gestopt.

En toen moesten we beslissen een keizersnee of niet.

Uiteindelijk zijn we voor een gewone bevalling gegaan. Het was mijn eerste, dus geen vergelijk. Maar al heel gauw had ik persdrang. En dan mag het nog niet. Dat vond ik het vervelenste achteraf aan de bevalling. Toen mijn zoontje geboren werd bleek dat ie het toch wel benauwd had gehad. Hij werd weggehaald en behandeld.

Natuurlijk kan er altijd wat mis gaan. Zowel bij een keizersnee als bij een gewone bevalling. Alleen achteraf heb ik wel spijt dat hij niet met een keizersnee is geboren. Hij is nu ruim 1 jaar en het gaat eigenlijk nu pas wat beter met hem. Natuurlijk weet je nooit of het aan de bevalling heeft gelegen of niet. Maar wanneer er een tweede zo komen en die zou ook in stuit liggen zou op dit moment mijn voorkeur uit gaan naar een keizersnee.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven