Kinderen
alle pijlers
Wat heb jij he-le-maal fout gedaan in de opvoeding?
maandag 27 september 2021 om 20:19
Even een luchtig topic zo op de maandagavond. Waar heb jij je kind(eren) totaal mee verpest?
TO trapt af:
- onze oudste (autisme) is een moeilijke eter en krijgt regelmatig iets anders dan dat wij eten. We gaan hem maar alvast opgeven voor “bizarre eters”.
- onze kinderen hoeven niet altijd te wachten met eten tot iedereen heeft opgeschept. Asociale lui worden het.
- als onze dreumes meeloopt en het op een gillen zet omdat ze gedragen wil worden, geef ik daar wel eens aan toe als ik een beetje haast heb.
Nou, kom maar op.
TO trapt af:
- onze oudste (autisme) is een moeilijke eter en krijgt regelmatig iets anders dan dat wij eten. We gaan hem maar alvast opgeven voor “bizarre eters”.
- onze kinderen hoeven niet altijd te wachten met eten tot iedereen heeft opgeschept. Asociale lui worden het.
- als onze dreumes meeloopt en het op een gillen zet omdat ze gedragen wil worden, geef ik daar wel eens aan toe als ik een beetje haast heb.
Nou, kom maar op.
maandag 27 september 2021 om 21:58
maandag 27 september 2021 om 22:01
Luchtig schreef: ↑27-09-2021 21:26Als man of ik een bonus of financiële meevaller hebben dan delen onze kinderen daar in mee. Dus dan krijgen ze een mooi duur stuk speelgoed of van die net te dure schoenen met lichtjes. Ik noem maar wat. We vertellen ook waarom maar anderen mensen vinden het gek dat we zulke dingen geven als ze niet jarig zijn of voor kerst.
Toen ze klein waren hadden we die meevallers (die toen ook niet zo heel groot waren) zelf nodig om rond te komen. Hoogstens waren dan bijvoorbeeld de winterjassen iets duurder omdat we niet op de cent hoefden kijken.
Later en nu dus nog steeds geven we hen gewoon het geld. Dat ze meestal gewoon bij hun studiepotje zetten. Hopelijk kunnen we van de zomer met zijn allen gaan kamperen. Dan betalen wij alles, ook hun reis er naar toe als ze zelfstandig komen.
maandag 27 september 2021 om 22:06
Door een autistisch kind eten te geven die hij of zij wél tolereert verpest je je kind echt niet. Autistisch aversie is heel anders dan gewoon “lust ik niet”. Die aversie gaat meestal niet over en dwingen gewoon eten helpt echt niet. Ik had op de basisschool echt altijd honger omdat ik per de zachte boterhammen met boter en beleg móest eten terwijl ik die smaak en textuur echt niet door mijn strot kreeg. Nog steeds niet trouwens.
Let’s go Brandon!
maandag 27 september 2021 om 22:09
Nou nee alsjeblieft niet.
Ik vind het gewoon zo’n suffe insteek altijd, dat opbiechten waarom je een slechte ouder zou zijn of iets niet goed zou doen in de opvoeding. It’s all good, je hoeft jezelf of je opvoeding (ook niet grappig bedoeld) niet de grond in te trappen.
•
maandag 27 september 2021 om 22:13
okay, dingen wat buitenstaanders geheid fout vinden:
toegegeven aan een driftbui, zeker in het openbaar. In de zin van, kind zn zin geven. Is ie stil en zijn niet meer alle ogen op je gericht. (en soms kan je het nooit goed doen, negeer je de driftbui zijn er weer mensen die het óf zielig vinden óf dat je er wat aan moet doen)
toen ik zwanger en kotsmisselijk was van nummer 2, en je dus niet zomaar je bed in kan want er loopt al een kindje rond, heb ik kind voor de tv gezet met zijn favo programma op repeat en zelf op de bank geploft.
toegegeven aan een driftbui, zeker in het openbaar. In de zin van, kind zn zin geven. Is ie stil en zijn niet meer alle ogen op je gericht. (en soms kan je het nooit goed doen, negeer je de driftbui zijn er weer mensen die het óf zielig vinden óf dat je er wat aan moet doen)
toen ik zwanger en kotsmisselijk was van nummer 2, en je dus niet zomaar je bed in kan want er loopt al een kindje rond, heb ik kind voor de tv gezet met zijn favo programma op repeat en zelf op de bank geploft.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
maandag 27 september 2021 om 22:17
Ik heb mijn kind niet geleerd dat je niet door anderen heen praat dus als ze mijn aandacht wil gaat ze dwars door een gesprek 'mama... mama... mama...'
En als ik dan volhoud dan druipt ze echt wel af, maar het fenomeen 'even wachten tot iemand uitgepraat' is heb ik volledig overgeslagen in de opvoeding. Gelukkig is het nog wel een kleuter, geen puber ofzo
En als ik dan volhoud dan druipt ze echt wel af, maar het fenomeen 'even wachten tot iemand uitgepraat' is heb ik volledig overgeslagen in de opvoeding. Gelukkig is het nog wel een kleuter, geen puber ofzo
maandag 27 september 2021 om 22:22
Haha ja, het was ook een grapje hoor. De oudste slaapt al in zijn eigen bed en de middelste sinds een half jaar ook. Alleen de jongste slaapt nog bij ons. Ik vind het stiekem ook best gezellig.pokkewijf schreef: ↑27-09-2021 20:48Mijn jongste heeft tot 11 jaar bij mij in bed geslapen. Ik was gescheiden en hij miste mij (co-ouderschap) Hij ging gewoon lief slapen en het stoorde mij niet. Als ik kookte zat hij gezellig naast mij op het aanrecht. Het is/was gewoon een kind dat mijn nabijheid nodig had.
Toen hij naar de middelbare school ging heb ik een goed gesprek met hem gehad. Hij ging zonder problemen in zijn eigen bed slapen.
Komt goeoeoed...
maandag 27 september 2021 om 22:26
Voor je 18e is handiger. Dan is het gratisMaleficent schreef: ↑27-09-2021 21:34
Die van mij is in de ochtend niet vooruit te branden en ik moet ook op tijd naar mijn werk, dus dan krijgt hij Red Bull.
Komt er tenminste wat actie in.
Zijn tanden zijn nu al rot maar dat kan hij zelf wel oplossen na zijn 18e als hij zichzelf goed verzekerd.
maandag 27 september 2021 om 22:31
Ik ben nog laaaaaang niet klaar met opvoeden, maar krijgen nu al soms opgetrokken wenkbrauwen;
-hij mag mee tv kijken (binnen vijf minuten is ie er klaar mee en gaat hij een boekje pakken of met z'n blokken spelen en kijkt er niet meer naar om)
-hij mag alles proeven wat wij eten of drinken (hoewel de grens ligt bij prik, alcohol en koffie)
-hij mag met mijn telefoon spelen als hij daar om "vraagt" (nog korter dan tv...)
-hij bepaalt wanneer hij naar bed wil (hij wijst naar de trap en zegt "die")
-hij sliep bij ons in bed vanaf eind van de nacht als ie eens wakker werd (afkloppen....)
Juist omdat ik de "interessante" dingen niet interessant probeer te maken hoop ik dat het geen "ding" wordt. We'll see how that turns out.....
-hij mag mee tv kijken (binnen vijf minuten is ie er klaar mee en gaat hij een boekje pakken of met z'n blokken spelen en kijkt er niet meer naar om)
-hij mag alles proeven wat wij eten of drinken (hoewel de grens ligt bij prik, alcohol en koffie)
-hij mag met mijn telefoon spelen als hij daar om "vraagt" (nog korter dan tv...)
-hij bepaalt wanneer hij naar bed wil (hij wijst naar de trap en zegt "die")
-hij sliep bij ons in bed vanaf eind van de nacht als ie eens wakker werd (afkloppen....)
