Wat vinden de juffen nu zelf van juffen bedankjes?

28-06-2020 23:43 410 berichten
Alle reacties Link kopieren
'Wat geef jij als juffen bedankje?'
Vandaag werd me de vraag gesteld.
Ik zag op instagram wat bekenden foto's plaatsen van hun ideeën.

Ik weet gewoon niet wat ik ervan vind.
Oké, ik vind het denk ik overdreven.
Maar ja.
Het schijnt erbij te horen.
Je kind dan niets laten geven?
Dat is voor het kind ook niet leuk.
En de juffen?
Wat moet je ermee denk ik dan. Al die zelf geknutseld toestandjes.
Maar misschien vinden de juffen het juist enig. En vinden ze dat veel leuker dan de snoeppotjes van de Action of een reep chocolade.

Het lijkt alsof het steeds gekker wordt.
Of lijkt dat alleen maar zo?

Ik weet het niet.

Ik heb nog twee weken.

In de tussentijd vraag ik me af, wat vinden de juffen zelf?
DTEEZ!
Alle reacties Link kopieren
tess07 schreef:
05-07-2020 10:30
Dit vinden mijn pubers dus wel echt heel leuk en doen ze ook in hun bewaardoos.
Ik heb het kaartje van m'n mentor in vier VWO nog steeds, twintig jaar later. :)
“They slipped briskly into an intimacy from which they never recovered.” ― F. Scott Fitzgerald, This Side of Paradise
Maar niemand verwacht toch dat de juf al die tekeningen bewaard?
Alle reacties Link kopieren
Muze84 schreef:
05-07-2020 10:43
Wat een luxe als je je zo druk kunt maken over goedbedoelde cadeautjes als juf zijnde. Je zal maar iets willen geven aan de persoon waar je je kind een heel schooljaar aan hebt toevertrouwd.
Nou! Blijkt ze geen reet om je bloedjes te geven en werkelijk alles zooi en troep te vinden. Ik hoop niet dat die houding al te veel heeft doorgeschemerd in haar werk :-?
Dharma123 schreef:
04-07-2020 23:40
Wat dacht je van privacy?

...

En als je het dan toch wil: een oprechte dankjewel is voldoende. En zeg dat ook eens tegen de conciërge en administratief medewerker.
1 privacy is de laatste jaren zo bizar opgekomen dat het heel veel positieve structuur heeft ontworteld. Okee; bij een burn- out ben je kwetsbaar. Maar dan nog valt er wel iets te doseren als de school afstemt met de medewerker wat gewenst is.
Maar een andere medewerker (zonder eigen klas maar ook bij alle kinderen bekend en van onschatbare waarde) is gewoon maandenlang “verdwenen” na een val met nare breuken in de vakantie. Die medewerker gaf later zelf aan hoe bitter het was dat de school (directie/collega’s) amper iets liet horen, en als ouder heb ik meerdere keren gevraagd wat de manier was om iets te laten horen, maar dit werd gewoon niet opgepikt. En dan heb je het over iemand die al meer dan 30 jaar bij de school betrokken is...

Dus in het tweede deel van jouw post kan ik me helemaal vinden. Juist de schil er omheen maakt het verschil soms, bijvoorbeeld door kinderen die de druk in de klas niet trekken, onder hun hoeden te nemen als “ hulp” voor klusjes, waardoor ze langer in het reguliere onderwijs kunnen blijven. Er wordt nu heel veel van wegbezuinigd onder het mom van: “die taken kunnen we los inkopen”, maar er gaat daarmee een hele infrastructuur verloren.

Dat soort dingen vind ik uitstijgen boven “het is je werk dus je wordt er voor betaald”. Ik vind eigenlijk dat het inmiddels structureel ondergewaardeerd wordt.
blauwebessensap schreef:
05-07-2020 09:33
Ja zo hou je het wel lekker in stand. Doe dan een donatie op een leuk school projectje in Mali als je toch iets wilt doen.
Het is bijzonder slecht voor het milieu om te denken dat je iets 'moet' geven waarvan je weet dat het alsnog weg wordt geflikkerd.
Waar ben je dan mee bezig? Dus je geeft iets om je eigen gevoel af te kopen? Een dommere reden kan ik niet bedenken.
Ik zou dat dus echt doorbreken als ouder. Sterker nog: toen mijn kinderen klein waren deed ik ook echt nooit iets. Geen chocola, geen kaartje en zeker geen foto's of tekeningen of gepersonaliseerde tassen (echt why???)

Ga jij nou spreken voor elke leerkracht joh?
Honingdropje2 schreef:
05-07-2020 10:58
Nou! Blijkt ze geen reet om je bloedjes te geven en werkelijk alles zooi en troep te vinden. Ik hoop niet dat die houding al te veel heeft doorgeschemerd in haar werk :-?
Inderdaad.
Als je geen reet om die kinderen geeft waarom kies je dan voor het onderwijs? Je bouwt toch een band met die kinderen op lijkt mij.
Ik heb op een kdv gewerkt en bewaarde altijd de foto's die ik kreeg of zelf maakte. Van de meeste weet ik na 10 jaar nog steeds wie het zijn.
Alle reacties Link kopieren
Jezus blauwebessensap, wat een onvriendelijke monoloog. Misschien grappig bedoeld? Maar ik vind dat je de plank mis slaat.

En echt, werk is voor mij werk, dus ik laat me totaal niet mee slepen met dit soort dingen. Pink geen traantjes weg of wat dan ook.

Maar jouw toon? Totaal onnodig.
Alle reacties Link kopieren
En eerder al, waarom in hemelsnaam geen tekeningen?!
Alle reacties Link kopieren
In de zorg krijg je 9 van de 10 x een doos merci. En het gaat altijd op, hoor. Ook al wordt dat al 20 jaar gegeven, het gaat om gewaardeerd worden.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Marana schreef:
05-07-2020 10:51
Maar niemand verwacht toch dat de juf al die tekeningen bewaard?
Nee joh, die kieperen dat zodra de kinderen zijn gewoon weg.
Alle reacties Link kopieren
Sophiever schreef:
05-07-2020 11:53
Nee joh, die kieperen dat zodra de kinderen zijn gewoon weg.
Doe ik thuis ook met al die knutsels. Niemand verwacht dat ze dat bewaart.
Alle reacties Link kopieren
lilly1980 schreef:
05-07-2020 09:57
Er wordt een steen en been geklaagd in de maatschappij over dat iedereen voor zichzelf leeft en niet naar een ander omkijkt. En dan een beetje ondankbaar doen over een goedbedoelde attentie vind ik toch wel een tikkeltje bijzonder. Natuurlijk bewaar je niet alles , maar er zit toch altijd wel iets leuks tussen? Ik snap ook wel dat alle tekeningen niet bewaard worden, doe ik ook niet met mijn verjaardagskaarten. Neemt niet weg dat ik het heel erg waardeer als iemand aan mij denkt op mijn verjaardag. Het gaat om het idee!
Eens. Dat je niet alles gebruikt en bewaart, prima, dat het voor jou niet per se hoeft, best, maar dat je het met je collega's gaat zitten afkraken en belachelijk gaat maken in de docentenkamer, serieus, waarom? Wat een zuur, kattig gedoe.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
vitamined schreef:
05-07-2020 11:17
Jezus blauwebessensap, wat een onvriendelijke monoloog. Misschien grappig bedoeld? Maar ik vind dat je de plank mis slaat.

En echt, werk is voor mij werk, dus ik laat me totaal niet mee slepen met dit soort dingen. Pink geen traantjes weg of wat dan ook.

Maar jouw toon? Totaal onnodig.
Precies.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Honingdropje2 schreef:
05-07-2020 11:55
Doe ik thuis ook met al die knutsels. Niemand verwacht dat ze dat bewaart.
Precies, 99% wordt opgeruimd door de bewaar-fee.
Susan schreef:
05-07-2020 11:59
Eens. Dat je niet alles gebruikt en bewaart, prima, dat het voor jou niet per se hoeft, best, maar dat je het met je collega's gaat zitten afkraken en belachelijk gaat maken in de docentenkamer, serieus, waarom? Wat een zuur, kattig gedoe.

Nou inderdaad, wij hebben de laatste middag even besproken hoe lief al de presentjes bedoeld zijn. Lijkt mij een gezelligere sfeer dan dat gekat.

Wij hadden als team ook een taart gekregen, dus de laatste pauze van het jaar afgesloten met taart.

Er zijn ook wel een paar cadeautjes van eigenaar gewisseld. Mijn fles Kneipp amandelbloesem tegen een fles Dove. En twee collega's hebben hun orchideeën geruild omdat ze de kleur van de ander mooier vonden. Verder nam echt iedereen alles mee naar huis.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 05-07-2020 12:23
0.06% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Het is zeker heel leuk om iets te krijgen. Van tekening tot chocola. Moet idd wel eerlijk zeggen dat ik niet alles bewaar.
Ik vind het alleen wel jammer als mensen zich verplícht voelen. Gewoon een fijne vakantie en tot ziens voldoet ook.
Even iets heel anders, maar voor de opvoeding van de kinderen vind ik het best nuttig om te laten zien dat je iemand bedankt.

Het moet geen holle dwang zijn, maar als zij nou eenmaal alleen maar kunnen tekenen, en ze maken dus een tekening, dan kan je die later rustig wegflikkeren, maar dan heeft die tekening wel een soort leerdoel gehad als een kind daarmee zijn best heeft gedaan voor een ander.

Neemt natuurlijk niet weg dat ieder kind het zo voelt of van tekenen houdt, en als juf een kreng was, ga je ze niet dwingen.

Maar daar is ook de functie van die kado’s aan het eind vh jaar. En als een kind het niet zelf kan opbrengen, kan je het nog wel voorleven of samen doen.

Ik denk dat de meer pedagogisch gevoelige medewerkers die inspanning wel kunnen waarderen, ook al houden ze niet van zeep of merci. Kan me wel voorstellen dat de echte routine nummertjes juist onpersoonlijk overkomen.

Maar stel je hebt een gezin waarvan je weet dat ze op
Bijstandsniveau zitten, en de moeder komt je aan het eind van het jaar zelf een doos Merci brengen, dat is dan toch mooi en dan snap je toch wat daar mee bedoeld wordt?
blijmetmij schreef:
05-07-2020 12:39
Even iets heel anders, maar voor de opvoeding van de kinderen vind ik het best nuttig om te laten zien dat je iemand bedankt.

[.....]

Eens! Ik ging destijds met mijn kinderen naar de juf, hand geven, dankjewel zeggen, fijne vakantie wensen, soms nog iets specifieks aanhalen. Kan ook zonder cadeau natuurlijk.

Ook na het schoolreis of kamp bedank je de juf voor de bijzondere inspanning en dat je zomaar mee mocht. Dat leerde ik mijn kinderen ook. Hoeft niet heel uitgebreid, gewoon even benoemen is genoeg.
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
05-07-2020 12:46
Eens! Ik ging destijds met mijn kinderen naar de juf, hand geven, dankjewel zeggen, fijne vakantie wensen, soms nog iets specifieks aanhalen. Kan ook zonder cadeau natuurlijk.

Ook na het schoolreis of kamp bedank je de juf voor de bijzondere inspanning en dat je zomaar mee mocht. Dat leerde ik mijn kinderen ook. Hoeft niet heel uitgebreid, gewoon even benoemen is genoeg.
Ja. Heel fijn vind ik dat altijd. Ik heb het van huis uit, en de regio trouwens, want niemand deed het, nooit geleerd en was redelijk verbaasd, die handjes na mijn eerst kamp, maar ik vind het echt super altijd.
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
05-07-2020 12:46
Eens! Ik ging destijds met mijn kinderen naar de juf, hand geven, dankjewel zeggen, fijne vakantie wensen, soms nog iets specifieks aanhalen. Kan ook zonder cadeau natuurlijk.

Ook na het schoolreis of kamp bedank je de juf voor de bijzondere inspanning en dat je zomaar mee mocht. Dat leerde ik mijn kinderen ook. Hoeft niet heel uitgebreid, gewoon even benoemen is genoeg.
Inderdaad. Ouders die voor de vakantie nog even binnenkomen om persoonlijk een hand te geven vind ik waardevoller dan een groot cadeau
Alle reacties Link kopieren
ninanoname schreef:
04-07-2020 11:54
Ik vond dit best een gek schooljaar. Mijn zus is juf van een groep 8 en zonder extra inspanningen van ouders was hun afscheid lang zo leuk niet geweest. Er was geen centrale schoolfotograaf, geen schoolkamp en geen afscheidsfeest. Dankzij de hulp van heel veel ouders (niet enkel idee, maar ook uitvoering en werk uit handen nemen) komt er wel een klassefoto, wel een schoolfeest en is er wel een schoolkamp geweest. Dat ouders zich zo betrokken voelen bij 'haar' klas heeft echt heel veel waarde. Blijkbaar heeft de school het 8 jaar lang heel goed gedaan dat het voor ouders geen moeite teveel is om dat soort dingen dan toch beet te pakken en op te lossen. Daar hoeft wat haar betreft geen bedankje meer bij.
Dat vind ik een bijzondere conclusie. Het kan natuurlijk ook gewoon zijn dat ouders gewoon hun eigen kind een leuke herinnering aan hun afscheid van de basisschool gunnen en juist denken 'als de school het niet doet doen we het zelf wel".
Am Yisrael Chai!
Nou ja iedereen zal het anders ervaren maar er zijn veel te veel luizenmoeders overal tegenwoordig. En je kind opvoeden zit hem niet in een moeder die viltentassen gaat punniken. En op onze school had je echt zo'n ĺeukedingenla' met juffen en meestercadeautjes uit voorgaande jaren waar af en toe een graai uit werd gedaan voor gelegenheden of in zijn geheel werd gedoneerd aan de kringloop.
En de vreterij ging de docentenkamer in of werd weggekieperd of weggegeven. Ja weet je zo is het gewoon. Zo was het in ieder geval op de scholen waar ik gewerkt heb. En dat waren er verschillende en ook in verschillende steden. Was overal hetzelfde.
Dus voed je kinderen op zonder van die standaard cadeau's uit het juffenschap bij de plaatselijke boekelier en stop er geen 100 uur arbeit in als je een persoonlijk boek wil maken want de ontvanger waardeert het stukken minder dan jij hoopt. Juffen zijn heus wel gek met je kinderen maar het is uiteindelijk ook maar gewoon werk. Maak het niet groter dan het is en doe in godsnaam maar normaal dan doe je al gek genoeg.
Ik werd zelf helemaal achterlijk van die ouders. Die kinderen trok ik nog wel maar die zeikende ouders vond ik echt de hel. Ben echt blij dat ik het PO uit ben. Wat een ellende was dat.
Alle reacties Link kopieren
blauwebessensap schreef:
05-07-2020 12:56
Ben echt blij dat ik het PO uit ben.
Ik denk dat je niet de enige bent die daar blij om is. Man, wat een gechagrijn.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Lievejetje schreef:
05-07-2020 12:52
Inderdaad. Ouders die voor de vakantie nog even binnenkomen om persoonlijk een hand te geven vind ik waardevoller dan een groot cadeau

Dit jaar door Corona heel lastig. Maar ik kreeg een mailtje, een Whatsapp en een ouder heeft opgebeld met dat doel.
Mmja.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven