Kinderen
alle pijlers
Stuitligging vlak voor de uitgerekende datum pas ontdekt!
dinsdag 25 maart 2008 om 13:02
Ik ben op het moment 39 weken en 4 dagen zwanger en kan dus elk moment gaan bevallen. Vanmorgen op controle bij de gyn komen we er achter dat het kindje in een stuitligging ligt! Er is nog geprobeerd om het kindje te draaien maar dit is niet gelukt. Nu moeten we kiezen of we gaan voor een gewone vaginale bevalling of voor een geplande keizersnee. Aan beide zitten nadelen en risico's. Ik weet echt niet wat ik moet doen (al neigt mijn gevoel meer naar gewoon bevallen.....zucht). Zijn er hier mensen die ervaring hebben met een stuitligging?
woensdag 26 maart 2008 om 15:50
Bij mijn 1e dochter kwamen we erachter dat ze in stuit lag toen mijn vliezen braken, wat het begin van de bevalling was. Ik had toen nog geen weeën dus rustig naar het ziekenhuis, waar ik ook deze keuze kreeg. Ik vond het heel lastig om te kiezen. Maar onze dochter was klein, 3000 gram, en belangrijker nog ze had een heel klein hoofdje, 33 cm omtrek. Bovendien zag de gyn. het zitten. En dus heb ik ervoor gekozen om het te proberen. Ik kreeg een infuus, en toen begon een weeënstorm, drie en een half uur later was ze geboren. Het is dus helemaal goed gegaan. Ik heb wel een knip gekregen, wat standaard is. En het lekkere is dat je daarna veel sneller hersteld dan wanneer je een keizersnee hebt gehad.
Maar je moet je er wel goed bij voelen. Als je het niet ziet zitten dan moet je er niet aan beginnen. En je moet er rekening mee houden dat het alsnog een keizersnee kan worden.
Ik heb geen persweeën weg hoeven puffen, maar mocht gelijk persen, wat heel snel ging. Het persen deed ook minder pijn dan bij mijn 2e bevalling, van een dochter die niet in stuit lag.
Ik wens je in ieder geval veel succes met je bevalling. Waar je ook voor kiest.
Maar je moet je er wel goed bij voelen. Als je het niet ziet zitten dan moet je er niet aan beginnen. En je moet er rekening mee houden dat het alsnog een keizersnee kan worden.
Ik heb geen persweeën weg hoeven puffen, maar mocht gelijk persen, wat heel snel ging. Het persen deed ook minder pijn dan bij mijn 2e bevalling, van een dochter die niet in stuit lag.
Ik wens je in ieder geval veel succes met je bevalling. Waar je ook voor kiest.
woensdag 26 maart 2008 om 16:05
Fijn he zo'n keuze (not) Ik moest hem een tijdje terug ook maken. Mijn ervaring was als volgt: Mensen die totaal geen ervaring hebben met stuitbevallingen zeggen allemaal: ks, geen moordpartijen, niet aan beginnen. Mensen die het wel hebben mee gemaakt: Probeer het maar gewoon.
Mede door de steun van mijn gyn. heb ik het ook gewoon geprobeerd en is het helemaal goed gekomen. Onze dochter zou ook niet erg groot zijn. Hij schatte 5 pond (was 5,5) En hij zei: Als het niet goed gaat, dus als de weeën niet krachtig genoeg zijn, als de ontsluiting niet goed genoeg vorderd of als het kindje het niet goed doen, grijpen we direct in.
Mijn bevalling duurde in totaal 13 uur, het persen 40 min. Het was mijn eerste kindje en het viel me alles mee! Wat me tegen viel was dat ik al heel vroeg persdrang had. Al vanaf het moment dat m'n vliezen braken (en toen duurde het nog 7 uur voordat ze geboren was
) Ik heb een knip gehad.
De voors en tegens van ks vs stuitbevalling kun je op internet wel vinden, om die dus op te sommen heeft niet zo veel zin.
Kijk naar wat jezelf wilt: Heb je er zelf vertrouwen in? Heeft je gyn. er vertrouwen in, is je kindje net heel groot? Maar vooral wat je zelf ziet zitten. Want jij moet het tenslotte doen!
Sterkte met je keuze en succes met je bevalling!