Juist omdat ik de "interessante" dingen niet interessant probeer te maken hoop ik dat het geen "ding" wordt. We'll see how that turns out.....
maandag 27 september 2021 om 22:32
maandag 27 september 2021 om 22:33
Hier delen de kinderen ook gewoon mee in de welvaart.daenerys79 schreef: ↑27-09-2021 21:36Die van mij krijgen heel vaak cadeautjes tussendoor… Een sticker gehaald bij zwemles; cadeautje. Tand gewisseld; cadeautje. Gezellig op stap; cadeautje. Ik vind het gewoon leuk om ze iets te geven waar ze blij van worden. ook vaak een lekker ijsje of even ergens wat drinken. Ze waarderen het altijd heel erg. Ze vinden het ook niet vanzelfsprekend.
Vroeger toen ik klein was deden we dat niet want er was nooit geld genoeg. ik geef mijn kinderen ook altijd iets van hun verlanglijstje met kerst of verjaardag, ik kreeg nooit wat er op mijn lijstje stond. mijn dochter kreeg met kerst een ipad, ze heeft gehuild van blijdschap en heeft het er nog heel vaak over. mooi toch als je je kinderen zo blij kan maken. ik geef toe dat het een onverwerkt jeugdtrauma is van mijzelf maar ik vind het heerlijk om ze blij te maken. misschien zien anderen dat ook wel als verkeerd.
Heb ze wel altijd voorgehouden dat ze verwend worden en dat ik dat graag doe, maar dat als ze zich verwend gedragen, dat ook acuut over is.
Ze hebben zich nooit verwend gedragen tot nu toe.
patchouli_ wijzigde dit bericht op 27-09-2021 22:33
0.38% gewijzigd
maandag 27 september 2021 om 22:33
Bij mij drinken ze van jongs af aan af en toe een slok koffie, ze zijn er allemaal dol op.Irish_Wasser_Woman schreef: ↑27-09-2021 22:31Ik ben nog laaaaaang niet klaar met opvoeden, maar krijgen nu al soms opgetrokken wenkbrauwen;
-hij mag mee tv kijken (binnen vijf minuten is ie er klaar mee en gaat hij een boekje pakken of met z'n blokken spelen en kijkt er niet meer naar om)
-hij mag alles proeven wat wij eten of drinken (hoewel de grens ligt bij prik, alcohol en koffie)
-hij mag met mijn telefoon spelen als hij daar om "vraagt" (nog korter dan tv...)
-hij bepaalt wanneer hij naar bed wil (hij wijst naar de trap en zegt "die")
-hij sliep bij ons in bed vanaf eind van de nacht als ie eens wakker werd (afkloppen....)
Juist omdat ik de "interessante" dingen niet interessant probeer te maken hoop ik dat het geen "ding" wordt. We'll see how that turns out.....
maandag 27 september 2021 om 22:38
Ik ben niet tegen koffie hoor (al ga ik er zelf van over m'n nek als ik het alleen al ruik
), maar hij is nog geen 15 maanden 
Net een tikkie te jong, haha, kind heeft zo al energie zat 
maandag 27 september 2021 om 22:39
Laat hem alsjeblieft voor zijn 18e zo veel mogelijk laten doen. Dan is het nog goed gedekt.Maleficent schreef: ↑27-09-2021 21:34
Die van mij is in de ochtend niet vooruit te branden en ik moet ook op tijd naar mijn werk, dus dan krijgt hij Red Bull.
Komt er tenminste wat actie in.
Zijn tanden zijn nu al rot maar dat kan hij zelf wel oplossen na zijn 18e als hij zichzelf goed verzekerd.
Let’s go Brandon!
maandag 27 september 2021 om 23:19
Haha ja snap ik hoor. Die van mij is 16 maanden maar probeert vaak het laatste slokje te pakken te krijgen. Ik drink overigens wel slappe koffie.Irish_Wasser_Woman schreef: ↑27-09-2021 22:38Ik ben niet tegen koffie hoor (al ga ik er zelf van over m'n nek als ik het alleen al ruik
maandag 27 september 2021 om 23:50
De vraag was wat je fout hebt gedaan?Jufjoke schreef: ↑27-09-2021 20:42Mijn kind is nu vijftien, maar was als baby een moeilijke slaper. Omdat we wel zagen dat het arme kind gewoon oververmoeid was, hebben we advies gevraagd bij het consultatiebureau. Daar hebben ze ons als het ware een gebruiksaanwijzing gegeven. Slaperig maar wakker in bed leggen, wakker worden, verschonen, eten, spelen, en opnieuw. In het begin echt even laten huilen als dat nodig is.
Het werkte letterlijk binnen een dag. Het huilen was alleen de eerste dag een paar keer, daarna kwam dat nauwelijks voor. Het strakke ritme werkte zó goed dat we het moeilijk weer wat losser konden laten en daardoor zelf wel erg aan huis gebonden waren, hij sliep immers alleen in zijn eigen bedje.
Het laten huilen is tegenwoordig een behoorlijk taboe, en ik ben blij dat dat in die tijd nog niet zo was, omdat deze manier zo ontzettend goed bleek te werken.
Mijn kind heeft dus nooit in een draagdoek gelegen, nooit bij ons in bed geslapen (nou ja, misschien een doodenkele keer wanneer hij ziek was), we hebben hem nooit hele dagen rondgedragen en we hebben hem af en toe laten huilen.
dinsdag 28 september 2021 om 00:16
Ik knap af op volwassenen die niks lusten. Was dan ook zo gefocust op mijn kinderen alles te leren eten, dat ik ben vergeten ze tafelmanieren te bij te brengen. Ze zijn nu 15 en 10 en lusten alles inclusief oesters en slakken, maar eten zonder bestek en het liefst uit een ruif.
Persoonlijke hygiëne heb ik ook overgeslagen, blijkt.
1x pw douchen vinden ze veel. Ik heb de proef op de som genomen tijdens corona en ze hebben toen gewoon 3 weken niet gedoucht en geen schone kleding aangetrokken. Als ik ze niet zou sturen, zouden ze nooit douchen, nagels knippen of schoon (onder) goed aantrekken. Gewoon nooit.
Komt dat nog goed?
Persoonlijke hygiëne heb ik ook overgeslagen, blijkt.
1x pw douchen vinden ze veel. Ik heb de proef op de som genomen tijdens corona en ze hebben toen gewoon 3 weken niet gedoucht en geen schone kleding aangetrokken. Als ik ze niet zou sturen, zouden ze nooit douchen, nagels knippen of schoon (onder) goed aantrekken. Gewoon nooit.
Komt dat nog goed?
dinsdag 28 september 2021 om 00:30
Nagels knippen! Het is mij onlangs pas opgevallen dat ik dat niet hoef te doen bij jongste. Hij friemelt ze er zelf af….februari schreef: ↑28-09-2021 00:16Ik knap af op volwassenen die niks lusten. Was dan ook zo gefocust op mijn kinderen alles te leren eten, dat ik ben vergeten ze tafelmanieren te bij te brengen. Ze zijn nu 15 en 10 en lusten alles inclusief oesters en slakken, maar eten zonder bestek en het liefst uit een ruif.
Persoonlijke hygiëne heb ik ook overgeslagen, blijkt.
1x pw douchen vinden ze veel. Ik heb de proef op de som genomen tijdens corona en ze hebben toen gewoon 3 weken niet gedoucht en geen schone kleding aangetrokken. Als ik ze niet zou sturen, zouden ze nooit douchen, nagels knippen of schoon (onder) goed aantrekken. Gewoon nooit.
Komt dat nog goed?
Niet douchen voor kinderen boven de 10 vind ik echt een no Go. Dus ram ik dat er echt in onder de 10.
3 weken niet douchen voor een 15 jarige? Hoe overleef je dat in huis? Dan stinken ze toch de tent uit?
dinsdag 28 september 2021 om 00:48
Oh zo herkenbaar. Zoon is nu 9 en heeft nog nooit een warme maaltijd gegeten.miss_musica schreef: ↑27-09-2021 21:06Kleuter van 5 hier heeft al zeker 3 jaar geen warme maaltijd meer gegeten. Na 2 jaar strijd in alle vormen hebben we dat opgegeven, vooral omdat zijn groei behoorlijk afboog. We laten t even totdat hij lichamelijk een beetje bijgetrokken is.
