Wat heeft een diagnose jouw kind gebracht? HB/AD(H)D/Autisme

13-10-2024 07:24 268 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Al jarenlang vermoed ik dat er 'iets' aan de hand is bij onze 5-jarige. Het is een ontzettend leuk en lief kind, maar heeft veel onrust en is ook (voor wat wij kunnen zien) erg intelligent.
We zijn veel in gesprek geweest met de opvang en inmiddels hebben we regelmatig gesprekken op school over hoe kind het beste te begeleiden. Vaak gaat het prima, maar het is soms hard werken voor ons.
Zelf vermoed ik dat er misschien een diagnose aan vast zit, maar ik merk dat de instanties terughoudend zijn in testen, want: kind is wie hij is en zal niet veranderen als er ineens een sticker op zit.

Wat heeft het jullie opgeleverd nadat er wel getest is bij jullie kind?
Mocht er ad(h)d uitkomen, is Ritalin dan een optie? Ervaringen?
Ervaring met een autismevorm?
Of wat heeft de sticker 'hoogbegaafdheid' jullie gebracht?
Of had je het allemaal liever niet geweten?
Als je het opniew zou moeten doen, zou je je kind opnieuw willen laten testen? En zo ja, op welke leeftijd? Is 5 nog te jong?
Lento schreef:
13-10-2024 12:56
Dit vooral. Hier zijn de wachtlijsten voor zo'n beetje alles minimaal een half jaar. Dat werd ons verteld en klopte ook. Als je kind vastloopt kan een half jaar heel lang zijn.
GGZ jeugd bij ons in heel de regio 1,5 jaar tot intake en dan weer 3 maanden voor eerste testtraject en dat was nadat we ook van huisarts en de ander een orthopedagoog en ergotherapeut het verzoek kregen om ze aan te melden voor testen.

Ergotherapie was 4 maanden voor de nieuwe intake.
Frizz schreef:
13-10-2024 13:02
Als je goede betrokken professionals hebt kun je ook om handelingsgerichte diagnostiek vragen ipv diagnostiek voor een etiketje (even gechargeerd). Zeker voor jonge kinderen vind ik dat passender.

Mijn zoon kreeg een IQ-onderzoek door een specialist hoogbegaafdheid mét handelingsgerichte diagnostiek (lees; wat zien we bij dit kind, welke achterliggende behoeften zijn er en hoe kan je daarop inspelen op school en thuis).
Ja, eens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mimi19 schreef:
13-10-2024 12:54


Ik moet mijn zoons straks afleveren aan de maatschappij en hopen dat ze zich dan goed weten te gedragen. Dat ze in staat zijn vriendschappen te sluiten en te behouden, met de juiste mensen omgaan en hopelijk een leuke baan en partner kunnen vinden.

Single is ook een prima relatiestatus natuurlijk. Het zou voor sommige mensen heel fijn zijn als de druk niet zo op het hebben van een relatie ligt. Dat het vinden van een partner niet een doel is om na te streven. Alleen al de vraag: 'Ben jij NOG single?' zou verboden moeten worden.

Hoezo hoop je als ouder dat je kind een leuke partner vindt? Ik hoop vooral dat mijn kind gelukkig wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lento schreef:
13-10-2024 13:01
Je post raakt mij. Zo herkenbaar dit. Ik houd zielsveel van mijn kind en vertrouwen in hem, maar sommige dingen zijn gewoon niet acceptabel. Vanuit mijn wereldbeeld niet (al snap ik soms wel waar sommige gedragingen vandaan komen), maar ook vanuit de maatschappij niet.

Mijn kind maakte pas tijdens een ruzie een hele nare racistische opmerking. Ik weet dat er ergens een trigger was, maar dat maakt het niet acceptabel (en kind is helemaal niet racistisch en heeft er dan achteraf spijt van).
Ja, dat impulsieve is zo lastig. Dat zou hier ook kunnen gebeuren, zo’n opmerking. Niet nadenken en dan achteraf spijt. En inderdaad, ik hou van mijn jongste kinderen absoluut net zoveel als van mijn oudste kinderen. Maar de dingen waar je tegenaan loopt kunnen echt lastig te begeleiden zijn
Alle reacties Link kopieren Quote
@JosephineGroot, ik denk wel dat ik snap wat je bedoeld. Het is alleen van zo ontzettend veel factoren afhankelijk... (karakter kinderen, ouders, school, mogelijkheden etc.)

Mijn ouders hebben mij ook nooit laten onderzoeken want het ging toch goed? Ze hebben mij ook altijd heel actief dingen aangeboden etc. En ja, ik haalde goede cijfers op school en was zo'n makkelijke leerling. Ideaal kind voor de buitenwereld. Maar mijn interne leefwereld had het zo ontzettend zwaar... Je nooit ergens bij voelen horen, niet geaccepteerd voelen, dingen niet durven, denken dat je maar beter dood had kunnnen zijn...
Dat heeft mij zo lang achtervolgd tot dat ik zelf hulp ben gaan vragen. En zelfs toen duurde het nog een hele poos en veel trial and errors voordat ze er achter kwamen wat er speelde.

Bij zoon was dit echt geen optie. Die probeerde klasgenoten te wurgen, was thuis regelmatig ook heel agressief (ik heb genoeg klappen mogen incasseren). Dan wil je graag kunnen bijsturen voordat hij dusdanig groot is dat die klappen echt serieuze consequenties gaan hebben... En er komt een punt dat je zelf ook niet meer weet hoe je je kind moet coachen/bijsturen. En ook school wist het niet meer...

Gelukkig kijkt zijn huidige VO school ook naar wat hij nodig heeft en wat school daarin kan betekenen. En voor alles extra is dat label wel handig. Zo kan hij bijvoorbeeld tzt extra tijd krijgen bij examens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Speculaastaart schreef:
13-10-2024 13:13
Single is ook een prima relatiestatus natuurlijk. Het zou voor sommige mensen heel fijn zijn als de druk niet zo op het hebben van een relatie ligt. Dat het vinden van een partner niet een doel is om na te streven. Alleen al de vraag: 'Ben jij NOG single?' zou verboden moeten worden.

Hoezo hoop je als ouder dat je kind een leuke partner vindt? Ik hoop vooral dat mijn kind gelukkig wordt.
Zeker hoor. Als ze alleen willen blijven ook prima natuurlijk. Maar juist vanwege hun ADHD zou het kunnen dat het lastiger is een partner te vinden ondanks dat ze dat wel zouden willen. Dus als ze het willen dan hoop ik dat het ze gegund is. Het was gewoon bedoeld als opsomming omdat ik zo graag wil dat ze ondanks hun problemen later goed kunnen zijn voor zichzelf en hun omgeving
Alle reacties Link kopieren Quote
Speculaastaart schreef:
13-10-2024 13:13
Single is ook een prima relatiestatus natuurlijk. Het zou voor sommige mensen heel fijn zijn als de druk niet zo op het hebben van een relatie ligt. Dat het vinden van een partner niet een doel is om na te streven. Alleen al de vraag: 'Ben jij NOG single?' zou verboden moeten worden.

Hoezo hoop je als ouder dat je kind een leuke partner vindt? Ik hoop vooral dat mijn kind gelukkig wordt.
Ik neem aan dat ze gewoon bedoelt dat ze hoopt dat wat er speelt haar kind niet belemmert in het vinden van een partner, als hij graag een partner wil. Niet dat hij alleen gelukt is als hij een partner heeft. Wat je noemt geldt voor die andere dingen ook, je bent niet minder als je geen goede baan vindt of als je geen of weinig vrienden hebt, toch zijn dat dingen die je je kind wel gunt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
13-10-2024 13:02
Als je goede betrokken professionals hebt kun je ook om handelingsgerichte diagnostiek vragen ipv diagnostiek voor een etiketje (even gechargeerd). Zeker voor jonge kinderen vind ik dat passender.

Mijn zoon kreeg een IQ-onderzoek door een specialist hoogbegaafdheid mét handelingsgerichte diagnostiek (lees; wat zien we bij dit kind, welke achterliggende behoeften zijn er en hoe kan je daarop inspelen op school en thuis).
Hmm zoals ik al in mijn verhaaltje zei, kan een 'werkdiagnose' of een plan met aanpak/handvaten niet voldoende zijn als de juf het niet wil begrijpen. Pas toen er een arts een klap op had gegeven en het label had geplakt, heb ik nooit geen gezeur meer gehad met die juf van 5/6. Al heb ik wel de vlag spreekwoordelijk uitgehangen toen kind een andere juf kreeg in 7/8 die het als een gegeven beschouwde en er mee om kon gaan. Een label/etiket helpt ook bij de Middelbare School, zeker als er bijvoorbeeld laptop/pc-gebruik moet zijn qua toetsen en tzt examens. Maar daar is het kindje van To nog niet aan toe dus voor een kleuter zou een werkdiagnose voldoende moeten zijn mits school meewerkt.
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsDuck schreef:
13-10-2024 13:35
Hmm zoals ik al in mijn verhaaltje zei, kan een 'werkdiagnose' of een plan met aanpak/handvaten niet voldoende zijn als de juf het niet wil begrijpen. Pas toen er een arts een klap op had gegeven en het label had geplakt, heb ik nooit geen gezeur meer gehad met die juf van 5/6. Al heb ik wel de vlag spreekwoordelijk uitgehangen toen kind een andere juf kreeg in 7/8 die het als een gegeven beschouwde en er mee om kon gaan. Een label/etiket helpt ook bij de Middelbare School, zeker als er bijvoorbeeld laptop/pc-gebruik moet zijn qua toetsen en tzt examens. Maar daar is het kindje van To nog niet aan toe dus voor een kleuter zou een werkdiagnose voldoende moeten zijn mits school meewerkt.

Ja dat kan. Maar dat ligt dan natuurlijk wel gewoon aan die juf.
Net als dat in ons geval betrokkenen het onderzoek na 2 jaar niet meer geldig achtten. Ondanks dat alle omschrijvingen nog steeds van toepassing waren op zoon.
Met andere woorden; diagnostiek is niet gemaakt om de tekortkomingen van professionals te compenseren.
frizz wijzigde dit bericht op 13-10-2024 14:01
0.18% gewijzigd
Lucifee2024 schreef:
13-10-2024 09:07
Is er al een ergotherapeut op school bij geweest? Wel een die je zelf kiest?

School hoort sowieso je kind te helpen mbt passend onderwijs mits past binnen het reguliere onderwijs en niet naar speciaal onderwijs zou moeten gaan. Maar het helpt vaak om bij dit soort scholen/leerkrachten ( belachelijk hoor) met een IB en een partij van buitenaf te regelen, zoals een ergotherpeut voor kinderen met ADHD/Autisme ect.
Dit om je kind te helpen maar ook om eigenlijk te dwingen tot bepaalde hulp, die als het werkt daarna op papier gezet kunnen worden voor de volgende klassen.
Dank voor je bericht! Las dat jij ook een behoorlijk traject hebt afgelegd met jouw kind :hug:
De IB er is inderdaad betrokken evenals het samenwerkingsverband, die geven wel tips. Die worden dan wel (in mijn ogen halfslachtig) uitgeprobeerd. Maar… Kind toont zelf echter ook flinke weerstand tegen alles wat anders is dan de rest. Zitten nu ook nog een beetje in de fase van: de diagnose heeft al een eind geholpen om inzicht te krijgen, nu zoekende naar de volgende stap.
anoniem_6714fd1979018 wijzigde dit bericht op 13-10-2024 14:37
Reden: Herkenbaarheid
6.57% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
JosephineGroot schreef:
13-10-2024 12:10
Dan lees je het zo. Prima. Ik krijg de kriebels van de openingspost dat het soms hard werken is. Ja duh, kinderen hebben is per definitie hard werken. Ik ga me niet lopen verantwoorden want blijkbaar mag je hier alleen meepraten als je kinderen zijn vastgelopen. Het kind van TO is 5. Misschien heeft het baad bij testen, misschien niet. Misschien ontwikkeld het kind zich op een manier waarbij het prima kan functioneren, misschien niet, dan is testen vroeg genoeg. Ik wil alleen maar mijn verhaal delen met (op het oog) 3 complexe kinderen met (zeer waarschijnlijk) een aantal labels die toch hun weg hebben gevonden in de maatschappij. Mijn verdienste? Zeker niet. Hun verdienste? Zeker wel. Factor geluk, ongetwijfeld, maar ook heel hard werken en blijven verzetten tegen het systeem en alle vooroordelen. Ik vind het ontzettend vervelend dat dit als superior wordt gezien en ik begrijp het oprecht niet.
:facepalm:
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
X
anoniem_670d6b5954470 wijzigde dit bericht op 13-10-2024 20:13
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
JosephineGroot schreef:
13-10-2024 15:53
Weet je wat ik grappig/verdrietig vind? Toen ik nog schreef met mijn vorige nick waren de meeste mensen die hier meeschrijven het grotendeels met mij eens. Werd er om mij gelachen en werd er op een leuke en positieve manier op mij gereageerd. Ook, of misschien wel juist, door degene die nu reageren met een facepalm, of die mij soort van aan de schandpaal nagelen omdat ik op anoniem gezet wil worden (herkenbaarheid). Blijkbaar doet je (door mensen toebedeelde) populariteit hier heel veel. Pijnlijk en heel raar om te bemerken.
Wat is dat toch, dat je vlak voordat je vertrekt nog ff uithaalt, want iedereen moet toch wel weten hoe onaardig ze jou behandelen.

Mss dat je onder je vorige nick niet van die rare oordelende dingen schreef, over dat jij van je kinderen houdt zoals ze zijn en dat dat enorm helpt.
Alsof de rest hier niet van hun kinderen houdt.

Maar goed, kom lekker terug onder je vorige nick, als dat zo leuk was.

Als je daarmee ook zo lekker om je heen sleg geloof ik er weinig van.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
JosephineGroot schreef:
13-10-2024 15:53
Weet je wat ik grappig/verdrietig vind? Toen ik nog schreef met mijn vorige nick waren de meeste mensen die hier meeschrijven het grotendeels met mij eens. Werd er om mij gelachen en werd er op een leuke en positieve manier op mij gereageerd. Ook, of misschien wel juist, door degene die nu reageren met een facepalm, of die mij soort van aan de schandpaal nagelen omdat ik op anoniem gezet wil worden (herkenbaarheid). Blijkbaar doet je (door mensen toebedeelde) populariteit hier heel veel. Pijnlijk en heel raar om te bemerken.
Als je dit onder je vorige nick had geschreven, had ik precies hetzelfde gereageerd. Ik vond je posts namelijk naar en veroordelend naar ouders die het anders doen.
X
anoniem_670d6b5954470 wijzigde dit bericht op 13-10-2024 20:14
0.00% gewijzigd
Star⁴ schreef:
13-10-2024 16:01
Als je dit onder je vorige nick had geschreven, had ik precies hetzelfde gereageerd. Ik vond je posts namelijk naar en veroordelend naar ouders die het anders doen.
Geef me 1 voorbeeld van waarin ik veroordelend schrijf over andere ouders. Ik veroordeel niemand. Ik zeg alleen dat ik vínd dat je niet altijd hoeft te testen. Dat testen ook iets kan zeggen over hoe je naar een kind kijkt. Hoeft niet. Kan. Wij hebben ervoor gekozen om dat niet te doen omdat wij dachten dat het ze niks extra's zou brengen én omdat we bang waren dat door wel te testen we ze het idee gaven dat er misschien iets mis was. Dat ze in een mallemolen terecht zouden komen waar ze moeilijk uitkwamen. Uiteraard is dat ook gebaseerd op eigen ervaringen en inzichten en dat is in mijn beleving niet goed en niet fout. Misschien wordt dat ons wel enorm kwalijk genomen op de lange termijn, wie zal het zeggen. Dit leek ons (bij deze kinderen!!) het best, maar dat zegt werkelijk niets over wat goed is voor andere kinderen en hun ouders.
JosephineGroot schreef:
13-10-2024 16:05
maar ik probeer uit te leggen dat je ook zonder een diagnose soms best een fijn leven kan hebben. Met een beetje ondersteuning vanuit je ouders, ja dat wel.
Waarmee je impliceert dat al die andere ouders luie zitzakken zijn die te beroerd zijn om hun kinderen te ondersteunen en ze daarom vol proppen met medicijnen. Je bedoelt het vast niet zo maar zo komt het wel over.
anoniem_671910b3690e6 wijzigde dit bericht op 13-10-2024 16:19
0.77% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
DracoMalfoy schreef:
13-10-2024 16:11
Waarmee je impliceert dat al die andere ouders luie zitzakken zijn die te beroerd zijn om hun kinderen te ondersteunen en ze daarom vol proppen met medicijnen. Je bedoelt het vast niet zo maar zo komt het wel over.
Dit dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
JosephineGroot schreef:
13-10-2024 16:11
Geef me 1 voorbeeld van waarin ik veroordelend schrijf over andere ouders. Ik veroordeel niemand. Ik zeg alleen dat ik vínd dat je niet altijd hoeft te testen. Dat testen ook iets kan zeggen over hoe je naar een kind kijkt. Hoeft niet. Kan. Wij hebben ervoor gekozen om dat niet te doen omdat wij dachten dat het ze niks extra's zou brengen én omdat we bang waren dat door wel te testen we ze het idee gaven dat er misschien iets mis was. Dat ze in een mallemolen terecht zouden komen waar ze moeilijk uitkwamen. Uiteraard is dat ook gebaseerd op eigen ervaringen en inzichten en dat is in mijn beleving niet goed en niet fout. Misschien wordt dat ons wel enorm kwalijk genomen op de lange termijn, wie zal het zeggen. Dit leek ons (bij deze kinderen!!) het best, maar dat zegt werkelijk niets over wat goed is voor andere kinderen en hun ouders.
maar onderschat vooral ook niet wat jouw invloed als ouder is op het beeld dat ze van zichzelf hebben; hoe je er zelf in staat. => ah het ligt aan de ouders

Ik bedoel vooral dat we gewoon van ze houden zoals ze zijn en dat ze goed zijn zoals ze zijn. => dat doen andere ouders die wel laten testen dus niet?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat heeft het ons kind gebracht? > vroegtijdige ondersteuning, speciale peutergroep gericht op brede ontwikkeling, gelijk op het sbo (inmiddels so) kunnen starten i.p.v. aanmodderen op regulier onderwijs. Toekomstgericht snel de juiste individuele begeleiding kunnen krijgen (nu nog niet nodig).
Kind zelf weet niet dat het deze diagnoses heeft (te laag niveau om het te begrijpen, te veel in eigen wereld om het door te hebben). Wie weet later als kind ouder is.
X
anoniem_670d6b5954470 wijzigde dit bericht op 13-10-2024 20:15
0.00% gewijzigd
Overigens hebben mijn kinderen allebei een diagnose. Voor de jongste ben ik daar actief achteraan gegaan, omdat iedereen en zijn moeder wel kon zien dat ie in het regulier onderwijs kopje onder zou gaan en voor speciaal onderwijs heb je nou eenmaal een diagnose nodig. Mediactie hebben we bij hem geprobeerd maar dat was niks.
Oudste ondervond in eerste instantie geen problemen dus haar hebben we niet laten onderzoeken, maar later heeft ze dat zelf gedaan en zij heeft juist heel veel baat bij de medicijnen. Dus zo zie je maar weer dat ook een terughoudende attitude ten opzichte van diagnosticering de via regina niet hoeft te wezen.
Star⁴ schreef:
13-10-2024 16:17
maar onderschat vooral ook niet wat jouw invloed als ouder is op het beeld dat ze van zichzelf hebben; hoe je er zelf in staat. => ah het ligt aan de ouders

Ik bedoel vooral dat we gewoon van ze houden zoals ze zijn en dat ze goed zijn zoals ze zijn. => dat doen andere ouders die wel laten testen dus niet?
Tja, dat kan je zo lezen. Ik bedoelde het in de trend van: als ik objectief naar mijn eigen kinderen kijk zou ik kunnen zien en zeggen dat het buitenbeentjes zijn. Ik kan het ook zo benoemen (zoals mijn ouders altijd bij mij hebben gedaan). Dat kan iets doen met de eigenwaarden. Misschien projecteer ik het teveel op mezelf. Ik was altijd het buitenbeetje, de nerd met bril, het meisje dat 'anders' was en anders was zeker niet positief in mijn omgeving. Het enige dat ik hiermee wilde zeggen is dat ik het anders heb gedaan en dat dit goed lijkt uit te pakken. Lijkt. Als ik mensen voor het hoofd heb gestoten dan spijt me dat oprecht.
Alle reacties Link kopieren Quote
JosephineGroot schreef:
13-10-2024 16:27
Tja, dat kan je zo lezen. Ik bedoelde het in de trend van: als ik objectief naar mijn eigen kinderen kijk zou ik kunnen zien en zeggen dat het buitenbeentjes zijn. Ik kan het ook zo benoemen (zoals mijn ouders altijd bij mij hebben gedaan). Dat kan iets doen met de eigenwaarden. Misschien projecteer ik het teveel op mezelf. Ik was altijd het buitenbeetje, de nerd met bril, het meisje dat 'anders' was en anders was zeker niet positief in mijn omgeving. Het enige dat ik hiermee wilde zeggen is dat ik het anders heb gedaan en dat dit goed lijkt uit te pakken. Lijkt. Als ik mensen voor het hoofd heb gestoten dan spijt me dat oprecht.


Ik begrijp dat je uit probeerde te leggen dat testen niet altijd nodig is. Het kwam er alleen niet erg fijn uit naar andere die hun kinderen wel hebben laten testen.
Alle reacties Link kopieren Quote
JosephineGroot schreef:
13-10-2024 16:11
Geef me 1 voorbeeld van waarin ik veroordelend schrijf over andere ouders. Ik veroordeel niemand. Ik zeg alleen dat ik vínd dat je niet altijd hoeft te testen. Dat testen ook iets kan zeggen over hoe je naar een kind kijkt. Hoeft niet. Kan. Wij hebben ervoor gekozen om dat niet te doen omdat wij dachten dat het ze niks extra's zou brengen én omdat we bang waren dat door wel te testen we ze het idee gaven dat er misschien iets mis was. Dat ze in een mallemolen terecht zouden komen waar ze moeilijk uitkwamen. Uiteraard is dat ook gebaseerd op eigen ervaringen en inzichten en dat is in mijn beleving niet goed en niet fout. Misschien wordt dat ons wel enorm kwalijk genomen op de lange termijn, wie zal het zeggen. Dit leek ons (bij deze kinderen!!) het best, maar dat zegt werkelijk niets over wat goed is voor andere kinderen en hun ouders.
Lees gewoon ff terug.
Denk je echt dat ik mijn kinderen had laten testen als het niet nodig was?
Je hebt iig weinig zelfreflectie.
Meerdere mensen lezen je blijkbaar ontzettend verkeerd.
Mss schrijf je dan onduidelijk.n
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven