Kinderen
alle pijlers
Wat heb jij he-le-maal fout gedaan in de opvoeding?
maandag 27 september 2021 om 20:19
Even een luchtig topic zo op de maandagavond. Waar heb jij je kind(eren) totaal mee verpest?
TO trapt af:
- onze oudste (autisme) is een moeilijke eter en krijgt regelmatig iets anders dan dat wij eten. We gaan hem maar alvast opgeven voor “bizarre eters”.
- onze kinderen hoeven niet altijd te wachten met eten tot iedereen heeft opgeschept. Asociale lui worden het.
- als onze dreumes meeloopt en het op een gillen zet omdat ze gedragen wil worden, geef ik daar wel eens aan toe als ik een beetje haast heb.
Nou, kom maar op.
TO trapt af:
- onze oudste (autisme) is een moeilijke eter en krijgt regelmatig iets anders dan dat wij eten. We gaan hem maar alvast opgeven voor “bizarre eters”.
- onze kinderen hoeven niet altijd te wachten met eten tot iedereen heeft opgeschept. Asociale lui worden het.
- als onze dreumes meeloopt en het op een gillen zet omdat ze gedragen wil worden, geef ik daar wel eens aan toe als ik een beetje haast heb.
Nou, kom maar op.
dinsdag 28 september 2021 om 20:27
Ah wat sneu zegKaascracker schreef: ↑28-09-2021 20:10Dit is 200 jaar geleden of zo. Ik had vriendinnen die 4x per dag 5km fietsten vanuit de polder. Dat was dan met een hele sliert kinderen. Die uit groep 8 waren de baas, die van 4 of 5 jaar uit erachteraan. Hop, over een onbewaakte spoorwegovergang heen.
Vanaf groep drie gingen wij idd met de fiets op pad. Staat nog op mijn netvlies dat de rest wegfietste naar een kinderboerderij en ik op school moest blijven.
. Jammer dat er geen begeleider even zei, spring maar achterop.Mijn jongste fietste ook pas met 6. Alle buurtkinderen konden toen al jaren fietsen. Hij vertikte het tot die tijd en reed op een dag zo de poort uit. En trok nog net geen lange neus.
Ik heb ook nooit aan schermtijd gedaan. Ze gingen meestal uiteindelijk toch verveeld rondhangen op de bank wat anders doen, als die vierkante ogen op gingen spelen.
dinsdag 28 september 2021 om 20:35
Hier heeft dochter ook de grootste slaapkamer
wij slapen er alleen maar, dochter heeft er een bureau, kledingkast, poppenhuis en speelgoed staan. Onze slaapkamer heeft alleen een bed en 1 smalle kast. En we kunnen gewoon om ons bed heen lopen 
voordeel is wel dat we maar 1 kind hebben en wij dus alsnog 1 van de grotere slaapkamers hebben. Het kleine kamertje is onze inloopkast en thuiswerkplek. Zolder is mijn man zijn kantoor en de logeerkamer. De zolder is wel nog groter dan dochter haar kamer, maar toen we hier kwamen wonen wilden we haar niet op zolder hebben. En een logeerkamer naast onze slaapkamer leek ons ook wat minder handig. Logees hebben nu echt een eigen verdieping, ideaal!
...
woensdag 29 september 2021 om 08:44
Mijn dochter (10) heeft geen schermtijd. Ze zit ook niet op een teamsport. En toen ze kleiner was, kocht ik haar regelmatig om (“nu stoppen met drama maken, anders straks geen iPad!”). Eigenlijk doe ik dat nu soms nog. Ze hoeft niet structureel mee te helpen in het huishouden. Ik zoek nog steeds haar kleding uit ‘s ochtends.
Ik kan niet anders dan tot de conclusie komen dat het helemaal niks wordt met haar.
Ik kan niet anders dan tot de conclusie komen dat het helemaal niks wordt met haar.
Als niets zeker is, is alles mogelijk.
woensdag 29 september 2021 om 12:45
Kind (15 maanden) en ik hadden het idee om te gaan fietsen vandaag en aan te sluiten bij een pedagogisch-verantwoord voorleesuurtje in de bieb. Maar onmogelijk takke-weer dus we kijken vanmiddag, net als vanmorgen, tv en doen spelletjes met dierengeluiden op de tablet. Vanmiddag wel vanuit een hut die we zo gaan bouwen in de woonkamer, gewoon, ter variatie. Ik ben er alleen nog niet uit of we nibbit's of een jodekoek als tussendoortje nemen. Morgen regent het overigens weer.
Ik vermoed trauma en probleemgedrag op latere leeftijd door een dag als deze. Komt denk ik nooit meer goed.
Ik vermoed trauma en probleemgedrag op latere leeftijd door een dag als deze. Komt denk ik nooit meer goed.
woensdag 29 september 2021 om 13:47
Mijn dochter is een ontzettend zeikwijf. Het is nooit goed zeg maar. Als ik haar ophaalde van een kinderpartijtje moest ik eerst 20 minuten aanhoren wat er allemaal stom was en wie stom deed of belachelijk was en daarna moest ik dan vragen of er ook nog wat leuks was, Dan noemde ze één ding. Maar op de vraag of ze het überhaupt dan wel leuk had gehad, kwam altijd een volmondig ja. Ze is dus een zeikwijf en enorm kritisch.
En ik herken zo mezelf in haar. Ik ben het ook best vaak met haar eens en snap eigenlijk altijd wel waarom ze zeikt. Dus ik ga nogal mee in dit gedrag. Daar wordt mijn man wel eens niet goed van.
Ze heeft overigens ook een oneindige wensenlijst. Als ze iets krijgt van haar wensenlijst, staan er binnen het uur twee nieuwe dingen op. Ook heel herkenbaar helaas. En ik koop dus best veel voor haar. Zo stom, heb kleedgeld ingevoerd, mijn zoon krijgt dat niet op en ik koop bij voor mijn dochter. Zo leert ze natuurlijk nooit met geld om gaan.
En, heel vervelend als je zo kritisch bent, haar gezicht is een open boek. Dus je ziet altijd precies wat ze denkt. Want het is dan wel een zeikwijf, dat zeiken doet ze alleen tegen mij (en soms haar vader), ze zal niet snel echt zeggen tegen iemand wat ze denkt. Maar ja, dat gezicht he, het verraad alles. En dat trekken docenten niet zo heel goed. Ik overigens soms ook niet hoor, vooral als de kritiek tegen mij gericht is. En dan wil ik dus wel eens pedagogisch onverantwoord als een puber terug reageren.
Enfin, het is dus best een verwend zeikwijf. Gelukkig buiten de deur altijd wel heel beleefd, dus zolang ze dat gezicht probeert onder controle te houden, vinden de meeste mensen haar wel leuk.
Mijn grootste fail als ouder is wel dat dochter echt veel meer krijgt dan zoon, die nooit wat wil en een volle spaarrekening heeft. Dat vind ik wel lastig, want ik zou ze graag hetzelfde behandelen, maar zoon heeft gewoon geen wensen. Dus af en toe koop ik iets heel duurs, om het goed te maken.
En ik herken zo mezelf in haar. Ik ben het ook best vaak met haar eens en snap eigenlijk altijd wel waarom ze zeikt. Dus ik ga nogal mee in dit gedrag. Daar wordt mijn man wel eens niet goed van.
Ze heeft overigens ook een oneindige wensenlijst. Als ze iets krijgt van haar wensenlijst, staan er binnen het uur twee nieuwe dingen op. Ook heel herkenbaar helaas. En ik koop dus best veel voor haar. Zo stom, heb kleedgeld ingevoerd, mijn zoon krijgt dat niet op en ik koop bij voor mijn dochter. Zo leert ze natuurlijk nooit met geld om gaan.
En, heel vervelend als je zo kritisch bent, haar gezicht is een open boek. Dus je ziet altijd precies wat ze denkt. Want het is dan wel een zeikwijf, dat zeiken doet ze alleen tegen mij (en soms haar vader), ze zal niet snel echt zeggen tegen iemand wat ze denkt. Maar ja, dat gezicht he, het verraad alles. En dat trekken docenten niet zo heel goed. Ik overigens soms ook niet hoor, vooral als de kritiek tegen mij gericht is. En dan wil ik dus wel eens pedagogisch onverantwoord als een puber terug reageren.
Enfin, het is dus best een verwend zeikwijf. Gelukkig buiten de deur altijd wel heel beleefd, dus zolang ze dat gezicht probeert onder controle te houden, vinden de meeste mensen haar wel leuk.
Mijn grootste fail als ouder is wel dat dochter echt veel meer krijgt dan zoon, die nooit wat wil en een volle spaarrekening heeft. Dat vind ik wel lastig, want ik zou ze graag hetzelfde behandelen, maar zoon heeft gewoon geen wensen. Dus af en toe koop ik iets heel duurs, om het goed te maken.
donderdag 30 september 2021 om 19:03
Dat zeiken en zeuren herken ik wel. mijn dochter is een lieverd maar zeiken en zeuren kan ze goed. en ik weet ook heel goed van wie ze het heeft.
en ze presteert het bijvoorbeeld ook om 2 uur lang met een chagarijnig gezicht op de kermis te lopen. dan vraag ik haar later wat ze ervan vond; Ik vond het onwijs leuk, mam! Dan zakt mijn broek echt af…..
en ze presteert het bijvoorbeeld ook om 2 uur lang met een chagarijnig gezicht op de kermis te lopen. dan vraag ik haar later wat ze ervan vond; Ik vond het onwijs leuk, mam! Dan zakt mijn broek echt af…..
Don't cry, buy a bag and move on.
donderdag 30 september 2021 om 20:24
Oke geen eigen kinderen, maar ik werk in het VO en rond Sinterklaas krijgen ze af en toe op vrijdag (want ja allemaal zooo toe aan het weekend) een paar pepernoten of schuimpjes en met Kerst een kransje. Rond Pasen een paaseitje .
En met mijn brugklassers pak ik altijd één les vlak voor de Kerstvakantie om kleurplaten/Kerstkaarten voor oma, opa, mama, het konijn te maken met nepkaarsjes aan in het lokaal en een blèrende Mariah Carey op de achtergrond.
En met mijn brugklassers pak ik altijd één les vlak voor de Kerstvakantie om kleurplaten/Kerstkaarten voor oma, opa, mama, het konijn te maken met nepkaarsjes aan in het lokaal en een blèrende Mariah Carey op de achtergrond.
dinsdag 5 oktober 2021 om 10:50
Ik ben geschokt na dit lezenlemoos2 schreef: ↑28-09-2021 01:35Nou oké, dan zal ik er een echte fail in gooien. Huilend van blijdschap zal hier in ieder geval niet snel gebeuren.
Zoon kreeg met vier jaar zijn eerste eigen iPad. Vanwege de kinderapps, het tekenen wat hij deed met de Pencil en hij vond het geweldig om foto’s en filmpjes te maken. Soort digitaal dagboek (en ik heb alle jaren opgeslagen). Om de twee jaar werd het ding vervangen (want ondanks bumper leden ze echt wel) en naarmate zoon ouder werd was er ook meer opslagruimte nodig, enz. Vijf maanden geleden kreeg hij de iPad Pro. Niet als cadeau maar als vervanging (hij maakt en bewerkt veel filmpjes die hij maakt met zijn cameraatje).
Dat ding ging zaterdag niet meer aan, scherm bleef zwart. De pleuris brak uit en debiel die ik ben, heb ook echt de klantenservice drie keer gebeld want ‘spoed’Uiteindelijk kon ik het ding 40 km verderop brengen naar een Apple servicepunt wat zeggen en schrijven één dag winst zou opleveren. Maar goed, ik had die mensen al zo vaak lastig gevallen dat ik nu wel moest gaan rijden met dat ding. Zoon ontplofte toen hij hoorde dat het ding minimaal tien werkdagen weg zou zijn. Ik zei gewoon: ‘Sneller gaat niet, je overleeft het wel’.
Man pissig want verwend gedrag. Ik geef zoon een Lenovo tablet maar zoon gilt naar mij dat hij daar niets aan heeft. Man nog bozer. Zoon over de flos want ‘niemand luistert als ik zeg: dat ding heeft een PlayStore, mijn apps draaien niet. Op. Dat. Ding!’
Slappe dweil die ik ben, schuif hem mijn iPad toe. Zoon begint driftig apps te installeren en roept na een kwartier ‘Wat is dit voor ding, de CrisisIpad?!’
Man ontploft en neemt iedere IPad en MacBook in beslag. Wegens ondankbaar gedrag en brutaal gedrag richting moeder. Zoon vertrekt geen spier, trippelt op hem af en gooit zijn IPhone en Applewatch (gesponsord door pa overigens) voor mans neus neer op de tafel met de woorden: ‘Als jij daar zo blij van wordt mag je deze ook wel innemen hoor’. Man krijgt een wegtrekker en ik stuur zoon ter afkoeling naar boven. Man zegt: ‘Dit is compleet junkengedrag!’.
Man wil nu de keiharde lijn gaan inslaan met een soort van puntensysteem. Ik vind dat onzin want die iPad is voor hem wat vroeger mijn tekenblok en verfdoos voor mij was. Die werden ook gewoon aangevuld en ik heb er ook nooit enige vraag over gesteld of het dure of goedkope verf/penselen was/waren.
Dus man en ik zitten nu in een opvoedimpasse. Man is het type dat zoon alles geeft wat hij als kind nooit kreeg en waar zoon nooit om heeft gevraagd (de smartphone, het dure horloge) maar daarvoor ongeveer de blijdschap voor verwacht die hijzelf als kind zou hebben gehad. Ik vind dat een iPad voor zoon net zo vanzelfsprekend is als mijn verfspullen destijds en verwacht daar geen dankbaarheid voor. Brutale mond of gegil pik ik niet maar zoon ging braaf naar boven toen ik hem daarheen stuurde om af te koelen. Ik zie het dus als een frustratie waar zoon maar mee moet zien te dealen maar geen groot probleem. En dat vindt man dan weer een probleem.
dinsdag 5 oktober 2021 om 11:43
Ik las in een ander topic dat het een schande is je kind met vogelnest-kapsel naar school te brengen. Hier heeft dochter tijdens haar kleuterjaren een periode gehad dat het niet in staartjes mocht. Liefst ook niet kammen. Ze heeft krullen dus al kam je het wel, staat het nog steeds coupé windhoos.
Staart er in trok ze het er net zo hard weer uit, streng toespreken werd een kind jankend en hangend aan mijn been de klas in brengen. Dus ik koos voor een blij kind mét vogelnestkapsel naar school te brengen.
Staart er in trok ze het er net zo hard weer uit, streng toespreken werd een kind jankend en hangend aan mijn been de klas in brengen. Dus ik koos voor een blij kind mét vogelnestkapsel naar school te brengen.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
