Kinderen
alle pijlers
Waar zijn de verdwenen kinderen [to heeft een perma]
donderdag 2 juni 2022 om 17:21
Na de toeslagenaffaire maar ook vanwege andere redenen zijn veel kinderen zomaar uit huis gehaald. De schatting is rond de 1600 via de rechter maar heel veel meer extra zonder rechter.
Ik vraag me af hoe dit kan. Waar zijn deze kinderen? Waarom kan veilig thuis niet op zeer korte termijn een teken van leven geven en daarna zeer snel terug naar de ouders?
Het kan toch niet zo zijn dat deze kinderen verdwenen zijn, het lijkt of ze in rook zijn opgegaan?
En wat ik ook echt niet snap waarom mogen de ouders niet actief hun kinderen gaan zoeken, foto's verspreiden, de media opzoeken? Als ze dat doen krijgen ze een dreigbrief van de raad vd kinderbescherming dat se daarmee moeten stoppen anders krijgen ze hun kinderen niet meer te zien of er wordt gedreigd met een rechtzaak.
Deze kinderen zijn kwijt het is onduidelijk of ze nog leven en dan mag je als ouders niet zelf zoeken???
Ik ben er echt kapot van als ik wat verhalen om me heen hoor. Zo vreselijk.
Ik vraag me af hoe dit kan. Waar zijn deze kinderen? Waarom kan veilig thuis niet op zeer korte termijn een teken van leven geven en daarna zeer snel terug naar de ouders?
Het kan toch niet zo zijn dat deze kinderen verdwenen zijn, het lijkt of ze in rook zijn opgegaan?
En wat ik ook echt niet snap waarom mogen de ouders niet actief hun kinderen gaan zoeken, foto's verspreiden, de media opzoeken? Als ze dat doen krijgen ze een dreigbrief van de raad vd kinderbescherming dat se daarmee moeten stoppen anders krijgen ze hun kinderen niet meer te zien of er wordt gedreigd met een rechtzaak.
Deze kinderen zijn kwijt het is onduidelijk of ze nog leven en dan mag je als ouders niet zelf zoeken???
Ik ben er echt kapot van als ik wat verhalen om me heen hoor. Zo vreselijk.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 07-06-2022 08:09
Reden: TO heeft een perma, kan niet meer in het topic reageren. Met vriendelijke groet, Moderator Viva.
Reden: TO heeft een perma, kan niet meer in het topic reageren. Met vriendelijke groet, Moderator Viva.
0.00% gewijzigd
dinsdag 7 juni 2022 om 19:12
Pittenbrood was (onder deze naam althans) nog geen 5 dagen actief op dit forum..
Ik vind meteen perma dan ook behoorlijk rigoureus.
Hoe ongenuanceerd, aanvallend of verwijtend hij/zij dan ook mocht overkomen, ik meende vooral de reacties te lezen van iemand die met heel veel verdriet, onmacht, onbegrip en frustraties heeft te kampen en dit hier kwam ventileren. En laten we eerlijk zijn.. men bleef er ook gretig op ingaan en voortborduren.
Wat dat aangaat zijn types als Pittenbrood hier natuurlijk ook wel als voer voor de leeuwen hé!
Ik ga er vanuit dat de mods méér weten en daardoor hebben besloten hem/haar een perma te geven. Daar ga ik vanuit.. anders klopt er wat mij betreft geen hout van het ban beleid.
dinsdag 7 juni 2022 om 19:25
dinsdag 7 juni 2022 om 19:50
De reacties stellen me wel wat teleur. Naar nu blijkt, is er misschien maar 1 iemand die direct in de praktijk werkt en echt weet hoe de sector hier op gereageerd heeft. Tot nu toe hoogstens individuele reacties van 'ik herken het niet en ik doe mijn best' of 'ben alleen zijdelings betrokken'. Maar de organisatie waar je werkt zal toch wel iets doen met de conclusies van de rapporten en de noodkreten? Neem nou de jeugdrechters, slaan in november en in mei opnieuw zwaar alarm. Ja, of is de organisatie vooral druk met de roosters vullen i.v.m. corona en krapte en kunnen ze dit er niet ook nog eens bij hebben? Een op zich meer dan logisch alarm dat veel te veel dossiers te slecht zijn om een oordeel over te kunnen vellen? Dat is wel ernstig, dat de krapte zo erg is dat tijd om het beter te doen er niet eens meer bij is.
Het klinkt misschien heel cru, maar misschien moet je keihard zijn en meer tijd nemen voor verslaglegging, het waarschijnlijk voor veel kinderen daardoor beter doen en meer recht doen aan de situatie, en daarmee helaas ook accepteren dat er meer een Savannahs en Sharlaynes komen die er tussendoor glippen. Met overal rennen en vliegen en dingen met de status van gerucht blijven opschrijven want je kunt kennelijk niet anders, tegen wil en dank hopelijk, red je waarschijnlijk vrijwel alle kinderen van het noodlot van de dood. Maar tegen welke prijs bij de gezinnen waar blijkt dat op basis van geruchten ingrijpen meer kwaad heeft gedaan dan de daadwerkelijke feiten? Heel cru, ik weet het, maar toch denk ik er over na.
Hoe wenselijk zou het zijn om jeugdzorgmedewerkers een bepaalde bevoegdheid en ook plicht tot feitenonderzoek te geven? Hoe zou dat er uit moeten zien, zo'n opleiding/diploma?
Moet je eigenlijk wel bij 'eenvoudige' vechtscheidingen en dan in het bijzonder ouderverstoting en niet nakomen van een ouderschapsplan ingrijpen? Kun je die niet beter een tijd links laten liggen, van 'zoek het eerst ff zelf uit', en eerst gaan voor de kinderen waarbij bijvoorbeeld fysieke mishandeling vermoed wordt en dat heel goed uitzoeken? Klinkt cru, gradaties geven, maar zo gaat het blijkbaar ook niet goed
Of een vader die op OnlyFans (bij)verdient, hoe erg is dat nou helemaal? Is toch ook gewoon werk?
Waar ligt de grens tussen ernstig gevaar voor een kind voorkomen, en een gezin langs de lat leggen van een keuuuuuuurig perfect volgens alle laatste pedagogische inzichten werkend gezin, zo'n gezin uit de studieboekjes en Kek Mama en alle andere moedermaffiablaadjes en weblogs die vooral moeders die het niet zo doen in de verdomhoek douwen? Is het jouw mening dat iets misschien anders zou kunnen in de opvoeding, of is er echt gevaar, en als het jouw mening is, moet je die dan wel geven aan een gezin?
We hebben hoe dan ook relatief heel veel uithuisplaatsingen, om maar even 1 maatregel te noemen, en het lijkt er toch op dat er meer aan de hand is dan alleen escalaties omdat er geen behandelplekken zijn. Ook meer dan de afbraak van de verzorgingsstaat en de kloof arm-rijk en daardoor geen stabiliteit in meer en meer gezinnen. Wat is dat dan wat Nederland zo uniek maakt dat het hier veel meer gebeurt dan in andere landen, wat missen we dan, wat we wel zouden moeten kunnen aanpakken?
Het klinkt misschien heel cru, maar misschien moet je keihard zijn en meer tijd nemen voor verslaglegging, het waarschijnlijk voor veel kinderen daardoor beter doen en meer recht doen aan de situatie, en daarmee helaas ook accepteren dat er meer een Savannahs en Sharlaynes komen die er tussendoor glippen. Met overal rennen en vliegen en dingen met de status van gerucht blijven opschrijven want je kunt kennelijk niet anders, tegen wil en dank hopelijk, red je waarschijnlijk vrijwel alle kinderen van het noodlot van de dood. Maar tegen welke prijs bij de gezinnen waar blijkt dat op basis van geruchten ingrijpen meer kwaad heeft gedaan dan de daadwerkelijke feiten? Heel cru, ik weet het, maar toch denk ik er over na.
Hoe wenselijk zou het zijn om jeugdzorgmedewerkers een bepaalde bevoegdheid en ook plicht tot feitenonderzoek te geven? Hoe zou dat er uit moeten zien, zo'n opleiding/diploma?
Moet je eigenlijk wel bij 'eenvoudige' vechtscheidingen en dan in het bijzonder ouderverstoting en niet nakomen van een ouderschapsplan ingrijpen? Kun je die niet beter een tijd links laten liggen, van 'zoek het eerst ff zelf uit', en eerst gaan voor de kinderen waarbij bijvoorbeeld fysieke mishandeling vermoed wordt en dat heel goed uitzoeken? Klinkt cru, gradaties geven, maar zo gaat het blijkbaar ook niet goed
Of een vader die op OnlyFans (bij)verdient, hoe erg is dat nou helemaal? Is toch ook gewoon werk?
Waar ligt de grens tussen ernstig gevaar voor een kind voorkomen, en een gezin langs de lat leggen van een keuuuuuuurig perfect volgens alle laatste pedagogische inzichten werkend gezin, zo'n gezin uit de studieboekjes en Kek Mama en alle andere moedermaffiablaadjes en weblogs die vooral moeders die het niet zo doen in de verdomhoek douwen? Is het jouw mening dat iets misschien anders zou kunnen in de opvoeding, of is er echt gevaar, en als het jouw mening is, moet je die dan wel geven aan een gezin?
We hebben hoe dan ook relatief heel veel uithuisplaatsingen, om maar even 1 maatregel te noemen, en het lijkt er toch op dat er meer aan de hand is dan alleen escalaties omdat er geen behandelplekken zijn. Ook meer dan de afbraak van de verzorgingsstaat en de kloof arm-rijk en daardoor geen stabiliteit in meer en meer gezinnen. Wat is dat dan wat Nederland zo uniek maakt dat het hier veel meer gebeurt dan in andere landen, wat missen we dan, wat we wel zouden moeten kunnen aanpakken?
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
dinsdag 7 juni 2022 om 21:28
https://www.trouw.nl/binnenland/worden- ... ~b1cb93b7/
Het artikel staat bij mij achter een betaalmuur, dus ik kan het niet lezen. De kop suggereert iig dat het niet zo is dat er in Nederland meer kinderen uit huis worden geplaatst. De eerste regels die nog te lezen zijn zeggen dat Nederland in de middenmoot zit. Iemand die het wel kan lezen?
Het artikel staat bij mij achter een betaalmuur, dus ik kan het niet lezen. De kop suggereert iig dat het niet zo is dat er in Nederland meer kinderen uit huis worden geplaatst. De eerste regels die nog te lezen zijn zeggen dat Nederland in de middenmoot zit. Iemand die het wel kan lezen?
dinsdag 7 juni 2022 om 21:43
Ik ben zelf een jeugdzorg kind geweest en hoe graag ik ook wil geloven dat ze echt hun best doen, hebben ze mij ongelofelijk beschadigd. Eerst met veel heisa uit huis plaatsen in een crisis opvang, vervolgens komen ze er achter dat ik flink psychische problemen had door mijn jeugd, en mijzelf beschadigde. Toen hebben ze met direct op straat gegooid. Ik kon m'n spullen pakken en gaan. Dit werd mij telefonisch vertelt door de voogd. Toen ik vroeg waar ik dan heen moest kreeg ik daar geen antwoord op. Ik ben toen bij een vriendin gaan logeren en later weer terug naar huis gegaan. Heb nooit meer iets van jeugdzorg gehoord. Aub niet quoten. Het ligt me erg gevoelig, misschien wil ik het bericht nog verwijderen.
Wat in bedoel te zeggen, dat niet alles dat te bizar klinkt, bijna ongeloofwaardig, ook écht niet waar is. Andersom uiteraard ook niet, maar zeg niet te snel dat iets niet zo is.
Wat in bedoel te zeggen, dat niet alles dat te bizar klinkt, bijna ongeloofwaardig, ook écht niet waar is. Andersom uiteraard ook niet, maar zeg niet te snel dat iets niet zo is.
dinsdag 7 juni 2022 om 21:50
Oh ja, en dan de tijd dat ik wel in die instelling zat. De begeleiders waren keihard. Alleen maar bezig met regels stellen.
Bijvoorbeeld de regel dat savonds als de leiding overdracht had aan de avonddienst, de jongeren op hun kamer moesten zijn om bijvoorbeeld hun huiswerk te maken.
Ik vond dat heerlijk. Ik zat graag alleen op mijn kamer. Toen ik dat vertelde aan één van de leiding was haar reactie: misschien moeten we de regel voor jou iets aanpassen, jij moet in die tijd dan juist beneden zijn.
Ik vind dat echt bizar.
Ik moet er wel bij vermelden dat er één hele lieve vrouw werkte. Zij zat naast mijn bed en bleef bij me tot ik sliep. Ik was zó verdrietig en eenzaam... Wat heb ik gehuild toen ze zei dat ze bij me bleef. Alles kwam er in één keer uit. Nu ik dit schrijf lopen de tranen weer over m'n wangen. Wat een fijn gevoel was dat, dat er iemand om mij gaf.
Dus nee, niet iedere jeugdzorgmedewerker is slecht.
Maar mijn persoonlijke ervaring is dat de meesten niet bepaald liefdevol waren.
Bijvoorbeeld de regel dat savonds als de leiding overdracht had aan de avonddienst, de jongeren op hun kamer moesten zijn om bijvoorbeeld hun huiswerk te maken.
Ik vond dat heerlijk. Ik zat graag alleen op mijn kamer. Toen ik dat vertelde aan één van de leiding was haar reactie: misschien moeten we de regel voor jou iets aanpassen, jij moet in die tijd dan juist beneden zijn.
Ik vind dat echt bizar.
Ik moet er wel bij vermelden dat er één hele lieve vrouw werkte. Zij zat naast mijn bed en bleef bij me tot ik sliep. Ik was zó verdrietig en eenzaam... Wat heb ik gehuild toen ze zei dat ze bij me bleef. Alles kwam er in één keer uit. Nu ik dit schrijf lopen de tranen weer over m'n wangen. Wat een fijn gevoel was dat, dat er iemand om mij gaf.
Dus nee, niet iedere jeugdzorgmedewerker is slecht.
Maar mijn persoonlijke ervaring is dat de meesten niet bepaald liefdevol waren.
dinsdag 7 juni 2022 om 22:29
dinsdag 7 juni 2022 om 22:31
Jeugdzorg bestaat niet meer en dé jeugdzorg is enorm.
Feit is dat uit huis plaatsing bijna altijd traumatisch is. En ik denk dat iedereen het anders zou willen, maar niet weet hoe dat te doen met de huidige middelen. De decentralisatie was ook geen topzet.
dinsdag 7 juni 2022 om 22:44
Nee. Maar als je met zeer kwetsbare en beschadigde kinderen werkt is het niet realistisch om te denken dat ze van een interventie beter worden. Maar ze in een situatie laten waarin ze mishandeld worden of gevaar lopen is ook geen optie. En kindermishandeling is echt heel ingewikkeld want zelfinzicht bij ouders is vaak niet aanwezig en de ouder kan ook oprecht geloven dat hij het beste met het kind voor heeft.
dinsdag 7 juni 2022 om 22:46
Er wordt van alles door elkaar gegooid. VT, CJG, voogden, begeleiders, therapeuten. Het valt allemaal onder ‘jeugdzorg’ maar niet iedereen is verantwoordelijk voor uithuisplaatsingen.
dinsdag 7 juni 2022 om 22:52
Over rare handelingen door jeugdzorg kan ik meepraten, weliswaar uit 2e hand. Meisje op de middelbare school kwam uit een zeer strenge familie en raakte zwanger van haar vriendje, die ze dus niet mocht hebben. Uit angst voor eerwraak is ze in een jeugdzorg crisis opvang terecht gekomen. Daar kreeg ze een miskraam rond de 3,5 maand. Toen moest ze van jeugdzorg weer naar huis, want het “probleem” was opgelost. Meisje nog 1 keer gezien, alle spullen ophalen die nog in haar kluisje lagen. Die zomer verdween ze naar een bergdorp ver weg om te trouwen en zo de schande te plakken, 17 jaar was ze. Als jeugdzorg dit beter aangepakt had en haar had beschermt tot ze 18 was was het misschien heel anders gelopen.
dinsdag 7 juni 2022 om 22:54
De besluiten over organisatie en financiering in veel zorgtakken die afgelopen pak 'm beet 10 jaar gedaan zijn, zijn wat mij betreft sowieso geen topzetten geweest.
Uithuisplaatsing is altijd traumatisch maar in sommige vreselijke situaties nodig. Ook omdat een kind soms dusdanig in gevaar is dat het risico anders te groot is. Ik blijf denken dat een deel van de heftige reacties rondom dit topic ook voortkomen uit dat we allemaal zouden willen dat kinderen veilig zijn en geen grote schade oplopen in hun jeugd. Dat we als maatschapij als geheel maar ook jeugdzorg in het bijzonder niet in staat zijn dat te voorkomen roept denk ik heel veel op. Maar dat kan niet allemaal op conto van de jeugdzorgmedewerker komen. Zij zijn ook niet bovenmenselijke en altijd in staat om alles te overzien, altijd de juiste keuze te maken, ze kunnen ook niet in de toekomst kijken. Of altijd weten wie er de waarheid spreekt of liegt of in staat zijn om achter elke gesloten deur te kijken. Ik zeg absoluut niet dat er geen fouten worden gemaakt. Maar ik vind het oordeel vanaf de zijlijn wel vaak heel ongenuanceerd en onkundig. Dat bedoel ik natuurlijk niet naar jou maar in het algemeen.
dinsdag 7 juni 2022 om 22:59
Maar dit is ook weer zo’n plat verhaal. Was het meisje onder toezicht gesteld? Voor hoelang dan? Moesten de ouders dan geen nieuwe kans krijgen om het contact te herstellen? Wilde het meisje zelf weg uit de instelling? Je kan mensen die zelf weggaan uit de vrouwenopvang niet tegenhouden he?Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑07-06-2022 22:52Over rare handelingen door jeugdzorg kan ik meepraten, weliswaar uit 2e hand. Meisje op de middelbare school kwam uit een zeer strenge familie en raakte zwanger van haar vriendje, die ze dus niet mocht hebben. Uit angst voor eerwraak is ze in een jeugdzorg crisis opvang terecht gekomen. Daar kreeg ze een miskraam rond de 3,5 maand. Toen moest ze van jeugdzorg weer naar huis, want het “probleem” was opgelost. Meisje nog 1 keer gezien, alle spullen ophalen die nog in haar kluisje lagen. Die zomer verdween ze naar een bergdorp ver weg om te trouwen en zo de schande te plakken, 17 jaar was ze. Als jeugdzorg dit beter aangepakt had en haar had beschermt tot ze 18 was was het misschien heel anders gelopen.
dinsdag 7 juni 2022 om 23:00
Ik werk ruim 25 jaar residentieel, waarvan 17 gesloten. Ik heb een redelijk beeld. Ik zou mijn kind ontvoeren als iemand had bedacht dat gesloten een goed plan is.Lollypop04 schreef: ↑07-06-2022 22:54De besluiten over organisatie en financiering in veel zorgtakken die afgelopen pak 'm beet 10 jaar gedaan zijn, zijn wat mij betreft sowieso geen topzetten geweest.
Uithuisplaatsing is altijd traumatisch maar in sommige vreselijke situaties nodig. Ook omdat een kind soms dusdanig in gevaar is dat het risico anders te groot is. Ik blijf denken dat een deel van de heftige reacties rondom dit topic ook voortkomen uit dat we allemaal zouden willen dat kinderen veilig zijn en geen grote schade oplopen in hun jeugd. Dat we als maatschapij als geheel maar ook jeugdzorg in het bijzonder niet in staat zijn dat te voorkomen roept denk ik heel veel op. Maar dat kan niet allemaal op conto van de jeugdzorgmedewerker komen. Zij zijn ook niet bovenmenselijke en altijd in staat om alles te overzien, altijd de juiste keuze te maken, ze kunnen ook niet in de toekomst kijken. Of altijd weten wie er de waarheid spreekt of liegt of in staat zijn om achter elke gesloten deur te kijken. Ik zeg absoluut niet dat er geen fouten worden gemaakt. Maar ik vind het oordeel vanaf de zijlijn wel vaak heel ongenuanceerd en onkundig. Dat bedoel ik natuurlijk niet naar jou maar in het algemeen.
Verder zijn de wachtlijsten debiel lang en is de scheiding psychiatrie-gedragsproblemen zo strikt dat een groot deel tussen wal en schip in valt en helemaal geen hulp krijgt, maar vooral geen en weer wordt geschoven.
dinsdag 7 juni 2022 om 23:02
En ik ken vanuit eerste hand een verhaal van een meisje dat geen stap buiten de instelling mocht zetten uit angst voor eerwraak. Zelfs niet toen ze na een jaar echt naar het ziekenhuis moest voor behandeling. Ook niet gezond hoor. We zijn zo vaak handelingsverlegen doordat maatwerk niet kan.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑07-06-2022 22:52Over rare handelingen door jeugdzorg kan ik meepraten, weliswaar uit 2e hand. Meisje op de middelbare school kwam uit een zeer strenge familie en raakte zwanger van haar vriendje, die ze dus niet mocht hebben. Uit angst voor eerwraak is ze in een jeugdzorg crisis opvang terecht gekomen. Daar kreeg ze een miskraam rond de 3,5 maand. Toen moest ze van jeugdzorg weer naar huis, want het “probleem” was opgelost. Meisje nog 1 keer gezien, alle spullen ophalen die nog in haar kluisje lagen. Die zomer verdween ze naar een bergdorp ver weg om te trouwen en zo de schande te plakken, 17 jaar was ze. Als jeugdzorg dit beter aangepakt had en haar had beschermt tot ze 18 was was het misschien heel anders gelopen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
