Wat zou jij achteraf anders doen? (Puberteit)

24-05-2021 17:33 63 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik sta aan t begin van de puberteit van mijn kinderen (1 van 13 en 1 van 11) en ben nog een beetje zoekende in t goed omgaan met de nieuwe fase (puberteit) waar m’n kinderen in zitten/komen.

Nou heeft natuurlijk niemand de wijsheid in pacht en elk kind gedijt bij z’n eigen aanpak.

Maar toch vroeg ik me af, om ervan te leren, wat zouden jullie achteraf anders doen? Of wat hadden jullie graag gewild dat je ouders anders hadden gedaan toen jij een puber was?

Ik vond t zelf bijv heel vervelend dat mijn ouders altijd alles wilde weten wat ik meemaakte en deed. En als ik iets niet vertelde namen ze me dit kwalijk. Voor een puber lijkt t mij juist heel normaal en gezond niet alles meer met je ouders te delen.

Wat betreft m’n eigen kinderen vind ik t bijvoorbeeld lastig in hoeverre je bovenop je kinderen moet zitten qua school. M’n oudste zit in 1 vwo. Hij is totaal niet gemotiveerd en alleen met dwingen aan z’n huiswerk te krijgen. Ik heb zoiets ga maar een treetje lager en over naar 2 havo. Ik denk dat je alleen maar tegenwerking en uiteindelijk een slechte band creëert als je een kind 6 jaar op z’n nek gaat zitten over school. Maar vind t toch lastig merk ik. Heb heel erg van huis meegekregen dat opleiding belangrijk is etc.
boekenwurm_vlaai wijzigde dit bericht op 24-05-2021 21:02
0.08% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Mijn ervaring met pubers, vooral je eigen leven hebben als moeder (vader ook, dit even terzijde). Ze zien hoe jij doorkachelt, je inzet, werkt, enthousiast bent en soms baalt. Dat is echt hun grote voorbeeld en dat zegt meer dan woorden.

Natuurlijk maak je fouten, je krijgt de credits als je hen die ook laat maken. Mijn kinderen spiegelden zich aan mijn leven: ambitie, werk, relaxen, met vriendinnen en koters in een caravan, toneel. Je kunt van alles verzinnen, ze doen jou gewoon na :)
Alles sal reg kom
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zelf nog kleine kinderen, maar ik zou wel meer willen stimuleren bij mijn kinderen. Mijn ouders waren heel makkelijk, mijn vader sowieso zo goed als afwezig. Toen ik van de havo naar het vwo kon, moest ik een jaar over doen en daar had ik geen zin in. Mijn moeder nam dat gewoon aan en dat was het. Achteraf vind ik dat jammer. Dat ze niet in gesprek ging en hielp om gevolgen te overzien, etc.

En ik denk daarop aanvullend: op emotioneel vlak er zijn. Of überhaupt betrokken met hun leven. Maar dat doe ik nu al 10 keer beter. Ik hoop dat mijn kinderen mij tegen die tijd in vertrouwen nemen als er wat is.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou mijn puber meer willen begeleiden en ondersteunen. Ik heb zelf als puber geen steun gehad van mijn ouders, er waren ook geen regels etc. Mijn moeder was een alleenstaande moeder en ik had nog een zwaar gehandicapt broertje waar alle aandacht naar toe ging. Dus ik moest alles zelf uitzoeken en dat is ook niet fijn. Welke puber van 12 jaar bezoekt in zijn eentje alle open dagen van de middelbare school etc. Ik heb zelf mijn schoolgeld moeten betalen etc. Ik heb zelf mijn vervolgopleiding moeten kiezen. Als ik meer begeleiding had gehad was ik misschien iets anders gaan doen.

Wel ben ik mede door mijn broertje erg onafhankelijk geworden. Ik wilde graag leren ook zodat mijn ouders trots op me konden zijn, helaas hebben ze dat nooit getoond. Op mijn diploma uitreikingen waren ze er niet.

Maar ik merk dat ik het vooral moeilijk vind om te praten over sex en gevoelens. Ik ben daar door mijn hippie moeder heel erg vrij in opgevoed, te vrij eigenlijk dat ik toen ik puber was erg preuts werd en me voor mijn moeder schaamde. Mijn moeder had gewoon porno boekjes liggen en een vibrator op het nachtkastje.

Dus wat nu precies het beste is weet ik niet, ik wil mijn dochter wel meer steunen en meer regels en houvast geven. Sex tja daar komen ze van zelf wel achter lijkt me zo,
Sharing* schreef:
24-05-2021 19:07
Mijn ervaring met pubers, vooral je eigen leven hebben als moeder (vader ook, dit even terzijde). Ze zien hoe jij doorkachelt, je inzet, werkt, enthousiast bent en soms baalt. Dat is echt hun grote voorbeeld en dat zegt meer dan woorden.

Natuurlijk maak je fouten, je krijgt de credits als je hen die ook laat maken. Mijn kinderen spiegelden zich aan mijn leven: ambitie, werk, relaxen, met vriendinnen en koters in een caravan, toneel. Je kunt van alles verzinnen, ze doen jou gewoon na :)
Fijn dit.
Mijn schoonzusje en ik werken graag en doen steeds opleidingen, andere dingen etc.
Tot onze grote horror zaten onze meiden laatst, denk twee diva achtige pre pubers met ieder een mobieltje, allebei in de lipgloss en de hipste kleding, als een stel luiaards op de bank, op zo'n verveelde toon.
'ik ga later zo kort mogelijk naar school en in een winkel werken'
'ja en dan trouw ik met een voetballer ofzo, iemand met geld'
'jaaaa lekker de hele dag shoppen'
'als ik er eentje vind kom jij er gewoon bij wonen ok'
' ja andersom ook. Dan zeg ik' trekt pruilmondje en kijkt zielig 'tegen hem: maar ik wil dit nu zo graag, en jij moet steeds werken'
'ja goeie'
En weer door naar een tiktok dansje.

We werden niet goed, maar het is misschien wel een fase....
Accepteer dat je fouten zult maken, zoals alle generaties voor jou en na jou.

Wat voor het ene kind werkt, werkt voor de ander niet dus je gaat een keer de mist in. Accepteer, doe het de volgende keer anders en ga weer door.

Accepteer dat je kinderen fouten maken. Troost ze, geef bescheiden advies en laat het opnieuw proberen. Troost ze, geef bescheiden advies en laat het opnieuw proberen een opnieuw en opnieuw en opnieuw.
Mijn ouders, drie dochters, gingen er van uit dat we moeder zouden worden, dus opleiding was niet zo heel belangrijk. Ze steunden ons wel hoor, maar vonden doorleren na mbo niet zo nodig.

Dat zou ik later beter doen. Dochter is klaar met mbo en werkt want niet over te halen om door te leren. (Misschien iets te veel nadruk op gelegd in een tijd dat het lastig voor haar was)
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 24-05-2021 19:52
0.27% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Mijn ouders hadden niet veel regels, maar mijn broer en waren ook makkelijke pubers. Als we eens iets wilden mocht het eigenlijk meteen. Bij wijze van spreken dat mijn ouders een huisfeestje gaven toen mij broer en ik eindelijk eens allebei uit gingen en zij het huis voor zichzelf hadden..... (we waren toen 16 en 17, dus hadden ze jaren gezeur om uit te willen bespaard 😛.)
Mijn moeder had een moeilijke jeugd en wilde bij mij alles compenseren wat zij nooit had gemogen of gekund. Helaas voor haar had ik geen interesse in haar wensen. Ze was ook heel open over seks enzo, wat ik niet had. Toen ik op mezelf woonde en een vriendje had vond ze dat ik meteen met hem het bed in moest duiken. Ja doei, eerst kijken of hij wel bij me blijft....
Mijn vader heeft ons altijd laten proberen, vanaf een bepaalde leeftijd als ik iets wilde vroeg hij hoe ik dat wil doen, wat ik wilde bereiken enzo. Als het dan niet lukte zei hij, jammer, volgende keer beter. Ergens had ik gewild dat hij me had leren reflecteren.

Ik heb geen kinderen maar werk wel met kinderen. Wat ik ze probeer bij te brengen is dat ze er mogen zijn wie ze zijn en dat ze fouten mogen maken. Als de kinderen op mijn werk vinden dat ik iets niet goed doe en ze hebben gelijk geef ik ze dat ook. Hopelijk leren ze daarmee dat zij ook fouten mogen maken.
En als ze iets willen met z'n allen reageer ik net als mijn vader, hoe, wat hebben jullie nodig enzo. Alleen laat ik ze wel reflecteren, als groep en zelf.

Enne over helpen met huiswerk en eraan trekken. Een van mijn oppaskinderen is door zijn ouders letterlijk door het gymnasium gesleept, of nou ja, gesleept hij vroeg wel zelf steeds om hulp. Ook aan mij als ik op zijn broertje paste 🤓. Dus ze hielden hun hart vast toen hij naar de uni ging en niet kon kiezen tussen twee moeilijke studies, dus in verband met overlap maar besloot met allebei te beginnen. Zo van, dan kan ik er altijd een laten vallen.......
Mooi dat hij het toen zelf ging doen, want dit ging ook zijn ouders boven de pet en heeft zonder herkansingen van beide studies in een jaar de propedeuse gehaald, cum laude 🙈🙈
Dus hij heeft ergens wel leren leren, plannen en alles wat je nodig hebt tijdens het studeren.
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
Alle reacties Link kopieren
New76 schreef:
24-05-2021 19:16
Ik zou mijn puber meer willen begeleiden en ondersteunen. Ik heb zelf als puber geen steun gehad van mijn ouders, er waren ook geen regels etc. Mijn moeder was een alleenstaande moeder en ik had nog een zwaar gehandicapt broertje waar alle aandacht naar toe ging. Dus ik moest alles zelf uitzoeken en dat is ook niet fijn. Welke puber van 12 jaar bezoekt in zijn eentje alle open dagen van de middelbare school etc. Ik heb zelf mijn schoolgeld moeten betalen etc. Ik heb zelf mijn vervolgopleiding moeten kiezen. Als ik meer begeleiding had gehad was ik misschien iets anders gaan doen.

Wel ben ik mede door mijn broertje erg onafhankelijk geworden. Ik wilde graag leren ook zodat mijn ouders trots op me konden zijn, helaas hebben ze dat nooit getoond. Op mijn diploma uitreikingen waren ze er niet.

Maar ik merk dat ik het vooral moeilijk vind om te praten over sex en gevoelens. Ik ben daar door mijn hippie moeder heel erg vrij in opgevoed, te vrij eigenlijk dat ik toen ik puber was erg preuts werd en me voor mijn moeder schaamde. Mijn moeder had gewoon porno boekjes liggen en een vibrator op het nachtkastje.

Dus wat nu precies het beste is weet ik niet, ik wil mijn dochter wel meer steunen en meer regels en houvast geven. Sex tja daar komen ze van zelf wel achter lijkt me zo,
Dikke knuffel voor jou, moet eenzaam geweest zijn
Andersom schreef:
24-05-2021 19:35
Accepteer dat je fouten zult maken, zoals alle generaties voor jou en na jou.

Wat voor het ene kind werkt, werkt voor de ander niet dus je gaat een keer de mist in. Accepteer, doe het de volgende keer anders en ga weer door.

Accepteer dat je kinderen fouten maken. Troost ze, geef bescheiden advies en laat het opnieuw proberen. Troost ze, geef bescheiden advies en laat het opnieuw proberen een opnieuw en opnieuw en opnieuw.

Mooi en goed advies.
Surebaby schreef:
24-05-2021 19:17
Fijn dit.
Mijn schoonzusje en ik werken graag en doen steeds opleidingen, andere dingen etc.
Tot onze grote horror zaten onze meiden laatst, denk twee diva achtige pre pubers met ieder een mobieltje, allebei in de lipgloss en de hipste kleding, als een stel luiaards op de bank, op zo'n verveelde toon.
'ik ga later zo kort mogelijk naar school en in een winkel werken'
'ja en dan trouw ik met een voetballer ofzo, iemand met geld'
'jaaaa lekker de hele dag shoppen'
'als ik er eentje vind kom jij er gewoon bij wonen ok'
' ja andersom ook. Dan zeg ik' trekt pruilmondje en kijkt zielig 'tegen hem: maar ik wil dit nu zo graag, en jij moet steeds werken'
'ja goeie'
En weer door naar een tiktok dansje.

We werden niet goed, maar het is misschien wel een fase....

:rofl: Ik hoop het voor je (dat het een fase is). Waarschijnlijk wel hoor :-D
Surebaby schreef:
24-05-2021 19:17
Fijn dit.
Mijn schoonzusje en ik werken graag en doen steeds opleidingen, andere dingen etc.
Tot onze grote horror zaten onze meiden laatst, denk twee diva achtige pre pubers met ieder een mobieltje, allebei in de lipgloss en de hipste kleding, als een stel luiaards op de bank, op zo'n verveelde toon.
'ik ga later zo kort mogelijk naar school en in een winkel werken'
'ja en dan trouw ik met een voetballer ofzo, iemand met geld'
'jaaaa lekker de hele dag shoppen'
'als ik er eentje vind kom jij er gewoon bij wonen ok'
' ja andersom ook. Dan zeg ik' trekt pruilmondje en kijkt zielig 'tegen hem: maar ik wil dit nu zo graag, en jij moet steeds werken'
'ja goeie'
En weer door naar een tiktok dansje.

We werden niet goed, maar het is misschien wel een fase....
:rofl:

Die meiden zaten jullie te zieken joh.
Lady*Voldemort schreef:
24-05-2021 19:51
:rofl:

Die meiden zaten jullie te zieken joh.

Of niet hè, onze zoon (21) wil later ook een vrouw die thuis is voor de kinderen.
Andersom schreef:
24-05-2021 19:53
Of niet hè, onze zoon (21) wil later ook een vrouw die thuis is voor de kinderen.
Ga eens praten met Surebaby, ik voorvoel een prachtige match :mrgreen:

Maar wat maakt het uit joh. Natuurlijk hoop je dat je kinderen iets mee zullen krijgen van jouw standaarden maar als ze het helemaal anders gaan doen is het toch ook prima. Zo lang enigszins binnen de wettelijke kaders natuurlijk :D
Blijf altijd achter je kind staan, geloof je kind totdat het tegendeel bewezen is/wordt.

Onze dochter werd beschuldigd van pesten. Zij bleef volhouden dat ze gepest werd door het meisje dat dochter als pester aanwees. Kwam zelfs bij de directeur te liggen, die tegen mij zei dat alle ouders zeggen dat hun kind nooit zoiets zou doen.

Even heb ik getwijfeld aan mijn kind, en uiteindelijk kwam het uit. Dat andere meisje deed de meest vreselijke dingen en gaf mijn dochter daarvan de schuld. Daarnaast maakte ze van alles dat gebeurde een pestverhaal.
Lady*Voldemort schreef:
24-05-2021 19:51
:rofl:

Die meiden zaten jullie te zieken joh.
Ik vermoed van niet.
Er kwam laatst een vragenreeks waarbij er werd nagevraagd wat je aan je ouders moet betalen als je werkt.
Dus ik zei met mijn domme hoofd: als je goed verdient wat meer.
Conclusie: gewoon zo weinig mogelijk werken, wachten op die voetballer of totdat je ontdekt wordt als influencer.
De nichtjes zagen geen andere logische oplossing. En als er moest worden betaald moest er worden bezuinigd.
Want de dames gingen hun zuurverdiende centjes niet delen zodat wij ons 'luxe' leven konden betalen. 'dan wordt het geen zalm of biefstuk meer mamma!'
Bloedserieus.
Lady*Voldemort schreef:
24-05-2021 19:57
Ga eens praten met Surebaby, ik voorvoel een prachtige match :mrgreen:

Maar wat maakt het uit joh. Natuurlijk hoop je dat je kinderen iets mee zullen krijgen van jouw standaarden maar als ze het helemaal anders gaan doen is het toch ook prima. Zo lang enigszins binnen de wettelijke kaders natuurlijk :D

Wat het uitmaakt is dat er een soort verwijt in doorklinkt. Bij zijn vriendin thuis is moeder thuis en dat is allemaal veel beter dan hier thuis enzo.
Surebaby schreef:
24-05-2021 20:03
Ik vermoed van niet.
Er kwam laatst een vragenreeks waarbij er werd nagevraagd wat je aan je ouders moet betalen als je werkt.
Dus ik zei met mijn domme hoofd: als je goed verdient wat meer.
Conclusie: gewoon zo weinig mogelijk werken, wachten op die voetballer of totdat je ontdekt wordt als influencer.
De nichtjes zagen geen andere logische oplossing. En als er moest worden betaald moest er worden bezuinigd.
Want de dames gingen hun zuurverdiende centjes niet delen zodat wij ons 'luxe' leven konden betalen. 'dan wordt het geen zalm of biefstuk meer mamma!'
Bloedserieus.

Niet delen is toch prima, maar als er genoeg verdiend wordt hoef jij je zuurverdiende geld ook niet meer te delen. Dus moesten ze voorzien in hun eigen onderhoud. Toch?
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
24-05-2021 20:05
Wat het uitmaakt is dat er een soort verwijt in doorklinkt. Bij zijn vriendin thuis is moeder thuis en dat is allemaal veel beter dan hier thuis enzo.
Dan hoop ik dat hij een vette job vangt en nooit werkloos raakt.
Want dan hangt het hele inkomen wel van hem af.

Plus dat er waarschijnlijk minder kan (huisvesting, aankopen, reizen, ...).


En ook benieuwd welke band hij als weekend-vader met zijn kinderen heeft.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Andersom schreef:
24-05-2021 20:05
Wat het uitmaakt is dat er een soort verwijt in doorklinkt. Bij zijn vriendin thuis is moeder thuis en dat is allemaal veel beter dan hier thuis enzo.
Niks van aantrekken. Net zo goed als dat hij zijn leven mag inrichten zoals hij dat wil mag jij dat ook.
Andersom schreef:
24-05-2021 20:05
Wat het uitmaakt is dat er een soort verwijt in doorklinkt. Bij zijn vriendin thuis is moeder thuis en dat is allemaal veel beter dan hier thuis enzo.
Oh zo. Het is ook nooit goed....
Ik betrap me er weleens op, omdat ik zelf nogal wat heftige shit heb meegemaakt, dat ik dit soort dingen zo gezocht vind. Maar dat is ook weer niet goed want ieder zijn eigen waarheid natuurlijk...
Wil mijn kinderen leren dat ze ertoe doen maar mijn gevoel gaat met dit soort gedoe wel een andere kant op...
Ingewikkeld.
Surebaby schreef:
24-05-2021 20:03
Ik vermoed van niet.
Er kwam laatst een vragenreeks waarbij er werd nagevraagd wat je aan je ouders moet betalen als je werkt.
Dus ik zei met mijn domme hoofd: als je goed verdient wat meer.
Conclusie: gewoon zo weinig mogelijk werken, wachten op die voetballer of totdat je ontdekt wordt als influencer.
De nichtjes zagen geen andere logische oplossing. En als er moest worden betaald moest er worden bezuinigd.
Want de dames gingen hun zuurverdiende centjes niet delen zodat wij ons 'luxe' leven konden betalen. 'dan wordt het geen zalm of biefstuk meer mamma!'
Bloedserieus.
Ik zou niet meteen het moede hoofd laten hangen hoor. Puberbrein en zo.
Andersom schreef:
24-05-2021 20:07
Niet delen is toch prima, maar als er genoeg verdiend wordt hoef jij je zuurverdiende geld ook niet meer te delen. Dus moesten ze voorzien in hun eigen onderhoud. Toch?
Ach ze zijn 11 en 13, we laten ze in de waan. Die harde werkelijkheid komt nog wel.
Alle reacties Link kopieren
Toen mijn kinderen kleun waren zat ik met dezelfde vraag. Hoe kun je je kinderen door de pubertijd helpen en de sfeer zo goed mogelijk houden. Unmiddels zijn de oudste 2 de pubertijd door en ben ik heel tevreden met hoe we het gedaan hebben.

- Ben altijd tot op zekere hoogte geïnteresseerd in hun leven. Maar vind wel dat prive, ook prive moet zijn.
- heb ze binnen mijn grenzen alles zelf laten ontdekken.
- zaken niet verbieden maar de mogelijke gevolgen bespreekbaar maken en wanneer ze vallen, ze niet veroordelen maar helpen opstaan.
- hun keuzes respecteren

Dit zijn eigenlijk mijn belangrijkste punten. Niet altijd makkelijk maar er zijn inmiddels als 2 pubers goed de pubertijd doorgekomen.
Alle reacties Link kopieren
Ik zit nu middenin de pubers. Twee meiden van 14 & 15, alleenstaande ouder. Het gaat hier eigenlijk heel lekker. Ik hoef ze nooit aan het huiswerk te schoppen. Ze zijn echt nooit brutaal tegen me.
Ze mogen van mij eigenlijk vrij veel dus als ze eens iets niet mogen dan accepteren ze de grens.
Ik dacht dat de puberteit vreselijk zou zijn maar hier is het meestal heel gezellig.
Natuurlijk hebben ze hun buien, maar zo lang ik ze gewoon aanhoor en niet te veel reageer op gemopper dan waait het wel weer over.
Ik weet niet of het door mijn geweldige ouder skills komt hoor, dat zou ik niet durven beweren. Ik denk dat ik gewoon een beetje geluk heb.
De kinderen hebben wel meer te stellen met hun vader. Die probeert veel meer de controle op ze te houden over dingen die niet zo belangrijk zijn of die ze allang aankunnen. Dat zorgt wel voor conflicten. Denk aan bemoeien met haardracht, welke schooltas, welke deodorant, superstreng doen rondom alle coronaregels. Etc. Misschien voedt hij wel beter op, dat zou kunnen, maar bij mij voelen ze zich ontspannen en thuis. Het zal mij aan m'n kont roesten of ze hun haar in 12 kleuren willen verven of met een onpraktische tas naar school willen.
hangmat wijzigde dit bericht op 24-05-2021 20:20
0.88% gewijzigd
Ik heb vooral oprechte aandacht gemist. Toen ik een vriendje kreeg was dat niet leuk en spannend voor mij, maar vervelend voor mijn moeder want zij was alleen.

En meer begeleiding bij de praktische kant van het leven: inschrijven voor vervolgopleiding, ziektekostenverzekering, woningbouw etc. Ik mocht het allemaal gaan regelen toen ik 18 werd, maar alle uitleg ontbrak. Het is goedgekomen, maar leuk was anders.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven