Kinderen
alle pijlers
Veranderde dynamiek in gezin
zondag 4 augustus 2024 om 17:23
Met 'gezin' bedoel ik hier mijn basisgezin, dus mijn ouders, broers, zus en ik.
En ik weet het, het is allemaal hartstikke normaal dat het verandert, en in deze situatie ben ik juist de uitzondering, maar ik heb er moeite mee. En ik vind het niet leuk.
Voorbeelden :
Mijn broers en zussen hebben kinderen gekregen. Fijn natuurlijk, zeker gezien het voor twee van hen niet makkelijk ging.
Echter, alles draait nu om hun en hun kinderen. Alle uitjes, feestdagen, verjaardagen, het eerste waar vanuit wordt gegaan is of het past voor de kinderen.
Cadeaus voor onze ouders deden we altijd gezamenlijk, vond ik heel leuk, maar nu gaat de voorkeur uit naar iets met de kleinkinderen. Uitje met iedereen naar een kindvriendelijke bestemming , foto met alle kleinkinderen. Ik vind het niet leuk, en voel me buitengesloten. Als ik een ander idee opper, vinden ze dat niet leuk, want met de kleinkinderen is wat opa en oma willen.
Ik vond het altijd leuk om mijn basisgezin uit te nodigen thuis, ik heb een klein huis, maar ook met aanhang lukte dat wel. Als ik nu iedereen uitnodig, komen er veel teveel mensen en de kinderen zijn heel druk.
Mijn huis is niet kindvriendelijk. Ik probeer weleens te doseren, 1 gezin uitnodigen, maar dan is de rest beledigd.
Ik heb geen kinderen dus die drukte niet gewend, ben fysiek beperkt waardoor ik sowieso minder energie te besteden heb en keuzes moet maken die ik niet leuk vind.
In een ideale wereld had ik gewoon kinderen gekregen en paste het allemaal, maar nu mis ik mijn gezin van vroeger.
Wat wil ik met dit topic? Tips? Schoppen onder kont? Herkenning? Geen idee, ik heb gewoon een verdrietige bui en ben bijna jarig.
En ik weet het, het is allemaal hartstikke normaal dat het verandert, en in deze situatie ben ik juist de uitzondering, maar ik heb er moeite mee. En ik vind het niet leuk.
Voorbeelden :
Mijn broers en zussen hebben kinderen gekregen. Fijn natuurlijk, zeker gezien het voor twee van hen niet makkelijk ging.
Echter, alles draait nu om hun en hun kinderen. Alle uitjes, feestdagen, verjaardagen, het eerste waar vanuit wordt gegaan is of het past voor de kinderen.
Cadeaus voor onze ouders deden we altijd gezamenlijk, vond ik heel leuk, maar nu gaat de voorkeur uit naar iets met de kleinkinderen. Uitje met iedereen naar een kindvriendelijke bestemming , foto met alle kleinkinderen. Ik vind het niet leuk, en voel me buitengesloten. Als ik een ander idee opper, vinden ze dat niet leuk, want met de kleinkinderen is wat opa en oma willen.
Ik vond het altijd leuk om mijn basisgezin uit te nodigen thuis, ik heb een klein huis, maar ook met aanhang lukte dat wel. Als ik nu iedereen uitnodig, komen er veel teveel mensen en de kinderen zijn heel druk.
Mijn huis is niet kindvriendelijk. Ik probeer weleens te doseren, 1 gezin uitnodigen, maar dan is de rest beledigd.
Ik heb geen kinderen dus die drukte niet gewend, ben fysiek beperkt waardoor ik sowieso minder energie te besteden heb en keuzes moet maken die ik niet leuk vind.
In een ideale wereld had ik gewoon kinderen gekregen en paste het allemaal, maar nu mis ik mijn gezin van vroeger.
Wat wil ik met dit topic? Tips? Schoppen onder kont? Herkenning? Geen idee, ik heb gewoon een verdrietige bui en ben bijna jarig.
Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden
zondag 4 augustus 2024 om 17:29
Logisch dat er gekozen wordt voor kindvriendelijke bestemmingen voor uitjes. Logisch dat er veel aandacht naar de kinderen gaat, ik neem even aan dat opa en oma dol op hun kleinkinderen zijn.
Tja, wat zal ik zeggen..... Natuurlijk verandert de dynamiek als er kinderen komen. Dat is het natuurlijke verloop van familie dynamieken.
Hou jij zelf van je neefjes/nichtjes?
Tja, wat zal ik zeggen..... Natuurlijk verandert de dynamiek als er kinderen komen. Dat is het natuurlijke verloop van familie dynamieken.
Hou jij zelf van je neefjes/nichtjes?
zondag 4 augustus 2024 om 17:33
Voel je je vooral buitengesloten omdat het voor jou niet weggelegd is? In dat geval, 
, dat is heel verdrietig.
Sluit jezelf niet af. Praat hierover met het kerngezin. Betrek jezelf juist zoveel mogelijk bij de kinderen, toon interesse, ga dingen met ze individueel doen, opper leuke dingen om te gaan doen. Niet gaan mokken in een hoekje, ik snap het verdriet, maar dan wordt het veel moeilijker voor je siblings om je bij hun leven te betrekken.
, dat is heel verdrietig.Sluit jezelf niet af. Praat hierover met het kerngezin. Betrek jezelf juist zoveel mogelijk bij de kinderen, toon interesse, ga dingen met ze individueel doen, opper leuke dingen om te gaan doen. Niet gaan mokken in een hoekje, ik snap het verdriet, maar dan wordt het veel moeilijker voor je siblings om je bij hun leven te betrekken.
zondag 4 augustus 2024 om 17:33
Mijn zus snapt het wel, zij werkt in de zorg en heeft wel empathie wat betreft mijn beperkingen.
Ouders en broers vinden dat iedereen erbij hoort, en noemen het belachelijk als ik iedereen uitnodigen teveel vindt.
Ik vind dat ook raar, heb zo vaak geprobeerd uit te leggen hoe het voor mij is, maar komt niet aan.
Zij vinden het ook heel erg dat ik geen kinderen heb gekregen en wuiven mijn redenen weg
Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden
zondag 4 augustus 2024 om 17:35
Het is echt niet zo raar om ook eens iets met het basisgezin te doen of uit te nodigen. Het klinkt of dat jij dit ook een probleem vindt.
Toen wij foto's maakte voor mijn ouders hebben we verschillende foto's laten maken, bijvoorbeeld alleen met het kerngezin, per gezin, de hele familie + aanhang etc.
Met cadeaus net zo, soms is er iets wat we gezamenlijk doen en soms ieder kind (eventueel + gezin) apart. Nooit een probleem geweest.
Dagjes uit, soms schuif ik dan later aan.
In de fase dat de kinderen klein zijn, is het lastiger om iets af te spreken zonder de kinderen. Maar er komt vast weer een tijd dat dit anders wordt. Of ze gaan niet meer mee (geen zin), de activiteiten worden anders, minder gejengel, etc.
Mijn advies; praat met je familie. Geef aan dat je een klein huis hebt en niet zo geschikt voor kinderen en dat jij het fijn vindt om een keer een "adult only" activiteit te organiseren. Gelukkig begrijpt mijn familie en vrienden dit wel,
Toen wij foto's maakte voor mijn ouders hebben we verschillende foto's laten maken, bijvoorbeeld alleen met het kerngezin, per gezin, de hele familie + aanhang etc.
Met cadeaus net zo, soms is er iets wat we gezamenlijk doen en soms ieder kind (eventueel + gezin) apart. Nooit een probleem geweest.
Dagjes uit, soms schuif ik dan later aan.
In de fase dat de kinderen klein zijn, is het lastiger om iets af te spreken zonder de kinderen. Maar er komt vast weer een tijd dat dit anders wordt. Of ze gaan niet meer mee (geen zin), de activiteiten worden anders, minder gejengel, etc.
Mijn advies; praat met je familie. Geef aan dat je een klein huis hebt en niet zo geschikt voor kinderen en dat jij het fijn vindt om een keer een "adult only" activiteit te organiseren. Gelukkig begrijpt mijn familie en vrienden dit wel,
zondag 4 augustus 2024 om 17:37
Wat belachelijk! Daar mag je ze best op aanspreken, hoor. Dat slaat echt nergens op. Ga je dus nooit lunchen met je zus? Of shoppen met je schoonzus? Of op de koffie bij je broer? Alles moet als gehele familie?
Pffff, wat vermoeiend, zeg.
Maar goed, zij vinden het belachelijk. Dat mag. Moet jij daar iets mee?
zondag 4 augustus 2024 om 17:37
Ja, ik vind dat ook logisch, en ook mooi om te zien. Maar het neemt niet weg dat ik soms mis hoe het vroeger was, simpel en rustig, met iedereen in ongeveer dezelfde situatie.Jufjoke schreef: ↑04-08-2024 17:29Logisch dat er gekozen wordt voor kindvriendelijke bestemmingen voor uitjes. Logisch dat er veel aandacht naar de kinderen gaat, ik neem even aan dat opa en oma dol op hun kleinkinderen zijn.
Tja, wat zal ik zeggen..... Natuurlijk verandert de dynamiek als er kinderen komen. Dat is het natuurlijke verloop van familie dynamieken.
Hou jij zelf van je neefjes/nichtjes?
Ik houd van mijn neefjes en nichtjes, maar liever niet allemaal tegelijk...
Ik vind het leuk om een cadeau voor ze uit te zoeken ze dingen te leren, ze voor te lezen, met ze op pad te gaan, maar wel 1 tegelijk.
Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden
zondag 4 augustus 2024 om 17:37
Kan je dit bespreken met je ouders? Het is jammer als je daar mee blijft zitten, want kan me voorstellen dat het lastig is.
En weet je voor jezelf wát je net dwars zit?
Dat zij meer aandacht krijgen? Dat je zelf kinderen zou willen?
En even de andere kant belichten: wij waren de eersten in de familie met kinderen. We voelden weinig tot geen begrip van de broers en zussen. Voor ons wat het lastig het samenzijn ‘‘s avonds te organiseren en vroeger voor ‘‘s middags, maar dat kon niet. Nadien kregen ze zelf kinderen en zagen ze dat het niet lastig doen was, maar gewoon de nieuwe realiteit. En nu wordt wel alles aangepast aan de kleinkinderen.
En weet je voor jezelf wát je net dwars zit?
Dat zij meer aandacht krijgen? Dat je zelf kinderen zou willen?
En even de andere kant belichten: wij waren de eersten in de familie met kinderen. We voelden weinig tot geen begrip van de broers en zussen. Voor ons wat het lastig het samenzijn ‘‘s avonds te organiseren en vroeger voor ‘‘s middags, maar dat kon niet. Nadien kregen ze zelf kinderen en zagen ze dat het niet lastig doen was, maar gewoon de nieuwe realiteit. En nu wordt wel alles aangepast aan de kleinkinderen.
zondag 4 augustus 2024 om 17:38
Wikkydorp schreef: ↑04-08-2024 17:37Kan je dit bespreken met je ouders? Het is jammer als je daar mee blijft zitten, want kan me voorstellen dat het lastig is.
Niets mis mee met niet de hele bende in je huis te willen, maar net op te splitsen!
En weet je voor jezelf wát je net dwars zit?
Dat zij meer aandacht krijgen? Dat je zelf kinderen zou willen?