@joggingbroek naar school, zo'n moeder had ik ook wel willen hebben!
Jongste mag in joggingbroeken naar school. Hij wil echt geen spijkerbroeken aan of andere broeken. Het is mij de strijd niet waard.
dinsdag 28 september 2021 om 01:35
Nou oké, dan zal ik er een echte fail in gooien. Huilend van blijdschap zal hier in ieder geval niet snel gebeuren.
Zoon kreeg met vier jaar zijn eerste eigen iPad. Vanwege de kinderapps, het tekenen wat hij deed met de Pencil en hij vond het geweldig om foto’s en filmpjes te maken. Soort digitaal dagboek (en ik heb alle jaren opgeslagen). Om de twee jaar werd het ding vervangen (want ondanks bumper leden ze echt wel) en naarmate zoon ouder werd was er ook meer opslagruimte nodig, enz. Vijf maanden geleden kreeg hij de iPad Pro. Niet als cadeau maar als vervanging (hij maakt en bewerkt veel filmpjes die hij maakt met zijn cameraatje).
Dat ding ging zaterdag niet meer aan, scherm bleef zwart. De pleuris brak uit en debiel die ik ben, heb ook echt de klantenservice drie keer gebeld want ‘spoed’
Uiteindelijk kon ik het ding 40 km verderop brengen naar een Apple servicepunt wat zeggen en schrijven één dag winst zou opleveren. Maar goed, ik had die mensen al zo vaak lastig gevallen dat ik nu wel moest gaan rijden met dat ding. Zoon ontplofte toen hij hoorde dat het ding minimaal tien werkdagen weg zou zijn. Ik zei gewoon: ‘Sneller gaat niet, je overleeft het wel’.
Man pissig want verwend gedrag. Ik geef zoon een Lenovo tablet maar zoon gilt naar mij dat hij daar niets aan heeft. Man nog bozer. Zoon over de flos want ‘niemand luistert als ik zeg: dat ding heeft een PlayStore, mijn apps draaien niet. Op. Dat. Ding!’
Slappe dweil die ik ben, schuif hem mijn iPad toe. Zoon begint driftig apps te installeren en roept na een kwartier ‘Wat is dit voor ding, de CrisisIpad?!’
Man ontploft en neemt iedere IPad en MacBook in beslag. Wegens ondankbaar gedrag en brutaal gedrag richting moeder. Zoon vertrekt geen spier, trippelt op hem af en gooit zijn IPhone en Applewatch (gesponsord door pa overigens) voor mans neus neer op de tafel met de woorden: ‘Als jij daar zo blij van wordt mag je deze ook wel innemen hoor’. Man krijgt een wegtrekker en ik stuur zoon ter afkoeling naar boven. Man zegt: ‘Dit is compleet junkengedrag!’.
Man wil nu de keiharde lijn gaan inslaan met een soort van puntensysteem. Ik vind dat onzin want die iPad is voor hem wat vroeger mijn tekenblok en verfdoos voor mij was. Die werden ook gewoon aangevuld en ik heb er ook nooit enige vraag over gesteld of het dure of goedkope verf/penselen was/waren.
Dus man en ik zitten nu in een opvoedimpasse. Man is het type dat zoon alles geeft wat hij als kind nooit kreeg en waar zoon nooit om heeft gevraagd (de smartphone, het dure horloge) maar daarvoor ongeveer de blijdschap voor verwacht die hijzelf als kind zou hebben gehad. Ik vind dat een iPad voor zoon net zo vanzelfsprekend is als mijn verfspullen destijds en verwacht daar geen dankbaarheid voor. Brutale mond of gegil pik ik niet maar zoon ging braaf naar boven toen ik hem daarheen stuurde om af te koelen. Ik zie het dus als een frustratie waar zoon maar mee moet zien te dealen maar geen groot probleem. En dat vindt man dan weer een probleem.
Zoon kreeg met vier jaar zijn eerste eigen iPad. Vanwege de kinderapps, het tekenen wat hij deed met de Pencil en hij vond het geweldig om foto’s en filmpjes te maken. Soort digitaal dagboek (en ik heb alle jaren opgeslagen). Om de twee jaar werd het ding vervangen (want ondanks bumper leden ze echt wel) en naarmate zoon ouder werd was er ook meer opslagruimte nodig, enz. Vijf maanden geleden kreeg hij de iPad Pro. Niet als cadeau maar als vervanging (hij maakt en bewerkt veel filmpjes die hij maakt met zijn cameraatje).
Dat ding ging zaterdag niet meer aan, scherm bleef zwart. De pleuris brak uit en debiel die ik ben, heb ook echt de klantenservice drie keer gebeld want ‘spoed’
Uiteindelijk kon ik het ding 40 km verderop brengen naar een Apple servicepunt wat zeggen en schrijven één dag winst zou opleveren. Maar goed, ik had die mensen al zo vaak lastig gevallen dat ik nu wel moest gaan rijden met dat ding. Zoon ontplofte toen hij hoorde dat het ding minimaal tien werkdagen weg zou zijn. Ik zei gewoon: ‘Sneller gaat niet, je overleeft het wel’.Man pissig want verwend gedrag. Ik geef zoon een Lenovo tablet maar zoon gilt naar mij dat hij daar niets aan heeft. Man nog bozer. Zoon over de flos want ‘niemand luistert als ik zeg: dat ding heeft een PlayStore, mijn apps draaien niet. Op. Dat. Ding!’
Slappe dweil die ik ben, schuif hem mijn iPad toe. Zoon begint driftig apps te installeren en roept na een kwartier ‘Wat is dit voor ding, de CrisisIpad?!’
Man ontploft en neemt iedere IPad en MacBook in beslag. Wegens ondankbaar gedrag en brutaal gedrag richting moeder. Zoon vertrekt geen spier, trippelt op hem af en gooit zijn IPhone en Applewatch (gesponsord door pa overigens) voor mans neus neer op de tafel met de woorden: ‘Als jij daar zo blij van wordt mag je deze ook wel innemen hoor’. Man krijgt een wegtrekker en ik stuur zoon ter afkoeling naar boven. Man zegt: ‘Dit is compleet junkengedrag!’.
Man wil nu de keiharde lijn gaan inslaan met een soort van puntensysteem. Ik vind dat onzin want die iPad is voor hem wat vroeger mijn tekenblok en verfdoos voor mij was. Die werden ook gewoon aangevuld en ik heb er ook nooit enige vraag over gesteld of het dure of goedkope verf/penselen was/waren.
Dus man en ik zitten nu in een opvoedimpasse. Man is het type dat zoon alles geeft wat hij als kind nooit kreeg en waar zoon nooit om heeft gevraagd (de smartphone, het dure horloge) maar daarvoor ongeveer de blijdschap voor verwacht die hijzelf als kind zou hebben gehad. Ik vind dat een iPad voor zoon net zo vanzelfsprekend is als mijn verfspullen destijds en verwacht daar geen dankbaarheid voor. Brutale mond of gegil pik ik niet maar zoon ging braaf naar boven toen ik hem daarheen stuurde om af te koelen. Ik zie het dus als een frustratie waar zoon maar mee moet zien te dealen maar geen groot probleem. En dat vindt man dan weer een probleem.
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 28 september 2021 om 06:47
Phoe, Lemoos, is dat echt waar? Heftig verhaal hoor. ik zou toch ook niet vrolijk worden van dit gedrag. Ik had hem gezegd dat hij een boek kon gaan lezen. 10 dagen reparatie, het is wat het is helaas….. Als jij vroeger langer op verf of penselen had moeten wachten, had je dan ook zo gedaan?
Don't cry, buy a bag and move on.