Mede door de steun van mijn gyn. heb ik het ook gewoon geprobeerd en is het helemaal goed gekomen. Onze dochter zou ook niet erg groot zijn. Hij schatte 5 pond (was 5,5) En hij zei: Als het niet goed gaat, dus als de weeën niet krachtig genoeg zijn, als de ontsluiting niet goed genoeg vorderd of als het kindje het niet goed doen, grijpen we direct in.
Mijn bevalling duurde in totaal 13 uur, het persen 40 min. Het was mijn eerste kindje en het viel me alles mee! Wat me tegen viel was dat ik al heel vroeg persdrang had. Al vanaf het moment dat m'n vliezen braken (en toen duurde het nog 7 uur voordat ze geboren was
) Ik heb een knip gehad.De voors en tegens van ks vs stuitbevalling kun je op internet wel vinden, om die dus op te sommen heeft niet zo veel zin.
Kijk naar wat jezelf wilt: Heb je er zelf vertrouwen in? Heeft je gyn. er vertrouwen in, is je kindje net heel groot? Maar vooral wat je zelf ziet zitten. Want jij moet het tenslotte doen!
Sterkte met je keuze en succes met je bevalling!
anoniem_33451 wijzigde dit bericht op 26-03-2008 16:06
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
woensdag 26 maart 2008 om 17:32
Als je voor een bevalling gaat zou ik wel proberen uit te vinden hoeveel stuitbevalling de verloskundige gedaan heeft, toch weer een lekker gevoel om te weten dat je iemand krijgt die veel ervaring heeft! Was het advies dat ik toen kreeg (woon in engeland en daar kan je per ziekenhuis op internet uitvinden hoeveel bepaalde bevallingen ze gedaan hebben!)
woensdag 26 maart 2008 om 17:42
Mijn eerste werd ook een stuitbevalling: ondekt tijdens volledige ontsluiting die héél snel ging en zowel de volledige ontsluiting als de stuitligging werd ontdekt toen de verloskundige kwam binnenrennen. Ze durfde het niet aan de bevalling thuis te doen: persdrang maar "even" ophouden en hup in de auto naar het ziekenhuis. Daar lag ik amper op het bed en hij werd al geboren. Geen knip, minischeurtje en helemaal goed. Dat had dus prima thuis gekund maar ja, dat risico nemen ze niet.
Ik ben heel erg blij dat ik het van tevoren niet wist, ik had nu geen tijd om me zorgen te maken: dat kind moest eruit en hóe dat kon mij op dat moment niets meer schelen
Ik wens je een hele goede bevalling!
Ik ben heel erg blij dat ik het van tevoren niet wist, ik had nu geen tijd om me zorgen te maken: dat kind moest eruit en hóe dat kon mij op dat moment niets meer schelen
Ik wens je een hele goede bevalling!
woensdag 26 maart 2008 om 18:08
Bij mij was het eerste kindje een stuitligging. Toch heb ik een heel makkelijke en natuurlijke bevalling gehad. Ook ik had al volledige ontsluiting voordat het ontdekt werd. Ik ben om drie uur 's nachts met weeen begonnen en even voor half tien was ze geboren. Heb deze bevalling altijd als een prettige herinnering ervaren.
Zelf was ik ook een stuitbevalling had ik van mijn moeder begrepen. Ook een natuurlijke bevalling en van wat ik begrepen heb ook niet extra moeilijk of zo. Ook ik was het eerste kindje. Dus wat dat betreft hoeft het geen verschil te maken.
Zelf was ik ook een stuitbevalling had ik van mijn moeder begrepen. Ook een natuurlijke bevalling en van wat ik begrepen heb ook niet extra moeilijk of zo. Ook ik was het eerste kindje. Dus wat dat betreft hoeft het geen verschil te maken.
woensdag 26 maart 2008 om 18:41
TO,
ik heb een keizersnede gehad toen op het laatste moment bij het breken van de vliezen bleek dat onze zoon zich had gedraaid. Billen naar beneden dus.Ik heb dan wel een heel avontuur (zie verderop) meegemaakt met de bevalling, en had persen wellicht niet eens kunnen opbrengen, maar ik had ook ooit eens gezegd; eruit persen in stuit? Man, ik denk dat ik het in de normale positie al moeilijk genoeg ga vinden:) Toen ik mocht kiezen was de keuze dan ook snel gemaakt.
Hoewel ik later wel moest wennen aan het idee dat ik het " niet zelf gedaan had" ben ik wel blij met deze oplossing. Zoon is overigens in de paar dagen nog gedraaid, net als bij jou en dat bleek pas bij de bevalling.
Hij was nooit ingedaald geweest, jullie kindje wel?
Ik denk altijd maar dat dat misschien niet voor niets niet is gebeurd. Misschien ben ik wel te smal qua bekken (al hebben we dat nooit laten onderzoeken).
Ga op de adviezen van je artsen en je eigen gevoel af; denk je dat je het aandurft en aankunt? Hebben de artsen er vertrouwen in? Als een van de drie antwoorden nee is dan niet doen zou mijn keuze zijn.
Mijn vliezen braken terwijl ik boven was; ik mocht alleen nog maar liggend vervoerd worden en de brancard van de ambulance kon niet door het trapgat. Is een avontuur met de hoogwerker geworden. Een dringend advies dus: zorg dat je in ieder geval beneden bent voordat je vliezen breken (als je eerst al weeen hebt en het dus logischerwijs kunt zien aankomen, soms begint een bevalling met het breken van de vliezen)
En ik zou bij een volgende soortgelijke situatie ervoor kiezen de becvalling sowieso op natuurlijke wijze te laten beginnen om vervolgens naar het ziekenhuis te gaan voor een eventuele ks. Ik zou niet kiezen voor een geplande ks. Maar dat is gevoelsmatig; je kindje weet zelf het beste wanneer het klaar is voor de geboorte....
Succes met het maken van je keuze, ik hoop niet dat ik je bang heb gemaakt met mijn verhaal. Maar beter het te weten en niet voor verrassingen komen te staan zoals wij, toch?
Geniet straks van je kleintje!
ik heb een keizersnede gehad toen op het laatste moment bij het breken van de vliezen bleek dat onze zoon zich had gedraaid. Billen naar beneden dus.Ik heb dan wel een heel avontuur (zie verderop) meegemaakt met de bevalling, en had persen wellicht niet eens kunnen opbrengen, maar ik had ook ooit eens gezegd; eruit persen in stuit? Man, ik denk dat ik het in de normale positie al moeilijk genoeg ga vinden:) Toen ik mocht kiezen was de keuze dan ook snel gemaakt.
Hoewel ik later wel moest wennen aan het idee dat ik het " niet zelf gedaan had" ben ik wel blij met deze oplossing. Zoon is overigens in de paar dagen nog gedraaid, net als bij jou en dat bleek pas bij de bevalling.
Hij was nooit ingedaald geweest, jullie kindje wel?
Ik denk altijd maar dat dat misschien niet voor niets niet is gebeurd. Misschien ben ik wel te smal qua bekken (al hebben we dat nooit laten onderzoeken).
Ga op de adviezen van je artsen en je eigen gevoel af; denk je dat je het aandurft en aankunt? Hebben de artsen er vertrouwen in? Als een van de drie antwoorden nee is dan niet doen zou mijn keuze zijn.
Mijn vliezen braken terwijl ik boven was; ik mocht alleen nog maar liggend vervoerd worden en de brancard van de ambulance kon niet door het trapgat. Is een avontuur met de hoogwerker geworden. Een dringend advies dus: zorg dat je in ieder geval beneden bent voordat je vliezen breken (als je eerst al weeen hebt en het dus logischerwijs kunt zien aankomen, soms begint een bevalling met het breken van de vliezen)
En ik zou bij een volgende soortgelijke situatie ervoor kiezen de becvalling sowieso op natuurlijke wijze te laten beginnen om vervolgens naar het ziekenhuis te gaan voor een eventuele ks. Ik zou niet kiezen voor een geplande ks. Maar dat is gevoelsmatig; je kindje weet zelf het beste wanneer het klaar is voor de geboorte....
Succes met het maken van je keuze, ik hoop niet dat ik je bang heb gemaakt met mijn verhaal. Maar beter het te weten en niet voor verrassingen komen te staan zoals wij, toch?
Geniet straks van je kleintje!
donderdag 27 maart 2008 om 12:29
De medicus is prima om de risico's en de voor en nadelen uit te leggen en de uiteindelijke handelingen te verrichten. Vergeet echter niet dat medici geschoold zijn om op een vrij mechanische manier naar het menselijk lichaam te kijken (al doet men wel het nodige om het menselijk te houden). Je zal de medische lessen dus altijd tegen je eigen menselijke maatstaf moeten 'meten'.
