waarom wel/niet geslacht van baby weten?

29-09-2007 11:38 37 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik ben (nog) niet zwanger hoor maar ben er in mijn hoofd wel al meer mee bezig en vroeg me af of wat jullie beweegredenen zijn om wel/niet te weten of het een jongejte of meisje wordt?



ben heel benieuwd!
Alle reacties Link kopieren
Voordat ik zwanger werd zei ik ook altijd dat ik het nooit wilde weten. Mijn man komt uit een cultuur waar het heel normaal is om het geslacht van te voren te weten dus hij vond het altijd raar als ik zei dat ik het leuk zou vinden dat het een verrassing zou zijn. Toen ik eenmaal zwanger was was ik zelf ook enorm nieuwsgierig en hebben we het bij de 1e echo (12 weken) al gevraagd en de echoscopiste zei dat ze het niet met 100% zekerheid kon zeggen, maar ze dacht dat het een meisje was. Het gekke is dat ik vanaf het begin van mijn zwangerschap ook al het gevoel had dat het een meisje zou zijn. Ik vond het enorm leuk om te weten wat het werd en we hebben het ook gewoon tegen iedereen verteld. Je kunt tijdens je zwangerschap er ook al een beetje rekening mee houden met het inrichten van het kamertje en het kopen van spulletjes enzo. En we hadden bij het bedenken van een meisjesnaam al enorme discussies, ik moet er niet aan denken dat ik dat dus ook nog bij het verzinnen van een jongensnaam zou moeten doormaken. X-D
Mij maakte het niet uit, mijn man wilde het dolgraag weten (ook hier dus, layla). Het gekke is, toen we na de 20 weken echo wisten wat het is (ben nu 32 weken zwanger), werd de zwangerschap veel echter. Opeens kon je het over zij hebben in plaats van over het. En dat scheelt toch. Inderdaad, we hebben ook met namen gewacht tot we het wisten, ook daar geen hoofdbrekens meer over. Wij hebben geen roze kamertje, daar kan ook net zo goed een jongen in komen. Maar wel heb ik via MP een hele zak met kleertjes kunnen kopen. En dat kan dan weer niet als je niet weet wat het is. Nu nog maar hopen dat ze het goed gezien hebben........ (is bij 26 weken nogeens bevestigd, dus we gaan ervan uit van wel).
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu 38 weken zwanger van de 2e.

Bij de 1e wisten we niet wat het zou worden.

Ik had wel (en vriendlief ook) het sterke gevoel dat het een jongen zou worden.

En dat was het dus ook.

Nu heb ik geen idee (en vriendlief ook niet) wat het is.

Ik vind de verrassing gewoon erg leuk bij de geboorte.

Het kamertje kun je heel leuk inrichten zonder dat je weet of het een jongen of een meisje wordt.

Bij de eerste hebben we wel naturel tinten gebruikt voor het kamertje maar was nog steeds erg leuk.

Nu hebben we een vrolijk kamertje met geel en oranje, kan voor alle2 dus.

De eerste kleertjes zijn ook niet saai, oranje, rood, turqoise, lime, allemaal kleurtjes die voor een jongen en een meisje kunnen.

En als het eenmaal geboren is krijg je van de kraamvisite toch wel bergen kleding dat of roze of blauw is.

Ik ben nu zo op het eind van mijn zwangerschap reuze nieuwschierig naar wat het toch zal zijn.

En dat vind ik juist het leuke eraan.

Maar kan me wel voorstellen dat iemand anders het wel zou willen weten.

Vooral als je een voorkeur voor gelacht hebt.

Ik denk dat als je dolgraag een jongen wilt en het is toch een meisje dat het handig is als je daar een paar maandjes van te voren al aan kunt wennen.



Groetjes Catnip
Alle reacties Link kopieren
hier 29 weken. en ik weet ook wat er in mn buik groeit... dat is ook voor mij de rede dat ik het wilde weten, ik wilde weten tegen wie ik het nou eingelijk heb als ik tegen die kleine praat ;)

daarnaast is t natuurlijk gewoon handig bij t uitzoeken van kinderspul.
Alle reacties Link kopieren
Ik woon in een land waar het heel gewoon is om voor de geboorte te weten wat het wordt. Dat wordt ook met iedereen gedeeld, zelfs de naam wordt van te voren al bekend gemaakt.

Wij wilden het eerst nog geheim houden wat het zou worden, maar dat was zo moeilijk omdat zelfs wildvreemden ernaar vroegen. Uiteindelijk hebben wij er dus voor gekozen om wel het geslacht te weten en daar ook niet geheimzinnig over te doen, maar de namen hebben we wel steeds voor ons gehouden.



Bij onze 2e konden we echt geen jongensnaam bedenken. We waren dus erg blij dat we al wisten dat het een meisje was, zodat we ons er verder ook niet meer druk over gemaakt hebben.

Verder is het voor het kopen van de kleertjes wel erg fijn als je weet wat het wordt. Ik vond het ook wel iets extra´s hebben te weten of er een jongetje of een meisje in mijn buik aan het groeien was.
Ik wilde het dolgraag weten! Kan me herinneren dat ik amper tien weken zwanger was en aan de gynaecoloog vroeg of hij de geslachten al kon zien. Wij wisten dus met twintig weken dat het twee jongetjes zouden worden, maar de verrassing was er bij de geboorte niet minder om. Ten eerste was ik stomverbaasd dat het een tweeling was (en dit wist ik dus al met acht weken) en ten tweede was ik razend enthousiast dat het twee jongens waren (wist dat dus ook al een tijd) Het was makkelijk om te weten in verband met de namen, het kamertje en de kleertjes. Ik hou helemaal niet van "unisex" kleding en wilde ook niet dat dat hun eerste dingetjes zouden worden. Nu hadden ze twee mooie lichtblauwe pakjes aan!
Voor ik zwanger werd zei ik altijd dat ik het niet wilde weten. Bij de 20 weken echo moest en zou ik weten wat het geslacht was, uit pure nieuwsgierigheid.



Als er een tweede komt gaan we denk ik voor de verrassing. Maar goed, dat zeg ik nu.
Alle reacties Link kopieren
Ik wilde het niet weten, vond het niet interessant en volgens mij heeft het me ook een hoop geld bespaard X-D
Als je loslaat, heb je twee handen vrij.
.
Alle reacties Link kopieren
Wij wilden het niet weten en hoewel ik tijdens de echo's (4 stuks: 12 weken, 20 weken, pretecho en bij 35 weken nog een ivm ligging) wel héél errug nieuwsgierig werd, hebben we het niet gevraagd. Ik was er heilig van overtuigd dat het een jongen zou worden, maar het bleek echt een meid te zijn. Dat ik het niet wist is echt heel erg goed voor mijn portemonnee geweest :worship: .....

Toen ze overigens net geboren was heeft ze een paar minuten op mijn buik gelegen zonder dat we hadden gezien dat het een meisje was. Bij een evt. volgende zwangerschap zou ik het ook niet willen weten.
Alle reacties Link kopieren
Ik vond het juist fijn dat ik niet wist wat het was. Lekker fantaseren en het gaf me DE drive bij de bevalling. Eindelijk weten wie er in mijn buik zat. Misschien dat het scheelt dat het ons helemaal niets uitmaakte. Zelfs na 2x een meisje maakte het bij de 3e weer niet uit. Uiteindelijk is er in ons gezinnetje een jongen erbij gekomen. Heel leuk, maar zeker niet het belangrijkste.



A.
Alle reacties Link kopieren
Bij dochter (januari 200) wisten we het wel, vanaf week 20. We hebben jaren moeten wachten op deze zwangerschap, en ik wilde zoveel mogelijk concreet hebben, om überhaupt te kunnen geloven dat ik nu echt, echt zwanger was. Het moment dat ik zelf op het schermpje zag dat het een meisje was...de tranen rolden over mijn wangen. Eerst een zoon, dan een heleboel jaren niets, dan weer zwanger, en dan ook nog een meisje (terwijl ik van te voren een voorkeur had voor weer een knul), we voelden ons de koning te rijk. Ik ging ook direct shoppen op Marktplaats..een kwestie van voorpret.



Overigens vond mijn man het lastiger om het niet te verraden, dan ik. Wel iets om je goed te realiseren; hoe lastig vind je het om een geheim te bewaren (als dat relevant is dan natuurlijk; misschien wil jij het wil rondbazuinen).
Alle reacties Link kopieren
Mariekje, dat is ook mooi he, om het pas bij de geboorte te ontdekken (die ervaring heb ik ook een keer gehad). Zoon lag op mijn buik en ik vroeg "wat is het eigenlijk?" "Voel zelf maar" zei de verpleegkundige. Was ook super moet ik zeggen. Als ik de tweede keer heel snel en makkelijk zwanger was geworden, was de kans ook groter geweest dat we het opnieuw niet wilden weten.
Alle reacties Link kopieren


Wij wilden ook graag weten wat het was...de opmerking: dan is de verrassing er af vond ik onnodig.. na 3 miskramen was het al verrassing genoeg dat het goed zat deze keer en wilde ik gewoon graag weten of mijn kindje een jongen of een meisje was... en inmiddels is onze zoon geboren... vond het ook wel erg leuk om gericht kleertjes te kunnen kopen.
Alle reacties Link kopieren
Bij de eerste vonden we het wel praktisch om te weten, en het scheelt dat ik in het lanmd waar we wonen bergen echo´s krijg.



Maar, ook met het voorspellen van het geslacht worden fouten gemaakt hoor! Nu bij de tweede wist de gyn zeker dat het een ... zou worden, maar bij een extra onderzoek in een kliniek werd me verteld dat het toch echt het tegenocergestelde werd, en hebben we een maand het andere geslacht in gedachten gehad!
Jaaaa zeg het nou maar gewoon Jin ;-)
Alle reacties Link kopieren
Bij mijn dochter hebben we het gezien bij de 20 weken (pret)echo. Vond het leuk om te weten, had zelf voor die tijd jongetje in gedachten. Maar, zo verhaal van Marieke lezend, lijkt het me ook wel erg leuk om het pas bij de geboorte te ontdekken. Ik vraag me alleen af of ik mijn nieuwsgierigheid zou kunnen bedwingen.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook :)
Alle reacties Link kopieren
Off topic...

Star, mail.
Wat mirjam ook zegt, het was voor ons heel fijn om al concreet te weten wat we konden verwachten, omdat dat ook de zwangerschap 'echter' maakte, en ik me zo ook meer een voorstelling kon vormen van wie er in mijn buik zit, en zo al wat beter een band kon krijgen ermee.
Alle reacties Link kopieren
Ik wilde het weten omdat ik vanaf het eerste moment zeker wist dat het een jongetje zou zijn en ik wilde weten of dat gevoel juist was en dat was ook zo.

Verder lijkt het me zo bijzonder om het niet te weten maar ik heb helaas het geduld niet om daar 9 maanden op te moeten wachten ;-) . Bij een volgende wil ik het wel proberen om het niet te weten maar aan de andere kant is het ook zo ontzettend leuk om al kleertjes te kopen speciaal voor een jongetje of een meisje.



Ooh en Jin ik wil ook een mail van je, Star mag het ook doormailen hoor, vind ik ook prima :-P
Wij wilden het weten omdat we beiden een heel sterk voorgevoel hadden. Ik wilde gewoon weten of het klopte. Als ons voorgevoel niet zou kloppen, hadden we in ieder geval tijd om er aan te wennen. Ons voorgevoel klopte! Nu we het weten is het ook veel concreter.

We houden het verder voor de buitenwereld geheim. Al is dat af en toe wel heel erg moeilijk. Maar ook wel weer heel erg grappig als ze aan het raden zijn wat het geslacht is! ;-)



Succes met zwanger worden!



Groetjes,

Mango
Juud, ik had ook zo'n gevoel! Ik wist zeker dat het een jongen en een meisje zouden worden. Ik was zelfs zo zeker, dat ik het aan iedereen die het maar horen wilde vertelde. Bij de 20 weken echo kon zelfs een kameel zien dat we twee jongens zouden krijgen, dus mijn voorgevoel klopte van geen kanten! In eerste instantie was ik verbaasd, maar vijf minuten later stond ik te huilen dat ik zo blij was dat het twee knulletjes waren. Moet wel eerlijk zeggen dat het ons geen bal uitmaakte: ik had waarschijnlijk net zo hard staan huilen als het twee meisjes of een jongen en een meisje waren geweest.



Lang verhaal kort, ik ben blij dat we het van te voren wisten, want het heeft me een hoop geld bespaard. Ik had al bijna een knalroze Oilily jasje gekocht! Daarnaast vond ik het prettig om de geslachten te weten: het maakte de zwangerschap concreter en ik kreeg voor mijn gevoel een betere band met die twee mini's in mijn buik.
Alle reacties Link kopieren
Ik zal wel al ketter gezien worden X-D , maar ik wilde graag nog een dochter ( zit een lang verhaal aan vast ). Dus wilde ik het weten "voor het geval het een jongetje was, en ik er even aan moest wennen "



Het was idd een jongetje, en wennen ? Welnee, ik was opslag verliefd op zijn piemeltje, ik vond het zooo schattig dat kleine frummeltje in mn buik , dat ik me afvroeg waarom ik in godsnaam dacht perse nog een meisje te willen :)
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Alle reacties Link kopieren
Mijn man en ik wilden beiden graag een dochter. Natuurlijk was een jongetje ook heel welkom, maar we hadden dus allebei dezelfde voorkeur. In eerste instantie wilde ik me bij de geboorte laten verrassen, maar zo tegen de tijd dat de 20-weken-echo eraan zat te komen, had mijn man me overtuigd om toch naar het geslacht te vragen. Maar helaas, op het moment supreme hield de kleine de beentjes stijf gekruist zodat we even later wat dat betreft niets wijzer weer buiten stonden. We waren zo beduusd dat we direct een pretecho hebben geboekt. En daar was onze kleine meid van alle kanten op te bewonderen! Ik vond het heel fijn om te weten wat het was. Als het een jongetje was geweest had ik vantevoren wat meer tijd gehad om in alle rust te wennen aan het idee van een zoon en was ik er zeker net zo blij mee geweest als met een dochter. Ik kreeg direct meer een band met de baby in mijn buik en had ver weggestopt in de kast een stapeltje roze kleertjes liggen.

Het is nu een heerlijk grietje van alweer vier maanden!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven