Veranderde dynamiek in gezin

Elisha zondag 4 augustus 2024 om 17:23

Met 'gezin' bedoel ik hier mijn basisgezin, dus mijn ouders, broers, zus en ik.

En ik weet het, het is allemaal hartstikke normaal dat het verandert, en in deze situatie ben ik juist de uitzondering, maar ik heb er moeite mee. En ik vind het niet leuk.

Voorbeelden :

Mijn broers en zussen hebben kinderen gekregen. Fijn natuurlijk, zeker gezien het voor twee van hen niet makkelijk ging.
Echter, alles draait nu om hun en hun kinderen. Alle uitjes, feestdagen, verjaardagen, het eerste waar vanuit wordt gegaan is of het past voor de kinderen.

Cadeaus voor onze ouders deden we altijd gezamenlijk, vond ik heel leuk, maar nu gaat de voorkeur uit naar iets met de kleinkinderen. Uitje met iedereen naar een kindvriendelijke bestemming , foto met alle kleinkinderen. Ik vind het niet leuk, en voel me buitengesloten. Als ik een ander idee opper, vinden ze dat niet leuk, want met de kleinkinderen is wat opa en oma willen.

Ik vond het altijd leuk om mijn basisgezin uit te nodigen thuis, ik heb een klein huis, maar ook met aanhang lukte dat wel. Als ik nu iedereen uitnodig, komen er veel teveel mensen en de kinderen zijn heel druk.
Mijn huis is niet kindvriendelijk. Ik probeer weleens te doseren, 1 gezin uitnodigen, maar dan is de rest beledigd.

Ik heb geen kinderen dus die drukte niet gewend, ben fysiek beperkt waardoor ik sowieso minder energie te besteden heb en keuzes moet maken die ik niet leuk vind.

In een ideale wereld had ik gewoon kinderen gekregen en paste het allemaal, maar nu mis ik mijn gezin van vroeger.

Wat wil ik met dit topic? Tips? Schoppen onder kont? Herkenning? Geen idee, ik heb gewoon een verdrietige bui en ben bijna jarig.

Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden

Jufjoke zondag 4 augustus 2024 om 18:05

Elisha schreef: ↑
04-08-2024 17:57
7 stuks, de oudste is 8 en de jongste is 2

Heel begrijpelijk dat je die grote groep liever splitst!

Dropdrop zondag 4 augustus 2024 om 18:09

Elisha schreef: ↑
04-08-2024 18:04
Dit doe ik al een tijdje. Verjaardag niet vieren. Ja, wel met vrienden enzo, of in de sauna ofzo, maar ja.

Mijn man gaat voor zijn verjaardag altijd uit eten met alleen de siblings.

Iedereen heeft kinderen dus de partners moeten thuisblijven omdat die liggen te slapen.

Waarom zouden jouw broers/zus zoiets niet willen? Geeft ook andere gesprekken zonder partners en ouders erbij.

Elisha zondag 4 augustus 2024 om 18:10

Dropdrop schreef: ↑
04-08-2024 17:55
Zit er misschien een oplossing in juist meer betrokken worden?

Jij lijkt je beroofd te voelen van je kerngezin, maar jouw broers en zussen hebben naar hun gevoel de familie juist uitgebreid.

Dit vind ik wel treffend, zij hebben inderdaad de familie uitgebreid en vinden ook dat iedereen altijd overal bij moet. Dat is hun streven. Ik streef naar mijn hoofd boven water houden en ook betrokken zijn bij mijn kerngezin, maar wel aangepast omdat ik nu eenmaal beperkt ben.

Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden

Elisha zondag 4 augustus 2024 om 18:12

Hannelore_ schreef: ↑
04-08-2024 17:56
Ik heb zelf een gezin en een sibling zonder kinderen. Ik herken jouw post dus van de andere kant.

(...)

Ik heb dus geen concrete tips voor TO. Maar meer dat ik het vanaf de andere kant ook als ingewikkeld ervaar.

Dank.

Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden

Nanouk zondag 4 augustus 2024 om 18:14

Ik vraag me af of je er ook zoveel moeite mee gehad had als je zelf ook kinderen had gehad. Of jij de enige was met kinderen? Had je het dan ook niet fijn gevonden als je ouders een kindvriendelijke plek hadden uitgekozen of een foto van de kleinkinderen werd gegeven?

Ik lees nl geen rare dingen, zodra er kleinkinderen komen veranderd er van alles.

Hoe rot het ook voor jou is, denk ik wel dat het iets is wat grotendeels bij jou ligt.

Elisha zondag 4 augustus 2024 om 18:15

Zeemeermin84 schreef: ↑
04-08-2024 17:58
Wat vervelend zeg die verwijten en dat onbegrip.
Is dat echt van iedereen of van de een wat meer dan van de ander? Kan je in dat geval niet met een broer/zus/ouder praten?

Mijn zus snapt het wel, met haar ga ik ook weleens op pad alleen.
Zij steunt me ook wel als ik weer eens verwijten krijg van de rest, maar gewoon het feit dat de verwijten er zijn maakt dat ik het lastig vind. En ongezellig.

Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden

Snoesje83 zondag 4 augustus 2024 om 18:20

Elisha schreef: ↑
04-08-2024 17:51
Niet zo vaak meer. Ik word erop aangekeken als ik wel bij de 1 langsga, maar niet bij de ander. Ook al is dat in hetzelfde dorp, het is mij teveel om dat op dezelfde dag te doen, dat vinden zij belachelijk.

Hoe gaat dit dan? Je gaat bij een broer op visite en dan krijg je te horen dat je op die dag ook bij je zus en andere broer langs had moeten gaan??

Zeemeermin84 zondag 4 augustus 2024 om 18:22

Gaan zij zelf dan wel op één dag bij meerdere mensen langs?

Laatje zondag 4 augustus 2024 om 18:23

Het is logisch dat er rekening gehouden wordt met kinderen maar het lijkt in jullie familie doorgeslagen te zijn, met name door de sturing van je ouders.
Het klinkt of de kleinkinderen hun vervulling van hun leven zijn en alles daarom draait. Er lijkt geen ruimte voor personen en persoonlijke zaken, zelfs niet voor jou met de beperkingen. En ik vind dat oprecht heel verdrietig voor jou.

.

Elisha zondag 4 augustus 2024 om 18:24

Jufjoke schreef: ↑
04-08-2024 18:04
Even concreet, hoe gaat dat dan? Wie spreekt je daarop aan en wat zegt zo iemand dan?
Ik vind dat namelijk nogal heftig. Misschien kan ik je adviseren over je reactie als ik weet hoe zoiets gaat. Want het is natuurlijk te idioot voor woorden dat er mensen zijn die een volwassen vrouw op dit soort dingen aan menen te moeten spreken. Dat is echt niet normaal hoor.

Als ik bij mijn broer met gezin ben geweest, belt mijn andere broer met de vraag waarom ik niet bij hun ben geweest. Zelfde stad, maar voor mij een no-go. Teveel, telang, ik heb revalidatie gevolgd en 1 afspraak per dag doe ik het goed op. Niet 2. Dat leg ik dan weer uit, maar dat vindt hij belachelijk.

Mijn vader vindt het belachelijk dat ik wel kan trainen in de sportschool om de hoek (revalidatie) maar niet een fietstocht kan maken met hem.
Hij vind het ook niet te verkroppen dat ik geen kinderen krijg, en geeft me regelmatig babysokjes of de opmerking dat ik wel moet opschieten.

En voor kindergeschreeuw moet ik me maar afsluiten, volgens hen.

