Kinderen
alle pijlers
vader worden van niet je eigen kind
maandag 17 december 2007 om 14:35
hoi hoi
mijn vriendin en ik hebben een open relatie
echter door een ongelukje (condoom) is ze zwanger geworden van een ander
mijn vriendin wil het houden en samen opvoeden, alleen ik twijfel omdat het mijn eigen kind niet is , ik heb altijd wel kinderen gewild
ik zit eigelijk met 2 dingen
ik ben bang dat ik er niet van ga houden, ik ben nu erg onzeker over mijn gevoel daarover
en hoe is het met erkenning ? en hoe ga je om met de buitenwereld
( de biologische vader wil er niks van weten)
mijn vriendin en ik hebben een open relatie
echter door een ongelukje (condoom) is ze zwanger geworden van een ander
mijn vriendin wil het houden en samen opvoeden, alleen ik twijfel omdat het mijn eigen kind niet is , ik heb altijd wel kinderen gewild
ik zit eigelijk met 2 dingen
ik ben bang dat ik er niet van ga houden, ik ben nu erg onzeker over mijn gevoel daarover
en hoe is het met erkenning ? en hoe ga je om met de buitenwereld
( de biologische vader wil er niks van weten)
maandag 17 december 2007 om 14:51
Ik vind dat de vader van een kind degene is die ervoor zorgt, niet degene die de biologische vader is. Als een vrouw haar kind ter adoptie afstaat, is ze naar mijn idee toch ook geen moeder?
Ikzelf ben opgegroeid met een vader die niet mijn biologische was, en dat maakt niets uit. Ik hou van hem, en hij is mijn vader, niemand anders. Hetzelfde geldt voor hem. Hij zegt zelfs, je broers/zussen heb ik gekregen, voor jou heb ik gekozen.
Maar ik vind het wle tamelijk respectloos van haar om een kind te houden dat van een ander is zonder dat jij daar enigzins bij betrokken wordt.
Ikzelf ben opgegroeid met een vader die niet mijn biologische was, en dat maakt niets uit. Ik hou van hem, en hij is mijn vader, niemand anders. Hetzelfde geldt voor hem. Hij zegt zelfs, je broers/zussen heb ik gekregen, voor jou heb ik gekozen.
Maar ik vind het wle tamelijk respectloos van haar om een kind te houden dat van een ander is zonder dat jij daar enigzins bij betrokken wordt.
maandag 17 december 2007 om 14:53
Eerlijk gezegd snap ik echt niet dat je vriendin dit kind op de wereld wil zetten. Dit is een recept voor een heleboel ellende.
Snap prima dat de biologische vader er niets mee te maken wil hebben. Ongelukje kan gebeuren met sex, mar zijn vaste partner is numme een en een kind bijeen nader roept een boel vragen van de buitenwereld op en mss ook een groot probleem in de huidige relatie.
uit je openingspost maakk ik op dat je nog geen biologisch eigen kind hebt. je bent nu al bang dat je niet van het kindje kunt houden, maarwat als er later nog een kind bijkomt dat wel van jou is? denk je niet dat je dan pas echt verschil gaat maken tussen jouw kind en het kind van die ander.
Aan de andere kant, als je vriendin het echt wil houden, kun je haar ook niet dwingen tot een abortus. Dit zou echter wel eens het einden van jullie relatie kunnen betekenen, ziet ze dat en heeft ze dat er voor over?
Snap prima dat de biologische vader er niets mee te maken wil hebben. Ongelukje kan gebeuren met sex, mar zijn vaste partner is numme een en een kind bijeen nader roept een boel vragen van de buitenwereld op en mss ook een groot probleem in de huidige relatie.
uit je openingspost maakk ik op dat je nog geen biologisch eigen kind hebt. je bent nu al bang dat je niet van het kindje kunt houden, maarwat als er later nog een kind bijkomt dat wel van jou is? denk je niet dat je dan pas echt verschil gaat maken tussen jouw kind en het kind van die ander.
Aan de andere kant, als je vriendin het echt wil houden, kun je haar ook niet dwingen tot een abortus. Dit zou echter wel eens het einden van jullie relatie kunnen betekenen, ziet ze dat en heeft ze dat er voor over?
maandag 17 december 2007 om 14:57
Dat is nogal niks ; open is leuk...............maar er moet wel iets exclusiefs blijven ; zoals het baren / verwekken van elkaars kind .
Hoelang zijn jullie eigenlijk al samen en hebben jullie het nooit eerder over een kinderwens gehad ? Ook nooit afspraken gemaakt / nagedacht over de consequenties van alleen maar een condoom gebruiken ?
Hoelang zijn jullie eigenlijk al samen en hebben jullie het nooit eerder over een kinderwens gehad ? Ook nooit afspraken gemaakt / nagedacht over de consequenties van alleen maar een condoom gebruiken ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 17 december 2007 om 15:01
Ik denk dat het anders zou zijn als je je vriendin zou leren kennen terwijl ze al een kind heeft. Het feit dat ze tijdens jullie relatie een kind van een ander zal krijgen, zal de nodige problemen gaan geven ben ik bang. Maar.................de beslissing is denk ik vooral aan je vriendin, jij kunt haar niet dwingen het kind weg te laten halen. Tja omgang met de buitenwereld is lastig. Meestal komt men er toch wel achter. Als je het echt tussen jullie wil houden hoop ik voor je dat ze in ieder geval een ongelukje heeft begaan met iemand met dezelfde huidskleur als jou. Staat zo slordig als er ineens een bruin kindje uitkomt......
maandag 17 december 2007 om 15:04
Tsja...open relatie en geen pil gebruik...riskant! De gevolgen waren te voorzien. Wel andere mannen in het leven van je vriendin accepteren maar niet een eventueel kind van die andere man? Hoe werkt dat voor je gevoel? In andere omstandigheden zou dit een leuk discussiepunt zijn. Of wil je uberhaupt geen kind(met haar)?
Tsja..
Tsja..
maandag 17 december 2007 om 15:11
Alleen met condoom is toch een behoorlijk groot risico. Hebben jullie dat dan niet van te voren besproken? Dat verbaasd mij!
Ik heb een vriend die heel simpel is hierin (casus weleens besproken). Ik houd van mijn vrouw, dus ik houd van het kind van mijn vrouw.
Waarom zou je niet van dit kind kunnen houden? Jullie hebben een open relatie, een gezamenlijke hobby zeg maar. Tijdens jullie gezamenlijke hobby is er wat gebeurd waardoor ze nu zwanger is. Dit is een uitvloeisel van jullie gezamenlijke beslissing. Dus kunnen jullie ook gezamenlijk van dit kind houden. Of ben ik nu ook te simpel?
Ik heb een vriend die heel simpel is hierin (casus weleens besproken). Ik houd van mijn vrouw, dus ik houd van het kind van mijn vrouw.
Waarom zou je niet van dit kind kunnen houden? Jullie hebben een open relatie, een gezamenlijke hobby zeg maar. Tijdens jullie gezamenlijke hobby is er wat gebeurd waardoor ze nu zwanger is. Dit is een uitvloeisel van jullie gezamenlijke beslissing. Dus kunnen jullie ook gezamenlijk van dit kind houden. Of ben ik nu ook te simpel?
maandag 17 december 2007 om 15:11
Je kunt het kind in elk geval erkennen, voor de erkenning maakt het niet uit of je al dan niet de feitelijke vader bent.
Geen idee of de andere man later jouw vaderschap kan aanvechten. Misschien dat google je daar verder helpt.
En in elk geval: verzeker jezelf ervan dat je dit kind wílt, ondanks de omstandigheden. Of beter gezegd: jullie relatie kan ten einde komen, maar dit kind heeft niets misdaan. En heeft dus recht op betrokken ouders.
Gelukkig heb je nog een maand of acht -neem ik aan- om over je beslissing en de consequenties na te denken.
Geen idee of de andere man later jouw vaderschap kan aanvechten. Misschien dat google je daar verder helpt.
En in elk geval: verzeker jezelf ervan dat je dit kind wílt, ondanks de omstandigheden. Of beter gezegd: jullie relatie kan ten einde komen, maar dit kind heeft niets misdaan. En heeft dus recht op betrokken ouders.
Gelukkig heb je nog een maand of acht -neem ik aan- om over je beslissing en de consequenties na te denken.
maandag 17 december 2007 om 15:16
Lieselot , dat je dezelfde hobby deelt houdt niet in dat je de minder leuke kanten ( en ik neem zomaar aan dat TO dit een minder leuke kant vindt ) met open armen verwelkomt . Hij zal ook niet uitroepen als vriendin een soa heeft ; "kom hier , meid ,ga liggen , kijken of ik het binnen een week ook kan krijgen , zo gezellig " Ik vind het nogal niks dat er eigenlijk gesuggereerd wordt dat TO maar op de blaren moet zitten ; die blaren duren namelijk een heel leven .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 17 december 2007 om 15:20
@ Mamzelle,
probleem is dat de TO niet zeker weet of ie dit kind wil. Er zijn genoeg mannen die geen kind van een ander willen opvoeden.
en sex hebben is wel ff iets aners dan een kind hebben met iemand. Ookal heeft het kind niks misdaan, dat betekent niet dat degene die het opgedrongen krijgt er van kan of wil houden. ik snap niet waarom de vriendin van TO niet gelijk een morning afterpil gehaald heeft, na dat ongelukje.
Juist in een open relatie zou ik er enorm voor oppassen niet zwanger te worden van een ander dan mijn eigen partner.
probleem is dat de TO niet zeker weet of ie dit kind wil. Er zijn genoeg mannen die geen kind van een ander willen opvoeden.
en sex hebben is wel ff iets aners dan een kind hebben met iemand. Ookal heeft het kind niks misdaan, dat betekent niet dat degene die het opgedrongen krijgt er van kan of wil houden. ik snap niet waarom de vriendin van TO niet gelijk een morning afterpil gehaald heeft, na dat ongelukje.
Juist in een open relatie zou ik er enorm voor oppassen niet zwanger te worden van een ander dan mijn eigen partner.
maandag 17 december 2007 om 15:24
Een kind krijgen is niet "op de blaren zitten".
En van dat kind ga je heus wel houden (tenzij je jezelf uit rancune niet toestaat om er van te houden). Het kind heeft in elk geval geen schuld aan de hele situatie.
Abortus zou een uiterste middel moeten zijn in geval van een noodsituatie, daar is hier m.i. geen sprake van. Het is lastig, dat wel.
Je vriendin wil het kind houden, het lijkt me niet dat je haar kan dwingen tot een abortus. Dat zou jullie relatie óók zwaar belasten, onderschat het niet.
Mijn advies: laat komen dat kind, stap over je begrijpelijk gekrenkte trots heen en wees een vader voor dit kind. Inclusief juridische erkenning van je vaderschap.
Dat de biopaps er niets van wil weten is ergens ook wel te begrijpen. Je vriendin zou hem misschien kunnen dwingen tot betaling van alimentatie (moet ze ws. eerst via een DNA test zijn bio vaderschap aantonen).
Dat levert misschien geld op en verder alleen maar ellende. Niet doen dus.
Hoe zeker is het trouwens dat het kind van die andere man is ? Ze is niet aan de pil; zou het niet van jou kunnen zijn ?
En van dat kind ga je heus wel houden (tenzij je jezelf uit rancune niet toestaat om er van te houden). Het kind heeft in elk geval geen schuld aan de hele situatie.
Abortus zou een uiterste middel moeten zijn in geval van een noodsituatie, daar is hier m.i. geen sprake van. Het is lastig, dat wel.
Je vriendin wil het kind houden, het lijkt me niet dat je haar kan dwingen tot een abortus. Dat zou jullie relatie óók zwaar belasten, onderschat het niet.
Mijn advies: laat komen dat kind, stap over je begrijpelijk gekrenkte trots heen en wees een vader voor dit kind. Inclusief juridische erkenning van je vaderschap.
Dat de biopaps er niets van wil weten is ergens ook wel te begrijpen. Je vriendin zou hem misschien kunnen dwingen tot betaling van alimentatie (moet ze ws. eerst via een DNA test zijn bio vaderschap aantonen).
Dat levert misschien geld op en verder alleen maar ellende. Niet doen dus.
Hoe zeker is het trouwens dat het kind van die andere man is ? Ze is niet aan de pil; zou het niet van jou kunnen zijn ?
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
maandag 17 december 2007 om 15:25
Ik denk dat de buitenwereld - als je er al besluit open over te zijn - minder leuk reageert als je hoopt ; ik denk zomaar dat je wordt gezien als een lulletje lampenpit die het kind van een ander opvoedt , ipv als een man die zijn verantwoording ( ??????? ) neemt en zijn vriendin ten alle tijden steunt .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 17 december 2007 om 15:31
sorry hoor Bianca, ik vind een soa nogal wat anders dan een kind.
Als je een open relatie begint overleg je wat je wel en niet wilt en wat je doet met de concequenties die 'horen' bij een open relatie.
Als een van de 2 een soa oploopt, dan zie ik het niet voor me dat de ander gaat proberen deze ook te krijgen. Wat je wel doet, in mijn ogen, is het als een gezamelijk probleem zien. Je gaat bijvoorbeeld samen naar de dokter, en je hebt tijdelijk samen geen sex met anderen.
Ik vind dus wel dat je de minder leuke kanten wel gezamenlijk aanvaard, of te wel met open armen ontvangt. Een open relatie in goede en in slechte tijden, bijna net als een 'normale' relatie
TO wil wel kinderen. Ik vind het dan qru om dit kind weg te halen en vervolgens er eentje samen te maken. Maar goed, op een ander topic kan je lezen dat ik totaal onbehebt ben met het kinderwensgen, dus ik schijn sowieso niet goed te begrijpen wat is het om een eigen-kind-kinderwens te hebben.
Ik trouwens wel echt nieuwschierig naar de vragen: heeft ze een moning after pil gebruikt en hebben jullie het hier niet over gehad?
Als je een open relatie begint overleg je wat je wel en niet wilt en wat je doet met de concequenties die 'horen' bij een open relatie.
Als een van de 2 een soa oploopt, dan zie ik het niet voor me dat de ander gaat proberen deze ook te krijgen. Wat je wel doet, in mijn ogen, is het als een gezamelijk probleem zien. Je gaat bijvoorbeeld samen naar de dokter, en je hebt tijdelijk samen geen sex met anderen.
Ik vind dus wel dat je de minder leuke kanten wel gezamenlijk aanvaard, of te wel met open armen ontvangt. Een open relatie in goede en in slechte tijden, bijna net als een 'normale' relatie
TO wil wel kinderen. Ik vind het dan qru om dit kind weg te halen en vervolgens er eentje samen te maken. Maar goed, op een ander topic kan je lezen dat ik totaal onbehebt ben met het kinderwensgen, dus ik schijn sowieso niet goed te begrijpen wat is het om een eigen-kind-kinderwens te hebben.
Ik trouwens wel echt nieuwschierig naar de vragen: heeft ze een moning after pil gebruikt en hebben jullie het hier niet over gehad?
maandag 17 december 2007 om 15:33
FF praktisch: vrijwel elke vader houdt van zijn kind(-eren) en vrijwel geen vader heeft volledige 100 % zekerheid dat het echt zijn eigen kind is.
Dat voorrecht is voorbehouden aan de moeder uit wier buik het komt.
Vader zijn word je niet primair door een zaadje te planten maar door als vader jouw deel van de zorg voor het kind op je te nemen. Als je daar voor kiest komt het "houden van" heus wel goed.
En ik ben zelf een man trouwens.
@ BGB: als elke man die het kind van een ander mede opvoedt wordt gezien als een lulletje lampenpit dan lopen er honderdduizenden zo rond in ons landje. Elke man die een serieuze relatie aangaat met een vrouw met kinderen en elke man die met zijn partner een kind adopteert voldoet aan die definitie. En de mening van iemand die vindt dat je pas een vent bent als je in deze situatie je vriendin verstoot of dwingt tot een abortus zou me gevoegelijk aan mijn anus corroderen.
Dat voorrecht is voorbehouden aan de moeder uit wier buik het komt.
Vader zijn word je niet primair door een zaadje te planten maar door als vader jouw deel van de zorg voor het kind op je te nemen. Als je daar voor kiest komt het "houden van" heus wel goed.
En ik ben zelf een man trouwens.
@ BGB: als elke man die het kind van een ander mede opvoedt wordt gezien als een lulletje lampenpit dan lopen er honderdduizenden zo rond in ons landje. Elke man die een serieuze relatie aangaat met een vrouw met kinderen en elke man die met zijn partner een kind adopteert voldoet aan die definitie. En de mening van iemand die vindt dat je pas een vent bent als je in deze situatie je vriendin verstoot of dwingt tot een abortus zou me gevoegelijk aan mijn anus corroderen.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
maandag 17 december 2007 om 15:35
Ik weet niet of ik als ik man zou zijn het kind zou erkennen. Je weet dat je niet de biovader bent, en mocht het misgaan met je relatie,dan betaal je dus wel nog jarenlang alimentatie voor een kind dat niet van jou is. En elke vader mag van zijn kind houden en niet zeker weten dat hij de vader is, meestal kan ie daar wel van uitgaan. als je echter weet dat je vriendin tijdens de relatie zwanger is geworden van een ander, dan is dat ineens een hele andere situatie, want dan moeter dus gelogen en gedraaid worden, of de buitenwereld kijkt je raar aan. Als een vrou al een kind heeft, dan weet de omgeving al dat jij niet de vader bent.
Ook in dergelijke stiefconstructies merken ouders al dat ze van hun eigen kinderen net een tikkie meer houden dan van de stiefen. Dat is dan ook redelijk geaccepteert. maar hoe leg je uit dat je van een kind dat op papier wel je eigen kind is, toch minder houdt? want dat kind gaat dat echt wel voelen.
Voor mij zou dit ook een reden zijn tot beeindiging van de relatie. Dat je vriendin geen abortus wil is haar goed recht, maar evengoed is het jouw goed recht om geen kind van een ander te willen opvoeden. Zeker als je bang bent dat je verschil gaat maken tussen dit kind en echte eigen kinderen. Dat is namelijk nog veel pijnlijker voor het kind dan zonder vader opgroeien.
Je hebt nog een paar manden de tijd om aan het idee te wennen, maar als je daarna nog twijfelt of je het kind de liefde kunt geven die het verdient en nodig heeft, dan kun je beter uit het leven van het kind verdwijnen.
Ook in dergelijke stiefconstructies merken ouders al dat ze van hun eigen kinderen net een tikkie meer houden dan van de stiefen. Dat is dan ook redelijk geaccepteert. maar hoe leg je uit dat je van een kind dat op papier wel je eigen kind is, toch minder houdt? want dat kind gaat dat echt wel voelen.
Voor mij zou dit ook een reden zijn tot beeindiging van de relatie. Dat je vriendin geen abortus wil is haar goed recht, maar evengoed is het jouw goed recht om geen kind van een ander te willen opvoeden. Zeker als je bang bent dat je verschil gaat maken tussen dit kind en echte eigen kinderen. Dat is namelijk nog veel pijnlijker voor het kind dan zonder vader opgroeien.
Je hebt nog een paar manden de tijd om aan het idee te wennen, maar als je daarna nog twijfelt of je het kind de liefde kunt geven die het verdient en nodig heeft, dan kun je beter uit het leven van het kind verdwijnen.
maandag 17 december 2007 om 15:36
Moeilijke situatie Brabo.... Als je bewust voor dit kindje (en deze vrouw natuurlijk) kunt kiezen denk ik dat je er absoluut van gaat houden. Dat biologische aspect hoeft niet allesbepalend te zijn. Samen met degene van wie je houdt een mensje grootbrengen, het de dingen meegeven die jullie samen belangrijk vinden en meemaken hoe het geboren wordt en zich ontwikkelt - dat is in elk geval in de dagelijkse praktijk het belangrijkste aspect van het ouderschap. Helaas ben jij de enige die kan bepalen hoe zwaar die dingen voor jou wegen. Iets anders dat ik me afvroeg: ik krijg niet de indruk dat je het je vriendin kwalijk neemt, klopt dat? Dat lijkt me ook wel belangrijk als jullie dit willen doorzetten.... Succes.
maandag 17 december 2007 om 15:43
Ik ben dus wel een man en als mijn relatie serieus was zou ik het kind erkennen. Zelfs al loopt die relatie een keer stuk; dan heb ik als zorgvader al zoveel geïnvesteerd in dit kind (o.a. liefde) dat het me niet zwaar zou vallen om mee te betalen voor het opgroeien. Ik zou dan overigens ook een omgangsregeling willen want ik zou het blijven zien als mijn kind. En waarschijnlijk andersom evenzeer.
Alleen als je je relatie met je vriendin niet als erg serieus ziet is dit het moment om er een punt achter te zetten. En dan kan ze de biopaps dwingen om althans financieel de verantwoordelijkheid te dragen voor het kind dat hij onbedoeld verwekt heeft. Zal'ie niet leuk vinden maar nogmaals: daar heeft het kind geen schuld aan.
Lex dura, sed lex.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
maandag 17 december 2007 om 15:48
Ik probeerde ook te zeggen dat je wel heel zeker moet zijn dat je geen rancune zal dragen, of andere twijfel. Dat je net zo veel van het kindje zal houden als was het je eigen kind. Lukt dat allemaal niet, beëindig dan de relatie, liever dan het kindje opzadelen met een man in het leven van haar moeder die hem niet wil.
Klinkt wel lullig zo maar in feite kom je nu op een tweede plaats te staan, en dan niet voor je eigen bloed.
Klinkt wel lullig zo maar in feite kom je nu op een tweede plaats te staan, en dan niet voor je eigen bloed.
maandag 17 december 2007 om 15:50
ben ik ook nieuwsgierig naar:
sorry hoor Bianca, ik vind een soa nogal wat anders dan een kind. Ik ook.........zijn wel beiden dingen die je kunt krijgen van sexen hoe bot het ook klinkt ; ik denk dat je in sommige gevallen liever een vette soa oploopt dan zwanger wordt
Als je een open relatie begint overleg je wat je wel en niet wilt en wat je doet met de concequenties die 'horen' bij een open relatie.
Als een van de 2 een soa oploopt, dan zie ik het niet voor me dat de ander gaat proberen deze ook te krijgen. Nee, maar nu krijgt er één een kind en die ander krijgt dat kind ook .... en hij moet er eigenlijk nog blij mee zijn ook . Wat je wel doet, in mijn ogen, is het als een gezamelijk probleem zien. Je gaat bijvoorbeeld samen naar de dokter, en je hebt tijdelijk samen geen sex met anderen.
Ik vind dus wel dat je de minder leuke kanten wel gezamenlijk aanvaard, of te wel met open armen ontvangt. Een open relatie in goede en in slechte tijden, bijna net als een 'normale' relatie
TO wil wel kinderen. Ik vind het dan qru om dit kind weg te halen en vervolgens er eentje samen te maken. Ik vind het nogal wat ; om het kind van een man op te voeden waar je vriendin een keertje mee heeft liggen feestvieren terwijl je zelf graag kinderen van jezelf wilt . Maar goed, op een ander topic kan je lezen dat ik totaal onbehebt ben met het kinderwensgen, dus ik schijn sowieso niet goed te begrijpen wat is het om een eigen-kind-kinderwens te hebben.
Ik trouwens wel echt nieuwschierig naar de vragen: heeft ze een moning after pil gebruikt en hebben jullie het hier niet over gehad?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