Wat Icke schrijft vind ik daarom prachtig:
Wat Icke schrijft vind ik daarom prachtig:
Dit is juist wat medici vaak zullen willen voorkomen. Waarom zou je door de weeën ed. gaan als je al hebt besloten tot een ks (zo werd ons in elk geval gemeld)? Bovendien zit men vaak met de beschikbaarheid van een OK, dus is er best de nodige druk te verwachten om het 'gepland' te doen... O-ja en die kleintje dienen zich vaak 's-avonds aan en dat is ook niet handig, want dan moet de gyn uit bed gebeld worden....
donderdag 27 maart 2008 om 12:36
Mijn dochter is nu 14 jaar. Maar toen ik zwanger van haar was is zij in de 38e week gedraaid in een stuitligging. Een week later dacht ik toch echt dat het een tweeling was, want links en rechts voelde ik een behoorlijke bol. Maar tot onze verbazing is zij toen in de 39e week weer teruggedraaid naar hoe zij behoorde te zitten (en die twee bollen waren toen hoofdje en billen, ze zat toen dwars om weer terug te draaien). Mijn huisarts zei destijds dat dit eigenlijk alleen bij vrouwen voorkwam die al vele kinderen gebaard hadden. Voor mij was het de tweede zwangerschap en zij was 8 pond (haar broer die 2 jaar ouder is was ook ruim 8 pond).
Zij is verder uit normale ligging geboren.
Had zij destijds uit een stuitligging geboren moeten worden dan kon het via de normale manier omdat ik al een kind had gehad zei de gynaecoloog, dat is iets makkelijker dan dat het de eerste zwangerschap is.
En....uniek is ze nog steeds ondanks deze ervaring.
Dus wie weet....
Ik wens je in ieder geval veel sterkte met jullie beslissing!!!!
Zij is verder uit normale ligging geboren.
Had zij destijds uit een stuitligging geboren moeten worden dan kon het via de normale manier omdat ik al een kind had gehad zei de gynaecoloog, dat is iets makkelijker dan dat het de eerste zwangerschap is.
En....uniek is ze nog steeds ondanks deze ervaring.
Dus wie weet....
Ik wens je in ieder geval veel sterkte met jullie beslissing!!!!
donderdag 27 maart 2008 om 15:18
Zo was het bij mij dus wel gegaan. Maar dat was omdat eigenwijsje besloot twee weken te vroeg te komen!
Ben ook benieuwd of het kindje er al is!
Ben ook benieuwd of het kindje er al is!
:
[...]
Inderdaad. Liefst had ik dus ook op deze manier gedaan, maar gyn's beginnen daar echt niet aan (en terecht)
Ik ben wel benieuwd of the mommy inmiddels is bevallen? Mijn gok is van wel
zaterdag 19 april 2008 om 19:59
hey lieve meiden,
even om te laten weten hoe het verhaal is afgelopen: vorige week ben ik bevallen van een prachtige dochter! Het waren twee hele spannende dagen en niet alles ging goed (moest ingeleid worden, anesthesist heeft de ruggeprik verkeerd gezet, navelstreng zat om het nekje), maar uiteindelijk is alles toch goed gekomen. Onze dochter moest in het begin wat extra zuurstof hebben, maar dit is niet ongewoon bij een stuitbevalling. Ze deed het daar gelukkig heel goed op, begon te ademen en kreeg al heel gauw een mooi kleurtje. Wij zijn superblij met hoe het is gegaan! Nog bedankt voor jullie adviezen!
even om te laten weten hoe het verhaal is afgelopen: vorige week ben ik bevallen van een prachtige dochter! Het waren twee hele spannende dagen en niet alles ging goed (moest ingeleid worden, anesthesist heeft de ruggeprik verkeerd gezet, navelstreng zat om het nekje), maar uiteindelijk is alles toch goed gekomen. Onze dochter moest in het begin wat extra zuurstof hebben, maar dit is niet ongewoon bij een stuitbevalling. Ze deed het daar gelukkig heel goed op, begon te ademen en kreeg al heel gauw een mooi kleurtje. Wij zijn superblij met hoe het is gegaan! Nog bedankt voor jullie adviezen!
zaterdag 19 april 2008 om 20:41