Als ik deze paar voorbeelden zo lees, kan ik er zelf al wel een conclusie uit halen. Ze luisteren niet naar mij, leven zich niet in mijn situatie in en houden geen rekening met me

Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden

Zeemeermin84 zondag 4 augustus 2024 om 18:26

Elisha schreef: ↑
04-08-2024 18:24
Als ik bij mijn broer met gezin ben geweest, belt mijn andere broer met de vraag waarom ik niet bij hun ben geweest. Zelfde stad, maar voor mij een no-go. Teveel, telang, ik heb revalidatie gevolgd en 1 afspraak per dag doe ik het goed op. Niet 2. Dat leg ik dan weer uit, maar dat vindt hij belachelijk.

Mijn vader vindt het belachelijk dat ik wel kan trainen in de sportschool om de hoek (revalidatie) maar niet een fietstocht kan maken met hem.
Hij vind het ook niet te verkroppen dat ik geen kinderen krijg, en geeft me regelmatig babysokjes of de opmerking dat ik wel moet opschieten.

En voor kindergeschreeuw moet ik me maar afsluiten, volgens hen.

Als ik deze paar voorbeelden zo lees, kan ik er zelf al wel een conclusie uit halen. Ze luisteren niet naar mij, leven zich niet in mijn situatie in en houden geen rekening met me

what the fuck

Ik vind het het echt heel verdrietig voor je.

Elisha zondag 4 augustus 2024 om 18:28

Jufjoke schreef: ↑
04-08-2024 18:05
Heel begrijpelijk dat je die grote groep liever splitst!

Hahaha ja

Die van 8 vind het wel heel leuk om dingen te leren van haar tante Lies.
Macrame, kralen, kruidenthee maken, origami, verkleden als heks

Ik merk wel dat als ze wat zelfstandiger worden, ik ook betrokkener kan zijn. De hele kleintjes kan ik niet tillen, of verzorgen

Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden

Elisha zondag 4 augustus 2024 om 18:29

Dropdrop schreef: ↑
04-08-2024 18:09
Mijn man gaat voor zijn verjaardag altijd uit eten met alleen de siblings.

Iedereen heeft kinderen dus de partners moeten thuisblijven omdat die liggen te slapen.

Waarom zouden jouw broers/zus zoiets niet willen? Geeft ook andere gesprekken zonder partners en ouders erbij.

Dit lijkt me geweldig.

Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden

Dropdrop zondag 4 augustus 2024 om 18:30

Elisha schreef: ↑
04-08-2024 18:24
Dat leg ik dan weer uit, maar dat vindt hij belachelijk.

Mijn vader vindt het belachelijk dat ik wel kan trainen in de sportschool om de hoek (revalidatie) maar niet een fietstocht kan maken met hem.
Hij vind het ook niet te verkroppen dat ik geen kinderen krijg, en geeft me regelmatig babysokjes of de opmerking dat ik wel moet opschieten.

En voor kindergeschreeuw moet ik me maar afsluiten, volgens hen.

Als ik deze paar voorbeelden zo lees, kan ik er zelf al wel een conclusie uit halen. Ze luisteren niet naar mij, leven zich niet in mijn situatie in en houden geen rekening met me

Klinkt inderdaad alsof je een heel ander probleem hebt...

Dat is echt heel pijnlijk en verdrietig. Het is al zo klote om beperkt te zijn, maar dat je eigen familie je niet gelooft is heel erg...

Elisha zondag 4 augustus 2024 om 18:31

Nanouk schreef: ↑
04-08-2024 18:14
Ik vraag me af of je er ook zoveel moeite mee gehad had als je zelf ook kinderen had gehad. Of jij de enige was met kinderen? Had je het dan ook niet fijn gevonden als je ouders een kindvriendelijke plek hadden uitgekozen of een foto van de kleinkinderen werd gegeven?

Ik lees nl geen rare dingen, zodra er kleinkinderen komen veranderd er van alles.

Hoe rot het ook voor jou is, denk ik wel dat het iets is wat grotendeels bij jou ligt.

Nee, waarschijnlijk niet. Dan had mijn leven er vergelijkbaar uitgezien, was ik gezond en had ik me kunnen inleven in hun, en viel ik niet zo buiten de boot.

Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden

Dropdrop zondag 4 augustus 2024 om 18:31

Elisha schreef: ↑
04-08-2024 18:29
Dit lijkt me geweldig.

Kan je begripvolle zus hier een rol in spelen om dit voor elkaar te krijgen?

Elisha zondag 4 augustus 2024 om 18:32

Snoesje83 schreef: ↑
04-08-2024 18:20
Hoe gaat dit dan? Je gaat bij een broer op visite en dan krijg je te horen dat je op die dag ook bij je zus en andere broer langs had moeten gaan??

Ja.

Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden

Elisha zondag 4 augustus 2024 om 18:32

Zeemeermin84 schreef: ↑
04-08-2024 18:22
Gaan zij zelf dan wel op één dag bij meerdere mensen langs?

Ja, als ze in de buurt zijn gaan ze langs.

Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden

Snoesje83 zondag 4 augustus 2024 om 18:32

Elisha schreef: ↑
04-08-2024 18:24
Als ik bij mijn broer met gezin ben geweest, belt mijn andere broer met de vraag waarom ik niet bij hun ben geweest. Zelfde stad, maar voor mij een no-go. Teveel, telang, ik heb revalidatie gevolgd en 1 afspraak per dag doe ik het goed op. Niet 2. Dat leg ik dan weer uit, maar dat vindt hij belachelijk.

Ongelofelijk. Lijkt mij dat je dat toch echt zelf bepaald. En zeker geen verantwoording voor hoeft af te leggen.

Sierlijk zondag 4 augustus 2024 om 18:33

Elisha schreef: ↑
04-08-2024 18:24
Als ik bij mijn broer met gezin ben geweest, belt mijn andere broer met de vraag waarom ik niet bij hun ben geweest. Zelfde stad, maar voor mij een no-go. Teveel, telang, ik heb revalidatie gevolgd en 1 afspraak per dag doe ik het goed op. Niet 2. Dat leg ik dan weer uit, maar dat vindt hij belachelijk.

Mijn vader vindt het belachelijk dat ik wel kan trainen in de sportschool om de hoek (revalidatie) maar niet een fietstocht kan maken met hem.
Hij vind het ook niet te verkroppen dat ik geen kinderen krijg, en geeft me regelmatig babysokjes of de opmerking dat ik wel moet opschieten.

En voor kindergeschreeuw moet ik me maar afsluiten, volgens hen.

Als ik deze paar voorbeelden zo lees, kan ik er zelf al wel een conclusie uit halen. Ze luisteren niet naar mij, leven zich niet in mijn situatie in en houden geen rekening met me

Ik wordt hier boos van, op je vader en je broer. Wat een belachelijk sturend gedrag zeg. En hoezo snappen zij niet dat je niet alle energie van de wereld hebt. Niet elk mens is hetzelfde.

En wat je vader doet is er ver bij door! Echt, belachelijk. Het lijkt me niet zo'n fijne man. Persoonlijk zou ik afstand nemen, dus elkaar minder vaak zien. Want dit kost toch bakken energie.

Nu zijn er op de wereld helaas mensen die pas iets snappen, als ze het zelf meemaken, en kennelijk is een deel van je familie zo. Nu weet ik natuurlijk niet of jijzelf heel duidelijk bent, maar ze hebben je te respecteren, en zo niet, dan kan je beter je eigen zin doen. Blijf het niet tot in eeuwigheid uitleggen, dat kost je te veel energie.

Jufjoke zondag 4 augustus 2024 om 18:33

Elisha schreef: ↑
04-08-2024 18:24
Als ik bij mijn broer met gezin ben geweest, belt mijn andere broer met de vraag waarom ik niet bij hun ben geweest. Zelfde stad, maar voor mij een no-go. Teveel, telang, ik heb revalidatie gevolgd en 1 afspraak per dag doe ik het goed op. Niet 2. Dat leg ik dan weer uit, maar dat vindt hij belachelijk.

Mijn vader vindt het belachelijk dat ik wel kan trainen in de sportschool om de hoek (revalidatie) maar niet een fietstocht kan maken met hem.
Hij vind het ook niet te verkroppen dat ik geen kinderen krijg, en geeft me regelmatig babysokjes of de opmerking dat ik wel moet opschieten.

En voor kindergeschreeuw moet ik me maar afsluiten, volgens hen.

Als ik deze paar voorbeelden zo lees, kan ik er zelf al wel een conclusie uit halen. Ze luisteren niet naar mij, leven zich niet in mijn situatie in en houden geen rekening met me

Begrijp je hoe ontzettend raar het is hoeveel mensen er iets belachelijk aan jou vinden? De brutaliteit! Dat is ontzettend respectloos, zeker als je al uitgelegd hebt dat het met je beperking te maken heeft. Ook je vader die met baby sokjes aan komt zetten, ook dat is ontzettend lomp en respectloos. Ik denk dat er best wel wat mensen in je familie over je grenzen heen stampt.

Elisha zondag 4 augustus 2024 om 18:36

Laatje schreef: ↑
04-08-2024 18:23
Het is logisch dat er rekening gehouden wordt met kinderen maar het lijkt in jullie familie doorgeslagen te zijn, met name door de sturing van je ouders.
Het klinkt of de kleinkinderen hun vervulling van hun leven zijn en alles daarom draait. Er lijkt geen ruimte voor personen en persoonlijke zaken, zelfs niet voor jou met de beperkingen. En ik vind dat oprecht heel verdrietig voor jou.

Dank. Dit is ook precies wat me zo verdrietig maakt. Ik was laatst bij mijn moeder, haar buurvrouw kwam langs en die riep naar mij : "oh, is dat je dochter die in het ziekenhuis werkt, wat een prachtige kinderen heb jij!"

Ehm, nee, ik ben die andere dochter... De buurvrouw wist wel dat er ook zoons met gezinnen zijn, maar die tweede dochter was totaal onbekend.
Nou, gooi mij maar weg.

Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden

Sierlijk zondag 4 augustus 2024 om 18:36

Elisha schreef: ↑
04-08-2024 17:57
7 stuks, de oudste is 8 en de jongste is 2

Zeven stuks, jeetje, je kan mij opdweilen na zeven kleintjes door het huis te rennen en doen. Dit ligt echt niet aan jou, hoor.
Ik vind 2 kleintjes al intensief. Ik denk dat veel ouders niet begrijpen hoe een invasie als dit kan zijn. Ik snap je volledig.

Een troost, dit wordt vanzelf beter als ze groter worden, dan zitten ze alleen nog maar op hun telefoon.

Dahlia74 zondag 4 augustus 2024 om 18:38

Heb je weleens heel boos op je vader gereageerd? Zoveel onbegrip zou mij wel een ruzie waard zijn.

Afsluiten voor kindergeschreeuw, tja dat is wat grootouders doen. Maar dat wil niet zeggen dat jij dat kan. Dat kost jou veel energie.

Zo'n zwaar revalidatietraject heb je niet voor niets ondergaan, voelde je je toen wel gesteund?

Anoniem_672bb4a395dd7 zondag 4 augustus 2024 om 18:40

Eigenlijk is het probleem dus die broer die opbelt en beledigd gaat zitten doen als zijn broers/zus met beperkingen, die hij kent, niet alles tegelijk kan zoals hij dat wil.
En dat van je vader met die sokjes, die moet je echt terug in z'n bek smijten.

Je familie heeft gewoon geen enkel respect voor jou en jouw beperktere energie/kunnen.

Dat is het probleem, die dynamiek is niet nieuw toch?

anoniem_672bb4a395dd7 wijzigde dit bericht op 04-08-2024 18:40

1.66% gewijzigd

Actieve topics