En even de andere kant belichten: wij waren de eersten in de familie met kinderen. We voelden weinig tot geen begrip van de broers en zussen. Voor ons wat het lastig het samenzijn ‘‘s avonds te organiseren en vroeger voor ‘‘s middags, maar dat kon niet. Nadien kregen ze zelf kinderen en zagen ze dat het niet lastig doen was, maar gewoon de nieuwe realiteit. En nu wordt wel alles aangepast aan de kleinkinderen.
zondag 4 augustus 2024 om 17:39
Tja, dat heb je helaas niet altijd voor het zeggen.Elisha schreef: ↑04-08-2024 17:37Ja, ik vind dat ook logisch, en ook mooi om te zien. Maar het neemt niet weg dat ik soms mis hoe het vroeger was, simpel en rustig, met iedereen in ongeveer dezelfde situatie.
Ik houd van mijn neefjes en nichtjes, maar liever niet allemaal tegelijk...
Ik vind het leuk om een cadeau voor ze uit te zoeken ze dingen te leren, ze voor te lezen, met ze op pad te gaan, maar wel 1 tegelijk.
Om hoeveel kinderen gaat het eigenlijk?
zondag 4 augustus 2024 om 17:40
Heel herkenbaar dat alles zo draait om de kleinkinderen en dat je daar zonder kinderen dan maar een beetje naar staat te kijken. Ook logisch dat dat gebeurt en ik kan ook wel weer genieten van de band die mijn ouders met hun kleinkinderen hebben en van mijn neefjes en nichtjes zelf, natuurlijk.
In mijn basisgezin gaat het helaas wel echt samen met dat ik mezelf niet meer gezien voel. Soms gebeurt dat ook heel concreet: op mijn bericht in de whatsapp-familiegroep komt geen enkele reactie, wordt er een foto van de neefjes/nichtjes gepost, dan stroomt het vol met reacties. Best pijnlijk.
Oplossing voor mij is om zelf meer langs te gaan bij de gezinnen van mijn broers/zussen. Dan is de setting kleiner en ontstaat er meer connectie. En neefjes en nichtjes kunnen lekker met hun eigen speelgoed in de weer zijn, veel leuker voor ze dan in mijn saaie huis op bezoek zijn.
In mijn basisgezin gaat het helaas wel echt samen met dat ik mezelf niet meer gezien voel. Soms gebeurt dat ook heel concreet: op mijn bericht in de whatsapp-familiegroep komt geen enkele reactie, wordt er een foto van de neefjes/nichtjes gepost, dan stroomt het vol met reacties. Best pijnlijk.
Oplossing voor mij is om zelf meer langs te gaan bij de gezinnen van mijn broers/zussen. Dan is de setting kleiner en ontstaat er meer connectie. En neefjes en nichtjes kunnen lekker met hun eigen speelgoed in de weer zijn, veel leuker voor ze dan in mijn saaie huis op bezoek zijn.
zondag 4 augustus 2024 om 17:43
Het is inderdaad niet voor mij weggelegd, maar een kinderwens heb ik ook nooit echt gehad. Misschien wel omdat het niet zou kunnen? Dank voor de knuffel.Jufjoke schreef: ↑04-08-2024 17:33Voel je je vooral buitengesloten omdat het voor jou niet weggelegd is? In dat geval,
Sluit jezelf niet af. Praat hierover met het kerngezin. Betrek jezelf juist zoveel mogelijk bij de kinderen, toon interesse, ga dingen met ze individueel doen, opper leuke dingen om te gaan doen. Niet gaan mokken in een hoekje, ik snap het verdriet, maar dan wordt het veel moeilijker voor je siblings om je bij hun leven te betrekken.
Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden
zondag 4 augustus 2024 om 17:48
Dank voor je woorden, ik heb deze quote er even uit gehaald, dit is wat ik zou willen opperen. Inmiddels is het in mijn hoofd denk ik een probleem geworden, omdat er zoveel weerstand op komt van de rest. Vooral met feest en verjaardagen vinden ze dat iedereen erbij moet kunnen zijn.
Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden
zondag 4 augustus 2024 om 17:51
Niet zo vaak meer. Ik word erop aangekeken als ik wel bij de 1 langsga, maar niet bij de ander. Ook al is dat in hetzelfde dorp, het is mij teveel om dat op dezelfde dag te doen, dat vinden zij belachelijk.Jufjoke schreef: ↑04-08-2024 17:37Wat belachelijk! Daar mag je ze best op aanspreken, hoor. Dat slaat echt nergens op. Ga je dus nooit lunchen met je zus? Of shoppen met je schoonzus? Of op de koffie bij je broer? Alles moet als gehele familie?
Pffff, wat vermoeiend, zeg.
Maar goed, zij vinden het belachelijk. Dat mag. Moet jij daar iets mee?
Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden
zondag 4 augustus 2024 om 17:54
Ik snap heel goed dat jij op jouw verjaardag niet op al je nichtjes en neefjes zit te wachten in jouw huis. Ik zou het dan dus maar niet meer vieren.Elisha schreef: ↑04-08-2024 17:48Dank voor je woorden, ik heb deze quote er even uit gehaald, dit is wat ik zou willen opperen. Inmiddels is het in mijn hoofd denk ik een probleem geworden, omdat er zoveel weerstand op komt van de rest. Vooral met feest en verjaardagen vinden ze dat iedereen erbij moet kunnen zijn.
zondag 4 augustus 2024 om 17:55
Zit er misschien een oplossing in juist meer betrokken worden?
Ik heb 2 kindloze oom/tantes in mijn vriendenkring en die doen juist erg mee met het bewonderen van de kinderen.
1 heeft een wekelijkse oppasmiddag en heeft daardoor het gevoel het babygebeuren ook 'te hebben meegemaakt'
De ander is ook erg betrokken en meelevend.
Jij lijkt je beroofd te voelen van je kerngezin, maar jouw broers en zussen hebben naar hun gevoel de familie juist uitgebreid.
Ik heb 2 kindloze oom/tantes in mijn vriendenkring en die doen juist erg mee met het bewonderen van de kinderen.
1 heeft een wekelijkse oppasmiddag en heeft daardoor het gevoel het babygebeuren ook 'te hebben meegemaakt'
De ander is ook erg betrokken en meelevend.
Jij lijkt je beroofd te voelen van je kerngezin, maar jouw broers en zussen hebben naar hun gevoel de familie juist uitgebreid.
zondag 4 augustus 2024 om 17:55
Ik bespreek het weleens, maar stuit op onbegrip en weerstand, verwijten zelfs.
Wat mij dwars zit is dat ik niet in mijn waarde gelaten wordt, ik en mijn redenen worden niet serieus genomen.
Ik wil graag iedereen kennen en aandacht geven, maar niet in het hele gezelschap.
Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden
zondag 4 augustus 2024 om 17:55
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik herken de verandering in de dynamiek wel van toen mijn broer en zus kinderen kregen. Mijn nichtjes en neefjes zijn super, maar het werd ipv 'rekening houden met' 'volledig aanpassen aan'. Gelukkig zijn ze inmiddels wat ouders en wordt dit minder.
Dus dat is wel wat ik je mee wil geven als je familie niet gaat veranderen. Die kinderen en hun behoeftes gaan wel veranderen.
Verder is het natuurlijk helemaal niet gek om gewoon je eigen verjaardag op jouw manier te vieren of in jouw huis uit te nodigen wat jij wil en wat jij aankan.
Dus dat is wel wat ik je mee wil geven als je familie niet gaat veranderen. Die kinderen en hun behoeftes gaan wel veranderen.
Verder is het natuurlijk helemaal niet gek om gewoon je eigen verjaardag op jouw manier te vieren of in jouw huis uit te nodigen wat jij wil en wat jij aankan.
zondag 4 augustus 2024 om 17:56
Ik heb zelf een gezin en een sibling zonder kinderen. Ik herken jouw post dus van de andere kant.
Mijn sibling heeft bijvoorbeeld heel erg de behoefte om bepaalde tradities van vroeger in ere te houden. Dat terwijl ze nu niet meer geheel passen bij de veranderende gezinnen van mijn broer en mijzelf. Maar de kleinste verandering aanbrengen in een traditie is al moeilijk want ‘zo hebben we het altijd gedaan’. Ik vind het lastig om daar op een goede manier mee om te gaan omdat het vaak tradities rondom verjaardagen en feestdagen betreft. En die wil ik ook graag met mijn partner en onze kinderen vieren. Maar als ik een compromis probeer te sluiten valt dat vaak verkeerd bij mijn sibling want het wijkt dan alsnog teveel af van vroeger.
Ik zie mijn basisgezin ook als mijn huidige gezin. Dus ikzelf in de ouderrol samen met mijn partner en wij hebben onze kinderen. Mijn sibling ziet het basisgezin als mijn ouders en wij + mijn broer in de kindrol. Ik merk dat we hier in de basis dus al verschillend mee om gaan.
Ik heb dus geen concrete tips voor TO. Maar meer dat ik het vanaf de andere kant ook als ingewikkeld ervaar.
Mijn sibling heeft bijvoorbeeld heel erg de behoefte om bepaalde tradities van vroeger in ere te houden. Dat terwijl ze nu niet meer geheel passen bij de veranderende gezinnen van mijn broer en mijzelf. Maar de kleinste verandering aanbrengen in een traditie is al moeilijk want ‘zo hebben we het altijd gedaan’. Ik vind het lastig om daar op een goede manier mee om te gaan omdat het vaak tradities rondom verjaardagen en feestdagen betreft. En die wil ik ook graag met mijn partner en onze kinderen vieren. Maar als ik een compromis probeer te sluiten valt dat vaak verkeerd bij mijn sibling want het wijkt dan alsnog teveel af van vroeger.
Ik zie mijn basisgezin ook als mijn huidige gezin. Dus ikzelf in de ouderrol samen met mijn partner en wij hebben onze kinderen. Mijn sibling ziet het basisgezin als mijn ouders en wij + mijn broer in de kindrol. Ik merk dat we hier in de basis dus al verschillend mee om gaan.
Ik heb dus geen concrete tips voor TO. Maar meer dat ik het vanaf de andere kant ook als ingewikkeld ervaar.
zondag 4 augustus 2024 om 17:58
Wat vervelend zeg die verwijten en dat onbegrip.Elisha schreef: ↑04-08-2024 17:55Ik bespreek het weleens, maar stuit op onbegrip en weerstand, verwijten zelfs.
Wat mij dwars zit is dat ik niet in mijn waarde gelaten wordt, ik en mijn redenen worden niet serieus genomen.
Ik wil graag iedereen kennen en aandacht geven, maar niet in het hele gezelschap.
Is dat echt van iedereen of van de een wat meer dan van de ander? Kan je in dat geval niet met een broer/zus/ouder praten?
zondag 4 augustus 2024 om 18:01
Dit vind ik heel herkenbaar. Mijn man is om die reden ook uit de familie app groep gegaan. Geen aandacht voor zijn berichten, maar wel een bulk aan kinderberichten plus reacties. Ik heb zelf de groep gedempt, niet de hele dag meldingen.Auran_A schreef: ↑04-08-2024 17:40
In mijn basisgezin gaat het helaas wel echt samen met dat ik mezelf niet meer gezien voel. Soms gebeurt dat ook heel concreet: op mijn bericht in de whatsapp-familiegroep komt geen enkele reactie, wordt er een foto van de neefjes/nichtjes gepost, dan stroomt het vol met reacties. Best pijnlijk.
Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden
zondag 4 augustus 2024 om 18:04
Even concreet, hoe gaat dat dan? Wie spreekt je daarop aan en wat zegt zo iemand dan?
Ik vind dat namelijk nogal heftig. Misschien kan ik je adviseren over je reactie als ik weet hoe zoiets gaat. Want het is natuurlijk te idioot voor woorden dat er mensen zijn die een volwassen vrouw op dit soort dingen aan menen te moeten spreken. Dat is echt niet normaal hoor.
zondag 4 augustus 2024 om 18:04
Dit doe ik al een tijdje. Verjaardag niet vieren. Ja, wel met vrienden enzo, of in de sauna ofzo, maar ja.
Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
