Wat heeft een diagnose jouw kind gebracht? HB/AD(H)D/Autisme

lenthe_ zondag 13 oktober 2024 om 07:24

Al jarenlang vermoed ik dat er 'iets' aan de hand is bij onze 5-jarige. Het is een ontzettend leuk en lief kind, maar heeft veel onrust en is ook (voor wat wij kunnen zien) erg intelligent.
We zijn veel in gesprek geweest met de opvang en inmiddels hebben we regelmatig gesprekken op school over hoe kind het beste te begeleiden. Vaak gaat het prima, maar het is soms hard werken voor ons.
Zelf vermoed ik dat er misschien een diagnose aan vast zit, maar ik merk dat de instanties terughoudend zijn in testen, want: kind is wie hij is en zal niet veranderen als er ineens een sticker op zit.

Wat heeft het jullie opgeleverd nadat er wel getest is bij jullie kind?
Mocht er ad(h)d uitkomen, is Ritalin dan een optie? Ervaringen?
Ervaring met een autismevorm?
Of wat heeft de sticker 'hoogbegaafdheid' jullie gebracht?
Of had je het allemaal liever niet geweten?
Als je het opniew zou moeten doen, zou je je kind opnieuw willen laten testen? En zo ja, op welke leeftijd? Is 5 nog te jong?

Solomio zondag 13 oktober 2024 om 17:01

JosephineGroot schreef: ↑
13-10-2024 16:27
Tja, dat kan je zo lezen. Ik bedoelde het in de trend van: als ik objectief naar mijn eigen kinderen kijk zou ik kunnen zien en zeggen dat het buitenbeentjes zijn. Ik kan het ook zo benoemen (zoals mijn ouders altijd bij mij hebben gedaan). Dat kan iets doen met de eigenwaarden. Misschien projecteer ik het teveel op mezelf. Ik was altijd het buitenbeetje, de nerd met bril, het meisje dat 'anders' was en anders was zeker niet positief in mijn omgeving. Het enige dat ik hiermee wilde zeggen is dat ik het anders heb gedaan en dat dit goed lijkt uit te pakken. Lijkt. Als ik mensen voor het hoofd heb gestoten dan spijt me dat oprecht.

Ik was ook altijd het buitenbeentje en werd enorm 'gestimuleerd' om erbij te gaan passen.

Bij mijn kinderen heb ik dat anders gedaan, maar zonder diagnose waren ze door de maatschappij (lees: school en leerplicht) ook in dat keurslijf gedwongen, waar wij nu eenmaal niet in passen.

Dus: als jouw kinderen zonder testen toch mee kunnen, dan zijn ze blijkbaar niet zo heel anders.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Anoniem_670d6b5954470 zondag 13 oktober 2024 om 17:14

X

anoniem_670d6b5954470 wijzigde dit bericht op 13-10-2024 20:16

0.00% gewijzigd

Solomio zondag 13 oktober 2024 om 17:23

JosephineGroot schreef: ↑
13-10-2024 17:14
Oh wow... ik weet niet eens waar ik moet beginnen.

Anyway. TO vraagt in haar openingspost naar ervaringen van mensen die getest hebben en ik wilde een tegengeluid geven dat je er (zolang het werkt) ook voor kan kiezen om je kind niet te testen en dat dit ook goed uit kan pakken. Hoeft niet, kan. Helemaal afhankelijk van het kind kan het ook werken. Maar volgend mij heb ik m'n punt nu wel voldoende gemaakt hier.

En je denkt dat je daarmee een soort uniek inzicht hebt?
Ik gok dat iedereen die uiteindelijk z'n kind laat testen zo lang mogelijk probeert om het zonder testen op te lossen.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Anoniem_670d6b5954470 zondag 13 oktober 2024 om 17:31

X

anoniem_670d6b5954470 wijzigde dit bericht op 13-10-2024 20:16

0.00% gewijzigd

Susan zondag 13 oktober 2024 om 17:37

Leuk en lief zegt niet zoveel over hoe complex de problemen zijn. Wij vinden onze zoon ook een ontzettend leuk, lief kind, maar wel met forse problematiek. Het een sluit het ander niet uit en een kind is niet opeens niet leuk en lief meer als er sprake is van een stoornis of beperking.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Flipflop zondag 13 oktober 2024 om 17:38

JosephineGroot schreef: ↑
13-10-2024 15:53

On topic. Ik ben heel blij dat mijn kinderen (nog) niet getest zijn (dat mag inmiddels wel duidelijk zijn). Dat ze (nog) geen medicijnen slikken en dat ze hun weg lijken te vinden. 0 garantie voor wat erin de toekomst komt. In de openingspost staat: 'ik merk dat de instanties terughoudend zijn in testen, want: kind is wie hij is en zal niet veranderen als er ineens een sticker op zit' en ik denk dat dat niet voor niks is.

Gefeliciteerd.

herfst100 zondag 13 oktober 2024 om 17:46

JosephineGroot schreef: ↑
13-10-2024 17:31
Nou, dan zitten we in een heel andere omgeving. Kind van TO is 5 en is een heel leuk en lief kind (volgens TO) maar wel wat onrustig. Zonder te klinken als 'oma praat' vind ik dit wel betrekkelijk vroeg (en ik weet dat ze nog niet getest heeft), maar om überhaupt na te denken over medicijnen.
In mijn omgeving wordt dus echt heel veel getest en slikken veel kinderen medicijnen. En eigenlijk met name jongens die te druk bevonden worden.

Ik snap wel wat je probeert uit te leggen en in zekere zin ben ik het met je eens.

Het verschil zit hem in het doel van dit topic. TO vraagt om ervaringen van mensen die wel getest hebben. Niet om een advies of ze het wel of niet zal doen. Door jouw 'tegengeluid' te geven, ga je in de advieshoek zitten en dat is niet de strekking van dit topic. Ik denk dat dit mensen irriteert. Mensen kiezen ervoor om hun ervaring te delen voor to en hebben weinig trek in deze tegengeluiden. Die zijn er namelijk al genoeg.

Het vele testen herken ik niet. Wij waren ook erg vroeg en zie het weinig in mijn omgeving. Wij moesten zelfs alles zelf uitzoeken, omdat school nauwelijks ervaring heeft met dergelijke trajecten in de kleuterklas.
Mijn middelste zoon is in de kleuterklas gediagnosticeerd met adhd en in groep 4 zijn we begonnen met methylfenidaat. Ik vind het helemaal niet erg wanneer mensen zeggen dat zij het anders zouden doen, of het wel erg vroeg vinden. Ik sta namelijk 100% achter onze keuze, omdat we dit heel goed doordacht besloten hebben. Mijn zoon kwam niet tot leren en liep een enorme achterstand op. De diagnose en daarna de medicatie en ondersteuningstrajecten hebben ervoor gezorgd dat hij wel tot leren komt en school niet alleen maar een enorme faalervaring voor hem is. Als we dit niet hadden gedaan, weet ik zeker dat hij zwaar beschadigt zou uitstromen naar praktijkonderwijs. Niks mis mee, maar als je kind meer in zich heeft is dit gewoon zonde en niet goed voor zijn zelfbeeld.

Wanneer mensen dan stellen dat het zonder diagnose en medicatie ook goed kan komen, kan dit prima gelden voor hun eigen kinderen. Niet voor die van mij. En dat maakt dus dat het 'tegengeluid' in een topic bedoelt voor ervaringen van mensen die het wel gedaan hebben niet passend is.

herfst100 wijzigde dit bericht op 13-10-2024 17:48

0.74% gewijzigd

lenthe_ zondag 13 oktober 2024 om 17:47

JosephineGroot schreef: ↑
13-10-2024 17:31
Nou, dan zitten we in een heel andere omgeving. Kind van TO is 5 en is een heel leuk en lief kind (volgens TO) maar wel wat onrustig. Zonder te klinken als 'oma praat' vind ik dit wel betrekkelijk vroeg (en ik weet dat ze nog niet getest heeft), maar om überhaupt na te denken over medicijnen.
In mijn omgeving wordt dus echt heel veel getest en slikken veel kinderen medicijnen. En eigenlijk met name jongens die te druk bevonden worden.

Ik snapte je punt al in je vorige posts. Je probeert alles nu steeds meer uit te leggen en je te verantwoorden, maar daarmee vind ik het wel vervelend worden dat je allemaal aannames doet over mij of mijn kind om je eigen gelijk te bewijzen.
Je insinueert nu dat ik mijn kind wil volproppen met medicijnen omdat hij alleen iets te druk is. We hebben al 4½ jaar contact met de opvang en zij hebben ook aan de bel getrokken. De ib'er is betrokken, de pedagoog van school etc.
Maar fijn dat het bij jou niet nodig is geweest. Ik snap je punt en lees straks alle posts en probeer eruit te halen wat voor ons/ons kind werkt

lenthe_ wijzigde dit bericht op 13-10-2024 19:19

0.17% gewijzigd

Anoniem_670d6b5954470 zondag 13 oktober 2024 om 18:32

X

anoniem_670d6b5954470 wijzigde dit bericht op 13-10-2024 20:17

0.00% gewijzigd

herfst100 zondag 13 oktober 2024 om 18:44

JosephineGroot schreef: ↑
13-10-2024 18:32
Ik stap uit dit topic. Ik ga er vanuit dat iedereen het best met z'n kin(eren) voorheeft. Wel wil ik nog even wijzigen op het programma 'de kist' met Dennis Schouten op npo+. Een diagnose willen stellen en medicatie kan heel goed zijn, maar kan ook helemaal verkeerd uitpakken. Ik zijn moeder niet (van Dennis Schouten) maar ik denk dat ze met de beste intenties heeft gehandeld en toch is dit faliekant mis gegaan bij die jongen (en nu man).

Er is wel meer misgegaan met hem dan alleen een diagnose en medicatie stellen. Zijn moeder heeft Munchhausen by proxy. Hoe durf je deze vergelijking te maken en als 'tip' te geven aan iemand die nadenkt over een diagnose traject. Zijn moeder heeft een geestelijke ziekte, niet iemand die bewust met de beste intenties handelde. Het wordt steeds gekker.

herfst100 wijzigde dit bericht op 13-10-2024 18:45

5.93% gewijzigd

LaFleurNoire zondag 13 oktober 2024 om 18:44

JosephineGroot schreef: ↑
13-10-2024 18:32
Ik stap uit dit topic. Ik ga er vanuit dat iedereen het best met z'n kin(eren) voorheeft. Wel wil ik nog even wijzigen op het programma 'de kist' met Dennis Schouten op npo+. Een diagnose willen stellen en medicatie kan heel goed zijn, maar kan ook helemaal verkeerd uitpakken. Ik zijn moeder niet (van Dennis Schouten) maar ik denk dat ze met de beste intenties heeft gehandeld en toch is dit faliekant mis gegaan bij die jongen (en nu man).

Ah, je moet toch nog nog weer even op dat programma wijzen om je punt nogmaals te benadrukken.
En jij snapt oprecht niet dat mensen over je posts vallen? Doe me een lol zeg.

Star⁴ zondag 13 oktober 2024 om 18:52

JosephineGroot schreef: ↑
13-10-2024 18:32
Ik stap uit dit topic. Ik ga er vanuit dat iedereen het best met z'n kin(eren) voorheeft. Wel wil ik nog even wijzigen op het programma 'de kist' met Dennis Schouten op npo+. Een diagnose willen stellen en medicatie kan heel goed zijn, maar kan ook helemaal verkeerd uitpakken. Ik zijn moeder niet (van Dennis Schouten) maar ik denk dat ze met de beste intenties heeft gehandeld en toch is dit faliekant mis gegaan bij die jongen (en nu man).

Dat had je al gedaan.

Anoniem_6742c523ae899 zondag 13 oktober 2024 om 18:59

JosephineGroot schreef: ↑
13-10-2024 18:32
Ik stap uit dit topic. Ik ga er vanuit dat iedereen het best met z'n kin(eren) voorheeft. Wel wil ik nog even wijzigen op het programma 'de kist' met Dennis Schouten op npo+. Een diagnose willen stellen en medicatie kan heel goed zijn, maar kan ook helemaal verkeerd uitpakken. Ik zijn moeder niet (van Dennis Schouten) maar ik denk dat ze met de beste intenties heeft gehandeld en toch is dit faliekant mis gegaan bij die jongen (en nu man).

Wat een ontzettend vervelende “afsluiter”.

Ik ben na 35 jaar blij met de diagnose aangezien ik er nu veel beter mee aan de slag kan gaan. Sinds een jaar gaat het een stuk beter en kan ik een veel betere moeder voor m’n kinderen zijn. Bij mij werkte diagnose en medicatie dus wel erg goed. Maar jouw reactie is de reden dat bijna niemand weet dat ik ADHD heb en medicatie slikt. Ik kan er zelfs met directe familieleden niet goed over praten, doordat ze dezelfde insteek als jou hebben. Ze begrijpen en begrepen niet waarom ik überhaupt een diagnose willen en ik kan ze al helemaal niet vertellen dat ik medicatie slik. Voelt regelmatig erg eenzaam.

Peertjes zondag 13 oktober 2024 om 19:02

Belize schreef: ↑
13-10-2024 12:14
Hoe bedoel je dit? Ik heb van m’n 10e tot m’n 30e echt met aardig wat dingen in de knoop gezeten, eerder een diagnose en hulp had veel kunnen voorkomen. Mijn ouders wilden geen label, maar nu was ik vooral een lui en thuis een moeilijk kind. Terwijl ik op school overgestimuleerd en overprikkeld was en dat er thuis allemaal uit kwam. Weinig mensen weten het van mij want er is nog steeds een flink stigma. Dus ik juich het juist niet toe om terughoudend te zijn als het niet goed gaat.

Ik zou die post lekker naast je neerleggen.
De zorgkosten zijn niet zo hoog vanwege de mensen die zorg nodig hebben. Wat een dikke onzin.
En helemaal met je eens dat het absoluut niet toe te juichen is om terughoudend te zijn.

Anoniem_6742c523ae899 zondag 13 oktober 2024 om 19:04

herfst100 schreef: ↑
13-10-2024 18:44
Er is wel meer misgegaan met hem dan alleen een diagnose en medicatie stellen. Zijn moeder heeft Munchhausen by proxy. Hoe durf je deze vergelijking te maken en als 'tip' te geven aan iemand die nadenkt over een diagnose traject. Zijn moeder heeft een geestelijke ziekte, niet iemand die bewust met de beste intenties handelde. Het wordt steeds gekker.

Wow echt. Dat iemand dat kan gebruiken bij iemand die twijfelt aan een diagnose.

Anoniem_674617e8c0af0 zondag 13 oktober 2024 om 19:05

Belize schreef: ↑
13-10-2024 18:59
Wat een ontzettend vervelende “afsluiter”.

Ik ben na 35 jaar blij met de diagnose aangezien ik er nu veel beter mee aan de slag kan gaan. Sinds een jaar gaat het een stuk beter en kan ik een veel betere moeder voor m’n kinderen zijn. Bij mij werkte diagnose en medicatie dus wel erg goed. Maar jouw reactie is de reden dat bijna niemand weet dat ik ADHD heb en medicatie slikt. Ik kan er zelfs met directe familieleden niet goed over praten, doordat ze dezelfde insteek als jou hebben. Ze begrijpen en begrepen niet waarom ik überhaupt een diagnose willen en ik kan ze al helemaal niet vertellen dat ik medicatie slik. Voelt regelmatig erg eenzaam.

Jeetje wat rot, ik snap dat het eenzaam voelt

Het is wel iets dat ik in mijn omgeving ook merk. Als ik vertel (aan mensen in mijn naaste omgeving) dat we voor medicatie gaan, schrikken ze vaak enorm. En krijg ik allerlei horrorverhalen over halve zombies die elk greintje gevoel en creativiteit kwijtraakten door medicatie. Of ik krijg voedingsadviezen ("waarom probeer je niet eerst suikervrij, voordat je met medicatie start?"), totaal ongevraagd.

Het is hier een weloverwogen keuze van zowel mij als zoon. Het is zijn lijf en hij heeft de eindbeslissing erin, maar we hebben samen wel alle voors en tegens afgewogen en met de behandelaar besproken. Na een weekje nadenken gaf hij aan het graag te willen proberen. We hebben al het overige al geprobeerd, tot haptonomie aan toe.

Jammer dat mensen er zo negatief naar kijken. Probeer je er niets van aan te trekken. Wel/geen medicatie is een persoonlijke keuze en er is echt helemaal niets mis met medicatie als je daar baat bij hebt. Fijn juist, als dit je kan helpen om alles in goede banen te leiden? De kritieken naast je neerleggen is het beste wat je kan doen, al is dat niet makkelijk en is het erg jammer dat je er met niemand over kan praten in je omgeving.

Anoniem_672bb4a395dd7 zondag 13 oktober 2024 om 19:07

LaFleurNoire schreef: ↑
13-10-2024 18:44
Ah, je moet toch nog nog weer even op dat programma wijzen om je punt nogmaals te benadrukken.
En jij snapt oprecht niet dat mensen over je posts vallen? Doe me een lol zeg.

Helaas slaat zijn verhaal/ervaring (een met een problematische moeder/ouders) in geheel niets op de ouders in dit topic, echt heel selectief iets begrijpen en dan wel blijven wijzen ernaar, vervelend forum gedrag.
.
Hopelijk blijft deze persoon ook echt weg deze keer.

Frizz zondag 13 oktober 2024 om 19:12

JosephineGroot schreef: ↑
13-10-2024 18:32
Ik stap uit dit topic. Ik ga er vanuit dat iedereen het best met z'n kin(eren) voorheeft.

De reden dat ik zo op je reageer heeft niks te maken met of ik weet wie je bent of niet. Maar de hierboven gequote zin impliceert juist iets anders in de context van je post en die ervoor.
Namelijk dat iedereen het beste voorheeft met z’n kinderen maar dat jij toch wel ondanks alle problematiek de juiste keuzes hebt weten te maken. Jij wel. Alsof je jezelf (wellicht onbewust) boven die andere ouders vindt staan. Dat herinner ik me trouwens ook uit andere soortgelijke topics, als ik het goed hebt.

Als je goed leest snap je best dat hier ouders schrijven die het lastig hebben. Dan schiet zo’n houding natuurlijk verkeerd.

Haal je misschien zelf veel voldoending uit die docu en heb je zélf soms dat je twijfelt over je eigen keuzes in deze?

•

Solomio zondag 13 oktober 2024 om 19:18

Belize schreef: ↑
13-10-2024 19:04
Wow echt. Dat iemand dat kan gebruiken bij iemand die twijfelt aan een diagnose.

Ah, eigenlijk hebben alle moeders die hun kind laten testen stiekem Münchhausen by proxy.
En nee, dat schrijft Josephine niet.

solomio wijzigde dit bericht op 13-10-2024 19:18

1.56% gewijzigd

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

lenthe_ zondag 13 oktober 2024 om 19:18

JosephineGroot schreef: ↑
13-10-2024 18:32
Ik stap uit dit topic. Ik ga er vanuit dat iedereen het best met z'n kin(eren) voorheeft. Wel wil ik nog even wijzigen op het programma 'de kist' met Dennis Schouten op npo+. Een diagnose willen stellen en medicatie kan heel goed zijn, maar kan ook helemaal verkeerd uitpakken. Ik zijn moeder niet (van Dennis Schouten) maar ik denk dat ze met de beste intenties heeft gehandeld en toch is dit faliekant mis gegaan bij die jongen (en nu man).

Je vergelijkt mijn posts, waarin ik vraag hoe anderen een diagnose bij henzelf of hun kind, hebben ervaren (omdat ik soms twijfel over wat mijn kind nodig heeft en ik, en met mij minstens 8 anderen die er verstand van of ervaring mee hebben het gevoel heb dat mijn kind misschien ook een diagnose heeft), nu met iemand die Münchhausen by proxy heeft? Heb jij je ooit al eens ingelezen in wat dat inhoudt?

Ik denk dat het inderdaad goed is dat je het topic verlaat. Je posts zijn niet (meer) waardevol

Positive_vibes zondag 13 oktober 2024 om 19:36

Hi TO,

Mijn zoontje was vanaf heel klein al een tikje ‘anders’. Op de kinderopvang viel bv al met een jaar op hoe bizar goed hij sprak. Uiteindelijk liepen we tegen een aantal dingen aan en hebben we met 3,5 een traject ingezet. Ik dacht zelf aan autisme maar er kwam vooral duidelijk hoogbegaafdheid uit en daarnaast zitten er trekjes van vermoedelijk adhd. Gezien hoe jong hij was zijn ze wel voorzichtig met die diagnose maar het heeft ons alsnog heel erg geholpen. Vooral qua concrete hulp en tips en begrip (Medicatie is hier vooralsnog niet im frage geweest).

We hebben bv een andere school gekozen en het feit dat we iets officieels op papier hebben helpt ook. Het is namelijk heel lastig om ‘die ouder’ te zijn die komt vertellen dat je kind zo slim is. Tja. Maar met een iq test en een rapport kom je verder. Zoon gaat nu naar groep 3, doet echter groep 4 stof en pluswerk en gaat volgend jaar dan meteen naar groep 5. En overall gaat het best goed maar dat komt wel echt door dat eigen traject. Ik heb er dus absoluut geen spijt van.

Mangogo zondag 13 oktober 2024 om 19:41

JosephineGroot schreef: ↑
13-10-2024 11:39

Ik weet dat het heel makkelijk praten is omdat ze nooit zijn vastgelopen, maar onderschat vooral ook niet wat jouw invloed als ouder is op het beeld dat ze van zichzelf hebben; hoe je er zelf in staat.

Ik weet niet hoe oud ze zijn, maar dat het niet gebeurd is betekent niet dat een diagnose niet helpend kan zijn. Ik liep pas vast toen ik getrouwd was en 2 kinderen had om voor te zorgen maar heb me wel altijd anders gevoeld. En ondanks de verschillende psychologen/therapeuten die ik in loop van jaren heb gezien heeft niemand het vermoeden ooit geuit. Ik kan goed maskeren, maar juist nu ik dat niet meer doe weet ik hoeveel energie dat eigenlijk kosten.

En mijn medicatie is goud waard, (niet de standaard, die natuurlijk wel getest) en had mijn leven zoveel makkelijker gemaakt als ik daar tien jaar eerder mee was begonnen.

mangogo wijzigde dit bericht op 13-10-2024 19:52

10.45% gewijzigd

Anoniem_671910b3690e6 zondag 13 oktober 2024 om 19:48

JosephineGroot schreef: ↑
13-10-2024 18:32
Ik stap uit dit topic. Ik ga er vanuit dat iedereen het best met z'n kin(eren) voorheeft. Wel wil ik nog even wijzigen op het programma 'de kist' met Dennis Schouten op npo+.

Zo dan.

Mafklapper.

Saelle1 zondag 13 oktober 2024 om 20:23

Hoe nuttig het is verschilt natuurlijk per situatie. Als er geen/weinig problemen zijn voegt een diagnose niet perse wat toe. Als het kind vastloopt dan kan het nuttig zijn.
Mijn kind heeft een diagnose ASS en is daarnaast ook hb. Hij zit op het speciaal onderwijs. Hij zou nu niet goed kunnen functioneren op het regulier onderwijs. Ook op het SO loopt het niet allemaal soepel. De diagnose helpt om deuren te open en ondersteuning te krijgen en begrip. De hb uitslag helpt om duidelijk te maken dat hij echt wel wat kan en dat ze hem op school cognitief niet moeten onderschatten, dat hij meer uitdagend werk nodig heeft etc.
Dat alles houdt niet in dat we alles passend kunnen krijgen maar wel dat we een ingang voor een gesprek hebben en dat het ook duidelijk is dat er hulp nodig is.

Van een van de andere kinderen heb ik een vermoeden dat ze best hb zou kunnen zijn maar het is tot nog toe niet nodig geweest om dat te testen want ze gaat prima op school en thuis.

Saelle1 zondag 13 oktober 2024 om 20:29

Accepteren zoals het kind is kan ik weinig mee. Natuurlijk is hij wie hij is met zijn positieve en negatieve kanten. Tegelijk is het zo van belang dat hij wel leert hoe de maatschappij werkt, wat van hem verwacht wordt en hoe hij zich deels kan aanpassen. Uitgestoten worden, geen vrienden kunnen krijgen als je wel die behoefte hebt en raar gevonden worden door andere mensen is niet leuk. Als je met hulp en begeleiding kan leren om jezelf beter te leren kennen en je deels kan aanpassen aan de maatschappij doordat je begrijpt hoe je overkomt op anderen en wat anderen van je verwachten dan kan dat uiteindelijk een kind juist heel erg helpen.

Actieve topics