UHB getest kind

27-12-2023 20:00 188 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Graag wil ik met andere ouders een beetje praten over kinderen tussen de 6/10 jaar die ook uhb getest zijn. Waar liggen jullie zorgen? Hoe kwamen jullie er bij om te testen? Hoe gaan jullie er mee om? Wat voor scholing kiezen jullie?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat laatste is wel een groot verschil inderdaad. En de zorgintensiteit verschilt sterk denk ik bij verschillende hb’ers en uhb’ers.
Maar zoals onze specialist zei; het cijfertje van het IQ-onderzoek maakt op zich niet zoveel uit, maar een cijfer passend bij UHB zegt wel iets over de zorgintensiteit.

Ik heb laatst een lijstje bijgehouden van al het werk wat ik deed rondom zoon; contacten met hulpverleners over proces en inhoud. Dat kost soms wel 6 uur per week! En dat is nog zonder therapie, MDO’s en reistijd.

Bij ons is het erg extreem; ik ben bewust alleenstaande moeder en kind kan mede door de ontstane problematiek nergens worden ondergebracht. Thuis heeft hij bij ALLES begeleiding nodig.

Zoccelia, daarover gesproken; heb jij dubbele kinderbijslag aangevraagd?
Frizz schreef:
05-01-2024 11:23
Dat laatste is wel een groot verschil inderdaad. En de zorgintensiteit verschilt sterk denk ik bij verschillende hb’ers en uhb’ers.
Maar zoals onze specialist zei; het cijfertje van het IQ-onderzoek maakt op zich niet zoveel uit, maar een cijfer passend bij UHB zegt wel iets over de zorgintensiteit.

Ik heb laatst een lijstje bijgehouden van al het werk wat ik deed rondom zoon; contacten met hulpverleners over proces en inhoud. Dat kost soms wel 6 uur per week! En dat is nog zonder therapie, MDO’s en reistijd.

Bij ons is het erg extreem; ik ben bewust alleenstaande moeder en kind kan mede door de ontstane problematiek nergens worden ondergebracht. Thuis heeft hij bij ALLES begeleiding nodig.

Zoccelia, daarover gesproken; heb jij dubbele kinderbijslag aangevraagd?
Dat lijkt mij enorm zwaar voor je. Ik heb het voordeel dat ik de zorgen en last met man deel én dat hij 11 is en dus ook goed alleen thuis kan blijven. Ik kan dus af en toe vluchten en dat is vooral deze vakantie hard nodig, want iets in zijn gedrag triggert mij zo verschrikkelijk dat ik regelmatig even weg moet lopen (voordat ik ontplof). Het probleem ligt dus ook vooral bij mijzelf en het feit dat ik mij door bepaald gedrag zo laat raken/irriteren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
05-01-2024 11:23
Dat laatste is wel een groot verschil inderdaad. En de zorgintensiteit verschilt sterk denk ik bij verschillende hb’ers en uhb’ers.
Maar zoals onze specialist zei; het cijfertje van het IQ-onderzoek maakt op zich niet zoveel uit, maar een cijfer passend bij UHB zegt wel iets over de zorgintensiteit.

Ik heb laatst een lijstje bijgehouden van al het werk wat ik deed rondom zoon; contacten met hulpverleners over proces en inhoud. Dat kost soms wel 6 uur per week! En dat is nog zonder therapie, MDO’s en reistijd.

Bij ons is het erg extreem; ik ben bewust alleenstaande moeder en kind kan mede door de ontstane problematiek nergens worden ondergebracht. Thuis heeft hij bij ALLES begeleiding nodig.

Zoccelia, daarover gesproken; heb jij dubbele kinderbijslag aangevraagd?
Oei dat is echt heel heftig… heb je familie of vrienden die hem wel snappen en waar je hem af en toe kunt brengen? Of is dat er ook niet?
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee. Het is echt 24/7 samen zijn. Praktisch ook altijd dezelfde ruimte in huis. ;-D

@Enchine, ben je wellicht zelf overvraagd? Zou het beter gaan als je zoekt naar meer rustmomenten voor jezelf, lekker weggaat met vriendinnen, je door je partner laat verwennen etc etc? Een vorm van goede zelfzorg om weer wat te kunnen opladen zodat je het beter kan handelen thuis?
Frizz schreef:
05-01-2024 16:43
Nee. Het is echt 24/7 samen zijn. Praktisch ook altijd dezelfde ruimte in huis. ;-D

@Enchine, ben je wellicht zelf overvraagd? Zou het beter gaan als je zoekt naar meer rustmomenten voor jezelf, lekker weggaat met vriendinnen, je door je partner laat verwennen etc etc? Een vorm van goede zelfzorg om weer wat te kunnen opladen zodat je het beter kan handelen thuis?
Ik moet vooral mentaal meer afstand nemen. Het is een samenloop van een aantal vervelende/zorgelijke situaties en op die van zoon reageer ik het heftigst omdat zoon dichtbij is en staat. En dan midden in de overgang zitten helpt ook niet direct mee ;-D.

Het is vooral wat jij eerder schreef: ik denk dat ik momenteel even totaal geen verwachtingen voor zoon moet hebben en een bepaalde verslechtering/achteruitgang moet accepteren. Dat ligt vooral bij mijzelf en vind ik lastig (vandaar dat ik al eerder schreef, misschien heb ik vooral hulp voor mijzelf nodig en niet zozeer voor mijn kind).
Alle reacties Link kopieren Quote
Ah. Dat snap ik. Soms moet je ook gewoon even flink janken ofzo. :hug:
Frizz schreef:
05-01-2024 16:43
Nee. Het is echt 24/7 samen zijn. Praktisch ook altijd dezelfde ruimte in huis. ;-D

@Enchine, ben je wellicht zelf overvraagd? Zou het beter gaan als je zoekt naar meer rustmomenten voor jezelf, lekker weggaat met vriendinnen, je door je partner laat verwennen etc etc? Een vorm van goede zelfzorg om weer wat te kunnen opladen zodat je het beter kan handelen thuis?
Dat klinkt echt heel zwaar. Heeft hij ook geen vriendjes waarmee hij speelt/omgaat?
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee hij heeft nooit echt interesse gehad in leeftijdgenoten. Vorig jaar wel een leuke groep jongens in de klas, maar hij wil dan alleen op school met ze omgaan. Hij lijkt altijd geheel tevreden met alleen maar mij, en heel af en toe wat anderen. Maar dat gaat zeker als hij niet goed in z’n vel zit ook meestal niet zo lekker.

Daarentegen is het een heerlijke kletskous met humor dus als hij toevallig met een volwassenen in aanraking komt is hij erg sociaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
Af en toe ben ik zo onder de indruk van mijn kind.

Mijn lief had na jaren de piano weer eens open gedaan en was gaan spelen. En vervolgens wilde de oudste ook oefenen. Dus oud boek er bij gepakt, begonnen met Mieke had een lammetje en toen ze dat leuk vond ook even terug gaan bladeren naar het begin.

En vervolgens zegt ze: Mama, ik vind dit moeilijk en dat vind ik heel ingewikkeld, het lijkt wel of mijn hoofd ontploft. Ik vind nooit iets moeilijk.

Dus even gewoon gezeten, een beetje pielen en toen nog een keer geprobeerd. En toen snapte ze het en lukte het. Zegt ze daarna, mama, ik vond dit echt een heel ingewikkeld gevoel, maar ik ben nu extra trots dat ik het nu wel kan, dat is wel een heel fijn gevoel.

Dus ik zeg, mooi gaan we met dat gevoel boodschappen doen. Dus ik loop met ze de deur uit roep, kijken voor je oversteekt (naar haar kleine zusje) en ze flipt me toch een partij haar panty uit.......

Zegt ze daarna (wat voor mijn gevoel eindeloos leek met weer een heel heftige bui): mama, ik denk dat ik nu zo boos was omdat ik het net moeilijk vond, want mijn ballon met gevoelens was nog zo vol.

En toen dacht ik, hoe knap ben je als je 7,5 bent en je kunt dit zo onder woorden brengen.

En dat gevoel versterkte nog weer toen we het bij het eten over goede voornemens hadden en ze iets zei over dat gevoel dat je iets nog niet kan. En toen ik zei, wil je dan leren dat het okay is als je iets niet kan en dat dat wel rot voelt, maar dat dat mag en ook weer voorbij gaat. Zei ze, ja dat bedoel ik precies.

Echt zo knap van haar!
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is zo waardevol als je kind die inzichten al heeft. Denk je dat ze qua emotieregulatie ook al iets kan met dit inzicht?
Wat knap Kaaaaatje. Hier een kind wat een stuk ouder is, maar dat zelfinzicht is er nog echt niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn zoon had dergelijke inzichten al heel jong, als hij in groep 1 na een schooldag thuis een driftaanval kreeg kon hij daarna precies vertellen welke gevoelens hij op school had onderdrukt, waardoor ze aan hem waren blijven ‘plakken’ en er dan thuis allemaal uitkwamen.

Inzicht is een mooi ding, maar als je vervolgens je gedrag niet kan veranderen is het ook een heel zwaar iets. Dan liggen schaamte en schuld op de loer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Schaamte en Schuld, die regeren hier ook de emotionele balans.
We zien allemaal op tegen morgenochtend. Het fijne is wel (helpt ook dat hij een zusje heeft) dat we met zn allen een actieplan kunnen maken: Alles vast klaarleggen zodat we geen stress hebben. En een code woord afspreken voor als het je toch teveel wordt. Alsof we nu met zijn allen verantwoordelijk zijn voor het welzijn van het hele gezin. Hoeveel driftbuien we ook meemaken voor schooltijd, dit hebben we in ieder geval binnen.

Dubbele kinderbijslag: aanvraag loopt! Eerder afgewezen, maar dit keer goede hoop, vooral omdat we 100% toezicht beter kunnen onderbouwen.
We hebben wel tijd PGB gehad, maar het vinden van een geschikte pgb'er was echt heel moeilijk. Uiteindelijk hebben we vanwege alle administratieve rompslomp + het feit dat gemeente zoveel invloed heeft op de keuze van de PGB'er besloten dit traject te stoppen. Betekent helaas veel voor ons werkende leven, maar we kunnen op dit moment goed rondkomen. Het is alleen veel 'eigen' leven inleveren.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven