Kinderen
alle pijlers
Wat heb jij he-le-maal fout gedaan in de opvoeding?
maandag 27 september 2021 om 20:19
Even een luchtig topic zo op de maandagavond. Waar heb jij je kind(eren) totaal mee verpest?
TO trapt af:
- onze oudste (autisme) is een moeilijke eter en krijgt regelmatig iets anders dan dat wij eten. We gaan hem maar alvast opgeven voor “bizarre eters”.
- onze kinderen hoeven niet altijd te wachten met eten tot iedereen heeft opgeschept. Asociale lui worden het.
- als onze dreumes meeloopt en het op een gillen zet omdat ze gedragen wil worden, geef ik daar wel eens aan toe als ik een beetje haast heb.
Nou, kom maar op.
TO trapt af:
- onze oudste (autisme) is een moeilijke eter en krijgt regelmatig iets anders dan dat wij eten. We gaan hem maar alvast opgeven voor “bizarre eters”.
- onze kinderen hoeven niet altijd te wachten met eten tot iedereen heeft opgeschept. Asociale lui worden het.
- als onze dreumes meeloopt en het op een gillen zet omdat ze gedragen wil worden, geef ik daar wel eens aan toe als ik een beetje haast heb.
Nou, kom maar op.
maandag 27 september 2021 om 20:32
maandag 27 september 2021 om 20:42
Mijn kind is nu vijftien, maar was als baby een moeilijke slaper. Omdat we wel zagen dat het arme kind gewoon oververmoeid was, hebben we advies gevraagd bij het consultatiebureau. Daar hebben ze ons als het ware een gebruiksaanwijzing gegeven. Slaperig maar wakker in bed leggen, wakker worden, verschonen, eten, spelen, en opnieuw. In het begin echt even laten huilen als dat nodig is.
Het werkte letterlijk binnen een dag. Het huilen was alleen de eerste dag een paar keer, daarna kwam dat nauwelijks voor. Het strakke ritme werkte zó goed dat we het moeilijk weer wat losser konden laten en daardoor zelf wel erg aan huis gebonden waren, hij sliep immers alleen in zijn eigen bedje.
Het laten huilen is tegenwoordig een behoorlijk taboe, en ik ben blij dat dat in die tijd nog niet zo was, omdat deze manier zo ontzettend goed bleek te werken.
Mijn kind heeft dus nooit in een draagdoek gelegen, nooit bij ons in bed geslapen (nou ja, misschien een doodenkele keer wanneer hij ziek was), we hebben hem nooit hele dagen rondgedragen en we hebben hem af en toe laten huilen.
Het werkte letterlijk binnen een dag. Het huilen was alleen de eerste dag een paar keer, daarna kwam dat nauwelijks voor. Het strakke ritme werkte zó goed dat we het moeilijk weer wat losser konden laten en daardoor zelf wel erg aan huis gebonden waren, hij sliep immers alleen in zijn eigen bedje.
Het laten huilen is tegenwoordig een behoorlijk taboe, en ik ben blij dat dat in die tijd nog niet zo was, omdat deze manier zo ontzettend goed bleek te werken.
Mijn kind heeft dus nooit in een draagdoek gelegen, nooit bij ons in bed geslapen (nou ja, misschien een doodenkele keer wanneer hij ziek was), we hebben hem nooit hele dagen rondgedragen en we hebben hem af en toe laten huilen.
maandag 27 september 2021 om 20:45
Oh zoveel. Oudste van 11 is in materieel opzicht totaal verpest. Ze heeft alles en wil alleen maar meer, meer,meer. Jongste van 8 (autistisch) was zon moeilijke slaper dat we na allerlei onderzoeken en coaching helemaal klaar ermee waren. En nu slaapt ze dus elke avond op de bank tot wij naar bed gaan. Want ze wil niet alleen zijn 
maandag 27 september 2021 om 20:48
Mijn jongste heeft tot 11 jaar bij mij in bed geslapen. Ik was gescheiden en hij miste mij (co-ouderschap) Hij ging gewoon lief slapen en het stoorde mij niet. Als ik kookte zat hij gezellig naast mij op het aanrecht. Het is/was gewoon een kind dat mijn nabijheid nodig had.
Toen hij naar de middelbare school ging heb ik een goed gesprek met hem gehad. Hij ging zonder problemen in zijn eigen bed slapen.
Komt goeoeoed...
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
maandag 27 september 2021 om 20:52
Mijn kinderen zijn moeilijke eters. Dus zij krijgen vaak iets anders dan ons. Ik ga er nog steeds van uit dat het ooit goedkomt.
In algemene zin denk ik dat ik consequenter moet zijn soms. Ik ben makkelijk om te lullen als er tranen tevoorschijn komen. Of gewoon om de lieve vrede te bewaren. Man is daarin strenger.
En even bij je kind gaan liggen als ie naar bed moet. Nooit aan beginnen want je komt er nooit meer af.
In algemene zin denk ik dat ik consequenter moet zijn soms. Ik ben makkelijk om te lullen als er tranen tevoorschijn komen. Of gewoon om de lieve vrede te bewaren. Man is daarin strenger.
En even bij je kind gaan liggen als ie naar bed moet. Nooit aan beginnen want je komt er nooit meer af.
maandag 27 september 2021 om 20:54
piepp schreef: ↑27-09-2021 20:52Mijn kinderen zijn moeilijke eters. Dus zij krijgen vaak iets anders dan ons. Ik ga er nog steeds van uit dat het ooit goedkomt.
In algemene zin denk ik dat ik consequenter moet zijn soms. Ik ben makkelijk om te lullen als er tranen tevoorschijn komen. Of gewoon om de lieve vrede te bewaren. Man is daarin strenger.
En even bij je kind gaan liggen als ie naar bed moet. Nooit aan beginnen want je komt er nooit meer af.
Tuurlijk wel, als ze 18+ zijn lig je er echt niet meer naast.
maandag 27 september 2021 om 20:55
maandag 27 september 2021 om 20:58
Ze hoefden nooit mee te helpen in huis en ik maakte hun broodtrommels. Was die op de grond lag, raapte ik op en deed ik in de wasmand. Lus je iets niet? Mama kookt wel wat anders voor je.
Ik maakte hun kamers schoon. En toch, doen ze het nu heel goed als volwassenen, hun huizen zijn netjes en schoon, ze smeren hun eigen brood en ik zie nooit kleding op de grond liggen.
Ik maakte hun kamers schoon. En toch, doen ze het nu heel goed als volwassenen, hun huizen zijn netjes en schoon, ze smeren hun eigen brood en ik zie nooit kleding op de grond liggen.
ik geef mn bek ook maar een douw
maandag 27 september 2021 om 20:58
Lukt prima. Ik liet hem in mijn bed of op de bank in slaap vallen. Toen ik hem niet meer kon overtillen, heb ik dat gewoon gezegd. Nu niet meer, ik kan je niet meer dragen. En klaar.
Ik zou nu denken: helemaal goed gedaan.
Toen ik er midden in zat misschien: fout gedaan, maar het werkt zo goed....
quincy2 wijzigde dit bericht op 27-09-2021 20:59
0.42% gewijzigd
maandag 27 september 2021 om 21:06
Kleuter van 5 hier heeft al zeker 3 jaar geen warme maaltijd meer gegeten. Na 2 jaar strijd in alle vormen hebben we dat opgegeven, vooral omdat zijn groei behoorlijk afboog. We laten t even totdat hij lichamelijk een beetje bijgetrokken is.
@joggingbroek naar school, zo'n moeder had ik ook wel willen hebben!
@joggingbroek naar school, zo'n moeder had ik ook wel willen hebben!
maandag 27 september 2021 om 21:06
maandag 27 september 2021 om 21:06
Die van mij tot zijn 11de dagelijks. Eenmaal in de brugklas niet meer en nooit meer. Zo ongezellig
maandag 27 september 2021 om 21:09
Dit was bij ons uiteindelijk de oplossing na heeeel veel gedonder. Inmiddels al lang geleden dat t voor t laatst nodig was, bijna jammerpiepp schreef: ↑27-09-2021 20:52Mijn kinderen zijn moeilijke eters. Dus zij krijgen vaak iets anders dan ons. Ik ga er nog steeds van uit dat het ooit goedkomt.
In algemene zin denk ik dat ik consequenter moet zijn soms. Ik ben makkelijk om te lullen als er tranen tevoorschijn komen. Of gewoon om de lieve vrede te bewaren. Man is daarin strenger.
En even bij je kind gaan liggen als ie naar bed moet. Nooit aan beginnen want je komt er nooit meer af.
.
maandag 27 september 2021 om 21:11
Het zijn typisch dingen waar anderen ALTIJD een mening over hebben. En dan is het weleens lekker om te lezen dat andere ouders het soms ook zo oplossen. Ik vind het iig wel fijn.
